တဏှာရူး
မိလွန်းကြင် လက်ရှိအခြေအနေနဲ့ မတင်းတိမ်နိုင်ဘူး ။ ဘဝကို ဒီထက် တိုးတက်ချင်တယ် ။ အဖေအမေတို့တားတဲ့ကြားက ရန်ကုန်ကို ထွက်ခဲ့တယ်။ မိလွန်းကြင် ကြိုးစားချင်စိတ်တွေက များနေတယ် ။ ရန်ကုန်မှာကလမ်းပေါက်တွေ ရှိနေတယ် ။ တိုးတက်ကြီးပွားမယ့် လမ်းပေါက်တွေ..။ တခုခုနဲ့ ညိသွားနိုင်တယ် ။
မိန်းကလေးတွေ အတွက် အဆီအသားတွေကို ၀ါးမြို ဖို့ လူလည်ကြီးသားတွေက အဆင်သင့် စောင့်ဆိုင်းနေကြတယ် ဆိုတာကိုလည်း မိလွန်းကြင် ကြားဖူးတယ် ။တွေ့ဖူးတယ် ။ ဖတ်ဖူးတယ် ။
ဒါတွေကို သတိထား ရှောင်ရှားရမယ် ဆိုတာကိုလည်း မိလွန်းကြင် ပေါက်တယ် ။ သဘောပေါက်တယ် ။
ကြီးပွားချင်စိတ်တွေ များနေတယ် ။ ထိပ်ကို ရောက်ချင်တယ် ။ ကျော်ကြားချင်သလို ချမ်းသာချင်တယ်။
ချမ်းသာလာရင် အိုလာတဲ့ မိဘတွေကို ပြန်ဂရုစိုက် ကြည့်ရှုချင်တယ် ။ တာဝန်ယူ ချင်တယ် ။ မိလွန်းကြင်မှာ ရှိတဲ့အရည်အချင်းတွေက ဘွဲ့တခု ရထားရုံ ကွန်ပြူတာ ကျွမ်းကျင်ရုံတင် မကဘူး ။
မိလွန်းကြင်ရဲ့ ရုပ်သွင်နဲ့ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအဆက်က သူများထက် ထူးနေတယ်လေ ။
မိလွန်းကြင်ကို တွေ့တာနဲ့ ရုပ်မြင်သံကြား စတေရှင် တခုခု ဒါမှ မဟုတ် ရုပ်ရှင်ဗီဒီယိုလောကဖက်က အလုပ်တနေရာရာ ပေးချင်သွားမှာဘဲလို့ ကိုယ့်ဖါသာ စိတ်ကူးယဉ်မိခဲ့တယ်လေ ။
မွန်ပြည်နယ် သံဖြူဇရပ်နားက တချိန်တုံးက နံမည်ကြီး သေမင်းတမန် မီးရထားလမ်းကြီး ရှိတဲ့ နေရာဒေသက ဝဲချောင်းရွာက ဖြစ်ပေမယ့်
မိိလွန်းကြင်က မြို့ကြီးသူတွေ ထက်တောင် ဖြူတယ် ။ နုတယ် ။ လှတယ် ။ ကိုယ်လုံးကအကော့စား ။ အချိုးကျလိုက်တာ
မြင်လိုက်တဲ့ ဖိုသတ္တဝါ ယောကျ်ားတွေ ငေးသွားရလောက်အောင်ဘဲလေ ။
အသားဖြူဆွတ်လွန်းလို့ ငယ်ငယ်လေးထဲက မိဘနှစ်ပါးက မိလွန်းကြင်ကို ဘိုမ လို့ ချစ်စနိုး နံမည်မှည့်ခေါ်ခဲ့ကြ
တော့ ရွာမှာရော သံဖြူဇရပ်မှာရော မိလွန်းကြင် ဆိုတဲ့ နံမည်နဲ့ သိသူ သိပ် မရှိလှဘဲ လူတိုင်းက မိလွန်းကြင်ကို
ဘိုမ...ဘိုမ....နဲ့ဘဲ ခေါ်ကြတယ် ။
အထက်တန်းကျောင်းကို သံဖြူဇရပ်မှာ တက်ခဲ့တော့ မိလွန်းကြင်ကို ယောကျ်ားလေးတွေ ၀ိုင်းဝိုင်းလည်နေခဲ့တာ
မိလွန်းကြင်ကလည်း ပွင့်လင်း ဖေါ်ရွေတဲ့သူဆိုတော့ ယောကျ်ားလေး သူငယ်ချင်းတွေ အများကြီး ရှိခဲ့တယ် ။
ဒီယောကျ်ားလေး သူငယ်ချင်းတွေကလည်း အားလုံးလိုလို မိလွန်းကြင်ကို တိတ်တခိုး သဘောကျ ကြိုက်ကြတဲ့လူတွေဘဲ များခဲ့တယ် ။
မိလွန်းကြင်..နင့်ကိုနင် မှန်ထဲ ပြန်ကြည့်အုံး...နင့်လို တအားလှတဲ့ မိန်းကလေးကို မကြိုက်တဲ့ ယောကျ်ားရယ်လို့ ရှိပါ့မလားဟဲ့....လို့
မိလွန်းကြင်ရဲ့ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း ရီရီအုန်းက ပြောခဲ့ဘူးတယ် ။
ရီရီအုန်းကတော့ ဘွဲ့ရပြီးတာနဲ့ သံဖြူဇရပ်က လုပ်ငန်းရှင်တယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျသွားတယ် ။ မိလွန်းကြင်
နဲ့ တအား ခင်မင်ချစ်ခဲ့ကြပေမယ့် အခြေအနေချင်း မတူတော့လို့ တယောက်နဲ့ တယောက် အရင်လို သိပ် မတွေ့ဖြစ်ကြတော့ဘူး ။
ရန်ကုန်ရောက်တော့ အလုပ်လိုက်လျှောက်ရင်း သတင်းဌာနတခုမှာ သတင်းထောက် အလုပ်အတွက် အင်တာဗျူး
ဖို့ စောင့်နေတဲ့အချိန် သဒ္ဒါဖူးနဲ့ စတွေ့ ခင်မင်မိကြတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးက မန္တလေးသူ ..။ မိလွန်းကြင်လိုဘဲဖြူဖြူ ချောချော ..။ အရပ်မြင့်မြင့် နဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း မိလွန်းကြင်လိုဘဲ ။ အရမ်းပြေပြစ် အချိုးကျတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးက မိလွန်းကြင်ကို မြင်မြင်ချင်း တအားခင်မိသွားတယ် ဆိုပြီး သူနေတဲ့ အဆောင် လိပ်စာနဲ့သူ့ဖုန်းနံပါတ်ပေးတယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း သူ့ကို တအား ခင်မင်သွားမိတာပါဘဲ ။
မိလွန်းကြင်လည်း သတင်းဌာနမှာ အလုပ်မရဘဲ အားကစား ဂျင်မ် တခုမှာ နည်းပြ အလုပ် ရသွားတယ် ။ မိလွန်းကြင်ရဲ့ အဆက်အပေါက်ကြောင့် ဒီလိုဂျင်မ်မှာ အလုပ်ရတာလို့ သဒ္ဒါဖူးက ပြောတာဘဲ ။
မိလွန်းကြင်ရဲ့ ရုပ်နဲ့ ကိုယ်လုံးအချိုးအစားကြောင့် ပေါ့ ။ သဒ္ဒါဖူးနဲ့ မိလွန်းကြင်တို့ ညဖက်ဆိုရင် ဖုန်းစကားပြောကြတယ်လေ ။
စစချင်းတော့ ဘယ်အလုပ် လျှောက်ရမလဲ..ဘယ်အလုပ်တွေ ပေါ်နေလဲ တိုင်ပင်ကြတာ ..။
သဒ္ဒါဖူးက ပိုပြီး ရင်းနှီး ခင်မင်လာကြပြီးတဲ့နောက် သူ့အကြောင်းတွေကို မိလွန်းကြင်ကို ပြောပြတယ် ။
သဒ္ဒါဖူးက မန္တလေးက လူလတ်တန်းစား ကုန်သည် မိဘတွေကနေ မွေး မန္တလေးမှာဘဲ ကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ မန္တလေးသူ
စစ်စစ်ပါ ။ မန္တလေးတက္ကသိုလ်ကနေ ဘွဲ့ရပြီးတဲ့နောက် မော်ဒယ် ဒါမှမဟုတ် ရုပ်ရှင်မင်းသမီး ဖြစ်ချင်တဲ့စိတ်တွေကြောင့် မိဘတွေ တားတဲ့ကြားကစွတ်တရွတ် ရန်ကုန်ကို ထွက်လာခဲ့တာ ။
မကြာခင် သဒ္ဒါဖူးလည်း ရုပ်ရှင်လောက က ဒါရိုက်တာ တယောက်နဲ့ ဆက်မိသွားပြီး သရုပ်ဆောင်သင်တန်းတခု ကိုတက်ဖြစ်သွားတယ် ။
ဒီသင်တန်းဆင်းပြီးရင်တော့ မင်းသမီး ဖြစ်မှာ သေချာတယ် လို့ သဒ္ဒါဖူးက မိလွန်းကြင်ကိုပြောပြတယ် ..။
သူနဲ့ ခင်မင်သွားတဲ့ ဒါရိုက်တာက ခေါင်းဆောင်မင်းသမီး တင်ရိုက်မယ် တဲ့ ။
မိလွန်းကြင်လည်း ဒီလောကမှာ စားဝါးမယ့် ကျားရဲကြီးတွေ ရှိနေတယ် လို့ သတိပေးလိုက်ချင်ပေမယ့် သဒ္ဒါဖူး မကြိုက်ခဲ့ရင် သူနဲ့ အခင်အမင် ပျက်သွားမှာ စိုးတာကြောင့် သတိမပေးတော့ဘဲ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားလိုက်တယ်။
မိလွန်းကြင်နေတဲ့ မိန်းကလေး ဘော်ဒါဆောင်ကို သဒ္ဒါဖူး လာလည်တယ် ။ သူတို့ ညနေဖက်တွေမှာ အတူတူ
ထွက်စား ထွက်လည်ဖြစ်ကြတဲ့ သူငယ်ချင်း အရင်းအခြာတွေ ဖြစ်လာကြတယ် ။
ကြေးအိုး စားတတ်တဲ့ အကြိုက်ချင်းလည်း တူတာကြောင့် အမြဲသွားစားရင်း ပိုပြီး ခင်မင် ရင်းနှီး လာကြတယ် ။
မိလွန်းကြင်နဲ့ သူ စခင်ခါစက မိလွန်းကြင်က ရွာမှာ သူ့ကို ဘိုမလို့ ခေါ်ကြတဲ့အကြောင်း ပြောပြခဲ့ဘူးတော့ သဒ္ဒါဖူးက မိလွန်းကြင်ကို
ရွာကလူတွေ ခေါ်ကြသလိုဘဲ ဘိုမလို့ ခေါ်တယ်။
လတ်တလော သဒ္ဒါဖူး နေနေတာက သူ့အမေဖက်က အမျိုးတွေရဲ့ အိမ်မှာ ။“ နေရတာ မလွတ်လပ်ဘူး..ဘာဘဲ သိသိ မန္တလေးက မိဘတွေဆီကို ဖုန်းဆက် သတင်းပို့ကြတယ်...ဒို့ နေစရာ ရှာနေတယ်...တကယ်လို့ နေစရာရပြီး အစစ ကောင်းရင် မင်း ဒို့နဲ့ လာနေပါလား ဘိုမ...”လို့ သဒ္ဒါဖူးက မေးတယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း လက်ရှိအဆောင်က ပိုင်ရှင်မိန်းမကြီးက အပေါက်ဆိုး ရိုင်းစိုင်းတာမို့ သဒ္ဒါဖူး နေစရာရလို့ ရှိရင် သူလည်း အတူတူ လာနေချင်နေမယ် လို့ ပြန်ဖြေတယ် ။
မိလွန်းကြင်က ဂျင်မ်မှာ လုပ်တောက ကိုယ်လုံးအလှကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်သာစေတဲ့ အသားကပ် ဝတ်စုံတွေ ဝတ်ရတယ် ။
လာကစားကြတဲ့ ယောကျ်ားသားတွေရဲ့ မျက်လုံးတွေက မိလွန်းကြင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတွေအပေါ်မှာ စိ်တ်ဝင်တစား စူးစိုက်နေကြတယ် ဆိုတာ မိလွန်းကြင် သိနေတယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း ငယ်ငယ်ထဲက ယောကျ်ားတွေကို ခင်ခင်မင်မင် ပေါင်းတတ်ခဲ့တဲ့ ပွင့်လင်းသူတယောက် ဆိုတော့ ရင်းနှီးချင်လို့
လာမိ်တ်ဆက်ကြတဲ့လူတွေကိုလည်း နုတ်ဆက် စကားပြော ခင်မင်လိုက်တာချည်းပါဘဲ ။
ဒီအထဲက ရိုးရိုးထက် ပိုချင်သူတွေက မိလွန်းကြင်ကို ညနေစာ ထွက်စားဖို့ ဖိတ်တာတွေ...ရှိလာတယ် ။
အခုအချိန်အထိ မိလွန်းကြင် ကြိုက်တဲ့လူ မတွေ့သေးတာကြောင့် မိလွန်းကြင် ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြန်လက်မခံခဲ့ဘူး ။
သဒ္ဒါဖူးနဲ့ဘဲ နှစ်ယောက်ထဲ လျှောက်လိမ့်ကြ အစား စားကြတယ် ။
တနေ့ သဒ္ဒါဖူး ဖုန်းဆက်တယ် ။
“ ဘိုမရေ....ဒို့ နေစရာ အိုကေသွားပြီ...နေရာက ရေလည် ခန်းနားတယ်ကွာ...လခကလည်း နဲနဲလေး....” လို့ ပြော
ပြတာကြောင့် မိလွန်းကြင် အရမ်း စိတ်ဝင်စားသွားတယ် ။ လက်ရှိ အဆောင်ကနေ ပြောင်းချင်နေတဲ့သူ ဆိုတော့
ချက်ချင်းဘဲ..“ သဒ္ဒါ...ဘယ်မှာလဲဟင်....ဘိုမရော နေလို့ ရမလား...” လို့ မေးမိတယ် ။
သဒ္ဒါဖူးက “ နေရာက ဆရာစံလမ်းမကြီးပေါ်မှာဘဲ ...ခြံနဲ့ ဝင်းနဲ့..အရမ်းသားနားတဲ့ တိုက်ကြီးကွ.....ယူနေချင်ရင်ကိုယ် ပိုင်ရှင်ကို မေးပေးမယ် ...” လို့ ပြောလို့ မိလွန်းကြင်လည်း “ လုပ်ပါ သူငယ်ချင်းရယ်...လက်ရှိ အဆောင်က ယူလည်း အသိဘဲ..သိပ် မစွံလှဘူး..ကိုယ်လည်း အခု ဂျင်မ်ပိုင်ရှင်က လခတိုးပေးလာလို့ နဲနဲပါးပါးတော့ တတ်နိုင်လာပါပြီ....” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။
နောက် နှစ်ရက်လောက် မိလွန်းကြင်ရော သဒ္ဒါဖူးရော မအားကြလို့ တွေ့လည်း မတွေ့ဖြစ် ဖုန်းလဲ မပြောဖြစ်ကြဘူး ။ မိလွန်းကြင်ကို ဂျင်မ်ပိုင်ရှင်က
မိလွန်းကြင် ဓါတ်ပုံတွေနဲ့ သူ့ဂျင်မ်ကို ကြောငြာရိုက်ချင်လို့ လာ ကမ်းလှမ်း စကားပြောတာနဲ့ ဓါတ်ပုံဆရာ တယောက်နဲ့ အစမ်းအနေနဲ့ ဓါတ်ပုံတွေ
ရိုက်နေရလို့ ။
ဒီကြောငြာတွေကနေ မိလွန်းကြင် စပြီး ဘဝပြောင်းသွားနိုင်တယ်လေ ။
လူသိများလာပြီး နောက်တဆင့် တနေရာရာကို ထပ်တက်နိုင်တယ် လို့ ထင်မိလို့ ဂျင်မ်ပိုင်ရှင် ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်ရဲ့ အော်ဖါကို မိလွန်းကြင်
လက်ခံလိုက်တာ ။
ဓါတ်ပုံရှုတင် အပြီး မောမောပန်းပန်းနဲ့ အိမ်ပြန်လာတဲ့ လမ်းမှာ သဒ္ဒါဖူး ဖုန်းဆက်လာတယ် ။
ဓါတ်ပုံဆရာက မိလွန်းကြင်ကို ကိုယ်လုံးပေါ်အောင် အသားကပ် အားကစား ဝတ်စုံတွေ ဝတ်ခိုင်းပြီး ပုံစံအမျိုးမျိုးပုံပေါင်း တထောင်မက ရိုက်တာ ။
မီးမောင်းတွေ တအားနင်း ထိုးတာ ခံရတာ မျက်စိတွေလည်း ကျိန်းစပ် ချွေးတွေလည်း ပြန်လာရတယ် . .။ မလွယ်ဘူး ။
ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်ရဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေ ပြူးကျယ်ပြီး အရောင်တောက်ပ နေတာကို မိလွန်းကြင် သတိထားမိတယ်။
ယောကျ်ားတွေက ဒီလိုပါဘဲ ။ ဂန်ဒူးကလွဲလို့ မိန်းမ မကြိုက်တဲ့ယောကျ်ား ဆိုတာ မရှိနိုင်ပါဘူး ။ ဘူးရင်ဘူး...မဘူးရင် ဒူးဘဲလေ ...ခိခိ ။
သဒ္ဒါဖူးက “ ဘိုမ....ယူ့အတွက် ဒို့ အဆောင်ပိုင်ရှင်ကို မေးကြည့်တယ်...သူက ဒို့ ထောက်ခံရင် သူ လက်ခံနိုင်
ပါတယ်..တဲ့..ယူ့ကို လူကိုယ်တိုင်တော့ တွေ့ချင်တယ်..လို့ ပြောတယ် ..ရမယ့်သဘော ရှိပါတယ်..ယူ ဒီနေ့ည
နေ ကိုယ့်အဆောင်ကို လာနိုင်မလား....” လို့ ပြောတယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း ဓါတ်ပုံရိုက်ခဲ့ရတာ မေးပေမယ့် လက်ရှိအဆောင်ကလည်း ပြောင်းချင်ပြီး သဒ္ဒါဖူးနဲ့လည်း နီး
နီးကပ်ကပ် နေချင်မိတာကြောင့် လာခဲ့မယ် လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။
ဒါကြောင့် အဆောင်ရောက်တော့ အပြတ်မနားနိုင်သေးဘဲ သဒ္ဒါဖူး အဆောင်ကို သွားဖို့ လုပ်ရတယ် ။ အရင်ဆုံးချွေးစော်နံနေတဲ့ ကိုယ်ပေါ်က
အဝတ်အစားတွေကို အကုန်လုံး တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ရေချိုးပစ်လိုက်တယ်။
ကိုယ်အနှံ့ ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်သပ်တဲ့အချိန် ရင်သားစိုင်တွေဆီက ထိပ်ဖူးရင်သီးဖု မာမာလေးတွေကို ထိမိခိုက်မိတာကျင်သလိုလို ကြက်သီးထသလို
ဖြစ်မိရပြီး ထပ်ထပ် ပွတ်ပစ်ချင်မိရတယ် ။ အဲလိုဘဲ ပေါင်ကြားဂွဆုံက ရတနာရွှေကြုတ်ကြီးကို ပွတ်သပ်တော့လည်း အဲဒီနေရာကနေ လက်ကို
မဖယ်ခွာချင်တော့ဘဲ ထပ်ခါထပ်ခါ ပွတ်နေချင်မိရတယ် ။ အင်း...အပျိုဖေါ်ဝင်စ အချိန်ထဲက တခါတခါ ဒီနေရာက ယားတတ်တာ အဲလိုဘဲ လက်နဲ့
ဖိဖိပွတ်မိခဲ့ရတာ အခါခါဘဲ ။ တကယ်တော့ မိလွန်းကြင်ရဲ့ အရွယ်သည် ဆန့်ကျင်ဖက် ဖိုသတ္တဝါတွေနဲ့ ထိတွေ့ ပတ်သက်ဖို့ အချိန်တန်နေပြီ ။
ဟိုး ရှေးရှေးခေတ်တုံးကဆိုရင် မိလွန်းကြင်ရဲ့ အရွယ်ဆိုရင် လင်ယူသားမွေး လုပ်ကြလို့ ကလေးတွဲလောင်းတွေနဲ့ ဖြစ်နေကြတာ ။
ခုတော့ သဘာဝကို ဆန့်ကျင်ပြီး လိုလားနေတာတွေကို မသိကျေးကျွန်ပြုပြီး ဟန်ဆောင်အားတင်းထားကြတယ်။
ပွတ်မိတော့လည်း အဆုံးအထိ ပွတ်ရတော့တာပေါ့ ။ ရေချိုးခန်း နံရံမှာ မှီထိုင်ချပြီး ရေရေလည်လည်အာသာဖြေလိုက်မိရတယ် ။
သဒ္ဒါဖူးရဲ့ အဆောင်ကို ထွက်ခဲ့တယ် ။
တက္ကဆီကားပေါ်က အဆင်း ခြံပေါက်ဝကနေ ကြီးမားသစ်လွင်တဲ့ အဆောက်အဦးကြီးကို တွေ့လိုက်ရတဲ့အခါ
မိလွန်းကြင် အံ့သြသွားရတယ် ။ အရမ်းကို သားနားနေလို့..ဒီလို တိုက်ကြီးမှာ စျေးပေါပေါ နည်းနည်းလေးနဲ့ အ
ခန်းရမယ် ဆိုတာ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား ။
သဒ္ဒါဖူး တိုက်ကြီးထဲက ပြေးထွက်လာသည် ။
“ ဘိုမ...လာ....လာ....ဟိုဘဲကြီး ရှိနေတယ်..စောစောကဘဲ သူ အပြင်က ပြန်လာတာ တွေ့လိုက်တယ်...”
“ ပိုင်ရှင်ကို ပြောတာလား ...”
“ ဟုတ်တယ်....သူ့နံမည်က ဦးတခေတ်ဆန်း ..”
“ သူက ဒီတိုက်ကြီးမှာဘဲ နေတာလား....”
“ ဟုတ်တယ်..ဘိုမ...သူက အပေါ်ဆုံးထပ်မှာ တထပ်လုံး နေတာ....မင်းကို ရှင်းရှင်းဘဲ ပြောပြမယ်ကွာ..သူ့ကြည့်
ရတာ ဒို့တော့ နှာဘူးကြီးတယောက်လို့ ထင်မိတာဘဲ..ကြည့်လေ..သူ့တိုက်မှာ အခန်းတွေကို ချောပေ့လှပေ့
တောင့်ပေ့ ဆိုတဲ့ မိန်းမတွေ ချည်းဘဲ ငှားတာ....မင်း တွေ့ပါလိမ့်မယ်..ဒီမှာ နေတဲ့ မိန်းမတွေကို …. အကုန် တောင့်တင်း စိုပြေတဲ့ စော်တွေ
ချည်း....”
“ ဟုတ်လား....လန့်စရာကြီး.....”
“ ကိုယ် အနေမှန်ရင် ဘာမှ မဖြစ်နိုင်ဘူး ထင်တာဘဲ ဘိုမရေ...ကဲ လာ..လာ....အပေါ်တက်ရအောင်...”
သဒ္ဒါဖူးက မိလွန်းကြင်ကို ဓါတ်လှေခါးဆီကို ခေါ်သွားလိုက်တယ် ။
“ အိုး..ဓါတ်လှေခါး ရှိတယ်....တယ်ဟုတ်ပါလား သဒ္ဒါရယ်...တခန်းတနားဘဲ...”
“ အင်း...ဘိုမကို မြင်ရင် သူ ငှားမှာ သေချာပါတယ်...ခိခိ....”
ဓါတ်လှေခါးလေးက သစ်လွင်ပေမယ့် သေးကျဉ်းလွန်းတယ်လို့ မိလွန်းကြင် ထင်မိတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်း ရဲ့ ဧည့်ခန်းထဲကို သူတို့ ရောက်သွားကြတော့ မိလွန်းကြင် အရမ်း အံ့သြနေတယ် ။ ဧည့်ခန်း
က အရမ်းသန့် အရမ်းသားနား ခေတ်မှီလွန်းလို့ ။
ခြေသံ တဖျပ်ဖျပ် ကြားရပြီး လူတယောက် ထွက်လာတယ် ။
ရုပ်ရှင်မင်းသားကြီး ဦးနေအောင်လို အသားဖြူ ဖြူ ဒါပေမယ့် ရုပ်က ဦးလူမင်းနဲ့ ဆင်သယောင်ယောင် ။
သိပ်မပိန်ပေမယ့် ဘိုက်ချပ်ချပ်နဲ့မို့ မိလွန်းကြင် စိတ်ထဲမှာ သဘောကျသွားတယ် ။ အနက်ရောင် တီရှပ်တထည်
နဲ့ ဒူးဆစ်လောက် ရှည်တဲ့ ဘောင်းဘီအတို အပြာရောင်ကို ဝတ်ထားတယ် ။ တီရှပ်ရင်ဘတ်နေရာ မှာက MK
ဆိုတဲ့ အဖြူရောင် စာလုံးနှစ်လုံး ကို တွေ့ရတယ် ။
“ သဒ္ဒါဖူး....”
သွားဖြူဖြူတွေ ပေါ်အောင် ပြုံးရယ်ရင်း နုတ်ဆက်လိုက်တဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းကို သဒ္ဒါဖူးကလည်း “ ဦးတခေတ်ဆန်း
ဒါ သဒ္ဒါပြောထားတဲ့ ဘိုမ လေ...နံမည်အရင်းက မိလွန်းကြင် ….. ဘိုမ..ဒါ ဒီတိုက်ပိုင်ရှင် ဦးတခေတ်ဆန်း …..” လို့ မိလွန်းကြင်နဲ့
မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက “ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်....သဒ္ဒါ့သူငယ်ချင်းက သဒ္ဒါ့လိုဘဲ
အရမ်းချောတာဘဲနော်...ထိုင်ပါထိုင်ကြပါ...ဘာများ သောက်ကြမလဲ..၀ိုင်သောက်ကြပါလား.....” လို့ ဧည့်ခန်းက ဆိုဖါကြီးကို ညွှန်ပြပြီး ပြောလိုက်
တယ် ။
အားလုံး ထိုင်လိုက်ကြပြီးချိန် ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေက မိလွန်းကြင်ကို စူးစမ်း ကြည့်ရှုနေတယ် ဆို
တာ သတိထားမိတယ် ။ ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး အကဲခတ်နေတာ ။ ဟွန်း....သဒ္ဒါဖူး ပြောပြထားလို့ သူဟာ မိန်းကလေး မိုက်မိုက်တွေ ဆိုရင်
သဘောကျပြီး အခန်းကို စျေးပေါပေါနဲ့ ငှားပေးတဲ့အကြောင်း ကြိုသိထားနှင့်
နေပြီလေ ..။
“ ဒါနဲ့ ဘိုမ..အဲ..မိလွန်းကြင်က ဘယ်မှာ အလုပ်လုပ်လဲဟင်....”
“ ပါ၀ါ ဂျင်မ် မှာပါ...”
“ အော်..သိတယ်....ကိုသိုက်စိုးသန့်ဇင်.....ကိုယ့်မိတ်ဆွေတွေပါဘဲ.....ဟုတ်ပြီ …. ဘိုမ...ဘိုမ လို့ဘဲ ခေါ်မယ်နော်..
ဖြစ်လား...”
“ ဖြစ်ပါတယ်..ဦးတခေတ်ဆန်း....”
“ ဘိုမက တနှစ် စာချ ုပ် ချုပ်နိုင်မလား....”
“ ဟုတ်..ချုပ်နိုင်ပါတယ်....”
“ အိုကေ..ကောင်းပြီ....အဆင်ပြေပါပြီ....ဘယ်တော့ ပြောင်းလာနိုင်မလဲ..အခန်းကတော့ အဆင်သင့်ပါ...”
စကားပြောပုံဆိုပုံကတော့ တကယ့် လူချမ်းသာ လူရည်သန့် ပုံစံမျိုး ။
သူ့ဘယ်လက်က ရွှေရောင်နာရီအဝိုင်းလေးကိုလည်း မိလွန်းကြင် သတိထား ကြည့်မိတယ် ။ Tissot....တဲ့ ။
အဆင်ပြေပြီ ။
သူ့အခန်းခက တခြား အဆောင်တွေထက် သိသိသာသာ စျေးပေါနေတယ် ။
သဒ္ဒါဖူးက သူ့ကို နုတ်ဆက်ပြီး သူ့အထပ်ကနေ ဓါတ်လှေခါးနဲ့ ပြန်ဆင်းလာတဲ့အချိန် မိလွန်းကြင်ရဲ့
တင်ပါးတဖက်ကို ဆွဲဆိတ်လိုက်ရင်း “ လူကြည့်လက်ခံတာပါလို့ ဒို့ပြောသားဘဲ...” လို့ ရယ်မောပြီး
ပြောလိုက်တယ် ။
သဒ္ဒါဖူးရဲ့ အခန်းကို အသွား ကော်ရစ်ဒါမှာ မိန်းမချောလေးတယောက် လိမ်ဖယ်လိမ်ဖယ်နဲ့ လျှောက်ဖြတ်သွား
တာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သဒ္ဒါဖူး ပြောပြတာ အမှန်တွေပါလား ။ မော်ဒယ်လ်မလေး တယောက်လို အချိုးကျ
သန့်ပြန့်လှပတဲ့ ကိုယ်လုံးလေး ပိုင်ရှင်ရဲ့ နံမည်က “ သုဘဒ္ဒါ ” လို့ သဒ္ဒါဖူးက ပြောပြတယ် ။
“ ဦးတခေတ်ဆန်းက သူ့တိုက်ကြီး အောက်ထပ်က အခန်းတွေကို အကော့စား မိန်းမလှလေးတွေကို ငှားပြီး ဒီ
မိန်းမလှလေးတွေနဲ့ နီးစပ်ခင်မင် ရတာကို ကျေနပ်နေတာ ဘိုမရ..မင်းကိုလည်း အခါအခွင့် သင့်ရင် လာရောမှာ
ဘဲ..ဒို့ကိုလည်း ကြုံရင် ကြုံသလို ကားကြုံ တင်တာတို့ သူ့အထပ်မှာ ပါတီတွေ ဘာတွေ လုပ်ရင် ဖိတ်တာတို့
လုပ်တယ်...ဒို့လည်း အလိုက်အထိုက် သူနဲ့ ဆက်ဆံနေတာပေါ့ ..လို့သဒ္ဒါဖူးက ပြောပြသည် ။
“ သူက ဘာအလုပ် လုပ်လဲ...”
“ ဒါတော့ ကိုယ်လည်း မသိဘူး ဘိုမ...သုဘဒ္ဒါ နဲ့ တခါ စကားစပ်မိတော့ ဦးတခေတ်ဆန်းက လုပ်ငန်းမျိုးစုံ လုပ်
တယ် လို့ ပြောပြဖူးတယ်....ဥပမာကွာ စျေးကြီးတဲ့ အယ်လ်ဇေးရှင်း ( ဂျာမန် ရှဲပတ် ) ခွေးတွေ ဖေါက်စားတယ်လို့ ပြောပြတာဘဲ ။ ဂျာမဏီက
အမျိ ုးကောင်းတဲ့ ခွေးပေါက်လေးတွေ မှာပြီး ဖေါက်...ရောင်းတယ် တဲ့..နောက်ပြီး ထောက်ကြံ့ဖက်မှာ မွေးမြူရေးခြံ လုပ်တယ် တဲ့....။
နောက် ငါးရက်အကြာမှာ မိလွန်းကြင် ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ တိုက်ခန်းကို ပြောင်းလာခဲ့တယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်း လုပ်
ပေးနေကျဖြစ်တဲ့ အိမ်သစ်တက်ပွဲလေးကို မိလွန်းကြင်တို့ အောက်ထပ်က ဧည့်ခန်းမှာ လုပ်တော့ ဦးတခေတ်
ဆန်းက အကုန်အကျခံတဲ့ စားပွဲသောက်ပွဲလေးမှာ တိုက်ခန်းငှားနေကြတဲ့ မိန်းမတွေ အားလုံးကို မိလွန်းကြင်တွေ့
ခွင့်ရတယ် ။ သဒ္ဒါဖူး ပြောပြခဲ့သလို ငှားနေတဲ့ မိန်းမတွေ အားလုံးက အသက် ၂၀ က ၂၅ကြား မော်ဒယ်လ်မ
တွေ ရုပ်ရှင်မင်းသမီးတွေလိုဘဲ အမိုက်စားလေးတွေ ချည်း ဖြစ်နေတာကို မိလွန်းကြင် တွေ့ရတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက မိန်းကလေးတွေကို နိုင်ငံခြားဖြစ် အကောင်းစား စျေးအကြီးစား ၀ိုင်ပုလင်းတွေ ဖေါက်တိုက်သ
လို ဒီထက် ပြင်းတဲ့ ဝစ်စကီ ရမ် ကော့ညက် စတာတွေကို သောက်မယ် ဆိုရင်လည်း အဆင်သင့် ထားရှိပြီး
သူ့ရဲ့ အဖိုးတန် ဘို့စ် စပီကာ အင်ပလီဖါယာစက်တွေနဲ့ မြူးမြူးကြွကြွ တီးလုံးတွေကို ဖွင့်ပြီး ကချင်တဲ့လူ က
စေတာမို့ တချို့သော ကတတ်တဲ့ မိန်းကလေးတွေက လှုပ်လှုပ်ကြွကြွနဲ့ ထကကြတယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့
မျက်စိတွေ အရောင်တောက်ပနေတယ် ။ ပယင်းရောင် အရက်ခွက်ကို ကိုင်ရင်း မိန်းမချောလေးတွေရဲ့ ကြားထဲ
ကိုယ်တလှုပ်လှုပ် ယိမ်းရင်း ပီတိတွေ ဖြာနေတဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းကို သဒ္ဒါဖူးက မိလွန်းကြင်ကို လက်တို့ပြီး ပြ
တယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်းက သဒ္ဒါဖူးနဲ့ မိလွန်းကြင်တို့ကိုလည်း ကဖို့ ဖိတ်ခေါ်တယ် ။ သဒ္ဒါဖူးကတော့ အရင်ထဲ
က နိုက်ကလပ်တွေမှာ ကဖူးတဲ့သူ ဆိုတော့ ထကတယ် ။ မိလွန်းကြင်ကတော့ မကတတ်လို့ ငြင်းလိုက်တယ် ။
သဒ္ဒါဖူးရဲ့ တင်လုံးလုံးလေး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေတယ် ။ ခုန်ပေါက်ကကြတာတွေက ပျော်စရာကြီး ။
နောက်တနေ့ ညနေ အခန်းကို ပြန်လာတော့ သဒ္ဒါဖူး တံခါးလာခေါက်ပြီး..“ ဘိုမ...ရေ..သတင်းထူး..သတင်းထူး..”
