ပြီးတော့လဲ ပြီးတာပါဘဲ အပိုင်း(၁)
'မောင်လေး၊တို ့နဲ ့လိုက်ခဲ ့ဦး"
မောင်မောင် ကေ ျ ာင်းပိတ်ရက်မို ့ အေးအေးဆေးဆေး စာဖတ်နေတာကို အမကြီးဖြစ်သူက လာခေါ်တာပါ။
"ဘာလဲဗျာ၊မမကြီးကလဲ၊စာဖတ်နေတာကို" မောင်မောင် သူ ့အမကြီးကို ပြန်မေးပါတယ်။
"မှိုရှာ၊မ ျှ စ်ခ ျိ ု း သွားမလို ့ပါဟာ၊ယောက်က ျ ားလေးအဖော် လိုက်ခဲ ့စမ်းပါ"
ဒါနဲ ့ဘဲ မောင်မောင် သူ ့အမကြီးတို ့နဲ ့အတူ တောထဲလိုက်သွားရပါတယ်။သူတို ့နေတဲ ့မြို ့လေးက တောရွာသာသာမို ့ အခုလိုမိုးဦးက ျ ဆို
တောထဲဝင်ပြီး မှိုရှာ၊မ ျှ စ်ခ ျိ ု းလုပ်ကြသူတွေမ ျားပါတယ်။သွားကြတဲ ့အဖွဲ ့ထဲမှာ အိမ်နီးခ ျင်း အပျို မလေးတွေ(၄)ယောက်၊အမကြီးသူငယ်ခ ျင်း
အိမ်ထောင်သယ် မတင်ရီလဲပါလာပါတယ်။မတင်ရီက အမကြီးနဲ ့ရွယ်တူ၊ငယ်ငယ်က ကေ ျ ာင်းနေဘက်၊အမကြီးကသာ အခုထိ အပ ျို ကြီးဖြစ်
နေတာ၊မတင်ရီကဖြင့် လင်ရပြီး ကလေးနှစ်ယောက်တောင်ရနေပြီ၊သူ ့ယောက်က ျားက သစ်တောအမှုထမ်း၊ယူစတုန်းကတော ့တောခေါင်းပါ၊
ဒါပေမဲ ့ အခု ဒုတိယတောအုပ်သင်တန်း မေမြို ့သစ်တောကေ ျာင်းသွားတက်နေရတယ်။သင်တန်းကာလက(၂)နှစ်လို ့ပြောပါတယ်။မတင်ရီက
မောင်မောင်တို ့အိမ်နဲ ့ခြံခ ျ င်းကပ်ရက်၊ယောက်က ျ ားသင်တန်းတက်နေတုန်း သူ ့အမအပ ျိ ု ကြီးနဲ ့လာနေတာ၊အမအပ ျိ ု ကြီးက ရုံးတက်ရမှာမို ့
လို ့ကလေးနှစ်ယောက်ကိုပါ တောထဲခေါ်လာရတယ်။ကလေးနှစ်ယောက် ယောက်က ျ ားလေး(၅)နှစ်သား၊မိန်းကလေး(၂)နှစ်သမီးဖြစ်ပါတယ်။
သမီးအငယ်ကို မတင်ရီက ကေ ျ ာမှာ အဝတ်နဲ ့ပိုးထုတ်လုပ်ပြိး ပိုးလာတာပါ။အကြီးကောင်က အစပိုင်းမှာတော ့ လမ်းလေ ျှ ာက်ပါသေးတယ်။
ဒါပေမဲ ့ကြာလာတော ့ ကလေးမို ့မလေ ျှ ာက်နိုင်တော ့လို ့ မောင်မောင်ဘဲ ခ ျီ ပိုးခဲ ့ရပါတယ်။သူတို ့မြို ့ပြင်တောကလဲ မှိုတို ့၊မ ျှ စ်တို ့ပေါခ ျ က်
၊နှစ်နာရီသာသာလောက်မှာ ယူလာကြတဲ ့ခြင်းတောင်းအပြေ ့ကိုယ်စီရကြတာမို ့"တော်လောက်ပြီ"ဆိုပြီး ပြန်လာကြပါတယ်။အဲဒီအပြန်ခရီးမှာ
အမကြီးနဲ ့အပ ျို လေးတွေက ရှေ ့ကနေ သွက်သွက်လေ ျှ ာက်သွားကြတာ၊မောင်မောင်နဲ ့မတင်ရီ ကလေးတွေကိုယ်စီ ခ ျီ ပိုးထားကြရလို ့ခရီး
မတွင်ဘဲ ပြတ်က ျန်ရစ်ပါလေရော။
"မောင်မောင်ရာ၊မောတယ်ကွာ၊ခဏလောက်နားကြဦးစို ့" မတင်ရီ မောင်မောင်ကိုပြောရင်း အရိပ်ရတဲ ့ ခြုံ ကြီးတစ်ခြုံ ဘေးဝင်ထိုင်ပါတယ်။
ကေ ျာမှာလွယ်ထားတဲ ့ကလေးကတော ့မနိုးဘဲ အိပ်ရက်ပါ။မောင်မောင်ခ ျီ လာတဲ ့အကြိးကောင်ကတော ့လက်ပေါ်ကခ ျလိုက်တာနဲ ့ခြုံ ဘေး
မှာပေါက်နေတဲ ့ တောပန်းပင်က ပန်းတွေ ခူးပြီးဆော ့နေပါတယ်။မောင်မောင် မတင်ရီရဲ ့ရှေ ့မှာဝင်ထိုင်လိုက်တာ ဒုက္ခရောက်တော ့တာပါဘဲ။
မတင်ရီက ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်နေတာ၊ထဘီအောက်စလွတ်နေပြီး ပေါင်ရင်းဂွဆုံက အဖုတ်ကြီး မောင်မောင်မြင်နေရလို ့ပါ။မတင်ရီ တကယ်ဘဲ
ထဘိအောက်စလွတ်နေတာကို မသိလို ့ဘဲလား၊ဒါမှမဟုတ် တမင် မောင်မောင်ကို ပြတာလား၊မောင်မောင်ကတကဲ ့အရိုင်းလေးရှိသေးတာ။
အသက်က(၁၇)နှစ်၊(၁၀)တန်းကေ ျ ာင်းသား၊မိန်းမပစ္စည်းကို မြင်ဘူးတာမဟုတ်၊အခ ျစ်ဗေဒတို ့၊အိမ်ထောင်မှုနိသ ျ ည်း စတဲ ့လိင်ပညာပေးစာ
အုပ်တွေထဲကပုံကိုသာမြင်ဘူးတာလေ။အခုလို ကိုယ့်ရှေ ့(၅)ပေအကွာလောက်မှာ ပြီးပြည် ့စုံတဲ ့ အရွယ်ရောက်ပြီးမိန်းမတစ်ယောက်ရဲ ့အဖုတ်
ကို အတိုင်းသားမြင်နေရတာမို ့တံတွေးတွေနင်ပြီး လိးကတောင်တက်လာပါလေရော။မောင်မောင် မ ျက်တောင်မခတ် စိုက်ကြည့်နေတာ မတင်ရီ
သိသားဘဲ၊ဒါပေမဲ ့ပြင်မထိုင်ဘူး။ဒီတိုင်းပေထိုင်နေတာ။နောက်တော ့မှ မတင်ရီက
"ဟဲ ့၊မောင်မောင်၊ကြည့်လှပါလား၊မ ျက်လုံးကျွတ်က ျသွားဦးမယ်" မတင်ရီက ပြုံ းစိစိ လုပ်ပြိးပြောလို ့ မောင်မောင် ရှက်သွားပြီး မ ျက်နှာနီရဲ
သွားပြီး အကြည့်ကိုဘေးဘက်ပို ့လိုက်ရပါတယ်။မတင်ရီ စပြီလေ။ယောက်ကျ ားနဲ ့ဝေးနေတာ(၆)လလောက်ရှိနေပြီ။ကလေးနှစ်ယောက်အမေ
သာပြောတာ၊သူ ့အသက်က(၂၅)နှစ်ဘဲရှိသေးတာ၊သွေးသားထန်တဲ ့အရွယ်၊ယေက်က ျ ားသင်တန်းတက်သွားနေရလို ့ငတ်နေတာ၊မအောင့်နိုင်
တော ့ဘူး။အခုမောင်မောင်ဆိုတဲ ့ကောင်လေးက သူ ့အမနဲ ့ကိုယ်ကသူငယ်ခ ျင်း၊ခြံခ ျင်းကပ်ရက်။သူ ့အနေနဲ ့ဆွဲစိစားလို ့ ရနိုင်တယ်လို ့သိပြီး
သား။ဒါကြောင့် အဖွဲ ့တွေနဲ ့အတူမလိုက်ဘဲ နောက်ခ ျန်နေရစ်ခဲ ့တာ။ပြီး ထဘီအောက်စလွတ်အောင် တမင်ထိုင်ပြီး ကောင်လေးမြင်အောင်
ပြပေးထားတာ။သူတွက်တဲ ့အတိုင်းကွက်တိဘဲ။ကောင်လေး သူ ့အဖုတ်ကိုမြင်ပြိး လောင်တီးနေပြီလေ။ဒါကြောင့်
"ဟဲ ့၊ငါက အလကား စတာပါမောင်မောင်ရယ်။ကြည့်ခ ျင် ကြည့်ပါ၊ကဲ-ဒီမှာ" မတင်ရီ မောင်မောင်ကိုပြောရင်း ခြေထောက်နှစ်ခေ ျာင်းကို ပိုပြီး ဖြဲကားပေးလိုက်သလို ထဘိအောက်စကိုလဲ အပေါ် ဒူးဂေါင်းအထိ ဆွဲတင်ပေးလိုက်တာပါ။အဖုတ်ကြီးက ဒီတော ့မှ ပိုပြီးပေါ်လာသလို မဲနက်နေတဲ ့စောက်မွှေးတွေကိုပါ မြင်ရတာပါ။မတင်ရီရဲ ့အဖုတ်က ကလေးနှစ်ယောက်မွေးထားလို ့နခမ်းသားတွေ ဟပြဲနေပါပြီ။အရွယ်အစားက
မောင်မောင်စိတ်ထင် သူ ့လက်ဖဝါးလောက်ကြီးမယ်လို ့ထင်ရတာပါဘဲ။
ခွင့်ပေးတဲ ့လူကပေးနေပြီမို ့ မောင်မောင် အားမနာတမ်း အဖုတ်ကြီးကိုကြည့်တော ့တာပါဘဲ။မတင်ရီက မောင်မောင် အဖုတ်ကို အငမ်းမရ
ကြည့်နေတာကိုသဘောတွေက ျ ပြီး "အရင်က မမြင်ဖူး ဘူးလား"မေးလို ့
"ဘယ်ကလာ မြင်ဘူးရမှာလဲ၊ကျွန်တော ့်မှာ ရည်းစားတောင်မရှိတာ" မောင်မောင်ပြန်ဖြေလိုက်တော ့ မတင်ရီက
"အဟုတ်လားကွယ်၊ကဲ-ကဲ ဒါဖြင့်ရင် အမ မင်းကို အကုန်တတ်အောင်ပြပေးမယ်၊ညက ျ အမဆီလာခဲ့"
"ဟာ-ဖြစ်ပါ ့မလား၊မတင်ကြည်သိသွားမှာပေါ ့" မတင်ကြည်ဆိုတာက မတင်ရီရဲ ့အမ အပျို ကြီးကိုပြောတာပါ။
"ဖြစ်ပါတယ်ကွာ၊မမ က အိမ်ရှေ ့ခန်းမှာအိပ်တာ၊ငါက အတွင်းခန်းမှာအိပ်တာ၊ပြီးမမက အစောကြိးအိပ်တတ်တာ၊(၉)နာရီလောက်ဆို အိပ်ပြီ၊
(၁၀)နာရီလောက် ငါ အိမ်သာသွားရင် မင်းကို လက်နှိပ်ဓါတ်မီးနဲ ့အခ ျက်ပေးလိုက်မယ်၊မင်းခြံထဲကူးလာခဲ ့ပေါ ့" မတင်ရီက အတွေ ့အကြုံ ရှိတဲ့
မိန်းမပီပီ အကွက်ဆင်တာ ဟာကွက်မရှိသလောက်ပါ။
ဒါဆိုအဆင်ပြေတာပေါ ့။မောင်မောင်တို ့အိမ်မှာက အမကြီး၊အမလေး၊သူဘဲရှိတာ၊အမကြီးက မတင်ရီနဲ ့ရွယ်တူ(၂၅)နှစ်၊အမလေးက(၂၂)
နှစ်၊နှစ်ယောက်စလုံး အပျို တွေ၊မိဘနှစ်ယောက်လုံး မောင်မောင် (၉)နှစ်သားမှာ ဗန်းမော်ကအပြန်၊ပြည်ကြီးတံခွန်သင်္ဘော သပိတ်က ျင်း နားမှာ
လေနီကြမ်းမိပြီး နစ်မြု တ်တဲ ့အထဲပါသွားကြတာ။မောင်မောင်တို ့အကိုအကြီးဆုံး ဗန်းမော်မှာ မင်္ဂလာဆောင်လို ့အဖေအမေ သွားကြတာ၊အပြန်
ဖြစ်တာပါဘဲ။အကိုကြိးရော၊သူ ့မိန်းမ ကခ ျင်မရော ယူက ျုံ းမရဖြစ်ရပါတယ်။အကိုကြိးက မိန်းမယူတော ့ အသက်(၂၁)နှစ်၊သူ့မိန်းမက(၁၉)နှစ်၊
သူတို ့ကြောင့် မိဘနှစ်ပါး ဒီလိုဖြစ်ရတယ်ဆိုပြိး က ျန်ရစ်တဲ ့နှမ(၂)ယောက်နဲ ့ညီငယ်ကို သူနဲ ့အတူမြစ်ကြီးနားလိုက်နေဖို ့ခေါ်ပါတယ်။ဒါပေမဲ ့နှမ
တွေက ဇာတိရပ်ရွာက မခွါခ ျင်လို ့ လိုက်မသွားဘဲ ကိုယ့်မြို ့မှာဘဲ စေ ျ း ဆိုင်လေးဖွင့်ပြိး နေကြတာပါ။ဒီတော ့အကိုကြီးက သူတတ်နိုင်တဲ ့
အတိုင်းအတာလေး လစဉ် ငွေကြေးထောက်ပံ ့ပေးပါတယ်။အမနှစ်ယောက်က မောင်မောင်ကို အငယ်ဆုံးမို ့တုန်နေအောင်ခ ျစ်ကြတာပါ။ဘာမှ
အလုပ်မခိုင်းဘဲ သူတို ့နှစ်ယောက်ကဘဲ ဒိုင်ခံ လုပ်သွားကြတာပါ။ဒီမောင်လေးကြောင့်ဘဲ သူတို ့အိမ်ထောင်မပြု ဘဲ နေကြတာပါ။မနက်မှာ စေ ျး
ဆိုင် အစောကြီးထဖွင့်ရတာမို ့အမနှစ်ယောက် ည(၉)နာရီဆို အိပ်ကုန်ကြပြိ။မောင်မောင် မတင်ရီ အခ ျက်ပြလိုက်တာနဲ ့ဟိုဘက်ခြံ-ဒီဘက်ခြံ
ကူးသွားလိုက်ရုံဘဲလေ။
မတင်ရီ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ ့အချိန်မှာ အမ မတင်ကြည်ရုံးဆင်းလာလို ့ ရေတောင်ချို းပြီပြီ။က ျ န်တဲ ့သူတွေ ရောက်လာတာကြာလှပြီမို ့
"ညီးနဲ ့မောင်မောင် တောထဲမှာ ဘာတွေလုပ်နေကြလို ့ ဒီလောက်ထိကြာနေရတာလဲ" မတင်ကြည်က သူ ့ညိမကိုမေးပြီ။
"ကလေးတွေပါနေတာ ဘာလုပ်လို ့ရမှာလဲ မမကလဲ" မတင်ရီ သူ ့အမကိုပြန်ပြောတာ။သူတို ့ညီအမ အသက်ခ ျင်းသိပ်ကွာတာမဟုတ်၊(၂)
နှစ်ဘဲကွာတာဆိုတော ့ငယ်ငယ်ကတဲက ဒီလိုပြောနေက ျ။
"အောင်မလေးတော် ပြောပုံက၊ကလေးတွေပါနေလို ့ဆိုဘဲ၊ဒါဆို ကလေးတွေသာမပါရင် လုပ်ဦးမယ်ဆိုတဲ ့သဘောပေါ ့၊ဟုတ်လား"
"ဟုတ်တယ်၊လုပ်ရကောင်းမလားလို ့တွေးနေတာမမရေ၊ယောက်က ျ ားနဲ ့အတူမနေရတာ(၆)လရှိပြီ" မတင်ရီ သူ ့အမကို ဘုတိုက်လိုက်တာ၊
"ကဲ-ကဲ၊ရေခ ျိ ု း၊တော်ကြာနေက ျသွားမယ်၊ကလေးပေးထားခဲ ့" မတင်ကြည် စကားဖြတ်ပြီး သူ ့ညီမကို ရေခ ျိုးခိုင်းလိုက်တယ်။ဒီတော ့မှ ညီမလုပ်သူ သူ့ဆီကလေးပေး၊အဝတ်အစားလဲပြီး ခြံထောင့်မှာရှိတဲ ့ရေတွင်းဆီ ရေခ ျိ ု းဖို ့သွားပါတယ်။မတင်ကြည် သူ ့တူမလေးကိုပွေ ့ခ ျီထား
ရင်း ရေတွင်းဆီသွားနေတဲ ့ညီမဖြစ်သူကို ကြည့်ပြီးတွေးမိတွေးရာတွေးနေတာ။သူနဲ ့စာရင် ညီမဖြစ်သူက ရုပ်ရည်ရော၊ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ပါ
သူ ့ထက်သာပါတယ်။လင်ရ၊ကလေးနှစ်ယောက်မွေးပြီးတာတောင် ညီမက မက ျသေးဘူး။ဖင်တုန်းကြီးတွေဆို တင်းရင်းနေတုန်း။နို ့အုံကတော ့
ကလေးနို ့တိုက်နေရလို ့ကြီးတယ်ဘဲထားပါ။ဖင်တုန်းကြီးတင်းရင်းတာကတော ့နဲတဲ ့ကုသိုလ်လား၊သူဆို အပျို ကြီးသာပြောတယ်၊ဖင်တွေနို ့တွေ
က သူ ့ညီမလောက် ရှိတာမဟုတ်ဘူး။သူ ့ကိုယ်လုံးက ခပ်ပိန်ပိန်ရယ်။ညီမဖြစ်တဲ ့လူက ရုပ်လဲခေ ျ ာ၊ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ တောင့်တာမို ့
(၈)တန်းလောက်ကတဲက ရည်းစားတွေမှိုလိုပေါက်နေတာ။တွဲတာတွေကလဲ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်။(၁၀)တန်းနှစ်မှာ အတွဲလွန်ပြီး ကိုယ်
ဝန်ရှိလာတော ့အခုယူထားတဲ ့ယောက်က ျ ားနဲ ့လိုက်ပြေးသွားတာ။ကိုယ်ဝန်က အခုယောက်က ျ ားနဲ ့ရတဲ ့ကိုယ်ဝန်မဟုတ်ဘူး။အတန်းတူရည်း
စားနဲ ့ရတဲ ့ကိုယ်ဝန်၊နှစ်ယောက်လုံးကေ ျ ာင်းနေဆဲမို ့၊လက်ထပ်ဖို ့ရာအဆင်မပြေတာနဲ ့ဘဲ ဒီယောက်က ျ ားကိုအမိအရ ဖမ်းယူလိုက်ရတာ။
အခုရထားတဲ ့ယောက်က ျ ားကလူအေး။ရကာစကတောခေါင်းအဆင့်၊ညီမလေးရဲ ့ကုသိုလ်ထင်ပါရဲ ့။အခု အရာရှိငယ်ဖြစ်တော ့မယ်။သင်တန်း
တက်နေပြီ။သင်တန်းဆင်းရင် ဒုတိယတောအုပ်ဆိုတော ့ ဋ္ဌာနမှာတော ့အရာရှိငယ်ပေါ ့လေ။
မတင်ကြည် အတွေးတွေ ဟိုရောက် ဒီရောက် တွေးနေမိတာ၊ညီမဖြစ်သူရေခ ျိ ု းပြီးလို ့သူ ့အနား ပြန်ရောက်လာတာတောင် မသိလိုက်ဘူး။
"မမ၊ထမင်းစားကြရအောင်၊ဟင်းအိုးတွေ နွေးတော ့လေ၊ကလေးပေး"ညီမဖြစ်သူအသံပြု မှ မတင်ကြည် အတွေးဝင်္ကပါကပြန်ထွက်တာ။ဒါနဲ ့
ကလေးကို သူ့အမေပြန်ပေးပြီးမီးဖိုထဲဝင် ဟင်းအိုးတွေကို ပြန်နွေးပါတယ်။ပြီးမှ ညီအမနှစ်ယောက်သား ထမင်းစား၊ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေ
ဆေးကြောပြီးတာနဲ ့ ကနေ ့အဖို ့ဘာအလုပ်မှ မရှိတော ့ဘူး။အိပ်ခ ျ င်အိပ်၊မအိပ်ခ ျင်သေးရင်လဲ အပြင်ဘက်ကွတ်ပြစ်ပေါ်ထိုင်ပြီး ရောက်တတ်
ရာရာ စကားပြောနေကြရုံဘဲ။
မတင်ကြည်ရဲ ့အသက်က(၂၇)နှစ်။မြို ့နယ်ပညာရေးမှုးရုံးက အငယ်တန်းစာရေးမ။အလုပ်အကိုင်နဲ ့မို ့တစ်ယောက်ထဲလာနေတာ။သူတို ့မိဘ
နှစ်ပါးက တောရွာမှာ တောင်သူလယ်လုပ်မို ့ နွေကာလမှသာ သူ့ဆီလာနေနိုင်တာ။မိုးနဲ ့ဆောင်းကာလတွေမှာ တောရွာမှာဘဲနေကြတာ။တစ်ဦး
ထဲနေရတာပေမဲ ့ ကြောက်စရာတော ့မရှိပါ။ခြံကလုံတဲ ့အပြင် တစ်ဘက်ခြံက မောင်မောင်ရဲ ့အမလေးက ညရေးညတာ အဖော်လာအိပ်ပေးတာ
အခု ညီမဖြစ်တဲ ့သူ ရောက်လာလို ့သာ ညလာမအိပ်တော ့တာ။
ည(၉)နာရီက ျ ထုံးစံအတိုင်း မတင်ကြည် အိပ်ရာထဲရောက်ပြီ။ဘုရားစာလေး ၄/၅ ခေါက်ရွတ်ဆိုရင်း ခဏအကြာမှာတော ့ဟောက်သံထွက်
လာပြီမို ့အမဖြစ်တဲ ့သူ အိပ်ပေ ျ ာ်သွားမှန်းသိလိုက်ပါပြီ။ကလေးနှစ်ယောက်ကတော ့ခပ်စောစောကတဲက အိပ်နေကြပြီလေ။မတင်ရီ လက်နှိပ်
ဓါတ်မီးကိုင်၊အိမ်တံခါးကိုဖွင့်၊ခြံထဲဆင်းပြီး အိမ်သာဆီသွား။အသွားမှာ မောင်မောင်တို ့အိမ်ဘက်လှဲ့ပြီး ဓါတ်မီးကို နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ် ဝှေ ့
ယမ်းအခ ျက်ပေးခဲ ့ပါတယ်။အိမ်သာထဲမှာ ရှုရှုပေါက်ပြီး အဖုတ်ကို ရေနိုင်နီုင်ဆေး။ခါတိုင်းညတွေလို ပြီးကဖြစ်ဆေးတာမဟုတ်ဘဲ ဆပ်ပြာနဲ ့ပါ သေခ ျာပွတ်သပ်ဆေးတာပါ။စိတ်ကေ ျနပ်တဲ ့အထိ အဖုတ်ကို ရေဆေးပြီး မတင်ရီ အိမ်သာထဲက ပြန်ထွက်လာတာ၊မောင်မောင်
မီးဖိုနားမှာရပ်ပြီး စောင့်နေတာကိုတွေ ့ရပါတယ်။မတင်ရီ မောင်မောင်ကိုတွေ ့တာနဲ ့
"ရှုး၊အသံမထွက်နဲ ့၊လာ "တိုးတိုးပြောပြီး မောင်မောင်လက်ကိုဆွဲ၊နောက်ဖေးမီးဖိုဆောင်ဘက်ကတဆင့် သူ ့အိပ်ခန်းထဲခေါ်လာရော။မတင်ရီ
က အကွက်မြင်တတ်တယ်။စောစောကတဲက အိမ်ရှေ ့ခန်းတံခါးမကြီးကိုမဖွင့်ဘဲ မီးဖိုဆောင်က တရွက်ဖွင့်တံခါးပေါက်ကို ဖွင့်ပြီးထွက်လာတာ။
တံခါးမကြီးဖွင့်ရင် သူ ့အမ အိပ်နေရာကနိုးပြီး မတော်တဆ တွေ့သွားနိုင်တယ်လေ။မတင်ရီ မောင်မောင်လက်ကိုဆွဲခေါ်ရတာက အလင်းရောင်
မှိန်နေလို ့ဟိုတိုက် ဒီတိုက် ဖြစ်မှာစိုးလို ့ပါ။အိပ်ခန်းထဲရောက်တာနဲ ့ မတင်ရီ အိပ်ရာပေါ်လှဲခ ျလိုက်ပြီး မောင်မောင့်ကိုပါ ဆွဲဖက်လှဲလိုက်တာ၊
မောင်မောင် မတင်ရီနဲ ့အတူ အိပ်ရာပေါ် လဲက ျသွားပါရော။အိမ်က သုံးပင်နှစ်ခန်း ၀ါးထရံကာ၊၀ါးကပ်မိုး မြေစိုက်အိမ်ပါ။အလယ်ခန်းက မြေကြီး
အတိုင်းထားပြိး ဘေးဘက်နှစ်ခန်းက ခါးလောက်အမြင့် သစ်သားကြမ်းခင်း ခင်းထားတာ။မတင်ကြည်က အိမ်ရှေ ့ခန်းမှာအိပ်တာ။အစကတော ့
နောက်ဖေးခန်းမှာ တစ်ယောက်ထဲအိပ်တာပါ။ညိမဖြစ်သူရောက်လာတော ့ သူ ့ကလေးတွေနဲ ့ရှုတ်လို ့ရှေ ့ခန်းထွက်အိပ်တာ။တောဆန်ဆန်မို ့
ကုတင်တွေဘာတွေ ဝယ်မနေတော ့ပါဘူး။ဒီအတိုင်းကြမ်းပြင်ပေါ် သင်ဖြူ းဖ ျ ာလေးခင်း၊ခြင်ထောင် ထောင်ပြီးအိပ်တာပါဘဲ။
မောင်မောင် မတင်ရီက ဆွဲဖက်ပြီးလှဲခ ျလို ့အိပ်ရာပေါ်လဲက ျတာနဲ ့မတင်ရီကမောင်မောင့်ကို ဖက်ပြီးသားပါ။မောင်မောင်ကလဲ (၁၀)တန်း
ကေ ျ ာင်းသား၊လက်တွေ ့သာမရှိသေးတာ၊အပြာစာအုပ်တွေဖတ်ထားတာရယ်၊သူငယ်ခ ျင်းတွေရဲ ့အိမ်မှာ ဖူးကားတွေကြည့်ဘူးထားတာရယ်မို ့
မတင်ရီ သူ ့ကိုဖက်သလို သူကလဲ မတင်ရီကို ပြန်ဖက်ထားတာ။ဖက်ထားရင်း မတင်ရီက သူ ့လက်တစ်ဘက်ကိုဆွဲယူပြီး နို ့အုံပေါ်တင်ပေးလို ့
နီု ့ကိုကိုင်တွယ်ခေ ျပေးရော။မတင်ရီက အောက်ခံဘော်လီ၊ဘရာစီယာ ဝတ်မထားဘဲ တီရှပ်ပွပွကြီးဝတ်ထားတာမို ့နီု ့ကလွတ်လပ်နေတာ။မတင်
ရီက သူ ့ရဲ ့တီရှပ်ကို အပေါ်ဆွဲလှန်ပေးတော ့အခန်းထဲ ထွန်းထားတဲ ့မီးရောင်မှိန်မှိန်အောက်မှာ နို ့အုံကြီးတွေ မောင်မောင်မြင်လိုက်ရတာနဲ ့
တံတွေးသီးခ ျင်လာတာပါ။နို ့တွေက ရှောက်ပန်းသီးအလတ်စားလောက်ရှိတာ။မောင်မောင် နို ့တွေကို တဘက်ပြီးတဘက် လက်နဲ ့ဆုတ်ကိုင်
နယ်ခေ ျပေးပါတယ်။နို ့တွေက တအားကြိးတင်းရင်းမနေပေမဲ ့ ပေ ျ ာ့ဖတ်မနေသေးပါ။ကိုင်လို ့ကောင်းပါသေးတယ်။မတင်ရီက မောင်မောင် သူ ့နို ့ကိုကိုင်နေတဲ့အခါ အရသာခံနေပြီး လက်နဲ ့လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေကိုင်ဆွပေးပါတယ်။လူပျိုပေါက်လီးမို ့ မတင်ရီကိုင်လိုက်တာနဲ ့ လီးက
မာတောင်လာပါရော။တော်ကြာ ဘာမှမလုပ်ရသေးခင် အရည်ထွက်မှာစိုးလို ့မတင်ရီက
"မောင်မောင်၊ဖယ်ပေးအုံး၊လိုးကြရအောင်" မောင်မောင် နို ့ကိုင်နေတာကို ဖယ်ခိုင်းပြိး မတင်ရီ ဒူးနှစ်ဘက်ထောင်၊ပေါင်ကားပေးတာပါ။ထဘီ
ကို ခါးအထိ ဆွဲတင်ထားလို ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပြဲအာနေတာ မောင်မောင်မြင်ရတာနဲ ့တခါတည်း မတင်ရီရဲ ့ပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်
လိုက်တာ၊မတင်ရီက လီးကိုလက်နဲ ့ကိုင်၊စောက်ခေါင်းပေါက်မှာတေ ့ပေးထားရင်း "ထိုးလိုက်တော ့"လို ့အမိန့်ပေးသလိုပြောတာ။မောင်မောင်
ကြည့်ထားဘူးတဲ ့ ဖူးကားထဲကလို လီးကို ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။
"အင်း-ဝင်ပြီ၊ဆက်သွင်း" ကလေးအမေမို ့ အပေါက်က ျယ်နေပြီ၊လီးက ဒစ်အဆုံးအထိ အလွယ်တကူ ဝင်သွားတာပါ။မတင်ရီက လီးဝင်တာ
နဲ ့သူ ့ဖင်ကို အလိုက်သင့်မြှောက်တင်ရင်း ဆက်သွင်းဖို ့ပြောတာပါ။မောင်မောင် ဖတ်ဘူး ကြည့်ဘူးထားတဲ ့အတိုင်း ဖင်မြှောက်ပြိး လီးကို ဆက်
ဆောင့်လိုက်တာ လီးအဆုံးဝင်သွားပါတယ်။မတင်ရီက မောင်မောင်ရဲ ့ပုဆိုးကို ခေါင်းပေါ်ကတဆင့် ချွတ်ပေးလိုက်ပြီး မောင်မောင်ရဲ ့ကေ ျာကို
ဖက်ကာ ဖင်ကိုစကောဝိုင်း ဝှေ ့ရမ်းခံပါရော။မောင်မောင် မတင်ရီရဲ ့ဘေးနှစ်ဘက်မှာ လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကြွကြွပြီး ဒိုက်ထိုးလိုးပါတယ်။မတင်ရီ
ကလဲ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို တတ်နိုင်သလောက်ဖြဲကားပေးထားပြီး အောက်ကနေ ဖင်ကို ပင့် ပင့်တင်ပေးတာ။ယောက်က ျားနဲ ့မလိုးရတာ ကြာနေပြီ
မို ့ မတင်ရီ ခဏလေးနဲ ့စောက်ခေါင်းမှာ အရည်တွေ ရွဲရွဲစိုလာပြီး "ပြွတ်-ဘတ်-ပြွတ်-ဘတ်"ဆိုတဲ ့အသံတွေထွက်တော ့တာပေါ ့။မတင်ရီခမြာ
ငတ်ပြတ်နေတာကြာပြီမို ့ အခုမောင်မောင်လိုးပေးနေတာ ကောင်းလွန်းလို ့မ ျက်စိမှိတ်ပြီး "အင်း-ကောင်းတယ်-အီး-မောင်မောင်ရယ်-အား-အာ
ဖြေးဖြေး-တအားမဆောင့်နဲ ့၊မှန်မှန်လေးလိုး"လို ့ဆရာလုပ်ရင်း guide လုပ်နေတာပါ။မောင်မောင်ကတော ့ပထမဆုံး မိန်းမအတွေ ့အကြုံ မို ့
မတင်ရီ ဘာပြောပြော၊ဘာမှမသိတော ့ဘူး၊အားရပါးရ ဖင်ကြွဆောင့်လိုးနေတော ့တာ။လူကလဲလူငယ်၊အားကောင်းမောင်းသန်အရွယ်မို ့လိုးတဲ ့
ဆောင့်တဲ ့အရှိန်က နဲတာမှမဟုတ်တာ၊မတင်ရီအဖို ့ အရသာအရမ်းကောင်းပြီပေါ ့။သူဘာပြောပြော မောင်မောင်က အရမ်းကာရော ဆောင့်လိုး
နေတာမို ့ မတင်ရီလဲ ကောင်လေးအရည်ထွက်တဲ ့အခါ ပြိုင်တူပြီးနိုင်အောင် စိတ်ကို အတင်းမွေးယူပြီး မောင်မောင့်ကိုတအားဖက်၊ဖင်ကိုကော ့
ကော ့တင်ပေးရင်း အရသာယူပါတယ်။မောင်မောင်လဲ လိုးရင်းလိုးရင်း လီးထိပ်က က ျင်တက်လာသလိုဖြစ်လာတာရယ်။လီးကို အဖုတ်ထဲက
ညှပ်ဆွဲနေသလိုမျို းဖြစ်လာတာနဲ ့ဘယ်လိုမျမနေနိုင်တော ့ဘဲ အရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တာဘဲ။
ကောင်လေးလီး တအားကြိးတင်းမာလာပြိး တဇတ်ဇတ်ဖြစ်လာလို ့အရည်တွေထွက်တော ့မယ်ဆိုတာ မတင်ရီ သိလိုက်တာနဲ ့ သူ ့အဖုတ်
ကြွက်သားတွေကလဲ ရွစိရွစိ ဖြစ်လာပြီး လီးကိုဆွဲညှစ်တော ့တာလေ။သူလဲ ပြီးလုပြီးခင်ဖြစ်လာပြီလေ။ဒါကြောင့် ကောင်လေးခါးကို အားပြုဖက်
ထားရင်း ဖင်ကော့ပေးတာ၊ကောင်လေးအရည်တွေပန်းထွက်တာနဲ ့သူလဲ အရသာအထွတ်အထိပ်ရောက်၊ပြိုင်တူပြီးသွားတာပါဘဲ။ကောင်လေး
အရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီးချိန် မတင်ရီ မောင်မောင်ကို ဖက်ပြီး သူ ့အပေါ် မှောက်နေစေပါတယ်။နှစ်ယောက်သား စကားမပြောနိုင်အားပါ။
မောင်မောင်ဆိုတဲ ့ကောင်လေးက အခုမှ ပထမဆုံး မိန်းမလိုးရတာမို ့ လီးစဝင်ကတဲက ဆက်တိုက်မနားတမ်း ဆောင့် ဆောင့်လိုးတာ၊မတင်ရီ
မပြီးဘဲ က ျ န်ရစ်မှာစိုးလို ့ မနဲလိုက်ခံရတာ။ကောင်လေးအရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တာနဲ ့သူလဲပြို င်တူပြီးသွားလို ့တော်သေးတာပေါ ့။ခဏအကြာ
"မောင်မောင်၊အမနဲ ့အခုလို နေရတာ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား" မတင်ရီ မောင်မောင်ကိုဖက်ထားရင်းမေးတာပါ။
"ကောင်းတာပေါ ့အမရာ၊အမစောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးရတာ ဇိမ်ဘဲ၊ဂွင်းထုတာနဲ ့တခြားစီဘဲ" လူပ ျိ ု စစ်စစ်ဆိုတော ့ဒါကြီးကို အဟုတ်မှတ်နေ
တာလေ။သူ ့လင် ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင်လိုးထားပြီးသား၊ကလေးနှစ်ယောက်တောင်ထွက်ထားတဲ ့စောက်ခေါင်းပေါက်၊က ျယ်နေပြီ။
မတင်ရီ မောင်မောင်ရဲ ့လက်ကိုဆွဲယူပြီး သူ ့နို ့အုံတွေပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။မောင်မောင် နို ့သီးခေါင်းတွေကို ညှစ်ခေ ျ ပေးပြီး အားမရလို ့
မတင်ရီရဲ ့အပေါ် မှောက်ခွပြီး နို ့နှစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ ့စို ့တော ့တာပါဘဲ။မတင်ရီသမီးအငယ်မက နို ့ပြတ်တာကြာပြီမို ့နို ့အုံက ပြန်ပြီးတင်း
ရင်းနေလို ့မောင်မောင်အတွက် စိတ်တိုင်းက ျ ဖြစ်နေတာ။မောင်မောင် နို ့ကိုစို ့လိုက်၊နို ့အုံကြီးကို လက်နဲ ့ခေ ျ မွလိုက်၊ကစားစရာအရုပ်အသစ်
ရတဲ ့ကလေးလို အငြိမ်ကိုမနေဘူး။မတင်ရီကတော ့ ဟန်ကိုက ျလို ့။ယောက်က ျ ားအလိုးမခံရတာ(၆)လရှိနေပြီ၊သူ ့ယောက်က ျ ားက နောက်
(၃)လလောက်နေမှ ကေ ျ ာင်းပိတ်ရက်ပြန်ခဲ ့ရမှာ။လင်ရပြီးသားမိန်းမတစ်ယောက်အဖို ့အလိုးမခံရတာ တစ်လ-နှစ်လလောက်ဆိုတော်သေး၊
အောင့်နေလို ့ရသေးတယ်၊ဒိထက်ကြာလာတော ့လူက မရတော ့ဘူး။ည ညဆို ယောက်က ျ ားလိးကိုတမ်းတလာတာ။မတင်ရီ ပြီးခဲ ့တဲ ့တစ်
ပတ် ဆယ်ရက်လောက်ကတဲက လီးဆာလာလို ့ မောင်မောင့်ကို စိတ်ကူးနေတာ၊ကံကောင်းခ ျင်တော ့ရေကန်အသင့် ကြာအသင့်ဖြစ်လာတာ။
မောင်မောင် သူ ့နို ့တွေကို ကိုင်တွယ်စို ့နေတာ မတင်ရီ နောက်တစ်ခ ျီ စိတ်ပါလာပြန်ပြီ၊
"မောင်မောင်၊နို ့မစို ့နဲ ့တော ့၊ထပေးဦး၊ထပ်လိုးကြရအောင်" မတင်ရီ မောင်မောင်ကို တွန်းထုတ်ရင်း သူ ့ခါးကထဘီကို ချွတ်လိုက်ပြီး လီးမှာပေနေတဲ ့အရည်တွေကို သုတ်ပေးလိုက်တယ်။တလက်စထဲ သူ ့အဖုတ်မှာရွှဲစိုနေတဲ ့အရည်တွေကိုလဲ သုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့မှ
မတင်ရီ အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်လှဲ၊ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းဖြဲကားပြီး ဒူးနှစ်လုံးကိုထောင်ပေးထားလိုက်တယ်။အောက်ပိုင်းမှာထဘီမရှိတော ့လို ့
မြင်ကွင်းက ရှင်းနေတာပါ။မောင်မောင် မတင်ရီရဲ ့ပေါင်ကြားမှာ ဆောင့် ဆောင့်ဝင်ထိုင်ပြီး လီးကိုစောက်ခေါင်းပေါက်မှာတေ့ထားတယ်။မသွင်း
သေးဘဲ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို လက်နဲ ့အုပ်ကိုင်ပြိးဆော ့နေသေးတာ။လက်ခေ ျာင်းတွေနဲ ့စောက်ခေါင်းပေါက်ကိုထိုးသွင်းကလိနေတာ၊မတင်ရီ
အကြောတွေ တဖ ျင်းဖ ျ င်းထလာတာဘဲ။စောစောကအရည်တွေသုတ်ထားပြိးပေမဲ ့မောင်မောင်ကလိနေလို ့ စောက်ခေါင်းက အရည်တွေပြန်စို
နေပြန်ပါပြီ။မောင်မောင်က မိန်းမအတွေ ့အကြုံ မရှိပေမဲ ့ ခေတ်လူငယ်ပီပီ ဗီဒီယိုဖူးကားတွေကြည့်ထားတာမို ့ အထာနပ်နေပြီ။စောက်ခေါင်းကို
ထိုးနှိုက်နေတဲ ့လက်ခေ ျာင်းတွေက တခါတလေ စောက်စိကို သွား သွားထိတာ။စောက်စိက ဇီးစိအရွယ်လောက်ရှိပြီး စောက်ပပ်နခမ်းသားအပြင်
ကို စူထွက်နေတာ၊မောင်မောင် စောက်စိကို လက်နဲ ့ကိုင်ပြီးညှစ်တာ၊မတင်ရီ အိပ်ရာပေါ်က ဖင်ကြီးကြွတက်လာပြီး ပါးစပ်က "အီ-မောင်မောင်-
တော်ပြီ-အာ-အား" ဆိုပြီး စောက်ဖုတ်နှိုက်နေတဲ ့မောင်မောင်လက်ကို ဆွဲဖယ်ပါတယ်။စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး အရည်ရွှဲစိုနေပြန်ပါပြီ။
"မောင်မောင်၊တော်တော ့ကွာ၊မကိုင်နဲ ့တော ့၊လိုးတော ့ကွာ" မတင်ရီ အောင့်ခံလို ့မရတော ့ဘူး။စောက်ပပ်က တအားယားနေပြီ။မတင်ရီ