လို့ ပြေးလာပြောပြတာက ညက အားလုံး ပြန်သွားကြတဲ့အချိန် သုဘဒ္ဒါတယောက်ထဲ ဦးတခေတ်ဆန်းနဲ့ ကျန်ခဲ့
ပြီး သုဘဒ္ဒါ အရက်တော်တော်လေး မူးပြီး ဓါတ်လှေခါးနဲ့ အပေါ်ဆုံးထပ်က ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အိမ်ကို လိုက်ပါ
သွားတယ် တဲ့ ။ သုဘဒ္ဒါနဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းတို့ ညိကြပြီလား မသိဘူး လို့ သဒ္ဒါဖူးက မိလွန်းကြင်ကို ရယ်ပြီး
ပြောတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးက “ ညိဖို့ များပါတယ်..သုဘဒ္ဒါက ဘယ်လောက် ဟော့လည်း ယူလည်း သိသားနဲ့..သူ
ယောကျ်ားတွေကို စိုက်ကြည့်တဲ့ အကြည့်က...”လို့ ပြောရင်း သုဘဒ္ဒါ ဆိုတဲ့ အဟော့စားလေး ကြည့်တတ်တဲ့ပုံကို လုပ်ပြတယ်
။ နှစ်ယောက်သား အော်ရယ်လိုက်မိကြတယ် ။
မိလွန်းကြင် နောက်တနေ့ ဂျင်မ်ကို အလုပ်ဆင်းဖို့ ရောက်တော့ ဂျင်မ်က အလုပ်သမားလေးက ဘောစိက
မိလွန်းကြင်လာရင် သူ့ဆီ လာခဲ့ဖို့ မှာထားတဲ့အကြောင်း လာပြောတာနဲ့ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင် ရဲ့ ရုံးခန်းထဲကို
မရဲတရဲနဲ့ ဝင်ခဲ့တယ် ။
“ အော်..မိလွန်းကြင်..လာ...လာ....ဓါတ်ပုံတွေ လာကြည့်...”
တပ်ထားတဲ့ ရွှေရောင်ကိုင်း မျက်မှန်လေးထောင့်လေးကို ကျော်ပြီး မော့ကြည့်လိုက်တဲ့ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်က
ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ လှမ်းခေါ်တယ် ။
သူ့ရုံးခန်းလေးက ကျဉ်းပေမယ့် သပ်ရပ်သားနားတယ် ။
မိလွန်းကြင် ရိုက်ထားတဲ့ ဓါတ်ပုံတွေကို သူ့ကွန်ပြူတာမှာ ပြတယ် ။ ဓါတ်ပုံတွေက အရမ်းဟော့နေတယ် ။
ဒီလိုပုံတွေကို မိလွန်းကြင်ရဲ့ အဖေနဲ့ အမေတို့သာ မြင်ကြရင် ဘယ်လိုနေကြမလဲ ။
အသားကပ် ဝတ်စုံတွေ ဝတ်ထားပြီး ရိုက်လို့ မိလွန်းကြင်ရဲ့ ကိုယ်လုံး အချိ ုးအစားတွေကို သိသိသာသာ
ထင်းနေတာကြောင့် တကယ်ဘဲ လူတွေကို ဖမ်းစားညှို့ယူစေတဲ့ ပုံတွေပါ လို့ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်က ပြော
လိုက်တယ် ။
“ ဒီပုံတွေနဲ့သာ ကိုယ့်ဂျင်မ်ကို ကြော်ငြာလိုက်ရင် တရှိန်ထိုးနံမည်ကြီးသွားမှာဘဲ ..မိလွန်းကြင်ရေ....ကျေးဇူးပါကွာ..
မိလွန်းကြင်အတွက် ချီးမြှင့်ဖို့လည်း ဒီမှာ အဆင်သင့် ရှိတယ်....ရော့..ဒါ မိလွန်းကြင်အတွက်...”
သူ့ရှေ့စားပွဲပေါ် အဆင်သင့် ချထားတဲ့ ငွေထုပ်တွေကို မိလွန်းကြင်ဆီကို တွန်းပို့လိုက်တယ် ။
“ အယ်...များလှချည်လား..ဆရာရယ် ...”
“ မိလွန်းကြင် ကူညီတာကိုဘဲ ကျနော်က ဝမ်းသာနေတာပါ ...”
သူ့ရုံးခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့တဲ့အချိန် မိလွန်းကြင် စိတ်ထဲမှာ မသင်္ကာတာနဲ့ နောက်ကို ဖျတ်ကနဲ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မိလွန်းကြင်ရဲ့
ဖင်တုန်းတွေကို တောက်ပတဲ့ တဏှာမျက်လုံးကြီးတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်ကို တွေ့လိုက်ရလို့ ရင်တုန်သွားရတယ် ။
ရုပ်ရှင်သရုပ်ဆောင် သင်တန်းက ဆင်းတဲ့အချိန် သင်တန်းကျောင်း အပြင်ဖက်မှာ သူ့ကို စင်တင်ပေးမယ့်
နံမည်ကြီး ရုပ်ရှင်ဗီဒီယို ဒါရိုက်တာ အံ့ကျော်ထူးကို တွေ့လိုက်ရလို့ သဒ္ဒါဖူး အံ့သြသွားတယ် ။
အံ့ကျော်ထူးသည် ခါတိုင်းလို ကဘိုကရို မဟုတ်ဘူး ။ သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်နေသည် ။ အပြာနုရောင် ရှပ်အသစ်နဲ့
သစ်လွင်တဲ့သက္ကလပ်ဘောင်းဘီ မီးခိုးရောင်နဲ့ ရှူးဖိနပ်အနက်ရောင်နဲ့ ။
“ ဟင်...ကိုအံ့...ဘယ်ကို လာတာလဲ..တယောက်ယောက်ကို လာစောင့်နေတာလား...”
“ အင်း...သဒ္ဒါဖူးကို လာစောင့်နေတာ...”
“ ဘာအရေးတကြီး ကိစ္စရှိလို့လဲဟင်..ကိုအံ့...”
“ ကိစ္စကတော့ သဒ္ဒါဖူးကို ရုပ်ရှင် မင်းသမီတင်ရိုက်ပေးမယ့် ထုတ်လုပ်သူ သူဌေးတယောက် ရပြီ..”
“ ဟင်...ဟုတ်လား..တကယ်လား ကိုအံ့ရယ် ….ဟုတ်လို့လား...”
“ တကယ်ပါ..အဲဒီအကြောင်း သဒ္ဒါဖူးနဲ့ စကားပြော တိုင်ပင်ချင်တာကြောင့် ကိုယ်လာစောင့်နေတာ...”
“ တကယ်ဆိုရင် ဝမ်းသာစရာကြီးနော်..သူက သဒ္ဒါဖူးကို တွေ့ဖူးလို့လား..ကိုအံ့..သူက ဘယ်သူလဲဟင်...”
“ သူက သဒ္ဒါဖူး ဓါတ်ပုံတွေကို တွေ့ပြီး သဘောကျသွားတယ်လေ..ကိုယ်တို့ ရိုက်ထားတဲ့ ပုံတွေ မှတ်မိလား..
အဲဒါတွေကို ကိုယ့်ဝက်ဆိုက်မှာ တင်ထားတာတွေကို သူတွေ့သွားတာ ...”
“ ဟယ်..ကိုအံ့ရယ်..ဒါဆို ဟို..ဟို....ဟို...ပင်တီပါ ပေါ်နေတဲ့ ပုံကိုလည်း သူတွေ့သွားတာပေါ့ ဟုတ်လား..ဟယ်..
ရှက်လိုက်တာ...”
“ မရှက်နဲ့..မရှက်နဲ့ သဒ္ဒါဖူး...အဲဒီပုံကြောင့်ဘဲ အခုလို ခေါင်းဆောင်မင်းသမီး တင်ရိုက်မယ် ဖြစ်လာတာ..”
“ ဟယ်..ဟုတ်လား....”
“ ကဲ လာ...လာ....ကားပေါ်တက်...တနေရာရာမှာ ညနေစာ စားရင်း ပြောကြတာပေါ့...”
“ ဟုတ်ပြီ..ကိုအံ့ ...”
သဒ္ဒါဖူးလည်း အံ့ကျော်ထူး ရဲ့ ကားပေါ်ကို တက်လိုက်သွားလိုက်တယ် ။
အံ့ကျော်ထူးသည် မိန်းမရှိတဲ့ လူမှန်း သဒ္ဒါဖူး အစထဲက သိထားတယ် ။ အံ့ကျော်ထူးကလည်း သူ့မှာ မိန်းမ
ရှိကြောင်း သဒ္ဒါဖူးကို ပြောပြဘူးတယ် ။ သားနားသန့်ရှင်းတဲ့ ခြံဝင်းထဲ စားပွဲခုံတွေ ချထားတဲ့ စားသောက်ဆိုင်
တဆိုင်ကို အံ့ကျော်ထူးက ခေါ်သွားတာ ။
အစားအသောက်တွေ မှာလိုက်ကြပြီးတဲ့နောက် အံ့ကျော်ထူးက “ ဒီလို သဒ္ဒါဖူးရေ....အခု သူရိုက်မယ့် ဇာတ်ကား
က တော်တော် ဟော့တယ်...ဖိုက်တင်အက်ရှင် အပစ်အခတ် အညှစ်အသတ်တွေ အသားပေးတဲ့ ဇာတ်ကား...
ဇာတ်ညွှန်းက အင်တာနက်မှာ နံမည်ကြီးခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းတပုဒ် ...အဲ..ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရရင် မြန်မာ အပြာ
ဇာတ်လမ်းတပုဒ်ပေါ့...အခု ပွင့်လင်းမြင်သာတဲ့ ခေတ်ပြောင်းကာလ ရောက်လာတော့ ဒီအကြမ်းစား ဇာတ်လမ်း
ကို ဖျော့ပစ်လိုက်ပြီး ရုပ်ရှင်ကြီး အနေနဲ့ ၇ိုက်မှာ.......” လို့ ပြောတယ် ။
သဒ္ဒါဖူးလည်း..“ အို..ကိုအံ့..အပြာကားတော့ သဒ္ဒါ ဘယ်လိုမှ မရိုက်ရဲဘူး....မဖြစ်နိုင်ဘူး..ကိုအံ့ရယ်....”လို့ ခါးခါး
သီးသီး ငြင်းပယ်လိုက်တော့ အံ့ကျော်ထူးက “ အပြာရုပ်ရှင်လည်း ခွင့်မပြုသေးပါဘူး..သဒ္ဒါဖူးရယ်
..မူရင်းဇာတ်လမ်းက အဲဒီဇာတ်လမ်းမျိ ုးလို့ ပြောပြတာပါ....ခပ်ဟော့ဟော့ အဆင့်ဘဲ ဖြစ်မှာပါ...ဥပမာ...ဘီကီနီ
တူးပိစ်လိုဟာ ဝတ်တာတို့ ..နိုင်ငံခြား မင်းသမီးတွေလို ဆက်ဆီကျကျ ဒီဇိုင်းလိုဟာတွေ လုပ်ရမှာ လောက်ပါ..” လို့ ရှင်းပြောပြတယ် ။
“ ကိုအံ့က ပိုနားလည်ပါတယ်လေ ..ကိုအံ့ကို ယုံလို့ဘဲ သဒ္ဒါက အပ်ထားတာဘဲ ဥစ္စာ....” လို့ သဒ္ဒါဖူး ပြောလိုက်
တယ် ။
“ ဒီ သူဌေးနဲ့ သဒ္ဒါဖူးကို ကိုအံ့ တွေ့ပေးမယ် ...သူက သဒ္ဒါဖူးက တအား ဆက်ဆီဖြစ်တယ်..ဒီဇာတ်လမ်းနဲ့ လိုက်
တယ်..မေးပေးပါ လို့ ပြောတာနဲ့ သဒ္ဒါ့ကို ခုလို တိုင်ပင်ရတာ....”
“ ဒါဆို ဒီ ဇာတ်ညွှန်းကို အိမ်ရောက်ရင် အေးဆေး ဖတ်ကြည့်လိုက်....ကိုအံ့ထင်တာတော့ သဒ္ဒါဖူး တကားထဲနဲ့
တဟုန်ထိုး နံမည်ကြီးသွားမှာ သေချာတယ် ..”
“ ဟုတ်..ကိုအံ့..ကျေးဇူးပါ....”
သုဘဒ္ဒါ အေးစိမ့်တဲ့ အဲယားကွန်းကြောင့် နိုးလာတယ် ။
စောင်ခြုံအိပ်ခဲ့ပေမယ့် လူးရင်းလွန့်ရင်း စောင်နဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာ ကွာသွား လွတ်သွားတယ် ။ အင်...ကိုယ်တုံးလုံး
ကြီးပါလား ...။
ဘေးဖက်ကို ကမန်းကတန်း ကြည့်လိုက်မိတယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်း တရှူးရှူးနဲ့ မှောက်ရက်ကြီးအိပ်ပျော်နေတယ် ။ သူလည်း သုဘဒ္ဒါလိုဘဲ တုံးလုံးကြီး ။
ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ ။
သူ့ကို ငေးစိုက်ကြည့်မိပြီး ရင်ဖိုသွားတယ် ။
ညက..ညက...သူ...သူ အရမ်းသောင်းကျန်းတာဘဲ ။ ကဲတယ် ။
တဏှာဘူးကြီး ။
သုဘဒ္ဒါကို သူ အပျိုရည်ဖျက်လို်က်တယ် ။ သူ..သူ လူဆိုးကြီး...။ သုဘဒ္ဒါ သူ့ကို ဒီကို ပြောင်းလာထဲက စိတ်ဝင်စားမိတာပါ ။ သူက အသက်
သုံးဆယ်ကျော် ဆိုပေမယ့် ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နဲ့ လူချောလူခန့်ကြီးပါ ။
သုဘဒ္ဒါက အညာသူ ။ ရွှေဘိုသူစစ်စစ် ။ ဒါပေမယ့် အသားမညိုဘူး ။ သုဘဒ္ဒါရဲ့ အသားက ဖြူဖွေးနုညက်နေတယ် ။ မယုံဘူးလား ။ မယုံရင် ပုံပြင်မှတ် ။ တကယ်ပြောနေတာ ။ ရွှေဘိုမင်းကြိုက် လို့ ပြောလေ့ရှိတဲ့စကား အတိုင်း ရွှေဘိုသူ သုဘဒ္ဒါက ပေါင်တန်ရှည်တယ် ။
ရင်တွေ တင်တွေလည်း ရှိတယ် ။ ထွားထွားအယ်အယ်ကြီးမျိုး မဟုတ်ဘူးနော် ။ ပုံမှန်ပေါ့ ။
သုဘဒ္ဒါလည်း တခြား မိန်းမချောမိန်းမလှလေးတွေ လိုဘဲ ယောကျ်ားတွေ တအား အလိုက်ခံရတာပါဘဲ ။ သို့
ပေမယ့် အရိုးများတယ် ချေးခါးတယ် နဲ့ ရွေးနေခဲ့လို့ အီစီကလီ အဆင့်နဲ့ဘဲ ရှိနေခဲ့တာ ။ အတည်အတန့်ဘဲ မရှိသေးဘူး ။
အင်း ။ အခုတော့ အခုတော့ ဒီဘဲကြီးနဲ့ သုဘဒ္ဒါ “ ပွင့် ”သွားပြီ ။ ပါကင်ပွင့်သွားပေမယ့် သုဘဒ္ဒါ ဝမ်းမနည်းဘူး ။ သူ့ကို ဦးတခေတ်ဆန်းကို သုဘဒ္ဒါ ခိုက်သွားတယ် ။
သူ့ကို ချစ်တယ် ။ ကြိုက်လည်း ကြိုက်တယ် ။
သုဘဒ္ဒါရဲ့ နို့တွေ နို့သီးလေးတွေ နာကျင် ကျိန်းစပ်နေတယ် ။ သူစို့ထား ကိုက်ထားတာ ။
အင်း နောက် ပေါင်ကြားကဟာလည်း နာနေတယ် ..စပ်နေတယ် ။ သူတအား လုပ်ထားတာ ။
ညက သူက ပါတီပေးတယ် ။
အရက်တွေ ညာညာတိုက်တယ် ။ သူ့အကြံကို သုဘဒ္ဒါ သူ့တိုက်ကြီးကို စပြောင်းကထဲက ရိပ်မိတယ် ။ မိန်းမချောလေး
တွေကို အနီးကပ် ကြံချင်လို့ ချောလှတဲ့ မိန်းကလေးတွေကိုချည်း တမင်ရွေးငှားတာ ။ အိမ်ခန်းလခကိုလည်း မက်
လောက်အောင် လျော့ပေးထားတယ်လေ ။ တဆင့်စကား တဆင့်နားနဲ့ အရုပ်ဆိုးဆိုးနဲ့ မိန်းကလေးတွေ ရောက်
လာပြီး ငှားချင်ကြောင်း လာပြောရင်လည်း သူက အလိမ္မာသုံးပြီး အကြောင်းပြပြီး ပုတ်ထုတ်ပစ် ငြင်းထုတ်ပစ်တာ ။
သူက သုဘဒ္ဒါကို ပေါ်တင်ကြီးဘဲ အရမ်းချောတယ်..ဘာညာ ပြောပြီး သူ့ကားပေါ်တင်ပြီး စားသောက်ဆိုင် စျေးအကြီးစားတွေမှာ လိုက်ကျွေး...ဆံပင်ဆိုင်တွေ ပို့ပေး...စျေးကြီးတဲ့ ဆိုင်တွေမှာ အဝတ်အစား လက်ကိုင်အိတ်ဖိနပ် အကောင်းစားတွေ အတင်းဝယ်ပေးတယ် ။ သုဘဒ္ဒါ လုပ်ချင်နေတဲ့ မော်ဒယ်လ်အလုပ်လည်း သူရအောင်ကူညီမယ် ပြောတယ် ။ သူ ခဏခဏဘဲ သူ့အဆောင်က မိန်းမတွေ ပျော်အောင် ပါတီတွေ လုပ်လုပ်ပေးတဲ့အခါသုဘဒ္ဒါကို ၀ိုင်တွေ မျိုးစုံ တိုက်တယ် ။ သိပ် ဂရုစိုက်ပြတာဘဲ ။
မနေ့ညကတော့ သုဘဒ္ဒါ တော်တော့်ကို မူးသွားတယ် ။
တခြားမိန်းကလေးတွေ ပြန်ကုန်ကြပြီး သုဘဒ္ဒါနဲ့ သူနဲ့ဘဲ ကျန်တယ် ။ ၀ိုင်သောက်လိုက် ထကလိုက်နဲ့ ။
နောက်တော့ သူက “ သုလေး...အားလုံးလည်း သွားကုန်ကြပြီ ..သုနဲ့ကိုယ်နဲ့ အပေါ်ထပ်မှာ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်
ရအောင်..ကိုယ့်မှာ ဇာတ်ကားချပ်ကောင်းကောင်းတွေ ရထားတယ်...” လို့ ခေါ်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါလည်း သူ့ကို
မှီတွဲပြီး သူနဲ့ သူနေတဲ့ အပေါ်ထပ်ကို လိုက်သွားမိလိုက်တယ် ။
ဟွန်း ။ သူ့အပေါ်ထပ်ကို ရောက်တာနဲ့ သူက သုဘဒ္ဒါကို စနမ်းတော့တာဘဲ ။
ချစ်တယ်ချစ်တယ် အထပ်ထပ်အခါခါ ပြောသလို လက်ထပ်ယူမယ် ဘာညာတွေလည်း ဂတိတွေ စွတ်စက်ပေးပြီး သုဘဒ္ဒါကို သူ့ဧည့်ခန်းက ကျောက်သားနံရံကြီးမှာ မျက်နှာအပ် ကပ်ရပ်ခိုင်းထားပြီး အနောက်ဖက်ကနေ သုဘဒ္ဒါရဲ့ လည်တိုင်..ပုခုံးသားတွေ
ကို လိုက် နမ်းတယ် ။ သူ့ဘယ်ဖက်လက်က သုဘဒ္ဒါရဲ့ဘယ်ဖက် နို့ကို လာကိုင်ဆုပ်သလို သူ့ညာဖက်လက်က
ညာဖက်ပေါင်တန်ကို လာကိုင်ပွတ်တယ် ။ အရက်ကလည်းမူး တဏှာစိတ်တွေကလည်း တထောင်းထောင်းထနေ
တော့ သုဘဒ္ဒါလည်း သူလုပ်သမျှ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ခံယူနေမိရတယ် ။
သူ သုဘဒ္ဒါရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်နေ ဖယ်နေမှန်း သိပေမယ့်လည်း သုဘဒ္ဒါ သူ့ကို မတားဆီးမိဘူး ။
သူလုပ်နေတာတွေကို မကန့်ကွက်မိဘူး ။
အဝတ်တွေ အကုန်လုံး ကိုယ်ပေါ်ကနေ ကျွတ်ကုန်ပြီ ။
မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားရပြီ ။ သူ့ဧည့်ခန်းကြီးမှာ ရှိတဲ့ သားရေဆိုဖါ အညိုရောင်ကြီးတွေ ဆီကို သူက
သုဘဒ္ဒါကို ခေါ်သွားတယ် ။
သူ..သူ.....သူလည်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ဖြစ်နေတယ် ။ သူ ဘယ်အချိန်က သူ့အဝတ်အစာတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်သ
လဲ သုဘဒ္ဒါ မသိလိုက်ဘူး ။
သူ့လက်ချောင်းတွေက သုဘဒ္ဒါရဲ့အကွဲကြောင်းဆီက နှုတ်ခမ်းသားထူထူလေးတွေကို ဖိဖိပွတ်နေတယ် ။ သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေက သုဘဒ္ဒါရဲ့ ရင်စိုင်တဖက်က ရင်သီးဖုလေးကို အငမ်းမရ စို့စုတ်နေတယ် ။ သူ့ပေါင်ကြားက မတ်မတ်ကြီး ထောင်နေတဲ့ မာမာနွေးနွေး အချောင်းကြီးက သုဘဒ္ဒါရဲ့ ပေါင်ရင်းတဖက်ကို လာထိထောက်နေတယ် ။
သုဘဒ္ဒါ ပေါင်ကြားမှာ အရည်တွေ စိုရွှဲနေတယ် ။ သုဘဒ္ဒါ အသံထွက်ပြီး ညည်းငြူမိရတယ် ။ သူ ပေါင်တွေကိုဆွဲဖြဲလိုက်တာ သိလိုက်တယ် ။ ဧည့်ခန်းထောင့်တနေရာက မီးဝါ၀ါမှိန်မှိန်လေးရဲ့ အလင်းရောင်နဲ့ သူ့ဒုတ်ကြီးကို မြင်လိုက်ရတယ် ။ အိုး.....အမလေး....တော်တော့်ကို ကြီးတဲ့ဟာကြီး ...။ သူက သုဘဒ္ဒါ ကြည့်နေတာကို တွေ့သွားတယ် ထင်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါရဲ့ လက်တဖက်ကို သူ့လက်နဲ့ ဖမ်းဆုပ်ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး သူ့အတန်ကြီးဆီကို ပို့ပေးလိုက်တယ် ။ ကိုင်ဆုပ်စေချင်တဲ့သဘော ဆိုတာ သိလိုက်လို့ သုဘဒ္ဒါလည်း သူ့အတန်ကြီးကို ကိုင်
ဆုပ်လိုက်တယ် ။ ပူနွေးနွေး အတန်ကြီးက တအား တုတ်တာဘဲ ။ ရှည်လည်း ရှည်တယ် ။ ဒီအချိန်မှာ သူက
သုဘဒ္ဒါရဲ့ နောက် ရင်စိုင်တဖက်က ရင်သီးလေးကို သူ့လျာကြီးနဲ့ ယက်လိုက် စို့စုတ်လိုက် လျာဖျားချွန်ချွန်နဲ့ထိုးကလိလိုက် လုပ်နေတယ် ။
ဒါကြီးဟာ ငါ့ပိပိထဲကို ထိုးသွင်းမယ့်ဟာကြီးပါလား ဆိုတဲ့ အသိက သုဘဒ္ဒါကို တုန်လှုပ်စေသလို တအားလည်းစိတ်တွေ ထကြွမိတယ် ။ ထိပ်ဖူးကြီးကို စမ်းပွတ်ကြည့်နေတဲ့အချိန် သူက သုဘဒ္ဒါနားနားကို သူ့နှုတ်ခမ်းကပ်ပြီး “ ထည့်ကြရအောင်....” လို့ ပြောလိုက်ပြီး သူ့အတန်ကြီးကို သုဘဒ္ဒါရဲ့ ပိပိအပေါက်ဝမှာ သူ တေ့လိုက်တယ်။
သုဘဒ္ဒါ ငယ်ငယ်ထဲက စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့တဲ့ ယောကျ်ားတယောက်ရဲ့ ကာမစပ်ယှက်တာ ( လိုးတာ)ကို နဖူးတွေ့ဒူး
တွေ့ ကြုံရပြီ ။ မှိုပွင့်ကြီးလို ပုံစံ လိင်တန်ချောင်း ထိပ်ဖူးကြီး သုဘဒ္ဒါရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေ ကြားထဲက အပေါက်ထဲကို တိုးဝင်ဖို့ တာစူနေပြီ ။
ပိပိတခုလုံးကလည်း အရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတော့ သူ့ဟာကြီး တိုးဝင်လာနိုင် မယ်လို့ ထင်မိတယ် ။သူက ဒီ ကိစ္စကို ကျွမ်းနေတဲ့လူကြီးပါ ။ သုဘဒ္ဒါ စိတ်ပူနေသလို ပိပိလည်း ပြဲမသွား နာလည်း သိပ်မနာလိုက်ဘဲ သူ စပ်ယှက် ( လိုး )နေပြီ ။ သူ့ဒုတ်ကြီးကတော့ ပိပိထဲမှာ အပြည့်ကြီးတော့ ဖြစ်
နေတာပေါ့ ။ ထိုးသွင်းလိုက် ပြန်ဆုတ်လိုက် လုပ်နေတဲ့အချိန် သုဘဒ္ဒါရဲ့ ပိပိထဲမှာ အရမ်းကောင်းတဲ့ အရသာထူးကို ခံစားရတယ် ။ လိုးတယ်ဆိုတဲ့ အရသာ ..ယောကျ်ားလီးတန်ရဲ့ အရသာကို သုဘဒ္ဒါ စပြီး ခံစား ကြုံတွေ့နေရပြီ ။ သူ့ကို တအား ဖက်ထားရင်း သူလုပ်နေတာတွေကို အရသာခံနေလိုက်မိတယ် ။
တချက်တချက် အရမ်းကို ကောင်းသွားပြီး သုဘဒ္ဒါရဲ့ ပိပိအတွင်းထဲကနေ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတယ် လို့ ခံစားလိုက်ရတယ် ။ သူလည်း တအားကောင်းလာပုံဘဲ ။ တော်တော်လေး ထိုးဆောင့်အပြီး သူ့ဒုတ်ကြီးကို ဖျတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သုဘဒ္ဒါရဲ့ ဘိုက်ပေါ်ကို အရည်ပျစ်ပျစ်တွေ တဖတ်ဖတ်နဲ့ သူ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ် ။
မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး...“ အားးးးယား.......အီး........အင်း.......အိုး....” ဆိုတဲ့ အသံတွေ ညည်းပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါသွားတယ် ။ အရမ်း ကောင်းသွားတဲ့ပုံဘဲ ...။
အဝတ်တွေက ဘယ်ရောက်နေလဲ မသိဘူး ။ သုဘဒ္ဒါ ရှူးပေါက်ချင်နေတယ် ။ သူ့ဖက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ
တခူးခူးနဲ့ အိပ်ပျော်နေတုံးဘဲ ။
ကုတင်ပေါ်က အသာလေး ဆင်းလိုက်တယ် ။ ဖင်တုံးလုံးနဲ့ဘဲ ရေချိုးခန်းဆီကို လျှောက်သွားလိုက်တယ် ။
အိမ်သာကမုတ်ပေါ်မှာ ရှူးထိုင်ပေါက်ရင်း သူတအားလုပ်ထားလို့ ကျိန်းစပ်နေတဲ့ ရှေ့ဖင်ကို သေသေချာချာ ငုံ့
ကြည့်မိတယ် ။ သူ့ဒုတ်တန်ကြီးကြောင့် ပြဲသွားသလား လို့ ။ အဲကွန်းကြောင့် အဝတ်မဲ့နေတဲ့ သုဘဒ္ဒါရဲ့ ရင်
သားထိပ်ဖျားတွေ အေးလွန်းနေသလိုဘဲ ။ သူတို့က ဒီလို အဖုံးအကွယ် မပါဘဲ နေနေကျ မဟုတ်ဘူးလေ ။
အိမ်သာခွက်ပေါ်က ထလိုက်တဲ့အချိန် ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်လာတဲ့ သူ့ကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။
သူလည်း တုံးလုံးကြီးဘဲ ။ သူ့ဟာကြီးက ငေါငေါကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ ။ ဂွေးစိကြီးတွေကလည်း တွဲလောင်းကြီး တလှုပ်လှုပ်နဲ့ ..။
သုဘဒ္ဒါလည်း ရင်စိုင်တွေကို လက်နဲ့ကာမလား...ပေါင်ကြားကိုဘဲ ဖုံးရမလား..ရုတ်တရက် မသိဘူး ။ သူက ပြုံးပြီး
“ မရှက်နေပါနဲ့ကွာ..လင်မယား ဘဝ ဆိုတာ အရှက်ကုန်တယ်တဲ့...ကိုကိုနဲ့ သုက လင်မယားတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြပြီးပြီ
ဘဲ..လာ..ကိုကို့ဆီကို ...”လို့ ပြောပြီး သုဘဒ္ဒါကို ဖက်လိုက်တယ် ။
သူ့လက်တဖက်က သုဘဒ္ဒါရဲ့ မျက်နှာကို မေးစိကနေ ကိုင်မော့လိုက်တယ် ။
“ လှလိုက်တာ သုလေးရယ် ...လှလိုက်တဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး ...ကိုကို နမ်းလို့မဝဘူး....”