လီးကိုလက်နဲ ့လှမ်းကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်မှာတေ့ထားပေးလိုက်တယ်။ဒိတော ့မှ ကိုယ်တော်က လိးကိုထိုးသွင်းလိုက်တာ
"အ-အာ" အရည်တွေလဲရွှဲ၊အပေါက်ကလဲက ျ ယ်နေတာမို ့ စထိုးလိုက်တာနဲ ့ လီးကတဝက်လောက်အထိ ဝင်သွားလို ့မတင်ရီ ပါးစပ်က
အသံထွက်သွားတာပါ။လီးဝင်တာနဲ ့တပြိုင်နက် မတင်ရီက သူ ့ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းကို ဆွဲယူပြီး မောင်မောင်ပခုံးတွေပေါ် တင်လိုက်ပါတယ်။
မောင်မောင် မတင်ရီရဲ ့ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းကို လက်နဲ ့ထိန်းကိုင်ရင်း လီးကိုတခ ျက်ပြီးတခ ျက် ဆောင့် လိုးတာပါဘဲ။လိုးရင်းနဲ ့မတင်ရီရဲ ့
ခြေထောက်တွေ တွန်းတင်လိုက်တာ၊တစ်တီတူးထောင်ပုံစံ၊မတင်ရီခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်း မိုးပေါ်ထောင်နေပြီ။ပြီးမှမောင်မောင် မတင်ရီအပေါ်
ဝမ်းလ ျှ ားမှောက်အုပ်မိုးထားပြီး လီးကိုအားပြင်းပြင်းနဲ ့တခ ျက်ခ ျင်းဆောင့်လိုးတော ့တာပါဘဲ။ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းမိုးပေါ်ထောင်ထားရလို ့
မတင်ရီရဲ ့ဖင်က အိပ်ရာနဲ ့မထိတော ့ဘဲ အပေါ်ကိုကြွတက်နေတာ၊စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ ပိုပြီးတောင် ပြဲအာလာတာပါ။အနေအထားက လီးနဲ ့
စောက်ပပ် အပေါ်အောက်လမ်းကြောင်း ဖြောင့်တန်းနေတဲ ့အတွက် ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း လီးအရင်းထိဝင်သွားတာ။တခါတလေ မတင်ရီ သား
အိမ်သွားထိလို ့အောင့် အောင့်သွားသေးတာ။
"အင့်-အူး-အင်း-မောင်-တအားမဆောင့်နဲ ့၊အောင့်တယ်" အောင့်တယ်သာပြောတာ၊မတင်ရီ ကောင်းလွန်းနေလို ့(မောင်မောင်)လို ့တောင်
နံမည်အပြေ့အစုံမခေါ်နိုင်ဘဲ(မောင်)ဖြစ်သွားလေရဲ ့။
မတင်ရီ ဘာပြောပြော မောင်မောင်ကတော ့သူ ့စိတ်ကြိုက်လိုးတာပါဘဲ။စောစောကတခ ျီ အရည်ထွက်ထားလို ့ဒီတခ ျီမှာ တော်တော်နဲ ့
အရည်မထွက်ဘဲ လိုးလို ့ကောင်းနေပါတယ်။စောက်ခေါင်းထဲမှာအရည်ရွှဲစိုနေပြီဖြစ်လို ့လိုးသံဆောင့်သံတွေထွက်နေပါပြီ။
"ပြွတ်-ဘွတ်-ပြွတ်-ဘွတ်"
မတင်ရီ သူ ့ပေါင်တွေကို ပခုံးထမ်းတင်အနေအထားနဲ ့လိုးနေတဲ ့မောင်မောင်ရဲ ့လိုးခ ျက်တွေကြောင့် အငြိမ်နေလို ့မရတော ့ဘဲ အောက်က
နေ ဖင်ကြီးကို ကော ့ ကော ့ပြီး စကောဝိုင်းဝှေ ့ယမ်းခံပါတယ်။မောင်မောင်ဆောင့်တဲ ့အခ ျိန်နဲ ့ သူကော ့တင်ပေးတာ ဆုံသွားတဲ ့အခါများမှာ
အရသာက ဘယ်လိုပြောရမယ်မှန်း မသိအောင်ကို ကောင်းတာပါ။
"အား-အင်း-ကောင်းတယ်"မတင်ရီ ပါးစပ်က အသံထွက်လာပါပြီ၊ကောင်းပြီး အရသာရနေပြိလေ။
မောင်မောင်ကတော ့လိုးရင်းလိုးရင်း စောက်ခေါင်းအရည်တွေရွှဲလာတာနဲ ့စောစောကလိုကြပ်မနေဘဲ ခေ ျ ာင်လာသလိုဖြစ်တဲ ့အတွက်
သုတ်ရည်မထွက်အောင်ထိန်းလို ့ရနေပါတယ်။မောင်မောင်လီးက သိပ်တော ့မငယ်လှပါဘူး။လုံးပတ်သုံးမတ်လုံးလောက်ရှိပြီး အရှည်ငါးလက္မခွဲ
ရှိတာပါ။မတင်ရီစောက်ခေါင်းကိုက ကလေးမွေးထားပြီးက ျ ယ်နေလို့ပါ။
"အင်-မောင်-ကောင်းလိုက်တာကွာ၊ဆောင့်-ဆောင့်-တအားကြီးဆောင့်ပေး-ပြီးကာနီးပြီ" မတင်ရီ အငမ်းမရ ပြောရင်း ဖင်ကြီးကို အတင်း
ကော ့မြှောက်ပေးနေပါတယ်။မတင်ရီပါးစပ်က ငြိမ်မနေနိုင်တော ့ဘဲ "အာ-အူး-အွတ်-အီး"အသံတွေဆက်တိုက်ထွက်နေတာ။လိုးရင်းလိုးရင်း
မောင်မောင် လီးခေ ျ ာင်းတခုလုံး က ျ င်တက်လာပြီး သုတ်ရည်တွေ ထွက်သွားပါတော ့တယ်။စောက်ခေါင်းထဲ ပူနွေးတဲ ့သုတ်ရည်တွေ အပန်းခံ
လိုက်ရတာ မတင်ရီ အဖို ့ကောင်းခ ျက်ဘဲ။မောင်မောင်အရည်မထွက်ခင် မတင်ရီ ပြီးသွားတာလေ။မတင်ရီ (၆)လလုံးလုံး အောင့်ထားရတာ
ကောင်းခ ျက်တော ့၊ဒိကောင်လေးကို ယောက်က ျ ား ပြန်မလာမခ ျင်း အစားထိုးအလိုးခိုင်းရမှာဘဲ။
မောင်မောင် အရည်ပန်းထွက်တာနဲ ့တပြိုင်နက် လူလဲပင်ပန်းသွားပြီမို ့မတင်ရီဘေးအိပ်ရာပေါ် ပက်လက်လှန် ဖလက်ပြသွားတာပါ။လူလဲ
ချွေးတွေရွှဲစိုလို ့၊လှဲနေရင်း ခဏအကြာ မောင်မောင် အိပ်ပေ ျ ာ်သွားပါတယ်။
မောင်မောင် အိပ်ပေ ျ ာ်သွားတာနဲ ့ မတင်ရီ သူ ့အဖုတ်မှာပေက ျံ နေတာတွေကို ထဘီနဲ ့သုတ်လိုက်ပါတယ်။ပြီး ကြိုးတန်းပေါ်က ထဘီ
တထည်ကိုယူဝတ်ပြိး မီးဖိုတံခါးဖွင့်ကာ အိမ်သာသွား ရေဆေးရပါတယ်။ရေမဆေးရင် အရည်တွေစီးကပ်စီးကပ်နဲ ့အိပ်လို ့ရမှာမဟုတ်ဘူးလေ။
မတင်ရီ အိမ်ခန်းထဲပြန်ရောက်၊မောင်မောင်ဘေးမှာ ဝင်အိပ်လိုက်ရင်း စိတ်ခ ျ ရတဲ ့ရက် ဟုတ် မဟုတ် တွက်ကြည့်တာ၊တော်ပါသေးရဲ ့၊ဗိုက်မကြီး
နိုင်ပါဘူး၊စိတ်ခ ျ ရတဲ ့ရက်ဖြစ်နေလို ့၊ဒါပေမဲ ့ မနက်ဖြန်က ျ ရင်တော ့တားဆေးသွားထိုးမှဖြစ်မယ်။ဒီကောင်လေးနဲ ့က ထပ်ပြိးလိုးကြဦးမှာလေ။
တော်ကြာ ဗိုက်ကြီးလာလို ့ လင်မယားကွဲလိမ်ုမယ်။မတင်ရီ တွေးရင်း အိပ်ပေ ျ ာ်သွားပါတယ်။
မတင်ရီကသာမသိတာ။သူ ့အမ မတင်ကြည်က သူတို ့နှစ်ယောက် ဒုတိယအခ ျီ လိုးနေကြတုန်း အိပ်ရာကနိုးလာလို ့။နားထဲ ပြွတ်-ဘွတ်
အသံတွေကြားတာနဲ ့ ဘာလဲဆိုတာသိလိုက်ပြီမို ့။အိပ်ခန်းပေါက်ကခေ ျ ာင်းကြည့်တာ၊မတင်ရီနဲ ့မောင်မောင် လိုးနေကြတာ မြင်လိုက်ရတယ်။
အခန်းမှာက တံခါးမရှိဘူးလေ၊အဝတ်စ ခန်းစည်းဘဲရှိတာ၊ပြီးကလေးတွေနဲ ့မို ့ မီးလုံးထွန်းထားတဲ ့အတွက် မြင်ရတာ၊လိုးနေကြတဲ ့နှစ်ယောက်
ကတော ့ သူတို ့ဇောနဲ ့မို ့ မတင်ကြည် ခေ ျ ာင်းကြည့်နေတာကို မသိကြဘူးလေ။
မတင်ကြည် သူ ့ညီမနဲ ့လူပျိ ု ကောင်လေး အားပါးတရလိုးနေတာ ခေ ျ ာင်းကြည့်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်စိုရွှဲလာလို့ အိပ်
ရာပေါ်ပြန်အရောက် သူ ့လက်နဲ ့ထိုးပြီး အာသာဖြေလိုက်ရသေးတာ။မတင်ကြည်က အပျို ကြီးလို ့သာအမည်ခံထားတာ၊တကယ်က သူအသက်
(၂၀)တုန်းက ရည်းစားဖြစ်တဲ ့လူက ပါကင်းဖောက်လိုက်လို ့ခံထားဘူးပြီးသားပါ။ရည်းစားက သူ ့မယူဘဲ တခြားပိုက်ဆံရှိတဲ ့မိန်းမတစ်ယောက်
ကိုယူသွားလို ့အထီးက ျ န်ဖြစ်ခဲ ့တာ။မတင်ကြည် ဟိုနှစ်ယောက်လိုးကြတာ မြင်ပြိး ငုတ်နေတဲ ့ကာမစိတ်တွေ နိုးထလာပါတော ့တယ်။
"ညီမကလဲကွာ၊အကို ့ကို ခ ျစ်တယ်လဲပြောသေး၊ဒါလေးတောင် ခွင့်မပြု ခ ျင်ဘူးလား"
တင်ကြည်မ သူ ့ရည်းစားက ခ ျစ်သူတို ့ဘာဝ နှစ်ယောက်ထဲတွေ ့ပြီး စကားတွေပြောခ ျင်တယ်ဆိုတာနဲ ့ သူခေါ်ရာကိုလိုက်လာခဲ ့တာပါ။သူ ့ရဲ့
ရည်းစားက သိပ်စိမ်းတာမဟုတ်ပါဘူး၊တရုံးထဲသားတွေပါ၊တင်ကြည်မတို ့က တောရွာဇာတိတွေမို ့ ငယ်ငယ်က ကေ ျ ာင်းနေရတာကလဲ နောက်
က ျတယ်၊ဉာဏ်ကလဲသိပ်မကောင်းလို ့ (၁၀)တန်းကို သုံးကြိမ်ဖြေမှအောင်တာ။တင်ကြည်မ(၁၀)တန်းအောင်တော ့(၁၉)နှစ်ရှိပြီ။သူမ ျ ားတကာ
လို တက္ကသိုလ်သွားနိုင်တဲ ့အင်အားလဲ မရှိတာမို ့အလုပ်ထွက်လုပ်မယ်ဆိုပြီး အလုပ်ရှာတာ၊အလုပ်ကလဲရှားပါးလိုက်တာ၊ဘယ်မှာမှ အလုပ်က မရှိ၊
ဒါနဲ ့ဘဲ နောက်ဆုံး ခြံနီးနားခ ျင်း ဆောက်လုပ်ရေးက စာရေးကြီးကို အပူကပ်ပြီး သူတို ့ရုံးမှာ နေ ့စားဝင်လုပ်ရတယ်။ဆောက်လုပ်ရေးဋ္ဌာနကလဲ
အမြဲတမ်းရာထူးကိုသာ ခန် ့ပိုင်ခွင့် မရှိတာ၊နေ ့စားကတော ့မြို ့နယ်အင်ဂ ျင်နီယာလမ်းဗိုလ်ကြီးသဘောနဲ ့ခန် ့လို ့ရတာလေ။အလုပ်ကတော ့သိပ်ပြီးမယ်မယ်ရရ မရှိပါဘူး၊ဆောက်
လုပ်ရေးဋ္ဌာနဆိုတာ လမ်းခင်း၊လမ်းပြင်၊တံတားဆောက် ဆိုတဲ ့ အပြင်ကွင်းလုပ်ငန်းတွေက အဓိကလေ၊ရုံးအလုပ်က ငွေစာရင်းနဲ ့ဘီကြူ လို ့ခေါ်
နေကြတဲ ့ရန်ပုံငွေရအောင်တွက်ခ ျက်တင်ပြရတဲ ့ခန် ့မှန်းခြေစာရင်းလောက်ရှိတာ။ဘီကြူ ဆိုတာကလဲ အင်ဂ ျင်နီယာမှတွက်တတ်တာ၊အနည်း
ဆုံး A.G.T.I လောက်အောင်ထားမှ နားလယ်တာ၊ငွေစာရင်းကလဲ ဆောက်လုပ်ရေးဖွဲ ့စည်းပုံအရ E.E ရုံးခေါ်တဲ ့ခရိုင်ရုံးကြီးက ချု ပ်ကိုင်ထား
တာ၊မြို ့နယ်အင်ဂ ျင်နီယာလမ်းဗိုလ်ကြီးက လုပ်ငန်းတစ်ခုခ ျင်းအလိုက် ဘောက်ခ ျ ာပြေစာရေးဆွဲပြီး E.E ရုံးတင်ပြရတာ၊E.E ရုံးက စီစစ်ပြီးမှ
ငွေထုတ်ပေးတာ၊သူတို ့အခေါ် Form(2)တင်တယ်လို ့ခေါ်ပါတယ်။တပည့်တပန်းတွေကို မသိစေခ ျင်လို ့လား၊စိတ်မခ ျလို ့လား၊Form(2)ကို
လမ်းဗိုလ်ကြီးကိုယ်တိုင် စာရင်းသွင်းတာပါ။အလားတူ B.Q ခေါ်တဲ ့ရန်ပုံငွေရအောင်တောင်းခံတင်ပြရတဲ ့လုပ်ငန်းခန် ့မှန်းခြေစာရင်းကိုလဲ လမ်း
ဗိုလ်ကြီးကိုယ်တိုင် တွက်ခ ျက်ရေးဆွဲတာ။ဒီတော ့တင်ကြည်မ အလုပ်ဝင်တယ်သာပြောတာ၊လမ်းဗိုလ်ကြီးခိုင်းတဲ ့ တောက်တိုမယ်ရလေးတွေကို
သာလုပ်ရတာ၊လုပ်ငန်းတိုးတက်မှုတို ့ ဘာတို ့လို လစဉ်တင်ပြရတဲ ့စာရင်းဇယားမျိုးတွေကို လမ်းဗိုလ်ကြီးက ပထမတစ်စုံ လုပ်ပေးပြီး မိတ္တူ ပွါး
ရမဲ ့အစုံတွေကို တင်ကြည်မတို ့လိုနေ ့စားတွေက ပုံတူကူးပေးရတာ။လမ်းတစ်လမ်းခ ျင်းစီအတွက် မိတ္တူ (၈)ခု အပိုပေးရတာမို ့လမ်း(၄)လမ်း
ရှိတဲ ့မြို ့နယ်ဆို(၃၂)စုံလုပ်ပေးရတာ။နီ၊ပြာ၊၀ါ၊စိမ်း၊ညို ၊နက် စတဲ ့အရောင်တွေနဲ ့ခ ျယ်ပေးရတာမို ့photo-copy ကူးလို ့လဲမရ၊သူတို ့တောမြို ့
လေးမှာ ရိုးရိုးအဖြူ အမဲမိတ္တူ ကူးစက်ဘဲရှိတာ၊ colour-printer မရှိဘူး။ဒီတော ့ကေ ျာင်းသားလေးတွေကိုင်တဲ ့ရောင်စုံခဲတံနဲ ့ခ ျယ်ပေးရတာ။
ဒါကလဲ လကုန်ကာနီး လေးငါးရက်မှာမှ လုပ်ရတာ၊က ျန်တဲ ့ရက်တွေဆို တင်ကြည်မတို ့အလုပ်မရှိလို ့ ရုံးပေါ်ထိုင်ငိုက်နေကြရတာ။
ဆောက်လုပ်ရေးမှာ နေ ့စားဝင်လုပ်ရင်း တင်ကြည်မ ရည်းစားရလိုက်တယ်။သူ ့ရည်းစားက လမ်းဗိုလ်လေးလို ့ အရပ်ကခေါ်တတ်ကြတဲ ့
အငယ်တန်းအင်ဂ ျင်နီယာပါ။G.T.Iဆင်းတစ်ယောက်ပါ။လူပျို ကြီး၊အသက်(၃၀)လောက်ရှိနေပြီ၊တင်ကြည်မထက်(၁၀)နှစ်လောက် ကြီးပါတယ်၊
တင်ကြည်မတို ့ရုံးဝန်ထမ်းတွေနဲ ့လမ်းအလုပ်သမားတွေကတော ့မြို ့နယ်အင်ဂ ျင်နီယာကို"ဗိုလ်ကြီး"၊အငယ်တန်းအင်ဂ ျင်နီယာကို "ဗိုလ်လေး"
လို ့ခေါ်ကြတာ။တင်ကြည်မတောင် ရည်းစားမဖြစ်ခင်က "ဗိုလ်လေး"ခေါ်နေတာ၊ရည်းစားဖြစ်တော ့လဲ နုတ်က ျို းနေလို ့့"ဗိုလ်လေး"ဘဲဆက်ခေါ်
နေတာ၊ရည်းစားက အတင်း အကို အခေါ်ခိုင်းလို ့မနဲပြင်ခေါ်ရတာ။ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် တင်ကြည်မ သူ ့ကိုသိပ်ခ ျစ်လွန်းလို ့မဟုတ်ပါ။
ကိုယ်ကလဲ အသက်သာ(၂၀)ထဲရောက်လာတာ၊ရည်းစားဆိုလို ့မူးလို ့ရှုစရာမရှိ၊ရုပ်ရည်ကလဲ သာမန်ရွက်ကြမ်ရေကြို ၊မိဘတွေကလဲတောက
တောင်သူလယ်လုပ်တွေ၊ဘာဂုဏ်ဒြပ်မှရှိတာမဟုတ်၊ရုပ်မခေ ျ ာလို ့ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လေးနဲ ့ဖမ်းရအောင်ဆိုတာကလဲ သူ ့ကိုယ်လုံးက ခပ်
ပါးပါးရယ်၊ကေ ျာင်းမှာတုန်းကတော ့ရည်းစားစာပေးတဲ ့လူတွေ ရှိသင့်သလောက်တော ့ရှိပါရဲ ့။ဒါပေမဲ ့ဘာမှအားကိုးမရနိုင်တဲ ့ ဖွတ်ကြားတွေ၊
ဒါကြောင့် တစ်ယောက်မှလက်မခံခဲ ့ဘဲနေတာ။အခုတော ့ကိုယ်ကလဲ အသက်(၂၀)ထဲရောက်လာပြီ၊(၁၀)တန်းလဲအောင်ပြီးပြီ၊တက္ကသိုလ်လဲ
တက်တော ့တာမဟုတ်ဘူး၊အလုပ် လုပ်ရင်း လင်ယူသားမွေး ဒါဘဲရှိတော ့တာမို ့လမ်းဗိုလ်လေးက "ခ ျစ်ပါတယ်" လို ့ပြောလာတာကို လက်ခံ
လိုက်တာပါ။တင်ကြည်မတွက်တာက သူအသက်လဲ(၂၀)ရှိပြီ၊ဟိုတဘက်ကလဲ(၃၀)၊အိမ်ထောင်ပြုဖို ့အရွယ်တောင် ကေ ျ ာ်နေပြီ၊သမီးရည်းစား
သက်တမ်း တစ်နှစ်ပြေ ့ရင် လက်ထပ်ကြမယ်ပေါ ့လေ။
"ညီမ၊အကို ့ကို ခွင့်ပေးကွာ၊တစ်ယောက်နဲ ့တစ်ယောက် ခ ျစ်နေကြပြီဘဲဟာ၊အကို လုပ်မယ်နော်" ပြောလဲပြော၊လက်ကလဲ တင်ကြည်မရဲ ့
နို ့တွေကို အင်္က ျီ ပေါ်က ကိုင်ပေးနေတာ။တင်ကြည်မ စိတ်တွေ ကယောက်ကယက်ဖြစ်နေပြီ၊တခါမှယောက်က ျားရဲ ့အကိုင်အတွယ် ခံရဘူးတာ
မဟုတ်တော ့ရင်တွေခုံနေတာပါ၊တင်ကြည်မ ဘာပြောလို ့ပြောရမယ် မသိတော ့၊ငြိမ်နေတာပါဘဲ။တင်ကြည်မ ခွင့်ပေးတယ်လဲမပြော၊ငြင်းဆန်
တာလဲမဟုတ်တော ့၊သူ ့ရည်းစားက အတွေ ့အကြုံ ရှိပြီးသားမို ့၊သူ ့ကို ဖျာပေါ်ဆွဲလှဲလိုက်ပြီး အပေါ်ကတက်ခွ၊နုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်နမ်းတော ့
တာပါ။တင်ကြည်မ အသက်ရှုကြပ်လာတဲ ့အထိ ရည်းစားက နုတ်ခမ်းချင်းတေ့ပြိး အားပါးတရစုတ်တာ၊ကြာလာတော ့တင်ကြည်မ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော ့လို ့အတင်းတွန်းဖယ်လိုက်တော ့မှ ရည်းစားက နုတ်ခမ်းခ ျင်းတေ့စုတ်တာကို ရပ်လိုက်တာ၊
"အား၊အကိုရာ၊အရမ်းကြမ်းတာဘဲ၊ညီမ အသက်ရှုလို ့တောင် မရဘူး" တင်ကြည်မ မောသံကြီးနဲ ့ပြောနေတာ။ရည်းစားက ရယ်မောပြီး
"ညိမက အက ျင့်မရှိသေးလို ့ပါကွာ၊ခဏ ခဏ နမ်းပေးရင် အက ျင့်ရသွားမှာပါ" ရည်းစားက ပြောလဲပြော။ထဘိအောက်စကို လက်နဲ ့ကိုင်
ပြီး အပေါ်ဘက်ကိုဆွဲလှန်ယူနေပါတယ်။တင်ကြည်မ ဘာလုပ်တော ့မယ်ဆိုတာ သိနေပေမဲ ့မလုပ်ပါနဲ ့လို ့မပြောရက်ဘူးလေ၊သူကိုယ်တိုင်က
စိတ်ပါနေပြီ၊စောစောက သူ ့အပေါ်တက်မှောက်ပြိး နုတ်ခမ်းနားတုန်းက ရည်းစားရဲ ့ရင်ဘတ်နဲ ့သူ ့နို ့အုံထိနေတာကိုး၊ပြိးတော ့အောက်ဘက်
မှာလဲ ပေါင်ခ ျင်း ထပ်ဖိထားတာလေ။ဘယ်ကဘယ်လိုမှန်းသာ မသိတာ၊အဖုတ်မှာက အရည်စိုနေပြီ။
ရည်းစားဖြစ်သူက ထဘီကို မသိမသာ တဖြေးဖြေး ဆွဲတင်လာတာ ခြေသလုံးကေ ျာ်လာတော ့ဆက်ဆွဲတင်လို ့ မရဘူး၊ပေါင်အောက်ရောက်
နေလို ့၊ဒါနဲ ့ရည်းစားက တင်ကြည်မရဲ ့ခြေထောက်တွေကို ဒူးဂေါင်းနားက ကိုင်ပြီး ဖြဲကားပေးရင်း ထဘီကို ခါးအထိဆွဲလှန်လိုက်ပါတယ်။ထဘီ
ခါးပေါ်ရောက်တာနဲ ့ တင်ကြည်မ ရှက်တာနဲ ့ မ ျက်စိတွေကိုမှိတ်ထားပါတယ်။ရည်းစားက တင်ကြည်မရဲ ့အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ယူရင်း
"ညီမ၊ဖင်ကြွပေး" ခိုင်းတဲ ့အတိုင်း တင်ကြည်မ ဖင်ကို အသာကြွပေးလိုက်ပါတယ်။ဘောင်းဘီကျွတ်သွားတဲ ့အခါမှာ တင်ကြည်မရဲ ့အောက်
ပိုင်းတပိုင်းလုံး ကွင်းကွင်းကွက်ကွက် ပေါ်လာတာပါဘဲ၊ရည်းစားလုပ်တဲ ့လူက တင်ကြည်မရဲ ့ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းကိုဒူးထောင်ပေးရင်း ဆွဲဖြဲ
လိုက်လို ့မိန်းမအင်္ဂါ ဖောင်းဖောင်းကြီးက မမြင်ခ ျင်အဆုံးပါ။အမွေးတွေက မထူမပါး၊မရှည်မတိုပါ။ရည်းစားက အဖုတ်ကို လက်နဲ ့ပွတ်ပေးနေတာ
တင်ကြည်မ အောက်ကနေ ဖင်ကြီးမြှောက်တက်လာတာပါဘဲ၊တင်ကြည်မ မနေတတ်တော ့ဘူး၊ရည်းစားက အတွေ ့အကြုံ ရင့်နေပြီလေ၊မိန်းမ
မရှိလို ့သာ လူပျိုကြိးပြောရတာ၊ကြေးစားဇယားမတွေ၊ကက မတွေနဲ ့က နဲတာမှမဟုတ်ဘဲ။တင်ကြည်မကသာ အစိမ်းသက်သက်၊ရည်းစား လက်
ကမြင်းမှုကြောင့် တင်ကြည်မစောက်ဖုတ်တခုလုံး အရည်တွေစိုရွှဲနေပြီ၊တင်ကြည်မစိတ်တွေ ကယောင်ခြောက်ခြားဖြစ်နေပြီ။
ရည်းစား သူ ့ပုဆိုးကို ခေါ်င်းပေါ်ကနေချွတ်လိုက်ပြီး လီးကို စောက်ခေါင်းပေါက်နဲ ့တေ့ပြီး ထိုးသွင်းပါတယ်။
"အား--နာတယ်"တင်ကြည်မ အသည်းအထန် အော်လိုက်တာ၊အော်သာအော်တယ်၊လီးက ဒစ်လောက်ဘဲဝင်သေးတာ၊ကြပ်တာကတော ့
တအားကြပ်တာ၊တင်ကြည်မက အပျို စစ်စစ်၊အခုမှ နဖူးတွေ ့ ဒူးတွေ ့ဖြစ်တာ။နာလွန်းလို ့စောစောကမှိတ်ထားတဲ ့မ ျက်စိ ပွင့်လာပြီး
"အာ-အကိုရယ်၊နာလိုက်တာ၊က ျ မဟာလေး ကွဲပြီထင်တယ်"
"အစမို ့နာတာပါညီမရယ်၊ခဏနေ မနာတော ့ပါဘူး၊ကွဲလဲမကွဲပါဘူး၊တော်ကြာ ပေ ျ ာက်သွားမှာပါ" ရည်းစားက ခေ ျ ာ့လဲခေ ျ ာ ့၊လက်က
တင်ကြည်မရဲ ့ပေါင်နှစ်လုံးအောက် ထောက်ထားပြီး လီးကို တဖြေးဖြေး နှဲ ့နှဲ ့ထိုးသွင်းတော ့တာပါဘဲ။
"အီး-အ--အမလေးးး"တင်ကြည်မ နာလွန်းလို ့အော်နေရတာပါ။စောက်ခေါင်းထဲ ဒုတ်ခေ ျ ာင်းကြီးနဲ ့ထိုးလိုက်တာလားတောင် ထင်ရတာ၊
နာလွန်းလို ့တင်ကြည်မရဲ ့ပေါင်နှစ်ခေ ျ ာင်း တဇတ်ဇတ်တုန်နေတာ၊ရည်းစားကလဲ တင်ကြည်မ အပျိဲစစ်မှန်းသိလို ့ဖီးလ်တွေတက်လာပြီး လီးကို
တဆင့်ပြိးတဆင့် ဝင်အောင်ထိုးသွင်းနေတော ့တာ။တင်ကြည်မအော်တာကို ဂရုမစိုက်တော ့ဘဲ လီးအဆုံးဝင်အောင် အားစိုက်သွင်းတဲ ့အတွက်
နောက်ဆုံး ဆီးခုံနှစ်ခု ထိမိတဲ ့အထိ လီးအဆုံးဝင်သွားရော၊လီးအဆုံးဝင်တော ့မှ ရည်းစားက
"ညီမ တအားနာတာဘဲလား"
"အကိုရယ်၊မေးမှမေးတတ်ပလေ၊သေလုအောင်နာတာ၊အဟုတ်ကို ကွဲသွားပြီနေမှာပါ"
"မကွဲပါဘူးဆိုကွာ ညီမကလဲ၊ပြီးပြီ၊အဆုံးထိဝင်သွားပြီ၊ဒိရှေ ့ မနာတော ့ဘူး" ပြောပြောဆိုဆို ရည်းစားဖင်ကိုကြွကာ ကြွကာ လိုးတော ့တာ။
"အမလေး၊အာ၊အကို၊နာတယ်" တင်ကြည်မ အော်တုန်းပါ။လီးတစ်ခေ ျ ာင်းလုံ းဝင်နေပြီမို ့ ရည်းစား ဆက်တိုက်ဘဲ လိုးပေးပါတယ်။စောက်
ခေါင်းပေါက်က တအားကြပ်နေတာမို ့လီးတစ်ခေ ျ ာင်းလုံးကို ကြက်ပေါင်ကွင်းနဲ ့ခ ျ ည်တုတ်ထားသလို တင်းကြပ်နေတာပါဘဲ။ဒါပေမဲ ့သဘာဝ တရားအရ လေး ငါး ဆယ်ခ ျ က်ဆောင့်ပေးလိုက်တဲ ့အခါ စောက်ခေါင်းထဲမှာ အရည်ရွှဲစိုလာလို ့စောစောကလို တအားမကြပ်တော ့ဘဲ လိုးလို ့
ကောင်းလာပါတယ်။တင်ကြည်မလဲ စောစောပိုင်းက နာလို ့အော်နေတဲ ့အသံ တိတ်သွားပြီး ဖင်ကို မသိမသာ ကော ့ပေးနေလေရဲ ့။ရည်းစားဖြစ်
သူ ကြာကြာမလိုးနိုင်ပါ၊စောက်ခေါင်းကကြပ်နေလို ့၊ခဏလေးနဲ ့အရည်ထွက်ခ ျ င်လာတာနဲ ့၊ကပြာကရာ လီးကိုဆွဲနုတ်ပြီး တင်ကြည်မရဲ ့ပေါင်
ကြားထဲ အရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်ရတယ်။သူက အတွေ ့အကြုံ မ ျားလှပြီ၊မတော် ဗိုက်ကြီးမှာစိုးလို ့ အရည်ကို အထဲမှာမထဲ ့ဘဲ အပြင်ဘက်
ဆွဲထုတ်ပြီးပန်းတာ။
မိန်းမတစ်ယောက်ကို လိုးခွင့်ရဘို ့အစ ပထမအကြိမ်သာ ခဲယဉ်းတာပါ၊တစ်ခါဖောက်ပြီးရင် နောက်ပိုင်း လွယ်လွယ်ကူကူပါဘဲ၊လမ်းဗိုလ်လေး
ဆိုတဲ ့လူက စားနေက ျ ကြောင်လေ၊တင်ကြည်မကတော ့ ဘယ်သိပါ ့မလဲ၊လက်ထပ်ယူမယ်မှတ်တာပေါ ့။သူ ့ရဲ ့အပျို စင်ဘဝကိုပေးလိုက်ရပြီး
တဲ ့နောက် မထူးတော ့ပါဘူးဆိုပြီး ရည်းစားခ ျိန်းတိုင်း သွား သွားပြီး ခံရတာ၊ရည်းစားက (လက်မထပ်ခင် ဗိုက်ကြီးလာမှာစိုးလို ့)အကြောင်းြ့ပပြီး
လိုးတဲ ့အခါတိုင်း F.Lအစွပ် စွပ်ပြီးလိုးတာ။(၆)လလောက် တင်ကြည်မကို ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင်လိုးပြီး၊တခြားမြို ့နယ်ကိုပြောင်းသွား၊အဲဒီမြို ့က
ပိုက်ဆံရှိတဲ ့အပျိုကြီးတစ်ယောက်နဲ ့လက်ထပ်လိုက်တာလေ။
တင်ကြည်မလဲ ရည်းစားပြောင်းသွားပြီး တခြားမြို ့မှာလက်ထပ်သွားပြီလို ့ကြားတာနဲ ့၊ဆောက်လုပ်ရေးမှာဆက်မလုပ်ခ ျင်တော ့ဘဲ၊အလုပ်
ပြောင်းဖို ့ကြို းစားရင်း ကံအားလေ ျှ ာ်စွာ ပညာရေးရုံးမှာ အငယ်တန်းစာရေးအလုပ်ရလို ့ဟန်က ျသွားပါတယ်။နို ့မို ့ဆောက်လုပ်ရေးမှာဆက်
လုပ်နေရင် လမ်းဗိုလ်လေးနဲ ့ကိုယ့်အကြောင်း သိတဲ ့လူတွေရှေ ့ဘယ်လိုနေရမယ်မှန်းတောင်မသိ။
ညီမလုပ်တဲ ့သူနဲ ့ဟိုကောင်လေး၊လိုးကြတာကိုတွေ ့လိုက်ရလို ့၊မတင်ကြည် မအိပ်နီုင်တော ့ဘဲ၊ရည်းစားဦး(ရည်းစားဦးလို ့ပြောရအောင်က
နောက်ထပ်လဲ ရည်းစားမထားဖြစ်တော့ပါဘူး)နဲ ့လိုးခဲ ့ကြတာကို ပြန်စဉ်းစားမိတာပါ။ယောက်က ျ ားအလိုးကို(၆)လလောက်အတွင်းအကြိမ်
(၃၀)လောက်ခံခဲ ့ဘူးပြီး၊(၇)နှစ်လောက်ထိ မေ့မေ့ပေ ျ ာက်ပေ ျာက်နေလာခဲ ့တာ၊ကနေ ့ည၊ညီမဖြစ်တဲ ့သူ၊သူ့ထက်ငယ်တဲ ့ကောင်လေးနဲ ့လိုး
နေတာမြင်လိုက်ရတာ၊သူပါ ဖုံးကွယ်နေတဲ ့တဏှာပေမစိတ်တွေ ထိုးထွက်လာပြီလေ။ဘယ်လိုလုပ်ရမှန်းတောင် မသိတော ့။
နောက်ရက်က ကေ ျ ာင်းဖွင့်ရက်မို ့မောင်မောင် ကေ ျ ာင်းတက်ရတယ်။သူက ဒီနှစ်(၁၀)တန်း။အရေးကြီးတဲ ့ အစိုးရစစ်စာမေးပွဲ။(၁၀)တန်းကို
အမှတ်ကောင်းကောင်းနဲ ့အောင်မှ ကိုယ်တက်ခ ျ င်တဲ ့တက္ကသိုလ်တက်ခွင့်ရတာ။ မောင်မောင်က စာကြို းစားတာ။ညတိုင်းစာကြည့် တာ၊မနေ ့ည
ကတော ့မတင်ရီ သူ ့ကို နည်းပညာအသစ်အဆန်းတွေ လက်တွေ ့သင်ကြားပို ့ခ ျပေးလို ့ကေ ျာင်းစာမကြည့်လိုက်ရဘူး၊ဒါကြောင့် မောင်မောင်
ကေ ျ ာင်းကို အစောကြီးသွား၊အတန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှမရောက်သေးခင် ကေ ျ ာင်းသင်ခန်းစာတွေ ဖတ်နေလေရဲ ့။
"ဟယ်၊မောင်မောင်၊အစောကြီးလာပြီး စာဖတ်နေတယ်ပေါ ့၊ဟုတ်လား" မောင်မောင် ကေ ျ ာင်းစာကို စိတ်ပါလက်ပါဖတ်နေမိတာ ဆရာမ ဒေါ်
ထားထား စကားသံ ကြားတော ့မှ မ ျ က်နှာမော ့ကြည့်မိတာ၊ဆရာမ ဒေါ်ထားထား သူ ့ခုံဘေးရောက်နေတာ သူမသိ။
"ဟုတ်၊ဆရာမ၊မနေ ့ညက စာမဖတ်ဖြစ်လို ့" မောင်မောင် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး ရိုရိုသေသေ ဖြေတာ၊ဆရာမ ဒေါ်ထားထားက (၁၀)တန်း
အင်္ဂလိပ်စာပြတဲ ့သူတို ့အတန်းပိုင် ဆရာမ။ဆရာမက ပညာရေးတက္ကသိုလ်ဆင်း B.A;B.Ed ဘွဲ ့ရ၊မြို ့ခံသူဋ္ဌေးသမီး၊အဖေမရှိတော ့ပေမဲ ့အမေ
မုဆိုးမကြီးရဲ ့ငွေကြေးတွေကို မြို ့ကလူတော်တော်မ ျ ားမ ျ ား အတိုးနဲ ့ခေ ျ းနေကြရတာမို ့မြို ့မိမြို ့ဖသဘွယ်လဲ ဖြစ်နေတာ။
"စာလိုက်နိုင်လား၊မရှင်းတာရှိရင် ဆရာမကို လာမေးနော်" ဆရာမ မောင်မောင်ခုံဘေးလာရပ်ပြီး ပြောတာပါ။
"ဟုတ်ကဲ ့ပါ ဆရာမ၊အခုထိတော ့ လိုက်နိုင်ပါသေးတယ်၊နားမလယ်တာရှိရင် ဆရာမကို မေးပါ ့မယ်" မောင်မောင်ပြောနေရင်း ဆရာမကို
မသိမသာ ခိုးကြည့်တာ။ဒိအရင်ကတော ့ ကိုယ့်ဆရာမတွေကို မောင်မောင် သေသေခ ျ ာခ ျ ာ မကြည့်မိပါ။မနေ ့ညကမှ မတင်ရီရဲ ့ လက်တွေ ့
ခ ျ စ်နည်းပညာရပ်ကို သင်ကြားခွင့်ရလိုက်လို ့ ကနေ ့ဆရာမကို သေခ ျ ာကြည့်မိတာ။ဆရာမဒေါ်ထားထားက သူတို ့မြို ့အညာသူပီပီ အသား
အရေက ညို ပါတယ်။အရပ်က ငါးပေတစ်လက်မ ရှိပြီး ပုတယ်ထင်ရပေမဲ ့ကိုယ်ခန္ဓာအဆက်အပေါက်က ကြည့်ကောင်းပါတယ်။နို ့တွေက သိပ်
မကြီးပေမဲ ့ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးက တော်တော်ကြီးတာပါ၊မောင်မောင်ထက်ကြီးတဲ ့နှစ်ဆွေးကေ ျ ာင်းသားကြီးတွေ ပြောပြောနေတာ-"ဆရာမ ဒေါ်
ထားထားက ဖင်အောင်သလောက် နို ့က သေးတယ်ကွာ"တဲ ့လေ။
"အေးလေ၊ဆရာမပြောတာ မောင်မောင် နားမလယ်တာရှိရင် လာမေးလို ့ပြောတာ၊ကေ ျ ာင်းခ ျိန်မှာမေးဖို ့အခ ျိန်မရရင် ဆရာမအိမ်ကို လာ
မေးပေါ ့၊ဟုတ်ပြီလား" ဆရာမ မောင်မောင်ကိုပြောပြီး သူ ့နေရာဆီပြန်သွားပါတယ်၊မောင်မောင် ဆရာမ နောက်ပိုင်းကို အငေးသား ကြည့်မိတာ
ကေ ျ ာင်းသားကြီးတွေပြောတဲ ့အတိုင်း ဆရာမရဲ ့ဖင်တုန်းကြီးက နဲတာမှမဟုတ်တာ၊စစ်ကိုင်းအိုးကြီး က ျနေတာပါ၊လမ်းလေ ျှ ာက်လိုက်တိုင်း
ဖင်တုန်းကြီးနှစ်ခြမ်းက နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် စည်းခ ျ က်ညီညီ တုန်ယမ်းနေတာပါ၊မောင်မောင် ဆရာမရဲ ့ဖင်ကြီးငေးကြည့်နေတုန်းမှာဘဲ တခြား
ကေ ျ ာင်းသူကေ ျ ာင်းသားတွေရောက်လာပါတော ့တယ်။
မတင်ရီ မနက်မိုးလင်းတာနဲ ့ရေချို းပြီး အငယ်မကို ပိုးထုတ်နဲ ့ကေ ျာမှာလွယ်ပိုး၊အကြီးကောင်လက်ဆွဲပြီး ကေ ျ ာင်းပို ့ပါတယ်၊သူငယ်တန်းမို ့
ရပ်ကွက်ထဲကမူလတန်းကေ ျ ာင်းတင်ပို ့ရတာမို ့ မဝေးလှပါဘူး၊ကေ ျ ာင်းပို ့ပြီးတာနဲ ့ မတင်ရီ စေ ျ းသွားရင်း တားဆေးထိုးဖို ့သားဖွါးဆရာမဆီ
ဝင်ပါတယ်၊အရင်ကလဲ မတင်ရီ တားဆေးထိုးနေက ျ ပါ၊အခု ယောက ်က ျ ားသင်တန်းတက်နေလို ့မလိုအပ်ဖူးဆိုပြီး မထိုးဘဲနေ နေတာ၊ဒိရှေ ့
မောင်မောင်နဲ ့ပွဲကြမ်းရဦးမှာမို ့ ဆေးထိုးမထားရင် မဖြစ်တော ့တာမို ့ သတိတရ သွားထိုးတာပါ။
"ဟော မယ်တင်ရီ၊ မပေါ်လာတာ အတော်ကြာပါရောလား၊အခုမှဘဲ လာတော ့တယ်"သားဖွားဆရာမကြီးက မတင်ရီကို ပြောတာ၊ဆရာမက
အသက်(၅၀)လောက်ရှီနေပြီ၊
"ပေါ်မလာဆို လင်တော ်မောင်မရှိလို ့မလာတာဒေါ်ကြီးရေ၊အခု လင်တော်မောင် ကေ ျ ာင်းပြီးတော ့မှာမို ့ကြိုတင်ဆေး လာထိုးတာ"
ဆေးထိုးပြီးတာနဲ ့ မတင်ရီ စေ ျ းကိုသွားပြီး ဟင်းခ ျ က်စရာဝယ်ရတယ်၊အမက ရုံးတဘက်နဲ ့မို ့ခ ျ က်တာပြုတ်တာ၊စေ ျ းဝယ်တာ မလုပ်နိုင်
သူဘဲလုပ်ရတာ၊အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ ့အငယ်မကို ခေ ျ ာ ့သိပ်ပြီး မီးဖိုထဲဝင်၊ခ ျ က်ပြုတ်ပေါ ့၊ခ ျ က်ပြုတ်ရင်းတစ်ယောက်ထဲမို ့တွေးမိတွေးရာ
မောင်မောင်နဲ ့ညက လိုးဖြစ်သွားတာကို ပြန်တွေးမိတာ၊ယောက်က ျ ားက သင်္ကြန်ပြီးကတဲက ကေ ျာင်းပြန်သွားရတာ၊သီတင်ကျွတ်မှ သင်တန်း
ဆင်းမှာ၊တကယ်ဆို ယောက ်က ျ ားပြန်လာဘို ့တစ်လခွဲ၊နှစ်လလောက်ဘဲလိုတော ့တာ၊အောင့်ထားဖို ့ကောင်းပေမဲ ့ မတင်ရီ မအောင့်နိုင်ဘဲ
စိတ်အလိုလိုက်ခဲ ့မိတယ်၊စိတ်အလိုလိုက်ဆို မောင်မောင်ဆိုတဲ ့ကောင်လေးနဲ ့ကလဲ အလွယ်တကူ ခြံခ ျ င်းကပ်နေတော ့ဖြစ်သွားတာ၊ယောက်
က ျ ားနဲ ့ကင်းကွာနေတာ(၆)လရှိပြီမို ့ အရမ်းအလိုးခံခ ျ င်နေတာ၊မနေ ့ညကတော ့မောင်မောင်နဲ ့လိုးလိုက်မိတာ၊(၆)လတာငတ်ပြတ်နေတာ
အရသာတော်တော်ရလိုက်တယ်၊ဒီညလဲ မောင်မောင်လာမှာသေခ ျာတယ်၊ကောင်လေး အရူးအမဲသားကျွေးဖြစ်ပြီလေ၊ယောက်က ျ ားပြန်ရောက်
မလာခင် တစ်လခွဲနှစ်လလောက်တော ့ ဒီကောင်လေးနဲ ့နှစ်ပါးသွားရမှာဘဲ၊အရေးကြီးတာက သူမ ျ ားတွေ မသိဖို ့၊သူ ့အမ မတင်ကြည်သိတာ
အရေးမကြီးဘူး၊ညီအမခ ျ င်း ပြောလို ့ရတယ်၊မသကာ သူ ့အမ ပူညံ ပူညံ လုပ်လာခဲ ့ရင် အပ ျို ကြီးကို မောင်မောင်နဲ ့ ပေးလိုးလိုက်ရုံဘဲ၊တစ်ခု
တော ့ရှိတယ်၊ဒီကိစ္စ မောင်မောင်ရဲ ့အမတွေ သိလို ့မဖြစ်ဘူး၊သူ ့အမတွေက သူတို ့မောင် လူပ ျို နုနုထွတ်ထွတ်လေးနဲ ့ကိုယ့်လိုကလေးအမေ
လင်ကြီးငုတ်တုတ်နဲ ့မိန်းမ၊ဘယ်ဖြစ်စေခ ျ င်ပါ ့မလဲ၊သိမ ျ ားသိလို ့ကတော ့ပြောလိုက်မဲ ့ဖြစ်ခြင်း၊ဆဲဆိုလိုက်မဲ ့ဖြစ်ခြင်း။
မတင်ကြည် ရုံးသာတက်နေရတာ၊ရုံးအလုပ်ကို မလုပ်ခ ျ င်ဘဲ စိတ်မပါဘဲ လုပ်နေရတာ၊သူ ့စိတ်က မနေ ့ညက မောင်မောင်နဲ ့သူ ့ညီမ လိုး
နေကြတာကိုဘဲ ခေါင်းထဲမှာရှိနေတာ၊(ညီမလေးနှယ်၊ယောက်က ျ ားရှိရက်နဲ ့လင်ငယ်နေရတယ်လို ့၊မတော် သူမ ျ ားတွေသိသွားရင် အရှက်ကွဲ
အက ျိ ု းနည်းဖြစ်ရုံမက လင်မယားလဲကွဲ၊ဆွေမ ျိ ု းတွေကလဲ ပြောလိုက်ကြမှာဖြစ်ခြင်း၊သူ သတိတော ့ထားမိပါတယ်၊သူ ့ညီမ ပြီးခဲ ့တဲ ့တစ်လ
လောက်ကတဲက မနေနိုင် မထိုင်နိုင်၊တဏှာပိုးရွစိထိုးနေတာ၊လင်နဲ ့ခွဲနေရတာ(၆)လရှိပြီမို ့ခံခ ျ င်နေပြီဆိုတာ၊ကောင်မ ရွတာကတော့ ရွပါတယ်
ငါလဲ ယောက်က ျ ားနဲ ့လိုးဖူးတာပါဘဲ၊သူလောက်တော ့မရွသေးပါဘူး၊ကိုယ့် ကိုယ် ကို ထိန်းရမှာပေါ ့၊ဖြစ်တော ့မဖြစ်သေးဘူး၊ညီမလုပ်တဲ ့လူ
ကို တိုးတိုးတိတ်တိတ် ပြောပြဆုံးမရဦးမယ်၊မိဘနှစ်ပါးသိသွားရင်လဲ စိတ်ဆင်းရဲကြမယ်။ညီမဖြစ်သူကို မောင်မောင်နဲ ့ အနေအထိုင် မသင့်တော်
ဘူးလို ့ပြောရမယ်၊သူပြောတာ၊ဆုံးမတာကို ညီမက လက်မှခံပါ ့မလား၊ညီအမခ ျ င်း အသက်ကလဲ သိပ်ကွာတာမဟုတ်၊(၂)နှစ်ဘဲကွာတာ။
ဆရာမဒေါ်ထားထား နေ ့ခင်း စာသင်ခ ျိန် အားလပ်နေခ ျိန် ဆရာဆရာမ မ ျ ားနားနေခန်းမှာ တစ်ယောက်ထဲ ဟိုတွေး ဒီတွေး တွေးနေတာ၊
မနက်က သူ ့ဂ ျ ူ တီနေ ့မို ့ကေ ျ ာင်းကိုအစောကြီးရောက်တာ၊ဘယ်သူမှမရှိသေးခင် မောင်မာင်တစ်ယောက်ထဲရှိနေတာတွေ ့လို ့၊ကောင်လေး
က ရုပ်ရည်လေးကလဲမဆိုး၊ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ ယောက်က ျ ားပီသ၊စာလဲကြို းစားတဲ ့ကေ ျ ာင်းသားမို ့၊ပထမတော ့ဘာရယ်မဟုတ်ပါ၊
အတန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲရှိနေလို ့ စကားပြောမိတာ၊ကေ ျ ာင်းစာ နားမလယ်တာရှိရင် အိမ်လာမေးနော်လို ့ပြောမိတာ၊မှားမ ျ ားသွားလားလို ့၊
သူ အခန်းရှေ ့ကိုပြန်ထွက်လာတော ့ကောင်လေး သူ ့နောက်ပိုင်း ဖင်ကြီးကို ငေးကြည့်နေတာ သူသမင်လယ်ပြန်ကြည့်ရင်း တွေ ုလိုက်ရတယ်။
ယောက်က ျ ားတော်တော်မ ျ ားမ ျ ား သူ ့ဖင်ကို မကြည့်ဘဲ မနေနိုင်ကြဘူး၊သူကလဲ အပေါ်ပိုင်းနို ့ကသာ မကြီးတာ၊ဖင်က တအားကြီးနေတာပါ၊
ဘာမှလေ ့က ျ င့်ခန်းတွေဘာတွေလဲ မလုပ်ပါဘဲ အပ ျိ ု ဖြစ်တာနဲ ့ ဖင်ကကြီးထွားလာတာပါ၊(အင်း-ငါလဲ အပ ျို ကြီး လင်မရတတ်တာနဲ ့ကိုယ့်
တပည့်ကို ပြန်ပြီးစိတ်ကစားမိနေပါလား)။
ဒေါ်ထားထား အပ ျို ကြီးလို ့သာပြောရတာပါ၊တကယ်တော ့သူလဲ အတွေ ့အကြုံ ရှိပြီးသား အပြီု ကြီးပါ၊တက္ကသိုလ်တက်ရင်း ရည်းစားနဲ ့
အကြိမ်ကြိမ် လိုးခဲ ့ကြတာ၊ကေ ျ ာင်းပြီးသွားရင် လက်ထပ်ကြမယ်လို ့ရည်ရွယ်ထားကြပေမဲ ့တကယ်တမ်းကေ ျ ာင်းပြီးလို ့ကိုယ့်မြို ့ သူ ့မြို ့ဝေး
သွားကြတဲ ့အခါ အနေဝေးပြီး သွေးအေးသလိုဖြစ်ပြီး၊ရည်းစားဖြစ်တဲ ့သူက မိဘတွေပေးစားတဲ ့ဆွေမ ျို းနီးစပ်တော်တဲ ့နှမဝမ်းကွဲတစ်ယောက်နဲ့
လက်ထပ်သွားတာ။ဒေါ်ထားထား သူတို ့မြို ့နယ်ထဲက တောရွာမှာ အလယ်တန်းပြဆရာမဝင်လုပ်၊သတ်မှတ်အမှုထမ်းသက်ပြေ့တဲ ့အခါ B.Ed
ပညာရေးဘွဲ ့ဆက်တက်၊သူတို ့မြို ့မှာဘဲ အထက်တန်းပြဆရာမဖြစ်လာ၊အခုဆို ဒေါ်ထားထားအသက်(၃၂)နှစ်ထဲရောက်လာပြီ၊လင်ယူဘို ့ကလဲ
စဉ်းစားလို ့မရတော ့ဘူး၊သူတို ့မြို ကတောမြို ့လေးဆိုတော ့ သူနဲ ့လိုက်ဖက်မဲ ့ယောက်က ျ ားလူပ ျို လဲ ရှာမတွေ ့ပါဘူး၊ပြောင်းလာကြတဲ ့ဋ္ဌာန
ဆိုင်ရာ အရာရှိတွေကလဲ အိမ်ထောင်သည်တွေမ ျ ားတယ်၊တခြားအရောင်းအဝယ်သမားယူရအောင်ကလဲ ပညာအရည်အခ ျ င်းက(၁၀)တန်း
လောက်တောင် မအောင်တဲ ့လူတွေမို ့မယူခ ျ င်ပါ။ကိုယ်က ဘွဲ ့ဒီဂရီ နှစ်ခုနဲ ့မို ့ အနည်းဆုံးတော ့ဘွဲ ့ရတဲ ့ယောက်က ျ ားလောက်မှယူခ ျင်တာ၊
အခုက ျ မှတော ့လဲ လင်ယူဘို ့ရာ ဖြစ်နိုင်တော ့မှာမဟုတ်ပါဘူး၊ဒီလိုဘဲ အမည်ခံအပ ျ ို ကြီးဘဝနဲ ့နေသွားရတော့မှာပါ။
ညနေ(၄)နာရီ ကေ ျ ာင်းဆင်းကတဲက မောင်မောင် ဘယ်ကိုမှ မသွားဘဲ ကေ ျ ာင်းစာတွေလုပ်နေလို ့ သူ ့အမလေးက အံ ့သြပြီးမေးတာ၊
"ဟဲ ့၊မောင်လေး၊ကစားကွင်း မသွားဘူးလား" ခါတိုင်းဆို ကေ ျ ာင်းကပြန်လာတာနဲ ့မောင်မောင် ဘော်လီဘောသွားပုတ်တတ်တာ၊အခု မကစားနိုင်တော ့ဘူးလေ၊ခါတိုင်း စာကြည့်တဲ ့အချိန် မတင်ရီနဲ ့နှစ်ပါးသွားရတာမို ့ကစားချိန်ကို ပြန်အစားထိုးရတာ။မောင်မောင်ဒါတခုတော ့
တော်တယ်လို ့ပြောရမယ်။သူက(၁၀)တန်းကို နှစ်ခ ျင်းပေါက် အောင်ခ ျ င်တာ။မိဘနှစ်ပါးမရှိတော ့တာမို ့ စေ ျ းရောင်းကြွေးနေတဲ ့အမတွေကို
သနားတယ်။အဝေး မြစ်ကြီးနားကနေ ကားမောင်းရင်း ငွေကြေးထောက်ပံ ့နေတဲ ့ အကိုကြီးကိုလဲ သနားတယ်။အကိုကြီးခမြာ ငြိမ်းခ ျ မ်းရေး မရ
သေးတဲ ့ ကခ ျင်ပြည်နယ် နေရာအနှံ ့ သွားလာကားမောင်းနေရတာ။ကားပိုင်ဆိုပေမဲ ့ ကိုယ်တိုင်မလိုက်နိုင်ရင် ဒရိုင်ဘာ၊စပါယ်ရာကို လုပ်ကျွေး
သလိုဖြစ်မှာလေ။အကိုကြီးက မောင်မောင်(၁၀)တန်းအောင်ရင် တက္ကသိုလ်တက်ဖို ့ပြောထားပြီးသား။ကိုယ်က စာမေးပွဲအောင်ဖို ့ဘဲလိုတယ်။
ညနေ(၄)နာရီကစပြီး ကေ ျာင်းစာတွေကြည့်၊(၆)နာရီမှာ ရေထခ ျိ ု း၊ထမင်းစားပြီးတာနဲ ့(၇)နာရီမှာ စာပြန်ကြည့်ပါတယ်။အမနှစ်ယောက်က
မီးဖိုခေ ျ ာင် ပန်းကန်ခွက်ယောက်ဆေးကြော သန် ့ရှင်းရေးလုပ်ပြီးတဲ ့အခါ သူတို ့အားပြီ။ညီအမနှစ်ယောက် စေ ျ းရောင်းရင်း ရတဲ ့အမြတ်ငွေ
တွက်ခ ျ က်၊မိန်းမပီပီ ဟိုဟာဒီဟာ အတင်းပြောစရာရှိတာတွေပြော၊ည(၈)နာရီလောက်မှာ အမနှစ်ယောက် အိပ်ကြပြီ၊မနက်အစောကြီးအိပ်ရာ
ထပြီး စေ ျ းထွက်ရတာလေ။မောင်မောင် ကေ ျ ာင်းသင်ခန်းစာတွေ ဆက်ဖတ်ပါတယ်။မတင်ရီနဲ ့က ည(၁၀)နာရီခ ျိန်းထားပြီးသား။မတင်ကြည်
အိပ်မောက ျမဲ ့အခ ျိန်။ဒါကြောင့် မောင်မောင် စိတ်အေးလက်အေး စာဖတ်နေနိုင်တာ။
ည(၁၀)နာရီထိုးတာနဲ ့ မောင်မောင် အိမ်ကနေ အသံမထွက်အောင် ပြူ တင်းပေါက်ကကေ ျာ်ထွက်ပါတယ်၊တံခါးမကြီးကထွက်ရင် မတော်
သူ ့အမတစ်ယောက်ယောက် အပေ ါ့အပါးသွားဖို ့ထွက်ခဲ ့မိရင် သိသွားမှာစိုးလို ့၊ပြူတင်းပေါက်ကကေ ျ ာ်ထွက်ပြီး ပြူတင်းတံခါးရွက်ကို အသာ
ပြန်တွန်းစေ ့ပိတ်ထားလို ့ရတယ်။မောင်မောင် မတင်ရီတို ့ခြံဝင်းထဲ ရောက်တာနဲ ့မတင်ရီ မီးဖိုခေ ျ ာင်တံခါးပေါက်ကထွက်လာတာ အခ ျိန်ကိုက်
ပါဘဲ။ "မောင်လေး၊အခန်းထဲဝင်နှင့်၊အမ အိမ်သာခဏဝင်လိုက်ဦးမယ်"။မတင်ရီပြောတဲ ့အတိုင်း မောင်မောင် အခန်းထဲဝင်နေပါတယ်။မတင်ရီ
အိမ်သာထဲဝင်၊ဆေးကြောသန် ့ရှင်းရေးလုပ်၊ အခန်းထဲရောက် ရောက်ခ ျင်း မောင်မောင်က အငမ်းမရ ဖက်င်္ပြီးပါးတွေကိုနမ်းတော ့တာပါဘဲ။
"အာ-မောင်လေးကလဲကွာ၊လောလိုက်တာ၊ခဏနေပါဦး၊အမ အင်္က ျီ ချွတ်ပါဦးမယ်" မတင်ရီပြောလို ့ မောင်မောင် လွှတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
မတင်ရီက အင်္က ျီ ချွတ်ရင်း "မောင်လေးလဲ အဝတ်တွေချွတ်လိုက်လေ၊ရှုတ်ကရှုတ်နဲ ့"၊မောင်မောင်လဲ မတင်ရီပြောတဲ ့အတိုင်း ဝတ်လာတဲ ့
စွပ်က ျ ယ်နဲ ့ပုဆိုးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။မတင်ရီက အင်္က ျီ ၊ဘော်လီကိုချွတ်ပြီး ထဘီရင်လ ျ ားလိုက်ပါတယ်။ပြီးမှ နှစ်ယောက်သား အိပ်ရာ
ပေါ်လှဲအိပ်လိုက်ကြတာ။အိပ်ရာပေါ်ရောက်တာနဲ ့ မောင်မောင် မတင်ရီပေါ်ခွမှောက်ပြီး နုတ်ခမ်းခ ျင်းတေ ့ပြီးကစ်စုတ်၊ရင်လ ျ ားထားတဲ ့ထဘီ
အစကိုဆွဲဖြေပြီး နီု ့တွေကို ကိုင်တွယ်တော ့တာဘဲ။မနေ ့ညကလဲ နို ့တွေကို အားပါးတရကိုင်ပြီးပါပြီ။ဒါပေမဲ ့ စ စခ ျင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိုး
သွင်းလိုက်ရင် ဘာအရသာရှိတော ့မလဲ။နဲနဲပါးပါးတော့ ပက်တင်း လုပ်ပေးရဦးမှာပေါ ့။မောင်မောင်က နဂိုကတဲက စာဖတ်ဝါသနာပါတာမို ့လိင်
နဲ ့ပတ်သက်တဲ ့စာအုပ်တွေအမ ျ ားကြီးဖတ်ထားဘူးတာ။Sexual Behavior In The Human Female(Dr Alfred Kinsey).
A History of Sex(Simone De Beauvoir).စတဲ ့အင်္ဂလိပ်စာအုပ်တွေ၊ဃရာဝါသ နိသာည်း၊ကာလီဒါသ၏ကြာခြည်သဘာဝ-စတဲ ့မြန်မာ
လိင်စာအုပ်တွေကိုဖတ်ထားတာလေ။မဟုတ်တရုတ်တွေရေးထားတဲ ့၁၈+စာအုပ်တွေကိုတော ့စာရင်းထဲမထဲ ့တော ့ပါဘူး။ဖတ်ဘူးတာမှ နဲပေါင်
ပြောရမယ်။ဗီဒီယိုဖူးကားတွေလဲ အမ ျ ားကြီးကြည့်ထားတာ။
မတင်ရီကတော ့မောင်မောင် သူ ့နို ့တွေကို ဆုတ်နယ်ကိုင်တွယ်ပြီဆိုကတဲက စိတ်တအားကြွတက်ပြီး အဖုတ်မှာ အရည်စိမ့်ထွက်စပြု နေပြီ၊
မောင်မောင် နုတ်ခမ်းခ ျ င်းတေ ့စုတ်နေရာက နို ့ကြီးနှစ်လုံးကို တလုံးပြီးတလုံး တပြွတ်ပြွတ် စို ့တော ့တာပါဘဲ၊နီု ့တလုံးကိုစို ့နေတုန်း နောက်
တလုံးရဲ ့နို ့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညှိုး လက်မညှပ်ပြီး ခေ ျပေးနေတာ၊မတင်ရီကတော ့အောက်ကနေ မောင်မောင်ရဲ ့ကေ ျာပြင်ကြီးကို ဖက်ပြီး
ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။မောင်မောင်က နီု ့တွေကို ကိုင်တွယ်ရင်း ထဘီကိုတဖြေးဖြေး ခါးအထိဆွဲယူလာတာ၊ဆီးစပ်ထိရောက်နေပါပြီ။
"အမ ထဘီချွတ်လိုက်မယ်နော်" မောင်မောင် ပြောပြောဆိုဆို ထဘီကို ခြေရင်းဘက်ကနေ ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။မတင်ရီရော၊မောင်မောင်ပါ
နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်အစားမရှိကြတော ့ပါ။ထဘီကျွတ်သွားတာနဲ ့ မတင်ရီ ခြေထောက်နှစ်ခေ ျာင်းဇြဲကား ဒူးနှစ်ဘက်ထောင်ပေးလိုက်ပါတယ်၊
သူ ့စိတ်တွေအရမ်းထန်နေပါပြီ၊စောက်ခေါင်းကလဲ အရည်တွေ ထိန်းမရလောက်အောင်ကို ရွှဲနေပြီမို ့
"မောင်လေး၊လိုးတော့ကွာ၊အခ ျိန်မဆွဲနဲ ့"
မတင်ရီ တအားလိုခ ျင်နေပြီဆိုတာသိလို ့ မောင်မောင် ပေါင်ကြားထဲ ဆောင့် ဆောင့်ဝင်ထိုင်ပြီး စောက်ခေါင်းဝမှာ လီးကိုတေ ့လိုက်ပါတယ်။
စောက်ခေါင်းပေါက်က နဲနဲပြဲအာနေတာမို ့အထဲက နီရဲနေတဲ ့အတွင်းသားတွေကိုမြင်နေရပါတယ်။မောင်မောင် လီးကိုဖိနှိပ်သွင်းတော ့တာပါဘဲ။
"အင်-မောင်လေးရာ၊အားပါးတရဆောင့်ပေး" မတင်ရီ အားမလိုအားမရ ပြောလာတာ။ဒါနဲ ့မောင်မောင်လဲ တဝက်လောက်ဝင်နေတဲ ့လီးကို
ဒစ်အထိပြန်ဆွဲနုတ်ပြီး အားနဲ ့ဆောင့်လိုးတော ့တာပါ။လီးက စောက်ခေါင်းထဲ အလွယ်တကူ ဝင်ထွက်နေပြီလေ၊အပေါက်က ျ ယ်ရတဲ ့အထဲ
အရည်ရွှဲနေပြီမို ့ "ပြွတ်-ဘတ်-ဖွတ်-ပြွတ်-ဘတ်-ဖွတ်"လီးနဲ ့စောက်ဖုတ်ထိတွေ ့တဲ ့အသံတွေလဲထွက်လာပါပြီ။
"အာ-ကောင်းတယ်ကွာ၊အီး-ကောင်းတယ်၊မောင်လေး၊မနားနဲ ့၊ဆောင့်-ဆောင့်လိုး" မတင်ရီ အရသာ ရနေပြီ။သူက အတွေ ့အကြုံ ရှိပြီးသား
မိန်းမဆိုတော ့လီးဝင်ကတဲက အရသာရအောင်ခံတတ်တာ။မောင်မောင် ပေါင်ကြားမှာထိုင်ရင်းလိုးတာမို ့ လီး စောက်ခေါင်းထဲဝင်ထွက်နေတာ
မြင်နေရတယ်။စောက်ဖုတ်ကြီးက သူ ့လက်ဝါးလောက်တောင် မကခ ျင်ဘူး၊ဖောင်းတင်းပြီး အရည်တွေရွှဲစိုနေတာမို ့မဲပြောင်နေပါတယ်။မတင်ရီ
အသားရောင်က သိပ်မညို ဘဲ အဖြူ ဘက်ရောက်တာပါ၊ဘာပြုလို ့စောက်ဖုတ်က ျ မှ မဲနေရတာလဲ၊မောင်မောင် စောက်ဖုတ်ကြိးကိုကြည့်ရင်း
တခ ျက်ပြီးတခ ျက် လီးကိုဆောင့် ဆောင့် လိုးပေးနေတဲ ့အတွက် မတင်ရီ ကောင်းပြီးရင်းကောင်းရင်းဖြစ်နေတာပေါ ့။
"အာ-မောင်လေး၊အမပြီးကာနီးပြီ၊ဆက်တိုက်ဆောင့်ပေး၊တအားဆောင့်ပေး၊ပြီးတော့မှာ" (၁၀)မိနစ်လောက်အကြာမှာ မတင်ရီ အသံထွက်
လာတာ။မောင်မောင် သူပြောတဲ ့အတိုင်း မနားတမ်း လီးကို အားပါးတရ ဆောင့် ဆောင့်လိုးပေးတာ
"အ-အာ-အီး-အူ-ကောင်း---"မတင်ရီစကားသံအဆုံးထိရောက်မလာတော ့ဘဲ အရုပ်က ျိ ု းပြတ် ငြိမ်က ျ သွားပါတော ့တယ်။
မတင်ရီပြီးသွားပြီး ငြိမ်သက်သွားလို ့ မောင်မောင် ဆောင့်လိုးပေးနေရာက မတင်ရိပေါ် မှောက်အိပ်လိုက်ရင်း အမောဖြေနေပါတယ်။မတင်ရီ
မောင်မောင့်ကေ ျ ာပြင်ကိုဖက်ထားပြိးငြိမ်နေပါတယ်။မောင်မောင် အရည်မထွက်သေးဘူးဆိုတာ မတင်ရီသိတယ်၊သူ ပြီးသာပြီးတယ်၊ရွှဲစိုနေတဲ ့
အရည်တွေက သူ ့စောက်ခေါင်းထဲကထွက်တဲ ့အရည်တွေ၊သုတ်ရေမဟုတ်မှန်းသိတာပေါ ့။သုတ်ရေက အနံ ့ပြင်းတယ်လေ။
"မောင်လေး မပြီးသေးဘူးမဟုတ်လား၊ပြီးအောင်ဆက်လိုးလေ" မတင်ရီ မောင်မောင်ကို ဆက်လိုးဖို ့ပြောတာ။
"အမ၊ကျွန်တော် ဖင်ထောင်လိုးခ ျ င်တယ်" မောင်မောင်က သူ ့ဆန္ဒကိုပြောလာတာ။
"ဖင်ထောင်လိုးတာက အသံတွေမည်တယ် မောင်လေးရဲ ့၊တော်ကြာ မမ နိုးသွားလိမ့်မယ်" မတင်ရီ ပြောမဲ ့သာပြောရတာပါ၊သူ ့အပေါက်က
က ျ ယ်လို ့မောင်မောင်လိုးရတာ အားမရဘူးဆိုတာရိပ်မ်ပြီးသားပါ။အခုမောင်မောင် ဖင်ထောင်လိုးခ ျ င်တယ် ဆိုတာကလဲ အပေါက်က ျယ်လို ့။
'ကဲ၊ဒါဖြင့် ထပေးဦး၊မောင်လေးဖင်ထောင်လိုးခ ျင်တာဆို" မတင်ရီ မောင်မောင်ကို သူ ့အပေါ်က ထခိုင်းပြီး အိပ်ရာပေါ် လေးဘက်ထောက်
ဖင်ကုန်းပေးပါတယ်။မီးရောင်အောက်မှာ ဖင်ကြီးက လုံးတင်းနေပြီး ဖင်ကြားထဲက စောက်ဖုတ်ပြူထွက်နေပါတယ်။မောင်မောင် ဖင်နောက်မှာ
ဒူးထောက်ပြီး လီးကိုလက်နဲ ့ကိုင်ကာ စောက်ခေါင်းဝတေ ့ပြီး တခါထဲထိုးသွင်းပါတယ်။စောစောကလိုးတုန်းကထွက်ထားတဲ ့အရည်တွေကြောင့်
စောက်ဖုတ်ထဲ လီးအလွယ်တကူဝင်သွားသလို မတင်ရီလဲ "အွန် ့"လို ့အသံထွက်ကာ ရှေ ့ဘက်ကို ငိုက ်က ျ သွားလို ့ကပြာကရာ ပြန်ထိန်း
လိုက်ရတာ။လီးကတခ ျက်ထဲနဲ ့အဆုံးထိဝင်သွားတာပါ။မောင်မောင် လီးကိုပြန်ဆွဲနုတ်ပြီး ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်တာ "ဘူ-ဘွတ်"ဆိုတဲ ့အသံထွက်
လာလို ့ မတင်ရီက "ခပ်မှန်မှန် ထိန်းလုပ်၊တအားဆောင့်ရင် အသံမည်တယ်"။
မောင်မောင် မတင်ရီရဲ ့ဖင်တုန်းကြီးတွေကို လက်နဲ ့နယ်ခေ ျ ၊ခါးကိုလက်နဲ ့ဆုတ်ကိုင်အားယူရင်း လီးကို တခ ျ က်ပြီး တခ ျ က် ဆောင့်လိုး
တော ့တာပါဘဲ။
"ဘူ-ဘွတ်-ဘတ်-ဘူ-ဘွတ်-ဘတ်" လီးကိုစောက်ခေါင်းထဲထိုးသွင်းတဲ ့အခါ စောက်ခေါင်းထဲက လေတွေ အံ
ထွက်လာလို ့"ဘူ"လို ့မည်တါ၊
လီးစောက်ခေါင်းထဲက ပြန်အနုတ်မှာ အရည်တွေနဲ ့ရွှဲနေလို ့"ဘွတ်"လို ့မည်တာ၊"ဘတ်"ဆိုတာကတော ့ ဖင်ကုန်းထားတဲ ့အတွက် သူ ့ရဲ ့ဂွေးစိ
နှစ်လုံးက မတင်ရီရဲ ့ဖင်ကို သွားရိုက်မိလို ့ထွက်တဲ ့အသံ၊
"မောင်လေး၊အသံတွေတအားမည်နေတယ်၊ဖြေးဖြေးထိန်းလိုး၊မမ နိုးသွားလိမ်ုမယ်" မတင်ရီက သူ ့အမနိုးသွားမှာကိုကြောက်လို ့ပြောပေမဲ ့
မောင်မောင်က မထိန်းနိုင်တော ့ဘူးလေ၊လိုးလို ့ကကောင်းနေတာကိုး၊မတင်ရီဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကို လက်နဲ ့ နယ်ခေ ျ ပွတ်ပြီး လီးကို အဆုံးထိ ဝင်
အောင် အားပါးတရဆောင့်နေတာ။အခုလို လိုးရတော ့မှ မောင်မောင်အတွက်ကကောင်းတာလေ။
"ဘူ-ဘွတ်-ဘတ်-ဘူ-ဘွတ်-ဘတ်"
မတင်ရီလဲ မောင်မောင်ကို ပြောမရတဲ ့အဆုံး ပြောမနေတော ့ဘဲ နောက်တခ ျီ ပြီးရအောင်စိတ်ကို လိုးတဲ ့ထဲ နှစ်လိုက်ပါတော ့တယ်။
မောင်မောင် အခ ျက်ပေါင်းမ ျားစွာ၊မရေတွက်နိုင်လောက်အောင် ဆောင့် ဆောင့်လိုးရင်း လီးခေ ျ င်းတခုလုံး က ျင်တက်လာပြီး သုတ်ရည်တွေ
စောက်ခေါင်းထဲကို အရှိန်နဲ ့ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော ့တယ်။မတင်ရီလဲ မောင်မာင်ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ စောက်ခေါင်းထဲမှာ လီးခေ ျ င်း တဇတ်ဇတ်
တုန်လာလို ့သိရတာနဲ ့ သူပါပြီးအောင် ဖင်ကြီးကို နောက်ဘက်ကော ့ ကော ့ပေးရင်းပြီးသွားတာပါဘဲ။
"တကတဲတော်၊ကြမ်းလိုက်ကြတာ၊အိပ်နေတဲ ့သူတောင် နိုးလာရတယ်၊နဲနဲပါးပါးလေး ထိန်းကြပါဦးတော့" မတင်ကြည်အသံ ထွက်လာလို ့
ဇိမ်နဲ ့မှိန်းနေကြတဲ ့ နှစ်ယောက်သား ကပြာကရာ လူးလဲထပြီး ကြည့်လိုက်တော ့ အခန်းပေါက်ဝမှာ ရပ်ကြည့်နေတဲ ့မတင်ကြည်။
မတင်ကြည် အသံကြားလိုက်တာနဲ ့ မောင်မောင် မတင်ရီကိုဖက်ပြီးမှိန်းနေရာက ခ ျ က်ခ ျ င်းလူးလဲထ အင်္က ျီ ၊ပုဆိုး ကောက်ဆွဲပြီး နောက်ဖေး
ပေါက်က လစ်ပြေးပါတယ်။အဝတ်အစားတောင် ဝတ်မနေတော ့ပါဘူး။သူကြောက်တာ အပ ျိ ု ကြီးမတင်ကြည် အော်ကြီးဟစ်က ျ ယ်လုပ်မှာကိုပါ။
အပ ျိ ု ကြီးတွေဆိုတာ ပြောလို ့ရတာမဟုတ်။သူတို ့စိတ်က သုံးပန်လှရယ်၊အခုတမျို း၊တော်ကြာတမျို း၊ကြောက်ရတယ်၊ပတ်ဝန်းက ျင်က သူမ ျ ား
မယား ကြာခိုတယ်ဆိုပြီး အထင်သေးကြမှာ။ကံဆိုးရင် မယားခိုးမှုနဲ ့ထောင်က ျ မဲ ့ကိန်းတောင်ရှိတယ်။သူ ဒီလို မတင်ရီနဲ ့ဖြစ်တာ အမနှစ်ယောက်
သိရင်လဲ ရှက်ရှာကြမှာ။မောင်မောင် မတင်ရီအိမ်ထဲကထွက်ပြေးလာပြီး အမှောင်ထဲမှာအင်္က ျီ ၊ပုဆိုးပြန်ဝတ်၊စေ ့ထားတဲ ့ပြူတင်းပေါက်ကကေ ျ ာ်
ဝင်ခဲ ့လို ့ သူ ့အခန်းထဲရောက်တာတောင် ရင်ခုန်နေတာ မရပ်ချင်သေးဘူး။အကြောက်လွန်နေတာ အိပ်လို ့ကလဲမရ။
မောင်မောင်ကသာ အခန်းထဲက ကပ ျ ာကယာထွက်ပြေးတာ၊မတင်ရီကတော ့အေးဆေးဘဲ၊သူက ခြေရင်းမှာချွတ်ပုံထားတဲ ့ထဘီကိုယူဝတ်ပြီး ရင်လ ျ ားလိုက်တယ်။ပြီးတော ့မှ
အိပ်ရာပေါ်ထထိုင်ပြီး "မမ အိပ်ရာကနိုးနေရင်လဲ ခေ ျ ာင်းဟန် ့သံလေးဘာလေးပေးတာ မဟုတ်ဘူး" သူ ့အမကိုတောင် အပြစ်တင်နေသေး။
"နိုးနေတာ ကြာပြီဟဲ ့၊အစကတော ့ဖာသိဖာသာ နေမလို ့ဘဲ၊ညီးတို ့က တအားလွန်နေလို ့" မတင်ကြည် အစပိုင်းကတော ့ခေ ျ ာင်းကြည့်ရုံ
ပါ၊နောက်တော ့ ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း စိတ်ပါလာတာ၊အပ ျိ ု ကြီးပေမဲ ့ ယောက်က ျ ားနဲ ့ထိတွေ ့ဖူးပြီးသားမို ့၊ဒီအတိုင်းနေမယ်ဆို နေဖြစ်ပေမဲ ့
အခုလို ကိုယ့်ရှေ ့မှာ လိုးနေတာကို မြင်ရတော ့ဘယ်ကဘယ်လိုဖြစ်ပြီး အသံပေးမိပါလိမ် ့ပေါ ့။
"မမ လာတာနဲ ့ဘဲ ပွဲပြီးသွားပြီ၊ခံရတာ အားတောင်မရသေးဘူး" မတင်ရီ တကယ်အားမရသေးတာပါ။သူက ဏှာထန်တယ်။ယောက်က ျ ား
အလိုးမခံရတာကြာပြီမို ့ တအားခံခ ျ င်နေတာ၊ပြီးမောင်မောင်ကလဲ လူပ ျိ ု အားကောင်းတဲ ့အရွယ်၊လိုးအားကလဲ ဘာကောင်းသလဲ မမေးနဲ ့၊
"ညီးကတော ့လွန်တယ်၊ညတိုင်းဆက်တိုက် အလိုးခံနေရတာတောင် အားမရသေးဘူးလား၊မနေ ့ညကလဲ ငါကြားနေတာ၊မပြောခ ျင်လို ့"
"မမ က အပ ျိ ုကြီးမို ့ပြောတာ၊အလိုးခံပါတယ်ဆို၊၀ တယ်မရှိဘူး၊တခါပြီးတခါ ခံခ ျ င်နေတာ၊မမ က မကြုံ ဖူးသေးလို ့"
"ညီးပြောတာနဲ ့ဘဲ ငါတောင် မောင်မောင်နဲ ့လိုးရမလိုဖြစ်နေပြီ" မတင်ကြည် အပေ ျ ာ်အပ ျ က်ပြောနေတာမဟုတ်ပါ။သူ တကယ်ဘဲ သူမ ျား
တွေလိုးကြတာကိုမြင်ရလို ့အောင့်အီးထားတဲ ့တဏှာပေမစိတ်တွေ ပေါက်ကွဲလာနေပါပြီ၊
"မမက မောင်မောင်လိုးတာ ခံခ ျ င်လို ့လား" ညီမဖြစ်သူက ပြောင်ဘဲမေးလာပြီလေ။မတင်ကြည် ဘယ်လိုပြောရမလဲ မဝေခွဲတတ်ပါ။ခံကလဲ
ခံခ ျင်နေ၊ပါးစပ်ကဖွင့်ပြောဖို ့ကလဲ ရှက်နေသေးတာ။
"ရှက်မနေနဲ ့ မမ၊ငါ အဟုတ်ပြောတာ၊ခံခ ျင်ရင် မနက်ဖန်ည မောင်မောင်လာရင် မမဆီ လွှတ်ပေးမယ်" မတင်ရီ သူ ့အမ အပ ျိ ု ကြီး ခံခ ျင်
နေတာသိလို ့ပြောလိုက်တာ။
"ဗိုက်ကြီးလာလို ့ ဟုတ်ပေ ့ဖြစ်နေမယ်" မတင်ကြည် အပ ျိ ု ကြီးပီပီ တွေးကြောက်နေတာ။
"ဗိုက်မကြီးအောင် လိုးရမှာပေါ ့မမရာ၊မောင်မောင်ကို အိတ်စွပ်ပြီးလိုးခိုင်းရမှာပေါ ့" မတင်ရီက နည်းလမ်းပေးတယ်။အမက အပ ျိ ု ကြီးမို ့
သူ ့လိုတားဆေးထိုးလို ့ကလဲ မဖြစ်ဘူးလေ။
"ငါမပြောရဲပါဘူးဟယ်" မတင်ကြည် တကယ်ပြောတာပါ၊သူ ့အနေနဲ ့ မောင်မောင်ကို သူ ့ကိုလိုးရင် အိတ်စွပ်လိုးပါလို ့ဘယ်ပြောရဲပါ ့မလဲ။
"မမ ပြောစရာမလိုပါဘူး၊ငါပြောမှာပါ၊မမ မောင်မောင်နဲ ့အလိုးခံမှာလား၊မခံဘူးလားသာပြော" မတင်ရီ သူ ့အမကို အပြတ်မေးရတယ်။
"အင်း "မတင်ကြည်လေသံက တိုးတိုးလေး။
"ဘာအင်းလဲ၊ခံမယ်လို ့ပြောတာလား" မတင်ရီ စိတ်မရှေခ ျ င်တော ့ဘူး၊အပ ျိ ုကြီးမ ျ ား၊ခံကလဲခံခ ျင်၊ရျက်ကလဲရှက်သေး။
"ဟုတ်ပါတယ်ဆိုနေ၊ခံမှာမို ့-အင်း-ပြောတာပေါ ့"
မတင်ရီ နောက်ရက်မနက် အစောကြီး မောင်မောင် ကေ ျာင်းမသွားခင် အုပ်မိအောင်လို ့"မောင်မောင်ရေ၊မောင်မောင်၊ခဏလောက်ဟေ ့"
မတင်ရီခေါ်သံကြောင့် မောင်မောင် သူ ့အိမ်ကနေ မတင်ရီတို ့အိမ်ရောက်လာတယ်။သူ ့အမတွေက စေ ျ းသွားကြပြီ၊မောင်မောင်ရောက်တာ
နဲ ့ မတင်ရီက ညက ျ ရင် မတင်ကြည်ကိုပါ လိုးပေးရမယ်၊နို ့မို ့ရင် ပြသာနာရှာလိမ့်မယ်၊အဲဒ် မတင်ကြည်က သူ ့လိုတားဆေးထိုးလို ့ကလဲမဖြစ်
လို ့ မောင်မောင် F.L အိတ်စွပ်ပြီးလိုးရမှာ၊အဲဒါနေ ့ခင်းကတဲက F.L ဝယ်ထားလို ့ခေါ်ပြောတာ။
မောင်မောင် ဖိုးက ျိ ု င်းထုတ်ပေါ ့။မနေ ့ညက မတင်ကြည်တွေ ့သွားလို ့ကွိုင်ပူပြီမှတ်တာ၊အခုတော ့ကွိုင်မပူတဲ ့အပြင် အပ ျိ ု ကြီးကိုပါ လိုးရ
ဦးမှာ၊ဒါပေမဲ ့မောင်မောင်ကလူလယ်၊သူ ့ဝမ်းထဲကအပေ ျ ာ်ကို မတင်ရီမသိအောင်ဖုံးပြီး
"ဟာ-အမကလဲ၊ကျွန်တော်က အမကိုဘဲ လိုးခ ျ င်တာ၊မတင်ကြည်ကို မခ ျ စ်ပါဘူး"
"မခ ျစ်လဲ လိုးပေးရမှာဘဲမောင်မောင်ရေ၊ဒါမှ မမပါးစပ်ပိတ်မှာ၊နီု ့မို ့လေ ျှ ာက်ပြောနေမှာစိုးရတယ်"
"ဒါဆိုလဲပြီးရော၊မတင်ကြည်ကို အရင်လိုးပေးလိုက်မယ်၊ပြီးရင် မမကို ထပ်လိုးမှာနော် "
"အေးပါတော်၊အေးပါ၊ငါ ့မောင်လိုးနိုင်လို ့ကတော ့တညလုံး မိုးအလင်းလိုးပါ၊အမ ဃ့ပေးမှာပေါ ့"
ဒါနဲ ့မောင်မောင် ညနေကေ ျ င်းဆင်းတာနဲ ့တင်ဝှကုန်စုံဆိုင်ဝင်ပြီး F.L ဝယ်ရတယ်။ဝယ်မဲ ့ဝယ် မထူးပါဘူးဆိုပြီး F.L ကို(၅)ဘူးအထိဝယ်
တာ၊တရုတ်ထင်ဝှကတောင် "အီး-ကောင်လေး၊တီလောက်အီမ ျ ားကီး ဘာလုပ်ဖို ့လဲ၊တီခုနီခုတော်ရောပေါ ့" လုပ်နေလို ့"ဘော်ဒါတွေမ ျ ား
တယ်ဗ ျ ကိုထင်ဝှရဲ ့"လို ့ညာလိုက်ရသေး။
ထုံးစံအတိုင်း ည(၁၀)နာရီ၊မောင်မောင် မတင်ရီတို ့အိမ်ထဲရောက်နေပြီ။မတင်ရီက တံခါးဖွင့်ပေးပြီး "မမဆီ အရင်သွားလိုက်နော်၊ပြီးမှ အမ