သူ သုဘဒ္ဒါရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ငုံစုတ်လိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါလည်း သူ့ကို ပြန်ဖက် သူစုတ်သလို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ
ကို ပြန်စုတ်လိုက်မိတယ် ။ သူ့လက်တဖက်က သုဘဒ္ဒါရဲ့ ဖင်တုံးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ဖက်ကို ဆွဲကပ်လိုက်
တဲ့အချိန် သူ့အတန်ကြီးက သုဘဒ္ဒါရဲ့ ပေါင်ကြားကို ထိကပ်လာတယ် ။
ဒီဟာကြီးရဲ့ တန်ဖိုးကို သုဘဒ္ဒါ ကောင်းကောင်း သိထားပြီလေ ။ ဒီဟာကြီး ပေးစွမ်းခဲ့တဲ့ ကာမအရသာထူးတွေကို
တအား ကြိုက်ခဲ့မိရတယ်လေ ။ စိတ်ထဲမှာ လီးဆိုတာကို ဒါကြောင့် ကမ္ဘာတည်စကနေ အခုအထိ မသတ္တဝါတွေ
ဘာကြောင့် ကြိုက်ကြသလဲ ဆိုတာကို သုဘဒ္ဒါလည်း သဘောပေါက် နားလည်ပြီလို့ ပြောလိုက်မိတယ် ။
တကိုယ်လုံး သိမ့်သိမ့်တုန်အောင် အရသာတွေ ပေးနိုင်တဲ့ ဒီလီး ဆိုတဲ့ အတန်ချောင်းကြီး နဲ့ နောက်ထပ် ထိတွေ့ ထိုးညှောင့်တာတွေကို ခံစားလိုတဲ့ စိတ်တွေ ပြန်ပေါ်ပေါက်လာရတယ် ။
သူ့လက်တဖက်က သုဘဒ္ဒါရဲ့ နို့သီးလေး တဖက်ကို ပွတ်ပေးနေသလို ကျန်တဲ့ လက်တဖက်ကလည်း ဖင်တုန်း
ကြားကို နှိုက်ပွတ်နေတယ် ။ သူက သုဘဒ္ဒါကို တိုးတိုးလေး..“ ကိုကို့လီးကို စုတ်ပေးမလားဟင်...” လို့ မေးလိုက်
တယ် ။ ချက်ချင်းဘဲ သုဘဒ္ဒါ ခေါင်းငြိှမ့်ပြလိုက်မိတယ် ။ သူက သုဘဒ္ဒါ ရှေ့ဖင်ကွဲကို အကြိမ်ကြိမ် ယက်ပေးခဲ့တယ်လေ။ သူကိုယ့်ကို ကောင်းအောင် လုပ်ပေးသလို သူ့ကိုလည်း ပြန်လုပ်ပေးစေချင်တဲ့ စိတ်နဲ့ပါ ။
ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်က မွေးပွ ကော်ဇောချပ်လေးပေါ်မှာ ဒူးထောက်ပြီး သူ့အတန်ကြီးကို စ စုတ်ပေးလိုက်တယ် ။
တခါမှ မစုတ်ဖူးပေမယ့် အပြာကားတွေ ခိုးခိုး ကြည့်ထားလို့ သူများတွေ ဘယ်လို စုတ်ကြသလဲတော့ တွေ့ဖူးပြီးတာ ကြာပြီလေ ။
သူ..သူက သုဘဒ္ဒါ သူ့အချောင်းကြီးကို စုတ်ပေးနေတာကို သေသေချာချာ ငုံ့ကြည့်နေတယ် ။
“ သုလေးရယ် ..ချစ်လိုက်တာ....” လို့ ညည်းလိုက်တယ် ။ သူ့မျက်လုံးတွေ မှိတ်ကျသွားတယ် ။ သုဘဒ္ဒါလည်း
လျာနဲ့ အတန်ချောင်းထိပ်ကို တဖျတ်ဖျတ် ယက်လိုက် ငုံငုံစုတ်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက သုဘဒ္ဒါ လက်ကို သူ့လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး သူ့ဂွေးစိပျော့ပျော့ကြီးတွေကို ကိုင်ခိုင်းတယ် ။ သူ့အတန်ကို စုတ်ပေးရင်း စိတ်တွေ တအား ထကြွလာတယ် ။ ခံချင်လာတယ် ။ ရှေ့ဖင်ထဲက လှိုက် ယားလာတယ် ။ တအား ယားလာတယ် ။
အစုတ်ကို ရပ်ပြီ သူဆောင့်ထည့်တာတွေကို လိုချင်လာတယ် ။
သူနဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်သွားကြပြီး နှစ်ယောက်စလုံး ရေရေလည်လည် ထန်နေကြတာကြောင့် စိတ်တူကိုယ်တူ သူနိုင်ကိုယ်နိုင် ကြဲဖြစ်သွားတယ် ။
ဒီ တခါမှာတော့ သုဘဒ္ဒါလည်း အရင်အခေါက်တွေထက် ပိုပြီး ခံနိုင်လာတယ် ။ “ ပြီး ” တယ် ဆိုတာ ဘာလဲ
လဲ သိသွားရတယ် ။ ဟိုလေ..ရှက်လည်း သိပ် မရှက်တော့ဘူး ။
မိလွန်းကြင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အရင်ထက် ပိုပြီး ဂရုစိုက်ရမယ် ။
ကိုယ့်ရုပ်နဲ့ ကိုယ်လုံး အချိုးအဆက် ပြေပြစ်တာကြောင့် ဂျင်မ်ကြော်ငြာအတွက် အသုံးခံရတာကြောင့် မိလွန်း
ကြင် ပိုက်ဆံ မျက်မျက်လေး ရခဲ့တယ် မဟုတ်လား ။
သံဖြူဇရပ်က အဖေနဲ့ အမေတို့ကို ကိုယ့် လုပ်အားခ ပို့ပေးလိုက်နိုင်လို့ အရမ်း ဂုဏ်ယူနေမိတယ်လေ ။ အဖေ
နဲ့ အမေက မိလွန်းကြင်ကို တားလို့ မရလို့သာ ရန်ကုန်ကို လွှတ်လိုက်ရတာ..သိပ်ပြီး အထင်ကြီးတာ မဟုတ်ဘူး။
မိလွန်းကြင် အရှုုံးနဲ့ သူတို့ဆီကိုဘဲ ပြန်လာ မှီခိုရလိမ့်မယ် လို့ ထင်ထားကြတာလေ ။
အခုလို ရန်ကုန်ရောက်ပြီး မကြာခင်ဘဲ သူတို့ဆီကို ငွေပြန်ပို့ပေးတော့ သူတို့ မိလွန်းကြင်ကို အထင် မသေးရဲတော့ဘူး ။
နှိုးစက်က တတီတီ မြည်နေလို့ အတင်း အားတင်းပြီး ထထိုင်လိုက်ရတယ် ။ လက်တဖက်နဲ့ နှိုးစက်ကို လှမ်း
ပိတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေ ရုန်းကန် ထလိုက်တယ် ။
ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ခြေစုံချလိုက်တဲ့ အချိန် သေသေချာချာ စည်းနှောင်မထားတဲ့ ထမိန်နွမ်းကလေးက ဟုတ်ဆို ကွင်း
လုံးပုံ ကျွတ်ကျသွားတယ် ။ ထမိန် ပြန်ဝတ်မနေတော့ဘဲ ရေချိုးခန်းထဲကို လျှောက်သွားလိုက်တယ် ။ တယောက်
ထဲ နေတာဘဲလေ။ ဘယ်သူ မြင်တာ သိတာလိုက်လို့ ။ ရေချိုးခန်းက မီးခလုပ်ကို ချပ်ကနဲ နှိပ်ဖွင့်လိုက်တယ်။
အောက်ပိုင်းဗလာနဲ့ဘဲ ရေချိုးခန်းထဲမှာ သွားတိုက်တယ် ။ အပေါ်မှာ ဝတ်ထားတဲ့ ဘလောက်စ်အဟောင်းလေး
ကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ တကိုယ်လုံး အဝတ်မဲ့နေတာကို နံရံက ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ချပ်ကြီးမှာ မြင်နေရတယ် ။
ဟွန်း...တောင့်တင်း အချိုးကျတဲ့ မိန်းမတယောက်ကို မှန်ထဲမှာ မြင်နေရတယ် ။ အင်း...ငါ့ကိုယ်လုံးကလည်း တ
ကယ့်ကို ဆက်စီကျတာပါလား...လို့ တွေးရင်း ဘဝင်မြင့် ချင်သလိုလို မြောက်ချင်သလိုလို ဖြစ်မိသွားရတယ် ။
နို့ကြီးကြီး နှစ်လုံးရဲ့ နို့သီးလေးတွေကလည်း ထောင်ထနေကြတယ် ။ နီညိုညို ဒီနို့သီးလေးတွေက သူ တဏှာစိတ် ထရင် ဆွဲဆွဲနေလို့လား မသိဘူး ။ အရင်ထက် ပိုကြီးလာကြတာကို သတိထားမိလိုက်တယ် ။
သွားတိုက်ပြီးတာနဲ့ ရေချိုးတဲ့ အကန့်လေးထဲက ရေပန်းခလုပ်ကို လှည့်ဖွင့်လိုက်တယ် ။ ရေပန်းက ရေတွေ
ဝေါကနဲ ကျလာတယ် ။ ဒီမှာနေရတာ တခြား အဆောင်တွေထက် အဆင့်မြင့်တယ် ။ ရေချိုးခန်း မီးဖိုခန်းတွေက
အရမ်းအဆင့်မြင့် သားနားတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက နှာဘူးကျပြီး မိလွန်းကြင်တို့ သဒ္ဒါဖူးတို့ သုဘဒ္ဒါတို့လို မိန်းမချောလေးတွေကို စျေးချပြီး
ငှားထားလို့သာ ဒီလို အခန်းမျိုးတွေကို မိလွန်းကြင်တို့ နေနိုင်တာပါ ။ တခြားမှာဆို ဒီလို အခန်းတွေက စျေးတအားမြင့်မယ် ။ ဒါကြောင့် ဦးတခေတ်ဆန်းကိုလည်းမိလွန်းကြင်တို့ အဆင်ပြေအောင် အလိုက်အထိုက် ဆက်ဆံနေရတယ် လေ ။
ရေချိုးပြီးတော့ တကိုယ်လုံးကို တဘက်နဲ့ ပွတ်တိုက်တဲ့အချိန် ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ချပ်ကြီးထဲမှာ မိလွန်းကြင်ရဲ့ နို့
ကြီးတွေ တသိမ့်သိမ့် တုန်ခါနေကြတာကို တွေ့နေရတယ် ။
ဆံပင်ကို အနောက်ကို လှန်ဖီးပြီး သာရေကြိုးနဲ့ စုစည်းလိုက်တယ် ။ အနက်ရောင်အသားကပ် အားကစား ဝတ်စုံ
ကို ဝတ်..Gymမှာ စလုပ်လုပ်ချင်း Gymပိုင်ရှင် ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်က ထုတ်ပေးထားတဲ့Nike အနက်ရောင် ဖိနပ်
လေးကို စီးပြီး အခန်းထဲက ထွက်ခဲ့တယ် ။ မနက်စောစော အခုလို ထပြေးရတာ မိလွန်းကြင် ကြိုက်တယ် ။
မနက်စောသေးလို့ လမ်းမကြီးပေါ်မှာ ကားတွေ မများသေးဘူး ။ ပြေးလို့ ရသေးတယ် ။ Gymပိုင်ရှင် ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်က မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဓါတ်ပုံတွေကို ဟိုတယ်လုပ်ငန်းတွေ လုပ်နေတဲ့သူ့မိတ်ဆွေ တယောက်ကို
ပြမိတော့ အဲဒီမိတ်ဆွေက သူ့ဟိုတယ်ကြောငြာအတွက်လည်း ရိုက်ချင်လို့ မိလွန်းကြင်နဲ့ ဆက်သွယ်ပေးပါလို့ ပြောတဲ့အကြောင်း ပြန်ပြောပြတယ် ။ ဟိုတယ်ကြော်ငြာကြောင့်လည်း မိလွန်းကြင် နံမည်ကြီးလာနိုင်တယ် လုပ်ပါ
လားလို့ ပြောတယ် ။ အင်း..ကြော်ငြာ မော်ဒယ်တယောက် ဖြစ်လာတော့မယ် ထင်တာဘဲ ။ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်
ရဲ့ ကျေးဇူးပါဘဲ ။ ဒါကြောင့်လည်း မော်ဒယ်တယောက် ဖြစ်ဖို့ စပွန်စာ လိုတယ် လို့ ပြောနေကြတာဘဲလေ ။
သဒ္ဒါဖူးက သူလည်း ရုပ်ရှင်ကားတခုကို ခေါင်းဆောင် မင်းသမီး အနေနဲ့ ရိုက်ခွင့်ရတော့မယ်...သူဌေးကြီး တ
ယောက်နဲ့ ဆုံရမယ် ...လူကောင်း သဘောကောင်းကြီး ဖြစ်ပါစေလို့ ဆုတောင်းနေရတာဘဲ လို့ ပြောပြတယ် ။
ပြေးပြီးတော့ ပြန်လာတဲ့အချိန် တိုက်ထဲကို ဝင်လိုက်တဲ့အချိန် အပြင်က ပြန်လာတဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းနဲ့ ပက်
ပင်းတိုးတယ် ။ သုဘဒ္ဒါတော့ မပါဘူး ။ သူတယောက်ထဲဘဲ ။
“ ဘိုမက အပြင်မှာ ပြေးရတာကို ကြိုက်လား...ကျနော်ကတော့ စက်နဲ့ဘဲ ပြေးတယ် ...” လို့ ဦးတခေတ်ဆန်းက
ပြုံးပြီး စကားစသည် ။ မိလွန်းကြင်လည်း “ ကျမက ဂျင်မ်မှာ လုပ်တာလေ..စက်တွေနဲ့ ပြေးနေကျပါ..မနက် အ
စောကြီး လမ်းပေါ် ပြေးရတာကို ကြိုက်လို့ပါ....” လို့ ဖြေလိုက်တယ် ။
ဓါတ်လှေခါးထဲ အတူတူ ဝင်လိုက်တဲ့အချိန် သူက မိလွန်းကြင်ကို “ ဘိုမ..ကျနော့်အိမ်မှာ ကော်ဖီသောက်ပါလား..
ဖိတ်ခေါ်ပါရစေ...” လို့ ပြောလိုက်တော့ မိလွန်းကြင်လည်း..“ မသောက်တော့ပါဘူး..ဖိတ်ခေါ်တာကို ကျေးဇူးတင်ပါ
တယ်..” လို့ ငြင်းတယ် ။ သူက အတင်းခေါ်တယ် ။ သူက “ ပလိစ်..ပလိစ် ..လာပါဗျာ....မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ်ပေါ့...
စကားလေးဘာလေး ပြောရအောင်...” လို့ အတင်းခေါ်တယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း မကောင်းတတ်တာကြောင့် သူ့အိမ်ခန်းကို လိုက်ပါသွားလိုက်မိတယ် ။ စိတ်ထဲကတော့ သုဘဒ္ဒါ
နဲ့ တိုးကြရင် တော်ကြာ သူ့ဘဲကြီးကို လာလုတယ် ထင်နေမှာကို မိလွန်းကြင် စိုးရိမ်မိပါတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက သူ့ဧည့်ခန်းမှာ မိလွန်းကြင်ကို သူကိုယ်တိုင် ဖျော်တဲ့ ကော်ဖီဖျော်တိုက်တယ် ။
ထူးဆန်းတာက အဲဒီကော်ဖီကို သောက်ပြီးတဲ့အချိန် မိလွန်းကြင် ကိုယ်မှာ အပြောင်းအလဲတွေ ဖြစ်လာတာဘဲ ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက မိလွန်းကြင်ကို သူ့အကြောင်းတွေ ပြောပြနေသလို မိလွန်းကြင်အကြောင်းတွေကိုလည်း စပ်စု
တယ် ။ စကားကောင်းနေတဲ့အချိန် မိလွန်းကြင်စိတ်တွေ ပြောင်းလဲလာတယ် ။
မိလွန်းကြင်ရဲ့ နို့သီးလေးတွေ တအားတင်းပြီး မာလာတယ် ။ ယားလာတယ် ။ ကိုင်ချင် ပွတ်ချင်လာတယ် ။ အစို့
ခံချင်လာတယ် ။ ပေါင်ကြားဂွဆုံက မိလွန်းကြင်ရဲ့ မိန်းမကိုယ်လည်း တအား ယားလာတယ် ။ အတွင်းထဲမှာ ယား
လာတာ ။ ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ ပေါင်ကြားကိုလည်း မိလွန်းကြင် အငမ်းမရ ကြည့်နေမိတယ် ။ သူ..သူ...သူ....မိလွန်း
ကြင်ကို ကော်ဖီထဲ ဆေးခပ်လိုက်ပြီလား မသိဘူး ။ မိလွန်းကြင် ဒီလို တခါမှ မဖြစ်ဖူးပါဘူး ။
“ ဘိုမ..ဘာဖြစ်လဲဟင်...နေကောင်းရဲ့လား....”
“ အင်း..ဟုတ်တယ်....ကျမ..ကျမ......တမျိုးဘဲ..ကျမ ပြန်လိုက်အုံးမယ်နော်....”
မိလွန်းကြင် ချက်ချင်း မတ်တပ် ထရပ်လိုက်တယ် ။ ခေါင်းထဲမှာ မူးနောက်နောက်နဲ့ ။
“ အော်..ဟုတ်ပြီ....လာလာ..ကျနော် လိုက်ပို့မယ်....”
မိလွန်းကြင် သူ့အိမ်ကနေ ထွက်ဖို့ လျှောက်လာတဲ့အချိန် သူ မိလွန်းကြင်ကို ဖက်လိုက်တယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း
“ ဦးတခေတ်ဆန်း....ဘာလုပ်တာလဲ...” လို့ မေးပြီး သူဖက်တာကို ရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် သူ့လက်တွေက
မိလွန်းကြင်ရဲ့ ခါးလေးကို ဖက်ထားသလို တင်ပါးကို ကိုင်လိုက်တယ် ။ နောက်လက်တဖက်ကလည်း မိလွန်းကြင်
ရင်ဘတ်ကို စမ်းတယ် ။ မိလွန်းကြင် သူ့ကို ရုန်းထွက်ဖို့ အင်အား မရှိဘူး ဖြစ်နေတယ် ။ သူကိုင်စမ်းတာတွေ
ကို ကြိုက်နေတယ် ။ လိုလားနေတယ် ။ သူ မိလွန်းကြင် နှုတ်ခမ်းတွေကို ငုံစုတ်လိုက်တယ် ။ မိလွန်းကြင် ယောင်
ယမ်းပြီး သူ့ကို ပြန်ဖက်လိုက်မိတယ် ။
တင်ပါးကို ကိုင်နေတဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေ တအား ဆုပ်ညှစ်နေသလို တင်ပါးကြားထဲကို ထိုးသွင်းပြီး ပွတ်ဆွဲနေတယ် ။ မိလွန်းကြင် လက်တဖက်က အလိုလို သူ့ပေါင်ကြားကိုသွားစမ်းလိုက်မိတယ် ။
မာမာအချောင်းကြီးကိုစမ်းမိရတော့ ပွတ်သပ်မိတယ် ။ စိတ်တွေ တအား ထန်လာတယ် ။ သူ..သူ...မိလွန်းကြင်ကို
အနားက ဆိုဖါပေါ်ကို ခေါ်သွားတယ် ။ စိတ်တွေ ထကြွလွန်းနေတယ် ။ သူ့လက်တဖက်က မိလွန်းကြင်ရဲ့ပေါင်ကြား
ကို အပီအပြင် ပွတ်နေတယ် ။
ဒါ ဆေးမိတာဘဲ ဆိုတဲ့ အသိ ရှိပေမယ့် သူ့ကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘူး ။ သူလုပ်တာတွေကို ခံချင်နေတယ် ။ သူ့ကို
လည်း ကိုင်ချင် နမ်းချင်နေတယ် ။ သူက သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ တုတ်တုတ်ရှည်ရှည် အတန်
ချောင်းကြီး ပေါ်လာတယ် ။ ယောကျ်ား အတန်ကို အခုလို တခါမှ နီးနီးကပ်ကပ် မတွေ့ဖူးသေးဘူး ။ အပြာကား
ထဲမှာ တွေ့ဖူးသလို သံဖြူဇရပ်မှာ တုံးက စျေးထဲမှာ အရက်မူးလို့ ပုဆိးကျွတ်ပြီး လဲနေတဲ့လူရဲ့ အတန်ချောင်းကို တွေ့ဖူးခဲ့တာဘဲ ရှိတယ် ။
သူက မိလွန်းကြင် လက်ထဲကို သူ့အတန်ကြီး ထည့်ပေးတယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း တအားဖျစ်ညှစ်မိ တအား
ပွတ်သပ်မိတယ် ။ စိတ်ထဲမှာ အပြာကားထဲမှာ တွေ့ဖူးခဲ့ရသလို စုတ်လိုက်ချင်တယ် ။ စုတ်ဖို့ လုပ်နေတဲ့အချိန် သူ့အိမ်ခန်းရဲ့ လျှပ်စစ် ခေါင်းလောင်း တတီတီနဲ့ မြည်လာတယ် ။
မိလွန်းကြင် ရုတ်တရက် သတိဝင်လာတယ် ။ ငါ ဘာတွေ လျှေက်လုပ်မိနေပါလိမ့် ဆိုပြီး ။
သူလည်း ဆက်တိုက် နှိပ်နေတဲ့ တတီတီ အသံကြောင့်သူ့ဘောင်းဘီကို ပြန်ဆွဲတင် ဝတ်လိုက်ပြီး တံခါးက ချောင်းကြည့်တဲ့ အပေါက်လေးကနေ အပြင်ကို ကြည့်လိုက်တယ် ။
“ အာ..သုဘဒ္ဒါ.....”
သူ့ပါးစပ်က ထွက်လိုက်တဲ့ ရေရွတ်သံကြောင့် မိလွန်းကြင် တုန်သွားတယ် ။
သူက တံခါးဖွင့်လိုက်တဲ့အချိန် သုဘဒ္ဒါနဲ့ ပက်ပင်းတိုးတဲ့အခါ သုဘဒ္ဒါရဲ့ စူးစမ်းတဲ့အကြည့်ကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။
“ ရေမလာတဲ့အကြောင်း ဦးတခေတ်ဆန်းကို လာပြောတာ..” လို့ သုဘဒ္ဒါကို ပြောလိုက်ရင်း အခန်းထဲက ထွက်
သွားလိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါက ဘာမှ ပြန်မပြောပါဘူး ။
မိလွန်းကြင် အခန်းကို ပြန်ရောက်တော့ တော်တော်လေးကို တုန်လှုပ်နေမိတယ် ။ စိတ်တွေကတော့ ပြင်းထန် ထကြွနေတုံးဘဲ ။ မိလွန်းကြင် ရေချိုးပစ်လိုက်တယ် ။ ရေချိုးရင်း တအား လှိုက်ယားနေတဲ့ ပေါင်ကြားကို ဖိဖိပွတ်နေမိတယ် ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုလည်း ကျန်တဲ့ လက်တဖက်နဲ့ ချေနေမိတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်း ကော်ဖီထဲ ထည့်ခတ်လိုက်တဲ့ နှာကြွဆေးက အစွမ်းပြနေဆဲ ဖြစ်မယ် ။ မိလွန်းကြင် တအား
ဖိဖိပွတ်နေမိတယ် ။ ပွတ်တာတွေ ကြမ်းလာတယ် ။ မြန်လာတယ် ။ ညည်းသံတွေ ကျယ်လောင်လာတယ် ။တအားပွတ်ချေရင်း အရှိန်တွေ တက်သထက် တက်လာရတယ် ။
အို....အို....အို.........အင်....အာ.......အာ.....ဟင်း......အိုး.......အိုး........အိုး.................
ရေချိုးခန်း နံရံကို မှီရင်း အထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်သွားရတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက သူ့ရဲ့ မွေးမြူရေးခြံကြီးထဲကို သုဘဒ္ဒါကို ခေါ်သွားတယ် ။
နွားတွေ ဝက် ကြက်ဘဲတွေကို ခေတ်မှီ အဆောက်အဦးတွေနဲ့ သပ်သပ်ရပ်ရပ် ခေတ်မှီမှီ မွေးထားတာတွေကို လိုက်ပြတယ် ။
မွေးမြူရေးခြံကြီးထဲမှာ သူ့အတွက် အိမ်ကလေး တလုံး ဆောက်ထားတယ် ။ သူတယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်
လပ် အပန်းဖြေဖို့လို့ ပြောပြတယ် ။ မွေးမြူရေးအလုပ်ကိုလဲ တပည့်တွေနဲ့ဘဲ လွှတ်မထားဘဲ လာကြည့်တဲ့အခါ သူနေဖို့ စားဖို့ ရေချိုးဖို့
အိမ်ကလေးပေါ့ ။
အခုတော့ ဒီအိမ်ကလေးက သုဘဒ္ဒါနဲ့ ချစ်စခန်းဖွင့်ဖို့ ဖြစ်နေပြီ ။
သုဘဒ္ဒါကို ဒီအိမ်ကလေးကို သူခေါ်သွားပြီး စိမ်ပြေနပြေ စိတ်ကြိုက် ချစ်စခန်း ဖွင့်တော့တာဘဲ ။
ဒီ ဦးတခေတ်ဆန်းဆိုတဲ့ လူကြီးဟာ တကယ့်ကို ကာမပညာတွေ ကျွမ်းလွန်းသလို ချစ်စခန်း ဖွင့်တဲ့နေရာမှာလည်း တော်တော့်ကို အားကောင်းမောင်းသန် ယောကျ်ား တယောက်ပါ ။ သုဘဒ္ဒါကို ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ ရေရေလည်လည် ကြမ်းပြင်းတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ သူ အားရပါးရ လုပ်လိုက်တာ သုဘဒ္ဒါလည်း သူခေါ်ရာကို သူနဲ့ အတူတူ လိုက်သွားရမိရင်း အကောင်းစား ပြီးခြင်းတွေ ဆက်တိုက် ပြီးရပြီး ကျေနပ်မှုတွေ အပြည့်အဝ ရရှိခဲ့ရတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက သုဘဒ္ဒါကို အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ တချိန်လုံး ချစ်တလင်းတွေ ခေါ်တာ သုဘဒ္ဒါ
အဝတ်အစားတောင် မကပ်တော့ဘူး ။ သူ့ဆန္ဒတွေကို ဝတ်လစ်စလစ် ဗလာကိုယ်နဲ့ ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း အဝတ်ပြန်မဝတ်ဖြစ်တော့ဘူး ။
သူနဲ့ သုဘဒ္ဒါတို့ရဲ့ ကာမပွဲကြမ်းတွေ ကလည်း ဖြစ်ခါစနဲ့ မတူတော့ဘဲ ပွင့်လင်းလာတယ် ။ အရှက်ကုန်သွားပြီး နိုင်ငံခြား အပြာ
ရုပ်ရှင်ကားတွေထဲကလို ဖြစ်လာတယ် ။ သူက သုတ်ရည်တွေကို သုဘဒ္ဒ်ရဲ့ မျက်နှာပေါ်ကိုပန်းထုတ်ပစ်တာတို့ သုဘဒ္ဒါ ပါးစပ်ထဲမှာ သုတ်လွှတ်
ပြီးလိုက်တာတို့ လုပ်လာသလို သုဘဒ္ဒါကို ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာပေါ်ကို တက်ထိုင်ခိုင်းတာတို့ လုပ်ခိုင်းလာတယ် ။
သုဘဒ္ဒါက သူ့မျက်နှာပေါ်ကို စောက်ဖုတ်နဲ့ ဖိပွတ်ရသလို သူက သုဘဒ္ဒါ စောက်ဖုတ်ကို လျာနဲ့ ပင့်ပင့်ယက်ပေး စုတ်ပေးတယ် ။
သုဘဒ္ဒါလည်း ဦးတခေတ်ဆန်း ကျင့်ပေးတာနဲ့ တဖြည်းဖြည်း ကာမပညာမျိုးစုံကို ကျွမ်းကျင်လာရတော့တယ် ။
အရှက်ကြီးခဲ့တဲ့ သုဘဒ္ဒါဟာ ဦးတခေတ်ဆန်း ကျင့်ပေးတာနဲ့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မရှက်တတ်တော့ဘူး ။ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ နေတတ်လာတယ် ။
ဒီနေ့လည်း ဦးတခေတ်ဆန်းက သုဘဒ္ဒါကို ကာမ အတွေ့အကြုံသစ်တခုကို ထပ်ပြီး သင်ကြားပေးလိုက်တယ် ။
သုဘဒ္ဒါရဲ့ ခရေပွင့်လေးကို သူ ချွေပစ်လိုက်တာဘဲ ။ သူ့ရဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့သုဘဒ္ဒါရဲ့ ခရေပွင့်လေးထဲ ထိုး
သွင်း စပ်ယှက်လိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါ ထင်ထားသလောက်တော့ မနာဘူး ။ ဖင်ခံဘူးသွားရတယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း ဦး တခေတ်ဆန်းကို လန့်သွားပြီး သူ့ကို ရှောင်နေမိတယ် ။
တခါတလေ တိုက်ရှေ့မှာ ပက်ပင်းတိုးရင်တော့ မကောင်းတတ်လို့ နုတ်ဆက်လိုက်ရတာတွေတော့ ရှိတာပေါ့ ။
မနက်ထပြေးတဲ့အခါလည်း ဦးတခေတ်ဆန်းက မိလွန်းကြင်နဲ့ မတော်တဆ တိုးမိသယောင်နဲ့ စကားလာလာပြော
တတ်တယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း ခဲမှန်ဘူးတဲ့ စာသူငယ် ဆိုတဲ့စကားးလိုဘဲ တခါ ဆေးခတ်ခံဘူးသွားတာနဲ့ သူ့
ကို သတိထား ရှောင်ရမယ် ဆိုတာ ခေါင်းထဲမှာ အမြဲ ရှိတယ် ။
ဒီနေ့ သုဘဒ္ဒါနဲ့ တိုက်ရှေ့မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုးကြတယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း သုဘဒ္ဒါကို နုတ်ဆက်လိုက်တယ်။
သုဘဒ္ဒါက “ ဘိုမကို တခု မေးစရာ ရှိတယ်...” လို့ စကားစလိုက်တော့ မိလွန်းကြင်လည်း..“ မေးလေ..ဘာလဲ..”
လို့ သူ့ကို ပြန်မေးလိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါက “ ဦးတခေတ်ဆန်းက ဘိုမကို ချဉ်းကပ်နေလားဟင်...” လို့
ပေါ်တင်ဘဲ မေးတယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း..“ လာလာတော့ ရောတယ်...ကျမက ခပ်ကင်းကင်းဘဲ နေပါတယ်..”
လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။
သုဘဒ္ဒါက “ သူက မိန်းကလေးတွေနဲ့ သိပ် ရောလွန်းတယ် လို့ သုဘဒ္ဒ့ ထင်မိလို့...” လို့ ထပ်ပြောတယ် ။
ဂျင်မ်ပိုင်ရှင် ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်က မိလွန်းကြင်ကို သူ အရင်က ပြောထားတဲ့အတိုင်း ဟိုတယ်လုပ်ငန်းတွေ အများကြီး လုပ်ကိုင်နေတဲ့ သူ့မိတ်ဆွေ
ဦးဇေလ ဆိုတဲ့ သူဌေးကြီးဆီကို ခေါ်သွားပြီး မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဂျင်မ်ကြော်ငြာ ဓါတ်ပုံတွေက အသားကပ် ဝတ်စုံတွေနဲ့ ကိုယ်လုံးက
အရမ်းပေါ်လွင်နေတာတွေကို ဒီသူဌေးကြီးဦးဇေလ ခိုက်သွားကြိုက်သွားတဲ့ပုံဘဲ ။
ဦးဇေလ ဆိုတဲ့ နံမည်ကိုတော့ မိလွန်းကြင် ကြားဖူးနေခဲ့တာ ကြာပါပြီ ။ ဦးဇေလ က နံမည်ကြီး တယောက်ဘဲလေ ။
အခုတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့ဆုံနေကြရပြီ ။
ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်က ဦးဇေလနဲ့စာရင် ပါမွှား အသေးစား သူဌေးတယောက် ဖြစ်သွားတယ် ။ မိလွန်းကြင် ရှေ့မှာ
ဦးဇေလကို ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင် အကြီးအကျယ် ဖါးနေတာတွေ တွေ့နေရတယ် ။
ဦးဇေလက သူပိုင် ဟိုတယ်ကြီးရဲ့ အထူးခန်းတခန်းမှာ မိလွန်းကြင်နဲ့ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်ကို လက်ခံတွေ့ဆုံတာ ။
ဦးဇေလက မိလွန်းကြင်တို့ကို စားစရာ သောက်စရာတွေနဲ့ ဧည့်ခံတယ် ။ သူ့ရဲ့ အထူးခန်းက အရမ်းသန့်ရှင်း
တယ် ။ သားနားတယ် ။ အထူးခန်း ဆိုတဲ့အတိုင်း အထူးအရေးကြီး ပုဂ္ဂိုလ်တွေဘဲ ဝင်ခွင့်ပေးတဲ့အခန်းလို့
ဦးဇေလ က မိလွန်းကြင်နဲ့ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်ကို ပြောပြတယ် ။
ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်က “ ဟာ..ဒါဆို ဘိုမနဲ့ ကျနော်က ဗွီအိုင်ပီ တွေ ဖြစ်သွားပြီပေါ့နော်...” လို့ အရွှမ်းဖေါက်သလို
ပြောလိုက်တယ် ။ ဦးဇေလက “ ဒါပေါ့...ဘိုမက ကျနော့်အတွက် ဗွီအိုင်ပီ ပါ...” လို့ ပြုံးပြီး ပြောလိုက်တယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း..“ ကျေးဇူးပါ..ဦးဇေလ...” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်ပါတယ် ။
ဦးဇေလ တိုက်တဲ့ အကောင်းစား ၀ိုင်တွေ သောက်ပြီး မိလွန်းကြင် ရီဝေဝေ ဖြစ်ပြီး ပြန်ခဲ့ရတယ် ။ ဦးဇေလနဲ့
ကြော်ငြာ ဓါတ်ပုံတွေ ရိုက်ဖို့ သဘောတူဖြစ်သွားတယ် ။ ရိုက်ရမှာက ဘီကီနီ ရေကူးဝတ်စုံတွေနဲ့ တဲ့ ။
ပေးမယ့် အခကတော့ တော်တော်များတယ် ။ နံမည်ကြီး သူဌေးကြီး ဆိုတော့ များများ ချွေနိုင်တာပေါ့လေ ။
သဒ္ဒါဖူး အခန်းကို ပြန်အရောက် မိလွန်းကြင်ကို ကြုံတွေ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေ ပြောပြချင်လို့ ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ် ။
သူ့အခန်းကို လာခဲ့ဖို့ ။
ဒီနေ့ သဒ္ဒါဖူးရဲ့ စိတ်ကူးတွေ အကောင်အထည် ပေါ်လာတယ် လို့ ပြောရမယ် ။
သဒ္ဒါဖူး ကို အံ့ကျော်ထူးက ရုပ်ရှင်ထုတ်လုပ်သူ သူဌေး ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင် နဲ့ ဆုံပေးတယ် ။
မြင်မြင်ချင်းဘဲ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က “ သူဘဲ..သူဘဲ....သူမှသူ..” လို့ အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ အော်လိုက်လို့ သဒ္ဒါဖူး
ရော အံ့ကျော်ထူးရော လန့်ဖျန့်သွားကြတယ် ။
“ ဘယ်သူလဲ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်...” လို့ အံ့ကျော်ထူးက မေးလိုက်တယ် ။
ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က “ သူ..သူ.....သဒ္ဒါဖူးလေ ...ကျနော် ရိုက်မယ့် ဇာတ်ကား အတွက် မင်းသမီး..ကျနော့်စိတ်
ကူးထဲက ဇာတ်ကောင်ပေါ့...ကြိုက်သွားပြီ.....” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ အံ့ကျော်ထူးက “ ဟဲဟဲ ကောင်းတာပေါ့
ဗျာ..တွေ့တာနဲ့ ကြိုက်သွားတာ....ဒါဆို ရိုက်ဖြစ်ပြီပေါ့နော် ...” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။
ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က “ သေချာတာပေါ့ ဆရာရယ်...ကျနော့်ဇာတ်လမ်းနဲ့ ဆရာ့လက်ရာနဲ့ ပေါင်းလိုက်ရင် ဒီ
ကား ဟစ် ဖြစ်ပြီပေါ့....” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။
မျက်လုံးသေးသေး ပါးဖေါင်းဖေါင်း နှုတ်ခမ်းထူထူနဲ့ သူဌေးဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်သည် ချမ်းသာခြင်းရဲ့ နမိတ်လဏ္ခာ
ဖြစ်တဲ့ ပူရွှဲနေတဲ့ ဘိုက်ကြီးကိုလည်း ပိုင်ဆိုင်ထားတယ် ။ သူ့ရဲ့ ဆင်တကောင်ရဲ့ မျက်လုံးလို သေးငယ်စူးရှတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့
သဒ္ဒါဖူးကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့်နေတာ တချိန်လုံး ။
သူတို့ တွေ့ကြတဲ့နေရာ က ကန်တော်ကြီးစောင်းက ဝှိုက်ရိုက်စ် စားသောက်ဆိုင်မှာ ။
ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က အစားအသောက်တွေ အများကြီး မှာတယ် ။ စားခိုင်းတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးလည်း
အစားအသောက်ထက် သူ့ကို ခေါင်းဆောင်မင်းသမီး တင်ရိုက်မယ် ဆိုတာကြောင့် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလွန်းနေ
တယ် ။ အံ့ကျော်ထူးကိုရော ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ကိုရော ကျေးဇူးတင်မဆုံး ဖြစ်မိရတယ် ။
“ ကျုပ်တို့ စားသောက်ပြီးရင် ခင်ဗျားရဲ့ ရုပ်ရှင်စတူဒီယို ကို ခဏ သွားပြီး သဒ္ဒါဖူးရဲ့ အိုက်တင်လုပ်ပြတာလေး
တွေကို ကြည့်ချင်တယ်...အစမ်းသဘောပေါ့...ခင်ဗျား..ဗီဒီယို ရိုက်ရင် ရိုက်ထားပေါ့ ...” လို့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်
က ပြောလာသောအခါ အံ့ကျော်ထူးကလည်း ပြာပြာသလဲ သဘောတူတယ် ။ သူလည်း ထုတ်လုပ်သူ ကောင်း
ကောင်း မရှိတာနဲ့ ဇာတ်ကားကောင်းတွေ မရိုက်ရတာ ကြာပြီ ဆိုတော့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်လို ချမ်းသာတဲ့ သူ
ဌေးကြီးတယောက်နဲ့ တွဲ အလုပ်လုပ်ရမှာ တအား စိတ်လှုုပ်ရှားနေတယ် ။
ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က ရိုက်မယ့် ဇာတ်ညွှန်းကို ထုတ်ပြတယ်။ သဒ္ဒါဖူးကို ဖတ်ခိုင်းတယ် ။ ဇာတ်လမ်းက
တော်တော်ကောင်းတယ် ။ အပြာဇာတ်လမ်း ဆိုပေမယ့် အက်ရှင် ရောမွှေထားတာ ။ မူရင်း ဇာတ်လမ်းက လူကြီး
ကြိုက် ၁၈+ ဇာတ်လမ်း ပေါ့ ။ အွန်လိုင်းမှာ နံမည်ရ ၁၈+ စာရေးသူ တယောက်ရဲ့ ဇာတ်လမ်း ။
ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က “ မူရင်းရေးတဲ့ စာရေးသူကို မနည်းလိုက်ပြီး ရှာရတယ်ဗျာ..ကျနော်က ဗြောင်ကြီး ခိုးယူ
လိုက်တာ မလုပ်ချင်ဘူးလေ..သူ့ကို အရမ်းကြမ်းတဲ့ အခန်းတွေ ဖြုတ်ခိုင်း ပြင်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့ခွင့်ပြုချက်နဲ့ ရိုက်
ဖို့ လုပ်တာ..သူ့ကိုလည်း ဉာဏ်ပူဇော်ခ ( ရေးခ ) ပေးချင်ပေမယ့် သူက သူ ဘယ်သူဆိုတာ
မသိစေချင်ဘူးတဲ့ဗျာ..ဒါတော့ သူ့သဘောဘဲလေ...ကျနော်လည်း မတတ်နိုင်ဘူး ...ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် နံမည်ကြီးခဲ့
တဲ့ မူရင်း စာအုပ် နံမည်နဲ့ဘဲ ဇာတ်ကားကို ရိုက်မယ် ...” လို့ ရှင်းပြတယ် ။
သဒ္ဒါဖူးလည်း ဇာတ်လမ်းထဲက ဇာတ်ဆောင် မင်းသမီး လုပ်ကွက်တွေကို ဖတ်ကြည့်တော့ တော်တော်ဘဲ ကောင်း
တာ တွေ့ရလို့ ဒီကား ကို သေသေချာချာ ကောင်းအောင် ရိုက်လိုက်ရင် သူ တကားထဲနဲ့ နံမည်ကြီး မင်းသမီး
ဖြစ်သွားနိုင်တာကြောင့် “ အရမ်းကောင်းတာဘဲ...” လို့ ထုတ် ချီးကျူးမိလိုက်တယ် ။
အံ့ကျော်ထူးလည်း သူဌေး တိုက်တဲ့ အရက်တွေ နင်းကန် သေက်ပြီး တော်တော် မူးသွားတယ် ။
သူဌေးကိုယ်တိုင်လည်း အာဝဇွန်း ရွှှင်ရွှှင်နဲ့ ပြောလိုက် သောက်လိုက် နဲ့ မို့ အံ့ကျော်ထူးလိုဘဲ မူးနေပြီ ။
“ ကဲ စတူဒီယိုကို သွားကြရအောင်...”