ဆီလာခဲ ့"လို ့ပြောပါတယ်။မောင်မောင်ပတ်ချွဲနတ်ချွဲ မတင်ရီကိုဖက်ပြီး နုတ်ခမ်းကို ကစ်စုတ်နေသေးတာ၊မတင်ရီက ရင်ဘတ်ကိုတွန်းထုတ်ပြီး
"မကဲနဲ ့မောင်မောင်ရာ၊မမဆီသွားပါဦးဆို၊ပြီးမှ အမဆီပြန်လာ"
ဒါနဲ ့မောင်မောင် အိမ်ရှေ ့ခန်း မတင်ကြည်အိပ်နေရာကိုသွား၊ခြင်ထောင်ကိုလှန်ပြီးဝင်လိုက်ပါတယ်။မတင်ကြည်ကအိပ်ရာပေါ် ပက်လက်အိပ်
နေပြီး မောင်မောင်ဝင်လာတာနဲ ့မ ျက်စိကိုပိတ်လိုက်ပါတယ်။မောင်မောင် မတင်ကြည်ရဲ ့ဘေးမှာဝင်လှဲလိုက်ပြီး တခါထဲ ဖက်ကာ ပါးတွေကိုနမ်း
လိုက်တာ၊အပ ျိ ု ကြီး ဇတ်ကနဲတုန်သွားပါတယ်။
"မမကြီး၊ကျွန်တော ့်ကို ခ ျစ်လား" မောင်မောင် မတင်ကြည်ရဲ ့ပါးကိုနမ်း၊လက်ကလဲ ခါးကိုဖက်ထားရင်းမေးတာ၊မတင်ကြည် ဘာစကားမှ ပြန်မပြောပါ။ကိုယ့်မ ျက်စိအောက်မှာတင် ကြီးလာတဲ ့၊ငယ်ငယ်ကလေးဘဝက ကိုယ်ခ ျီ ပိုးလာခဲ ့တဲ ့ကောင်လေးနဲ ့ လင်မယားလို လိုးကြရမှာ
မတင်ကြည် ဏှာကန်လို ့သာ ခံရမှာ၊ရှက်တာတော ့ရှက်တာပေါ ့။
မတင်ကြည် ဘာစကားမှာပြန်မပြောတာနဲ ့ မောင်မောင် သူလုပ်စရာရှိတာ စလုပ်တော ့တာပါဘဲ။မတင်ကြည်ရဲ ့အင်္က ျီ ကြယ်သီးတွေကို
တလုံးပြီးတလုံး ဖြုတ်ပါတယ်။ကြယ်သီးအားလုံးပြုတ်ကုန်တာနဲ ့ အင်္က ျီ ကိုဘေးဘက်ဆွဲလှန်ပါတယ်။အပျိ ု ကြိးပီပီ မတင်ကြည်က ညအိပ်တာ
တောင် အောက်ခံဘော်လီကဝတ်ထားသေးတာ။မောင်မောင် ဘော်လီအင်္က ျီ ဂ ျိတ်တွေကို တခုပြီးတခု ဖြုတ်ပါတယ်။ဝတ်ထားတဲ ့ဘော်လီကလဲ
နဲတဲ ့ဂ ျိတ်တွေမဟုတ်၊(၆)၈ ျိတ်လောက်ရှိတာ၊မတင်ကြည်က စကားသာမပြောတာ၊ဘော်လီဂ ျိတ်ဖြုတ်နေတဲ ့အခိုက် လွယ်လွယ်ကူကူဖြုတ်လို့
ရအောင် ပက်လက်လှန်နေရာက ဘေးတစောင်းလှဲ ့ပေးပါတယ်။ဂ ျိတ်တွေအကုန်လုံးပြုတ်သွားတဲ ့အခါ မောင်မောင်က ဘော်လီကို အပေါ်ဘက်
ဆွဲတင်လိုက်လို ့နို ့နှစ်လုံးလွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖြစ်ပြီးပေါ်လာပါလေရော။မတင်ကြည်က အပ ျိုသာပြောတာ၊နို ့တွေက သူ ့ညီမ လောက်မကြီးပါ။
ဟင်းရည်သောက်ပန်းကန်လုံးသာသာရှိတာ။မောင်မောင် နို ့နှစ်လုံးကို လက်နဲ ့ဆုတ်နယ်ချေမွတော ့
"အ-နာတယ်၊တအားကြီးမကိုင်နဲ ့"
မတင်ကြည် စောစော ဘော်လီအင်္က ျီ ဂ ျိတ် ဖြုတ်နေတုန်းက တစောင်းအိပ်နေတာ၊အခု နို ့တွေကိုကိုင်ပြီးညှစ်လိုက်တော ့မှ ပက်လက်ပြန်
လှန်လိုက်တာပါ။မောင်မောင် မတင်ကြည်ရဲ ့နို ့ကိုကိုင်ရင်း လက်ကို တဖြေးဖြေး အောက်ဘက်လေ ျှ ာခ ျပြီး ခါးကထဘီအထက်ဆင့်ကိုဖြေလိုက်
ပါတယ်။မတင်ကြည် သူ ့ထဘီအထက်ဆင့်ကိုဖြေတာ မသိလို ့ဘဲလား၊ဒါမှမဟုတ် သိ သိနဲ ့ငြိမ်ခံနေတာလားတော ့မသိ။
မောင်မောင်ရဲ ့လက်တဘက်က မတင်ကြည်ရဲ ့ထဘီအထက်ဆင့်အောက်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး ဆီးစပ်ထိရောက်နေပါပြီ၊မောင်မောင်လက်က အမွေးကြမ်းကြမ်းတွေကိုထိတွေ ့မိပါတယ်။မတင်ကြည်ကတော ့ မောင်မောင် သူ ့ကိုကိုင်တွယ်နှိုက်ဆွနေတာကို ဘာမှမပြောဘဲ ငြိမ်ခံနေတာ။
လုပ်သာလုပ်ရမှာ၊မောင်မောင် ဖီးတော ့အောက်နေတယ်၊အပ ျို ကြီးကရှက်ပြီး ဘာစကားမှမပြောလို ့၊မတင်ရီနဲ ့တုန်းကတော ့မောင်မောင်စိတ်
ကြွစေတဲ ့စကားတွေ အောက်ကနေခံရင်းပြောပေးတာ။မောင်မောင် မထူးပါဘူး၊ပြီး ပြီးတာဘဲဆိုပြီး လိုးတော ့မလို ့ ထဘီကိုဆွဲချွတ်လိုက်တာ
"အိုး-ထဘီဘာလို ့ ချွတ်နေတာလဲ"မတင်ကြည် ဒီတော ့မှအသံထွက်လာပြီး ထဘီကိုပြန်ဆွဲထားတာ။
"လိုးတော ့မလို ့" မောင်မောင် ထဘီကိုလက်မလွှတ်သေးဘဲပြောတာကို
"ထဘီမချွတ်ဘဲလိုးပါလား"
မောင်မောင်ဘာမှထပ်မပြောတော့ဘဲ ထဘီကို အောက်ကပင့်ပြီး ခါးအထိလှန်တင်ပေးလိုက်တယ်။အိမ်ရှေ ့ခန်းမှာက မီးလုံးထွန်းထားတာ
မရှိဘဲ မတင်ရီအိပ်တဲ ့အိပ်ခန်းထဲမှာသာ မီးလုံးထွန်းထားလို ့အလင်းရောင်က လူလုံးကွဲရုံသာမြင်ရပြီး ထင်းထင်းလင်းလင်းမမြင်ရတဲ ့အတွက်
စောက်ဖုတ်ဘယ်လိုပုံပန်းသဏ္ဏန်မသိရပါ။မောင်မောင် စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ ့စမ်းပြီး အုံတခုလုံးပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တာ မတင်ကြည် တကိုယ်
လုံး တွန်ုလိမ်ကောက်ကွေးနေလေရဲ ့။မောင်မောင်က စောက်ဖုတ်အုံကို လက်နဲ ့ပွတ်တိုက်ရင်း လက်ခလယ်က စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးသွင်း
ကလိနေတာလေ၊တခါတလေ စောက်ခေါင်းပေါက်ကိုကေ ျာ ်ပြီး စောက်စိပြူ းပြူ းလေးကို ထိ ပေးတာ၊မတင်ကြည် ဖင်ကြီးကြွတက်လာတဲ ့အထိ
မနေနိုင်ဖြစ်ရတာ။လက်နဲ ့ကလိရင်း မတင်ကြည်စောက်ခေါင်း အရည်တွေစိမ့်ထွက်ပြီး စိုနေပြီလေ။အပ ျိ ု ကြီးစိတ်ပါနေပြီဆိုတာ သိပေမဲ ့မောင်
မောင် မရပ်သေးဘဲ စောက်စိကို လက်မနဲ ့လက်ညှို းနှစ်ခေ ျ ာင်းနဲ ့ညှပ်ပြီး ဆွပေးနေတာ၊ကြာလာတော ့ မတင်ကြည် မနေနိုင်တော ့ဘဲ
"အ-အာ-တော်တော့ကွာ၊ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"ပြောရင်း လူကတွန့်လိမ် ကော ့တက်လာပါတော ့တယ်။မတင်ကြည်စိတ်တွေတအားခံ
ခ ျင်နေပြီဆိုတာသိလို ့ မောင်မောင် မတင်ကြည်ရဲ ့ခြေထောက်နှစ်ခေ ျာင်းကိုဖြဲလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်ပါတယ်။မတင်ကြည်ရဲ ့ဒူးနှစ်ဘက်
ကို ဆွဲယူ ထောင်ပေးပြီး လီးကို စောက်ခေါင်းပေါက်နဲ ့တဲ ့အောင် လက်နဲ ့စမ်းပြီးတေ ့ပါတယ်။အလင်းရောင်အားနည်းလို့ စောက်ဖုတ်နေရာကို
သေခ ျာမမြင်ရလို ့ လက်နဲ ့စမ်းပြီးတေ ့ရတာပါ။မတင်ကြည်ကတော ့အောက်ကနေ ဘာစကားမှမပြောဘဲ မောင်မောင်လုပ်သမ ျှ ငြိမ်ခံနေတာ။
လက်တဘက်က စောက်ပပ်နခမ်းသားကိုဖြဲပြီး က ျန်လက်တဘက်နဲ ့လီးကိုကိုင်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်တာ
"အ-အာ-နာလိုက်တာ" မတင်ကြည်ဆီက အသံထွက်လာပါတယ်။လီးကဒစ်အထိဝင်နေပါပြီ၊မောင်မောင် လီးကိုနဲနဲခ ျင်းထိုးသွင်းပါ တယ်။
မတင်ရီရဲ ့စောက်ခေါင်းနဲ ့စာရင် အခုဟာက တော်တော်ကြပ်နေပါတယ်။မတင်ရီနဲ ့တုန်းက မောင်မောင် သိပ်အားမစိုက်ရဘဲ လွယ်လင့်တကူ
လိုးလို ့ရတာပါ၊လိုးတာနဲနဲကြာလို ့အရည်ရွှဲစိုလာပြီဆို မတင်ရီစောက်ဖုတ်က တယ်မဟုတ်ခ ျ င်တော ့ပါ။ခေ ျာ်တေလိုက်နေပါပြီ၊အခုမတင်ကြည်
စောက်ဖုတ်ကတော ့ မောင်မောင်လီးနဲ ့ကြပ်နေတာမို ့အားစိုက်သွင်းနေရတာ။
"ဖြေးဖြေးခ ျင်း လုပ်ပါ၊နာတယ်" မတင်ကြည် တိုးတိုးလေး၊တကဲကို တိုးတိုးလေးပြောတာပါ၊သူ ့ညီမကြားမှာကိုလဲရှက်နေသေးတာကိုး။
မတင်ကြည် ဘာပြောပြော မောင်မောင် လီးကို အဆုံးထိဝင်အောင်သွင်းနေတာ။လီးကစောက်ခေါင်းထဲ တရစ်ခ ျင်း တဖြေးဖြေးနဲ ့ဝင်နေပြီး
နောက်ဆုံးအဆုံးဝင်သွားလို ့ဆီးခုံခ ျင်းထိကပ်သွားပါပြီ၊ဒီတော ့မှ မောင်မောင် လီးကိုနဲနဲပြန်နှုတ်ပြီး တခ ျက်ခ ျင်း မှန်မှန်ဆောင့်လိုးပါတယ်။
"အိ-အား-မောင်ရာ-နာတယ်"မတင်ကြည် စလိုးကာစမို ့နာနေတာပါ။အရင်သူ ့ရည်းစားနဲ ့လိုးပြီးကတဲက နောက်ထပ်ယောက်က ျ ားနဲ ့မနေ
ရတာ(၇)နှစ်ရှိနေပြီမို ့စောက်ဖုတ်က အပ ျိ ု စောက်ဖုတ်လိုပြန်ဖြစ်နေတာလေ၊မောင်မောင့်လီးကလဲ သာမန်ထက်နဲနဲပိုကြီးတာမို ့ မတင်ကြည်
အနေခက်ပြီးနာနေတာ။မတင်ကြည် ဘာပြောပြော မောင်မောင်ကသူလုပ်စရာရှိတာ ဆက်တိုက်လုပ်သွားပါတယ်။မတင်ကြည်ရဲ ့ပခုံးနှစ်ဘက်
ဘေးကို သူ ့လက်နှစ်ဘက်ထောက်ပြီး အပေါ်ကအုပ်မိုးကာ ဆောင့် ဆောင့်လိုးတာပါ။မတင်ကြည်လဲ ခဏအကြာမှာ စောက်ခေါင်းအရည်တွေ
အမ ျ ားကြီးထွက်လာပြီး ရည်းစားဦးနဲ ့လိုးခဲ ့တုန်းကလို အရသာတွေ ့လာပါတယ်။အရသာတွေ ့လာတာနဲ ့မောင်မောင်ရဲ ့လယ်ဂုတ်ကို မမှီ ့တမှီ
လက်နဲ ့လှမ်းဆွဲပြီး ဖင်ကို ကော ့ ကော ့တင်ပေးပါတယ်။မောင်မောင်ကလဲ မတင်ကြည် ဖင်ကော ့ပေးတာနဲ ့(သူ ကောင်းနေပြီဆိုတာသိရလို ့)
မနားတမ်း လီးကို တခ ျက်ပြီးတခ ျက် အားပါးတရဆောင့်လိုးတော ့တာပါဘဲ။
"အီး-အား-အ-အာ-အာ"မတင်ကြည်ပါးစပ်က ကာရံမက ျ အသံစုံထွက်နေတာပါ။ဖင်ကလဲအငြိမ်မနေတော့ဘဲ အပေါ်ကိုကော ့တင်လိုက်၊
တခါတလေ စကောဝိုင်းလှုပ်ယမ်းလိုက်နဲ ့အငြိမ်နေတယ် မရှိတော ့ပါဘူး။စလိုးကာစတုန်းက အပေါက်ကနဲနဲကြပ်ခ ျင်နေပေမဲ ့ အခု အရည်တွေ
ရွှဲစိုလာလို ့လိုးရတာ အဆင်ပြေလာပါပြီ၊မောင်မောင် လိုးရင်း ပြီးခ ျင်လာပါတယ်။မတင်ကြည်လဲ ဖင်ကော့တင်ရင်းက နောက်ဆုံး တကိုယ်လုံး
ကော ့တက်လာပြီး မောင်မောင်လယ်ဂုတ်ကို ဖက်ကိုင်ထားတဲ ့လက်နှစ်ဘက် ပြုတ်က ျ သွားပါပြီ။မတင်ကြည်ပြီးသွားမှန်းသိတာနဲ ့ မောင်မောင်
လဲစိတ်ကိုလေ ျှ ာ ့လိုက်တာ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားပါတယ်။F.L အစွပ် စွပ်ထားလို ့ပြီးတာနဲ ့မောင်မောင် မတင်ရီတုန်းကလို ဇိမ်ခံ မှေး
မနေအားဘဲ ကပြာကရာ လီးကိုဆွဲချွတ်ပြီး မတင်ကြည်ရဲ ့ဘေးမှာ လှဲအိပ်ပြီး အပန်းဖြေရပါတယ်။လီးမှာကတော ့ အရည်တွေပေပွနေတဲ ့F.L
အစွပ်ကတန်းလန်း။ ။
မတင်ကြည် လွန်ခဲ ့တဲ ့(၇)နှစ်လောက်က ရခဲ ့ဘူးတဲ ့ယောက်က ျ ားလိုးတဲ ့အရသာ အခုမောင်မောင်ဆီကရလိုက်လို ့ တော်တော်လေးအားရ
ကေ ျနပ်သွားပါတယ်။ရည်းစားနဲ ့ပြတ်စဲပြီးကတဲက ယောက ်က ျ ားတွေကို မယုံတော ့လို ့ နောက်ထပ်ရည်းစားမထားတော ့ဘဲ တကိုယ်တည်းနေ
လာတာ၊အရင်သူ ့ကိုပါကင်ဖောက်တဲ ့ရည်းစားက သူ ့ထက်(၁၀)နှစ်ကြီးတဲ ့လူ၊ဒုတိယမြောက်လိုးတဲ ့ယောက်က ျ ားက သူ ့ထက်(၁၀)နှစ် ငယ်
တဲ ့ကောင်လေး၊မတင်ကြည် သူ ့ဘဝ အဖြစ်ဆန်းကို အမောဖြေနေရင်း တွေးမိနေတာပါ။တွေးမိတွေးရာ တွေးနေဆဲ
"မမကြီး၊ကျွန်တော်သွားတော ့မယ်"မောင်မောင့်အသံကြားရမှ အတွေးလွန်နေတဲ ့ မတင်ကြည် သတိရလာပြီး
"နေပါဦးမောင်မောင်ရယ်၊မမကြီးပြောစရာရှိလို ့" တကယ်ဆို မတင်ကြည် ဘာမှပြောစရာမရှိပါဘူး၊နောက်ထပ်မောင်မောင်ရဲ ့အလိုးကို ခံခ ျ င်
နေတာပါ၊ထပ်လိုးပေးဦးလို ့လဲ မပြောရဲလို ့တခြားဟာတွေ လေ ျ ာက်ပြောနေတာ။
"ပေပွနေတာ ရေဆေးရဦးမယ် မမကြီးရဲ ့၊စေးကပ်စေးကပ်နဲ ့ မနေတတ်ဘူး" မောင်မောင် အပြင်ထွက်ဖို ့အကြောင်းရှာတာ မတင်ကြည်က
"ငါလဲလိုက်ရမှာ၊မင်းလိုဘဲ ငါ့ဟာလဲ အရည်တွေပေပွနေတာ၊ဆေးရမယ်" မတင်ကြည် အိပ်ရာကလူးလဲထ၊ခြင်ထောင်အပြင်ထွက်၊ထဘီပြင်
ဝတ်၊အင်္က ျီ ကြယ်သီး-၃-လုံးလောက်အဖြစ်တပ်ပြီး မောင်မောင်နဲ ့အတူ အပြင်ဘက်ထွက်လာတယ်။မောင်မောင်က အိမ်သာဆီသွားမလို ့ဟာ
"ဝေးကဝေးနဲ ့၊ရေချို းခန်းမှာ ရေရှိနေတာ" မတင်ကြည် ပြောရင်း မောင်မောင့်လက်ဆွဲပြီး ရေချို းခန်းဘက်သွားပါတယ်။ရေချို းခန်းပြောပေမဲ ့
မီးဖိုဘေးမှာ ၀ါးထရံနှစ်ချပ်ကာထားတဲ ့နေရာပါ။အထဲက စဉ့်အိုးအလတ်စားတစ်လုံးထဲမှာ ရေတဝက်လောက်ရှိနေလို ့မောင်မောင် ပုဆိုးလှန်ပြီး
လီးကိုရေနဲ ့ပြောင်စင်အောင်ဆေး၊အသင့်တွေ ့တဲ ့ဆပ်ပြာခွက်ထဲက ဆပ်ပြာခဲယူ တိုက်ချွတ်သေးတာ။မတင်ကြည် ဘေးမှာရပ်ပြီး မောင်မောင်
လုပ်တာ ကြည့်နေတာ၊အပြင်ဘက်မှာ လရောင်ကတော်တော်လေး လင်းထိန်နေလို ့ မတင်ကြည် လီးကိုမြင်နေရတယ်။မောင်မောင်က စွပ်ရက်
တန်းလန်း F.L ကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီးမှ ရေဆေးတာ။လီးက သိပ်မတောင်တော ့ဘဲ ပြော ့ခွေနေတာတောင် နဲတဲ ့ဟာကြီးမဟုတ်ဘူး၊မတင်ကြည်
နှစ်တွေတအားကြာသွားလို ့အရင်ရည်းစားရဲ ့လီး ဘယ်လိုဆိုတာ မမှတ်မိပေမဲ ့ မောင်မောင့်လီးက ပိုကြီးတယ်လို ့တော ့ထင်မိပါတယ်။
"ကျွန်တော်ပြီးပြီ၊မမကြီးဝင်တော ့လေ"မောင်မောင် သူ ့လီးရေဆေးပြီးသွားလို ့ပြောလိုက်တာ၊မတင်ကြည်က မဝင်သေးဘဲ
"ပြီးရင် မင်းအိမ်ထဲသွားတော ့လေ၊ရပ်ကြည့်မနေနဲ ့" အလိုးသာခံထားတာ မတင်ကြည်ကရှက်နေသေး။
"မမကြီးကလဲ၊ဘာရှက်နေတာလဲ၊စောစောကဘဲ လိုးထားတာ" မောင်မောင်ကလဲ စောစောက အမှောင်ထဲမှာလိုးရတာ ဘာကိုမှ မမြင်ရလို ့
မြင်လိုမြင်ငြား ပေကပ်နေတာ။မတင်ကြည်က
"သွားပါဆိုကွာ၊ငါရှက်တယ်ဟာ၊မင်းရှိရင် မဆေးရဲဘူး"
"ဒါဆိုလဲ အိမ်ပြန်လိုက်တော ့မယ်" မောင်မောင် စိတ်ကောက်သလိုနဲ ့ပြန်မယ်အလုပ်
"ကဲ-ကဲ-ကြည့်-ကြည့်-ဘယ်လိုဟာလေးမှန်းကို မသိဘူး" မောင်မောင်ပြန်သွားမှာစိုးလို ့ မတင်ကြည် အလေ ျ ာ ့ပေးလိုက်ပြီး ရေချို းခန်းထဲ
ဝင်၊ထဘီခါးအထိလှန်၊ထိုင်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ရေဆေးပါတယ်။ရေအိုးချထားတဲ ့အနေအထားအရ မတင်ကြည်ထိုင်နေတာ မောင်မောင်နဲ ့
ဘေးတိုက်ဖြစ်နေလို ့ပေါင်လုံးတွေကွယ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရပါ။ဖင်ပေါ်တာကိုတော ့ရှင်းရှင်းကြီးမြင်နေရတယ်။မတင်ကြည်က
သူ ့ညီမထက် အသားနဲနဲပိုဖြူ တယ်၊ဒါပေမဲ ့ကိုယ်လုံးက ညီမလောက် မတောင့်ဘူး၊ပိန်ပါးပါးရယ်။မောင်မောင်ကြည့်နေလို ့မတင်ကြည် မြန်မြန်
ရေဆေးပြီးထလိုက်ပါတယ်။ပြီး နှစ်ယောက်အတူ အိမ်ထဲဝင်လာကြ၊အိမ်ထဲရောက်တာနဲ ့ မောင်မောင်က မီးခလုတ်ကိုဖွင့်လိုက်လို ့ အိမ်ရှေ ့ခန်း
မီးရောင်နဲ ့လင်းသွားပါတယ်။
"ဟဲ ့၊ဘာလုပ်မလို ့မီးဖွင့်ရတာလဲ" မတင်ကြည်က မေးလို ့
"ခုနက မှောင်မဲမဲကြီးနေရတာ၊ဘာမှမမြင်ရလို ့" မောင်မောင်က ကလေးဆိုးကြီးလို ပြောတာမတင်ကြည် ဘာမှမပြောတော ့ဘဲ သူ ့အိပ််ရာ
ဆီသွားရော၊မောင်မောင်လဲ ခြင်ထောင်လှန်၊အိပ်ရာထဲဝင် မတင်ကြည်အပေါ် မှောက်ပြီး ဖက်ကာနုတ်ခမ်းကိုကစ်စုတ်တော ့တာ။အစောက တချီ
လိုးထားပြီးလို ့ ဒီတခါ မတင်ကြည် ဟန်မဆောင်တော ့ဘဲ မောင်မောင်ကေ ျ ာကိုပြန်ဖက်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးပါတယ်။နမ်းနေရင်း အင်္က ျိ ကြယ်သီး
တွေဖြုတ်လိုက်တာ၊မတင်ကြည်က ဘော်လီဂ ျိတ် ပြန်တပ်မထားလို ့နို ့၂ လုံးပေါ်လာပါတယ်။နို ့ကသိပ်မကြီးတာရယ်၊ပထမအချီက ကိုင်ထားပြီး
ပြီမို ့ မောင်မောင်နို ့ကို အာရုံမထားဘဲ ထဘီအထက်ဆင့်ကိုဆွဲဖြုတ်ပါတယ်။
"လုပ်ပြန်ပြီ၊ဘာလို ့ထဘီဆွဲဖြုတ်နေတာလဲ" မတင်ကြည်က ထဘီအထက်ဆင့်ကို လက်နဲ ့ပြန်ဆွဲထားရင်းပြောတာ။
"မမကြီးဟာ ကြည့်ချင်လို ့" မောင်မောင် လက်ကသာ ထဘီစကိုဖြုတ်နေတာ၊ပါးစပ်က မတင်ကြည်ရဲ ့နုတ်ခမ်း၊ပါးတွေကို အနမ်းမပ ျ က်ဘူး။
"ဟာ-ဘာလို ့ကြည့်ရမှာလဲ၊ရှက်စရာကြီး" မတင်ကြည် ပြောမဲ ့သာပြောနေရတာ၊ယောက်က ျ ားဆိုတဲ ့အမျို းက မိန်းမတစ်ယောက်ကို လိုးပြီ
ဆိုမှတော ့ တကိုယ်လုံး ကြည့်ချင်ကြတာ ရည်းစားနဲ ့တုန်းကတဲက သိပြီးသားပါ။မောင်မောင်က ကလေးသာသာမို ့ ဟန် ့လိုက်ရင် ရမလားလို ့
ပြောကြည့်တာ။
"ဘာလို ့ရှက်ရမှာလဲမမကြီးရ၊ကျွန်တော်တို ့လင်မယားဖြစ်ပြီးနေပြီ၊လင်မယားအရှက်ကုန်တဲ ့၊မမကြီးလဲကြားဘူးတာဘဲ၊ရှက်မနေနဲ ့"
မောင်မောင်ကပြောပြောဆိုဆို ထဘီကို မတင်ကြည်ရဲ ့ခြေထောက်ကနေ ဆွဲချွတ်ပြီး ခြေရင်းဘက်မှာ ပုံထားပါတယ်။မတင်ကြည်ကတော ့
ပြောမရမဲ ့အတူတူ ပြောမနေတော ့ဘဲ ကောင်လေးလုပ်ခ ျင်တာလုပ်တော ့-စိတ်လေ ျ ာ့ပေးလိုက်ပါတယ်။ထုတ်တန်းမှာချိတ်ဆွဲထားတဲ ့နှစ်ပေ
မီးချောင်းအလင်းရောင်ကြောင့် မတင်ကြည်အောက်ပိုင်း တုံးလုံးဗလာ ဖြစ်နေတာ မြင်ရပါတယ်။မောင်မောင် မတင်ကြည်ရဲ ့ခြေထောက်နှစ်ဘက်
ကို ဆွဲယူ၊ဒူးထောင် ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်ကို အနီးကပ်ငုံ ့ကြည့်ပါတယ်။သူ ့ပေါင်ကြားထဲ မောင်မောင်ခေါင်းငုံ ့ပြီး စောက်ဖုတ်ကို
ကြည့်နေလို ့ မတင်ကြည် မျက်စိမှိတ်ထားပါတယ်။မတင်ကြည်ရဲ ့စောက်ဖုတ်က မတင်ရီလောက် ကြည့်မကောင်းပါ။မတင်ရီရဲ ့စောက်ဖုတ်က
ကလေးနှစ်ယောက်မွေးထားလို ့နဲနဲပြဲအာနေပေမဲ ့ မို ့မောက်ပြီးဖောင်းတင်းနေတာပါ။မုန် ့စိမ်းပေါင်းကြီးက ျ နေတာပါ။မတင်ကြည်စောက်ဖုတ်က
မဖောင်းဘဲ ပြားချပ်ချပ်နဲ ့ပါ။အမွေးသိပ်မထူဘဲ ဆီးခုံမှာ တွန့်လိမ်ပြိး ကပ်နေတာ။မောင်မောင် စောက်ဖုတ်ကိုကြည့်ရင်း လက်နဲ ့စောက်စိကို ကိုင်
လိုက်တဲ ့အခါ မတင်ကြည် ဖင်ကော ့တက်လာပြိး ပါးစပ်က "အွတ်" အသံထွက်လာတာ၊စောက်စိက ပဲကြီးစိလောက်ရှိတာ၊မောင်မောင်လက်နဲ ့
ကိုင်လိုက်တာနဲ ့ စောက်ခေါင်းပေါက်ကအရည်စိုထွက်လာလို ့လက်မှာလာကပ်ပါတယ်။ဒါနဲ ့မောင်မောင် လီးနဲ ့စောက်ခေါင်းကိုတေ ့၊တခါထဲ
ထိုးသွင်းတာ၊မတင်ကြည် မောင်မောင်ရဲ ့လက်တွေကို သူ ့လက်နဲ ့ဆုတ်ကိုင် အားပြုရင်း ဖင်ကော ့တက်လာပါလေရော။လီးတဝက်လောက်ဝင်
တာနဲ ့မောင်မောင် မတင်ကြည်ရဲ ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲမြှေ ာက်လိုက်ပြီး သူ ့ပခုံးတွေပေါ် ထမ်းတင်လိုက်ပါတယ်။ပြီး မတင်ကြည်ရဲ ့ပေါင်
တွေကိုလက်နဲ ့ကိုင် အားယူပြီး တချက်ပြိးတချက် ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။
"အား-အ-အ-အီး-တအားမဆောင့်နဲ ့"ခြေထောက်နှစ်ချောင်း မောင်မောင်ပခုံးနဲ ့ထမ်းထားလို ့ မတင်ကြည်ရဲ ့ဖင် အိပ်ရာပေါ်ကကြွတက်နေ
ပြီး ဖင်ကော ့ပေးထားသလိုဖြစ်နေတာပါ။မတင်ကြည်ဘာပြောပြော မောင်မောင်ကမနားတမ်းဆောင့်လိုးတာပါဘဲ၊ဒုတိယအချီဖြစ်လို ့အရည်ထွက်ဖို ့
အားစိုက်လိုးတာပါ။မောင်မောင်ဆောင့်လိုးတိုင်း မတင်ကြည် ကောင်းလွန်းလို ့
"အား-အာ-ကောင်းတယ်-အင့်-ကောင်း" အပျို ကြီး ဟန်မလုပ်နိုင်တော ့ပါ။မောင်မောင်ရဲ ့ဆောင့်လိုးချက်တွေအောက်မှာ ကော ့လန်နေပြီ၊
စောက်ဖုတ်တခုလုံးလဲအရည်တွေရွှဲလို ့ ဖင်ကြားထိ စီးက ျနေတာ။မတင်ကြည် အိပ်ရာကို လက်တတောင်ဆစ်နဲ ့ထောက် အားပြု ပြီး ဖင်ကို
မြှောက်ကော ့တင်ပေးလိုက်၊မောင်မောင်ဆောင့်လိုက်တဲ ့အခါ ဖင်က အောက်ကိုပြုတ်က ျသွားလိုက်နဲ ့တက်ညီလက်ညီ လိုးနေကြတာ။လိုးချက်
ဆောင့်ချက်၊ဘယ်နှစ်ချက်မှန်းတောင်မသိတော ့၊(၁၅)မိနစ်လောက်ကြာမှ လီးက အရည်ပန်းထွက်ကုန်တာပါ။မတင်ကြည်လဲ ကောင်းလိုက်တာ
၂ ကြိမ်တောင် အထွတ်အထိပ်ရောက်၊ပြီးသွားတာပါဘဲ။
"မမကြီး တော်ပြီနော်၊တော်ကြာမတင်ရီစိတ်ဆိုးနေမယ်၊သူ ့ဆီသွားဦးမှ" အမောပြေတဲ ့အခါ မောင်မောင်ကပြောတာ။မတင်ကြည်လဲ အားရ
ကေ ျ နပ်ပြီ၊လူလဲ မောပြိး မလှုပ်ချင်တော ့ဘူး၊ဒါကြောင့် "အင်း"လို ့ဘဲပြောပြီး ခြေရင်းရောက်နေတဲ ့ထဘီကို ဆွဲယူဝတ်လိုက်ပြီး အိပ်လိုက်တာ
ပင်ပန်းလို ့ထင်ပါရဲ ့။ခဏလေးမှာဘဲ တရှုးရှုးနဲ ့အိပ်မောက ျသွားပြီ။
မောင်မောင် စောစောကလိုဘဲ အပြင်ထွက်၊ရေချို းခန်းဝင်၊ရေဆေးပြီး မတင်ရီရဲ ့အခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။
မောင်မောင် မတင်ရီရဲ ့ခြင်ထောင်ထဲဝင်မိတာနဲ ့ မတင်ရီက မကေ ျမနပ်ပြောတော ့တာ။
"လာမှလာပါဦးမလားလို ့ကိုယ်တော ်၊မေ ျှ ာ်လိုက်ရတာ၊ဘာလဲ အပ ျို ကြီးလိုးရတာကောင်းနေလို ့ မလာတော ့တာလားလို ့"
"လာမလို ့ဘဲမမရေ၊မမကြီးကရစ်နေလို ့၊နောက်တချီထပ်တွယ်ပေးနေရလို ့" မောင်မောင်အပြောကြောင့် မတင်ရီ ပါးစပ်ကိုရွှဲ ့ပြရင်း
"အပျို ကြီး လီးအရသာသိသွားပြီဆိုရင် မလွယ်တော ့ဘူး၊မောင်မောင်၊မင်းတော ့ဒုက္ခဖြစ်တော ့မယ်"
"ဘာလို ့ဖြစ်ရမှာလဲ၊ကျွန်တော် မလုပ်ခ ျင်ဘဲလုပ်ပေးရတာ၊မမ ခိုင်းလို ့၊နောက်မလုပ်တော ့ဘူး"မောင်မောင်ပြောရင်း မတင်ရီဘေး ဝင်အိပ်
လိုက်ပါတယ်။မတင်ကြည်ကို နှစ်ချီလိုးလိုက်ရတဲ ့အတွက် နဲနဲတော ့ပြိုင်းချင်နေပါပြီ၊မတင်ရီက မောင်မောင့်ဖြစ်ပုံကိုကြည့်ပြီသနားသွားတယ်ထင်
ပါရဲ ့၊မောင်မောင်ရဲ ့နဖူးဆံစကိုပွတ်ကာ
"မောင်လေး ပင်ပန်းနေပါပြီ၊၊မလုပ်နိုင်ရင် မလုပ်နဲ ့၊အိပ်လိုက်တော ့" ဒီလိုဆိုတော ့လဲ၊မောင်မောင် မတင်ရီကို အားနာသနားသွားပါတယ်။
ဘာဘဲပြောပြော မတင်ရီက သူ ့ရဲ ့လက်ဦးဆရာလေ၊ဒီညမှာ မတင်ကြည်ကနှစ်ချီတောင်အလိုးခံရပြီး မတင်ရီက တချီမှ မခံရသေးတာ၊ဒါကြောင့်
"ရပါတယ်မမရယ်၊သိပ်လဲမပင်ပန်းပါဘူး၊ခဏနေရင် လုပ်နိုင်မှာပါ"
မတင်ရီက မောင်မောင်ရဲ ့ပုဆိုးခါးပုံစကို ဆွဲဖြုတ်ပြီး လီးကိုလက်နဲ ့ကိုင် ဆွပေးပါတယ်။မတင်ကြည်နဲ ့နှစ်ချီလိုးခဲ ့လို ့လီးက မာမာတင်းတင်း
မရှိဘဲ ပေ ျ ာ ့ဖတ်နေတာ။မတင်ရီ လီးကိုလက်နဲ ့ဆုတ်ကိုင်၊ဂွင်းထုသလိုလုပ်ပေးနေတာ။လီးက မာလာတယ်ဆိုရုံလေး၊ယောင်ပြလောက်လေး
တင်းလာပေမဲ ့ အရွယ်ကကြီးမလာသေးပါ။မတင်ရီ စိတ်မရှေတော ့ဘဲ
"မင်းရေဆေးလာခဲ ့လား" "ဆေးထားတယ်" မောင်မောင်စကားအဆုံးမှာ မတင်ရီ လီးကို ပါးစပ်နဲ ့ကုန်းစုတ်တော ့တာပါဘဲ၊ဒီလိုလုပ်လိမ့်
မယ်ထင်မထားလို့ မောင်မောင် အံ ့သြတကြီးဖြစ်ကာ "အာ၊မမဘာလုပ်တာလဲ၊ကျွန်တော် ငရဲကြီးလိမ့်မယ်"
မတင်ရီက စကားပြန်မပြောတော ့ဘဲ လီးကိုသာ ပါးစပ်နဲ ့အားပါးတရ စုတ်တာ၊လီးက မတင်ရီပါးစပ်ထဲ မဆန် ့မပြဲဖြစ်နေလို ့ မတင်ရီ တခါ
တခါ တံထွေးသီးသလိုဖြစ်ပါတယ်။ပါးစပ်အာငွေ ့အပူကြောင့် လီးက ချက်ချင်းတောင်တက်လာပါတယ်၊မတင်ရီက လီးဒစ်အောက်ခြေ မြောင်းရာ
အတိုင်း လ ျှ ာနဲ ့ထိုး ထိုးပြီးရက်ပေးတဲ ့အတွက် မောင်မောင် တကိုယ်လုံးတုန်နေပြီး အခံရခက်နေတာပါ။မတင်ရီကတော ့ မောင်မောင့်လီးကို
ရေခဲချောင်းအမှတ်နဲ ့အားပါးတရစုတ်နေတာပါ၊လီးကိုစုတ်နေရင်း လက်ချောင်းလေးတွေနဲ ့ ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ပွတ်သပ်နယ်ပေးတာ မောင်မောင်
တွန် ့ကနဲ တွန် ့ကနဲနေတာပါဘဲ၊လီးကတော ့အစွမ်းကုန် မာပြီးတောင်နေပါပြီ။
"မင်းပင်ပန်းနေပြီ၊မမ အပေါ်ကလုပ်ပေးမယ်" မတင်ရီက ပြောပြောဆိုဆို လီးစုတ်နေရာကမတ်တပ်ထ၊ထဘီကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး
မောင်မောင်အပေါ်ကားယားခွ ထိုင်လိုက်ပါတယ်၊လီးကိုလက်နဲ ့ကိုင်၊စောက်ဖုတ်အဝနဲ ့တေ ့ပြီး တဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချတာ လီးက စောက်ခေါင်း
ထဲကို ဒစ်အဆုံးထိဝင်သွားပါတယ်၊
"အီး-အင်း"မတင်ရီ အသံထွက် အားယူပြီး အပေါ်ကဖိချတာပါ၊လီးတဖြေးဖြေးမြုတ်ဝင်နေသလို မောင်မောင်လဲ အောက်ကပင့်တင်ပေးတာပါ၊
မတင်ရီက ပထမတော ့ဆောင့် ဆောင့်ထိုင်ပြီး ဖင်ကိုမြှောက်ကာ မြှောက်ကာ လိုးတာပါ၊မောင်မောင်ကြည့်နေတာ၊လီးကစောက်ခေါင်းထဲ ဝင်နေ
ထွက်နေတာ၊လီးမှာ အရည်တွေ ရွှဲနေတာပါ၊မောင်မောင်သိတယ်၊သူအရည်မထွက်သေးဘူး၊အခုအရည်တွေက မတင်ရီစောက်ခေါင်းထဲက ထွက်
လာတဲ ့အရည်တွေ၊ခဏအကြာမှာ မတင်ရီ ဆောင့် ဆောင့်ထိုင်ရာက မောင်မောင်အပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး ဖင်ကြွလိုးရတော ့တာ၊မောသွားပြီ၊
"မမ မောရင်ဖယ်၊ကျွန်တော် အပေါ်ကလိုးပေးမယ်" ဒီအတိုင်းဆိုရင် နှစ်ယောက်လုံး ပြီးမှာမဟုတ်ဘူး၊မတင်ရီ တဏှာပေမစိတ်ထန်လို ့သာ
အပေါ်ကတက်ခွလိုးနေတာ၊အလေ ့အက ျင့်မရှိလို ့ကြာကြာမလိုးနိုင်ဘူး၊ဒါနဲ ့မတင်ရီ မောင်မောင်အပေါ်တက်ခွနေရာကဆင်းပေးပြီး အိပ်ရာပေါ်
အမြန်ပက်လက်နေပေးပြီး တခါထဲ ဒူးနှစ်ဘက်ထောင်၊ပေါင်နှစ်ချောင်းကားထားပေးလိုက်တယ်။မောင်မောင် မတင်ရီရဲ ့ပေါင်ကြားမှာဝင်ထိုင်ပြီး
လီးနဲ ့စောက်ခေါင်းပေါက်တေ့ပြိးထိုးသွင်းတာ၊စောက်ခေါင်းထဲမှာ အရည်တွေရွှဲစို ခေ ျ ာနေလို ့ လီးကအဆုံးထိ ဒိုးယိုပေါက်ဝင်သွားတာ။
"အ၊ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဟယ်" လီးကိုတချိထဲနဲ ့အဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်လို ့ မတင်ရီ အောင့်သွားတာပါ၊အခုအချိန်မှာ လီးက ပုံမှန်တောင်
နေပြီမို ့ မောင်မောင် မတင်ရီရဲ ့ပေါင်တွေကိုလက်နဲ ့ကိုင်ပြီး လီးကို တချက်ချင်း ဆောင့် ဆောင့်လိုးပေနေပါတယ်။
"ပြွတ်-ဘလွတ်-ဘတ်-ပြွတ်-ဘလွတ်-ဘတ်"