သဒ္ဒါဖူးလည်း သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးက တော်တော့်ကို ရေချိန်ကိုက်နေကြတာမို့ အစမ်းရိုက်တာကို နောက်တနေ့
မှ လုပ်ကြရင် မကောင်းဘူးလား လို့ အကြံပေးချင်ပေမယ့် သူဌေးစိတ် ညိုညင်သွားမှာ စိုးလို့ မပြောရဲဘူး ။
ဒီနှစ်ယောက်ရဲ့ မြေတောင်မြှောက်ပေးတာကြောင့် သူဟာ တနေ့မှာ နံမည်ကြီး တယောက် ဖြစ်လာနိုင်တယ်
လေ။ အံ့ကျော်ထူးက ကိုးမိုင်က သူ့ရုပ်ရှင် စတူဒီယို ကို ခေါ်သွားသည် ။
ညအချိန်မို့ စတူဒီယိုဝင်းကြီး တခုလုံး မှောင်မဲ တိတ်ဆိတ်နေသည် ။ ခြံကြီးရဲ့ အပေါက်ဝမှာ လုံခြုံရေး တယောက်
ဘဲ ရှိနေသည် ။ အံ့ကျော်ထူးကို တွေ့တော့ လုံခြုံရေး အစောင့်က ပြာပြာသလဲနဲ့ ခြံဝင်း တံခါးကို လာဖွင့်ပေး
သည် ။
“ ကဲ..ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ရေ...ဘယ်သူမှ မရှိဘူးဗျာ....အေးအေးဆေးဆေး..လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဘဲ...”ာတ်ကားတေ
အံ့ကျော်ထူးက ရုပ်ရှင် ဇာတ်ကားတွေ ရိုက်တဲ့ ဆက်တင်တွေနဲ့မီးမောင်းတွေ ရှိတဲ့ ဂိုဒေါင်ကြီး တခုထဲကို သူတို့ကို ခေါ်သွားလိုက်သည် ။
သဒ္ဒါဖူးကို အံ့ကျော်ထူးနဲ့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်တို့က သရုပ်ဆောင် ခိုင်းကြတယ် ။
သူ့ဇာတ်လမ်းထဲမှာ ပါတဲ့ ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေမှာက မင်းသမီးက ထမိန်ရင်လျားနဲ့ တောထဲက ချောင်းစပ်မှာ
ထွက်ပြေးတာတွေ ပါလို့ သဒ္ဒါဖူးက ထမိန်ရင်လျားနဲ့ သရုပ်ဆောင်ပြပါ ..ထိတ်လန့်တကြား ပြေးလွှားတဲ့ အမူအရာတွေ လုပ်ပြပါ လို့
ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က တောင်းဆိုတယ် ။ လုပ်ခိုင်းတယ် ။
သဒ္ဒါဖူးလည်း ကိုယ့်ကို စင်တင်ပေးမယ့် ဘောစိ မို့ သူ့အလိုကျ လုပ်ပြရတယ် ။ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ ပြေးပြရတယ်
။ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင် မျက်လုံးကြီးတွေ ပြူးပြီး စိုက်ကြည့်တယ် ။ သဒ္ဒါဖူးလည်း တိတ်ဆိတ် မှောင်မဲနေတဲ့ ည
ဖက်ကြီး မှာ ယောကျ်ားကြီး နှစ်ယောက်နဲ့ လူမရှိတဲ့ ရုပ်ရှင်စတူဒီယိုကြီးထဲမှာ မလုံ့တလုံနဲ့ လုပ်ပြနေရတာ ရင်
တွေ ဖို ရှက်သလိုလို ဖြစ်မိပေမယ့် အံ့ကျော်ထူးက တိုးတက် အောင်မြင်ချင်တဲ့လူတွေဟာ အနစ်နာခံ ရင်းနှီး
မှုတွေ လုပ်ရတယ် ဆိုတဲ့ အပြောတွေကြောင့် အားတင်းပြီး လုပ်ပြရတာ ။
သဒ္ဒါဖူး ဇာတ်လမ်းထဲက ဇာတ်ဝင်ခန်း တချို့ကို လုပ်ပြတဲ့နေရာမှာ ချစ်သူနဲ့ ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ကြတဲ့အခန်းတို့
ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ မုဒိန်းကျင့်တဲ့ အခန်းတို့မှာ အံ့ကျော်ထူးက မင်းသားအဖြစ် သဒ္ဒါဖူးနဲ့ တွဲဖက်ပြီး သဒ္ဒါဖူးကို
ဖက်ပွတ်နမ်းတော့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင် အရမ်း သဘောကျတယ် ။
သူကိုယ်တိုင်တောင် မင်းသား ဝင်လုပ်ချင်လာပြီ လို့ ပြောရင်း တခိခိနဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို လှုပ်ခါပြီး ရယ်နေတာသဒ္ဒါဖူးလည်း တော်တော်
စိတ်ညစ်သွားရတယ် ။ အံ့ကျော်ထူးရဲ့ သရုပ်ဆောင်ပြချက်တွေကတော့ သဒ္ဒါဖူးကိုရင်တွေ တအား ခုံစေတယ် ။ စိတ်တွေ လှုပ်ရှား ယိမ်းယိုင်စေတယ်
။ သူ့အပွေ့အဖက် အကိုင်အတွယ်တွေက ပီပြင်လွန်းတယ် ။
သဒ္ဒါဖူးရဲ့ ဖင်တွေကို ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်သလို တချက်တချက် သူ့လက်တွေက ပေါင်ကြားကို
တောင် ရောက်သွားတတ်တယ် ။ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်ပစ်လိုက်တဲ့အချိန် သူ့လျာကြီးက သဒ္ဒါဖူးရဲ့ လျာလေးကို
ပွတ်မွှေကစားသွားတယ် ။ သဒ္ဒါဖူး အတွေ့ထူးမှာ မူးသွားရတယ် ။ အံ့ကျော်ထူးက အကိုင်အတွယ်က ကျွမ်းလွန်း
တယ် ။ မင်းသမီးသစ်တွေကို ဒီလို သင်ကြားပြသပေးနေခဲ့တာ ကြာပြီလေ ။
ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် သူဌေး ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က သဒ္ဒါဖူးကို ကြိုက်သွားတယ် ။ သရုပ်ဆောင်ချက်တွေကိုပေါ့ ။
ကိုယ်လုံး အဆက်အပေါက်ကလည်း “ဖေါရင်းမင်းသမီး ” တွေလိုဘဲဗျာ...လို့ ချီးမွမ်းသွားတယ် ။ အိမ်အပြန်မှာ
ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က ကိုအံ့ကျော်ထူးရေ..မင်းသမီးနဲ့ကျနော့်ကို ဓါတ်ပုံလေး တပုံလောက် ရိုက်ပေးပါအုံး လို့
ပြောတာကြောင့် အံ့ကျော်ထူးက သဒ္ဒါဖူးနဲ့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ကို အတူတူ ယှဉ်ရပ်ခိုင်းပြီး ဓါတ်ပုံရိုက်ပေးတယ် ။
ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က ခါးကို ဖက်သလိုလိုနဲ့ စွင့်ကားပြီး ကော့နေတဲ့ သဒ္ဒါဖူးရဲ့ ဖင်တွေကို ကိုင်လိုက်တယ် ။
သဒ္ဒါဖူးလည်း မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ် ။ စိတ်ထဲမှာကတော့ “ တဏှာရူးကြီး ” လို့ ပြောလိုက်မိတာ
ပေါ့ ။ ဒီရုပ်ရှင်ကားလည်း ရုံတင်..ငါ့ကိုလည်း သူတို့နှစ်ယောက် အပီလိုးကြမှာဘဲ ဆိုတာကိုလည်း သဒ္ဒါဖူး တွက်ဆမိလိုက်ပါတယ် ။
သုဘဒ္ဒါ နိုးလာတော့ ခေါင်းတွေ တအားကိုက်နေတယ် ။ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေတာကြောင့် ဘေးမှာ တွေ့တဲ့စောင်လေးကို ကိုယ်ပေါ်ကို ဆွဲခြုံလိုက်ပြီး ယှဉ်တွဲလို့ အိပ်နေတဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းကို ကြည့်လိုက်တဲ့အခါသုဘဒ္ဒါ အရမ်း လန့်သွားတယ် ။ သူ့ဘေးမှာ အိပ်နေတာ ဦး တခေတ်ဆန်း မဟုတ်ပါလား ။
ဗလကောင်းကောင်းနဲ့ နိုင်ငံခြားသား ကပ္ပလီကြီးတယောက် ဖြစ်နေတယ် ။ ပက်လက်ကြီး အိပ်နေပြီး ကိုယ်တုံးလုံး
ကြီးမို့ အမွှေးလိန်ကောက်ကောက်တွေ ကြားက သူ့အတန်ချောင်း တုတ်တုတ်ရှည်လမျောကြီးနဲ့ လဥကြီးတွေ ကိုလည်း တွေ့နေရတယ် ။
မနေ့ညနေက ဦးတခေတ်ဆန်းက “ ကိုကြီးတို့ နှစ်ယောက်ထဲ ပျင်းစရာကြီး သုရယ်....ကိုကြီးရဲ့ ဘော်ဒါတယောက်ကို ခေါ်လိုက်မယ်နော် ” လို့ ပြောတော့ အရက်ထိုင်သောက် အစားစားဖို့ အဖေါ်ခေါ်ချင်တယ်ထင်လို့ “ ကောင်းသားဘဲ ကိုကြီး ” လို့ သုဘဒ္ဒါက အလိုက်အထိုက် ပြောလိုက်မိတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်လို့ သူ့ဘော်ဒါကြီး ဆိုတဲ့ အရပ်မြင့်မြင့် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ကပ္ပလီလူထွားကြီး တယောက် ရောက်လာတယ် ။ သုဘဒ္ဒါတို့ သုံးယောက် အရက်အတူတူ ထိုင်သောက်ပြီး ဦးတခေတ်ဆန်းက ဒီကောင်ကြီးနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ ဒီကောင်ကြီး နံမည်က လူးဝစ်စ် တဲ့ ။
သုဘဒ္ဒါလည်း လူးဝစ်စ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး တမျိုးကြီး စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်တယ် ။ ရင်ခုံသလိုလို စိတ်လှုပ်ရှားတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက “ သု ..ဒီကောင်ကြီးက လူကောင်ကြီးက တအားထွားကြိုင်းတာ သူ့လီးကျတော့ ဘဲလီးလို
သေးသေးလေး ဖြစ်ချင် ဖြစ်နေမှာ သိလား...ဆင်ကိုယ်ဘဲလီး လေ . ..” လို့ ဟာသပြောလိုက်လို့ သုဘဒ္ဒါလည်း..“ ကိုကြီးက ကြံကြံဖန်ဖန်ကွာ..သူများ လီး သေးလား ကြီးလား ဘာလို့ စိတ်ဝင်စားနေတာလဲကွာ..........” လို့ ပြောလိုက်မိတယ် ။
“ ကိုကြီးက ပျော်စေပြက်စေ နောက်တာပါ ..ဖြစ်နိုင်ခြေ ရှိတာကတော့ လူးဝစ်စ်မှာ တကယ့်ကို ကြီးတုတ်တဲ့လီးချောင်းကြီး ရှိဖို့ သေချာသလောက်ပါ....ကဲ သု ..သူက ကိုကြီးရဲ့ အားကိုးရတဲ့ ဘော်ဒါကြီးမို့ သုကလည်း သူ့ကို ရင်းရင်းနှီးနှီး ပေါင်းပေါ့ ခင်မင်ပေါ့...တနေ့နေ့ ကိုကြီးနဲ့ သု နိုင်ငံတကာကို လျှောက်လည်ခဲ့ရင် လူးဝစ်စ် ကို အကူအညီ တောင်းနိုင်တာပေါ့....” လို့ ဦးတခေတ်ဆန်းက ပြောလိုက်တယ် ။
သုဘဒ္ဒါလည်း ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့စကားဆို တသွေမတိမ်းနာထောင်တဲ့သူ ဆိုတော့ လူးဝစ်စ်နဲ့ ရင်းရင်းနှီးနှီး စကားလက်ဆုံကျ အရက်အတူတူသောက် တယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်းက သူ့ဆီ အရေးတကြီး ကိစ္စ လူတယောက် က ဖုန်းဆက်လာတာကြောင့် အပြင်ကို ခဏ ထွက်မည်...လူးဝစ်စ်ကို ဧည့်ခံထားလိုက်ပါ ဆိုပြီး ထွက်သွားတယ် ။
သုဘဒ္ဒါလည်း လူးဝစ်စ်နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်ရစ်ခဲ့တာ ရင်ခုံနေတယ် ။ ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်း လူတစိမ်းကောင်
ကြီးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ အတူတူ အရက်သောက်နေရတာ တကယ့်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစရာပါ ။
ဦးတခေတ်ဆန်း ဖေါက်သွားတဲ့ အရက်ပုလင်းကလည်း ခါတိုင်း အရက်တွေလို မဟုတ်ဘဲ တော်တော့်ကို ခါး
တယ် ။ သုဘဒ္ဒါ တအား မူးလာတယ် ။ လုံးဝကို ခေါင်းစိုက်ကျသွားရလောက်အောင် မူးသွားတယ် ။
လူးဝစ်စ်က သုဘဒ္ဒါကိုယ်လေးကို ဖေးမထားတယ် ။
“ အန်ချင်တယ်...တအားမူးတယ်....”
“ ရတယ်လေ...ငါ မင်းကို ရေချိုးခန်းဆီကို တွဲခေါ်သွားပေးနိုင်ပါတယ် …. ”
လူးဝစ်စ်က သုဘဒ္ဒါကို ဖက်တွဲပြီး ရေချိုးခန်းလေးဆီကို ခေါ်သွားပေးတဲ့အခါ လူဝစ်စ် က သုဘဒ္ဒါရဲ့ ခါးလေးကို
ဖက်ထားနေတယ် ။ ရေချိုးခန်းထဲ အန်ချတဲ့အခါ လူးဝစ်စ်က သုဘဒ္ဒါရဲ့ ကျောလေးကို ဖိပွတ်ပေးတယ် ။
အန်ပြီးတော့ နဲနဲ ပေါ့ပါးသွားရတယ် ။
“ ကျေးဇူးပါ လူးဝစ်စ်....” လို့ သုဘဒ္ဒါ ပြောပြီးတဲ့အချိန် ကုတင်ပေါ်ကို လဲကျ အိပ်ပျော်သွားရတယ် ။
နိုးလာတော့ သူနဲ့ လူးဝစ်စ်နဲ့ အိပ်ရာပေါ်မှာ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ အိပ်နေတာကို သိလိုက်တွေ့လိုက်ရတယ်
။ ပေါင်ကြားက ရွှေကြုတ်လည်း ကျိန်းစပ်နေသလို ခံစားရတယ် ဆိုတော့ လူးဝစ်စ်ကြီး ငါ့ကို တက်လိုးခဲ့ပြီ ထင်တယ်....။ ကုတင်ပေါ်က အထ
လူးဝစ်ကြီးက လက်ကို ဖမ်းဆွဲထားတာကို ခံလိုက်ရတယ် ။
“ ဟေး..ဟန်နီ..ဘယ်သွားမလို့လဲ...နေပါအုံး...”
“ ဟိတ် လူးဝစ်စ် ..မင်းနဲ့ ငါ ညက ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်ကုန်ကြလဲ..”
“ မင်းနဲ့ ငါနဲ့ အကြိမ်ကြိမ် လိုးဖြစ်ကြတယ်လေ..မင်း ဘဲ လိုးပေးပါလို့ တစာစာနဲ့ တောင်းခံခဲ့တာ...”
“ ဟင်..ဟုတ်လို့လား....“
“ ဟုတ်တာပေါ့..မင်း တောင်းဆိုလွန်းလို့ ငါလည်း မင်း ကျေနပ်အောင် အပြတ် လိုးပေးခဲ့တယ်...”
လူးဝစ်စ်က သူ့ဖုန်းနဲ့ ရိုက်ထားတဲ့ ဗီဒီယိုလေးကို ဖွင့်ပြတယ် ။
အယ်..ရှက်လိုက်တာ....သုဘဒ္ဒါ လူးဝစ်စ်ကို “ ဖပ်က်မီး..ဖပ်က်မီး ပလိစ် ” ဆိုပြီး လိုးပေးဖို့ တောင်းခံနေတာကို
မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်တွေ့လိုက်ရလို့ သုဘဒ္ဒါ တအား ရှက်လည်း ရှက် ငိုလဲ ငိုချင်သွားရတယ် ။
လူးဝစ်စ်က ပြန်ဆွဲလှဲလိုက်လို့ ကုတင်ပေါ် သုဘဒ္ဒါ ပြန်လဲကျသွားရတယ် ။
လူးဝစ်စ်က သုဘဒ္ဒါရဲ့ ကိုယ်လေးပေါ်မှာ လွှမ်းခြုံထားတဲ့ စောင်ပါးလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲဖယ်ပစ်လိုက်တယ် ။
“ အို...လူးဝစ်စ် ….”
နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးတွေနဲ့ အကြမ်းပတမ်း နမ်းစုတ်လိုက်တာကို ခံရသလို သူ့လက်ဖဝါးကြီးတွေနဲ့ သုဘဒ္ဒါရဲ့ နို့
တွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်လိုက်တာကိုလည်း ခံလိုက်ရတယ် ။
“ ဟိတ်...မလုပ်နဲ့...လွှတ်လွှတ်.....”
“ ဟန်နီရယ်..ငါတို့ တညလုံး ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ လိုးဖြစ်ခဲ့ကြပြီးပြီဘဲ ...ဘာဆန်းတော့လို့လဲ...”
“ ငါမသိဘူး....မသိဘူး...မူးနေလို့ ဖြစ်တာ...”
“ ဟုတ်လို့လား....ငါ ဗီဒီယို ရိုက်ထားတယ်...မင်းရဲ့ ဖင်ပေါက်ကိုလည်း လိုးပေးဖို့ မင်း တောင်းခံလို့ ငါ လိုးပေး
ခဲ့ရတယ်....”
“ အိုး.....”
ဒါကြောင့် သုဘဒ္ဒါရဲ့ ဖင်ပေါက်လေး လည်း ကျိန်းစပ်နေတာကိုး ။
ကပ္ပလီဗလကောင်ကြီး သုဘဒ္ဒါရဲ့ ပေါင်ကြားထဲကို ခေါင်းထိုးအပ်ဝင်ပြီး သုဘဒ္ဒါရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ကျကျနန ယက်
နေပြီ ။ အိုး......လူးဝစ်စ်ရယ်....အ.....အာ.....အိုး ….. ။
လူးဝစ်စ်က စောက်စိကို တအားစုတ်နေတယ် ။ သုဘဒ္ဒါ တကိုယ်လုံး တုန်ခါနေရတယ် ။ အိုး....အိုး . . .
ငြင်းဆန်နေတာတွေ ငြိမ်ကျသွားတယ် ။ တွန်းပစ်နေတဲ့ လက်တွေ ပျော့ကျလျော့ကျသွားတယ် ။ လူးဝစ်စ်ရဲ့ အ
ယက်အစုတ်တွေကို သာယာသွားမိတယ် ။ လူးဝစ်စ်က သွက်တယ် ။ သူ့ငပဲအကြီးစားကြီးကို သုဘဒ္ဒါ စောက်ဖုတ်
ထဲကို အမြန်ဘဲ နှစ်မြှုပ်လိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါ သူလိုးပေးတာကို မျက်လုံးလေး မှေးပြီး တအင်းအင်းနဲ့ ခံနေမိပြီ ။
စွပ်ဖတ်စွပ်ဖတ် အသံတွေ ထွက်နေတယ် ။
လိုးချက်တွေက အားပါလွန်းတယ် ။
လီးက လုံးပတ် အရမ်း တုတ်လွန်းတော့ သုဘဒ္ဒါရဲ့ အတွင်းသားတွေကို ထိထိမိမိကြီး ပွတ်ထိုးနေတော့ တကိုယ်
လုံး တုန်ခါနေအောင် ကောင်းနေတယ် ။ အချက်တိုင်း ထိနေတယ် ။ သူ့လီးက ရှည်လည်း ရှည်တယ် ။ အမှန်အတိုင် မလိမ်မညာဘဲ ပြောရရင် ဦးတခေတ်ဆန်း လိုးတာထက် ပိုကောင်းတယ် ။
ခံလို့ကောင်းနေတုံး လူးဝစ်စ်က ပုံစံပြောင်းရအောင်လို့ ပြောတယ် ။ အရေးထဲမှာ သူက ။ ပြောင်းလေ..ဘယ်လို
နေပေးရမလဲ လို့ မေးတဲ့အခါ သူက ဖင်ကုန်းပေး..တဲ့ ။ လီးရှည်ရှည်နဲ့ ဖင်ကုန်း ခံရရင် သားအိမ်ကိုထိပြီး နာ
တယ်လို့ အတွေ့အကြုံများတဲ့ အန်တီကြီးတွေ ပြောတာကို သုဘဒ္ဒါ ကြားဖူးတယ် ။
လူးဝစ်စ်ကို ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တော့ လူးဝစ်စ် သဘောကျသွားပြီး မလိုးသေးဘဲ ကုန်းယက်နေလို့...“ လိုးပါ...”
( ဖတ်က်မီး ..)လို့ လှည့် ပြောလိုက်မိတယ် ။ လူးဝစ်စ်က ( မင်း ပူစီကို ကြိုက်လွန်းလို့ပါ...) လို့ ပြောပြီး ဖင်အ
နောက်တည့်တည့်မှာ နေရာယူပြီး သူ့လတန်တုတ်ရှည်ကြီးကို သုဘဒ္ဒါ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထည့်တယ် ။ သွင်း
တယ် ။ လူးဝစ်စ်က ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးတယ် ။ လိုးနေတုံး သုဘဒ္ဒါရဲ့ စအိုပေါက်ကို သူ ပွတ်နေတယ် ။
အာ..ကပ္ပလီ..ဖင်လိုးချင်ပြန်ပြီလား မသိဘူး ။
သုဘဒ္ဒါလဲ ဦး တခေတ်ဆန်းနဲ့ ဖင်ခံဘူးနေပေမယ့် ဒီလူးဝစ်စ်ရဲ့ လုံးပတ်တုတ်တုတ် လီးကြီးနဲ့ ဖင်အလိုးခံရမှာ
တကယ် ကြောက်မိတယ် ။ ဖင်ပေါက်လေး ကွဲပြဲသွားမှာ ကြောက်တယ် ။
လူးဝစ်စ်က သုဘဒ္ဒါရဲ့ စအိုပေါက်ထဲကို တံတွေးတွေ ထွေးထည့်နေတယ် ။ သေချာပါပြီ ။ ဒီကောင်ကြီး နောက်
ပေါက်ဖွင့်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ် ။
“ မင်း ငါ့ဖင်ကို လိုးမလို့လား...”
သုဘဒ္ဒါက တုန်လှုပ်တဲ့ အသံလေးနဲ့ မေးလိုက်တာကို လူးဝစ်စ်က “ အင်း...လိုးချင်တယ်...” လို့ ဖြေလိုက်လို့
“ မင်းလီးက တုတ်လွန်းတယ်...ငါ့ဖင်ပေါက်လေး ကွဲပြဲသွားလိမ့်မယ် ” လို့သုဘဒ္ဒါက ပြောလိုက်တယ် ။
လူးဝစ်စ်က “ မကွဲစေရဘူး..ငါ ဖင်လိုးနေတာ ကျွမ်းနေပြီ ...ပေးလိုးပါကွာ....” လို့ ပြောပြီး စောက်ပတ်ထဲ လိုးနေ
တဲ့ သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆတ်ကနဲ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်လေးထဲကို ထိုးသွင်းဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်တယ် ။
“ အို.....နိုး...နိုး...မလိုးပါနဲ့....”
သုဘဒ္ဒါ တားပေမယ့် မရဘူး ။ လူးဝစ်စ် က ဖင်ပေါက်ညိုညိုလေးထဲကို သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို ဖိသွင်းလိုက်
ပါတယ် ။
“ အာ့....အား.....အား.......”
မိလွန်းကြင် ဒီနေ့ ဓါတ်ပုံရိုက် ( ဖိုတိုရှု ) စပြီ ။
ဟိုတယ် ကြောငြာအတွက် ရေကူးကန်ဘေးမှာ ဘီကီနီ ရေကူး ဝတ်စုံလေးတွေနဲ့ ပုံစံအမျိုးမျိုး ရိုက်ရမယ်လို့ ဘောစိကြီး ဦးဇေလက ပြောလို့ အိမ်က မထွက်ခင် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ပြီး ပေါင်ကြားကအမွှေးတွေ သေသေချာချာ ရှင်းရတယ် ။
ဘီကီနီ ဝတ်တဲ့အခါ အမွှေး မရိပ်ရင် အမွှေးလေးတွေ ဘီကီနီကြားက ထွက်နေတတ်လို့ ပြောင်အောင် ရိပ်ခဲ့
ပါလို့ ဦးဇေလက ဖုန်းလှမ်းဆက်ခဲ့တယ် ။ မိလွန်းကြင်လဲ ရှက်ရှက်နဲ့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦး...” လို့ ပြောပြီး ဖုန်းကို
အမြန် ပိတ်လိုက်မိတယ် ။ မိန်းမတယောက် အနေနဲ့ အဖုတ်မွှေး ရိပ်တဲ့ကိစ္စ ယောကျ်ားကြီးတယောက်နဲ့ ပြော
ဖို့ မရဲဘူးလေ ။
ရိုက်ရမယ့် ဦးဇေလရဲ့ ဟိုတယ်ကြီးကို ရောက်တော့ ဟိုတယ် မန်နေဂျာ ဒေါ်ဝင်းဝါ၀ါ က မိလွန်းကြင်ကို ကြို
စောင့်နေတယ် ။
မန်နေဂျာမ ဒေါ်ဝင်းဝါ၀ါ ဟာ တော်တော် လှတဲ့ မိန်းမတယောက်ပါလား လို့ မိလွန်းကြင် သူ့ရှေ့က ကြွကြွလေး
လျှောက်နေတဲ့ ဒေါ်ဝင်းဝါ၀ါရဲ့ နောက်ပိုင်း အလှအပတွေကို ငေးရင်း တွေးလိုက်မိတယ် ။
ဒေါ်ဝင်းဝါ၀ါက မိလွန်းကြင်ကို ဟိုတယ် အောက်ထပ်က အခန်းတခန်းထဲကို ခေါ်သွားတယ် ။ အခန်းထဲမှာ မိန်းမ
တယောက် ကင်မရာတွေ မီးခွက်တွေနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတာ တွေ့ရတယ် ။ ဒေါ်ဝင်းဝါ၀ါက မိလွန်းကြင်ကို အဲဒီ
မိန်းမနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။
“ ဒါ ဓါတ်ပုံဆရာမ သန့်သန့်လေး...ပါ..သူက ညီမပုံတွေကို ရိုက်ပေးမှာ....မိန်းမချင်း ဆိုတော့ အစစ ပွင့်ပွင့်လင်း
လင်း ပြောကြဆိုကြ လုပ်ကြလို့ ရတာပေါ့ကွာ..”
ဓါတ်ပုံဆရာမ သန့်သန့်လေးက ယောကျ်ားတယောက် ဆံပင်ပုံစံမျိုး ခပ်တိုတို ဆံပင်နဲ့ ။
အမဲရောင် ကော်ကိုင်းကြီးကြီး ပါ၀ါမျက်မှန်နဲ့ ။ ဖြူဖြူသွယ်သွယ် အသက်က ၄ဝလောက် ။ ဒေါ်ဝင်းဝါ၀ါ က မိ
လွန်းကြင်ကို ဒေါ်သန့်သန့်လေးနဲ့ ထားခဲ့ပြီး ပြန်သွားလိုက်တယ် ။
ဒေါ်သန့်သန့်လေးက မိလွန်းကြင်ကို သေသေချာချာ စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်တယ် ။ ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ပတ်ပတ်လည်..အပေါ်အောက် ။
“ နံမည်က ဘိုမ နော်...”
“ ဟုတ်..အိမ်နံမည်ပါ..တကယ့်နံမည် အစစ်က မိလွန်းကြင် ..”
“ မွန်လူမျိုးလား ..ဘယ်မြို့ကလဲ..”
“ ဟုတ်..သံဖြူဇရပ်ကပါ...”
“ အမွှေး စင်အောင် ရိပ်ခဲ့လား....”
မိလွန်းကြင် မျက်နှာလေး နီမြန်းသွားရတယ် ။
“ ဟုတ်...”
“ ပြ..ကြည့်ရအောင်....ဟိုလေ..အဝတ်အားလုံး ချွတ်လိုက်ကွာ..ဘီကီနီတွေ ဝတ်ကြည့်စို့..”
“ ဒီမှာဘဲ ချွတ်လိုက်ရမလား...”
“ ချွတ်..ဘယ်သူမှ ဒီအခန်းထဲကို မလာဘူး....”
ဒေါ်သန့်သန့်လေး အရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ရတယ် ။ မတတ်သာဘူး ။ ဝက်ဖြစ်နေမှတော့ ချီးကြောက်နေလို့
မရဘူးလေ ။ မိလွန်းကြင် အဝတ်တွေ အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးက မိလွန်းကြင်ရဲ့
ပေါင်ကြားနဲ့ အင်္ဂါစပ်ကို သေသေချာချာ ကြည့်တယ် ။
“ ဘီကီနီ ဝတ်တဲ့အခါ အမွှေးရှိရင် မရဘူး....ကတုံးကို တုံးရတယ် ...အပြောင် ရိပ်ရတယ်.....”
ဒေါ်သန့်သန့်လေးက ဘီကီနီလေးတွေ အစမ်း ဝတ်ခိုင်းတယ် ။ ဝတ်ပြီး ပုံစံအမျိုးမျိုး လုပ်ပြရတယ် ။ ကုန်းပြ
ကော့ပြရတယ် ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးရဲ့ လက်တွေက ဖျတ်ကနဲ မိလွန်းကြင် ပေါင်ကြားတို့ ရင်သားစိုင်တို့ အပေါ်ကို ရောက်ရောက်လာတတ်တယ် ။ ဘီကီနီ ပိတ်သား တွန့်နေလို့ ဆွဲဖြန့်ပေးတာ ။
မိလွန်းကြင်လည်း မိန်းမသားချင်း ပေမယ့် ကြက်သီးတွေ ထထ သွားရတယ် ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးက ဟိုတယ်
ကြီးရဲ့ အနောက်ဖက်က ရေကူးကန်ကြီးဘေးကို မိလွန်းကြင်ကို ခေါ်သွားပြီး ဓါတ်ပုံတွေ စရိုက်တယ် ။ ဘီကီနီ အဖြူရောင်လေးနဲ့ စရိုက်တာ ။ ၀ါသနာရှင် ကိုကိုဦးဦးဘဘတွေ ၀ိုင်းအုံတိုး ကြည့်ကြလို့ ဟိုတယ်ရဲ့ လုံခြုံရေးတွေက ဟန့်တားနေကြရတာကို မိလွန်းကြင် တွေ့ရတယ် ။
ဘီကီနီ အရောင်ပြောင်း ဝတ်ခိုင်းတိုင်း မိလွန်းကြင် အဝတ်လဲခန်းမှာ သွားလဲရတော့ ဒေါ်သန့်သန့်လေး က မိလွန်းကြင်ရဲ့ ကိုယ်တုံးလုံး ကိုယ်တွေကို စူးစူးဝါးဝါး ကြည့်တာမို့ မိလွန်းကြင်လည်း ဒေါ်သန့်သန့်လေးဟာ မိန်းမချင်း သဘောကျတဲ့ လက်စဘီယန် တယောက်များ ဖြစ်နေသလားလို့ ထင်မိရပြီ ။
မိလွန်းကြင် ထင်တာ မမှားဘူး ။
ဘီကီနီ အမျိုးမျိုး သုံးခါလေးခါလောက် ပြောင်းဝတ်ပြီး ဓါတ်ပုံတွေ တော်တော် များများ ရိုက်ပြီးတဲ့အချိန် အပြင်က
အပူရှိန်ကြောင့် မိလွန်းကြင် ချွေးတွေ ရွှဲနေပြီ ဆိုတော့ ညနေကျမှ ဆက်ရိုက်ကြမယ် ဆိုပြီး ဟိုတယ်က စား
သောက်ဆိုင်မှာ နေ့လည်စာ စားကြတယ် ။
မိလွန်းကြင်နဲ့ ဒေါ်သန့်သန့်လေး စားနေကြတဲ့ စားသောက်ခန်းမကို သူဌေးဦးဇေလ ရောက်လာတယ် ။ စားစရာတွေ အများကြီး မှာကျွေးတယ်
။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးက “ ဘော့စ်တအား မကျွေးနဲ့အုံးလေ..တော်ကြာ မော်ဒယ်လ်လေး ခါးတုတ်လာပြီး သူဌေးရဲ့ ကြော်ငြာတွေ
သိပ်မလှဘဲနေမယ်….” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။
ဦးဇေလက သဘောကျပြီး အရမ်းကို ရယ်တော့တာဘဲ ။
“ သန့်သန့်လေး..ရေ....ဘိုမကိုတော့ ၀ိတ်အတက် မခံနိုင်ဘူး ...စားတာက စားပါ..ပြီးရင် လေ့ကျင့်ခန်းတွေ ခပ်
ပြင်းပြင်းလေး လုပ်လိုက်ရင် အိုကေပါတယ််လေ ...ဟားဟားဟားဟားဟား....”
မိလွန်းကြင် သိပ် မစားပါဘူး ။
စတိလောက်ဘဲ နဲနဲလေးဘဲ စားတယ် ။
အဝတ်လဲတဲ့ အခန်းကိုလည်း ပြန်ရောက်ရော ဒေါ်သန့်သန့်လေးက “ ဘော့်စ်က မင်းကို သဘောကျနေတဲ့ပုံ
ဘဲ ..ဘိုမ....” လို့ ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောလိုက်တယ် ။
ဦးဇေလက မိန်းမနဲ့ ကလေး လေးယောက်နဲ့ ဆိုတာ တနို်င်ငံလုံး သိကြတယ်လေ ။
မိလွန်းကြင်က အိမ်ထောင်ရှိတဲ့ ယောကျ်ားနဲ့ တသက်လုံး မညိစေရဘူးလို့ အဖေနဲ့ အမေကို ဂတိပေးခဲ့တာ ။
ဒေါ်သန့်သန့်လေးကို သူက မိသားစုနဲ့ အိမ်ထောင်နဲ့ လို့ ပြောမိလိုက်တော့ ဒေါ်သန့်သန့်လေးက ရယ်တယ် ။
“ ဘိုမရယ်....သူဌေးကလည်း မင်းကို အတည်တကျ လက်ထပ်ယူလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး ” လို့ ဒေါ်သန့်သန့်လေး
ပြောလိုက်တော့ မိလွန်းကြင် စိတ်ထဲမှာ ထောင်းကနဲ ဒေါသထွက်သွားရတယ် ။
ဒေါ်သန့်သန့်လေးက မိလွန်းကြင်ကို ဘယ်လို အစား ထင်နေသလဲ ။ နယ်ကလာတယ် ဆိုပြီး ငွေနဲ့ပေါက်ပြီး သူ
ဌေးရဲ့ အပျော်မယား အလုပ်ခံမယ် ထင်နေသလား ။
ကိုယ်ကြီးပွားတိုးတက်ဖို့ ရှိသေးတာမို့ ဒေါသကို မြိုသိပ်ထားလိုက်တယ် ။
မကြာခင်မှာဘဲ ဒေါ်သန့်သန့်လေးရဲ့ ဇာတိရုပ်က ဘွားဘွားကြီး ပေါ်လာပါတော့တယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း ချွေးတွေ ထွက် အိုက်စပ်စပ်ကြီး ဖြစ်နေတာကြောင့် နောက်ထပ် ဓါတ်ပုံ မရိုက်ခင် ရေချိုးလိုက်ရင် ကောင်းမယ် လို့
စဉ်းစားမိပြီး ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့လိုက်တယ် ။ အဝတ်အစားတွေ အကုန်လုံးကို ချွတ်ခွာလိုက်ပြီး ရေချိုးဖို့ ကြွေကန်ကြီးထဲကို
လှမ်းဝင်ခါနီးမှာ ရေချိုးခန်းတံခါး ပွင့်သွားပြီး ဒေါ်သန့်သန့်လေး ဝင်လာတာ တွေ့လိုက်ရတယ် ။
အို ..။ ဒေါ်သန့်သန့်လေး လည်း မိလွန်းကြင်လိုဘဲ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ဆိုလို့ ချည်တမျှင်တောင် မရှိဘဲ ကိုယ်
တုံးလုံးကြီး ဖြစ်နေတယ် ။
“ ဘိုမ..ဒို့လည်း မင်းနဲ့ ရေ အတူတူ ချိုးမယ်ကွာ....” လို့ ပြောရင်း ဒေါ်သန့်သန့်လေး ကြွေကန်ထဲကို ဝင်လာ
တယ် ။
ကိုယ့်ကို ဓါတ်ပုံရိုက်ပေးနေတဲ့ သူမို့ ငြင်းရ ခက်တယ် ။ မချိုးပါနဲ့ ...လို့ မိလွန်းကြင် ပါးစပ်က ပြောမထွက်ဘူး ။
ပုံကောင်းတွေ ထွက်ပြီး နံမည်ကြီးဖို့က သူ့အပေါ်လည်းမူတည်နေတယ် ။
ဒေါ်သန့်သန့်လေးက မိလွန်းကြင်နဲ့အတူတူ ရေကန်ထဲမှာ ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ ပေါင်တန်ချင်း ထိကပ်နေသလို
ရင်စိုင်တွေလည်း ပူးကပ် ထိတွေ့နေတယ် ။
“ ဘိုမ....မင်း အရမ်းလှတယ်ကွာ....တကယ်..တကယ်..မင်းရဲ့ ဘော်ဒီက အရမ်း ဆက်စီကျတယ်....”
ဒေါ်သန့်သန့်လေးရဲ့ လက်နှစ်ဖက်က မိလွန်းကြင်ရဲ့ ရင်စိုင်တွေ နဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ်လာ
တယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း မျက်လုံးစုံမှိတ်ထားလိုက်တယ် ။ နှုတ်ခမ်းတွေကတော့ ဟနေကြသလား မသိဘူး ။ သူ့အကိုင်
အတွယ်တွေကြောင့်ပါ ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးရဲ့ လက်တဖက်က မိလွန်းကြင်ရဲ့ ပေါင်ကြားကို ရောက်သွားတယ် ။
လက်ချောင်းတွေက မိလွန်းကြင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်နေတယ် ။
မိလွန်းကြင် ကြက်သီးတွေ တအားထပြီး ယောင်ပြီး သူ့ကို ဖက်ထားလိုက်မိတယ် ။
“ဘိုမရယ်..လှလိုက်တဲ့ နို့တွေ..ဒို့ကိုပေး နမ်းမယ် မဟုတ်လားဟင်....” လို့ တိုးတိုးလေး နားနား ကပ်ပြီး သူ ပြော
လဲပြော မိလွန်းကြင်ရဲ့ နို့သီးလေးတလုံးကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဖမ်းငုံလိုက်ပါတယ် ။
မိလွန်းကြင် အတွက် ဘဝမှာ ပထမဆုံး နို့ အစို့ခံလိုက်ရတာ ။
လုံးဝ ကြိုတင် ထင်မထားခဲ့တာ ဖြစ်ကုန်တာ ။ နို့စို့ပေးနေတဲ့သူက ယောကျ်ားတယောက် မဟုတ်ဘဲ လိင်တူမိန်းမ တယောက် ဖြစ်နေတယ်
။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးက ဘယ်ဖက်ပြီး ညာဖက် ညာဖက်ပြီး ဘယ်ဖက် ပြောင်းပြီး စို့နေတယ် ။ မိလွန်းကြင် သူစို့ပေးနေတဲ့အချိန် ကာမစိတ်တွေ
တအား ထကြွလာတယ် ။
ခံချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်နေတယ် ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးက ၀ါရင့်နေတဲ့ လက်စဘီယန် တယောက် ဖြစ်လိမ့်မယ် ။
အကိုင်အတွယ်က ပိရိသေသပ်တယ် ။ အထာကျွမ်းတယ် ။ ညက်တယ် ။
မိလွန်းကြင်ရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို စို့လိုက် ယက်လိုက် လုပ်နေရာက မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဖင်တုန်းတွေကို ဆုပ်နယ်ရင်းပေါင်တန်နှစ်ချောင်းရဲ့
ကြားထဲကို ခေါင်းထိုးအပ်လိုက်တယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း သူ့ကို တွန်းဖယ်ဖို့ ငြင်းဆန်ဖို့
ခွန်အား မရှိဘူး ဖြစ်နေတယ် ။ စိတ်ညှို့ခံထားရတဲ့လူတယောက်လိုဘဲ သူလုပ်တာတွေကို ခံနေမိတယ် ။
ဒေါ်သန့်သန့်လေး မိလွန်းကြင်ရဲ့ ပေါင်တန်လှလှတွေကို သူ့လက်အစုံနဲ့ ဖြဲကားပြီး မိလွန်းကြင်ရဲ့ ခုံးမို့နေတဲ့
စောက်ပတ်ကြီးကို လျာနဲ့ စယက်ပေးနေပါပြီ ။
“ အို....အာ.......အို.......ဟင်.........အိ...........အာ.......အာ.........အင်း......ဟင်း.......”
မိလွန်းကြင် တကိုယ်လုံး တုန်ခါနေရပြီ ။ မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဖင်တုန်းဖြူဖြူကြီးတွေ ဟိုပြေးဒီပြေး ရမ်းခါတုန်နေပြီ ။
ယက်ပေးနေတဲ့ အချိန်မှာ ဒေါ်သန့်သန့်လေးရဲ့ လက်တွေက ဆန့်တန်းထုတ်ပြီး မိလွန်းကြင် နို့ကြီးတွေရဲ့
နို့သီးလေးတွေကို ချေနယ်ကစားပေးနေတယ် ။
မိလွန်းကြင် သူ ပေးစွမ်းတဲ့ ကာမအထိအတွေ့တွေကိုကျေနပ်သဘောကျမိနေတာကြောင့် သူလုပ်သမျှကို ကျေ
ကျေနပ်နပ်ကြီး ခံစားနေမိတယ် ။
သူ့လျာက စောက်ဖုတ်တင် မက စအိုပေါက် ညိုညိုလေးကိုပါ ဖိယက်ပေးလာတယ် ။ ဒီလို ကာမဖီလင်
အထိအတွေ့မျိုး တခါမှ မရဘူး မကြုံဘူးတဲ့ မိလွန်းကြင် အသဲခိုက်အောင် ကြိုက်သွားရတယ် ။ စွဲသွားရတယ်လို့
ပြောလို့လဲ ရတယ် ။
ဒေါ်သန့်သန့်လေးရဲ့ လျာက အပြားလိုက်ကြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ ဖင်ပေါက်ကို တချိန်ထဲ ဆွဲဆွဲ ယက်သွားတယ် ။
“ အိုး......အိုး....အိုး..........အိုး.....အားဟား.........ရှီး.......”
လျာထိပ်ချွန်လေးကလည်း မိလွန်းကြင်ရဲ့ စောက်စိကို ကလိသွားပြန်တော့ ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်းထလို့ တုန်
ခါနေရတယ် ။
သူ့အယက်အစုတ်ကလိချက်တွေကြောင့် မိလွန်းကြင် သုံးခါတောင် “ ပြီး ”ရတယ် ။
အဝတ်တောင် ပြန် မဝတ်နိုင်ဘဲ ခွေခွေလေး လဲနေတယ် ။ ကောင်းလိုက်တာ...ကောင်းလိုက်တာ...လို့လဲ အကြိမ်
ကြိမ် အထပ်ထပ် ရေရွတ်နေမိရတယ် ။
သိပ် အကြာကြီး ဖီလင်မတက်ဖြစ်ဘူး ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးက မိလွန်းကြင် မျက်နှာပေါ်ကို တက်ခွလိုက်ပြီး “ ဒို့
ကိုလည်း နမ်းပေးကွာ...” လို့ တောင်းခံလာတာကြောင့် သူက ကိုယ့်ကို ကောင်းအောင်တွေ လုပ်ပေးခဲ့တော့
တဦးက စေတနာ တဦးက မေတ္တာ ဆိုသလို တုန့်ပြန်ရတော့တာဘဲ ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးရဲ့ အမွှေးပြောင်အောင်
ရိပ်ထားတဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကို လျာနဲ့ ပင့်ပင့် ယက်ပေးလိုက်ရပါတော့တယ် ။
“ အား..အား...အား.......အို......အင်း........ကောင်း..ကောင်းလိုက်တာ.....အိ...အို့...အမလေး.....ထိတယ်...ထိတယ်...”
ဒေါ်သန့်သန့်လေးရဲ့ ညည်းသံတွေ ဆူညံသွားတယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း တခါမှတော့ ယက်ဖူးတာ မဟုတ်ဘူး ။ မိန်းမချင်းလဲ မလုပ်ဖူးဘူး ။ ယောကျ်ားနဲ့လည်း မလုပ်
ဖူးသေးဘူး ။ အခုတော့ ဒေါ်သန့်သန့်လေးကို အဖုတ်ယက်ပေးနေမိပြီ ။
ဒေါ်သန့်သန့်လေး ရဲ့ ပုံစံက တအား ကောင်းနေတာမို့ မရပ်လိုက်ဘဲ ဆက်တိုက် ယက်လိုက် စုတ်လိုက် လုပ်ပေးတာ
လျာတွေရော နှုတ်ခမ်းတွေပါ ညောင်းလာ ထူပူ လာတဲ့အထိ ဘဲ ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးလည်း
တအားကောင်းသထက်ကောင်းလာပြီး..“ ယက်ပါ..ယက်ပါ..အစိကို စုတ်ပေးပါ ...” လို့ တောင်းဆိုလာတယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း သူ့အပေါ် စေတနာထားပြီး လမ်းဆုံး အထိ ကူလိုက်တော့တယ် ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေး တုန်ခါ
ပြီး ခါးလေးကော့ကာ ပြီးဆုံးခြင်းကို တက်လှမ်းရောက်သွားတဲ့အထိ သူ့စောက်စိကို မိလွန်းကြင် စုတ်ပေးလိုက်
တယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း တော်တော် မောသွားရတယ် ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပက်လက်
လေး လဲကျပြီး ကောင်းလိုက်တာ..လို့ တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်တာကို မိလွန်းကြင် ကြားလိုက်ရတယ် ။
*********************
သုဘဒ္ဒါရဲ့ ဖင်ပေါက်ကို လူးဝစ် တအား ဆောင့်လိုးနေတယ် ။
“ ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်...ဖွတ်...ဘွတ်..ဖပ်ဖပ်ဖပ်....”
“ အိုး...အား.....အား.....အိုး......အီး......”
လူးဝစ်ရဲ့ ဂွေးစိကြီးနှစ်လုံးက သုဘဒ္ဒါ ဖင်ကြားကို တဖပ်ဖပ်နဲ့ လွှဲရိုက်နေတယ် ။ ဒီအချိန်မှာ အိပ်ခန်းထဲကို ဦးတ
ခေတ်ဆန်း ဝင်လာတယ် ။ လူးဝစ်နဲ့ သုဘဒ္ဒါ လိုးနေကြတာကို ခါးထောက်ပြီး ကြည့်နေတယ် ။
လူးဝစ်စ်က ဦးတခေတ်ဆန်း လာကြည့်နေတာကို လုံးဝ ဂရုမစိုက်ပေမယ့် သုဘဒ္ဒါကတော့ ဦးတခေတ်ဆန်း
ဘယ်လိုများ ဖြစ်သလဲ ဆိုတာကို သိချင်လို့ ဦးတခေတ်ဆန်းကို မော့ကြည့်လိုက်တယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်းက
ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြုံးပြနေတာ တွေ့လို့ သုဘဒ္ဒါစိတ်ထဲမှာ နဲနဲ စိုးရိမ်စိတ် လျော့သွားတယ် ။
လူးဝစ်စ် တအားကောင်းလာပြီး စုဘဒ္ဒါ ဖင်ပေါက်ထဲက သူ့လီးတုတ်မဲမဲကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ် ။ တအား
ဆောင့်လိုးပေးနေရာက ဆတ်ကနဲ ရုတ်တရက် ဆွဲနုတ်လိုက်လို့ သုဘဒ္ဒါ လန့်သွားတယ် ။
“ အို့....”
ပြတ်ကနဲ လီးတန်ကြီး စအိုပေါက်ထဲက ကျွတ်ထွက်သွားတယ် ။
ပေကျံနေတဲ့ လီးကြီးကို သုဘဒ္ဒါ မျက်နှာနား ထိုးကပ်ပြီး လူးဝစ်စ်က ကွင်းတိုက်တယ် ။ လေးငါးဆယ်ချက် တိုက်
ပြီးတာနဲ့ လီးထိပ်ပေါက်က သုတ်ရည် ဖြူဖြူတွေ တဖျောဖျော ထွက်ကုန်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါရဲ့ မျက်နှာလေးပေါ်ကို
သုတ်ရည်တွေ ပျက်ဖျန်းမိကုန်တယ် ။ ပေကုန်တယ် ။
လူးဝစ်စ်ကြီး ပါးစပ်က တောရိုင်းသတ္တဝါတကောင်လို အော်ညည်းသံကြီး ထွက်လာတယ် ။
ငါ အပြာဇာတ်ကားထဲကလို ဖြစ်နေပါလား လို့ သုဘဒ္ဒါ တွေးလိုက်မိတယ် ။ သူဌေးကို အထင်ကြီးပြီး ကြိုက်မိ
လိုက်တာ အခုတော့ သုဘဒ္ဒါ သူဌေး ဦးတခေတ်ဆန်း နဲ့တင် မက သူ့မိတ်ဆွေ နိုင်ငံခြားသား ကပ္ပလီကြီးကို
ပါ ဖင်လိုးခံရတဲ့ ဘဝကို ရောက်သွားတော့တာဘဲ ။
ဖင်ပေါက် ကျိမ်းစပ်နေရတဲ့အထဲ ကပ္ပလီ လူးဝစ်စ်က သူ့လီးကို ဆေးကြောပေးဖို့ တောင်းဆိုနေလို့ ရေချိုးခန်း
ထဲကို ခေါ်သွားလိုက်ရပြီး ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်တိုက်ဆေးကြောပေးလိုက်ရတယ် ။ ပြန်ထွက်မယ် လုပ်တော့ လူးဝစ်စ်
က ပေးမထွက်ဘူး ။ သူ့ဖင်ပေါင်ကို ယက်ပေးရမယ် လို့ ပူဆာတယ် ။ သုဘဒ္ဒါလည်း ဖင်လဲ အလိုးခံထားရလို့
ပေါင်တွေကွ ဖင်ပေါက် နာကျင်နေတာမို့ မယက်ချင်ဘူး ။ စိတ်လည်း မလာတော့ဘူး ။
ခေါင်းရမ်းပြပြီး မြန်မာလို..“ နင့်အမေကို သွားယက်ခိုင်း ” လို့ ပြောပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လိုက်တယ် ။
လူးဝစ်စ်လည်း လီးကြီး ငေါက်တောက်နဲ့ ကျန်ခဲ့တယ် ။
သုဘဒ္ဒါလည်း ဦးတခေတ်ဆန်း အခန်းကနေ အောက်ထပ်က သူ့အခန်းကို ပြန်ခဲ့တယ် ။ လူးဝစ်စ် နဲ့ လိုးလိုက်
တာ အပြစ် ရှိသလို ခံစားရတယ် ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပေါစား ဖါသည်မ တယောက် ဖြစ်သွားပြီ လို့လည်း ထင်
မိလိုက်တယ် ။
***********************
သဒ္ဒါဖူး ပလာဇာကြီးရဲ့ အောက်ဆုံးထပ်က ကော်ဖီဆိုင်လေးထဲမှာ အံ့ကျော်ထူးကို စောင့်နေတယ် ။ ညနေ ငါးနာရီခွဲနေပြီ ။ ပလာဇာကြီးရှေ့ကို
ကားမျိုးစုံ တစီးပြီး တစီး ဝင်လာနေကြတယ် ။
စောင့်နေတာ မိနစ်၂၀ ရှိပြီ ။
အံ့ကျော်ထူးက သူတို့ ပရိုဂျူဆာကြီး ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က ဒီညနေ ထမင်းစားသောက်ရင်း ရုပ်ရှင်ကား ရိုက်ဖို့
ထပ် ဆွေးနွေးမယ်..စောင့်နေပါ ဆိုလို့ သဒ္ဒါဖူး စျေးဝယ်ပြီးတဲ့အချိန် အံ့ကျော်ထူး လာခေါ်တာကို စောင့်နေတာ
ပါ ။ ဒီအတိုင်း ဆိုရင်တော့ သဒ္ဒါဖူးကို မင်းသမီး တင်ရိုက်မှာ သေချာနေပါပြီ ။ သဒ္ဒါဖူး ပုံ ပါတဲ့ ရုပ်ရှင် ကြော်ငြာ
တွေလည်း အခွေအငှားဆိုင်တွေ..စူပါမားကက်တွေမှာ ကပ်ထားနေပြီ ။
နိုင်ငံကျော် မင်းသားနဲ့လည်း တွဲရက် ရိုက်ထားတဲ့ ပုံတွေကြောင့် သဒ္ဒါဖူးကို သိတဲ့ လူတွေက မေးမြန်းကြ စပ်
စုကြတာမို့ သဒ္ဒါဖူးလည်း မင်းသမီး ဖြစ်ပြီ ဆိုပြီး တအား ကျေနပ် ပီတိတွေ ဖြာနေရတယ် ။
အံ့ကျော်ထူး ရောက်လာတယ် ။
ကားလှလှလေးနဲ့ လာတာ ။ အံ့ကျော်ထူးရဲ့ကားလေးပေါ် ရောက်တော့ အံ့ကျော်ထူးက “ ဒီနေ့ညလည်း ထမင်း စားသောက်ပြီးတဲ့အချိန်
ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က စတူဒီယို ကို သွားပြီး အစမ်းရိုက်ချင်တယ် လို့ ပြောတယ်..ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား....သဒ္ဒါ....” လို့ မေးတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးလည်း
မဆိုင်းမတွဘဲ “ ဖြစ်တာပေါ့..ကိုအံ့...ကိုယ့် အလုပ်ရှင် သူဌေး ခိုင်းတာကို လုပ်ရမှာပေါ့..” လို့ ဖြေလိုက်တယ် ။ အံ့ကျော်ထူးလည်း သူ့ဂတိအတိုင်း
သဒ္ဒါဖူးကို မင်းသမီး တင်ရိုက်ဖို့ စနေပြီမို့ အရင်လို ခပ်ခွာခွာ မဟုတ်ဘဲ လက်ရဲဇက်ရဲ ဖြစ်လာတယ် ။ သဒ္ဒါဖူး ပေါင်တန်ကို ကားမောင်းရင်း
လှမ်းကိုင်လိုက်တယ် ။
“ သဒ္ဒါ သိတဲ့အတိုင်းဘဲ..ရိုက်မယ့် ဇာတ်ကားက နဲနဲကြမ်းတယ် ..မူရင်း ဇာတ်လမ်းက အင်တာနက်က နံမည်ကြီး
အပြာဇာတ်လမ်းလေ...ဇာတ်ညွှန်းက ကိုယ် ရေးတာ....အဖေါ်အချွတ်လေးတွေတော့ ပါလိမ့်မယ်...ပင်တီ..ဘရာ
လောက်ပါဘဲ...ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား....သဒ္ဒါ.....”
“ ဖြစ်ပါတယ်..ကိုအံ့..သဒ္ဒါက မင်းသမီး ဖြစ်ချင်တယ် ကိုအံ့ရယ် …. အဲလောက်တော့ ချွတ်ဆိုလည်း ချွတ်ပေးရ
မှာပေါ့....”
“ ဒီနေ့ည စတူဒီယိုထဲမှာ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင် ကြည့်ချင်တယ် ဆိုရင် ချွတ်ပြလို့ ဖြစ်မလား.....”
“ ပင်တီနဲ့ ဘရာနဲ့ ပြရမှာ မဟုတ်လား....ရပါတယ်...”
“ အိုကေ....သူက ဇာတ်လမ်းထဲက အရေးကြီးတဲ့ အခန်းကို ပေါ့မသွားစေချင်ဘူးတဲ့ ..ဇာတ်လမ်းထဲမှာက မှုတ်
တဲ့အခန်း ပါတယ် ...အဟင်း..သဒ္ဒါ မှုတ်တယ် ဆိုတာ ဘာလဲ သိတယ် မဟုတ်လား....”
သဒ္ဒါဖူး တဟင်းဟင်းနဲ့ ရယ်လိုက်တယ် ။
“ အို..ကိုအံ့ကလဲ..ဘာတွေ လျောက်ပြောနေမှန်းလည်း မသိဘူး....”
“ဇာတ်လမ်း အရကတော့ မင်းသမီးက အဝတ်မပါဘူး ...မင်းသားက မင်းသမီးကို မှုတ်မှာ...ဒါပေမယ့် ရုပ်ရှင်ကား
က ရုံတင်ပြမယ့် တကယ့်ကားကြီး...မင်းသမီးကို ပင်တီပေါ်ကနေဘဲ မင်းသားက တအားလိုက်နမ်းရှုံ့တာဘဲ ရိုက်
မှာ....ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား...”
“ အင်း....”
သဒ္ဒါဖူး ရင်တွေ ခုံနေတယ် ။ ပေါင်ကြားက အဖုတ်ကို အနမ်းခံရမှာ ဆိုတာ လွယ်တော့ မလွယ်ဘူးလေ ..။
“ ဒီည အစမ်းရိုက်တဲ့အခါ မင်းသား ကော လာမှာလား..”
“ အာ....မင်းသား ကားရိုက် ရှိလို့ မလာနိုင်ဘူး ...အစမ်းရိုက်ကြည့်တာဘဲမို့ ကိုယ်က မင်းသားနေရာမှာ သရုပ်
ဆောင်ဖို့ သူဌေးက ပြောတာဘဲ...”
“ အာ..ဒါဆို ကိုအံ့က သဒ္ဒါ့ပေါင်ကြားကို နမ်းမှာပေါ့..ဟုတ်လား...အိ.....ရှက်လိုက်တာ....”
“ တကယ်မှ မဟုတ်တာဘဲ သဒ္ဒါရယ် ...သရုပ်ဆောင်တာဘဲဟာ..တကယ် နမ်းမှာ မဟုတ်ဘူး...နမ်းချင်ယောင်
ဆောင်မှာပါ..ဟားဟားဟား...”
သဒ္ဒါဖူးရဲ့ မျက်နှာလေး နီမြန်းနေတာကို အံ့ကျော်ထူး သဘောကျနေတယ် ။
ကန်တော်ကြီးစောင်းက “ ထမင်းဖြူ ”လို့ အမည်ရတဲ့ စားသောက်ဆိုင်ကို ရောက်ပြီ ။
သူဌေးဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ ပိုက်ဆံအိ်တ်ကြီးကို ပိုက်ပြီး ဆိုင်ထဲကို ဝင်တဲ့ လမ်းကလေး ထိပ်ကနေစောင့်နေတယ် ။ အဆီပြန်နေတဲ့
သူ့မျက်နှာကြီးနဲ့ ပြူးထွက်နေတဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေကို သဒ္ဒါဖူး ရွံမိပေမယ့် ဟန်ဆောင်အပြုံးတွေနဲ့ ပြန်ပြုံးပြလိုက်ရတယ် ။
ကားပေါ်က အဆင်းမှာ အံ့ကျော်ထူးရဲ့ ဘောင်းဘီကျပ်ကျပ် အရှေ့အလည်မှာ ဖုဖေါင်းနေတာကို သဒ္ဒါဖူး သတိထားမိတယ် ။ စောစောက
သဒ္ဒါဖူးရဲ့ ပေါင်တန်ကို ကိုင်နေတဲ့ အချိန် အံ့ကျော်ထူးရဲ့ လက်သန်းက နယ်ကျော်ပြီး သဒ္ဒါဖူးရဲ့ ပေါင်ကြားခလယ်က အဖုတ်ပေါ်ကို
လာလာထိပွတ်နေခဲ့တယ် ။
ဒီ အထိအတွေ့တွေကြောင့်အံ့ကျော်ထူး လီးတောင်နေတာ ဖြစ်မယ် လို့ သဒ္ဒါဖူး သိလိုက်တယ် ။
( ယောကျ်ားတွေဟာ အားလုံး လိုလို နှာဘူးတွေပါဘဲလေ . . . ) လို့ သဒ္ဒါဖူး စိတ်ထဲမှာ ရေရွတ်လိုက်ပြီး အံ့ကျော်
ဖူး..ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်တို့နဲ့ အတူ ထမင်းဖြူထဲကို ဝင်လိုက်ပါတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက သုဘဒ္ဒါကို သူ့မိတ်ဆွေ ကပ္ပလီကြီး လူးဝစ်စ် နဲ့ လွှတ်ပေးခဲ့ပြီးနောက် တော်တော်ကြာကြာ
သုဘဒ္ဒါနဲ့ လိင် မဆက်ဆံဘဲနေခဲ့လို့ သုဘဒ္ဒါလည်း ဦးတခေတ်ဆန်းကို နားမလည်နိုင်ဘူး ဖြစ်နေတယ် ။
ဒီနေ့ သုဘဒ္ဒါ ဦးတခေတ်ဆန်းများ စိတ်ပါလာလေမလား ဆိုပြီး မပေါ့်တပေါ် မလုံ့တလုံ အဝတ်အစား လေးတွေ
ဝတ်ပြီး မထိတထိ အကိုင်တွယ်လေးတွေနဲ့ စလိုက်မိတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက သုဘဒ္ဒါကို သေးကျဉ်တဲ့ ခါးလေးကနေ ဖက်လိုက်ပြီး သုဘဒ္ဒါရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုတ်နမ်း
လိုက်ရင်း..“ သု..ဒီတခါ ကိုကြီးတို့ အသစ်အဆန်းတခုလောက် စမ်းကြည့်ကြရအောင်....” လို့ ပြောလိုက်လို့ သု
ဘဒ္ဒါလည်း..“ ဘယ်လို အသစ်အဆန်းလဲဟင်..ကိုကြီး...” လို့ မေးရင်း ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ ရင်ဘတ်ကို လက်ချောင်း
လေးတွေနဲ့ ပွတ်သပ်ကစားလိုက်တယ် ။
“ ကိုကြီးနဲ့ သု ချစ်စခန်းဖွင့်ကြတဲ့အချိန် နောက်တယောက်ကို ကိုကြီးတို့နဲ့ အတူ ခေါ်ပြီး ပျော်ခိုင်းမလားလို့”
“ ဟင်..ကိုကြီး လူးဝစ်စ်ကြီးကို ထပ် ခေါ်အုံးမလို့လား...”
“ မဟုတ်ဘူး...သု...ဒီတခါ..ကိုကြီးက မိန်းမတယောက်ကို ခေါ်မလို့....”
“ အို..ဟုတ်လား...ဘယ်သူလဲဟင်....”
“ သူ့ကို ခေါ်ထားတယ်..ရောက်လာတော့ သု တွေ့ပါလိမ့်မယ်...”
“ အို..ကိုကြီးကလည်း....သု သိချင်ပါတယ် ဆိုမှ...”
ဦးတခေတ်ဆန်းက သုဘဒ္ဒါကို ၀ိုင်တခွက် တိုက်တယ် ။ သူကတော့ စကော့ချ်ဝစ်စကီတခွက်ကို သောက်တယ် ။
မကြာခင်မှာဘဲ တင်တောင် တင်တောင် နဲ့ အခန်းတံခါး ဘဲလ် မြည်လာလို့ သုဘဒ္ဒါ ပြေး ဖွင့်ပေးလိုက်တော့
ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ မွေးမြူရေးခြံက အလုပ်သမားမလေး ဖြစ်နေတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက “ ဒီဒီ...လာ...လာ.....” လို့ ခေါ်လိုက်တယ် ။ မဲနက်တဲ့ ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးနဲ့ မျက်နာဝိုင်းစက်စက် မျက်လုံးပြူးပြူးနဲ့ ချစ်စရာ ကောင်မလေး ဝင်လာတယ် ။ ခါးသေးသေးနဲ့ တင်လေးက ၀ိုင်း
ကော့နေတယ် ။ အသားက သုဘဒ္ဒါလောက် မဖြူပေမယ့် ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနဲ့ တော်တော်လေး ကြည့်ကောင်း
တဲ့ ကောင်မလေး ပါ ..။
“ မိတ်ဆက်ပေးမယ်...ဒီဒီ..ဒါ သုဘဒ္ဒါ....ငါ့ချစ်သူ...သု..ဒါ ဒီဒီ....ကိုကြီးတို့နဲ့ ဒီတခါ အတူ ပါဝင် ဆင်နွှဲမယ့်သူ..”