မတင်ရီက တဏှာကြီးပြီး အရည်ရွှဲတတ်သူပါ၊ပြီး ကလေးနှစ်ယောက်မွေးထားလို ့အပေါက်က ျယ်နေပြီမို ့လီးနဲ ့စောက်ပပ်ထိတွေ ့တဲ ့အသံ
တွေကပိုပြီးမည်နေတာပါ၊မောင်မောင်ဆောင့်လိုးနေတာကို မတင်ရီ အောက်ကနေ ဖင်ကို စကောဝိုင်း လှုပ်ယမ်းပေးလိုက်၊အပေါ်ဘက်ကို ဖင်
ကော ့တင်ပေးလိုက်၊မောင်မောင်နဲ ့အပြိုင်နွဲနေပါတယ်။စောစောက မတင်ကြည်နဲ ့နှစ်ချီ လိုးခဲ့ရလို ့အခု မတင်ရီကိုလိုးနေတဲ ့အခါ မောင်မောင်
တော်တော်နဲ ့အရည်မထွက်တတ်ဘဲ အချိန်ကြာနေပါတယ်။မတင်ရီအတွက်ကတော ့ မောင်မောင်ကြာလေ၊သူကဇိမ်ရှိလေ၊မောင်မောင်ဆောင့်
လိုးလိုက်တိုင်း "အ-အာ-အား-"လို ့အားယူခံတာ၊(၁၀)မိနစ်လောက်ချင်လာပြီအထိ မောင်မောင်အရည်မထွက်ဘဲလိုးပေးနေတာ၊မတင်ရီ ပြီးချင်
လာပြီ၊တကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျစ်ဖျစ်နဲ ့အကြောတွေထောင်တက်ပြီး မောင်မောင့်လက်ကိုအားယူကော ့တင်ရင်း မတင်ရီဖင်ကြီး အိပ်ရာပေါ်"ဘုန်း"
ကနဲ ပြုတ်က ျ ငြိမ်သက်သွားပါတယ်။
မတင်ရီ ပြီးသွားမှန်းသိလို ့မောင်မောင် ဆက်မဆောင့်တော ့ဘဲ မတင်ရီရဲ ့အပေါ်မှောက်ချကာ အမောဖြေနေပါတယ်၊မတင်ရီ သူ ့အပေါ်
မှောက်က ျလာတဲ ့မောင်မောင်ကေ ျ ာကိုဖက်ထားရင်း အမောဖြေနေတာပါ။မတင်ရီ မောင်မောင်လိုးပေးတာ အရသာရှိသလို ပြီးတဲ ့အထိခံစား
လိုက်ရလို ့ကေ ျနပ်နေတာ၊ဒါပေမဲ ့မတင်ရီ သတိထားမိတာ၊သူ ့အဖုတ်ထဲ မောင်မောင်အရည်တွေ ပန်းမထုတ်ရသေးဘူးဆိုတာ၊ဒါကြောင့်
"မောင်လေး၊မင်းမပြီးသေးဘူးမဟုတ်လား၊ပြိးအောင် ဆက်လိုးလေ"
"ရတယ်မမ၊နေပေစေ၊မပြီးလဲအရေးမကြီးဘူး" အမှန်က မောင်မောင် ပန်းနေပြီ၊မတင်ကြည်ကို နှစ်ချီလိုးပေးပြီးကတဲက နားချင်နေတာ၊မတင်
ရီဆီ မသွားပြန်ရင်လဲ မကောင်းတတ်လို ့သာ လာလိုးပေးရတာ၊ဒဏ်မခံနိုင်တော ့ဘူး၊
"ဒါဆို အပေါ်ကဖယ်ပေးဦး၊မမ လုပ်ပေးမယ်"မတင်ရီပြောတာနဲ ့မောင်မောင် မတင်ရိပေါ်ကဆင်းပြီး ဘေးမှာ လှဲနေလိုက်တယ်၊မတင်ရီက
မောင်မောင်ပုဆိုးကိုယူ၊လီးမှာပေပွနေတဲ ့အရည်တွေကို ပုဆိုးနဲ ့သုတ်ပေးပါတယ်၊ပြီးတာနဲ ့ ဘာမပြောညာမပြော လီးကိုပါးစပ်နဲ ့စုတ်တော ့တာ၊
မတင်ရီ လီးစုတ်တာ အားပါးတရ စိတ်ပါလက်ပါစုတ်နေတာ၊မောင်မောင် ခါးကော ့တက်သွားတဲ ့အထိ၊မတင်ရီက လီးကိုစုတ်ရင်း လီးအရင်းပိုင်း
ကိုပါ လက်နဲ ့ဆုတ်ကိုင်ဂွင်းတိုက်ပေးတာလေ၊
"အား-မမ-အူး-အရည်ထွက်တော ့မယ်" မောင်မောင်အော်ပေမဲ ့ မတင်ရီက လီးစုတ်မရပ်တဲ ့အပြင် လက်နဲ ့ဂွင်းတိုက်တာကို ပိုလို ့တောင်
မြန်မြန်လုပ်ပေးနေလို ့ "ဟား-အ-ထွက်ပြီ"ပြောရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံးတုန်တက်ကာ အရည်တွေပန်းထွက်သွားပါတော ့တယ်။လီးအရည်တွေ
ပန်းထွက်ပေမဲ ့ မတင်ရီက ပါးစပ်နဲ ့စုတ်ထားတာကို ဖယ်မပစ်ဘဲ အရည်တွေကို ပါးစပ်ထဲအဝင်ခံပြီး မြိုချပါတယ်။အရည်ကသိပ်တော ့မများလှပါ၊
စောစောပိုင်း မတင်ကြည်နဲ ့တုန်းက အင်္စပ်ထဲမှာနှစ်ချီထွက်ထားပြီးလို ့ပါ။မတင်ရီ သူ့လီးကိုပါးစပ်နဲ ့စုတ်ပေးပြီး အရည်ကိုမြိုချတဲ ့အတွက် မောင်
မောင် အားနာသွားပါတယ်၊ဒါနဲ ့
"မမကလဲ၊ဘာပြု လို ့အရည်တွေမြို ချရတာလဲ၊အရည်ထွက်တော ့မယ်လို ့ကျွန်တော်ပြောနေတာကို"
"ငါ့မောင်ကိုချစ်လို ့၊မမက ချစ်သက်သေပြတာ" မတင်ရီက ပြုံးပြီးပြောတာ၊
"နောက်တခါဆို ကျွန်တော် မမဟာကို ရက်ပေးမယ်နော်"မောင်မောင် သူ ့အရည်ကိုမြိုချလို ့အားနာပြီးပြောတာ။
"ဟင့်အင်း၊မလုပ်ရဘူး၊ယောက်က ျ ားဆိုတာ ဘုန်းကံရှိတယ်၊မိန်းမပေါင်ကြားမဝင်ကောင်းဘူး၊ငါ့မောင် နောက်လဲ ဘယ်မိန်းမနဲ ့လိုး လိုး၊
အဖုတ်ရက်တာ ဘာညာ မလုပ်နဲ ့နော်"မတင်ရီက ကျွန်တော် ့ခေါင်းကဆံပင်ကိုပွတ်ရင်းပြောပါတယ်။
အဲဒီညက ပင်ပန်းလို ့မတင်ရီအခန်းမှာအိပ်ပေ ျ ာ်သွားတာ၊မနက်လေးနာရီ တောဘုန်းကြီးကေ ျ ာင်းက အာရုံတက်အုန်းမောင်းခေါက်သံကြား
မှ မတင်ရီနှိုးလို ့ အိပ်ရာကထပြီး ကိုယ့်အိမ်ပြန်၊အမနှစ်ယောက်မသိရအောင် ပြူ တင်းပေါက်ကကေ ျ ာ်ဝင်ပြီး ပြန်အိပ်လိုက်ရတယ်။
၀ါခေါင်လဆန်းကစပြီး မတင်ရီနဲ ့မတင်ကြည်တို ့ညီအမနှစ်ယောက်ကို မောင်မောင်လိုးနေရတာ သီတင်းကျွတ်ကာနီးအထိ နှစ်လခွဲလောက်
ကြာပါတယ်။အစပိုင်းတုန်းကညတိုင်းလိုလို ခြံကူးပြီး ညီအမနှစ်ယောက်လုံးကို အနည်းဆုံး တစ်ခါစီတော ့လိုးတာပါ။ဒါပေမဲ ့(၁၅)ရက်လောက်ရှိ
လာတဲ ့အခါ မောင်မောင်ပင်ပန်းလာသလို နဲနဲလဲ ရိုးအီလာလို ့တရက်ခြားလောက်ဘဲ သွားလိုးပါတယ်။အရေးကြီးတဲ ့(၁၀)တန်းရောက်မှ မိန်းမ
ကိစ္စက လာရှုတ်နေသေး လို ့မောင်မောင် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မိပါတယ်။ဒါပေမဲ ့ စထားမိမှတော ့အဆက်ဖြတ်လို ့ကလဲ မကောင်းဘူးလေ၊
မိန်းမကိစ္စနဲ ့ရှုတ်နေလို ့ ခါတိုင်းလို မောင်မောင် ဘောလီဘောကွင်းတောင်မရောက်တော ့၊သူငယ်ခ ျ င်းတွေမေးလို ့(စာတွေမ ျ ားလို ့ဖတ်ရတာ
မနိုင်ဘူး၊ဒါကြောင့် ဘောလီဘောကွင်းကို မလာတာ)လှဲ ့ပတ်ပြောရတယ်။မတင်ရီအပြောသိရတာ၊သူ ့ယောက်က ျားသီတင်းကျွတ်မှာသင်တန်း
ဆင်းပြီးပြောင်းရင် လိုက်သွားရမှာ၊မပြောင်းခင် စိတ်တိုင်းက ျလိုးထားတဲ ့၊မတင်ရီနဲ ့ကတော ့ သူပြောင်းသွားရင် ဇာတ်လမ်းပြတ်ပြီ၊ခက်နေတာ
အပျိုကြီးမတင်ကြည်၊သူက အခုမှ ယောက်က ျ ားလီးအရသာကို သိလို ့မောင်မောင်ကို စွဲလန်းနေတာ၊မတင်ကြည်ကိုတော ့ဆက်ပြီးလိုးပေးရမှာ။
(ဒါက မောင်မောင်အထင်၊သူက မတင်ကြည်ကို အပျို စစ်စစ်ထင်နေတာ၊သူက မတင်ကြည်ရဲ ့ပထမဆုံးလူပေါ ့လေ)
မတင်ကြည်က ပထမဆုံးခ ျ စ်သူ လမ်းဗိုလ်လေးနဲ ့သမီးရည်းစားမက၊လင်မယားမက ျ ၊နေလာခဲ ့ပြီးမှ သူ့ကိုစွန် ့ခွါသွားလို ့အထီးက ျ န်ဖြစ်
နေတာနဲ ့(ယောက်က ျ ားတွေဆို တစ်ယောက်မှကောင်းတာမဟုတ်ဘူး၊လင်မယူတော ့ဘဲ) အပျို ကြီးလုပ်မယ်လို ့စိတ်ကူးထားတာ၊ညီမဖြစ်သူ
ဆတ်ဆော ့တာနဲ ့ဘဲ မောင်မောင်ဆိုတဲ ့ကောင်လေးရဲ ့အလိုးခံလိုက်မိတယ်။(၇)နှစ်လောက် ယောက်က ျ ားနဲ ့ကင်းကွာနေရာက၊တကြော ့ပြန်
အလိုးခံရတာမို ့ မတင်ကြည် လီးအရသာကိုစွဲသွားပြီး ယောက်က ျ ားအလိုးကို အမြဲတမ်းလိုခ ျ င်လာတယ်။မောင်မောင်နဲ ့အမြဲတမ်းလိုးဖို ့က
မဖြစ်နိုင်၊ကိုယ့်ထက်(၁၀)နှစ်ငယ်နေတဲ ့ကောင်လေးကို လင်အဖြစ်ယူဖို ့က၊သူ ့အမတွေက ဘယ်သဘောတူပါ ့မလဲ၊ပြီး ကောင်လေးက အခုမှ
(၁၀)တန်းရှိသေးတာ၊ကိုယ့်နဲ ့ယူလိုက်ရင် သူ ့ရှေ ့ရေး တက်လမ်းပိတ်သွားမယ်။မတင်ကြည် အမျိုးမျိုးစဉ်းစားပြီး သူ ့ကိုခ ျ စ်ရေးဆိုနေတဲ ့၊တော
ကေ ျ ာင်းတစ်ကေ ျ ာင်းက မူလတန်းကေ ျ င်းအုပ်လူပျို ကြီးကို ကြိုးရှေရှေနဲ ့လှန်ထားရာက အဖြေပေးလိုက်ပြီး သီတင်းကျွတ်တာနဲ ့ လက်ထပ်
ကြမဲ ့အစီအစဉ် ဆွဲထားကြပြီးသား။(လက်ထပ်မှသာ သိကြပါစေ၊အခုလောလောဆယ် ဘယ်သူ ့ကိုမှ အသိမခံပါနဲ ့)လို ့ လူပျို ကြီးကို ပိတ်ထား
ရသေးတယ်၊မောင်မောင်သိရင် ပွဲဖျက်နေမှာစိုးလို ့၊(ဒါက မတင်ကြည်ရဲ ့အထင်၊သူထင်တာ မောင်မောင် သူ ့ကိုစွဲလမ်းနေပြီ၊သူ ယောက်က ျ ား
ယူမယ်ဆိုရင် ကန် ့ကွက်လိမ့်မယ်ပေါ ့)၊သီတင်းကျွတ်ပြီး လက်ထပ်ကာနီးတော ့မှ တောမှာနေတဲ ့မိဘနှစ်ပါးကို အသိပေးခေါ်မယ်၊သူ ့အသက်
(၂၇)နှစ်တောင်ရှိပြီ၊အရွယ်ရောက်ရုံတင်မက၊အရွယ်တောင်လွန်နေပြီ၊ညိမဖြစ်တဲ ့သူတောင် အိမ်ထောင်က ျလို ့ ကလေး(၂)ယောက်တောင်ရ
နေပြီလေ။မောင်မောင့်ကိုတော ့ အဲဒီက ျ မှ ဖျောင်းဖျ ပြောရမှာဘဲ။
မတင်ရီက စိတ်အလိုကို မထိန်းချုပ်နိုင်လို ့သာ မောင်မောင်နဲ ့ဖြစ်တာ၊သိပ်ပြီးအစွဲအလန်းမထားဘူး၊မောင်မောင်လိုးတဲ ့အချိန် ကာမအရသာ
ရနေတဲ ့အခါ မောင်မောင့်ကို သူ ့လင်လို သဘောထားပြီး သူကလဲ အပေးအယူ မ ျှတအောင်လုပ်ပေးတယ်၊နှစ်ဦးနှစ်ဘက်လုံး ကာမအရသာကို
အပြေ ့အဝခံစားတယ်၊ဒါကြောင့် မောင်မောင်ကို သူ ့ယောက်က ျ ား ပြန်မလာခင် အားရအောင်သာလိုးထား၊သီတင်းကျွတ် ယောက်က ျ ားသင်
တန်းဆင်းလာလို ့ ပြောင်းတာနဲ ့ လိုက်သွားရမှာ၊ပြန်တွေ ့ကြဖို ့မလွယ်ဘူး လို ့ပြောထားတာ၊ပြောမဲ ့သာပြောရတာ၊ဒီကောင်လေးကလဲ အစပိုင်း
က ညတိုင်းလာလိုးတာ၊ကြာလာတာနဲ ့ ရီုးအီသွားတယ်ထင်ပါရဲ ့၊တရက်ခြားဖြစ်လာတယ်၊အေးလေ၊သူလဲ ကိုယ်တစ်ယောက်ထဲမှ မဟုတ်တာ၊
မတင်ကြည်ကိုပါလိုးပေးရတော ့ပင်ပန်းမှာပေါ ့လေ။ဒါတောင် ကောင်လေးက အသက်(၁၇)နှစ်အရွယ်၊လူပျို လေး၊သန်တုန်းမြန်တုန်းအရွယ်မို ့
မိန်းမနှစ်ယောက်ကို ကေ ျ နပ်အောင်လိုးပေးနေနိုင်တာ၊တော်ရုံလူ ဘယ်လွယ်ပါ ့မလဲ။
သီတင်းကျွတ်ကေ ျာင်းပိတ်ရက်အတွင်း မတင်ရီရဲ ့ယောက်က ျ ားသင်တန်းဆင်းပြီးပြန်ရောက်လာပါတယ်။မတင်ရီယောက်က ျ ားပြန်ရောက်
လာလို ့မောင်မောင် ခြံမကူးရတော ့ပါ၊မတင်ရီရဲ ့ယောက်က ျ ားက ငတ်ပြတ်နေတာကြာပြီမို ့ညဆို အစောကြီးကတဲက အခန်းထဲဝင်နေကြပြီ၊
အိမ်ရှေ ့ခန်းမှာ မရီးအပျို ကြိးရှိနေတာတောင်ဂရုမစိုက်နိုင်တော ့ဘူး၊အိမ်လေးကခပ်က ျဉ်းက ျဉ်းမို ့မတင်ရီတို ့လင်မယားလိုးနေကြတဲ ့အသံတွေ
မကြားချင်ဘဲကြားနေရတော ့မတင်ကြည် စိတ်တွေ သရိုးသရီဖြစ်လာပါတယ်။ဘယ်လိုမှ နေလို ့မရတော ့တာနဲ ့နောက်တရက်မှာ မတင်ကြည်
မောင်မောင်နဲ ့အချိန်းအဆက်လုပ်ပြီး ခြံထဲဆင်းကာ စက္ကူ ပန်းခြုံ ဘေးမှာ တချီ အလိုးခံလိုက်ရပါတယ်။နောက်ညတွေတွေ ့ဖို ့ချိန်းလိုက်ပေမဲ ့
မထင်မှတ်ဘဲ မောင်မောင်အကိုကြီးမိသားစုရောက်လာလို ့ အလုပ်တွေရှုတ်ပြီး မတွေ ့အားတော့ပါ။
မောင်မောင်အကိုကြီးက ကုန်ကားကြိးတွေနဲ ့အလုပ် လုပ်နေတာ၊အရင်ကတော ့သူများကားမှာ အခစားယာဉ်မောင်းပါ၊ဗန်းမော်ဘက်မှာကား
မောင်းရင်း ကချင်မနဲ ့အိမ်ထောင်က ျတာ၊ယောက္ခမ ကအရင်းအနှီးထုတ်ပေးတာနဲ ့ကိုယ်ပိုင်ကားဝယ်ပြီး မြစ်ကြီးနားမှာအခြေချနေတာ။အကိုကြီး
ရဲ ့ဝရိယ၊ကြိုးစားအားထုတ်မှုကြောင့် အခုဆိုရင် ကုန်ကားကြီး(၃)စင်းတောင်ပိုင်နေပါပြီ၊ကားလုပ်ငန်းက မိုးကုန်၊ဆောင်းရာသီ၊နတ်တော်ပြာသို
လောက်မှ ကားလမ်းတွေကောင်းမှာမို ့အလုပ်မရှိသေးတာနဲ ့ အကိုကြီးက နှမတွေနဲ ့ညီငယ်ကိုတွေ ့ရအောင်လာတာပါ။အကိုကြီးတို ့လင်မယား
သမီး(၃)ယောက်မွေးထားပြီး မရီးမှာက လောလောဆယ် ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ ့ပါ။သမီးတွေ အကြီးမ(၇)နှစ်၊အလတ်မ(၅)နှစ်၊အငယ်လေးက(၂)နှစ်
သာရှိသေးတာပါ။မရီးက ဂ ျိန်း ဖောမျိုးနွယ်စုဝင် ကချင်မဆိုပေမဲ ့ဗန်းမော်မြို ့ပေါ်ကမို ့ပြောတတ် ဆိုတတ် ယဉ်ကေ ျ းသိမ်မွေ ့ပါတယ်၊ရုပ်ရည်
အနေနဲ ့မျက်နှာမလှပေမဲ ့ကြည့်ပျော်ရှုပျော်ရှိပြီး ကိုယ်ခန္ဓာအချို းအဆက်က ကလေး(၃)ယောက်မွေးထားတာတောင် မယိုယွင်းသေးပါ၊သူ ့နေရာ
နဲ့သူ အလှမပျက်သေးပါ၊ခါးတော ့နဲနဲတုတ်စပြုပါပြီ။
အငယ်မလေးကငယ်သေးလို ့သူ ့အမေဆီကသိပ်မခွါပေမဲ ့ အကြီးမနှစ်ယောက်က သူတို ့ဦးလေးကို အသေကပ်နေကြတာ၊သူတို ့အမေက
ကိုယ်ဝန်ကြီးမပေါ ့မပါးနဲ ့အပြင် အငယ်မလေးက အမြဲကပ်နေတာမို ့ အကြီးမနှစ်ယောက်ကို မကြည့်အားဘူးလေ၊ဒါကြောင့်အကြီးမနှစ်ယောက်
သူတို ့ဦးလေးနား မခါွတော့ဘူး၊အဒေါ်နှစ်ယောက်က စျေးဆိုင်ထွက်ရ၊မီးဖိုချောင်မှာချက်ရပြုတ်ရမို ့ တူမတွေကို ယုယုယယ လုပ်မနေနိုင်ဘူးလေ၊
အကိုကြီးဖြစ်သူက မောင်မောင်(၁၀)တန်းအောင်လို ့အမှတ်ကောင်းရင် ဆေးတို ့၊တိကုတို ့ရရင် သွားတက်၊အမှတ်မကောင်းလို ့ရိုးရိုးမေဂျာသာ
ရရင် မြစ်ကြီးနားတက္ကသိုလ်မှာတက်၊မောင်မောင်မရှိရင် နှမနှစ်ယောက်ထဲ နေရစ်ခဲ ့လို ့မရ၊လင်ယူချင်ယူကြ၊လင်မယူချင်ဘူးဆိုရင် မြစ်ကြီးနား
လိုက်ကိုလိုက်ရမယ်၊မြစ်ကြီးနားစျေးထဲမှာ ဆိုင်ခန်းတစ်ခန်းဝယ်ပေးမယ်၊အုဒီမှာစျေးရောင်းကြ။
အကိုကြီးအဖအရာလေ၊မိဘနှစ်ပါးမရှိကြတော ့ အစစအရာရာ အကိုကြီးကတာဝန်ယူတဲ ့သဘောပါ။နှမနှစ်ယောက် မလိုက်ချင်ကြပေမဲ ့ဘာ
ပြောလို ့ရမှာလဲ၊အခုလဲ မပြောင်းရသေးပါဘူး၊မောင်မောင်စာမေးပွဲက အဝေးကြီးရှိပါသေးတယ်။
အကိုကြီးမိသားစု (၅)ရက်ဘဲနေနိုင်တာပါ၊မြစ်ကြီးနားမှာ ပွင့်လင်းရာသိ ကားဆွဲဖို ့စီစဉ်ရဦးမယ်လေ။အကိုကြီးတို ့မပြန်ခင်မှာဘဲ မတင်ရီတို ့
လင်မယား တာဝန်က ျရာမြို ့ကို ပြောင်းရွှေ ့သွားပါတယ်။သီတင်းကျွတ်ပြီး နှစ်ရက်မြောက်နေ ့မှာ မတင်ကြည် မူလတန်းကေ ျာင်းအုပ်ဆရာနဲ ့
ရုံးတက်လက်မှတ်ထိုးမင်္ဂလာဆောင်ပါတယ်၊မင်္ဂလာဆောင်ပြီး ကေ ျာင်းပြန်မဖွင့်ခင် ယောက်က ျ ားက မတင်ကြည်အိမ်မှာလာနေတဲ ့အတွက်
မောင်မောင် မမြင်ချင်ဘဲမြင်နေရတာပါဘဲ။
အစကတော ့ ညီအမနှစ်ယောက်လုံး လိုးနေရတာ၊လူတောင်ပင်ပန်းနွမ်းနယ်လာလို ့ရိုးအီလာတာ၊အခုက ျတော ့လဲ လိုးချင်ပါတယ်ဆိုတောင်
လိုးစရာမိန်းမ မရှိ၊မောင်မောင် တခါတလေ စာဖတ်နေရင်း သူတို ့ညီအမကို သတိရမိပါရဲ ့။ဒါပေမဲ ့ကြာကြာတော ့သတိရမနေပါ၊ကေ ျာင်းပြန်ဖွင့်
တော ့ ဆရာမဒေါ်ထားထားနဲ ့ပြန်ဆုံပြိး ဆရာမရဲ ့အထာပေးမှုတွေ မိန်းမအတွေ ့အကြုံရှိပြီးသား မောင်မောင်( ချက်ဆို နားခွက်ကမီးတောက်)
ဆရာမဒေါ်ထားထားကို ဝင်ပူးပါတော ့တယ်။
သီတင်းကျွတ်ကေ ျာင်းပိတ်ရက်အပြီး ကေ ျ ာင်းပြန်ဖွင့်တော ့ ထုံးစံအတိုင်း မောင်မောင် ကေ ျ ာင်းကိုအစောကြီးရောက်နေတာ။သူက အတန်း
မော်နီတာမို ့သောက်ရေဖြေ ့တာ၊အမှိုက်လှဲတာတို ့လုပ်ရပါတယ်။အမှန်က ကေ ျ ာင်းသူကေ ျ ာင်းသားတွေကို သူ ့ရက်နဲ ့သူ တာဝန်ပေးပြီးသားပါ၊
သူကိုယ်တိုင်ကိုက အမနှစ်ယောက်က မနက်အစောကြီးကတဲက စျေးဆိုင်ဖွင့်သွားကြတာ၊အိမ်မှာနေလဲတစ်ယောက်ထဲ၊မထူးပါဘူးဆိုပြီး ကေ ျ ာင်း
စောစောလာတာ၊လုပ်စရာရှိတာလုပ်ပြီး ကေ ျ ာင်းစာဖတ်နေခိုက် ဆရာမဒေါ်ထားထား ရောက်လာပါတယ်၊တခြားကေ ျ ာင်းသူကေ ျ ာင်းသားတွေ
ရောက်မလာကြသေးပါ၊ဒေါ်ထားထားက အိမ်မှာ ဘာအလုပ်မှ မရှိလို ့ ကေ ျ ာင်းကိုအစောကြီးလာတာပါ၊ကေ ျ ာင်းရောက်မှ သင်ပြရမဲ ့သင်ခန်းစာ
ကို ပြန်နွေးလေ ့ရှိပါတယ်။စာသင်ခန်းထဲဝင်လိုက်ရော၊ မောင်မောင်ရောက်နေတာတွေ ့ရပါတယ်၊ဒီကောင်လေး ကေ ျ ာင်းကို စောစောရောက်နေ
တတ်တယ်ဆိုတာသိလို ့လဲ ဒေါ်ထားထား စောလာတာပါ၊မောင်မောင်က ဒေါ်ထားထားကိုမြင်တာနဲ ့ မတ်တပ်ထပြီး
"မင်္ဂလာပါ ဆရာမ"
"အေး၊အေး၊မင်္ဂလာပါကွယ်၊မောင်မောင် အစောကြီးပါလား"
"ဟုတ်တယ်ဆရာမ၊ကေ ျ ာင်းပိတ်ရက်မှာ မြစ်ကြီးနားက အကိုကြီးတို ့မိသားစု ရောက်တာနဲ ့စာမကြည့်လိုက်ရဘူး၊ဒါကြောင့် အခုအတိုးချ
စာကြည့်နေတာ"
"ည ည ဆရာမဆီလာပြီးစာကြည့်ပါလား၊မင်းနားမလယ်တာရှိရင် ဆရာမ ပြပေးလို ့ရတာပေါ ့" ဒေါ်ထားထား ဂွင်ဖန်ပြိလေ၊ဒိကောင်လေးကို
ကြည့်ရင်း ဒေါ်ထားထား စိတ်ရူးထနေတာ၊ကောင်လေးက တက္ကသိုလ်တုန်းက သူ ့ရည်းစားအတိုင်းဘဲ၊အသက်ကြီးတာနဲ ့ငယ်တာဘဲကွာတာ၊
သွားပုံလာပုံ လမ်လေ ျှ ာက်ပုံက တထေရာတည်းဘဲ၊ဒေါ်ထားထား သူ ့ကိုပစ်ပြီး တခြားမိန်းမယူသွားတဲ ့ရည်းစားကို စိတ်မနာနိုင်သတိရနေတာ၊
"ဟုတ်၊ကျွန်တော် လာခ ျ င်တာဆရာမ၊ဆရာမ အလုပ်ပိုနေမလားလို ့" မောင်မောင် အပြောကို ဒေါ်ထားထား မျက်စောင်းလှလှလေးထိုးရင်း
"အမလေး၊ပိုလိုက်တာ ကိုပိုရယ်၊ဆရာမ ဘာအလုပ်မှ မရှိဘူး၊မင်းလာစာကြည့်တော ့ ဆရာမလဲ မင်းကိုပြရင်း စာပြန်နွေးပြီးဖြစ်တာပေါ ့"
ဒေါ်ထားထား ပြောရင်းဆိုရင်း မောင်မောင်ခုံနားကပ်လာပါတယ်၊လိမ်းထားတဲ ့အမွေးအကြိုင်တွေနဲ ့ရေမွှေးနံ ့ကြောင့် မောင်မောင် လီး မတ်
ကနဲ တောင်တက်လာပါတယ်၊မောင်မောင်က အောက်ခံဘောင်းဘီဝတ်လေ ့ဝတ်ထမရှိ။ထိုင်နေရင်း တောင်တက်လာတဲ ့လီးကို ဒေါ်ထားထား
မြင်ဖြစ်အောင်မြင်သွားပါတယ်၊ဒေါ်ထားထား တဏှာစိတ် ကြွလာပြီး အဖုတ်မှာ အရည်နဲနဲစို ့ထွက်လာတာ၊ဒေါ်ထားထား စိတ်အလိုလိုက်ပြီး လီး
ကို ကိုင်မိတော ့မလို ့၊ကေ ျ ာင်းသူနှစ်ယောက် ဝင်လာတာနဲ ့စိတ်ပြန်ထိန်းပြီး မောင်မောင်အနားကနေ စာသင်ခန်းအရှေ ့ဘက် ပြန်လှဲ ့သွားတာ၊
ဒေါ်ထားထားရဲ ့ဖင်လုံးကြီးတွေက လှုပ်လီလှုပ်လဲ ့နဲ ့၊မောင်မောင် ရင်တုန်က ျ န်ရစ်တယ်။
ညနေ ကေ ျ င်းဆင်းပြီးအိမ်ရောက်တာနဲ ့ မောင်မောင် အိမ်သုံးဖို ့၊သူ ့အမတွေခ ျို းဖို ့၊ရေထမ်းပါတယ်၊ပြီးအမကြီးကို (စာမလိုက်နိုင်လို ့ညမှာ
ဆရာမဒေါ်ထားထားဆီမှာ စာမေးရင်း စာကြည့်မယ်၊အိမ်ပြန်နောက်က ျရင် စိတ်မပူဖို ့)အက ျို ု းအကြောင်းပြောပြပြီး၊ညစာစားပြီးတာနဲ ့ဆရာမ
အိမ်ကို ထွက်လာပါတော ့တယ်။ဆရာမဒေါ်ထားထားတို ့အိမ်က သူတို ့မြို ့မှာ အကောင်းဆုံးတိုက်အိမ်ပါ၊ဒါပေမဲ ့အိမ်ကြီးတစ်လုံး လုံးမှာ ဆရာမ
နဲ ့အိမ်ဖော်ကောင်မလေး နှစ်ယောက်ထဲရှိတာပါ၊ဆရာမအမေက ရန်ကုန်ကသူ ့သမီးကြီးဆီသွားနေတာပါ၊အဖေကတော ့ ဆုံးပြီးတာကြာပါပြီ။
ည(၇)နာရီလောက် မောင်မောင်ရောက်တော ့ ဆရာမက ညစာစားတုန်း။
"ဟယ်၊မောင်မောင်ရယ်၊စောလှပါလား၊လာ၊ထမင်းစားဦး"
"အိမ်ကစားလာခဲ ့ပြီဆရာမ"
"အေး၊အေး၊ဒါဆိုလဲ အပေါ်တက်နှင့်၊ဆရာမပြီးရင် လာခဲ ့မယ်" ဆရာမတို ့အိမ်ကနှစ်ထပ်တိုက်အိမ်ကြီးပါ။တောပုံစံဒီဇိုင်းမို ့ အောက်ထပ်မှာ
မီးဖို၊ထမင်းစားခန်း၊ဧည့်ခန်း၊စတိုးခန်း၊အိမ်ဖော်ကောင်မလေးအိပ်ခန်း၊စတာတွေရှိပြိး အပေါ်ထပ်မှာ ဧည့်ခန်းက ျ ယ်ကြီးနဲ ့အိပ်ခန်းတွေ ရှိတာပါ၊
မောင်မောင် အပေါ်ထပ်တက်သွားပြိး ဧည့်ခန်းမှာ အင်္ဂလိပ်သင်ခန်းစာ စာအုပ်ဖွင့်ပြီး က ျက်မှတ်နေတာ၊ခဏအကြာ ဒေါ်ထားထား အပေါ်ထပ်
တက်လာပြီး မောင်မောင်နားဝင်ထိုင်ပြီး မောင်မောင်မရှင်းတဲ ့အင်္ဂလိပ်စာ အသုံးအနှုန်းတွေကို ရှင်းလင်းသင်ပြပေးပါတယ်၊အိမ်နေရင်းမို ့ဆရာမ
အောက်ခံဘော်လီအင်္က ျီ မဝတ်ဘဲ ဘလောက်အင်္က ျီ ခပ်ပွပွ တစ်ထည်ထဲဝတ်ထားတာ၊ဆရာမက အရပ်ပုတယ်လေ၊နှစ်ယောက်အတူ ယှဉ်တွဲ
ထိုင်ရင်း စာပြတာဆိုတော ့ဆရာမရဲ ့လယ်ပင်းအဟိုက်ပေါ်ကနေပြီး နို ့နှစ်လုံးကို မြင်နေရတာပါ၊ဆရာမနို ့က မတင်ကြည်ရဲ ့နို ့လောက်ပါ၊ဟင်း
ရည်သောက်ပန်းကန်လုံးလောက်ပါ၊မောင်မောင် ဆရာမသင်ပြတာကို အာရုံရောက်လိုက်၊နို ့နှစ်လုံးကို ခိုးကြည့်လိုက်၊ဒါနဲ ့ည(၉)နာရီရှိပြီ။
"ပူတယ်ကွာ၊ဆရာမရေခ ျို းဦးမယ်၊မင်း ဒီ အမေးအဖြေလေး ဖြေကြည့်ထားလိုက်" ဒေါ်ထားထား မောင်မောင်ကို လေ ့က ျ င့်ခန်းလုပ်စရာ
သင်ခန်းစာတစ်ခုခိုင်းခဲ ့ပြီး အိမ်ခန်းထဲဝင်၊ဘလောက်အင်္က ျီကိုချွတ်၊ထဘီရင်လ ျှ ားလိုက်ပြီး တဘက်ခြုံကာ အောက်ဆင်းသွားပါတယ်၊ရေချိုးခန်း
က အောက်မှာ အိမ်မကြိးအပြင်ဘက် ရေတွင်းနားမှာရှိတာကိုး၊
မောင်မောင် ဆရာမခိုင်းထားတဲ ့ သင်ခန်းစာကို ကြို းစားပြီး ဖြေနေပါတယ်၊သင်ခန်းစာက နဲနဲ ခက်ခဲလို ့ဖြေရင်းဖြေရင်း အချိန်ကုန်သွားတာ
မသိလိုက်ဘဲ ဆရာမ ရေချို းပြိးလို ့ပြန်တောင်ရောက်နေပါပြီ၊
"ဘယ်လိုလဲ၊ဘယ်နှစ်ခုပြိးပြိလဲ" ဆရာမက ထဘီရင်လ ျှ ားနဲ ့၊အပေါ်မှာတဘက်ခြုံ ထားရင်း အခန်းထဲမဝင်သေးဘဲ မောင်မောင်ဆီလာပြီး
မေးတာပါ၊မောင်မောင် စကားပြန်မပြောနိုင်သေးဘဲ ဆရာမကိုငေးကြည့်နေတာ၊
"ဟဲ ့ဘာကြည့်နေတာလဲ၊မေးတာလဲမဖြေဘူး"ဆရာမ မောင်မောင်နဲ ့မ ျက်နှာခ ျင်းဆိုင်ရပ်နေရာက လေ့က ျ င့်ခန်းစာအုပ်ကို ဆွဲယူလိုက်တာ
"အိုး-"
စာအုပ်ကို ကုန်းအဆွဲ ရော ့တိရော ့ယဲဝတ်ထားတဲ ့ထဘီရင်လ ျှ ားက ပြုတ်ပြီး နို ့နှစ်လုံး ပေါ်သွားလို ့၊ဆရာမ ကပြာကရာ ထဘီကိုပြန်ဝတ်၊
မတင်ရီ၊မတင်ကြည် နှစ်ယောက်နဲ ့အတွေ ့အကြုံရှိထားတဲ ့မောင်မောင် လက်မနှေးဘဲ ဝုန်းဆိုထရပ်၊ဒေါ်ထားထားကို လက်နှစ်ဘက်နဲ ့ဖက်ပြီး
ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းကာ နုတ်ခမ်းတွေကို မရမက စုတ်တော ့တာပါဘဲ၊မောင်မောင် ဒီလောက်အထိ လုပ်လိမ့်မယ် ထင်မထားလို ့ ဒေါ်ထားထား
အလစ်အငိုက်မိပြီး မောင်မောင့်ရင်ခွင်ထဲမှာ မလူးသာ မလွန် ့သာနဲ ့ နုတ်ခမ်း ကစ်အစုတ်ခံလိုက်ရတာ၊မသိစိတ်က အလိုလို ပါးစပ်ကို ဟပေး
လိုက်မိပါတယ်၊ဒိကောင်လေး ဘယ်ကဘယ်လိုတတ်လာပါလိမ် ့၊သူ ့ရဲ ့နုတ်ခမ်းကိုအားပါးတရကစ်စုတ်ရင်း သူ့ပါးစပ်ကို ဟပေးတာနဲ ့ပါးစပ်ထဲ
သူ ့လ ျှ ာနဲ ့ထိုးမွေတော ့တာ၊ဒေါ်ထားထား အစက ဒီကောင်လေးကိို သူကသင်ပြပေးရမယ်လို ့ထင်ထားတာ၊အခု ကိုယ်တော်ခေ ျ ာက ပိုတတ်
နေပါရော ့လား၊ကောင်လေး နုတ်ခမ်းစုတ်တာ ကြာလာတော ့ ဒေါ်ထားထား မောလာတယ်၊အသက်ရှုမဝသလိုဖြစ်လာတာနဲ ့ တွန်းဖယ်ရင်း
"တော်တော ့ကွယ်၊မောလိုက်တာ၊အသက်ရှုလို ့မရဘူး"
"ဆရာမကို ခ ျစ်တယ်" မောင်မောင်က နုတ်ခမ်းစုတ်တာကို ရပ်လိုက်ပေမဲ ့ဖက်ထားတာတော ့မလွှတ်ဘဲ သူ ့လက်တွေနဲ ့ဒေါ်ထားထားရဲ ့
ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကို ပွတ်ခေ ျ နေတာ၊ယောက်က ျ ားအကိုင်အတွယ်မခံရတာ ဆယ်နှစ်ဆယ်မိုးရှိနေပြီ၊မေ့လေ ျှ ာ့နေတဲ ့အရာတစ်ခု ဒီကောင်လေး
ပြန်အစပျိ ု းလိုက်တာ၊ဒေါ်ထားထား ရင်တုန်ပန်းတုန်နဲ ့၊မောင်မောင့်ရင်ခွင်ထဲကနေ ရုန်းမထွက်ဘဲ သာယာနေတာ၊
"မောင်မောင်ရယ်၊မင်းက ကလေးသာသာရှိသေးတာ၊စာကြို းစားရမဲ ့အရွယ်၊ဘာပြုလို ့မ ျ ား ဒါမျိ ု းတွေ စိတ်ဝင်စားနေတာလဲ" ဒေါ်ထားထား
မောင်မောင့်ရင်ခွင်ထဲက မသိမသာရုန်းရင်း မေးတာ၊မောင်မောင်က ဒေါ်ထားထားကို လွှတ်မပေးဘဲ ပိုပြီးတင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်လိုက်ကာ
"မသိဘူးဗျာ၊ဆရာမကိုတွေ ့နေရတာနဲ ့ စိတ်မထိန်းနိုင်တော ့ဘူး၊ကျွန်တော ့်ကို ခွင့်လွတ်ပါ ဆရာမရယ်" မောင်မောင်ပတ်ချွဲနတ်ချွဲပြောပြီး
ဆရာမရဲ ့ထဘီရင်လ ျ ားကိုဆွဲဖြုတ်ကာ နို ့ကိုကိုင်ပါတယ်၊နီု ့သီးခေါင်းလေးတွေက စားတော်ပဲအကြီးစားအရွယ်လောက်ရှိတာ၊မတင်ရီရဲ ့နို ့သီး
ခေါင်းဆို ဇီးသီးအရွယ်ရှိတာ၊ဆရာမက အပျို မို ့နေမှာ၊ဒေါ်ထားထား ဟန်လုပ်ပြီးသာ ပြောနေတာ၊သူကိုယ်တိုင်က မောင်မောင်နဲ ့ဖြစ်ခ ျင်နေတာ၊
အသက်(၃၂)နှစ်၊လိင်ကိစ္စ တဏှာစိတ် အပြင်းထန်ဆုံးအရွယ်မို ကိုယ်တပည့်နဲ ့(တော်၏၊မတော်၏)စဉ်းစားမနေနီုင်တော ့ဘူး၊
"ဧည့်ခန်းထဲမှာကွယ်၊တော်တော ့၊" ဆရာမပြောလို ့မောင်မောင် လွတ်ပေးလိုက်တယ်၊ဒေါ်ထားထား မောင်မောင်လက်ကလွတ်တာနဲ ့အခန်း
ထဲကိုဝင်သွားတာ၊အခန်းတံခါးကို မပိတ်ဘူးလေ၊မိန်းမနှစ်ယောက်နဲ ့ညားဘူးပြီးသား မောင်မောင် လူလယ်၊ခဏမဆိုင်း အခန်းထဲဝင်လိုက်သွား
တာ၊ဒေါ်ထားထား ကုတင်ဘေးမှာ ယောင်ပေပေ ရပ်နေတာ၊
"လူလယ်လေး"ဒေါ်ထားထားပြောရင်း ကုတင်ပေါ်ထိုင်ခ ျလိုက်တယ်၊မောင်မောင် ဒေါ်ထားထားဘေး ဝင်ထိုင်ပြီး ပခုန်းကိုဖက် အိပ်ရာပေါ်
ဆွဲလှဲလိုက်ပါတယ်၊ဒေါ်ထားထား တခစ်ခစ်ရယ်ရင်း အိပ်ရာပေါ် ပက်လက်လှန်လဲက ျသွားတာ၊မောင်မောင် အပေါ်ကတက်မှောက်ပြီး နုတ်ခမ်း
တွေကိုအားပါးတရစုတ်တော ့တာ၊ဒေါ်ထားထား မောင်မောင်ကေ ျာကိုဖက်ပြီး နုတ်ခမ်းကို အလိုက်သင့် စူပေးထားပါတယ်။မောင်မောင် နုတ်ခမ်း
စုတ်ရင်း ရင်လ ျ ားထားတဲ ့ထဘီစကို ဖြုတ်၊ပေါ်လာတဲ ့နို ့နျစ်လုံးကို ကိုင်ဆုတ်နယ်ခေ ျပါတယ်၊ဆရာမက အသားညို လို ့၊နို ့နှစ်လုံးကလဲညို နေ
တာ၊နို ့ကမကြီးပေမဲ ့သူ ့အရွယ်နဲ ့သူ က ျ စ်က ျ စ်လစ်လစ် ပုံပန်းက ျ က ျလှပါတယ်။မောင်မောင်က မတင်ရီလို ကလေးနို ့တိုက်တဲ ့နို ့ထွားကြီး
နဲ ့ကြုံဘူးလို ့သာ ဒေါ်ထားထားနို ့ကို အားမရဖြစ်နေတာ၊မောင်မောင် နုတ်ခမ်းစုတ်နေရာကနေ နို ့နှစ်လုံးကို ပြောင်းစို ့ပါတယ်၊ခဏအကြာမှာ
ဆရာမက မောင်မောင်ရဲ ့ခေါင်းကို အောက်ဘက်တွန်းပို ့ရင်း