ဒီဒီ က သုဘဒ္ဒါကို အပြုံးကလေးနဲ့ ခေါင်းညှိမ့်ပြတယ် ။ သုဘဒ္ဒါ ရဲ့ စိတ်ထဲ ဒီဒီကို မနာလိုစိတ်တွေ အရမ်း ဖြစ်
မိတယ် ။ ကိုကြီး တိတ်တိတ်ပုန်း လိုးနေတဲ့ စော်လေး မို့ ...။
ဦးတခေတ်ဆန်းက ဒီဒီကိုလည်း ၀ိုင်တခွက် ထည့်ပေးတယ် ။ ဒီဒီရယ်..သုဘဒ္ဒါရယ်..ဦးတခေတ်ဆန်းရယ် ၀ိုင်နဲ့
အရက် သောက်နေကြတဲ့အချိန် ဦးတခေတ်ဆန်းက ဒီဒီကို မျက်ရိပ်ပြလိုက်လို့ ဒီဒီက သုဘဒ္ဒါ အနားကို တိုး
ကပ်ပြီး သုဘဒ္ဒါရဲ့ လက်မောင်းရင်းသားလေးတွေကို နှခေါင်းချွန်ချွန်လေးနဲ့ ဖွဖွလေး စ နမ်းလိုက်တယ် ။
သုဘဒ္ဒါလည်း ကြက်သီးမွေးညင်းတွေ ထသွားရတယ် ။ ဒီဒီက သုဘဒ္ဒါရဲ့ ပေါင်တန်တဖက်ကိုလည်း ကိုင်လာတယ်
။ ပွတ်သပ်ပေးနေတယ် ။ သုဘဒ္ဒါက ဘောင်းဘီတို ပွပွလေးကို ဝတ်ထားတာကြောင့် အဝတ်မဲ့နေတဲ့
ပေါင်သားလေးတွေကို ပွတ်ပေးနေတော့ သုဘဒ္ဒါရဲ့ စိတ်တွေ မရိုးမရွ ဖြစ်လာရတော့တာဘဲ ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက ဝစ်စကီကို အသာ စုတ်သောက်ရင်း ဒီဒီနဲ့ သုဘဒ္ဒါတို့ကို စိုက်ကြည့်နေတယ် ။ ဒီဒီက လက်
မောင်းရင်းသားလေးတွေကနေ သုဘဒ္ဒါရဲ့ လည်တိုင်ကို ကူးပြောင်းပြီး နမ်းတယ် ။
သုဘဒ္ဒါလည်း ဒီဒီ့လက်တွေကို ဖမ်းဆုပ်ထားလိုက်မိတယ် ။
တတ်လည်း တတ်နိုင်တဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်း ...။
လီးတုတ်တုတ် ယောကျ်ားကြီးတယောက်နဲ့လည်း လုပ်ခိုင်းတယ် ။ သုဘဒ္ဒါကို ဖင်ပါ ချသွားတယ် ။ အခုလည်း
ချစ်စရာ တတုံးတခဲ ကောင်မလေး တယောက်နဲ့ လုပ်ခိုင်းပြန်ပြီ ။ ဒီဒီက တဆင့်ပြီး တဆင့် သုဘဒ္ဒါရဲ့
ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာအောင် လုပ်နေပြီ ...။
ဒီဒီက သုဘဒ္ဒါရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိကပ် စုတ်နမ်းလာတော့သုဘဒ္ဒါလည်း ဒီဒီ့ကို ပြန်တုန့်ပြန် နမ်းစုတ်လိုက်မိ
တယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်းက အရက်ခွက်ကို စားပွဲပုလေးအပေါ်ကို ချလိုက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။
ဒီဒီကသုဘဒ္ဒါရဲ့ ရင်စိုင်တွေကို စ ကိုင်နေပြီ ။ သုဘဒ္ဒါ ဝတ်ထားတဲ့ အကျ ႌလေးကို ဒီဒီ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။
“ အင်း..ဟင်း.......အင်း...”
ဒီဒီက အကိုင်ကျွမ်းလိုက်တာ ...။ သုဘဒ္ဒါရဲ့ ရင်စိုင်တွေကို ကောင်းကောင်း ဆုပ်နယ်ပေးနေတယ် ။
ရင်သီးလေးတွေက ဒီဒီ့လက်ချောင်းတွေရဲ့ အကိုင်အတွယ် အပွတ်အသပ်တွေကြောင့် မာတင်းပြီး ထောင်နေကြ
ပြီ ...။ ဒီဒီ့ နှုတ်ခမ်း ထူထူပြဲပြဲလေးတွေက ဒီနို့သီးလေးတွေကို စို့ပေးနေပြီ ။ ဒီဒီ့လျာလေးက နို့သီးခေါင်းလေး
ကို စက်ဝိုင်း ၀ိုင်းပေးနေတာ သုဘဒ္ဒါ ခံလို့ကောင်းလွန်းလို့ တအီးအီး ညည်းမိနေရတယ် ။ ဒီဒီ့လက်တဖက်က
သုဘဒ္ဒါရဲ့ စောက်ဖုတ်ပေါ်ကို ရောက်လာတယ် ။ ပွတ်ပေးတယ် ။ သုဘဒ္ဒါရဲ့ စိတ်တွေ အရမ်းကို ကြွနေပြီ ။
ဒီဒီက ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေ အားလုံးကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ ဒီဒီရဲ့ အဝတ်မဲ့ ကိုယ်တွေကို သု
ဘဒ္ဒါ ငေးစိုက် ကြည့်မိနေတယ် ။ တော်တော့်ကို လှတာဘဲ ။
“ အိပ်ခန်းထဲမှာ ဦးစောင့်နေပြီ ..ဒီဒီတို့ သွားကြရအောင်...”
သုဘဒ္ဒါနဲ့ ဒီဒီတို့ ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အိပ်ခန်းကြီးထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။
“ အို.....”
ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ဦးတခေတ်ဆန်း ပက်လက်ကြီး လှဲအိပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် . ။
ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ...။
သူ့လီးတန်ကြီးက မတ်မတ်ထောင်နေတယ် ။ ဒီဒီက လီနဲ့ သုဘဒ္ဒါတို့ ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်ကြတယ် ။
ဒီဒီက ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ လီးကြီးကို ဖမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါ ဖက်ကို လှည့်ပြီး “ ဦးကို ဒီဒီနဲ့
မမသုတို့ စုတ်ပေးကြရအောင်“ လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါလည်း စိတ်ပါလာတယ် ။ ဒီဒီနဲ့ အတူတူ လီး
ကြီးကို အငမ်းမရဘဲ စုတ်နေမိတယ် ။ သုံးပွင့်ဆိုင် လိုးပွဲက ကြည့်ဖူးတဲ့ နိုင်ငံခြား အပြာ ဗီဒီယိုတွေထဲကလိုဘဲ
။ ဦးတခေတ်ဆန်းကလည်း တကယ့် အလိုးကောင်းကြီး ။ ဒီဒီ့ကိုရော သုဘဒ္ဒါကိုရော စိတ်ကျေနပ်မှု ရအောင်
လိုးပေးတယ် ။ သုဘဒ္ဒါကိုရော ဒီဒီ့ကိုရော ဖင်လိုးတယ် ။
သုံးယောက်ပေါင်း လိုးပွဲက တော်တော် ကြာတယ် ။
ကုတင်ပေါ် အတူတူ အိပ်ပျော်သွားလိုက်ကြတာ သုဘဒ္ဒါ နိုးလာတော့ ဒီဒီနဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းတို့ အိပ်ပျော်နေကြတုံးဘဲ ။ သေးပေါက်ချင်တာနဲ့
အိပ်ခန်းနဲ့ တဆက်ထဲ ရှိနေတဲ့ အိမ်သာဆီကို အဝတ်မဲ့ကိုယ်နဲ့ဘဲ သုဘဒ္ဒါ လျှောက်သွားလိုက်တယ် ။ သေးပေါက်ပြီး ပြန်ထွက်လာတဲ့အချိန်
ဦးတခေတ်ဆန်း အမြဲ သော့ခတ် ပိတ်ထားလေ့ရှိတဲ့အခန်းက ဒီတခါတော့ ပိတ်မနေဘဲ ဟနေပြီး အထဲက မီးရောင်လေး မြင်နေရတာကြောင့်
သုဘဒ္ဒါလည်း စပ်စုချင်တာနဲ့ ဒီအခန်းဆီကို လျှောက်သွားလိုက်ပြီး အထဲ ကို ချောင်းကြည့်လိုက်တယ် ။
“ ဟင်.......”
သုဘဒ္ဒါ အံ့သြမှင်သက် ငေးမောသွားတယ် ။
အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ နံရံတဖက်မှာ မော်နီတာ အကွက်တွေ အများကြီး ရှိနေတယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်း
ရဲ့ တိုက်ကြီးမှာ နေနေကြတဲ့ မိန်းကလေးတွေ အားလုံးရဲ့ အိပ်ခန်းနဲ့ ရေချိုးခန်းတွေကို မြင်နေရတယ် ။
သူ လှို့ဝှက် ကင်မရာတွေ နေရာတကာမှာ ခိုးတပ်ထားတာကိုး ။ ဟယ်...ယုတ်ပတ်လိုက်တာ ...။
သုဘဒ္ဒါ ကြည့်နေတဲ့အချိန်မှာ မိလွန်းကြင် ဆိုတဲ့ မိန်းကလေး ရေချိုးနေတာကို တွေ့နေရသလို သဒ္ဒါဖူး ဆိုတဲ့
မိန်းကလေးလည်း သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာ ပင်တီလေးနဲ့ မှန်ရှေ့မှာ သူ့ကိုယ်သူ ကြည့်နေတာကို တွေ့နေရတယ် ။
ကျန်တဲ့ လွန်းထက်ထက်....မိုးမိုးရဲကို....ကြွေလဲ့ဖြူ ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးတွေရဲ့ အခန်းတွေမှာလည်း သူတို့ ရေ
ချိုးနေတာ..အီးထိုင်ပါနေတာ....အားလုံးကို မြင်နေရတယ် ။
ဟင်...ဒါ..ဒါကြောင့်..သူ လှတဲ့ တောင့်တဲ့ မိန်းမချောလေးတွေကိုဘဲ စျေးချပြီး ငှားပေးတာကိုး..အကြံသမားကြီး
တဏှာရူးကြီး.....ငါ..ငါလည်း သူ့ထောင်ချောက်ထဲ သက်ဆင်းမိသွားရတာဘဲ....။
စားပွဲကြီးပေါ်မှာ ဒီလိုမြင်ရတာတွေကို Record လုပ်ထားတဲ့ စက်တလုံးကိုလည်း တွေ့ရတယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်း
ရဲ့ အိပ်ခန်းက ကုတင်ကြီးကိုပါ တွေ့နေရတဲ့ မော်နီတာလေး ကို တွေ့တာကြောင့် လူးဝစ်စ်ဆိုတဲ့ လူမဲကြီးနဲ့
လိုးတာတွေ ဒီဒီနဲ့ သုံးယောက်ပေါင်း လိုးကြတာတွေကိုပါ သူ ရိုက်ထား Record လုပ်ထားပြီ ဆိုတာ သုဘဒ္ဒါ
သဘောပေါက်လိုက်တယ် ။
နိုင်ငံခြားဆန်ဆန် ခေတ်မှီမှီ နေနေတဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အကြံအစည်တွေက နိုင်ငံခြားက တဏှာရူးတွေရဲ့ လုပ်
ရပ်လိုပါဘဲလား ...။ တဏှာက ရူးလွန်းတော့ မိန်းမလှလေးတွေရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးတွေကို လှို့ဝှက်ကင်မရာတွေ တပ်
ပြီး သူ့အခန်းကနေ ကြည့်နေတာ...။ အင်း ကိုယ့်ဖါသာ အာသာဖြေတာတွေကိုလည်း သူတွေ့ပြီ ပေါ့ ။ တော်
တော် ယုတ်မာတဲ့ ကောင်ကြီး....။
သုဘဒ္ဒါ ရဲတပ်ဖွဲ့ကို တိုင်လိုက်ရင်တော့ ဦးတခေတ်ဆန်း ထောင်ထဲရောက်ပြီး တော်တော်နဲ့ ပြန်ထွက်ရမှာ
မဟုတ်ဘူး ။ ဒီအချိန်မှာ သုဘဒ္ဒါ အနောက်က ခြေသံလိုလို ကြားလိုက်ရလို့ သုဘဒ္ဒါ ခြာကနဲ လှည့်ကြည့်လိုက်
တော့ သူ့ကို ပြုံးပြီး စိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းကို တွေ့လိုက်ရပါတယ် ။
“ သုလေး....ကိုယ် ပေါ့ပေါ့ဆဆနဲ့ အခန်းတံခါး မပိတ်လိုက်မိလို့ ကိုယ့်ရဲ့ လှို့ဝှက်တဲ့ ကိစ္စကြီး သုလေး သိ
သွားပြီပေါ့...ဒါ ကိုယ့် ၀ါသနာ သက်သက်ပါ....ဒီ ဗီဒီယို ဖမ်းထားတာတွေကို ကိုယ်ဘဲ ကြည့်တာပါ..ရောင်းလဲ
မစားဘူး..သူများတကာတွေကိုလည်း မပြဘူး....”
“ ရှင်..ဒီလို လုပ်တာ ဘယ်ကောင်းမလဲ..ဒါကို ကျမ သတင်းပို့လိုက်ရင် ရှင် ထောင်နန်းစံရမှာ သေချာတယ်...”
“ သေချာတာပေါ့ သုလေးရယ်...ဒါပေမယ့် သုလေးနဲ့ လူးဝစ်စ်တို့ လုပ်ကြတာတွေ သုလေး ဖင်လိုးခံရတာတွေ
လည်း ကမ္ဘာကျော်သွားမှာပေါ့..သုလေး..တကယ်ဘဲ ရဲတိုင်တော့မလို့လား...”
“ တဏှာရူး....နင်တော်တော် ပက်စက် ယုတ်မာတဲ့ တဏှာရူး.....”
“ တဏှာရူးတာကတော့ ကိုယ် တယောက်ထဲ မဟုတ်ပါဘူး..သုလေးရယ်...လူတိုင်းလိုလို သူ့ဟာနဲ့သူ ရူးကြဘူး
ကြတာပါ..မသိလို့ပါ...ကိုယ်ဘူးတာကတော့ သုလေး တွေ့သွားလို့ပါ...ဟင်းဟင်းဟင်း...”
ဦးတခေတ်ဆန်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သုဘဒ္ဒါ အနားကို တိုးကပ်လာတယ် ။
********************
မိလွန်းကြင်လည်း ဒေါ်သန့်သန့်လေးနဲ့ဖြစ်သွားခဲ့တာတွေကို အမှားတခုကို ကျူးလွန်မိသလို ခံစားနေရတယ် ။
ဘယ်ယောကျ်ားနဲ့မှ ရည်းစားလည်း မထားခဲ့ဘူးတဲ့ မိလွန်းကြင်တယောက် ဒေါ်သန့်သန့်လေးနဲ့ လွန်လွန်ကျူး
ကျူးတွေ ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး နောက်တနေ့မှာ ဒေါ်သန့်သန့်လေးက မနေ့က ရိုက်ခဲ့တဲ့ ပုံတွေကို သူ တညလုံး ပြန်
ကြည့် တည်းဖြတ် ကွန်ပြူတာမှာ ဖိုတိုရှော့နဲ့ ပြင်စရာပြင်ခဲ့တယ်..ကြည့်ကြရအောင် ဆိုပြီး မနေ့က လွန်ကျူး
ခဲ့တဲ့ အဝတ်လဲခန်းက ကွန်ပြူတာမှာ ခေါ်ပြတယ် ။ ပုံတွေက အရမ်းကောင်းတယ် ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးက
မိလွန်းကြင်ကို ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ခိုင်းပြီး သူကတော့ မတ်တပ်ရပ်ရက်ကနေ ပြနေတာ ။ မကြာခင်ဘဲ သူ့လက်တ
ဖက်က မိလွန်းကြင်ရဲ့ ပုခုံးပေါ်ကို ရောက်လာတယ် ။ ဖွဖွလေး ပွတ်ကစားလာတယ် ။
“ ဘိုမ....”
“ ရှင်....”
“ ညကလေ...မ ဘိုမကို သတိရနေတယ် သိလား ...”
မိလွန်းကြင် ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိဘူး ..။
ဒေါ်သန့်သန့်လေး မိလွန်းကြင်ကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။
“ မလေ...ဘိုမကို အရမ်း ချစ်မိသွားပြီ ...”
မိလွန်းကြင်လည်း ဓါတ်ပုံရိုက်တဲ့ ကိစ္စ လျောလျာလျူလျူနဲ့ လွန်မြောက်သွားပါစေတော့ ဆိုပြီး
ဒေါ်သန့်သန့်လေးကို မငြင်းပယ်လိုခဲ့တာကြောင့် မနေ့က သူ့အလိုကို လိုက်ခဲ့လိုက်ပေမယ့် အကြိမ်ကြိမ်တော့
သူနဲ့ မဖြစ်ချင်တော့ဘူး ။ ကိုယ်က လိင်တူချင်း ကြိုက်တဲ့ လက်စ်ဘီယန် တယောက်လဲ မဟုတ်ဘူးလေ ။
“ မ...ဟို...ဟို....ဟိုလေ.....”
“ ဘာမှ ဟိုမနေနဲ့..မနေ့က ဘိုမ မှုတ်ပေးတာ မ အရမ်းကြိုက်တယ် ...လာပါကွယ်....မတို့ ...ချစ်ကြရအောင်....”
သူ့ကို ဆိုဖါအရှည်ပေါ်ကို ဆွဲခေါ်နေပြီ ။ ခက်တာဘဲ ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးရဲ့ လက်တွေက မိလွန်းကြင်ရဲ့
ဖင်တုန်းတွေကို လာကိုင်နေတယ် ။နောက်ပြီးတော့ မိလွန်းကြင်ရဲ့ လည်ပင်းကို မထိတထိလေးတွေ နမ်းလိုက်
တယ်။ ဆိုဖါပေါ်ကို ရောက်တော့ မိလွန်းကြင် စိတ်တွေ ထနေပြီ ။
ဒေါ်သန့်သန့်လေးက မိလွန်းကြင် ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တခုပြီး တခု တလွှာပြီး တလွှာ ဖယ်ခွာ ချွတ်ပစ်
နေတယ် ။ ချွတ်လို့ ပေါ်ပေါ်လာတဲ့ အတွင်းသားတွေကို သူ နမ်းရတာလည်း အလုပ်တခု ။
ဒေါ်သန့်သန့်လေးက မိလွန်းကြင်လည်း ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားရော မိလွန်းကြင် ပေါင်ကြားထဲကို ခေါင်းအပ်တော့
တာဘဲ . .။ မိန်းမချင်း ဘာဂျာဆွဲနေတာကို အွန်လိုင်းက အပြာဆိုက်တွေမှာ မိလွန်းကြင် တွေ့ခဲ့ဖူးတယ် ။ အဲဒီ
တုံးက မိန်းမချင်း မှုတ်တာတွေ စုတ်တာတွေကို ဖီလင် မလာခဲ့ဘူး ။ လီးတုတ်တုတ်နဲ့ ယောကျ်ားငတိတွေနဲ့
လုပ်တာတွေကိုဘဲ ကြည့်ချင်နေမိခဲ့တာ ။ အခုတော့ ဒေါ်သန့်သန့်လေး မှုတ်ပေးတာတွေကို အရမ်း
သဘောကျနေမိပြီ ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးက မိလွန်းကြင်ရဲ့ စောက်စိလေးကို လျာထိပ်နဲ့ ရေရေလည်လည်
သမနေတယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း မျက်စိတွေ စုံပိတ်ထားလိုက်ပြီး သူကလိပေးနေတာတွေကို အရသာခံနေမိ လိုက်တယ် ။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ယက်ပေးနေတဲ့ လျာက ပို ကြမ်းလာသလို ခံစားရပြီး ယက်နေတာလည်း ပို မြန်ဆန်လာတယ်။
အသက်ရှုသံလည်း မြန်လာ ပြင်းလာတယ် ။
ဒေါ်သန့်သန့်လေး တယောက် ဘယ်လိုများ ဖြစ်တာလဲ ဆိုပြီး မိလွန်းကြင် မျက်လုံးတွေကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်
။ ယက်နေတာ ဒေါ်သန့်သန့်လေး မဟုတ်တော့ဘဲ ဆံပင်တိုတိုနဲ့ ဘဲကြီး ဖြစ်နေလို့ ထိတ်ထိတ်ပြာပြာနဲ့ သေ
သေချာချာ ကြည့်လိုက်တော့ သူဌေးကြီး ဦးဇေလ ဖြစ်နေတာ တွေ့လိုက်ရလို့ မိလွန်းကြင် ရုန်းထွက်လိုက်
တယ် ။
မရဘူး ။ ဦးဇေလက မိလွန်းကြင် ကိုယ်အောက်ကို လက်သွင်းပြီး ဖင်တုန်းကြီးတွေကို မိမိရရ ဆုပ်ကိုင်
ဖမ်းထားလို့ နောက်ကို ဆုတ်ပြေးလို့ မရဘူး ။ ဦးဇေလက စောက်ပတ်ကို အပြတ် ယက်နေတယ် ။
“ မရုန်းပါနဲ့ ဘိုမရယ်....မင်း ကောင်းအောင် လုပ်ပေးနေတာပါ...”
“ အို..ဟင့်ဟင့်..မလုပ်ပါနဲ့...တော်...တော်ပြီ....”
မိလွန်းကြင် ရှက်တာလည်း အရမ်းဘဲ ။ ဦးဇေလကို ရပ်ဖို့ ပြောပေမယ့် သူက မရပ်တဲ့အပြင် မိလွန်းကြင်ရဲ့စောက်စိကို သူ့လျာကြီးနဲ့ တအား
ထိုးဆွလိုက် ယက်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတယ် ။
မိလွန်းကြင် တုန်တက်ပြီးလုံးဝ ဖလက်ပြသွားရတာကတော့ သူ မိလွန်းကြင် စောက်စိကို ချိုချဉ်သကြားလုံးလေးတွေကို စုတ်သလို စုတ်ပေး
လိုက်လို့ပါဘဲ ။ တကိုယ်လုံး တုန်ခါပြီး မိလွန်းကြင် တအားကောင်းသွားရတယ် ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးနဲ့တုံးကလည်း အဲလို ဖြစ်ဖူးခဲ့တယ်
။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးက အဲလို တအား ကောင်းသွားတာ ပြီးသွားတာ လို့ ရှင်းပြခဲ့တယ် ။
ဦးဇေလက ငြိမ်ကျသွားတဲ့ မိလွန်းကြင်ကို နောက်ထပ် အထူးအဆန်းတခု ထပ်လုပ်ပြန်ပါတယ် ။ မိလွန်းကြင်ရဲ့
စအိုပေါက်ကို သူ့လျာထိပ်နဲ့ ထိုးပေးတာပါ ။
“ အို....အို...အင်း......အား.......”
မိလွန်းကြင်အတွက် ထူးခြားတဲ့ အထိအတွေ့တခု ဖြစ်တယ် ။ ပထမဆုံး ခံဘူးတဲ့ အထိအတွေ့တခုပါဘဲ ။
ဦးဇေလက “ သန့်သန့်လေး မပေးနိုင်တာ တခု ဘိုမကို အကိုကြီးက ပေးမယ်....” လို့ ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ ပြောလိုက်
ပြီး ကုန်းယက်နေရာက ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ် ။ သူ့ပေါင်ကြားက ယောကျ်ား တန်ဆာကြီးက သံချောင်းကြီး
တချောင်းလိုဘဲ မတ်မတ်ထောင်နေတာကို မိလွန်းကြင် တွေ့လိုက်ရတယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း သူ ဘာဂျာကိုင်ထားလို့ တအား ယားပြီး တအား ခံချင်နေပြီ ။
လီးချောင်းကြီးက တုတ်လွန်းရှည်လွန်းတော့ တခါမှ အလိုးမခံဘူးသေးတဲ့ မိလွန်းကြင် စောက်ပတ် ကွဲသွားမှာ
ပြဲသွားမှာကိုတော့ ကြောက်မိတာပေါ့ ။
“ ဖြစ်ပါ့မလား ဦးဇေလရယ်....ကျမ..ကျမ....တခါမှ မဆက်ဆံဘူးသေးဘူး....” လို့ စိုးရိမ်တကြီး ပြောလိုက်မိတယ် ။
ဦးဇေလက “ ဖြစ်ပါတယ်..ဘိုမရယ်...ဘိုမ မနာအောင် အကိုကြီးက လုပ်ပေးမှာပါ ...ဖြေးဖြေးချင်း ချော့သွင်းမှာ”
လို့ ပြောပြီး မိလွန်းကြင်ရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ဖြဲကားလိုက်ပြီး သူ့လိင်တန်ကြီးကို စောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲ ထိုးသွင်း
ဖို့ လုပ်လိုက်ပါတယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း အရမ်း ခံချင်နေပေမယ့် သူ့လီးကြီးနဲ့ မဆန့်မပြဲ အတင်းကြီး လုပ်
လိုက်လို့ ကွဲပြဲသွားမှာ နာမှာကို ကြောက်မိလို့ ပေါင်တန်တွေကို ဆွဲစိဖို့ ကြိုးစားလိုက်မိပေမယ့် မရဘူးရှင့် ။
သူက သူ့ဒူးတွေနဲ့ တွန်းထားတယ် ။ မိလွန်းကြင် နို့ကြီးတွေကိုလည်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်နယ်တယ် ။
သူ့အတန်ကြီးရဲ့ ထိပ်ဖူးကြီးက မှိုပွင့်ကြီးတပွင့်လို အထစ်ကားကားကြီးနဲ့ ။မြင်တာနဲ့ ကြက်သီးတွေ ထမိပြီး
တအား ခံချင်မိသလိုဘဲ ။ ခံချင်စိတ်က နာမှာ ကြောက်တဲ့ စိတ်တွေကို လွှမ်းမိုး ဖုံးလွှမ်းသွားတယ် ။
မိလွန်းကြင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကလည်း ဘာဂျာအကိုင်ခံထားရလို့ အရည်တွေ စိုရွှဲလွန်းနေတာ ။ သူ့ဒစ်လုံးကြီး ပြိ
ကနဲ တိုးဝင်လာတယ် ။ ထင်သလောက် မနာဘူး ။ မိလွန်းကြင်က တောမှာ နေကထဲက အမေတို့ အလစ်မှာ
ခရမ်းသီးတောင့်နဲ့ စမ်းထိုးဖူးထားခဲ့တာကြောင့်လားတော့ မသိဘူး ။ ဦးဇေလရဲ့ လိင်တန်ကြီးက တုတ်ဖီးနေ
လွန်းပေမယ့် မိလွန်းကြင် စောက်ဖုတ်ထဲ တထစ်ထစ်နဲ့ တရစ်ချင်း တိုးဝင်လာနိုင်တယ် ။
“ အိုကေတယ် မဟုတ်လား ဘိုမ.....”
“ အင်း...အင်း....”
“ ပြောသားဘဲ....စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးက မတန်ဘူး..သွင်းမရဘူးရယ်လို့ မရှိဘူး..ဘိုမရဲ့...အကိုကြီးက မနာအောင်
လိုးပေးမှာပါ...”
ဦးဇေလက ပြောနေတဲ့ အချိန်မှာ သူ့လိင်တန်ကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးလိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့ ကစားပေးနေတာ ။
ကောင်းတဲ့ အရသာထူးကြောင့် မိလွန်းကြင် သူလိုးတာကို မတားဆီး မရုန်းကန်တော့ဘဲ ငြိမ်ပြီး ခံနေမိရတယ် ။
ဦးဇေလက မိလွန်းကြင်ကို တအားကြိုက်တယ်..လိုးချင်တယ်...ဒီအတွက် မိလွန်းကြင် အစစ ကျေနပ်ရစေမယ် ..
မော်ဒယ် ဖြစ်ဖို့ နံမည်ကြီးဖို့ကို သူ အစစ တာဝန်ယူတယ်.....ဘာမှ မပူနဲ့တော့...လို့ တတွတ်တွတ် ပြောပြီး မိလွန်း
ကြင် စောက်ပတ်ထဲကို သူ့အတန်ကြီးနဲ့ အသွင်းအထုတ် လုပ်နေပါတယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း ဒေါ်သန့်သန့်လေးနဲ့တုံးက လျာနဲ့ ထိုးယက်ပေးတာတွေကို ခံရပေမယ့် ယောကျ်ား အတန်နဲ့
အခုလို ထိုးထည့် လိုးပေးတာ မဟုတ်လို့ သိပ် အာသာ မပြေသလိုဘဲ ဖြစ်ခဲ့ရတာ အခု ဦးဇေလရဲ့ လီးတုတ်
တုတ်ကြီးနဲ့ လိုးပေးတာကို ခံရတော့ တော်တော့ကိုဘဲ ကျေနပ် သဘောကျမိပြီး အရသာခံနေမိပါတယ် ။
ဦးဇေလက မိလွန်းကြင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို စို့ပေးလိုက် နယ်ဆုပ်လိုက် လုပ်နေရင်း ဖိဖိညှောင့်လိုးနေတယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း သူ့ခါးကို ဖက်ပြီး ခြေထောက်တွေကို အပေါ်ထောင်လို့ ခံနေလိုက်မိတယ် ။ သူ့တွဲလောင်းကျနေတဲ့ ေ၈ွးစိကြီးနှစ်လုံးက
မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဖင်ကြားထဲကို တဖတ်ဖတ် စည်းချက်မှန်မှန် ရိုက်နေတယ် ။
ဦးဇေလရဲ့ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းက ဖွတ်ဖွတ်ဖပ်ဖပ် အသံတွေနဲ့ အတူ ကြားနေရတယ် ။ အသွင်းရော အထုတ်ရော လိုးဆောင့်ချက်တိုင်းက
တအား ကောငး်နေတယ် ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူ့လိုးဆောင့်တာတွေက နှေးလာတယ်လို့ ထင်လာတယ် ။ မြန်မြန်ဆောင့်စေချင်လာတယ်
။ ကောင်းလာတယ် ။ ပိုပို ကောင်းလာတယ် ။
သူ့ကို အမြန်လုပ်ပါလို့ ပြောချင်ပေမယ့် ရှက်ကလည်း ရှက်သေးတယ် ။ အောက်ကနေ မသိမသာ ကော့ပေးမိတယ် ။ အင်းအဲနဲ့လည်း အသံတွေ
လုပ်မိတယ် ။
ဦးဇေလက လူပါးကြီး ။ မိန်းမတွေ ဘယ်လောက် လိုးလာသလဲ မသိဘူး ။ မိလွန်းကြင် မြန်စေချင်နေပြီ ဆိုတာသဘောပေါက်တယ် ။ သူ့အလိုး စပိ
( နှုန်း )ကို တင်ပစ်လိုက်တယ် ။ တဖန်းဖန်း အသံတွေ မြည်အောင် ကိုဆောင့်တော့တာဘဲ ။ လူငယ်တယောက်လိုဘဲ လိုးနေတယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း ကောင်းသထက် ကောင်းလာပြီး တကိုယ်လုံးက အကြောအချင်တွေ တုန်ခါဆိမ့်သွားရအောင်ကောင်းလွန်းသွားပြီး အသံတွေ
ညည်းရင်း ကော့တက်သွားရတယ် ။ ဦးဇေလက တကယ့် လူပါးကြီး ။
သိတယ် ။ မိလွန်းကြင် ပြီးသွားတာကို သူ သိတယ် ။ “ ပြီးသွားလား..ဒါဆို အကိုကြီးလည်း ပြီးလိုက်တော့မယ်”
လို့ ပြောရင်း နင်းကန်ဆောင့်ထည့်တော့တာဘဲ ။ ခဏအတွင်း သူ့အတန်ကြီးကို ဆတ်ကနဲ မိလွန်းကြင်ရဲ့
အဖုတ်ထဲက ဆွဲနုတ် ပစ်လိုက်တဲ့အချိန် အတန်ကြီးရဲ့ ထိပ်ပေါက်ထဲက အရည်ပျစ်ပျစ် ဖြူဝါ၀ါတွေ တပျတ်ပျတ်
ပန်းထွက်ကုန်တာ မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဘိုက်ပေါ်ကို အနှံ့အပြား ကျကုန်တယ် ။
ဦးဇေလလည်း ပါးစပ်က “ ကောင်းလိုက်တာ ဘိုမရယ်...ဘိုမ စောက်ပတ်က အရမ်းကောင်းတာဘဲ..” လို့ ရေရွတ်ပြီး မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဘေးမှာ
လှဲချလိုက်တယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း ဒေါ်သန့်သန့်လေးနဲ့ ညိစွန်းရာက အခုလို ဦးဇေလက အလစ်မှာ ဝင်် လိုးသွားတာကို သိပ်
တော့ မကျေနပ်ဘူး ။ ဒါကြောင့် ဒီဘဲကြီးကို ရစ်ချင်တာနဲ့ မျက်ရည်ပေါက်ပေါက်ကျပြီး ငိုလိုက်မိတယ် ။
“ ကျမက ကျမဓါတ်ပုံတွေ ကောင်းဖို့ ဒေါ်သန့်သန့်လေးကို အလိုလိုက်ခဲ့ရတာ...ကျမက လက်စဘီယန်လည်း
မဟုတ်ဘူးရှင့်..အခုတော့ အကိုကြီးကလည်း ကျမကို လုပ်တယ်..ကျမ တခါမှ ယောကျ်ားနဲ့ ကြုံဘူးတာ မဟုတ်
ဘူး..ကျမ အပျိုစစ်စစ်...အကိုကြီးနဲ့မှ ကြုံဖူးတာ...”
မိလွန်းကြင် ငိုတော့ ဦးဇေလ လန့်ဖျန့်သွားတယ် ။ သူက နံမည်ကျော် သန်းကြွယ်သူဌေးကြီး တယောက် မ
ဟုတ်လား ။ မုဒိန်းမှု ဖြစ်မှာ ကြောက်မှာပေါ့ ။ တဏှာကြီး တဏှာရူးလို့သာ တက်လိုးတာလေ ။ တကယ်တမ်းအတိုင်ခံရမှာတော့ ကြောက်တာပေါ့ ။
သူ ပြာပြာသလဲ ချော့တော့တာဘဲ ။ မိလွန်းကြင် အတွက် အစစ တာဝန်ယူပါတယ် တဖွဖွ အထပ်ထပ်
ပြောတယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း သူ ဘာတွေ လုပ်ပေးမယ် ဆိုတာတွေကို ကြားရတာ ကိုယ့်နားကိုယ်တောင် မ
ယုံဘူး ။ ဦးဇေလက မိလွန်းကြင် ပါးနှစ်ဖက်ကို စီးကျနေတဲ့ မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပေးပြီး ချော့တယ် ။
အင်း..ပြီးတော့..ပြီးတော့..သူ မိလွန်းကြင်ကို နမ်းတယ် ။ ပထမ နဖူးကို နမ်းတယ် ။ ဒုတိယ ပါးနှစ်ဖက်ကို နမ်းတယ် ။ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းတွေကို
နမ်းတယ် ။ အဲဒီနောက်တော့ ပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ပေါ့ ။
သူ ယက်ပေးတာတွေကိုလည်း မိလွန်းကြင် ကြိုက်သွားတယ် ။ သူက စောက်ဖုတ်ယက် အရမ်း တော်တာပါလား ။
ပြီးတော့ ဒုတိယအချီ လိုးတယ် ။ လိုးတာမှ တအား ။
မိလွန်းကြင် ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို ပူးကိုင်ပြီး သူအပေါ်ထောင်လိုက်တယ် ။ ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ
ကို သူ့လီးကြီး ထိုးနှစ်ထည့်လိုက်တယ် ။
“ အို....အို......အား......”
သူ့လီးကြီးက အပြည့်အသိပ်ကြီး ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းနဲ့ စောက်ပတ် အတွင်းသားတွေကို ပွတ်ထိုးပြီး တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ ဝင်တယ် ။ မိလွန်းကြင်
တုန်ခါသွားတယ် ။ အော်ညည်းလိုက်မိတယ် ။ ဒီလို အော်ညည်းလိုက်တာကိုဦးဇေလ သဘောကျ ဂုဏ်ယူနေသလား မသိပါဘူး ။
ဖိဖိဆောင့်ရင်း ကျေနပ်နေတယ် ။
မိလွန်းကြင် သူလိုးပေးနေတာကို အရသာခံနေတုံး သူက ပုံစံပြောင်းပြန်တယ် ။ မိလွန်းကြင်ကို ဘေးတစောင်းနေခိုင်းပြီးဖင်ကြားထဲက
ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လီးတန်ကြီး ထိုးသွင်းလိုက်တယ် ။
မိလွန်းကြင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်လည်း ကာမရှေ့ပြေး စောက်ရည်တွေ ရွှမ်းရွှမ်းစိုအောင် ထွက်နေတော့ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးလည်း
အခက်အခဲ မရှိဘဲ ထိုးသွင်းလို့ ရတယ် ။ ဒီပုံစံနဲ့ တော်တော်ကြာကြာ သူလိုးတယ် ။ ပြီးတော့ မိလွန်းကြင်ကိုသူ့အပေါ်ကနေ တက်လုပ်ခိုင်းတယ် ။
ဒီပုံစံက နိုင်ငံခြား ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ ခဏခဏ တွေ့ဖူးတယ် ။
ကိုယ်တိုင် လုပ်ရတဲ့ ဘဝကို ရောက်လာပြီ ။ မိလွန်းကြင်လည်း သူ့ကိုယ်ပေါ် ခွထိုင်ရမှာကို နဲနဲတော့ ရှက်နေတယ် ။
သူက “ မရှက်ပါနဲ့ ဘိုမရယ်..လာပါ..ကိုကြီးတို့က လင်မယားတွေ ဖြစ်နေကြပြီဘဲ...” လို့ ပြောပြီး မိလွန်းကြင်ကိုသူ့ကိုယ်ပေါ်ကို ဆွဲတင်တယ် ။
မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်မှာ တေ့ပြီး ဖိချရတာ ။
ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိချလိုက်တယ် ။ တထစ်ထစ်နဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို လီးကြီး ဝင်သွားတဲ့ အရသာကို ခံစားဖူးသူတိုင်းသိကြမှာပါ ။ ယောကျ်ားလီး
ဘယ်လိုကောင်းတဲ့အကြောင်း မိလွန်းကြင်တော့ ကောင်းကောင်းကြီး သဘောပေါက် အရသာတွေ့နေရပြီ ။
မိလွန်းကြင် အပေါ်က တက်လုပ်နေတဲ့ အချိန် ဘဲကြီးက မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဖင်တုန်းတွေကို ကိုင်ဆုပ်နေတတ်သလို နို့နှစ်လုံးကိုလည်း
ဆုပ်နယ်ပေးနေတယ် ။ “ ကောင်းလားဟင်...” လို့ မေးလို့ ခေါင်းဘဲ ငြှိမ့်ပြလိုက်တယ် ။
သူက “ ပါးစပ်က ပြော..ကောင်းတယ်လို့ ပြောလေ...” လို့ ထပ်ပြောလာလို့ “ ကောင်းပါတယ် ကိုကြီး ” လို့ ဖြေလိုက်ရတယ် ။
ဦးဇေလနဲ့ လိုးအပြီး မိလွန်းကြင် အဆောင်ကို ပြန်တော့ သုဘဒ္ဒါ အဆောင်မှာ မရှိတော့ဘူး ဆိုတာကို သဒ္ဒါဖူးပြောပြလို့ သိရတယ် ။
ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း နုတ်ဆက် မသွားတာကြောင့် ဦး တခေတ်ဆန်းနဲ့ တခုခု ဖြစ်ကြတယ်လို့ မိန်းကလေး အားလုံးက ထင်ကြတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းကို မေးကြမယ် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်း အိမ်ပြန်အလာကို ချောင်းနေကြတဲ့ သုဘဒ္ဒါတို့ မိန်းကလေး တသိုက် သူ့ကားလေးလည်း ခြံထဲကို ဝင်လာရော
အားလုံး ပြေးထွက်သွားကြပြီး “ ဦး..သုဘဒ္ဒါ ဘယ်မှာလဲ..သူ အိမ်ပြန်သွားတာလား..ဘယ်သွားမယ် ဆိုတာ ဦးသိလား...” လို့ တယောက်တပေါက်
၀ိုင်းမေးကြတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက “ ကျနော်လည်း မသိဘူးဗျာ...သုက ဘာမှ ပြောမသွားဘူး....အိမ်ပြန်သွားတာလည်း ဖြစ်ချင်
ဖြစ်လိမ့်မယ် ...ဆောရီးဘဲဗျာ....” လို့ သူမသိကြောင်း ပြောဆိုပြီး တိုက်အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားတယ်
ဦးတခေတ်ဆန်း စဥးစားနေတယ် ။
သူထင်ထားတာထက် သုဘဒ္ဒါ အဆောင်မှာ မရှိတော့တာကို အဆောင်မှာ နေတဲ့ စော်လေးတွေ ပို စိတ်ဝင်စား
နေကြတယ် ။ သုဘဒ္ဒါကို သူ့ မွေးမြူရေးခြံကြီးထဲက အိမ်မှာ အိပ်ဆေးတိုက်ပြီး အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး ထားထား
တယ် ။ သုဘဒ္ဒါက သူ စော်လေးတွေအားလုံးရဲ့ အိပ်ခန်းတွေ ရေချိုးခန်း အိမ်သာတွေမှာ လှို့ဝှက် ကင်မရာတွေ
တပ်ထားတာကို သိသွားပြီး ရဲတိုင်သင့်တယ် ဘာညာကွိကွ လုပ်လာလို့ သူ သုဘဒ္ဒါကို မွေးမြူရေးခြံထဲကို ပို့
လိုက်ရတာ ။ အင်း...သုဘဒ္ဒါကို ပြန်ချော့ကြည့်အုံးမယ် ။ အိုကေမယ် ထင်ပါတယ်လေ ..။
သူ့အခန်းပေါ်ကို ရောက်တော့ သူအမြဲ သော့ပိတ်ထားတဲ့ သူ လှို့ဝှက်ထားတဲ့ အခန်းထဲကို သော့ဖွင့် ဝင်
လိုက်တယ် ။ နံရံအပြည့် တပ်ထားတဲ့ မော်နီတာတွေမှာ အဆောင်မှာ နေကြတဲ့ စော်လေးတွေရဲ့ အခန်းတွေ
ရေချိုးခန်းတွေ အိမ်သာတွေကို မြင်နေရတယ် ။ သားရေတုဆိုဖါကြီးပေါ် သူထိုင်လိုက်တယ် ။
ဘယ်စော်လေးတွေ အဆောင်မှာ ရှိလည်း ကြည့်လိုက်တော့ ရုပ်ရှင်မင်းသမီး ရူးရူးနေတဲ့ သဒ္ဒါဖူး ဆိုတဲ့ စော်
လေး သူ့ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကိုယ်တုံးလုံး ရေချိုးနေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးက တော်တော့်ကို လှတဲ့
ကောင်မလေးပါ ။ ရုပ်တင် မကဘူး ။ ကိုယ်လုံးက တကယ့် အမိုက်စား ။ ရင်ထွားထွားတွေက တကယ့်ကို တင်း
မာပြီး ကော့ထောင်နေတယ် ။ ခါးသေးသေးနဲ့ ကားစွင့်နေကြတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက တကယ့်ကို လှတဲ့ ဟာ
ကြီးတွေ...။ လက်ထဲက အဝေးထိန်း ခလုပ် ( ရီမုတ်ကွန်ထရိုး ) နဲ့ အနီးကပ် ဆွဲယူကြည့်လိုက်တယ် ။
အားပါးပါး...တော်တော် မိုက်တဲ့ စော် ။ စောက်မွှေးတွေ အကုန် ရိပ်ထားလို့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်း နီညိုညို
လေးကိုပါ နဲနဲ မြင်နေရတယ် ။ အဟား...ကြည့်နေတဲ့ အချိန် သဒ္ဒါဖူး သူ့အဖုတ်ကို လက်နဲ့ ပွတ်နေပြီ ။ မျက်
လုံးတွေ မှိတ် ပါးစပ်လေး ဟပြီး ဖိဖိ ပွတ်နေပြီ ။ ဒါက သိပ် ဆန်းတဲ့ မြင်ကွင်းတော့ မဟုတ် ။ သူ ဒီအဆောင်
မှာ နေတဲ့ စော်တိုင်းလိုလို သူတို့ဖါသာ အာသာဖြေကြတာကို တွေ့ဖူးပြီးပြီ ။ တချို့ဆို ရာဘာ လီးအတုနဲ့တောင်
ထိုးပြီး အာသာဖြေတာကို တွေ့ဖူးတယ် ။
သူ ကြည့်နေရင်း သူ့လီးက တအားထတောင်လာလို့ ဘောင်းဘီကိုဇစ်ဖြုတ်ချပြီး ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ မာကျော
ပြီး မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးက သဒ္ဒါဖူးရဲ့ လှပတောင့်တင်းလွန်းနေတဲ့ ကိုယ်တွေကို အနီးကပ် မြင်
တွေ့ရတော့ ပါးပျဉ်းထောင်နေတဲ့ မြွေကြီးတကောင်လို ခေါင်းကလည်း တဆတ်ဆတ် တုန်ခါပြီး ထိပ်ပေါက်လေး
ကနေ တဏှာရှေ့ပြေး အရည်ကြည်တွေ ယိုစီးကျနေပြီ ။
သူ့လက်တဖက်က လီးကြီးရဲ့ ထိပ်ကိုင်း ဒစ်ပြဲကြီးကို ပွတ်သပ်နေတယ် ။ သည်လိုဘဲ နေ့တိုင်း ညတိုင်း မိန်းမလှလေးတွေရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး
အလှအပတွေကို သူ ခိုးကြည့်ပြီး လက်နဲ့ အာသာဖြေခဲ့တာ တော်တော်ကြာခဲ့ပြီလေ ။
ဒါကြောင့်လည်း မိန်းချောမိန်းမလှလေးတွေကို စျေးလျော့ပေးပြီး အဆောင် လက်ခံခဲ့တယ် ။ တပတ်
တခါလောက် ဧည့်ခန်းထဲမှာ ပါတီပေးတယ် ။ ဝင်လုံးတယ် ။ ပါလာပြီ ဆိုရင် သုဘဒ္ဒါလိုဘဲ သူ စိတ်ကြိုက် ၀ါး
တယ် ။ သူများနဲ့လည်း လွှတ်ပေးတယ် ။ စိတ်တိုင်းကျ အဝတ်မပါတဲ့ ဓါတ်ပုံတွေ ဗီဒီယိုတွေ ရိုက်တယ် ။
လိင်ဆက်ဆံတဲ့ ဗီဒီယိုတွေ ရိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါကို တနည်းနည်းနဲ့ ပထုတ်ပြီး အသစ်တယောက် ဖန်ပြီး အစားထိုး
ချင်တာကတော့ အမှန်ဘဲ ။ ဒါပေမယ့် သုဘဒ္ဒါကို ဖျောက်ဖျက်လိုက်ရင် ကျန်တဲ့ အဆောင်က ချာတိတ်မတွေ
က ရဲကို သတင်းပို့နိုင်တာကြောင့် သူ စဉ်းစားနေတာ ။ သုဘဒ္ဒါကို ချော့မော့ပြီး စည်းရုံးရမယ် ။
နောက်မှ တနည်းနည်းနဲ့ ပထုတ်ရမယ် ။
အခုတော့ သူ မော်နီတာကို စိုက်ကြည့်ရင်း သူ့လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်တိုက် ကစားနေသည် ။ ဒီလို သူလုပ်နေတာ တော်တော် ကြာပြီ
။ စော်လေးတွေရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်ခန္ဓာတွေကို သူတို့ မသိအောင် အခုလို ခိုးကြည့်ပြီး ကွင်းထုရတာကို သူ စွဲ
လမ်း နှစ်သက်နေသည် ။
သုဘဒ္ဒါ အိပ်ပျော်နေရာက နိုးလာတော့ သူ ဘယ်ရောက်နေသလဲ ဆိုတာ မသိ ။
အို..ငါ..ငါ.....ဘယ်ရောက်နေပါလိမ့်.....ဟင် …. ငါ..ငါ.......ကိုကြီးရဲ့ မွေးမြူရေးခြံက အိမ်လေးထဲ ရောက်နေပါလား...”
ဘယ်လို ဒီနေရာကို ရောက်လာသလဲ ဆိုတာ သုဘဒ္ဒါ စဉ်းစားလို့ မရဘူး ။
ဒီအချိန်မှာ “ ဟက်ပီးဘတ်ဒေး....သုလေး ...” ဆိုပြီး ပြောလိုက်တဲ့ ကိုကြီး ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အသံကို
သုဘဒ္ဒါ ကြားလိုက်ရတယ် ။
“ ဟင်..ကိုကြီး....ဒီ...ဒီနေ့..ဒီနေ့က သု ရဲ့ မွေးနေ့လားဟင်...”
“ ဟုတ်တယ်လေ...ဒီမှာ ရော့...သု အတွက် …. ”
ဦးတခေတ်ဆန်းက နှင်းဆီပန်း အနီရောင် ပန်းစည်းကြီးကို သုဘဒ္ဒါ လက်ထဲကို ထည့်ပေးလိုက်တယ် ။
“ ဟယ်...လှလိုက်တာ...ကိုကြီးရယ် ...”
“ လာ..အပြင်ကိုလိုက်ခဲ့...”
သုဘဒ္ဒါရဲ့ လက်ကို ဆွဲပြီး အိပ်ခန်း အပြင်ကို ခေါ်သွားလိုက်တဲ့အခါ အပြင်ဖက် အခန်းက စားပွဲပေါ်
မှာ အသဲပုံ အနီရောင် မွေးနေ့ကိတ်မုန့်ကြီးတလုံးကို သုဘဒ္ဒါ တွေ့လိုက်ရတယ် ။
ဒီအချိန်မှာ သုဘဒ္ဒါ ခေါင်းထဲမှာ ကိုကြီး ဦးတခေတ်ဆန်း ရဲ့ လှို့ဝှက်အခန်း ကို သိသွားလို့ ရဲအမှု
ဘဲ...ဘာညာနဲ့ သူ ကိုကြီးကို ပြောခဲ့မိလို့ ကိုကြီးက သူ့ကို အတင်း အဓမ္မ ဒီကို ခေါ်ခဲ့တာ
ကိုကြီးတိုက်တဲ့ ကော်ဖီကို သောက်ပြီး အိပ်ပျော်ခဲ့တာတွေကို သတိရလိုက်တယ် ။
ဒါပေမယ့် ပြုံးချိုပြီး မွေးနေ့မှာ နှင်းဆီပန်းတွေနဲ့ ကိတ်မုန့်နဲ့ စောင့်နေတဲ့ ကိုကြီးကို တွေ့ရပြန်တော့
သူ ငါ့အပေါ် လွန်သွားလို့ ပြန်ချော့တာပါလား လို့ တွေးလိုက်မိပြီး မိန်းမသား သဘာဝ ချော့လိုက်ရင် စိတ်ပြေချင်သွားရတယ် ။
“ ကဲ သုလေး...ဘတ်ဒေးကိတ် မီးမှုတ်ရအောင်....”
သုဘဒ္ဒါ အပြောင်းအလဲ မြန်တဲ့ ကိုကြီးကို နားမလည်နိုင်ဘူး ။
ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ကိုကြီးက အခုလို မိန်းကလေးတွေရဲ့ အခန်းတွေကို ကင်မရာ တပ်ပြီး ကြည့်တာက
တော့ လုံးဝကို မှားနေတယ် ..တဏှာရူးတာဘဲ ...ကိုကြီးဟာ တကယ်ဘဲ တဏှာရူးကြီးလား ...။
သုဘဒ္ဒါ ကိုကြီးနဲ့ ဘတ်ဒေးကိတ် မီးမှုတ် ..ကိတ်မုန့်ကို ဓါးနဲ့ လှီးပြီး ကိတ်မုန့်စားနေရင်း
စဉ်းစားနေတယ် ။
မိလွန်းကြင် အဆောင်ကို ပြန်ရောက်တော့ သဒ္ဒါဖူး ငိုပြီး သူ့ကို ဖုန်းခေါ်လို့ သဒ္ဒါဖူး အခန်းကို အပြေးအလွှား သွားလိုက်တယ် ။ သဒ္ဒါဖူးက “
ဘိုမရေ...ဒို့တော့ ထင်ထားတဲ့ အတိုင်း ဖြစ်သွားပြီ...” လို့ မျက်ရည်ကျပြီး ပြောလို့ “ ဘာဖြစ်သွားတာလဲ သဒ္ဒါရယ်....ပြောပြပါအုံး..”
လို့ မေးလိုက်တယ် ။
သဒ္ဒါဖူးက “ ဒို့လည်း ယောကျ်ားတွေကို မယုံသင့်ဘူး ဆိုတာ သိထားတဲ့သူပါ..ဒါပေမယ့် မင်းသမီး ဖြစ်ချင်လွန်းတော့ ကိုအံ့ကျော်ထူးကိုရော
သူဌေးဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ကိုရော အဆင်ပြေအောင် အလိုက်သင့်ဆက်ဆံရတာပေါ့..အခုတော့ ဒို့ ထင်ထားတဲ့အတိုင်း
ဖြစ်သွားတယ်...”လို့ ပြောပြတယ် ။
မိလွန်းကြင်လည်း ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လည်း သူဌေး ဦးဇေလ ဖြုတ်တာကို ခံခဲ့ရတော့
သဘောပေါက်လိုက်ပြီး “ သဒ္ဒါ...ယူ့ကို သူတို့ စော်ကားလိုက်ကြလား..” လို့ မေးလိုက်တယ် ။
“ သူငယ်ချင်းရယ်....ဒို့ သူတို့နဲ့ အိပ်ဖြစ်သွားတယ် ...” လို့ ငိုမဲ့မဲ့လေး ပြောလိုက်တဲ့ သဒ္ဒါဖူးကို မိ
လွန်းကြင် ဖက်ထားလိုက်မိတယ် ။
“ ယူ့ကို အတင်း ကျင့်ကြံကြတာလား....မိုက်ရိုင်းလိုက်တဲ့ အကောင်တွေ...ယူ ရဲတိုင်ချင်သလား...”
လို့ ဒေါသနဲ့ ပြောလိုက်မိတယ် ။
သဒ္ဒါဖူးက “ ဘိုမရယ်....အတင်းကျင့်တာတော့ မဟုတ်ပါဘူး..ဆေးမိတယ် ခေါ်မလား...သူတို့တိုက်တဲ့
၀ိုင်တွေ ဒို့ သောက်မိတယ်..ဆေးခပ်ထားသလားတော့ မသိဘူး..မသေချာဘူး ..သူတို့က အိုက်တင်
လေ့ကျင့်ရအောင် ဆိုပြီး ဖက်တာတွေ ကိုင်တာတွေ လုပ်ကြတယ်..ဒို့လည်း မူးနေတော့ သူတို့ အိုက်
တင် လေ့ကျင့်တာထက် လွန်ပြီး ဒို့ကို လုပ်သွားတာတွေကို မတားမိဘူး ..ဒို့ အလိုတူသလို ဖြစ်သွားခဲ့တယ်.....”လို့ မျက်ရည်
စမ်းစမ်းနဲ့ ပြောပြတယ် ။
“ဟယ်..လူလည်ကျတာ...ယူ့ကို အရက်မူးအောင် တိုက်ပြီး လုပ်သွားတာ....သူတို့ နှစ်ယောက်လုံးလား..”
“ ဟုတ်တယ် ..ဒိုု့လည်း ဒါကြောင့်မို့လည်း ရဲမတိုင်ချင်ဘူး...ဘိုမ ရယ်..”
“ ဒီတော့ သဒ္ဒါက ဘယ်လို လုပ်ချင်လဲ...”
“ ဘယ်လိုမှ မလုပ်ချင်ပါဘူး..သူတို့နဲ့ လုပ်ထားတဲ့ ရုပ်ရှင်ကားကလည်း မကြာခင် ထွက်လာတော့မှာ..
ဒို့လည်း မင်းသမီး ဖြစ်တော့မှာ...တိုင်တောရင် နံမည်ညလ်း ပျက်အုံးမယ်...ဒို့ မိဘတွေကလည်း ဒို့ကို
အရမ်း စိတ်ပျက်သွားကြမှာ...ဒီတော့ သူတို့နဲ့ အဆင်ပြေအောင် နေလိုက်ပြီး ကျော်ကြားတဲ့ မင်းသ
မီး ဖြစ်အောင်ဘဲ လုပ်တော့မယ် လို့ စဉ်းစားမိတာဘဲ ...”
သဒ္ဒါဖူး ကို မိလွန်းကြင် တိုင်တောဖို့ အတင်းကြီး မတွန်းတော့ပါဘူး ။
မိလွန်းကြင် ကိုယ်တိုင်လည်း ဦးဇေလ ပြုသမျှ နုရတဲ့ ဘဝကို ရောက်နေပြီ မဟုတ်လား ။ သူ့ကို တိုင်
တာထက် သူနဲ့ ပြေလည်အောင် နေလိုက်ပြီး သူထောက်ပံ့တာတွေနဲ့ ဘဝ တသက်တာ အေးအေးဆေး
ဆေး နေလိုက်ဖို့ဘဲ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တော့ သဒ္ဒါဖူးကို ဖက်ထားပြီး အားပေးတာဘဲ လုပ်တော့တယ် ။
အံ့ကျော်ထူးနဲ့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်တို့ လှည်းတန်းလမ်းမကြီးပေါ်က လဖက်ရည်ဆိုင်လေးမှာ ထိုင်နေကြသည် ။
သူတို့ လဖက်ရည် သောက်ချင်တာထက် သူတို့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို စမြုံ့ပြန်ချင်လို့ ဒီ ဆိုင်လေးထဲမှာ ထိုင်နေကြတာ ။ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့..“ ကိုအံ့ရေ..မယုံနိုင်ဘူးဗျာ.....ကျနော်တော့အိပ်မက်လိုဘဲ ဖြစ်နေသေးတယ်..ခင်ဗျားကော....” လို့ အံ့ကျော်ထူးကို မေးလိုက်သည် ။
အံ့ကျော်ထူးက “ ကျနော်ကတော့ အကိုကြီးနဲ့ ကျနော် သဒ္ဒါဖူးကို တနေ့ မုချ ၀ါးရမယ် ဆိုတာ သိနေတာပါ...ဒါပေမယ့် ၀ါးလိုက်ရတာက တချိန်ထဲမှာ နှစ်ယောက် တပြိုင်နက် ဖြစ်သွားတာရယ် ..ရှေ့ပေါက်ရော နောက်ပေါက်ပါ ဖွင့်လိုက်ရတာရယ်က အိပ်မက် မက်နေသလို ခံစားရတာပါ ...” လို့ ပြန်ပြောသည် ။
“ အင်း..ကျနော်တော့ သူ့ကို နံမည် မကြီးကြီးအောင်ကို တင်ပေးတော့မယ် လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်ဗျာ..ကျနော့်မှာ မိန်းမ နဲ့ ကလေးတွေ ရှိလို့..မဟုတ်ရင် တရားဝင်ကို လက်ထပ် ယူချင်တာပါ ..”
လို့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က အသံတုန်တုန် နဲ့ ပြောပြန်သည် ။ အံ့ကျော်ထူးက ရယ်ပြီး....“ အင်း..သဒ္ဒါဖူးက အရမ်းလှ တအားတောင့်တဲ့ မိန်းမတယောက်ဘဲ အကိုကြီး..ကျနော်လည်း ကြိုက်တာဘဲ..
သူ့ကို အကိုကြီး ဒီအတိုင်းဆိုရင် စားချင်တဲ့အချိန် ခေါ်စားလို့ ရနေပါပြီ...ထောက်ပံ့တာလေးတွေတော့ လိုအပ်တာပေါ့လေ ....” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က “ အို..ထောက်ပံ့မှာပေါ့ဗျာ...ဘယ်နေပါ့မလဲ..သူကလေးက ကျနော့်ကို အကုန်ပေးတာ ကျွေးတာ....လှလိုက်တဲ့ နို့တွေဗျာ..စောက်ဖုတ်ကလည်း မို့အိနေတာဘဲ....” လို့ ပြောတာ အသံကျယ်သွားလို့ လဖက်ရည်ဆိုင်ထဲက လူတချို့ ကြားမိသွားလို့ လှည့်ကြည့်ကြသည် ။
အံ့ကျော်ထူးလည်း..“ ကောင်းတယ် အကိုကြီး..ကျနော်တို့ အိုကေပါတယ်..မင်းသမီးချောလေးကို ကောင်းကောင်း ၀ါးရပြီပေါ့ ..ဟိဟိ....” လို့ ပြောလိုက်တော့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က “ ခင်ဗျားကျေးဇူးတွေပေါ့ဗျာ...ခိခိခိ....ကဲ ခင်ဗျားဘဲ ကောင်မလေးကို သုံးဖို့ စွဲဖို့ ငွေလေး နဲနဲ သွားပို့ပေးဗျာ...ဒါက ပထမ အဆင့်ပေါ့...နောက်ထပ် လုပ်ပေးချင်တာက သူ့အတွက် ကွန်ဒို တိုက်ခန်းလေး တခန်းလောက် ဝယ်ပေးချင်တယ်.....အဆောင်မှာ နနေသင့်တော့ပါဘူး...ကျနော်က စပွန်ဆာ ပေးလိုက်ပြီဘဲ....” လို့ ပြောပြီး ကျွတ်ကျွတ်အိတ်နဲ့ ထည့်ထားတဲ့ ငွေတွေကို အံ့ထူးကျော်ရဲ့ လက်ထဲကို ထည့်ပေးလေသည် ။
“ ဟား..ကောင်းလိုက်တာ အကိုကြီးရယ်..ဒီလို စေတနာရှင်မို့လည်း စားစရာကောင်းလေးတွေ စားရတာဘဲ ....”
“ ခိခိခိ .....ဟုတ်ပါ့ဗျာ......”
ဒီအချိန်မှာ သဒ္ဒါဖူးသည် တကိုယ်လုံး နုံးချိနာကျင်နေလို့ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့ပြီး ရေချိုးဖို့ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေ အားလုံးကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။
အံ့ကျော်ထူးနဲ့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်တို့ တအားစို့ခဲ့လို့ နာကျင်နေတဲ့ ရင်သီးလေးတွေက နီရဲနေကြသည် ။ ရှေ့စောက်ဖုတ်နဲ့ အနောက်က ဖင်ပေါက်တို့လည်း သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ လီးတန်ချောင်းတွေ ထိုးသွင်း ဆောင့်ထည့်တာတွေကြောင့် ကျိန်းစပ်နေသည် ။
ရေပန်းအောက်မှာ ဝင်ရပ်ပြီး ရေချိုးရင်း ရှိုက်ခါ ငိုနေမိသည် ။ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က သဒ္ဒါဖူးကို အန်ကယ်လ် အစစ တာဝန်ယူမှာ..ကြည့်ရှုမှာ စောင့်ရှောက်မှာ...ဘာမှ စိတ်အား မငယ်နဲ့ နံမည်ကြီး မင်းသမီး ဖြစ်တဲ့ အထိ အစစ ပံ့ပိုးပေးသွားမှာ....” လို့ တတွတ်တွတ် ပြောခဲ့တာတွေကို ပြန် သတိရနေသည် ။
သည်အချိန်မှာ အပေါ်ထပ်က ဦး တခေတ်ဆန်းသည် မော်နီတာတွေ အရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ထိုင်လျက် သူ့လီးကြီးကို ပွတ်တိုက်ကစားရင်း သဒ္ဒါဖူးရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာ အလှအပတွေကို ကြည့်နေသည်ကိုတော့ သဒ္ဒါဖူး မသိရှာ ။ ဦးတခေတ်ဆန်းသည် သုဘဒ္ဒါ ထက်တောင် ကိုယ်လုံး လှတဲ့ သဒ္ဒါဖူးကို အရမ်းကို သဘောကျ စွဲလန်းသွားတော့သည် ။ သဒ္ဒါဖူးကို အရကြံမယ် လို့ သူဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည် ။
ဒါပေမယ့် ဦးတခေတ်ဆန်း သဒ္ဒါဖူးကို ကြံစည်ချိန် မရှိလိုက်ဘူး ။
သူဌေးဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က သဒ္ဒါဖူးကို နောက် နှစ်ကြိမ်လောက် ခေါ်ဖြုတ်အပြီး ကွန်ဒိုတိုက်ခန်း တခန်း ဝယ်ပေး
လိုက်လို့ သဒ္ဒါဖူး ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အဆောင်ကနေ ပြောင်းသွားတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းလည်း သုဘဒ္ဒါက သူ့တိတ်တဆိတ် တဏှာသောင်းကျန်းတာတွေ တဏှာရူးတာတွေကို လှို့ဝှက်ချက် တခုအနေနဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောမတိုင်ပါဘူးလို့ ဂတိပေးတာကြောင့် သုဘဒ္ဒါကိုဘဲ ဆက်တွဲနေတဲ့အချိန် မိလွန်းကြင် ( ခေါ် ) ဘိုမလည်း သူဌေးဦးဇေလက စောင်မကြည့်ရှုလိုက်တာကြောင့် တိုက်ခန်းတခန်းနဲ့ ကိုယ်ပိုင်ကားလေးနဲ့ ကြီးပွားသွားတယ် ။ သူလဲ ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အဆောင်ကနေ ပြောင်းသွားပြီ ။
ဦးတခေတ်ဆန်းကတော့ တဏှာရာဂစိတ်တွေ ပြင်းထန် ထကြွနေဆဲမို့ လစ်လပ်သွားတဲ့ မိလွန်းကြင် နဲ့ သဒ္ဒါဖူး
တို့ရဲ့ အခန်းတွေနေရာမှာ အစားထိုးဖို့ မိန်းမချောမိန်းမလှလေးတွေကို ထပ် ရှာတာပေါ့ ။
သဒ္ဒါဖူး လည်း ပေါက်တဲ့နဖူး မထူးဘူး..တတက်စားလည်း ကြက်သွန် နှစ်တက် စားလည်း ကြက်သွန် ဆိုပြီး
ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ကို ဆက် ကုန်းနေတယ် ။
ဒီလို ကုန်းလို့လည်း ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းတခန်းနဲ့ ဖြစ်နေပြီလေ ။
ရုပ်ကဆိုး ဘိုက်ကပူတဲ့ အဖိုးကြီးကို ကုန်းရတော့ ပက်လက်ပေါင်ဖြဲခံတဲ့အချိန် ဟောဟဲဟောဟဲနဲ့ မောပြီး လိုး
နေတဲ့ သူ့မျက်နှာကြီးကို မမြင်ချင်လို့ မျက်စိတွေ ပိတ်ထားပြီး စိတ်အာရုံထဲမှာ ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ ဇာတ်လိုက်မင်း
သားက လိုးနေတယ်လို့ မှန်းဆလိုက်တယ် ။ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ဖင်ကုန်း ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ကုန်းရတာက သူ့
ကို မမြင်ရလို့ ပိုပြီး သဘောကျတယ် ။
ဒါပေမယ့် ဒါရိုက်တာ အံ့ကျော်ထူးကလည်း ခေါ်ခေါ် ၀ါးချင်နေလို့ မကောင်းတတ်လို့ တခါတခါတော့ သူ့ကို
လည်း ကျွေးရတယ် ။ သူ့ကြောင့် သဒ္ဒါဖူးရဲ့ ပထမဆုံး အက်ရှင် ဇာတ်ကား ထွက်လာတယ် ။ ထွက်တာနဲ့
ဒိုင်းကနဲ့ နံမည်ကြီးသွားတယ် ။ Rated X မဟုတ်သော်ငြားလည်း NC17 တပ်ရမလား .. Rated R ဘဲ ပြောရမလား
ကြမ်းတာကတော့ အမှန်ဘဲ ။ ဘာဂျာမှုတ်ခန်းတွေ...မိန်းမက အပေါ်က တက်ညှောင့်တာတွေ မုဒိန်းခန်းတွေ စုံ
တယ် ။ မူရင်း ဇာတ်လမ်း ရေးတဲ့စာရေးသူက အွန်လိုင်း အပြာရေးတဲ့လူမို့ ဒီဇာတ်လမ်းက အွန်လိုင်း လူကြီးပွင့်လင်းစာပေမှာ နံမည်ကြီးပြီးသားလို့ ပြောကြတာဘဲ ။
ဒီဇာတ်ကား ပေါက်သွားတာကြောင့် အလားတူ အပြာဆန်ဆန် ဇာတ်ကားတွေ ရိုက်ဖို့ ကမ်းလှမ်းလာကြတာတွေ
ရှိပြီ ။ သဒ္ဒါဖူးကတော့ ဒါမျိုး ထပ် မရိုက်ချင်ဘဲ ဒရာမာ အချစ်ဇာတ်ကား တကားလောက် ရိုက်ချင်တယ် လို့
ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ကို ပြောထားတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်း သုဘဒ္ဒါကို ကောင်းကောင်း အသုံးချတယ် ။
သူ ဖက်စပ်လုပ်တဲ့ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းတွေ အတွက် အစိုးရပိုင်းက အထူး အရေးကြီး အရာရှိကြီး တယောက်ကို
မျက်နှာလုပ် လပ်ထိုးတဲ့ အနေနဲ့ သုဘဒ္ဒါကို ထိုးကျွေးပြန်တယ် ။
အရမ်းလန်းတဲ့ သုဘဒ္ဒါကို လူသူမရှိတဲ့ တိုက်အလွတ်ကြီးတတိုက်မှာ ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကြီးက စိမ်ပြေနပြေ စိတ်ကြိုက် ၀ါး
တယ် ။ သုဘဒ္ဒါကို အရမ်း စွဲသွားတယ် ။ ညတောင် အိပ်မရအောင်ကို ဖြစ်ရလို့ သုဘဒ္ဒါနဲ့ ထပ်တွေ့ချင်တယ် လို့ တဖွဖွ တောင်းဆိုတာကြောင့် ဦးတခေတ်ဆန်းက သုဘဒ္ဒါလေးကို ထပ် လွှတ်ပေးရတယ် ။
ဒီ ဆရာကြီးက လိုအပ်တဲ့ ပါမစ်တွေ ဘာတွေ ချပေးတဲ့အပြင် သုဘဒ္ဒါ ကို ဘောက်ဆူးတွေ အများကြီး ပေးတယ်
။ သုဘဒ္ဒါလည်း ငါတော့ ဦးတခေတ်ဆန်းကြောင့် ကြေးစားဖါမ တယောက် ဖြစ်နေပါလား လို့ တွေးမိပြီး ငိုယို
တာကြောင့် ဦးတခေတ်ဆန်းက ချော့မော့ပြီး ထိုင်းက ကမ်းခြေကို ခေါ်သွားတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းနဲ့သုဘဒ္ဒါ တို့ ထိုင်းကနေ ပြန်လာတော့ သုဘဒ္ဒါ တော်တော် ပျော်လာတယ် လို့ အဆောင်က
မိန်းကလေးတွေက ပြောကြတယ် ။
မိလွန်းကြင်နဲ့ သဒ္ဒါဖူးတို့ မရှိတော့လို့ လစ်လပ်နေတဲ့ အဆောင်ခန်းတွေကို ဖြည့်ဖို့ ဦးတခေတ်ဆန်း လုပ်ပြီ ။
အဆောင်မှာ လတ်တလော နေနေတဲ့ ထိန်ခါ ဆိုတဲ့ ချာတိတ်မက သူ လူရှာပေးမယ် လို့ ဦးတခေတ်ဆန်းကို
ပြောတယ် ။
ထိန်ခါကလည်း တကယ့် အလန်းစားလေး တယောက်ပါ ။ ထိန်ခါက စားသောက်ဆိုင်တဆိုင်မှာ
သီချင်းဆိုတယ် ။ အဲဒီဆိုင်မှာ ဦးတခေတ်ဆန်းက သွားသွား ထိုင်နေကျ ။ သူကြိုက်တဲ့ Corona ဘီယာကို အေး
အေးဆေးဆေး ထိုင်သောက်ပြီး ကောင်မလေးတွေ သီချင်းဆိုတာကို ထိုင်ကြည့်တတ်တဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းဟာ
ဂစ်တာကို ကိုယ်တိုင်တီးပြီး စင်ပေါ်မှာ သီချင်းဆိုတဲ့ ထိန်ခါကို တွေ့သွားတယ် ။ ထိန်ခါကို ဆုချပြီး သူ့စားပွဲကို
ခေါ်ပြီး စကားပြောတယ် ။ ထိန်ခါက အခုမှ ၁၉နှစ် ပြည့်ခါစ နုနုထွတ်ထွတ်လေး ။
သုဘဒ္ဒါလို အမိုက်စားလေး ကို စိတ်တိုင်းကျ စားသုံးနေရပေမယ့် သူ့ထက် ငယ်တဲ့ အနုဖတ်လေးကို တွေ့ရလေ
တော့ ဦးတခေတ်ဆန်း ထိန်ခါကို စွဲလန်းပြီး ထိန်ခါကို အလကားနီးပါးနဲ့ သူ့အဆောင်ခန်းကို ငှားလိုက်တယ် ။
ထိန်ခါလေးကလည်း သူ့ကို ဦး တခေတ်ဆန်း ကြွေနေမှန်း သိတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းကို အရမ်း အထာပေး ညုတုတုလေးတွေ လုပ်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါလည်း ဒါတွေကို သိပေမယ့် ဦးတခေတ်ဆန်းက သူနဲ့ ရွှေဘိုကို လိုက်ပြီး မိဘတွေကို အရမ်း သဘောကောင်းကောင်း နဲ့ “ ချွေ ” သလို
သုဘဒ္ဒါကိုလည်း ကားအသစ်တစီး ဝယ်ပေးလို့ ဦးတခေတ်ဆန်း လုပ်တာတွေကို မသိချင်ယောင်ဆောင်တယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းကလည်း ထိန်ခါလေးကို တအား စားချင်နေတယ် ။
လွတ်နေတဲ့ အခန်း၂ခန်းကိစ္စ စကားပြောရအောင် ဆိုပြီး သူ့အပေါ်ထပ် အခန်းကို ခေါ်လိုက်တယ် ။ ထိန်ခါလေး
မက်လောက်အောင်လည်း လူနှစ်ယောက် ခေါ်ပေးရင် ထိန်ခါ့ကို ဘောက်ဆူး ချမယ် လို့ ပြောထားတာ ။
ထိန်ခါက တကယ့် အလန်းစား စော်တွေကို ရှာလာခဲ့မယ်လို့ ဂတိပေးတယ် ။
အခု ဦးတခေတ်ဆန်းက စကားပြောချင်တယ် ဆိုလို့ ထိန်ခါ အိမ်နေရင်း ဘလောက်စ်ပွပွကြီး နဲ့ စကပ်တိုတို
ကားကားလေးနဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အပေါ်ထပ် အိမ်ကို တက်သွားလိုက်တယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်း က ထိန်ခါကို သူ့ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်ခိုင်းတယ် ။
ဒီအပေါ်ထပ် အိမ်ကို ထိန်ခါ တခါမှ မရောက်ဖူးသေးဘူး ။ အရမ်းသားနား သန့်ရှင်းတာဘဲ လို့ ထင်မိတယ် ။
ထိန်ခါကဆင်းရဲတယ် ။
အဖေ မရှိဘူး ။ အမေကလည်း ပွဲစားလိုလို ကုန်သည်လိုလို ။
ခင်မောင်သန်း ဆိုတဲ့ကုလားကလည်း အမေနဲ့ ညိနေသလိုလိုမို့ ထိန်ခါ အိမ်မှာ မပျော်ဘူး ။ ခင်မောင်သန်းနဲ့ ကိစ္စကို ထိန်ခါ ဝေဖန်
မိလို့ အမေက ပါးချတယ် ။ ထိန်ခါ အိမ်မှာ မနေတော့ဘဲ သူငယ်ချင်းနဲ့ စပ်ပြီး အဆောင်ခန်းမှာ နေတယ် ။
စားသောက်ဆိုင်မှာ သီချင်းဆိုတယ် ။ ကျပ်တည်းတဲ့ ဘဝလေးကို ရုန်းကန်နေတုံး အန်ကယ်တခေတ်ဆန်းနဲ့
သိခွင့်ရ ခင်မင်ခွင့်ရတယ် ။ ဒီလူကြီးက အသက်နဲနဲကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေးဘူး ။ ကြည့်ကောင်း..ဆက်ဆီ
ဖြစ်တုံးဘဲ ။ သူ့ကို ကြည့်ရတာ လူမင်းလိုလို မင်းဦးလိုလို နဲ့ ကြည့်ကောင်း စတိုင်ကောင်းတဲ့ ဘဲကြီး..။
“ ထိန်ခါ..တခုခု သောက်ပါလား....ဆော့ဖ်ဒရင့်ခ် ဖြစ်ဖြစ် ...”