"ဆရာမကို ရက်ပေးဦးနော်" ဒေါ်ထားထား ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ကားပေးထားပြိးဖြစ်ပါတယ်၊မောင်မောင် ဆရာမရဲ ့ပေါင်ကြား မ ျက်နှာအပ်မိ
တော ့ပြောင်ရှင်းနေတဲ ့အဖုတ်ကြီးက ဖားဂုံညှင်းကြီးအတိုင်းပါ၊ဆရာမက အမွေးတွေကိုရိတ်ထားပုံရပါတယ်၊အဖုတ်မှာ အမွေးတပင်မှ မရှိဘဲ
ဖောင်းတင်းနေတာပါ၊မတင်ရီက(မိန်းမအဖုတ် မရက်နဲ ့၊ဘုန်းနိမ့်တတ်တယ်)ပြောထားပေမဲ ့ အခုဟာ ဆရာမကခိုင်းတာဆိုတော ့မောင်မောင်
ငြင်းလို ့မဖြစ်ပါ။ဒါကြောင့် မောင်မောင် ဆရာမရဲ ့ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရရက်ပေးပါတော ့တယ်၊
"အ-အီး-အင်း-မောင်မောင်" ဒေါ်ထားထား မောင်မောင်ရဲ ့ပါးစပ်ထဲကလ ျှ ာကြီးနဲ ့ထိုး ထိုးပြီးရက်ပေးနေတာ၊စောက်ခေါင်းပေါက်အတွင်းထိ
လ ျှ ာရောက်လာပြီး အရသာတအားကောင်းတာနဲ ့ ဖင်ကြိးကော့တက်လာပြိး ပါးစပ်က ညီးသံထွက်လာတာပါ။ခုနကမှ ရေချိ ု းထားလို ့စောက်
ဖုတ်မှာ ဘာအနံ ့အသက်မှမရှိ၊မောင်မောင်ရက်ပေးတာနဲ ့ဒေါ်ထားထားအဖုတ်မှာ အရည်တွေစိုရွှဲလာနေလို ့ မောင်မောင်ပါးစပ်မှာတောင် ပေပွ
နေပါတယ်၊အတော်ကြာတော ့ဒေါ်ထားထား မရတော ့ဘူး၊စောက်ဖုတ်တအားယားလာပြီ၊ဒါကြောင့် မောင်မောင့်ခေါင်းကိုဆွဲထူပြီး
"တော်ပြီ၊မောင်မောင်၊ှဆရာမကို လိုးပေးတော ့"
ဆရာမအမိန် ့ရတာနဲ ့ မောင်မောင် ဆရာမရဲ ့ပေါင်ကြားဝင်ထိုင်ပြီး လီးကိုစောက်ပပ်ဝမှာတေ ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်၊
"အင်း" လီးဒစ်ဝင်သွားတာနဲ ့ဒေါ်ထားထား ဖင်ကော့တက်လာပြီး"အင်း"ဆိုတဲ ့အသံထွက်လာပါတယ်၊မောင်မောင် သူ ့အရင်အတွေ ့အကြုံ
တွေအရ ဆရာမလဲ အပျို မစစ်တော ့ဘူးလို ့သိလိုက်ပါတယ်၊ဘာပြုလဲဆို လီးဝင်တာ ကြပ်သာကြပ်တာ၊တအားကြီးအားစိုက်သွင်းရတာမှမဟုတ်
ဘဲ၊စာအုပ်တွေမှာဖတ်ဖူးတာ၊အပျိုစစ်စစ်လေးတွေဆိုရင် သေလုမတတ် နာလွန်းလို ့ အော်နေရပြီး၊အခေါင်းကတအားကြပ်ဆိုတာကိုး၊
ဒစ်ဝင်တာနဲ ့ဒေါ်ထားထား မောင်မောင်ရဲ ့လက်မောင်းကို လှမ်းကိုင်ပြီး ဖင်ကို အနေအထားပြင်ပေးလိုက်ပါတယ်၊မောင်မောင်က နို ့ှနှစ်လုံးကို
လက်နဲ ့ဆွဲကိုင်ခေ ျ မွရင်း ဖင်ကို ရှေ ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပြီး လိုးပေးပါတယ်၊ဒေါ်ထားထား ဆယ်နှစ်ကေ ျာ ်ပြတ်နေတဲ ့လီးအရသာကို ဇိမ်နဲ ့ခံ
နေတာ၊မောင်မေင် ဆောင့်လိုက်တဲ ့အခါ ဖင်ကို ကော ့ပေးရင်း လှုပ်ပေးတာပါ၊ဆရာမအိပ်တဲ ့ကုတင်မှာက လဲမှို ့မွေ ့ယာခင်းထားလို ့ဒူး မနာဘဲ
စိတ်တိုင်းက ျဆောင့်လိုးလို ့ကောင်းနေတာပါ၊အရင်မတင်ရီတို့တုန်းကသင်ဖြူ းဖ ျ ာပေါ်မို ့လိုးရင်းဒူးနာလာတတ်လို ့ပါ။ဒေါ်ထားထား မောင်မောင်
အလိုးအဆောင့်တွေအောက်မှာအရသာတအားကောင်းနေလို ့ ဖင်ကို ဆက်တိုက် ကော ့ ကော ့ပေးနေပါပြီ၊ပါးစပ်ကလဲ
"အီး၊အူး၊ကောင်းတယ်ကွာ၊အား၊တအားဆောင့်ကွာ၊စောက်ဖုတ်ကွဲခ ျ င်ကွဲပစေ၊တအားဆောင့်"
သူ ့ဆရာမ တအားကောင်းနေမှန်းသိလို ့ မောင်မောင် အားကြို းမာန်တက် ဆောင့်လိုးတာ ကုတင်ဘောင်တောင် (ကျွီ-ကျွီ-ကျွီ)အသံထွက်
လာပါပြီ၊အခ ျက်ပေါင်း(၇၀)လောက်အရမှာ ဒေါ်ထားထား တအားကော့တက်လာပြီး " အား--း--"အသံရှည်ကြီးထွက်လာပြီ ငြိမ်က ျသွားတာ၊
ဆရာမ ပြီးပြီဆိုတာသိတာနဲ ့မောင်မောင် စိတ်လေ ျှ ာ့လိုက်ပြီး လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ သုတ်ရည်တွေကို ဆရာမရဲ ့ပေါင်တွေပေါ် ပန်းထုတ်လိုက်ပါ
တော ့တယ်၊စောက်ခေါင်းထဲမထဲ ့တာက မတော်တဆ ဗိုက်ကြီးသွားမှာစိုးလို ့ပါ။
ဆရာမဒေါ်ထားထား ခေတ္တခဏ မိန်းမောသွားတာပါ၊နှစ်အတော်ကြာ ကင်းကွာနေတဲ ့အရသာတစ်ခု ရလိုက်တာမို ့ပါ။ဒေါ်ထားထား သတိပြန်
ဝင်လာချိန်မှာ မောင်မောင် သူ ့ဘေးမှာပက်လက်အိပ်နေတာ၊သူ ့ပေါင်တွေ စိုစိစိုစိဖြစ်နေလို ့ လက်နဲ ့စမ်းကြည့်တာ စေးကပ်ကပ်နဲ ့၊မောင်မောင်
အရည်တွေပန်းထုတ်ထားတာသတိရပြီး အိပ်ရာကထ၊ခါးပေါ်လုံးထွေးရောက်နေတဲ ့ထဘီကို နေသားတက ျ ဖြစ်အောင်ပြန်ဝတ်၊ဘလောက်အင်္က ျီ
ဟောင်းတစ်ထည်ယူဝတ်လိုက်ပြီး
"ဆရာမ အောက်ဆင်း ရေဆေးဦးမယ်၊မင်း လိုက်မလား" ဆရာမအမေးကြောင့် မောင်မောင် ကပြာကရာ လူးလဲထ ပုဆိုးကောက်ဝတ်ပြီး
အောက်ထပ်ဆင်းလိုက်သွားပါတယ်။ရေတွင်းနားမှာရှိတဲ ့ရေချိုးခန်းမှာ ဆရာမကအရင်ဝင်၊သန် ့ရှင်းရေးလုပ်ပြီးမှ သူဝင်ပြီးဆေးကြောရတာ၊ဆရာမ
က သူအထဲဝင်နေတုန်း စောင့်မနေဘဲ အိမ်ထဲဝင်သွားပါတယ်၊အိမ်ဖော်မလေးအခန်းဝင်ကြည့်တာ ကလေးမ အိပ်နေလိုက်တာ ထဘီက ခါးပေါ်
ရောက်လို ့ဖင်ပေါ်အိပ်နေတာ၊ကောင်မလေးက (၁၄)နှစ်ဘဲရှိသေးတော ့ ကလေးသာသာရယ်၊ဒေါ်ထားထား အခန်းအပြင်ပြန်ထွက်လာတာနဲ ့
မောင်မောင်အိမ်ထဲပြန်ဝင်တာလာ အံကိုက်ဖြစ်ပြီး အိမ်ပေါ်ထပ်ကိုပြန်တက်၊အပေါ်ရောက်တာနဲ ့
"ပြန်ခ ျ င်ပြန်တော ့လေ၊အိမ်ကစိတ်ပူနေမယ်"
"ရတယ်ဆရာမ၊အမတွေကိုပြောပြီးသား၊ပြန်ရင် ခြံတံခါးသော ့ရယ်၊အိမ်နောက်ဖေးမီးဖိုတံခါးသော ့ရယ်၊ကျွန်တော်ယူလာတယ်၊ဘယ်အချိန်
ပြန် ပြန် အမတွေကိုနှိုးနေစရာမလိုဘူး" မောင်မောင့်အပြောကြောင့် ဒေါ်ထားထား ပြုံ းရယ်ရင်း
"ရရင်လဲပြီးရော၊ဒါဆိုလဲ ပြန်ခ ျင်တဲ ့အချိန်မှပြန်" ဒေါ်ထားထား ကုတင်ပေါ် သွားထိုင်ပါတယ်၊မောင်မောင် ဒေါ်ထားထားရဲ ့ဘေးဝင်ထိုင်ပြီး
ခါးကိုဖက် သူ ့ဘက်ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နုတ်ခမ်းတွေကို ကစ်စင်းစုတ်ပါတယ်၊ဒေါ်ထားထား ကောင်လေးစိတ်တိုင်းက ျ လုပ်ပါစေဆိုပြီး နုတ်ခမ်းစူ
ပေးထားတာပါ၊မောင်မောင် နုတ်ခမ်း အားပါးတရစုတ်ရင်း လက်တစ်ဘက်က ဘလောက်အင်္က ျီ အောက်လက်လ ျှိ ုကာ နို ့ကိုဆုတ်နယ်ပါတယ်။
ဒေါ်ထားထား နုတ်ခမ်းအစုတ်ခံနေရင်း နို ့အကိုင်ခံနေရလို ့ စိတ်ကြွလာပြီး လီးကို လက်နဲ ့စမ်းပြီးကိုင်ပေးတာ၊မောင်မောင်က ပုဆိုးကိုဖြေချပေး
လိုက်ပါတယ်၊ကိုင်ဆွရင်း လီးကထွားလာသလိုမို ့ ဒေါ်ထားထား (ကောင်လေးလီးက သူ ့အရင်ရည်းစားထက်ကြီးမယ်)လို ့ထင်မိတာ၊ဒါကြောင့်
"တော်တော ့၊ဆရာမပြမယ်"ကောင်လေးနုတ်ခမ်းစုတ်နေတာကို ရပ်ခိုင်းပြီး ဒေါ်ထားထား ကုတင်ပေါ်ကဆင်း အဝတ်တွေချွတ်လိုက်တယ်၊
ဒေါ်ထားထားအရပ်က မောင်မောင့်ပခုံးလောက်ရှိတာ၊မောင်မောင်အရပ်အမောင်းက ပေမီဒေါက်မီ၊ ၅ ပေ ၈ လက္မရှိတာ၊ဒေါ်ထားထားအရပ်က
၅ ပေ ၁ လက္မ အလွန်ဆုံး၊ဆရာမကအရပ်ပုရတဲ ့အထဲ လူက ဝတဲ ့ဘက်ရောက်နေလို ့ ပိုပုတယ်လို ့ထင်ရတာ၊နို ့နှစ်လုံးက အရွယ်မကြီးပေမဲ ့
ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းက အတော်အားရစရာကောင်းတာ၊ဖင်က လုံးတာမဟုတ်ဘဲ ကြီးတာသက်သက်ပါ၊သူ ့ထက်ကြီးတဲ ့ကေ ျ င်းသားကြိးတွေ ပြော
ပြောနေတာ(ဟာ၊ဆရာမ ဒေါ်ထားထားဖင်ကြီးက ရာဝင်အိုးကြီးကွ၊နဲတာကြီးမဟုတ်ဘူး၊လိုးလိုက်ရရင်တော ့ ဆိုဖာပေါ်တက်ကြိတ်နေရသလို
အိကနဲ၊အိကနဲ စောက်က ျိ ု းနည်း ကောင်းလိုက်မဲ ့ဖြစ်ခြင်း)။မောင်မောင် ဆရာမကို အခု လိုးနေရပြီ၊
"ဟဲ ့၊ဘာငေးကြည့်နေတာလဲ၊အဝတ်တွေချွတ်လိုက်လေ" မောင်မောင် ဆရာမရဲ ့ကိုယ်တုန်းလုံးကြီးကို ငေးမောကြည့်နေတာနဲ ့၊ဆရာမက
ပြောတာ၊ဆရာမပြောလို ့ မောင်မောင် သူ ့အဝတ်တွေကိုချွတ်လိုက်တယ်၊
"ဆရာမ မင်းဟာကို စုတ်ပေးမယ်၊ပက်လက်အိပ်လိုက်" မောင်မောင် သူ ့ဆရာမအပြောကြောင့် အိပ်ရာပေါ် ပက်လက်အိပ်လိုက်ပါတယ်၊
ဒေါ်ထားထား လီးကိုလက်နဲ ့ကိုင်၊ဂွင်းတိုက်သလို လက်ဖဝါးထဲထဲ ့ ရှေ ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေတာ၊လီးက ဒေါ်ထားထားလက်ထဲမှာ မာတောင်
လာပါတယ်၊လီးအရှည်က ၆ လက္မလောက်ရှိထင်ပါရဲ ့၊သူ ့လက်ဖဝါးနဲ ့ဆုတ်ထားတာ အပြင်ကို ၂ လက္မလောက်ထွက်နေတာ၊လုံးပတ်က ကြီးလဲ
မကြီး၊သေးလဲမသေး၊အရွယ်တော်ပါဘဲ၊ဒေါ်ထားထား လီးကိုကိုင်ထားရာက မောင်မောင့်အပေါ် ခြေပြန်ခေါင်းပြန် ဇောက်ထိုးမှောက်လိုက်ပြီး လီး
ကို ပါးစပ်နဲ ့စုတ်တော ့တာပါ၊ပြီး သူ ့ဖင်ကြီးကို မောင်မောင်ရဲ ့မ ျ က်နှာနားရောက်အောင်ပို ့ပေးရင်း လှုပ်ယမ်းပေးတာ၊စောက်ဖုတ်ပြူ းပြူ းကြီးက
မောင်မောင်ပါးစပ်နားမှာ၊ပထမအချီကလဲ ရက်ပေးပြီးပြီမို ့ မောင်မောင် ဘာစိတ်အနှောင့်အယှက်မဖြစ်ဘဲ စောက်ပပ်နခမ်းသားနှစ်ဘက်ကို လက်
နဲ ့ဖြဲလိုက်ပြီး လ ျှ ာနဲ ့စောက်ခေါင်းထဲထိုးသွင်းရက်ပေးပါတယ်။
မောင်မောင် စောက်ခေါင်းထဲ လ ျှ ာနဲ ့ထိုးသွင်းရက်တာ ဒေါ်ထားထား အပေါ်ကနေ ဖင်ကြီးတုန် တုန်သွားတာ၊ကောင်လေးက စောက်ခေါင်း
ထဲ လ ျှ ာထိုးသွင်းရင်း စောက်စိကိုပါ မထိ ထိအောင် ကလိပေးနေတာမို ့ ဒေါ်ထားထား စောက်ဖုတ် အရည်တွေရွှဲလာနေပါပြီ၊လီးကလဲပိုပြီးကြီး
လာတယ်ထင်ရအောင် ဒေါ်ထားထားပါးစပ်ထဲမှာ အပြေ ့အသိပ်ဖြစ်နေတာ။မောင်မောင် သူ ့ဆရာမ တဏှာကြီးမှန်းသိလို ့စောက်ခေါင်းရက်ရင်း
စောက်စိကို လက်နဲ ့ထိုးဆွ ကိုင်ပေးတာ၊ဆရာမ အဖုတ်အရည်ရွှဲတာ မောင်မောင် မေးစေ့နဲ ့နှာခေါင်းတွေမှာတောင် အရည်တွေ ပေပွနေပြီ၊
ဒေါ်ထားထား မောင်မောင်အပေါ် ၆/၉ ပုံစံတက်မှောက်ရာက ထထိုင် မောင်မောင့်ခါးပေါ် ကားယားခွထိုင်၊လီးကိုလက်နဲ ့ကိုင်၊စောက်ခေါင်း
နဲ ့ချိန်ပြီး အပေါ်ကဖိသွင်းပါတယ်။လီးမှာတံတွေးတွေနဲ ့စိုနေပြီး၊စောက်ခေါင်းကလဲ အရည်ရွှဲစိုနေလို ့ အလွယ်တကူဘဲ လီးကစောက်ခေါင်းထဲ
တဝက်လောက်အထိ ရှောရှောရှုရှု ဝင်သွားပါတယ်၊ဒေါ်ထားထား လီးဝင်တာနဲ ့ကောင်လေးပေါင်နှစ်ဘက်ဘေးကို လက်ထောက်အားယူ၊ဖင်ကြီး
ကုန်းပြီး လိုးတော့တာပါ၊မောင်မောင်ကိုကေ ျ ာ ပေးပြီးလိုးပေးနေတာမို ့ဆရာမရဲ ့ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းက လှုပ်ခါနေတာ၊မောင်မောင် ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကို
လက်နဲ ့ထိန်းကိုင်ရင်း အောက်ကနေ ကော ့ပေးပါတယ်၊ဆရာမစိတ်တိုင်းက ျ မြင်းစီးလေ ့က ျ င့်ခန်းလုပ်နေတာ၊မောင်မောင် အောက်ကနေ မနဲ
တောင့်ခံထားရတာ၊ဆရာမက ဝလို ့၊အပေါ်ကဖိထိုင်ထားတာဆိုတော ့ မောင်မောင်ပေါင်ရင်းတွေနာနေတာ၊ဆရာမ အိပ်ရာပေါ်လက်ထောက်၊
လေးဘက်ကုန်းပြီးလိုးတာ၊ဖင်ခေါင်းခရေပွင့်က ဟပြဲလေးဖြစ်လို ့၊မောင်မောင် ကြားဘူးနားဝနဲ ့ဖင်ခေါင်းခရေပွင့်လေးကို လက်ညှိုးနဲ ့ထိုးပေးတာ
ဆရာမဖင်ကြီးတုန်တက်သွားပြီး
"အ-မောင်မောင်-မလုပ်နဲ ့-ဖင်မနှီုက်နဲ ့"ပြောပြီး ဆရာမ မောင်မောင့်အပေါ်ကဆင်းကာ အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်နေပြီး
"ဆရာမမောပြီ၊မောင်မောင် အပေါ်ကလုပ်တော့" ဒေါ်ထားထား စိတ်သာဆောင်နေတာ၊အပေါ်ကတကယ်တက်လိုးတော ့ဒူးတွေညောင်းပြီး
တဇတ်ဇတ်တုန်လာတာ၊ဒါနဲ ့ဆင်းပြီး မောင်မောင်ကိုအပေါ်တက်လုပ်ခိုင်းတာ၊မောင်မောင် အိပ်ရာက ကပြာကရာထ၊ဒေါ်ထားထားရဲ ့ပေါင်ကြား
ထဲဝင်၊ဒေါ်ထားထားက ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းကို အရံသင့်ဖြဲကားပေးထားတာ။လီးကိုစောက်ခေါင်းတေ ့၊ထိုးသွင်းလိုက်တာ၊တချီထဲနဲ ့လီးအဆုံး
ဝင်သွားတာပါဘဲ၊မောင်မောင် ဆရာမရဲ ့ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းကိုဆွဲမြှောက်၊ပခုံးတွေပေါ်ထမ်းတင်ပြီး ဆောင့်လိုးတော ့တာပါဘဲ၊ခြေထောက်
တွေ မောင်မောင် ထမ်းထားလို ့ ဒေါ်ထားထားဖင်သားက အိပ်ရာပေါ်မရှိဘဲ အပေါ်ကြွတက်နေတာ၊မောင်မောင်ဆောင့်လိုက်တိုင်းဒေါ်ထားထား
အရသာကောင်းလွန်းလို ့၊" အာ၊ကောင်းတယ်၊အူး၊မောင်" ဖြစ်နေတာ၊လီးက စောက်ခေါင်းထဲအဆုံးထိ ဝင်တာကိုး၊မောင်မောင်က မုဆိုးထိုင်ပုံစံ
ကုန်း ကုန်းပြီးဆောင့်လိုးတာဆိုတော ့ ဒေါ်ထားထားခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်း အလိုလို တစ်တီတူးထောင်ပေးသလိုဖြစ်ပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်
လမ်းကြောင်းက ဖြေင့်နေပြီး လီးအဝင်အထွက် ပိုကောင်းနေတာ၊ဒေါ်ထားထားအဖို ့ မကောင်းဘဲရှိပါ ့မလား၊
"ပလွတ်-ပြွတ်-ဘတ်-ပလွတ်-ပြွတ်-ဘတ်" စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးဝင်တဲ ့အသံ၊စောက်ခေါင်းပေါက်ထုကနေ လီးကိုဆွဲနုတ်တဲ ့အသံ၊
ဂွေးဥနှစ်လုံး ဒေါ်ထားထားရဲ ့ဖင်သားတွေကိုသွားရိုက်မိတဲ ့အသံ၊အသံပေါင်းစုံ ထွက်နေသလို
"အီး-အမလေးလေး-ကောင်းတယ်-ပြီးတော ့မယ်-အား-ဆောင့်-မနားနဲ ့-တအားဆောင့်" ဒေါ်ထားထား အားမလိုအားမရ အသံ၊
"အင်း-အင်း-အီး" အပေါ်က မောင်မောင် အားယူပြီးဆောင့်လိုးရင်း အသက်ရှုသံပြင်းလာတာ၊
နောက် ၃ မိနစ်လောက်မှာ "အာ-မရတော ့ဘူး၊ထွက်တော ့မယ်"ပြောရင်း မောင်မောင် လီးကိုဆွဲနုတ်လိုက်ပြီး သုတ်ရည်တွေ ဒေါ်ထားထား
ဗိုက်ပေါ်ပန်းထုတ်လိုက်တာ၊ဒေါ်ထားထား ကံအားလေ ျှ ာ်စွာ အချိန်မီလေးကပ်ပြီး ပြို င်တူပြီးသွားလေရဲ ့။
ခဏကြာမှ ဒေါ်ထားထားက "ကောင်းလိုက်တာကွာ၊ဘာပြု လို ့လီးကိုဆွဲထုတ်တာလဲ" ဒေါ်ထားထားအမေးကို
"ဆရာမ မတော်တဆ ဗိုက်ကြီးနေမှာစိုးလို ့" ဒေါ်ထားထား ပြုံ းပြီး
"ကိုတတ်ပ၊တယ်တတ်နေပါလား၊ဗိုက်ကြီးတာ သူ ့ရက်နဲ ့သူရှိတာ၊ဆရာမ အခုရက်တွေ ဗိုက်မကြီးသေးဘူး၊တစ်ပတ်လောက်နေမှ စိတ်မခ ျ
ရတာ၊အဲဒီအချိန် မင်း F.L ဆိုတာသိလား၊အဲဒါ ဝယ်ထား"
"F.L သိတာပေါ ့ဆရာမရဲ ့၊ဆရာမောင်ဘိုနဲ ့ဆရာကေ ျ ာ်ဘတို ့ဝယ်လာတာတွေ ့ဘူးတယ်" မောင်မောင် သူကိုယ်တိုင် မတင်ကြည်ကိုလိုး
တုန်းက F.Lနဲ ့လိုးတာ၊အခု ဆရာမကို ဘာမှမသိတဲ ့ပုံ ညာနေတာ၊မောင်မောင်ပြောတဲ ့ဆရာမောင်ဘိုနဲ ့ဆရာကေ ျ ာ်ဘဆိုတဲ ့လူနှစ်ယောက်
က တကဲ ့လူရှုတ်လူပွေနှစ်ယောက်၊ကေ ျ ာင်းဆရာနဲ ့ကိုမတန်ဘူး၊အရက်သောက်၊ဖဲရိုက်၊ဖာခ ျနေတဲ ့လူတွေ၊
တတိယအချီ ထပ်မလိုးနိုင်တော ့ပါဘူး၊ဒေါ်ထားထားအဖို ့ ကောင်းမွန်တဲ ့ကာမအရသာ လုံလောက်သွားပါပြီ၊ကောင်လေးက (၁၀)တန်းမို ့
ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းလိုးကြမှ၊တော်ကြာ အပင်ပန်းလွန်ပြီး ညောင်နာနာနဲ ့စာမကြည့်နိုင်တော ့လို ့စာမေးပွဲက ျရင် သူ ့အပြစ်ဖြစ်မယ်၊ဒါကြောင့်
ဒေါ်ထားထား ကောင်လေးကို အိမ်အပြန်ခိုင်းလိုက်ရပါတယ်၊
မောင်မောင် အိမ်ပြန်ရောက်တော ့ညသန်းကောင်ကေ ျ ာ်လို ့မနက်(၁)နာရီတောင်ရှိနေပြီ၊မောင်မောင် အဝတ်အစားတောင်မလဲနိုင်တော ့ဘဲ
တခါထဲထိုးအိပ်လိုက်တာ ခါတိုင်းအိပ်ရာထချိန်ထက် နောက်က ျ ပြီးမှ နိုးပါတယ်၊
မတင်ရီ သူ ့လင်နောက်လိုက်သွား၊မတင်ကြည် လင်ယူလိုက်လို ့ ဘယ်မိန်းမကိုဂွင်ဖန်ရမလဲတွေးနေတုန်း ဆရာမဒေါ်ထားထားနဲ ့အံဝင်ဂွင်က ျ
ဖြစ်သွားတာ မောင်မောင်အတွက် ကံကောင်းတာလား၊ကံဆိုးတာလား၊ဝေခွဲမရ။နဂိုကမှ စာတအားဖတ်တဲ ့မောင်မောင်၊မတင်ရီရဲ ့လက်တွေ ့အသုံး
ချကာမပညာနဲ ့ပေါင်းစပ်လိုက်တော ့ဂုဏ်ထူးတန်းဖြစ်သွားတာ၊ဆရာမဒေါ်ထားထားတောင်မှ မောင်မောင့် အလိုး၊အဆောင့်၊အစုတ်၊အနမ်းတွေကို
မိန်းမောတဲ ့အထိ ဖြစ်မိတာ၊သီတင်းကျွတ်ကေ ျ ာင်းပြန်ဖွင့်ကတဲက ဆရာမနဲ ့မောင်မောင် ညတိုင်းနီးပါးလိုးကြတာ၊တစ်လလောက်ကြာတယ်၊
ဆရာမအမေ ရန်ကုန်ကပြန်ရောက်လာမှ နေလို ့မဖြစ်တော ့လို ့ရပ်ထားရတာ၊ဒါပေမဲ ့ဒေါ်ထားထားရော၊မောင်မောင်ပါ၊ကြာရှည်အောင့်မနေနိုင်ပါ။
လေးငါးရက်အထိ ကြိတ်မှိတ်နေလို ့ရပေမဲ ့တစ်ပတ်ကေ ျ ာ်လာတဲ ့အခါ ဒေါ်ထားထား အလိုးခံခ ျ င်လာပြီ၊သူ ့အမေကလဲ တော်တော်နဲ ့ရန်ကုန်
ကိုပြန်သွားဦးမှာမဟုတ်လို ့ ဒေါ်ထားထား ဖြစ်နိုင်ခြေတွေစဉ်းစားပြီးသကာလ နောက်ဆုံး ဆုံးဖြတ်ခ ျ က်ခ ျလိုက်ပါတယ်။
"မောင်မောင်၊မင်းအမတွေ နေ ့လယ်နေ ့ခင်းမှာ စျေးဆိုင်မှာနေတာဘဲလား၊"
"ဟုတ်တယ်ဆရာမ၊ညနေ(၆)နာရီလောက်မှပြန်လာကြတာ"
"ဒါဆို မနက်ဖန်ကေ ျ ာင်းပိတ်ရက်၊ဆရာမ မောင်မောင်တို ့ခြံလာခဲ ့မယ်၊ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား" ဆရာမပြောစကားကြားရတာ မောင်မောင်
အဖို ့နားဝင်ချိုလှပါတယ်၊သူလဲ မလိုးရတာကြာလို ့လိုးခ ျင်လှပြီ၊ဘယ်လိုမှ မကြံတတ်လို ့နေရတာ၊အခုလို ဆရာမသူ ့ခြံကိုလာမယ်ဆိုတော ့နဲနဲ
တွေးပူတာ၊ဆရာမ သူ့ဆီလာတာကို ဘေးဘီကတစ်ယောက်ယောက်ကမ ျ ားမြင်သွားခဲ ့ရင် သူကကိစ္စမရှိ၊ဆရာမ သိက္ခာက ျနေမယ်။
"ဖြစ်ပါ့မလားဆရာမရယ်၊ဆရာမလာတာ တခြားတစ်ယောက်ယောက်မြင်သွားရင် ဆရာမ သိက္ခာက ျ မှာစိုးလို ့ပါ"
"မမြင်လောက်ပါဘူးဟယ်၊မောင်မောင်တို ့ခြံနားမှာ တခြားအိမ်မှမရှိတာ၊ဆရာမ နေ ့ခင်း(၁၂)နာရီလောက်လာခဲ ့မယ်၊"
ဒေါ်ထားထား တဏှာပေမ ကာမစိတ်သောင်းက ျန်းနေလို ့မကြောက်မရွံ ့လာခဲ ့တာ၊တကယ်ဆို မောင်မောင်တို ့ခြံက မြို ့အစွန်အဖ ျ ားမှာ၊
မောင်မောင်တို ့ခြံနဲ ့မတင်ကြည်ရဲ ့ခြံကကပ်ရက်၊သူတို့ခြံတွေရဲ ့ဟိုဘက်မှာက ယာခင်းတွေဘဲရှိတော ့တာ။အိမ်ကအမေကိုတော ့ ကေ ျာင်းမှာ
အချိန်ပိုသင်ဖို ့ရှိတယ်လို ့ပြောခဲ ့တာ၊အရင်ကလဲ ဒီလို အချိန်ပိုသင်ပေးနေက ျ မို ့ အထူးအဆန်းမဟုတ်တော ့ပါဘူး။ဒေါ်ထားထား မောင်မောင်
တို ့ခြံဘက်အလာလမ်းမှာ တပည့်မလေးနှစ်ယောက်နဲ ့တွေ့လို ့
"တီခ ျယ်၊ဘယ်သွားမလို ့လဲ"
"အော်၊တီခ ျယ် မောင်မောင်တို ့ခြံကို နှင်းဆီ အပင်ပေါက်လေးသွားယူမလို ့ပါကွယ်" ဒေါ်ထားထား ပြောမိပြောရာ ပြောလိုက်တာ
"သမီးတို ့လိုက်ခဲ ့ရမလား တီခ ျယ်၊တီခ ျ ယ်တစ်ယောက်ထဲနိုင်ပါ ့မလား" တော်တော်ရှည်တဲ ့တပည့်မတွေ၊
"ရတယ်၊သမီးတို ့လိုက်မနေနဲ ့၊အပြန်မောင်မောင်ကို လိုက်ပို ့ခိုင်းမယ်၊သမီးတို ့သွားစရာရှိတာသွား" ဒေါ်ထားထား တပည့်မနှစ်ယောက်ကို
ဇာတ်လမ်းဖြတ်ခဲ ့ပြီး ခပ်သုတ်သုတ် မောင်မောင်ခြံကိုရောက်အောင် ခြေလှမ်းပါတယ်၊ကိုယ်တော်ခေ ျာသိ ဘယ်အချိန်ကမ ျ ား မေ ျှ ာ်နေလဲမသိ၊
ဒေါ်ထားထားကို ခြံဝင်းတံခါးနားကစောင့်နေတာ၊ဒေါ်ထားထား ခြံထဲရောက်တာနဲ ့ မောင်မောင် ခြံတံခါးကို ပိတ်၊သော ့ခတ်လိုက်ပါတယ်။လိုရ
မယ်ရသာ လုပ်ရတာပါ၊ဒိလိုအစွန်အဖ ျ ား၊ဆင်းရဲသားခြံကို ဘယ်ဧည့်သယ်မှ လာလေ ့မရှိပါ။
မြို ့အစွန်အဖ ျ ား ခြံက ျ ယ်ကြီးမို ့ ခြံထဲမှာက သရက်ပင်၊ပိန္နဲပင်၊မာလကာပင်၊ငှက်ပေ ျ ာပင်တွေနဲ ့အုပ်ဆိုင်းနေတာ၊အပြင်ကလူ လှမ်းကြည့်
တောင် မမြင်နိုင်ပါဘူး၊မောင်မောင်တို ့အိမ်က မြေစိုက် သုံးပင်နှစ်ခန်းအိမ်၊မောင်မောင် ဆရာမကို သူ ့အခန်းထဲခေါ်သွားပါတယ်၊ဒေါ်ထားထား
မောင်မောင်အိပ်တဲ ့သစ်သားအကြမ်းထည်ကွတ်ပြစ်လေးပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။မောင်မောင်က သူ ့ခြုံ တဲ ့အိန္ဒိယသက္ကလပ်စောင်ကိုဖြန့်ခင်း
ပြီး အပေါ်က ပခုက္ကူ ချည်ကြမ်းအိပ်ရာခင်းကို ထပ်ခင်းနေပါတယ်၊
"ရပါပြီမောင်မောင်ရယ်၊ဖြစ်သလိုပေါ ့" ဒေါ်ထားထား ပြောရင်း အိပ်ရာပေါ်ဝင်ထိုင်ပါတယ်။
"ဆရာမအိပ်ရာလိုတော ့မွေ ့ယာမရှိဘူး ဆရာမရယ်" ဒေါ်ထားထား မောင်မောင့် ပါးကိုနမ်းလိုက်ပြီး
"ဘာဖြစ်လဲကွာ၊မောင်မောင်နဲ ့တွေ ့ဖို ့က အဓိကဘဲဟာ၊" ပြောရင်း အိပ်ရာပေါ်လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်။ဒီတော ့မှ မောင်မောင် ဆရာမအပေါ်
ထပ်မှောက်အိပ်ရင်း ပခုံးနှစ်ဘက်ကိုဖက် နုတ်ခမ်းခ ျင်းတေ ့ပြီးစုတ်ယူပါတယ်၊ဒေါ်ထားထားလဲ မနေရတာကြာပြီမို ့ မောင်မောင့်လယ်ဂုတ်ကို
ပြန်ဖက်ထားပြီး အပြန်အလှန် နုတ်ခမ်းစုတ်နေပါတယ်၊မောင်မောင်နုတ်ခမ်းစုတ်ရင်း ဒေါ်ထားထားရဲ ့အင်္က ျီ ကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးခ ျင်းဖြု တ်
နေတာနဲ ့ အပေါ်အင်္က ျီ ကြယ်သီးအားလုံးပြုတ်သွားတဲ ့အခါ အောက်က ဘရာစီယာ ကိုမြင်ရပါတယ်၊ခါတိုင်းကေ ျ ာင်းတက်ရင်း ဒေါ်ထားထား
ဘရာစီယာဝတ်လေ ့မရှိဘဲ ဘော်လီသာဝတ်တာပါ၊ဒိနေ ့မောင်မောင်ဆီလာတာမို ့ ချွတ်ရပြုရလွယ်အောင် ဘရာစီယာဝတ်လာတာ။မောင်မောင်
ဒေါ်ထားထားရဲ ့ကေ ျ ာအောက်ကို လက်ထိုးသွင်းပြီး ဘရာစီယာဂ ျိတ်တွေကိုဖြုတ်နေတာ ဒေါ်ထားထား ကေ ျာကိုကြွထားပေးတာတောင် ဖြုတ်
မရတာနဲ ့ "နေ နေ၊ဆရာမဖြုတ်ပေးမယ်" ပြောပြီး ဒေါ်ထားထား အိပ်ရာကထထိုင်၊နောက်ကေ ျ ာဘက် လက်ပစ်ပြီး ဘရာစီယာဂ ျိတ် ကို ဖြုတ်
ပေးပြီး ဘရာစီယာကို တပါထဲချွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
"ထဘီပါ ချွတ်လိုက်ပါလား ဆရာမ" မောင်မောင်တောင်းဆိုတာနဲ ့ ဒေါ်ထားထား ထဘီချွတ်၊တလက်စထဲ အောက်ခံပင်တီဘောင်းဘီကိုပါ
ချွတ်ပေးလိုက်တယ်၊သူနဲ ့မောင်မောင်က အရှက်ကုန်ပြီ။တရားဝင်လင်မယားသာမဟုတ်တာ၊တစ်လလောက် ညတိုင်းလိုလို လိုးနေကြပြိးသား။
ဒေါ်ထားထား အဝတ်တွေကျွတ်သွားတာနဲ ့အိပ်ရာပေါ်လှဲအိပ်လိုက်တာ၊မောင်မောင်က သူ ့ခြေရင်းဘက်ခေါင်းထားပြီး ပေါင်ကြားခေါင်းရှိုဝင်ကာ
စောက်ပပ်ကို အပီရက်တော့တာပါ၊ရက်ရင်းနဲ ့ဒေါ်ထားထားကို ခွကေ ျ ာ်ပြီး သူ ့လီးကို ဒေါ်ထားထားပါးစပ်ပေါက်နားရောက်အောင်ပို ့ပေးတာပါ၊
ဒေါ်ထားထား လီးကိုလက်နဲ ့ဆွဲကိုင်ပြီး ပါးစပ်နဲ ့စုတ်ပေးပါတယ်၊၆-၉ ပုံစံ ဒေါ်ထားထားကအောက်၊မောင်မောင်က အပေါ်ဘက်ပါ။ဒေါ်ထားထား
သူ ့မ ျက်နှာပေါ်ဝဲနေတဲ ့ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ ပါးစပ်နဲ ့စုတ်ပေးလိုက်တာ မောင်မောင် ဖင်တောင်တွန့်သွားပါတယ်၊ဒေါ်ထားထားက ဂွေးဥတွေကိုငုံ
စို ့လိုက်၊လီးခေ ျ ာင်းကြီးကို ရေခဲခေ ျ ာင်းအမှတ်နဲ ့စုတ်ယူလိုက် လုပ်နေတာပါ၊မောင်မောင်ကလဲ ဒေါ်ထားထားရဲ ့စောက်ပပ်နခမ်းသားတွေကို
လက်နဲ ့အသေအခ ျ ာဖြဲပြီး ပေါ်လာတဲ ့အတွင်းနခမ်းသားနဲ ့စောက်စိကို လ ျှ ာနဲ ့အားပါးတရ ရက်ပေးတာ စောက်ပပ်တစ်အုံလုံး တံတွေးတွေ
စိုရွှဲနေသလို စောက်ခေါင်းထဲကထွက်လာတဲ ့ အရည်တွေကြောင့်လဲ မောင်မောင့်ပါးစပ်မှာ၊မေးစေ့မှာ၊နှာခေါင်းမှာပေပွနေသလို၊ဒေါ်ထားထားစုတ်
ထားလို ့လီးတစ်ခေ ျ ာင်းလုံး တံတွေးနဲ ့ရွှဲစိုနေပြီ။နှစ်ယောက်သား သူစုတ် ကိုယ်ရက် ပွဲကြမ်းကြပြီးနောက် မောင်မောင်က ဦးစွာ ဒေါ်ထားထား
အပေါ်ကဆင်းပြီး
"ဆရာမ၊ဖင်ကုန်းပေးပါလား၊ကျွန်တော် ဆရာမကို ဖင်ထောင်လိုးခ ျင်တယ်" မောင်မောင်ပြောစကားကြောင့် ဒေါ်ထားထား လန် ့သွားတယ်၊
သူ အရင်ကရည်းစားနဲ ့လိုးခဲ ့ကြတုန်းက ဖင်ကုန်းမပေးဖူးဘူး၊အပေါ်ကလဲမနေဖူးဘူး၊မောင်မောင်နဲ ့က ျမှသာ အပေါ်ကနေတက်လိုးပေးဖူးတာ၊
ဖင်ကုန်းပေးဖို ့ဆိုတာက သူစာအုပ်တွေထဲမှ ဖတ်တော ့ဖတ်ဖူးတယ်၊သူတက္ကသိုလ်တက်တုန်းက သူငယ်ခ ျ င်းတွေဆီက နိုင်ငံခြားကလာတဲ ့
အပြာဓါတ်ပုံစာအုပ်တွေ ကြည့်ဖူးလို ့(ဘယ်လိုနေပေးရတယ်-ဆိုတာ)သိပါတယ်၊ဒါပေမဲ ့ လက်တွေ ့ဖင်ကုန်းပေးရမယ်ဆိုတော ့ဒေါ်ထားထား
ရှက်နေတာပါ။ရှက်လဲရှက်တယ်၊ကိုယ်ခ ျစ်နေတဲ ့ကောင်လေးနဲ ့မီးကုန်ယမ်းကုန် ပုံစံအစုံနဲ ့လဲ အလိုးခံကြည့်ခ ျင်နေတယ်၊ဒါကြောင့်
"မင်းက ဖင်ထောင်လိုးခ ျင်တယ်လို ့ပြောရအောင် ဘယ်မိန်းမကများ သင်ပေးထားလို ့လဲ"
"ဟာ၊ဆရာမကလဲ၊ဗီဒီယိုအပြာကားတွေ ဒိလောက်ကြည့်နေတာ၊နားလယ်ပါတယ်" မတင်ရီ သင်ပြပေးထားတာလို ့ ပြောလို ့ဘယ်ဖြစ်မလဲ၊
မောင်မောင် ဗီဒီယိုအပြာကားတွေကြည့်ပြီးနားလယ်တာလို ့ညာပြောရတာ။ဒေါ်ထားထား ဘာစကားမှထပ်မပြောတော ့၊ အိပ်ရာပေါ် ဒူးထောက်
လိုက်ပြီး ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးပါတယ်။မောင်မောင် ဒေါ်ထားထားရဲ ့ဖင်နောက်မှာ နေရာယူ၊ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းက ကြီးလွန်းနေလို ့ စောက်ပပ်
နှစ်ခြမ်းက ဖင်ကြားညှပ်နေတာ၊မောင်မောင် စောက်ပပ်ကိုလက်နဲ ့စမ်းကြည့်ပြီး၊လီးကို စောက်ပပ်မှာတေ ့ပြီး ထိုးသွင်းပါတယ်၊စောက်ပပ်အရည်
တွေနဲ ့ခေ ျာ်တေလိုက်ပြီး လီးကအခေါင်းထဲမဝင်ဘဲ အပေါ်ခေ ျ ာ်တက်သွားပါတယ်။
ဒေါ်ထားထား လက်နောက်ပြန်ပစ်ပြီး လီးကိုဆွဲယူကိုင် စောက်ခေါင်းပေါက်မှာတေ ့ထားပေးပါတယ်၊မောင်မောင်ထိုးသွင်းလိုက်တာ ဒီတခါမှာ
ဒေါ်ထားထားလက်နဲ ့ကိုင်ပေးထားလို ့လီးကစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ "ပြွတ်"လို ့အသံပြု ပြီး တဝက်လောက်အထိ ဝင်သွားပါတယ်၊မောင်မောင်
ဒေါ်ထားထားရဲ ့ခါးတုတ်တုတ်ကို လက်နှစ်ဘက်နဲ ့ကိုင်ရင်း လီးကို ဆက်ထိုးပါတယ်၊လီးအဆုံးဝင်တော ့မှ တချက်ပြီးတချက် ဆောင့်လိုးတော ့
တာပါဘဲ။ဒေါ်ထားထားလဲ ဖင်ကြီးကို နောက်ဘက်ကို ပစ်ပေးထားရင်း ခံနေရပါတယ်။
"ဘွတ်-ဘူ-ဘတ်-ဘွတ်-ဘူ-ဘတ်"
ဖင်ကုန်းလိုးတဲ ့အတွက် လေအံထွက်တဲ ့အသံတွေ ကြားနေရတာပါ၊ဒေါ်ထားထား အပြာစာအုပ်တွေဖတ်တုန်းက ဒီလို အသံတွေထွက်တယ်
လို ့ဖတ်ဖူးတာ၊အခု သူကိုယ်တိုင် ဖင်ကုန်းခံရတော ့မှ လက်တွေ ့ကြုံလို ့ရယ်ခ ျင်လာပြီး "ခစ်-ခစ်-ခစ်"နဲ ့ရယ်တော ့တာ၊မောင်မောင်တောင်
(ဆရာမ ဘာဖြစ်ပါလိမ့်)ပေါ့။ဆောင့်လိုးနေတာရပ်လိုက်ပြီး
"ဆရာမ ဘာဖြစ်လို ့လဲ"
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး၊ဆက်သာလိုး၊စောက်ပပ်ထဲက အီးပေါက်သံထွက်လာလို ့ရယ်တာ"
မောင်မောင် ဆက်တိုက်ဆိုသလို ဆောင့် လိုးပေးနေတာ၊ဒေါ်ထားထား အရသာတအားကောင်းလာလို ့ အငြိမ်မနေ၊ဖင်ကြီးကိုလှုပ်ယမ်းပြီး
တခါတခါနောက်ဘက်ကို ပြန်ဆောင့်ပေးတာ၊တော်တော်ကြာတော ့ဒေါ်ထားထား ပြီးခ ျင်လာတာနဲ ့
"မောင်မောင်၊ဆရာမပြီးတော ့မယ်၊မရပ်နဲ ့တော ့၊တအားဆောင့်ပေး" ပြောလာတာ၊မောင်မောင် ဆရာမရဲ ့ခါးကို မလွတ်တမ်းဆုတ်ကိုင်ပြီး
ဖင်ကို နောက်ဘက်ဆုတ်၊အားယူပြီး မနားတမ်းဆောင့်လိုးပေးတာ
"ဟူး-အူး-အီး-အား" မောင်မောင် အသက်ရှုသံတွေပြင်းပြီး အားယူနေတာ။
"အင်-အာ-အူး-ကောင်းတယ်" ဒေါ်ထားထား ကောင်းနေလို ့အသံထွက်လာတာ။
"ဘွတ်-ဘူ-ဘွတ်-ဘူ-ဘတ်-ဘတ်" ထုံးစံအတိုင်း လီးဝင်လီးထါက် ပေါ်ထွက်လာတဲ ့အသံတွေ။
ခဏအကြာ နောက်ဖက်ကို ဖင်ပစ်ပေးနေတဲ ့ဒေါ်ထားထား "အီး----"ဆိုပြီး ဒူးညွတ်က ျသွားပြီး ငြိမ်သွားပါတယ်၊ဒေါ်ထားထား ပြီးသွားပြီ။
မောင်မောင် ဆရာမ ပြီးသွားမှန်းသိလို ့ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး လက်နဲ ့ဂွင်းတိုက်ကာ အရည်တွေကို ဒေါ်ထားထားဖင်ပေါ် ပန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။
ငတ်ပြတ်နေတာ ကြာပြီမို ့ နောက်တချီထပ်လိုးကြပါသေးတယ်၊နောက်အချီမှာတော ့ လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပုံဘဲလိုးကြပါတယ်။(၂)ချီလိုးပေးပြီးမှ
ဒေါ်ထားထားကို မောင်မောင်ကိုယ်တိုင် ပြန်လိုက်ပို ့ပေးပါတယ်။ဒေးထားထား သူ ့အမေရန်ကုန်မသွားသေးခင် တစ်ပတ်မှာတစ်ရက် ကေ ျာင်း
ပိတ်ရက်မှာ မောင်မောင်ခြံကိုလာပြီး အလိုးခံရပါတယ်။
ဆရာမဒေါ်ထားထား မောင်မောင့်ခြံကို တစ်ပတ်တစ်ခါလာ လာကုန်းနေတာ တခြားလူတွေမသိပေမဲ ့ မတင်ကြည်က သိနေတယ်။မတင်ကြည်
သူ ့ဘဝအတွက် လင်ယူလိုက်ရပေမဲ ့မောင်မောင်နဲ ့လိုးခဲ ့ဘူးတာကိုမမေ့ဘူး၊သူ ့လင်တောကေ ျ ာင်းဆရာက တကဲ ့ကိုရိုးရိုးကြီး၊ဝတ္တရားအရသာ
မိန်းမကိုလိုးပေးနေတာ၊မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ ့ကာမအရသာအထွတ်အထိပ်ရောက်အောင် ဘယ်လိုနူးရမယ်၊ဘယ်လိုဆွပေးရမယ်ဆိုတာ မသိဘူး၊
(၁၀)တန်းအောင်၊ဆရာအတတ်သင်ကေ ျ ာင်းတက်၊တောမှာ မူလတန်းပြဆရာလုပ်၊အမှုထမ်းသက်ရလာလို ့တောမူလတန်းကေ ျ ာင်းအုပ်ဖြစ်တာ၊
သူသင်ပြရတဲ ့စတုတ္ထတန်းကေ ျ ာင်းစာလောက်ဘဲဖတ်ဘူးတာ၊အပြင်ဗဟုသုတဖြစ်မဲ ့စာတွေ ဖတ်ဘူးတာမဟုတ်ဘူး၊လိင်မှုရေးရာစာအုပ်တွေကို
ဖတ်ဘူးဖို ့သေးစွ၊မြင်တောင် မမြင်ဖူးဘူးဆိုဘဲ၊မတင်ကြည်က ဆောက်လုပ်ရေးမှာ နေ ့စားဝင်လုပ်ခဲ ့တာမို ့တခြားဟာသာ မတတ်ရင်နေမယ်၊ဖိုမ
လိင်ကိစ္စတွေကို တော်တော်သိထားတာ၊ကိုယ်လုပ်ခဲ ့တဲ ့ဋ္ဌာန ကေ ျ းဇူးမကန်းပါဘူး၊ဒါပေမဲ ့ဆောက်လုပ်ရေးမှာ နေ ့စားဝင်လုပ်တဲ ့မိန်းမငယ်၊
ရုပ်ခေ ျာခေ ျ ာလေးတွေ အနည်းနဲ ့အမ ျ ား ကီပင်းဖြစ်ကြတာ၊ငွေကြေးသုံးစွဲခွင့်ရှိတဲ ့ဋ္ဌာန၊လမ်းဗိုလ်တို ့၊ဝန်ထောက်တို ့ဆိုတာ မိန်းမ မရှုတ်တဲ ့
လူက ခပ်ရှားရှားရယ်၊သူတို ့ဋ္ဌာနအကြီးအကဲတွေကိုယ်တိုင်ကလဲ သူတို ့ရုံးခန်းထဲမှာ ခေ ျ ာခေ ျ ာလှလှကောင်မလေးတွေကို ခန် ့ထားတာ၊မတင်ကြည်ကိုယ်တိုင်က ရုပ်ကမလှ၊အပြောအဆို အနေအထိုင် တောစတိုင်မို ့၊လူကြီးတွေလာရင် ထိုးအကြွေးမခံရတာ၊ဒါတောင်
လမ်းဗိုလ်လေးဆိုတဲ ့လူ အတည်ယူမဲ ့ပုံစံနဲ ့အနွာခံလိုက်ရသေးတယ်။
သီတင်းကျွတ်ပြီး ပြီးခ ျ င်း လင်ယူလိုက်တာ၊လင်နဲ ့တစ်ပတ်လောက်ဘဲလိုးလိုက်ရသေးတာ၊ကေ ျ ာင်းပြန်ဖွင့်လို ့ သူ ့လင် တာဝန်က ျ ရာရွာ
ကိုပြန်သွားပြီး တစ်ခေါက်မှ ပြန်မရောက်သေးဘူး၊သူ ့လင်တာဝန်က ျတဲ ့တောရွာက မြို ့နဲ ့မိုင်(၃၀)ကေ ျ ာ်ဝေးပြီး လှည်းလမ်းဘဲရှိတာ၊သူမ ျ ား
တကာလို တစ်လတစ်ခေါက် လစာထုတ်ပြန်လာဖို ့ကလဲ မင်္ဂလာဆောင်တုန်းကငွေလိုလို ့ငွေစုငွေခေ ျ းအသင်းက ကြို ခေ ျ းထားလို ့လစာကို
မထုတ်ဘဲ ပြန်ဆပ်နေရတယ်။အရင် အပျို ကြီးတုန်းက ဖာသိဖာသာနေနီုင်ပေမဲ ့၊မောင်မောင်နဲ ့လိုးခဲ ့ပြီးချိန်ကစပြီး အား အားရှိ အလိုးဘဲခံခ ျ င်
နေတာ၊ယောက်က ျ ားပြန်ရောက်မလာလို ့၊မနေတတ် ဖြစ်နေတာ၊ပြီးတော ့ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီနဲ ့တူတယ်၊ပြီးခဲ ့တဲ ့လက သွေးမပေါ်ဘူးလေ။မတင်
ကြည် ယောက်က ျ ားအလိုးခံခ ျ င်လို ့ မောင်မောင်နဲ ့ပြန်ခ ျိတ်မလို ့ခေ ျ ာင်းနေတာ၊ဆရာမဒေါ်ထားထား ကေ ျ ာင်းပိတ်ရက်နေ ့လယ်ခင်းကြီး
မောင်မောင်တို ့ခြံထဲဝင်သွားတာကို တွေ ့လိုက်ရတယ်၊နေ ့လယ်ခင်းဆို ခြံထဲမှာ မောင်မောင်ကလွှဲပြီး ဘယ်သူမှမရှိကြဘူးလေ၊သူ ့အမတွေက
စျေးဆိုင်မှာ၊မတင်ကြည် ထင်တာနဲ ့ တိတ်တဆိတ် မောင်မောင်တို ့ခြံထဲကူးဝင်သွားတယ်၊သူတို ့ခြံနှစ်ခြံက ၀ါးဝင်းထရံကာထားပေမဲ ့တချို ့နေရာ
ခွေးတွေကြောင့် ခွေးတိုးပေါက်ဖြစ်နေတာ လူတစ်ယောက် ငုံ ့ဝင်လို ့ရတယ်လေ။မတင်ကြည်ထင်တာ မလွှဲပါ၊အိမ်ထဲခေ ျ ာင်းကြည့်လိုက်တော ့
နှစ်ယောက်သား အဝတ်တွေချွတ်ပြီး ခွေးလိုး လိုးနေကြတာ၊မတင်ကြည် ကြည့်နေရင်း စောက်ခေါင်းထဲအရည်စိမ့်ထွက်လာသေး၊ဒေါ်ထားထား
ရဲ ့ဖင်ကြီးတွေက နဲတာကြီးမှ မဟုတ်တာ၊လေးဘက်ထောက်ဖင်ကုန်းပေးထားတာ မောင်မောင်က နောက်ကနေ ခွေးတက် တက်လိုးတာလေ၊
ဒေါ်ထားထားဆို ကောင်းလွန်းလို ့ထင်တယ်၊ဖင်ကြီးအငြိမ်မနေဘဲ လှုပ်ယမ်းနေတာ၊မတင်ကြည် ကြာကြာ ကြည့်မနေပါဘူး၊စောက်ပပ်က ရွှဲစိုနေ
ပြီမို ့အိမ်ပြန် ရေဆေးလိုက်ရတယ်။ဒါပေမဲ ့ မတင်ကြည် မောင်မောင်တို ့ခြံကို စောင့်ကြည့်နေတာ၊ဒေါ်ထားထားအပြန် မောင်မောင်လိုက်ပို ့ပြီး
ပြန်အရောက်မှာ မတင်ကြည် မောင်မောင်ခြံထဲဝင်လိုက်သွားပါတယ်၊မမေ ျှ ာ်လင့်ဘဲ မတင်ကြည်ကိုမြင်လိုက်ရလို ့မောင်မောင်အံ ့သြပြီး
"ဟာ၊မမကြီး၊ဘာလာလုပ်"
"အမလေး၊ငါ ့မောင်ရယ်၊အပြောအဆို စိမ်းကားလှပါလားကွယ်၊မလာရတော ့ဘူးလား"
"အာ၊မဟုတ်ပါဘူး၊ကျွန်တော် အံ ့သြသွားလို ့ပါ၊မမကြီးရယ်၊" လူလယ်မောင်မောင် ပြောပြောဆိုဆို မတင်ကြည်ကိုဖက်ပြီး နုတ်ခမ်းစုတ်တာ၊
"ကိုဖိုးကဲလေး၊ချွဲပြီ၊ဒီလိုချွဲလို ့လဲ ဒေါ်ထားထား က ျတာနေမှာ" မတင်ကြည်အပြောကြောင့် မောင်မောင် စပ်ဖြီးဖြီးလုပ်ပြီး
"ဘယ်လိုလုပ် ဒေါ်ထားထား ပါလာရပြန်တာလဲ မမကြီးကလဲ" မတင်ကြည် မဲ ့ရွှဲ ့ပြလိုက်ပြီး
"၀ိမနေပါနဲ ့ဟယ်၊စောစောကတင် ဒေါ်ထားထားနဲ ့ခွေးလိုး လိုးနေတာ မြင်ပြီးပါပြီ" ဒီတော ့မှမောင်မောင် မတင်ကြည်ကို ပိုတိုးဖက်ရင်း
"မမကြီး၊ဘယ်သူ ့မှမပြောပါနဲ ့နော်၊တော်ကြာ ဆရာမ ရှက်ပြီး တခုခု လုပ်နေမယ်"
"မပြောပါဘူးဟယ်၊ငါကိုယ်ခ ျင်းစာပါတယ်၊ငါတုန်းကလဲ ဒီလိုဘဲဟာ၊" မတင်ကြည်က စကားသာပြောနေတာ၊သူ ့လက်တွေက မောင်မောင့်
ခါးကိုဖက်ထားတာ၊ဒါနဲ ့မောင်မောင်က မတင်ကြည်ရဲ ့ခါးကိုပြန်ဖက်ပြီး ဖင်ကိုဆုတ်နယ်ပေးနေတာ၊
"မမကြီးနဲ ့မနေရတာ ကြာပြီ၊ကျွန်တော် နေခ ျင်တယ်" မောင်မောင်ပြောလိုက်တာ
"ပြောစရာလားမောင်မောင်ရယ်၊မမကြီး အမြဲတမ်းခွင့်ပြု ထားတာ"
မောင်မောင် မတင်ကြည်ကို အိမ်ခန်းထဲခေါ်လာပါတယ်၊အခန်းထဲရောက်တော ့မတင်ကြည်က အိပ်ရာပေါ်လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်၊ပြီးမှ
"ထဘီမချွတ်နဲ ့တော ့ကွယ်" မောင်မောင်က လိုးရင် ထဘီချွတ်လိုးခ ျင်တာမို ့မတင်ကြည် ဦးအောင်ပြောတာ၊
"ရပါတယ်၊မချွတ်တော ့ဘူး" မောင်မောင် ပြောရင်းသူ ့ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ပြီး မတင်ကြည်ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းကိုဆွဲပြီး ကုတင်စွန်းမှာ
နေရာခ ျပေးတာ၊မတင်ကြည်ရဲ ့ဖင် ကုတင်စွန်းတင်နေပြီး ခြေထောက် အောက်က ျနေတာ၊မောင်မောင် မတင်ကြည်ရဲ ့ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်း
ကြားဝင်ရပ်ပြီး မတင်ကြည်ရဲ ့ခြေထောက်တွေကို ဆွဲယူ၊ကုတင်ဘောင်မှာမှေးတင်ပေးထားတာ၊ဒူးနှစ်ဘက်ထောင်ပြီး ကားထားရတဲ ့တွက် မတင်ကြည်ရဲ ့ထဘီက အလိုလိုလန်တက်ပြီး စောက်ဖုတ် ထင်းထင်းပေါ်လာပါတယ်၊မောင်မောင်အထင်၊မတင်ကြည်စောက်ဖုတ်က ပိုပြီးဖောင်း
လာသလိုဘဲ၊မောင်မောင် အချိန်သိပ်မရှိတာနဲ ့၊ဘာမှ နူးတာတွေလုပ်မနေတော ့ဘူး၊တခါထဲလီးကို စောက်ခေါင်းပေါက်တေ ့၊ထိုးသွင်းလိုက်တာ၊
"အာ။မောင်မောင်ရာ၊ဖြေးဖြေးကွာ" အရည်မထွက်သေးလို ့ လီးဝင်သွားတဲ ့အခါ မတင်ကြည် နဲနဲ နာသလိုဖြစ်တာ၊
"ဆောရီးမမကြီး၊ကျွန်တော ်လောကြီးသွားတယ်" မောင်မောင်တောင်းပန်စကားပြောရင်း လီးကိုထိုးမသွင်းသေးဘဲ နှဲ ့ပေးနေတာ၊နှစ်မိနစ်
လောက်လီးကိုစောက်ခေါင်းထဲစိမ်ပြီး နှဲ ့ပေးတာ၊စောက်ခေါင်းထဲ အရည်စိုလာပါတယ်၊စောက်ခေါင်းမျာအရည်စိုလာပြီမို ့ မောင်မောင် မတင်ရီရဲ ့
ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်း ပခုံးထမ်းတင်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးတော့တာ၊
"အူး-အီး-အား" မတင်ကြည် သူ ့ခြေထောက်တွေကို မောင်မောင်ပခုံးပေါ် ထမ်းထားလို ့ဖင်က ကုတင်ပေါ်ကလွတ်နေပြီး ဖင်ကော ့ပေးထား
သလိုဖြစ်နေတာ၊မောင်မောင် စောစောကတင် ဒေါ်ထားထားနဲ ့(၂)ချီလိုးထားရလို ့၊အားကုန်နေပြီ၊မတင်ကြည်လိုခ ျင်နေမှန်းသိလို ့သာ လိုးပေး
နေရတာ၊လှေကြီးထိုးရိုးရိုး အိပ်ရာပေါ် တက်မှောက်လိုးရင် လီးမတောင်မှာစိုးလို ့၊အခုလို ကုတင်စောင်းတင်လိုးရတာ၊ကုတင်စောင်းဆိုတော ့
မတ်တပ်ရပ်လိုးရတာမို ့ ယေက်က ျ ား သိပ်မပင်ပန်းဘူး၊ပြီးကုတင်ဘောင်ကို လက်ထောက်အားယူလိုးတဲ ့တွက် ဆောင့်အားလဲပိုကောင်းတာ၊
မောင်မောင် ကုတင်ဘောင်ကိုလက်ထောက်၊မတင်ကြည်ခြေထောက်တွေကို သူ ့ရင်ဘတ်နဲ ့ထိတဲ ့အထိ တွန်းတင်ပြီး မနားတမ်းဆောင့်လိုး
တော ့တာပါ၊မတင်ကြည်လဲ အစောပိုင်း မောင်မောင်နဲ ့ဒေါ်ထားထား လိုးနေတာမြင်ပြီးကတဲက ကြွတက်နေတဲ ့တဏှာစိတ်တွေကြောင့် အခုလို
အလိုးခံရတာ အရမ်းကောင်းနေတာ၊
"အင့်-အီး-အာ-မောင်-ကောင်းတယ်" မတင်ကြည် ငြီးသံထွက်ပြီ၊
လူကသာပင်ပန်းပြီး နုန်းနေတာ၊ဒေါ်ထားထားနဲ ့နှစ်ချီ အရည်ထွက်ထားလို ့တော်တော်နဲ ့အရည်မထွက်ဘူး၊မောင်မောင် အရည်ထွက်အောင်
မနားတမ်း တချက်ပြီးတခ ျက် အားစိုက်ဆောင့်လိုးပေးတာပါ၊အားနဲ ့မာန်နဲ ့ဆောင့်လိုးလေ၊မတင်ကြည် ကောင်းလေဘဲ၊မတင်ကြည်ကောင်းလွန်း
လို ့မျက်လုံးတွေတောင် မဖွင့်တော ့ဘူး၊ခြေထောက်တွေက ရင်ဘတ်မှာကပ်နေပြီး မောင်မောင်က အပေါ်က ဖိလိုးနေလို ့ ဖင်ကော ့တင်ပေးလို မရပေမဲ ့ဖင်ကိုဘယ်ညာ ယိမ်းပြိးခံပါတယ်၊ကောင်းလွန်းလို ့စောက်ခေါင်းတခုလုံးလဲ အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုု ဖင်ကြားထိတောင် စီးက ျနေသေး။
"ပြွတ်-ပလွတ်-ဘတ်-ပြွတ်-ပလွတ်-ဘတ်"
"အ-အာ-မောင့်-အီး-အမလေးလေး"
"ဟောဟဲ-ဟောဟဲ- မမကြီး၊ပြီးကာနီးပြီလား၊ကျွန်တော်ပြီးတော ့မယ်"
ပြောပြောဆိုဆို လီးအရည်တွေ စောက်ခေါင်းထဲပန်းဝင်လာတာ၊နွေးကနဲဖြစ်သွားတယ်၊မတင်ကြည်လဲ အားရကေ ျနပ်သွားလေရဲ ့။
ဘာလိုလိုနဲ ့ခရစ္စမတ်ကေ ျ ာင်းပိတ်ရက်ရောက်လာတယ်။ဆရာမဒေါ်ထားထား သူ ့အမေနဲ ့ရန်ကုန်ကိုလိုက်သွားရမယ်လို ့မောင်မောင်ကိုပြော
ပြီး၊ကေ ျ ာင်းပတ်ရက်ပျင်းနေရင်ဖတ်ဖို ့ အင်္ဂလိပ်စာအုပ်တွေပေးခဲ ့ပါတယ်။
"ဖတ်ရမှာမပ ျ င်းနဲ ့နော်၊နားမလယ်တာရှိရင် ဒစ်ရှင်နာရီကြည့်ပြီးဖတ်၊အင်္ဂလိပ်စာ အလေ ့အက ျ င့်ရအောင်လို ့ဖတ်ခိုင်းတာ"
ဒေါ်ထားထားပေးခဲ ့တဲ ့စာအုပ်တွေထဲမှာ မောင်မောင်အကြို က်ဆုံးက The Sexual Responsibility of Woman(Maxine Davis)။
The Second Sex(Simone de Beauvoir) ဆိုတဲ ့နှစ်အုပ်ပါ။မောင်မောင် ဒစ်ရှင်နာရီအကူနဲ ့ကြို းစားဖတ်တာ၊ကာမဆက်ဆံရေးမှာ မိန်းမ
တွေရဲ ့စိတ်နေစိတ်ထား၊သဘောထားခံယူခ ျ က်၊စတာတွေကို သိလိုက်ရတာပါ၊ဒါပေမဲ ့သူဖတ်ရတဲ ့စာအုပ်က အနောက်နိုင်ငံကဖြစ်လို ့၊ဗမာမတွေ
နဲ ့တော ့အရာခပ်သိမ်းတူနိုင်မယ်မထင်ပါ။အခုတောင် သူလိုးခဲ ့ဘူးတဲ ့မိန်းမသုံးယောက်(မတင်ရီ၊မတင်ကြည်၊ဒေါ်ထားထား)တစ်ယောက်နဲ ့
တစ်ယောက် မတူကြပါ၊
ခရစ္စမတ်ကေ ျ ာင်းပိတ်ရက်ကို ပျ င်းရိစွာ ကေ ျ ာ်ဖြတ်ရင်း မောင်မောင် ဆရာမဒေါ်ထားထားကိုမေ ျှ ာ်နေတာ၊ကေ ျ ာင်းပိတ်ရက်မို ့မတင်ကြည်
မတင်ကြည်ယောက်က ျ ား၊တောကေ ျ ာင်းဆရာကြီး ရောက်နေတာမို ့မတင်ကြည်ကိုလဲ မဝါးနိုင်၊ဒေါ်ထားထားကလဲ ရန်ကုန်သွားနေ။ဒါပေမဲ ့
ဇန္နဝါရီလဆန်း၊ကေ ျ ာင်းပြန်ဖွင့်တဲ့ထိ ဆရာမဒေါ်ထားထား ပြန်ရောက်မလာ၊နောက်မှ တခြားဆရာ၊ဆရာမတွေပြောလို ့သိရတာ၊ဒေါ်ထားထား
ယောက်က ျ ားယူသွားပြီတဲ ့။သူနဲ ့ယူတဲ ့ယောက်က ျ ားက ဗိုလ်မှုးဆိုဘဲ၊ ဒီမြို ့လေးကိုပြန်မလာတော ့ဘူး၊စစ်အစိုးရခေတ်မို ့တပ်ကအရာရှိဇနီး
တွေ အထူးအခွင့်အရေးအဖြစ်၊ယောက်က ျ ားရှိရာမြို ့ ပြောင်းရွှေ ့ပေးတယ်ဆိုဘဲ၊ ဒေါ်ထားထား သူ ့ယောက်က ျ ားတာဝန်က ျရာမိတ္ထီလာမြို ့ကို
ပြောင်းရတာ၊၊စစ်တပ်အုပ်ချု ပ်နေတဲ ့ကာလမို ့၊ပြောင်းရွှေ ့အမိန် ့စာကို စာတိုက်ကတဆင့် ပို ့လိုက်ပြီး ဒီကေ ျ ာင်းကထွက်ခွါခွင့်ကို ဆရာကြီး ကစာတိုက်ကဘဲပို ့ပေးလိုက်ရတာတဲ ့။
ဆရာမဒေါ်ထားထား သူ ့ကို မလိမ့်တပတ်လုပ် ညာသွားလေခြင်းရယ်လို ့အစပိုင်းမှာ မောင်မောင် နာလိုခံခက်ဖြစ်မိတယ်၊ဒါပေမဲ ့သွေးအေး
သွားတဲ ့အခါမှာတော ့ဆရာမကိုသူ အပြစ်မတင်ရက်တော ့ပါ၊ဆရာမအနေနဲ ့သူ ့ကို တဒင်္ဂကာမဆန္ဒပြေပေ ျ ာက်ဖို ့အတွက်ဘဲ နေသွားတာ။
အသက်အရွယ်၊ပညာ၊စိးပွါးဥစ္စာ၊ဘယ်လိုမှ နှိင်းယှဉ်မရတာ၊ရေရှည်လက်တွဲဖို ့ မဖြစ်နိုင်ဘူးလေ၊တဖြေးဖြေး အချိန်ကြာလာတာနဲ ့မောင်မောင်
ပုံမှန်အနေအထားဖြစ်သွားပါတယ်။
ဒေါ်ထားထားခမြာလဲ ဒီလိုလုပ်ဖို ့ရာကို ခက်ခက်ခဲခဲ စဉ်းစားဆုံးဖြတ်ရတာ၊သူ ့အမအကြီးဆုံးရဲ ့ယောက်က ျ ားက တပ်ကဗိုလ်မှုးကြီးပါ၊အခု သူ ယူတဲ ့ဗိုလ်မှုးက သူ ့ခဲအိုကြီးရဲ ့တပည့်၊အသက်(၃၅)နှစ်လူပျို ကြီး၊လူအေးမို ့သူ ့အမက စပ်ဟပ်ပေးစားတာ၊ဒေါ်ထားထား အစကတော ့လင်
မယူဘဲ အပျို ကြီးလုပ်မလို ့ပါ၊မမေ ျှ ာ်လင့်ဘဲ မောင်မောင်နဲ ့ မှားယွင်းမိလိုက်တာ၊ဒေါ်ထားထားကတွက်တယ်၊(မောင်မောင်နဲ ့ ဒီလိုသာဆက်နေ
ဦးမယ်ဆိုရင် တောမြို ့လေးမို ့ တနေ ့မဟုတ် တနေ ့ ဘေးလူတွေသိသွားနိုင်တယ်၊သိသွားရင် သူ ့ရဲ ့ဆရာမဆိုတဲ ့ဂုဏ်သိက္ခာ ရေထဲမြောပြိဘဲ။
ပြီးတော ့ကောင်လေးလဲ သူနဲ ့ဒိလိုသာ ဆက်နေသွားရင် ၁၀ တန်းစာမေးပွဲ အောင်ဖို ့မလွယ်ဘူး)။ဒီဗိုလ်မှုးကလဲ သူ ့ကို ကမ်းလှန်းနေတာ ကြာ
ပါပြီ၊သူကသာ အင်းမလုပ် အဲမလုပ်နဲ ့နေလာတာ၊အခုမျ မောင်မောင်နဲ ့ဇာတ်လမ်းဖြတ်ခ ျ င်လို ့ခေါင်းငြိမ့်လိုက်တာပါ။
ဒေါ်ထားထားမသိတာက (သူ ဒီမြို ့ကပြောင်းခဲ ့လို ့မတွေ ့ရတော ့ရင် ကောင်လေး ဗ ျ ာမမ ျ ားတော ့ဘဲ စာကြို းစားလိမ့်မယ်ထင်တာပါ)။
မောင်မောင်ဆိုတဲ ့ငတိက သူတစ်ယောက်ထဲ မဟုတ်တာ၊ဒေါ်ထားထားမရှိတဲ ့နောက်၊သံယောဇဉ်ဖြတ်လိုက်ပြီး မတင်ကြည်ကိုမဲတော ့တာပေါ ့
မတင်ကြည်ခမြာလဲ အရင်ကဖြစ်ခဲ ့ဘူးထားတဲ ့အရှိန်၊ကိုယ်ဝန်က(၃)လထဲရောက်လာလို ့စိတ်ပိုတက်ကြွလာတာနဲ ့၊ခြံခ ျ င်းကလဲကပ်နေတာ၊
တစ်ယောက်နဲ ့တစ်ယောက်တွေ ့ဖို ့ကလဲ အင်မတန်လွယ်ကူနေလေတော ့သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေ ဆိုသလို လိုးဖြစ်နေတာပေါ ့။
(၁၀)တန်းစာမေးပွဲက မတ်လထဲဖြေရမှာပါ၊သူတို ့အကိုကြီးက မောင်မောင် စာမေးပွဲဖြေပြိး ပြီးခ ျင်း မောင်နှမ(၃)ယောက်လုံး မြစ်ကြီးနားကို
အပြိးပြောင်းခဲ ့ရမယ်လို ့စီစဉ်ထားတာပါ၊ဒါပေမဲ ့ဖေဖေါ်ဝါရီလထဲမှာ အမလေးက(သူ မြစ်ကြီးနားကို မလိုက်နိုင်ဘူး၊မိဘတွေထားခဲ့တဲ ့ဒီခြံဝိုင်းကို
လဲ လက်လွတ်စပယ် သူမ ျ ားကို ရောင်းမထားခဲ ့ခ ျင်ဘူး၊သူ ့ကိုလက်ထပ်ပါရစေလို ့ကမ်းလှမ်းလာတဲ ့မြို ့နယ်စည်ပင်ရုံး အငယ်တန်းအင်ဂ ျ င်
နီယာလေးနဲ ့ယူခ ျင်တယ်ပြောလာပါတယ်၊အမကြီးက အကိုကြိးကို အက ျို းအကြောင်းလှမ်းပြောပြီးခွင့်ပြုခ ျက်တောင်းတာ အကိုကြီးသဘောတူ
လို ့ဖေဖေါ်ဝါရီလထဲမှာ မင်္ဂလာဆောင်ကြပါတယ်၊ဇနီးသမီးတွေမပါဘဲ အကိုကြီးတစ်ယောက်ထဲ နှမ မင်္ဂလာဆောင်ကိုလာပါတယ်၊မရီးကမွေးလု
မွေးခ ျင်၊ကလေးငယ်တွေနဲ ့ရထားစိးရတာ ပင်ပန်းလို ့ခေါ်မလာတာပါ။
မတ်လ စာမေးပွဲဖြေပြီး၊အမကြီးနဲ ့မောင်မောင်၊အမလေးတို ့လင်မယားကို နုတ်ဆက်ကာ မြစ်ကြီးနား အကိုကြီးဆီ ပြောင်းလာခဲ ့ပါတယ်။မြစ်ကြီးနားမှာ အကိုကြီးရဲ ့ခြံဝင်းကြိးက အက ျ ယ်ကြီးပါ၊ကားလေးစီးထားလို ့ရတဲ ့သွတ်မိုးတန်းလ ျ ားရှည်
ကြီးအပြင် အရင် အကိုကြီးရဲ ့တပည့် စပယ်ရာကောင်လေးတွေနေတဲ ့အိမ်သေးသေးလေးတစ်လုံးလဲရှီတယ်။အရင်နေတဲ ့စပယ်ရာကောင်လေး
မိန်းမရသွားတာနဲ ့၊ယောက္ခမအိမ်လိုက်သွားလို ့အိမ်လေးကအားနေတာ၊အတော်ဘဲ၊မောင်မောင် အိမ်လေးမှာတစ်ယောက်ထဲ နေတယ်လေ၊
အိမ်မကြီးပေါ်မှာ တူမလေး(၃)ယောက်က တအားဆော ့ကြတာမို ့မောင်မောင် မ ျက်စေ ့ရှုတ်၊နားငြီး၊မနေခ ျင်တာ။အမကြီးကတော ့အိမ်မကြီး
နောက်ဖေးဘက် လွတ်နေတဲ ့အခန်းမှာနေပါတယ်။
အကိုကြီးက သူ ့ဂတိအတိုင်း အမကြီးစေ ျးရောင်းဖို ့မြို ့မစျေးကြီးထဲမျာ ဆိုင်ခန်းတစ်ခန်းဝယ်ထားပြီးနေပြီ၊သင်္ကြန်ပြီးတာနဲ ့ အမကြီးစျေးဆိုင်
စထွက်ပြီ။မောင်မောင်က အားနေတဲ ့လူမို ့မနက်ပိုင်း အမကြီးနဲ ့စျေးကိုလိုက်၊ဆိုင်ဝိုင်းပြီးခင်းပေး၊လူက ျနေချိန်မှာ အမကြီးကို စျေးကူရောင်းပေး၊
မနက်(၉)နာရိလောက် ဝယ်သူပါးမှ အိမ်ပြန်လာ၊နေ ့လယ်ခင်း ဘာအလုပ်မှမရှိတာ၊တူမလေးတွေကိုထိန်းပေး၊မရီးမနိုင်မနင်းဖြစ်နေလို ့သူ ့အကို
အဝတ်အစားတွေ၊တူမကလေးတွေရဲ ့အဝတ်အစားတွေကို ဖွတ်လေ ျှ ာ်ပေး၊မရီးတော ် မကော ့လဲ မောင်မောင်တို ့ရောက်လာမှ သက်သာလာ
တာ၊အကိုကြီးက သူ ့ကားတွေနဲ ့ခရီးယာယီမ ျ ားနေတတ်တာ၊အိမ်ကပ်ရတယ်မရှိဘူး၊မရီးနံမည်အပြေ ့အစုံ၊ရှိတော ့ရှိတယ်။ဒါပေမဲ ့အကိုကြီး
ကိုယ်တိုင်က သူ ့မိန်းမကို(မကော့)လို ့ဘဲခေါ်တာ၊မောင်မောင်သိရသလောက် ဂျိန်းဖောကချင်လူမျိုးတွေ၊သမိးအကြီးဆုံးကို(ကော ့)လို ့ခေါ်တာ၊
ရှေ ့မှာကတော ့မျိုးနွယ်စုအမည်ရှိတာပေါ ့လေ၊(ဥပမာ-လဖိုင်မျိုးက သမီးကြီးကို=လဖိုင်ကော ့။မရမ်မျိုးကသမီးကြိးကို=မရမ်ကော ့စသဖြင့်)
မြစ်ကြီးနားက ကခ ျင်ပြည်နယ်ရဲ ့မြို ့တော်ဖြစ်သလို လူမျိုးပေါင်းစုံနေကြတာ၊ဗမာ၊ကချင်၊ရှမ်း၊ကရင်စတဲ ့တိုင်းရင်းသားလူမျိုးတွေအပြင်၊တရုတ်
ကုလား၊ဂေါ်ရခါး၊ပန်ခ ျာပီ၊စတဲ ့လူမျိုးခြားတွေလဲရှိတာ။ကချင်လို ့သာပြောနေတာ၊တကယ်တမ်းက ဂ ျိန်းဖော၊ရဝမ်၊လီဆူး၊လရှီ၊ဇိုင်ဝါး၊လော်ဝေါ်၊
ဆိုပြီး ကခ ျင်မျိုးနွယ်စု(၆)စုတောင်ရှိတာ၊နွေရာသီကေ ျာင်းပိတ်ရက်တွေနဲ ့(၁၀)တန်းအောင်စာရင်းမထွက်ခင် မောင်မောင် အားနေလို ့အမဆိုင်
စျေးကူရောင်းပေးတာ၊သူ့လိုစျေးရောင်းနေတဲ ့မိန်းမတွေ အပျို၊အအို၊တခုလပ်၊မုဆိုးမ တွေနဲ ့သိလာရပြီး အရင်ကတဲက"ဇ"ရှိထားတဲ ့မောင်မောင်
အထည်ရောင်းတဲ ့ရီရီ၊နီနီ၊ဖီဖီ ဆိုတဲ ့ညီအမတွေနဲ ့။ကုန်ခြောက်ရောင်းတဲ ့ဒေါ်မီးကွေ၊မညိမ်း၊မာလာဆိုတဲ ့သားအမိတွေနဲ ့၊အတိုင်းထက်အလွန်
ရင်းနှီးခင်မင်သွားကြပြီး ဇာတ်လမ်းတွေရှုတ်ကုန်တော ့တာပါဘဲ။
အကိုကြီးက သူ ့နှမကို ဆိုင်ခန်းဝယ်ပေးပြီး သကြား၊နို ့ဆီ၊ဆပ်ပြာ၊အချို ရည်စတဲ ့ ကုန်မျို းစုံတင်ပြီး အရောင်းခိုင်းတာပါ။အမကြီး သူတို ့တော
မြို ့လေးမှာကတဲက စျေးရောင်းလာခဲ ့တာမို ့ထူးပြီးသင်ပေးနေစရာမလိုတော ့ဘူးလေ။ကုန်မျို းစုံရောင်းတာမို ့ မနက်ဘက်ဆိုင်ခင်းတာရယ်၊ညနေ
ဆိုင်ပိတ်ဖို ့ပစ္စည်းပြန်သိမ်းတာရယ်၊နှစ်ကြိမ်တော ့အလုပ်ရှုတ်တာပေါ ့။နယ်စျေးတွေရဲ ့အထာ၊မနက်ခင်းလေးဘဲ လူတအားစည်ပြီး၊နေ ့လယ်ခင်း
ဆို စျေးထဲမှာ တစ္ဆေခေ ျ ာက်မတတ်ပါ။အမကြီးဆိုင်နဲ ့ကပ်ရက်က ဒေါ်မီးကွေရဲ ့ကုန်ခြောက်ဆိုင်၊ဒေါ်မီးကွေက တရုတ်ကပြားမုဆိုးမ၊အသက်(၄၅)
နှစ်လောက်တော ့ရှိမယ်။ဘာပြုလဲဆို သူ ့သားတောင် မိန်းမနဲ ့ကလေးကနှစ်ယောက်ရနေပြီ၊မညိမ်းဆိုတာကချွေးမ၊ကလေးနှစ်ယောက်တောင်ရပြီ
ဆိုတော ့၊မညိမ်းအသက်က(၂၄-၂၅)လောက်တော ့ရှိပြီ၊မညိမ်းက မြစ်ကြီးနားသူမဟုတ်ဘူး၊ရှမ်းမြောက်က ကေ ျ ာက်မဲသူ၊မြစ်ကြီးနားကိုအရောင်း
အဝယ်နဲ ့ရောက်လာပြီး အိမ်ထောင်က ျ တာ။မာလာဆိုတဲ ့ကလေးမလေးက ဒေါ်မီးကွေရဲ ့သမီး၊အသက်(၁၆)နှစ်လောက်ဘဲရှိဦးမယ်။
ဒေါ်မီးကွေက တရုတ်ကပြားမို ့အသားဖြူ ပါတယ်၊အသားဖြူ ဆိုပေမဲ ့နီစပ်စပ်လို ့မောင်မောင်ထင်တာပါ။အရပ်ပုပု၊မုဆိုးမဖြစ်တာ(၅)နှစ်ရှိပြီ
ပြောတာဘဲ၊ဒါကြောင့်ဒေါ်မီးကွေရဲ ့ဖင်က သိပ်အတောင့်ကြီးမဟုတ်တောင် ကြည့်ပေ ျ ာ်ရှုပေ ျ ာ်က ျ န်ပါသေးတယ်၊အသက်(၄၀)ကေ ျ ာ်မိန်းမ
တွေထုံးစံ ခါးတုတ်ဗိုက်ခေါက်ထူနေပါပြီ၊မညိမ်းက ရှမ်း-ကုလားမို ့အသားမဖြူ ဘဲ အညို ဘက်လုပါတယ်။ပြီး မညိမ်းကိုယ်ခန္ဓာက ပါးလ ျ လ ျ ပါ၊
ပြောရရင် ပိန်ပါတယ်၊မာလာကတော ့အပျို ပေါက်မလေးမို ့ကြည့်ကောင်းရုံ၊မပိန်မဝကိုယ်လုံးနဲ ့ပါ။ဆိုင်မှာအဓိကထိုင်တာက ဒေါ်မီးကွေပါ၊မာလာ
က မောင်မောင်လို မနက်ခင်း ဆိုင်ဝိုင်းခင်းပေး၊ညနေ ဆိုင်သိမ်းပေးရုံလောက်လာနေတာ၊မညိမ်းကတော ့တခါတရံမှ မိးရထားနဲ ့ပါလာတဲ ့ကုန်
တွေ ဘူတာမှာ တန်ဆာရွှေး ဆိုင်လာပို ့တဲ ့အခါလောက်ဘဲ လာတာပါ။ဆိုင်ခ ျ င်းကပ်ရက်မို ့ဒေါ်မီးကွေနဲ ့မောင်မောင် ရင်းနှီးမှုက မြန်ပါတယ်၊
မောင်မောင်က လူကသာငယ်တာ၊မိန်းမအတွေ ့အကြုံ က(၃)ယောက်တောင်ရှိပြီမို ့၊နေ ့တဓူဝ တွေ ့နေမြင်နေရတဲ ့ ဒေါ်မီးကွေကြီးကို စိတ်ပါ
ခ ျ င်နေပြီ၊စျေးဝယ်မလာတဲ ့အခါမျို း၊ဒေါ်မီးကွေ သူ ့ဆိုင်ပေါ် တရေးတမော ဘေးစောင်းကွေးအိပ်နေတဲ ့အခါ၊ဖင်သားကြီး အပေါ်မောက်တက်
နေတာ မြင်နေရတာကိုး၊ပြီးတော ့ တခါတလေ ပစ္စည်းတွေကုန်းကောက်တဲ ့အခါ ဒေါ်မီးကွေဝတ်ထားတဲ ့ဘလောက်အင်္က ျီ လယ်ပင်းပေါက်