“ မသောက်တော့ပါဘူး..အန်ကယ်လ်...ထိန်ခါ လွတ်နေတဲ့ အခန်းတွေကို လူရှာဖို့ ကိစ္စလေး အန်ကယ်လ် တိုင်
ပင်ချင်တယ် ဆိုလို့ပါ...”
“ အိုခေလေ...တိုင်ပင်ကြတာပေါ့....ထိန်ခါ...အလုပ်လုပ်ရတာ ပင်ပန်းလားဟင်....ညဖက် ညဉ့်နက်အောင်..သီချင်းဆိုတာတွေ အန်ကယ်လ်တွေ့လို့..”
“ ဟုတ်တယ်..အန်ကယ်လ်...နဲနဲ အခက်အခဲလေးတွေ လည်း ရှိတယ်...”
“ ဘာများလဲ ထိန်ခါ ...”
“ ဟိုလေ..ထိန်ခါ့ကို စားသောက်ဆိုင်မှာ သီချင်းဆိုတယ် ဆိုပြီး အထင်အမြင်သေးလို့ လိုက်ဖန်တာမျိုးတွေ ကြုံရတယ် အန်ကယ်လ်...”
“ အိုး...I am sorry!!! ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ..သမီးရယ်....အန်ကယ်လ် တကယ် စိတ်မကောင်းပါဘူး ..ကလေးကို
အန်ကယ်လ် ဘယ်လိုများ ကူညီနိုင်မလဲမသိဘူး...”
“ အန်ကယ်လ်က သမီးကို ဒီမှာ အထူးလျော့စျေးနဲ့ နေခွင့်ပြုတာက ကြီးမားတဲ့ အကူအညီကြီး တခုပါ အန်ကယ်လ်ရယ်....”
“ အေး..သမီး ဘာဘဲ လိုလို အန်ကယ်လ့်ကို ပြောပေါ့..နော်...”
“ ဟုတ်..အန်ကယ်လ်..သမီး အန်ကယ်လ့် လွတ်နေတဲ့အခန်းတွေအတွက်လည်း လူရှာထားပြီးပါပြီ..မကြာခင်
အန်ကယ်လ်နဲ့ တွေ့ပေးပါမယ်...အန်ကယ်လ် သဘောကျရင် လက်ခံပေါ့..”
“ ဟုတ်ပြီ..သမီး အတွက်ကို အန်ကယ်လ် တခုခု ကျေးဇူးဆပ်ပါမယ်...”
“ ဟုတ်..ဒါဆို သမီးကို ခွင့်ပြုအုံး ..ခဏကြာရင် သမီး ရေချိုး ရှိုးထုတ်ပြီး အလုပ်သွားရတော့မယ်..
အန်ကယ်လ်လည်း သမီးတို့ဆိုင် လာအုံးမလား...”
“ ဒီလို လုပ်လေ..သမီး ရယ်ဒီဖြစ်ရင် အန်ကယ်လ့်ကို ဖုန်းဆက်လိုက်..အန်ကယ်လ် သမီးကို ဆိုင်
ကို လိုက်ပို့ပေးမယ်...”
“ ဟုတ်..အန်ကယ်လ်..ကျေးဇူးကမ္ဘာ...”
ထိန်ခါလေး တင်ကလေး လှုပ်တုပ်တုပ်နဲ့ လျှောက်သွားတာကို ဦးတခေတ်ဆန်း ငေးမောကြည့်ရင်း
ဒါလေးနဲ့ အိပ်လိုက်ရရင်..ဆိုတဲ့ တဏှာစိတ်ရိုင်းတွေက ဝုန်းဝုန်းဒိုင်းဒိုင်းနဲ့ ထကြွလာရပြီး သူ့လီးလည်း ငေါက်ကနဲ ထထောင်လာပါတယ် ။
သူ့ရဲ့ လှို့ဝှက် အခန်းကို သူ သွားလိုက်ပြီး မော်နီတာတွေကို ကြည့်လိုက်တယ် ။ ထိန်ခါလေး သူ့
အခန်းကို ပြန်ဝင်လာတာ..အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်နေတာ အားလုံးကို တွေ့နေရတယ် ။ ကင်မရာက ဇွန်း
Zoomနဲ့ အနီးကပ် ဆွဲယူကြည့်လိုက်တယ် ။ သူ့တောင်နေတဲ့ လီး တဆတ်ဆတ် ခါလာအောင်ဘဲ
ထိန်ခါရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ် အလှအပတွေက ပီပြင် လှပလွန်းတယ် ။ ထိန်ခါရဲ့ ၁၉နှစ်အရွယ် နို့ကြီးတွေ
က တင်းမာပြီး အဖျားနားမှာ ကော့ကော့လေးတွေ ထောင်နေကြတယ် ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက အ
ပြင်ကိုတောင် မထွက်နေကြသေးဘဲ မြုပ်ဝင်နေတယ် ။ ဘယ်ယောကျ်ားမှ မစို့ကြသေးဘူး ဆိုတာ
သေချာနေတယ် ။ ခါးသိမ်လေး အောက်က ဖင်တွေကလည်း တကယ့်ကို တင်းကားကော့နေကြတယ် ။
ပစ္စည်းကောင်းလေး ။ ငါးစိမ်းမြင်လို့ ငါးကင်ပစ်..သုဘဒ္ဒါကို တခြားလူနဲ့ လွှတ်ပေးပြီး ခိုင်းစားထားဖို့ဘဲ
သူ လုပ်တော့မယ် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် . .။ထိန်ခါလေးကို ရအောင် ဖန်မယ် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်
။ ထိန်ခါလေးကတော့ အလုပ်သွားတော့မှာမို့ ရေချိုးနေပြီ ။
တကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်သပ်နေတော့ ထိန်ခါလးရဲ့ နို့ကြီးတွေက တုန်ခါလှုပ်နေကြတယ် ။ ရေ
တွေ စိုနေတဲ့ နို့ကြီးတွေ...အမွှေးရေးရေး ပေါက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ခုံးမို့မို့ကြီး ကို စူးစိုက်ကြည့်ရင်း
ဦးတခေတ်ဆန်း သူ့လီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ပြီး ပွတ်တိုက်နေတယ် ။
သုဘဒ္ဒါလည်း ဦးတခေတ်ဆန်းက ချစ်ဟန်ဆောင်ပြီး သူလိုချင်တာ အားလုံးကို ယူ ..သူ့ကို ဖါသည်မ တယောက်လို လူတကာနဲ့
လိုးခိုင်းတာတွေကို အရမ်း စိတ်နာနေတယ် ။ တခါတလေ ရဲတိုင်လိုက်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာတယ် ။တခါတခါလည်း ဒီဘဲကြီးကို ဓါးနဲ့
ထိုးသတ်ပစ်လိုက်ချင်တယ် ။ မုန်းတီးတဲ့စိတ်တွေက များနေတယ် ။
ဗီအိုင်ပီ ဆိုတဲ့ ဘဲကြီးနဲ့ လိုးခိုင်းတာတော့ အဆိုးဆုံးဘဲ ။ အရက်နံ့တွေ နံစော်နေတဲ့ အသက်ကြီးကြီး
အဖိုးကြီးနဲ့ ဘယ်သူ အိပ်ချင်မလဲ ။ အသက်ာကြီးတာ တဏှာက မသေးဘူး ။ စောက်ဖုတ်ကိုတင် မက
ဖင်ပေါက်ကိုပါ ရန်ရှာချငသေးတာ ။ လီးလည်း စုတ်ခိုင်းတယ် ။
သုဘဒ္ဒါ ဒီနေ့ စိတ်ညစ်နေတာတွေ သက်သာမလား ဆိုပြီး ရှော့ပင်ထွက်တယ် ။ အပြန်မှာ
ခြံထဲဝင်လိုက်တဲ့အချိန် ပြိုင်ကားလေးနဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းကို ကောင်မလေးတယောက်နဲ့
တွေ့လိုက်တယ်။
“ တောက်....တဏှာရူးကြီး …. ”
ထိန်ခါ စင်မြင့်လေး ပေါ်ကို ရောက်လာပြီး ခုံပုလေးတလုံးမှာ ထိုင် အကော့စ်တစ် ဂစ်တာကို ပေါင်ပေါ်တင်ပြီး သီချင်းတပုဒ်ကို တီးခတ်ဖို့ ပြင်လိုက်တဲ့အချိန် သူ့ကို ခပ်လှမ်းလှမ်းတနေရာကနေ ဘီယာသောက်ရင်း ကြည့်နေတဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းကို တွေ့လိုက်တယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ ဒီဇိုင်းက မင်းသားလူမင်းနဲ့ တူတယ် ။
ထိန်ခါ့ကို သူ လျော့စျေးနဲ့ပေးလို့ သူ့အဆောင်ခန်းမှာ နေခွင့်ရတာက အိပ်မက်တခုလို ဖြစ်နေတာ ။
သူ့အခန်းက အရမ်းသားနားတယ် ။ ထိန်ခါ့လို စားသောက်ဆိုင်တခုမှာ သီချင်းဆိုနေတဲ့ ကောင်မလေးတယောက် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တဲ့ စျေးအကြီးစား တိုက်ခန်းပေါ့ ။ ဦးတလေတ်ဆန်းက မိန်းမချောလေးတွေကိုဘဲ ရွေးပြီး ငှားတယ် လို့ နောက်ပိုင်းမှာ သူ့အဆောင်မှာ နေတဲ့ မိန်းကလေးတွေကရော အပြင်က မိန်းကလေးတွေရော ပြောကြဆိုကြတာတွေကို ထိန်ခါ ကြားရတယ် ။
အင်း..တကိုယ်တည်း လူပျိုကြီး ဆိုတော့လည်း မိန်းမချောလေးတွေ ကြိုက်တာ ဘာဆန်းတာမှတ်လို့ ။
ထိန်ခါ့ကိုလည်း ချောလို့ တောင့်လို့ သူ့အဆောင်မှာ ပေးနေတာလို့ ဘိုမ ဆိုတဲ့ အဆောင်မှာ နေခဲ့
တဲ့ အမတယောက်က ပြောသွားဖူးတယ် ။
ထိန်ခါလည်း သူနဲ့ လက်ရှိတွဲနေတဲ့ သုဘဒ္ဒါ ဆိုတဲ့ အချောစား အမကို ခုတလော သတိထားမိတာ မျက်နှာသိပ်မလန်းဘူး ။ ဦးတခေတ်ဆန်းနဲ့ ရန်ဖြစ်ထားကြသလားတော့ မသိဘူး ။ ထိန်ခါလည်း လွတ်နေတဲ့ အခန်း၂ခန်းအတွက် လူရှာနေတာ အခုတော့ ရသွားပြီ ။
နှစ်ယောက်စလုံး အမိုက်စားတွေဘဲ ။ တယောက်က လင်းလင်းငြိမ်းချမ်း....တဲ့ ။ နောက်တယောက်က
ဖြူပြာနီဝါ...။ သူတို့ကို မကြာခင် ဦးတခေတ်ဆန်းဆီကို ထိန်ခါ ခေါ်သွားမယ် ။
အချောအလှ ကြိုက်တဲ့ ဒီအန်ကယ်ကြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကို တွေ့ရင် တကယ်ကြွေသွားမှာ မြင်ယောင်သေးတယ် ။
ထိန်ခါ ဆိုတဲ့ သီချင်းက ဟိုးရှေးရှေးတုံးက အဆိုတော် စိုင်းထီးဆိုင် ဆိုခဲ့တဲ့ သီချင်းအဟောင်းလေးတပုဒ်ပါ ။ “ အချစ်ဆိုတဲ့ အရသာ ” တဲ့ ။
သီချင်း ဆုံးခါနီးမှာ ၀ိတ်တာကောင်လေးတယောက်က ထိန်ခါ ဆိုနေတဲ့စင်မြင့်လေးဆီကို လျှောက်
လာပြီး ..“ ဟိုစားပွဲက အန်ကယ်က ဆုချတာပါ ” လို့ ပြောပြီး ထိန်ခါ့ကို စာအိတ်လေးနဲ့ ပိုက်ဆံတထပ်
လာပေးတယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ထိန်ခါ “ သိုင်းခရူးပါ အန်ကယ်လ် ” လို့ ပြောလိုက်ပါတယ် ။
သဒ္ဒါဖူး ကို နောက်ထပ် ရုပ်ရှင်တွေ ရိုက်ဖို့ လာ ကမ်းလှမ်းတဲ့ ထုတ်လုပ်သူတွေ အများကြီးဘဲ ။
ဟော့ရှော့တ် ဆက်ဆီကျကျ ဇာတ်ကားနဲ့ စ နံမည်ကြီးတော့ အဲလိုကားတွေ ထပ် ထုတ်ချင်တဲ့လူ
တွေ များတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးက ပထမဆုံး ဇာတ်ကားကို စ ထုတ်ခဲ့တဲ့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်နဲ့ဘဲ ဒုတိယ
ဇာတ်ကားကို ရိုက်ချင်တယ် ။ သူက သဒ္ဒါဖူးကို ပထမဆုံး လိုးဖူးတဲ့သူလည်း ဖြစ်တယ်လေ ။
ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က အဲဒီကိစ္စ စကားပြောကြဖို့ ချိန်းတယ် ။ သူ သွားနေကျ နံမည်ကြီး ဟိုတယ်ကြီးရဲ့
အခန်းတခန်းမှာဘဲပေါ့ ။ သဒ္ဒါဖူး သိလိုက်တယ်. ။ သူနဲ့ တွေ့ရင် အလုပ်ကိစ္စ ပြောတာက နည်းနည်း
သဒ္ဒါဖူးကို အဝတ်တွေ အကုန် ချွတ်ပြီး စောက်ပတ်ယက်ချင်တာက ပိုများလိမ့်မယ် ။
သူစောင့်နေမယ်လို့ ပြောတဲ့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ကို သဒ္ဒါဖူးက စောင့်နေရတယ် ။ သူရောက်လာတော့
အလုပ်ကိစ္စပြောမယ် ဆိုတဲ့ သူ့စကားကို သူမေ့သွားပြီး..“ ကိုကြီးကို စုတ်ပေးမလား..” လို့ ပြောလိုက်
ပြီး သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်တယ် ။
သဒ္ဒါဖူးလည်း ကြေးစားဆန်ဆန် ဆက်ဆံတာ ခံရလို့ သူ့ကို မကျေနပ်ဘူး ။ ယောကျ်ား အများစုက သူတို့လိုချင်တာကိုဘဲ သိတယ် ။ သဒ္ဒါဖူး တော်တော် စိတ်ပျက်မိတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်း လှို့ဝှက်ကင်မရာကနေ မြင်ရတဲ့ ထိန်ခါလေးရဲ့ ပုံတွေကို ကူးယူထားတာမို့ ဒါတွေကို
သူတွေကချင်တဲ့အခါ ပြန်ဖွင့်ကြည့်နေတယ် ။ ထိန်ခါလေးကတော့ သူ့ကို ဗီဒီယို ရိုက်နေတယ် ဆိုတာ
မသိရှာဘူး ။ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်နဲ့ ရေချိုးနေရုံမကဘူး ။ သူ့ဖါသာလည်း စောက်ပတ်ကို ပွတ်တာတွေလုပ်တော့ တကယ့် ဗီဒီယိုကောင်းလေးတွေ ရလိုက်တာပေါ့ ။
အခုလည်း ထိန်ခါ ခေါ်လာပေးတဲ့ စော်နှစ်ဗွေက ရေရေလည်လည် ရှိုင်းလွန်းနေလို့ ဦးတခေတ်ဆန်း
တုန်ုတုန်ရီရီတောင် ဖြစ်ရတယ် ။ တကယ့်ကို စူပါမော်ဒယ်လေးတွေလို ကော့နေတဲ့ အမိုက်စား အလန်း
စားလေးတွေ ။ သူတို့အခန်းက ကင်မရာတွေနဲ့ သူတို့ လုပ်တာကိုင်တာတွေကို ချောင်းကြည့်နေတဲ့
ဦးတခေတ်ဆန်း သူတို့ရဲ့ အတွင်းပစ္စည်းတွေ ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းသလဲ ဆိုတာကိုပါ သိနေရ
တာပေါ့ ။
လုပ်နေကျအတိုင်း အဆောင်က ကောင်မလေးတွေ အားလုံးကို သောကြာနေ့ညတညမှာ ပါတီ လုပ်ပေးတယ် ။ စားစရာတွေကော သောက်စရာတွေကော အစုံဘဲ ။ ဒါပေမယ့် သုဘဒ္ဒါတယောက်ကိုတော့ ပါတီကို မလာခိုင်းဘဲနဲ့ သူနဲ့ ဖက်စပ် အကျိုးတူ စီးပွား လုပ်ဖို့ ရောက်နေတဲ့ မစ္စတာဝေါင်း ဆိုတဲ့ ဗီယက်နမ်က တရုတ်သူဌေးကြီးဆီကို လွှတ်ပြီး အိပ်ခိုင်းလိုက်တယ် ။
အသစ်ရောက်လာတဲ့ လင်းလင်းငြိမ်းချမ်းနဲ့ ဖြူပြာနီဝါတို့ကို စပြောင်းလာတဲ့နေ့ထဲက သူတို့ ရေချိုးတာ
အိပ်တာတွေကို ဦးတခေတ်ဆန်း ကြည့်ပြီးနေပြီ ။ တယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေကြတယ် ဆိုပြီး
ကိုယ့်ဖါသာ အာသာဖြေကြတဲ့ မိန်းကလေးတွေ ရဲ့ လှို့ဝှက် တဲ့ တကိုယ်တော်လုပ်ရပ်တွေကို ကြည့်ပြီး တဏှာတွေ ရူးချင်တိုင်းရူးတော့တာဘဲ ။
သုဘဒ္ဒါလည်း ဦးတခေတ်ဆန်းကို လက်ခံမိတာနဲ့ ငါတော့ ကြေးစား တယောက် ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်သွား
ရပါလား ဆိုပြီး နိုင်ငံခြားသား တရုတ်ကြီးနဲ့ ယှဉ်တွဲ အိပ်နေရင်း ဦးတခေတ်ဆန်းကို စိတ်နာမုန်းတီးနေ
တဲ့အချိန် ဦးတခေတ်ဆန်းက သူအရက်ညာတိုက် ထားလို့ မူးနေတဲ့ ထိန်ခါလေးကို သူ့အခန်းကို ခေါ်သွားပြီး စားသုံးဖို့ ပြင်ဆင်နေပြီ ။
သူှ့ရဲ့ အီတလီလုပ် သားရေဆိုဖါ အနက်ကြီးပေါ်မှာ ထိန်ခါလေး ပက်လက်ကလေး အိပ်ပျော်နေတယ် ။
ထိန်ခါကို အရက်ပြင်းတွေ တိုက်လိုက်ပြီး တအားမူးနေတဲ့အချိန် သူနေတဲ့ အပေါ်ထပ်ကို ဦးတခေတ်
ဆန်း ခေါ်လာတယ် ။
ဓါတ်လှေခါးထဲမှာ ထဲက ထိန်ခါလေး မူးပြီး သူ့ပုခုံးကို မှီပြီး လိုက်ခဲ့လို့ ထိန်ခါလေးရဲ့ နို့အိအိတင်းတင်း တဖက်က
သူ့လက်မောင်းကို ထိနေတယ် ။ ဒီနို့တွေကို အဝတ်မပါဘဲ သူတွေ့ဖူးနေပြီးပြီ ။ အရမ်းလှတဲ့ အပျိုပေါက် နို့တွေ ။ အခုတော့
အချိန်တန်ပြီ ။
သည်နို့တွေကို စို့ရတော့မယ် ။
အမွှေးရိပ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကလည်း သူ့လီးကို မတ်မတ်ထောင်စေပြီး ကြည့်ကြည့်ပြီး ကွင်းထုရတာလည်း အားကုန်ခဲ့ပြီ ။
ဒီညတော့ ထိန်ခါလေးကို သူ ဖွင့်မည် ။
ထိန်ခါ့ အဝတ်တွေကို သူ ချွတ်ပြီ ။
“ ကောင်မလေးကို မထိနဲ့....”
အနောက်က အော်လိုက်တဲ့ အသံကြောင့် ဦးတခေတ်ဆန်း ချာကနဲ လှည့်ကြည့်လိုက်တယ် ။
“ ဟင် ..”
“ ရှင် လွန်လွန်းနေပြီ ဦးတခေတ်ဆန်း...ကျမ ဘဝကိုလည်း ဖျက်ဆီးခဲ့တယ် ..ဟိုလူနဲ့ လွှတ်ပေး...ဒီလူ
နဲ့ လွှတ်ပေး...အခု ထပ်ပြီး ဒီကောင်မလေးကို မဖျက်ဆီးချင်ပါနဲ့တော့...ကျမ ရှင့်ကို တားရလိမ့်မယ်..”
သုဘဒ္ဒါ ဓါးတချောင်းနဲ့ အော်ပြောနေတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်းက “ သုလေး..ကိုကြီး လုပ်တာတွေကို ဝင်မရှုပ်နဲ့ ...မင်းဖာသာ အေးဆေးနေစမ်း”လို့
ပြောရင်း ကိုယ်လုံးတီးလေး ဖြစ်နေတဲ့ ထိန်ခါကို ပွေ့ချီဖို့ လုပ်လိုက်တဲ့အချိန် သုဘဒ္ဒါက “
လူယုတ်မာကြီး..နင်သေပေတော့..” လို့ အော်ဟစ်ရင်း ဓါးနဲ့ ပြေးထိုးလိုက်တယ် ။
“ ဟိတ်..မလုပ်နဲ့...”
ဦးတခေတ်ဆန်း သုဘဒ္ဒါရဲ့ ဓါးချက်ကို ရှောင်တိမ်းလိုက်ပြီး သုဘဒ္ဒါကို လက်ပြန်ရိုက်ထည့်လိုက်တယ် ။
“ ဖြောင်း...”
“ အား....”
သုဘဒ္ဒါ ဘေးတိုက် လဲကျသွားတယ် ။ လက်ထဲက ဓါးလွတ်ကျသွားတယ် ။
“ ခွေးကြီး..ငါ့ကို ရိုက်တယ်...”
“ နင်က ငါ့ကို ဓါးနဲ့ ထိုးတာကိုး ...”
ဦးတခေတ်ဆန်း သုဘဒ္ဒါ လွတ်ကျသွားတဲ့ ဓါးကို ကောက်ယူလိုက်တယ် ။ သူ သုဘဒ္ဒါ အနားကို တိုး
ကပ်သွားတယ် ။ ဓါးနဲ့ ချိန်ရွယ်ပြီး တိုးကပ်လာတဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းကြောင့် သုဘဒ္ဒါ တဖြည်းဖြည်း
အနောက်ကို ဆုတ်သွားရ တယ် ။
“ နင့်လို ကောင်မမျိုးတွေကို ငါ အပျောက်ရှင်းပြီး ငါ့ခြံထဲမှာ မြုပ်ထားတာ မနည်းတော့ဘူး...သုဘဒ္ဒါ..”
“ ဟင်...နင်....နင်....လူသတ်ကောင်ကြီးပေါ့....လူယုတ်မာ လူသတ်သမားကြီး...”
“ ဟုတ်တယ်....နင်တို့လို ကောင်မတွေကို တဝလိုးပြီး ရိုးအီသွားရင် ငါ သတ်ပစ်လိုက်တာဘဲ..ဒီတခါ
က နင့်အလှည့်ဘဲ သုဘဒ္ဒါ ...”
ဦးတခေတ်ဆန်း တဟုန်ထိုး ခုန်ဝင်ပြီး သုဘဒ္ဒါကို ဓါးနဲ့ ထိုးတယ် ။ သုဘဒ္ဒါက ရှောင်ပြေးတယ် ။
“ ရပ်လိုက် ဦးတခေတ်ဆန်း...”
အနောက်က အသံကြောင့် ဦးတခေတ်ဆန်း ဓါးကြီးမြှောက်ရက်နဲ့ လှည့်ကြည့်လိုက်တယ် ။
သူ့ကို သေနတ်နဲ့ ချိန်ထားတဲ့ အခုမှ သူ့အဆောင်ကို ပြောင်းလာတဲ့ ဖြူပြာနီဝါ နဲ့ လင်းလင်းငြိမ်းချမ်း
တို့ကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။
“ လက်ထဲက ဓါးကို ချလိုက်....”
ဖြူပြာနီဝါနဲ့ လင်းလင်းငြိမ်းချမ်းက သူတို့ သေနတ်တွေကို ဦးတခေတ်ဆန်းကို တည့်တည့်မတ်မတ်
ချိန်ရွယ်ထားရင်း ပြောလိုက်တာ ။
“ ကသာနဲ့ ဗန်းမော်မှာ ထွန်းမြင့်ဦး ဆိုတဲ့ နံမည်နဲ့ ကောင်မလေး နှစ်ယောက်ကို မုဒိန်းကျင့်ပြီး သတ်
ပစ်ခဲ့တာ....မန္တလေးမှာ မောင်မောင်ဇေလတ် နံမည်နဲ့ ကောင်မလေးတယောက်ကို ကျင့်ပြီး သတ်ပစ်တာ
တွေ ရှိရက်နဲ့ ရန်ကုန်မှာ ဦးတခေတ်ဆန်း ဆိုတဲ့ နံမည် အသစ် ခံပြီး အခုလို မိန်းကလေးတွေကို ကြံ
စည်နေတာတော့ လွန်တာပေါ့ …. ”
ဦးတခေတ်ဆန်း မျက်စိမျက်နှာ ပျက်နေသည် ။
“ မင်း..မင်းတို့ ဒါတွေ ဘယ်လို...သိ....သိ......သိတာလဲ...”
“ သူနဲ့ကျမက ရဲတပ်ဖွဲ့က ဒုရဲအုပ်တွေဘဲ ...ရှင့်နောက်ကို ခြေရာခံလိုက်နေတဲ့ ရဲတွေပေါ့....ကဲ ဓါးကို
ချလိုက်..တတ်နိုင်ရင် ပစ်တာတွေ ခတ်တာတွေ မလုပ်ချင်ဘူး....”
ပွိုင့်၃၈ ပြောင်းတို ငါးလုံးပြူးသေနတ် နှစ်လက်နဲ့ အချိန်ခံထားရတာမို့ ဦးတခေတ်ဆန်းလည်း သူ့လက်
ထဲက ဓါးကို လွှတ်ချလိုက်ရတယ် ။
လင်းလင်းငြိမ်းချမ်းက ဦးတခေတ်ဆန်းကို လက်ထိတ် ခပ်လိုက်တယ် ။
“ ရာဇဝတ်ဘေး ပြေးလို့ မလွတ်ဘူး ... ဦးတခေတ်ဆန်း...အခုလောက်ဆိုရင် ကျမတို့ အဖွဲ့တွေ ရှင့်ခြံ
ကို မြေလှန်ရှာနေပြီ ...ဦးတခေတ်ဆန်း …. ”
လင်းလင်းငြိမ်းချမ်းရဲ့ စကား မဆုံးခင်မှာဘဲ ယူနီဖေါင်းဝတ် ရဲတွေ သူတို့အနားကို ရောက်လာကြတယ် ။
ဦးတခေတ်ဆန်း ခေါင်းငိုက်ဆိုက်ကျပြီး လက်ထိတ်တန်းလန်းနဲ့ ရဲတွေ ခေါ်ရာကို ပါသွားပြီ ။
လင်းလင်းငြိမ်းချမ်းနဲ့ ဖြူပြာနီဝါတို့က ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အိပ်ခန်းထဲမှာ ရှာလို့တွေ့တဲ့ ငွေတွေ အထုပ်
လိုက်ကို ခရီးဆောင် သေတ္တာတလုံးနဲ့ ထည့်ပြီး သုဘဒ္ဒါရဲ့ လက်ထဲကို ထည့်လိုက်တယ် ။
“ ဒါ မင်းအတွက် နစ်နာကြေးလို့ သဘောထားချင်လည်းထား..မင်း ဘဝကို အသစ်က ပြန်စလိုက်တော့
သုဘဒ္ဒါ..” လို့လည်း ပြောလိုက်တယ် ။
ပြီး
No comments:
Post a Comment