ကက ျ ယ်နေတာမို ့၊အောက်ခံဘရာစီယာထဲကတိုးထွက်နေတဲ ့ နှို ့ကြီးနှစ်လုံးကိုလဲ မမြင်ခ ျင်အဆုံး။
မောင်မောင် သူ ့ဖင်တွေ၊နို ့တွေကို ခိုးကြည့်တာ ဒေါ်မီးကွေသိတာပေါ ့၊မုဆိုးမဘဲ၊မသိနေပါ ့မလား၊သူကိုက ယောက်က ျ ားနဲ ့နေခ ျ င်စိတ်
ရှိသေးတာ၊သားအိမ်ထောင်သည်၊မြေးနှစ်ယောက်ရနေလို ့သာ နောက်လင် တရားဝင်မယူတာ၊ကြုံ ခဲ ့ရင်တော ့ကုန်းလိုက်တာပါဘဲ။မောင်မောင်
တို ့မောင်နှမ ဘေးဆိုင်လာထွက်ကတဲက သူ မောင်မောင်ဆိုတဲ ့ကောင်လေးကို သတိထားမိတာ၊ကောင်လေးက ရုပ်ရည်သန့်ပြီး အရပ်မြင့်မြင့်၊
မ ျ က်လုံးအကြည့်တွေကလဲ ရဲတယ်၊သူကသာ နှပ်ကြောင်းပေးလိုက်ရင် ကောင်လေး ပါလာမှာ အသေအခ ျ ာဘဲ၊တခုရှိတာသမီးဖြစ်သူ မာလာ
ကလဲ ဒီကောင်လေးကို ကြိတ်ကြွေနေပုံရတယ်၊ခါတိုင်း ဆိုင်ခင်းပေး ပြီးပြီးခ ျင်း ပြန်တတ်လေ ့ရှိတဲ ့သမီး၊မောင်မောင်ရောက်လာမှ ဆိုင်မှာ ခပ်
ကြာကြာနေလာတယ်၊
ရီရီ၊နီနီ၊ဖီဖီ ညီအမသုံးယောက်စျေးဆိုင်က မောင်မောင်တို ့ဆိုင်နဲ ့နဲနဲတော ့လှမ်းတယ်၊ဟိုဘက်ထိပ် ဒိဘက်ထိပ်၊သူတို ့ညီအမတွေက ပုဆိုး၊
ထဘီ၊အထည်စတွေရောင်းတယ်၊သူတို ့ညီအမတွေ အကြီးဆုံး ရီရီ အသက်(၂၅)နှစ်၊သမီးတစ်ယောက်အမေ၊တခုလပ်မ၊ပိန်ကပ်ကပ်၊ပိန်တာက
မညိမ်းနဲ ့နင်လားငါလား၊သူမသာ ကိုယ်မသာ။မ ျက်နှာလေး ခေ ျ ာတယ်။အလတ်က နီနီ အသက်(၂၃)နှစ်၊သားတစ်ယောက်သမီးတစ်ယောက်
ရှိတယ်၊ယောက်က ျ ားက ခရီးခဏခဏထွက်နေရတဲ ့ဋ္ဌာနတစ်ခုက လက်ထောက်ဦးစီးမှုး၊အရက်သမား၊သူရတဲ ့လစာက သူ ့အရက်ဖိုးနဲ ့ကုန်
လို ့မိန်းမက စျေးထွက်ရောင်းတာ၊နီနီက သူတို ့ညီအမတွေထဲမှာ အတောင့်ဆုံး၊ကလေးနှစ်ယောက်ရပြီးတာတောင် ရင်တွေဖင်တွေက တောင့်
နေတင်းနေတုန်း၊ပြီးနီနီက အရပ်အမောင်းလဲကောင်းတယ်၊အရပ်က ၅ ပေ ၄ လက္မရှိတယ်၊ရုပ်ကတော ့သူ ့အမလောက် မခေ ျ ာဘူး၊အငယ်ဆုံး
ဖီဖီ ကတော ့မောင်မောင်နဲ ့ရွယ်တူ၊(၁၈)နှစ်၊သူကတော ့အပျို ဆိုတဲ ့ဂုဏ်လေးရှိလို ့သာ၊ရုပ်က အမတွေကို မမှီဘူး၊ရုပ်တင်မဟုတ်ဘူး၊ကိုယ်လုံး
ကိုယ်ပေါက်ကလဲ မလှဘူး၊ဖင်ပြားပြီးခါးတုတ်တယ်၊သူတို့စျေးရောင်းတာက ဆိုင်ကသာ အတူတူ၊ရောင်းကုန်ကခွဲထားတာ၊ရီရီနဲ ့ဖီဖီ ညီအမက
ကခ ျင်ပုဆိုး၊ထဘီရောင်းတာ၊နီနီကတစီးပွါး၊ကိုက်ထိုးအထည်စတွေရောင်းတာ၊နေကြတာလဲအတူမနေကြဘူး၊ရီရီနဲ ့ဖီဖီက သူတို ့အမေနဲ့အတူ
အိမ်ငှားနေသလို။နီနီတို ့လင်မယားက သီးခြားအိမ်ငှားနေပါတယ်။
(၁၀)တန်းအောင်စာရင်းတွေထွက်တော ့မောင်မောင်အောင်ပါတယ်၊ဒါပေမဲ ့အမှတ်စာရင်းထွက်လာတဲ ့အခါ အမှတ်တွေက မကောင်းပါဘူး၊
ဘယ်ကောင်းပါ ့မလဲ၊အရေးကြီးတဲ ့(၁၀)တန်းနှစ်မှာ တဏှာကြောထတာကိုး၊အောင်တာတောင်ကံကောင်းပေါ ့။မေဂျာတက်ရမဲ ့အတူတူ ဒေး
မတက်တော ့ဘဲ၊အဝေးသင်တက်မယ်လို ့မောင်မောင်ပြောပေမဲ ့အကိုကြီးက လက်မခံ။
"ငါတုန်းက မိဘအခြေအနေအရ (၁၀)တန်းအောင် အောင်တောင်မဖြေခဲ ့ရဘဲ၊အလုပ်ထွက်လုပ်ခဲ ့ရတာ၊ငါ့ညီ၊မင်းအလှဲ ့မှာ တက္ကသိုလ်
တက်ကိုတက်ရမယ်၊တက္ကသိုလ်ကေ ျ ာင်းသားတစ်ယောက်ရဲ ့အတွေ ့အကြုံ၊ပေ ျ ာ်ရွင်မှု၊ရတုန်းရခိုက် ယူရမယ်၊"
အကိုကြီး စေတနာကိုနားလည်လို ့၊မောင်မောင် ဘာ အတွန့်မတက်တော ့ဘဲ၊မြစ်ကြီးနားတက္ကသိုလ် နေ ့ကေ ျ ာင်းသားအဖြစ် တက်ပါတယ်၊
အကိုကြီးက တရုတ်ဆိုင်ကယ်တစ်စီးဝယ်ပေးပါတယ်။တက္ကသိုလ် တက်နေပေမဲ ့မောင်မောင် သူ ့အမကြီး စျေးဆိုင်ခင်းတာ၊ဆိုင်သိမ်းတာကိုလုပ်
ပေးနေဆဲပါ။မနက်ပိုင်းအမကြီးကို ဆိုင်ကယ်နဲ ့စျေးပို ့၊ဆိုင်ခင်းပေးပြီးမှ ကေ ျ ာင်းကိုသွားတာပါ။ညနေကေ ျ ာင်းဆင်းရင်လဲ စျေးဝင်၊ဆိုင်သိမ်းပြီး
အမကြီးကို ဆိုင်ကယ်နဲ ့ပြန်တင်လာတာပါ။ဒေါ်မိးကွေကြီးကတောင် "အမကြီး သူမ ျ ားလာပိုးမှာစိုးလို ့အကြီု အပို ့လုပ်နေတာပေါ ့၊ဟုတ်လား"
လို ့နောက်ပြောင်နေသေးတာ၊အမကြီးရှေ ့မှာ ဘာမှပြန်မပြောပေမဲ ့၊အမကြီး အိမ်သာဘက် အပေါ ့အပါးသွားနေခိုက်မှာ "အမကြီးကို စိတ်မခ ျ
လို ့လာနေတာမဟုတ်ဘူးဗျို ့၊ဒေါ်မီးကွေကြီးကို တွေ ့ခ ျင်လို ့လာနေတာ" လို ့နောက်သလိုပြောင်သလို စကားတောက်ကြည့်တာ၊စိတ်မဆိုးတဲ ့
အပြင် "တွေ ့ခ ျင်လဲ တွေ ့လိုက်ကြတာပေါ ့မောင်မောင်ရယ်၊ခက်တာမှတ်လို ့"တဲ ့လေ။
မောင်မောင် တက္ကသိုလ်သာတက်နေတာ၊ကေ ျ ာင်းကမိန်းကလေးတွေနဲ ့ ရင်းရင်းနှီးနှီး မပေါင်းဖြစ်ခဲ ့ဘူး၊အမကြီးစျေးဆိုင်ခင်းပေးပြီးမှ
ကေ ျ ာင်းလာရတာမို ့၊ကေ ျ ာင်းရောက်ရောက်ခြင်း စာသင်ခန်းထဲတန်းဝင်ရ၊ညနေကေ ျ ာင်းဆင်းတော ့လဲ အမကြီးကို ဆိုင်သိမ်းပေးရဦးမှာမို ့
ဝေလေလေ အချိန်မဖြုံ းအားဘဲ စျေးကိုအရောက်ပြေးရတာ။စနေ တနင်္ဂနွေ ကေ ျ ာင်းပိတ်ရက်တွေဆိုလဲ မရီးကိုအားနာလို ့အိမ်အလုပ်တွေ ၀ိုင်း
ကူလုပ်ပေးရတာလေ။အဲဒီလို သိတတ်လို ့လဲ မရီးတော် မကော ့ကလဲ မောင်မောင်ကို ခ ျစ်ရှာပါတယ်။
ရီရီတို ့ညီအမနဲ ့ကတော ့ညနေစောရောက်လို ့ စျေးမသိမ်းရသေးခင် သူတို ့ဆိုင် သွားလယ်မှဘဲတွေ ့ရတတ်တာပါ၊ဖိဖီက လူပျို အပျို မို ့နဲနဲ
အထာကိုင်ပေမဲ ့ရီရီနဲ ့နီနီတို ့က ရဲရဲတင်းတင်းဆက်ဆံတာပါ။တခုလပ်ရီရီထက် လင်ရှီတဲ ့နီနီက ပိုရဲသလိုပါ။မောင်မောင်ကြံထားတာက ရီရီ၊
ဒါမှမဟုတ် ဒေါ်မီးကွေ၊တစ်ယောက်ယောက်၊ရခဲ ့ရင်ချမယ်၊မာလာနဲ ့ဖိဖီကတော ့အပျို တွေ၊ကွို င်ပူနိုင်လို ့ တတ်နိုင်ရင်ရှောင်မယ်၊နိနီကိုတော ့
လုပ်ရမှာ အန္တရာယ်၊သူ ့ယောက်က ျ ားသိသွားရင် ပိုကွို င်မယ်၊
ဒါပေမဲ ့လူ့ဘဝဆိုတာ ရည်ရွယ်ထားသလို ဖြစ်ခ ျင်မှဖြစ်တာ၊မရည်ရွယ်ဘဲလဲ ဖြစ်တတ်တာမျို း။နိုဝင်ဘာ၊တန်ဆောင်မုန်းလ၊တောင်ဘုရားကြီးပွဲ
ညပွဲစျေးတန်း မောင်မောင် လေ ျ ာက်ကြည့်နေတုန်း ဒေါ်မီးကွေနဲ ့မာလာတို ့သားအမိနဲ ့သွားဆုံပါတယ်။
"ဟော၊မောင်မောင်၊တစ်ယောက်ထဲလား၊ပွဲကြည့်မလို ့လား" တွေ ့ တွေ ့ခ ျင်း ဒေါ်မီးကွေကမေးတာ။
"မကြည့်ပါဘူးဒေါ်လေးရာ၊အပ ျင်းပြေ လေ ျ ာက်ကြည့်တာပါ၊ဒေါ်လေးတို ့ရော၊ပွဲကြည့်ကြမှာလား"
" ဒေါ်လေးမကြည့်ပါဘူးကွာ၊မင်းနှမ တော ့သူ ့သူငယ်ခ ျ င်းတွေနဲ ့ကြည့်မလို ့တဲ ့၊ချိန်းထားတာနဲ ့လိုက်ပို ့ပေးတာ" ဒေါ်မီးကွေက ပြောရင်း
"မောင်မောင်အားရင် ဒေါ်လေးတို ့နဲ ့လိုက်ခဲ့ပေးပါလား၊မင်းနှမ သူ ့သူငယ်ခ ျင်းတွေနဲ ့တွေ ့လို ့ရှိရင် ဒေါ်လေးအပြန် အဖော်လုပ်ပေးပါဦါ်"
ကျွန်တော်လဲ ဒေါ်မီးကွေတို ့သားအမိနဲ ့ပွဲစျေးပတ်ကြည့်၊မာလာသူငယ်ခ ျင်းတွေနဲ ့ချိန်းထားတဲ ့နေရာမှာတွေ ့တာနဲ ့ထားခဲ ့ပြိး ဒေါ်မီးကွေနဲ ့
နှစ်ယောက်အတူ လမ်းလေ ျှ ာက်ရင်းပြန်လာကြတာ၊သူတို ့အိမ်ရောက်တော ့ဒေါ်မီးကွေ ဝင်းတံခါးသော ့ဖွင့်ရင်း
"ဝင်ထိုင်ပါဦးလားမောင်မောင်၊အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိဘူး"
ပြန်လိုက်ပို ့တုန်းကတော ့ ဘာရယ်မဟုတ်၊ဒေါ်မီးကွေကြီးနဲ ့တောပြောတောင်ပြော ပြောရင်းအပ ျ င်းပြေလိုက်ပို ့တာပါ၊ဒီရောက်လို ့ဒေါ်မီးကွေ
ခြံတံခါးဖွင့်တာတွေ ့တော ့မှ အိမ်မှာလူမရှိမှန်းသိရတာ၊ဒါကြောင့်
"ဘယ်သူမှမရှိကြဘူးလား၊ဘယ်သွားနေကြလဲ"
"ကေ ျ ာက်မဲခဏပြန်သွားကြတယ်၊ချွေးမအမေ နေမကောင်းလို ့" ဒေါ်မီးကွေက အိမ်တံခါးသော ့ဖွင့်ရင်း
"ဝင်ထိုင်ပါဦးလား၊ဒေါ်လေးတစ်ယောက်ထဲမို ့ပါ"
ဒေါ်မီးကွေမခေါ်လဲ လူမရှိတာသိပြီး မောင်မောင် ဝင်မှာပါ၊အိမ်တံခါးပွင့်သွားတာနဲ ့ဒေါ်မီးကွေနောက်က မောင်မောင် တပါထဲဝင်လိုက်သွားတာ
အမှောင်ထဲမှာ နှစ်ယောက်သား တိုက်မိခိုက်မိကြသေး၊
"အဲဒီမှာ ခဏရပ်နေဦး၊မမြင်မကန်းနဲ ့ တိုက်မိနေမယ်" ဒေါ်မီးကွေ မောင်မောင်ကိုပြောရင်း မီးခလုတ်ကို လက်နဲ ့စမ်းပြီးဖွင့်လိုက်လို ့အလင်း
ရောင်ရလာပါတယ်၊ဒေါ်မီးကွေ အိမ်ရှေ ့တံခါးကိုပြန်ပိတ်ပြီး
"မောင်မောင်၊ခဏထိုင်ဦး၊ဒေါ်လေး နောက်ဖေး ထွက်လိုက်ဦးမယ်" ဒေါ်မီးကွေ နောက်ဖေးတံခါးဖွင့်၊၀ါးထရံတဝက်ကာထားတဲ ့ရေချို းတဲ ့နေ
ရာသွားပြီး ရှုရှုပေါက်ကာ၊အဖုတ်ကိုရေဆေးပါတယ်၊ပိုပြီးစိတ်ခ ျရအောင်လို ့ဆပ်ပြာနဲ ့သေခ ျ ာပွတ်တိုက်ပြီး ဆေးတာပါ၊မောင်မောင်က အရိုင်း
မဟုတ်ဘူးလေ၊ဇာတိမြို ့လေးမှာကတဲက မိန်းမ(၃)ယောက်ကြီးမ ျ ားတောင် လိုးလာခဲ ့ဘူးတဲ ့ကောင်၊ဒေါ်မီးကွေကြီး နောက်ဖေးဘက်သွားတာ
နဲ ့ နောက်ကလိုက်သွားတာ၊ရှုရှုပေါက်ပြီးရေဆေးနေတာလဲတွေ ့ရော၊သူပါ တခါထဲ မပြောမဆို ရေချို းခန်းထဲဝင်တော ့တာ၊
"မင်းကလဲကွာ။လောလိုက်တာ၊နဲနဲပါးပါးမ ျ ားစောင့်ပေးပါဦး" ဒေါ်မီးကွေ စိတ်အလိုမက ျသလို ပြောတာ၊
"ကျွန်တော်လဲ ပေါက်ခ ျင်လှပြီ ဒေါ်လေးရ၊မအောင့်နိုင်တော ့လို ့" မောင်မောင် ပြောပြောဆိုဆို ပုဆိုးကိုဆွဲလှန်၊ရှုရှုပန်းထုတ်လိုက်တယ်၊
ဒေါ်မီးကွေ မကြည့်ရဲတာနဲ ့အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာပါတယ်၊မောင်မောင် ရှုရှုပေါက်ပြီးတာလီးကို တွေ ့တဲ ့ဆပ်ပြာနဲ ့တိုက်ချွတ်ဆေးကြော၊နောက်ဖေး
တံခါးပြန်ပိတ်ပြီးအိမ်ထဲဝင်လာတာ ဒေါ်မီးကွေကို အပြင်ဧည့်ခန်းမှာမတွေ ့လို ့ အိပ်ခန်းထဲဝင်ကြည့်ပါတယ်၊ထင်တဲ ့အတိုင်းပါဘဲ၊ဒေါ်မီးကွေ သူ ့
အိပ်ရာပေါ်လှဲအိပ်နေပါတယ်၊မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေရဲ ့ဘေးမှာဝင်ထိုင်ပြီး နို ့တွေကို အင်္က ျီပေါ်က ကိုင်ပေးတာ၊ဒေါ်မီးကွေက အင်္က ျီ ကြယ်သီး
တွေကို ဖြု တ်ပေးပါတယ်၊အပေါ်အင်္က ျီ ကြယ်သီးတွေအားလုံးပြု တ်သွားတဲ ့အခါ အောက်ခံဝတ်ထားတဲ ့ဘရာစီယာထဲကနေ ရုန်းထွက်မတတ်
ပြည့်ကြပ်နေတဲ ့နို ့ကြီးနှစ်လုံးက အားရစရာပါ။မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေကေ ျ ာအောက်ကို လက်ထိုးထဲ ့ပြီး ဘရာစိယာဂျိတ်ကိုဖြုတ်ပါတယ်၊ဂျိတ်
ပြုတ်သွားတာနဲ ့ဘရာစိယာကို အပေါ်တွန်းတင်လိုက်တဲ ့အခါ ကျွဲကောသီးအလတ်စားလောက်ရှိတဲ ့နို ့ကြီးနှစ်လုံးကို တွေ ့ရတာပါဘဲ၊
မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေပေါ် မှောက်ချပြီး နို ့ကြီးတစ်လုံးကို ပါးစပ်နဲ ့ တပြွတ်ပြွတ်နေအောင်စို ့၊က ျ န်တစ်လုံးကို လက်နဲ ့ဆုတ်နယ်ပါတယ်၊
လက်မနီးပါးတုတ်တဲ ့နို ့သီးခေါင်း ညို ညို ကြီးကို လက်ညို းလက်မနှစ်ခေ ျ ာင်းကြားညှပ်ပြီး ခေ ျပေးပါတယ်၊ဒေါ်မီးကွေက တရုတ်ကပြား မို ့
အသားဖြူ ပေမဲ ့မျက်နှာက နီစပ်စပ်မို ့ဏှာထန်မဲ ့ရုပ်လက္ခဏာပါ၊နို ့အုံတွေကဖြူ ပေမဲ ့ နို ့သီးခေါင်းနဲ ့အနားတဝိုက်က ညို မှောင်မှောင်ပါ၊မောင်
မောင် နို ့ကိုကိုင်ပြီး စို ့နေလို ့ ဒေါ်မီးကွေ ခါးကော့တက်လာပြိး မောင်မောင့်လက်တွေကို နို ့အုံပေါ်ကဖယ်ပါတယ်၊
"နာတယ်ကွယ်၊တော်တော ့" ဒေါ်မီးကွေ နီု ့အုံတွေပေါ်ကလက်ကိုဖယ်ပစ်လို ့ မောင်မောင် နို ့မကိုင်တော ့ဘဲ ထဘီကိုခါးအထိ လှန်တင်
လိုက်ပါတယ်၊ဒေါ်မီးကွေ မောင်မောင်လုပ်သမ ျှ ဘာမှ မငြင်းဘဲ ငြိမ်နေပါတယ်၊စောက်မွေးတွေကထူထဲ ရှည်လ ျ ား လိမ်ကောက်နေပါတယ်၊
ဆီးခုံတစ်ခုလုံးအပြေ ့စောက်မွေးတွေပေါက်နေတာပါ၊စောက်မွေးတွေက ရှည်ရုံတင်မကဘဲ ကြမ်းထော်နေပါတယ်၊မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေရဲ ့ခြေ
ထောက်တွေကိုင်၊ ဒူးနှစ်ဘက်ကိုထောင်ပေးပြီး ပေါင်နှစ်ချေ ာင်းကိုဖြဲကာ ပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်ပါတယ်၊ဒေါ်မီးကွေရဲ ့စောက်ပပ်က အကြီးကြီးပါ၊
မတင်ရီရဲ ့စောက်ပပ်ထက်တောင်ကြီးပုံပါ၊အပြင်နခမ်းသားတွေက ဖောင်းကားနေပြီး အတွင်းနခမ်းသားနှစ်ခုက ကြွက်နားရွက်လို အပြင်ဘက်ထိ
ပြူ ထွက်နေပါတယ်၊အတွင်းနခမ်းသားနှစ်ခု ပြူ ထွက်နေလို ့စောက်ပပ်က အကြည့်ရဆိုးပါတယ်၊မောင်မောင် ကြွက်နားရွက်နခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်နဲ ့ဖြဲ ဖယ်ရှားကြည့်တော ့မှ နီရဲနေတဲ ့စောက်ပပ်အတွင်းသားတွေအပြင် ပြောင်းဖူးစိအရွယ် စောက်စိကိုပါ မြင်ရတာ၊မောင်မောင် စောက်စိ
ကို လက်ခလယ်နဲ ့ထိုးညပီးကလိ၊လက်မ လက်ညို းနဲ ့ညှပ်ပြီး ခေ ျပေးတဲ ့အခါ ဒေါ်မီးကွေ အိပ်ရာပေါ်က ဖင်ကြီးကြွတက်တဲ ့အထိ ဖြစ်တာပါ၊
စောက်စိကို ကလိရင်း စောက်ခေါင်းအဝမှာ အရည်လိုက်လာလို ့ မောင်မောင် လီးကို စောက်ခေါင်းမှာတေ ့ပြီး ဖင်ကြွကာ ဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။
တော်တော်အပေါက်က ျယ်နေတာမို ့လီးက တခါတည်း အဆုံးအထိဝင်သွားတာပါ၊လီးဝင်တာနဲ ့ ဒေါ်မီးကွေ မောင်မောင်လက်ကိုကိုင်ပြီး ဖင်ကို
ကော ့ပေးပါတယ်၊မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေရဲ ့အပေါ်မှာမှောက်လိုက်ပြီး၊သူ ့ပခုံးတွေကိုဖက်ကာ ဆောင့်ပေးပါတယ်၊
"ဘလပ်-ဘတ်-ဘွတ်-ဘလပ်-ဘတ်-ဘွတ်"
အပေါက် မက ျယ်တယ် က ျ ယ်တယ် ဂလိုင်သံတောင် ထွက်နေတာပါ၊အပေါက်က ျ ယ်ရတဲ ့အထဲ ဒေါ်မီးကွေက တရုတ်မမို ့အရည်ကလဲ
ရွှဲသလားမမေးနဲ ့၊စောက်ဖုတ်တအုံလုံး အရည်တွေစိုရွှဲနေရုံမက၊ဖင်ကြားမြောင်းအထိပါ စီးက ျနေတာ၊
"အီး-အူး-အား-မောင်မောင်၊လိုးသာလိုး၊မင်းပြီးအောင်သာလိုး၊ဒေါ်လေးကောင်းတယ်၊ကောင်းလိုက်တာ"
ဒေါ်မီးကွေ မောင်မောင် ကေ ျ ာကို ဖက်ထားရင်း ဖင်ကို စကောဝိုင်းဝှေ ့ယမ်းလိုက်၊ကော ့တင်မြှောက်ပေးလိုက်နဲ ့သူပါ တက်ညီလက်ညီ
အပေးအယူမ ျှမ ျှ အလိုးခံနေတာ၊အပေါက်ကခေ ျ ာင်နေတဲ ့အတွက် မောင်မောင် အရည်မထွက်နိုင်ဘဲ ကြာနေပါတယ်၊ဒေါ်မီးကွေကတော ့ကြာ
လေကောင်းလေ ဖြစ်မှာပါ၊အပေါက်က ျ ယ် အရည်ရွှဲမို ့လိုးရတာ ဒူးတောင်ညောင်းလာပါတယ်၊(၁၅)မိနစ်လောက် အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုး
တော ့မှ လီးကအရည်တွေ ပန်းထွက်သွားတာပါ၊ဒေါ်မီးကွေ မောင်မောင် အားနဲ ့မာန်နဲ ့ဆောင့်လိုးပေးနေခိုက်မှာ အောက်ကနေ သူတတ်နိုင်သ
လောက် ဖင်ကော ့တင်ပေးရှာပါတယ်၊သူကလဲ အပေါက်က ျ ယ်နေလို ့ မောင်မောင်စိတ်ပ ျ က်သွားလေမလားဆိုပြိး တတ်အားသရွေ ့ခံပေးတာ၊
" ဒေါ်လေးကို လိုးရတာ ကောင်းရဲ ့လားကွယ်" ဒေါ်မီးကွေ အရည်ထွက်သွားပြိး သူ ့အပေါ် မှောက်ပြီး အမောဖြေနေတဲ ့မောင်မောင်ခေါင်း
ကဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ရင်းမေးတာ၊
"ကောင်းပါတယ် ဒေါ်လေးရ၊ဒေါ်လေးကော ကောင်းလား" မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေ စိတ်မကောင်းမှာစိုးလို ့"ကောင်းပါတယ်"ပြောတာပါ။
"အရည်တော ့ထွက်တယ်မဟုတ်လား၊"
"ထွက်ပါတယ်၊ဒေါ်လေးမသိဘူးလား၊အရည်ထွက်တာ"
"သိတာပေါ ့ကွယ်၊မင်းအရည်တွေပန်းထဲ ့လိုက်တာ ဒေါ်လေးအခေါင်းထဲ နွေးနွေးကြီးဖြစ်သွားတာကိုး၊"
"ဒေါ်လေးကော ပြီးလိုက်ရဲ ့လား"
"ဒေါ်လေးလား၊ပြီးသလိုပါဘဲ၊အရမ်းကောင်းတာ၊မောင်မောင်( ပြီးတော ့လဲ) ဒေါ်လေး (ပြီးတာပါဘဲ)"
ဒေါ်မီးကွေအပေါ် မှောက်အိပ်နေရာက မောင်မောင် ထလိုက်တယ်။သူထတာနဲ ့ ဒေါ်မီးကွေလဲ အိပ်ရာကထ နောက်ဖေးရေချို းခန်းဝင်ပြီး
သန့်ရှင်းရေးလုပ်၊ဒေါ်မီးကွေထွက်လာမှ မောင်မောင် ဝင်ပြီးသန် ့ရှင်းရတယ်၊
"ဒီည ပြန်မနေပါနဲ ့တော ့ကွာ၊ဒီမှာဘဲအိပ်လိုက်ပါ" ဒေါ်မီးကွေ ငတ်နေတာ ကြာပြီမို ့အားမရသေးဘူးလေ၊အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိတုန်း စိတ်
တိုင်းက ျ အလိုးခံခ ျင်နေတာ၊
"တစ်ညလုံးနေလို ့တော ့မဖြစ်ဘူးဒေါ်လေးရာ၊အကိုကြီးရှိတာမဟုတ်ဘူး၊အိမ်မှာ မရီးနဲ ့အမဘဲရှိတာ၊(၁၂)နာရီလောက် ပြန်မယ်"
တစ်ညလုံးမနေနိုင်လဲ (၁၂)နာရီထိဆို မဆိုးပါဘူးလို ့တွက်ပြီး ဒေါ်မီးကွေ သဘောတွေ ့သွားတယ်၊အခုမှ (၁၀)နာရိတောင် မထိုးသေးဘူး။
"အေးပါ၊မောင်မောင် နေနိုင်သလောက်နေပေးပါ၊ဒါဆို အချိန်ရှိတုန်းလေး" ဒေါ်မီးကွေ သူ ့ကိုယ်ပေါ်မှာဝတ်ထားတဲ ့ အဝတ်အစားတွေကို
တစမက ျ န် အကုန်ဆွဲချွတ်လိုက်တဲ ့အခါ ဗလာနတ္ထိ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားပါပြီ။
စောစောကတွေ ့တွေ ့ခ ျ င်းမို ့ ကမူးရှူ းထိုး လိုးလိုက်တာ၊ဘာကိုမှ သေသေခ ျ ာခ ျ ာ မကြည့်ဖြစ်ဘူး၊အခု ဒေါ်မီးကွေ အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်
လိုက်တော ့မှဘဲ မောင်မောင် ကြည့်မိတာ၊ဒေါ်မီးကွေက နဲနဲတော ့ဝနေပါပြီ၊အသက်(၄၀)ကေ ျ ာ်တဲ ့မိန်းမတွေထုံးစံ ဗိုက်ခေါက်ထူပြီး ခါးတုတ်နေ
ပြီ၊၊ဝတဲ ့မိန်းမမို ့ ဖင်ကအယ်စတုံကြီး ပြောရမှာပါ၊မရှိဘူးဆိုတောင် ဖင်ကြီးက လက္မ(၄၀)လောက်ရှိမယ်၊နို ့ကြီးနှစ်လုံးက ကျွဲကောသီးအလတ်စား
လောက်လို ့ထင်ရပေမဲ ့ တင်းတင်းရင်းရင်းမဟုတ်ဘဲ တွဲက ျ နေပါပြီ၊
"ဘာလို ့ ဒီလောက်တောင် ကြည့်နေရတာလဲ" မောင်မောင် သူ ့ရဲ ့အဝတ်မဲ ့ခန္ဓာကိုယ်ကို စူးစူးရဲရဲ ကြည့်နေလို ့ ဒေါ်မီးကွေ မနေတတ်ဖြစ်ပြီး
မေးလိုက်တာပါ၊မောင်မောင် ပုဆိုးကိုချွတ်ပြီး နံရံနားကကြို းတန်းပေါ်တင်လိုက်ပြီး
"ဒေါ်လေးဖင်ကြီး အယ်နေတာကိုကြည့်တာ" မောင်မောင် လီးကို လက်နဲ ့ကိုင်ဆွရင်း ပြောတာ၊စောစောတချီပြီးထားလို ့ လီးကပေ ျ ာ့ခွေနေ
တာ၊မောင်မောင် လက်နဲ ့ဆွနေတာတောင် တောင့်တင်းမလာနိုင်လို ့
"ဒေါ်လေး၊လီးစုတ်ပေးပါလား၊တောင်မလာဘူး" မောင်မောင် ပြောပြောဆိုဆို ကုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်တယ်၊အချိန်ကြာနေမှာစိုးလို ့ဒေါ်မီးကွေ
မောင်မောင်ရှေ ့ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး လီးကိုစုတ်ပေးပါတယ်၊မောင်မောင်ကအမွေးတွေကို ကတ်ကြေးနဲ ့ညှပ်ထားတာမို ့ ရှင်းလင်းနေပါတယ်၊
ဒေါ်မီးကွေ လီးစုတ်ရင်း သွားလေသူလင်ယောက်က ျ ားကို သတိရမိသေး၊သူ ့လင်က လီးအစုတ်ခိုင်းတာ သူကစုတ်မပေးခဲ ့ဘူးလေ၊ရွံစရာကြီး
ပြောပြီး စုတ်မပေးတာ၊သူ ့လင်ကလဲ သူမလုပ်ခ ျ င်မှန်းသိလို ့ထပ်ပြိး မခိုင်းခဲ ့ဘူး၊ဒါပေမဲ ့ ယောက်က ျ ားသေပြီးတစ်နှစ်အကြာ မနေနိုင်လို ့ခရီး
သွားရင်းတွေ ့တဲ ့ယောက်က ျ ားတစ်ယောက်နဲ ့တစ်ညအိပ်လိုက်မိတာ၊ဇွတ်ကြီးလီးစုတ်ခိုင်းလို ့၊ငြင်းမရဘဲ စုတ်ပေးခဲ ့ရဘူးတယ်၊အစကသာ ရွံ
နေတာ၊တကယ်လီးစုတ်တော့လဲ ဘာမှဆန်းတာမဟုတ်၊ဒါကြောင့် အခုမောင်မောင်က "လီးစုတ်ပေးပါ" ဆိုတော ့စိတ်ပါလက်ပါ စုတ်ပေးတာ။
ဒေါ်မီးကွေက လီးကိုစုတ်ရုံစုတ်တာမဟုတ်၊လီးစုတ်နေရင်း လက်ကရှေ ့တိုးနောက်ငင် ဂွင်းတိုက်သလို လုပ်ပေးတာ၊ဒေါ်မီးကွေရဲ ့ကျွမ်းက ျ င်
စွာကိုင်တွယ်နေလို ့လီးတောင်လာနေပါပြီ၊ဒေါ်မီးကွေက အပေါ်အရေခွံကို နောက်ဘက်ဆွဲပြီး ဒစ်ပေါ်လာတဲ ့အခါ ဒစ်အောက်က အကွဲမြောင်း
တလေ ျ ာက် လ ျှ ာနဲ ့ထိုးရက်ပြီး တခါတခါ လီးထိပ် သေးပေါက်အရည်ထွက်တဲ ့အပေါက်ကိုပါ လ ျှ ာနဲ ့ရက်ပေးတာ၊ဒေါ်မီးကွေရဲ ့ပါးစပ်၊လ ျှ ာ
အစွမ်းကြောင့် မောင်မောင် ထိုင်နေရင်းက ဖင်ကြွသွားတဲ ့အထိ ကောင်းနေပါတယ်၊စုတ်နေရင်း လီးထိပ်အပေါက်လေးထဲက အရည်ကြည်လေး
စို ့ထွက်လာနေပါပြီ၊
"ရလောက်ပြီထင်တယ်၊တော်ကြာ အရည်ထွက်လာလိမ့်မယ်" ဒေါ်မီးကွေ လီးစုတ်တာကိုရပ်ပြီးပြောတာ၊ဟုတ်လဲဟုတ်တယ်၊ဒိထက်ပိုပြီးစုတ်
ရင် မောင်မောင် ထိန်းရမှာမဟုတ်ဘူး၊အခုတောင် လီးက တဇတ်ဇတ်တောင်နေပြီ။
"ဒေါ်လေး၊ဖင်ကုန်းပေးမလား၊"မောင်မောင် ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေရာက ထရပ်ပြီးပြောတာ။
"ရတယ်လေ၊မင်းကြိုက်သလိုသာပြော၊နေပေးမယ်" ဒေါ်မီးကွေ ကုတင်ဘောင်ကိုလက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တယ်၊ကုန်းနေတဲ ့ပုံစံ
အံမဝင်လို ့ မောင်မောင်က ဒေါ်မီးကွေရဲ ့ခါးကို လက်နဲ ့ဖိပြီး
"ဒေါ်လေး၊အိပ်ရာပေါ်ခေါင်းခ ျထားလိုက်၊ခြေထောက်တွေကားထားပြီး ဖင်ကိုအပေါ်မြှောက်ထားပေး" မောင်မောင် ပါးစပ်ကပြောလဲပြော၊
လက်နဲ ့ ဒေါ်မီးကွေကြီးဖင်ကို ဆွဲမြှောက်ပေးပါတယ်၊မောင်မောင်ပြပေးတဲ ့အတိုင်း ဒေါ်မီးကွေ အနေအထားပြင်ပေးလို ့ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းမို ့တက်
လာပါတယ်၊မောင်မောင်က ဒေါ်မီးကွေရဲ ့ခြေထောက်နှစ်ခေ ျ ာင်းကို နဲနဲ ခြဲပေးလိုက်တာ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားထဲက စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို
ပြူ ထွက်နေတာ တွေ ့လိုက်ရပါတော ့တယ်။
မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေရဲ ့နောက်မှာဝင်ရပ်၊လက်ထဲတံတွေး ထွေးထဲ ့လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ပါတယ်။စောက်ဖုတ်ကို
လက်နဲ ့ပွတ်လိုက်လို ့ ဒေါ်မီးကွေ ဖင်တွန့်သလိုဖြစ်သွားပေမဲ ့ စောက်ခေါင်းထဲကအရည်အနည်းငယ် စိမ့်ထွက်လာပါတယ်၊ထွက်လာတဲ ့အရည်
တွေရယ်၊မောင်မောင့်လက်ကပါလာတဲ ့တံတွေးတွေရယ်ကြောင့် စောက်ဖုတ်က စိုရွဲနေပြီဖြစ်ပါတယ်။မောင်မောင် လီးကို စောက်ခေါင်းမှာတေ့ပြီး
ထိုးမသွင်းသေးဘဲ စေက်ပပ်အပေါ်အောက် အစုန်အဆန် ၃--၄-ကြိမ်လောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်တာ အရည်တွေ ပိုရွှဲလာပါတော ့တယ်။ဒေါ်မီးကွေ
စကားမပြောပေမဲ ့ ကုန်းထားတဲ ့ဖင်ကြိး ဘယ်ညာ ရမ်းခါနေတာပါ၊
မောင်မောင် လီးကို ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်၊အပေါက်က ျ ယ်အရည်ရွှဲမို ့လီးအလွယ်တကူဘဲ တဝက်ထိဝင်သွားတာ၊ဒေါ်မီးကွေဖင် ကြီးနေလို ့
လီးအဆုံးအထိဝင်အောင် မောင်မောင် ဖင်ကြိးကိုလက်နဲ ့ဖြဲရင်းဆောင့်ပါတယ်။ဖင်ကိုလက်နဲ ့ဖြဲထားလို ့စအိုပေါက်က ဟစိဟစိဖြစ်နေပါတယ်။
"ဘူ-ဘွတ်-ဘူ-ဘွတ်"
ဖင်ထောင်လိုးတာဆိုတော ့ အသံတွေထွက်နေတာပါ၊စောစောက ပက်လက်လှန်လိုးတာထက် အခုဖင်ထောင်လိုးရတာ အပေါက် ပိုက ျ ဉ်း
လာပုံရှိပါတယ်၊မောင်မောင်လိုးရတာ ပိုကောင်းနေသလိုပါဘဲ။ဒေါ်မီးကွေ ဖင်ကိုလှုပ်ယမ်းပြီး တခါတခါ နောက်ကိုပစ် ပစ်ပြီး ကော့ပေးပါတယ်။
ဒေါ်မီးကွေက အသက်(၄၀)ကေ ျ ာ်အရွယ်၊ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ဝဝဖြို းဖြို း တောင့်တေင့်တင်းတင်းကြီးမို ့ မောင်မောင် အားမနာတမ်း အားရ
ပါးရ ဆောင့် ဆောင့်လိုးတာပါဘဲ၊မောင်မောင်ဆောင့်လိုးသလောက် ဒေါ်မီးကွေ ခံလို ့အရမ်းကောင်းနေပါတယ်၊
"ဘူ-ဘွတ်-ဘူ-ဘွတ်"
"အားလားလား-အီး-အင်း-ကောင်းတယ်" ဒေါ်မီးကွေ ကောင်းလွန်းလို ့ငြီးသံတောင်ထွက်နေတာပါ။
အခ ျက်ပေါင်းဘယ်လောက်ထိ ဆောင့်လိုးနေမှန်းတောင် မသိတော ့ပါဘူး၊စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံးလဲ အရည်တွေရွှဲ၊လိုးနေရင်း ချော်နေပြီ၊
"ဒေါ်လေးပြီးကာနီးပြီလား၊ကျွန်တော် ပြီးတော ့မယ်"မောင်မောင် မောလဲမောနေပြီ၊ပြီးလဲပြီးချင်လာပြီမို ့မေးတာ။
"ရားတယ်၊ပြီးကာနီးပြီ" ဒေါ်မီးကွေ စကားတောင် ပီပီသသ မပြောနိုင်ဘဲ "ရားတယ်"ဖြစ်နေပြီ၊မောင်မောင်ပြီးတော ့မယ်ပြောလို ့ဒေါ်မီးကွေ
မက ျ န်ခဲ ့လေအောင် အတင်း ဖင်ကြိးတွေ နောက်ပစ်၊ယမ်းကာယမ်းကာနဲ ့ခံပါတယ်၊မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေရဲ ့ခါးတုတ်တုတ်ကြီးကိုလက်နဲ ့
ကိုင်ပြီး မနားတမ်းဆောင့်တော ့တာပါဘဲ။
"အအားအား-ဟီး-ပြီး--ပြီး" ဒေါ်မီးကွေ အော်ရင်း မြှောက်တင်ထားတဲ ့ဖင်ကြီး အောက်ကို ပြု တ်က ျသွားပါတယ်၊ဒေါ်မီးကွေ ပြီးသွားမှန်းသိ
လို ့ မောင်မောင်လဲ စိတ်လေ ျ ာ ့လိုက်တာ။နောက်ထပ် ၁၀--၁၅ ချက်ဆောင့်လိုက်တာနဲ ့ လီးကအရည်တွေ ထွက်သွားပါတော ့တယ်။
"နောက်လဲ ဒေါ်လေးနဲ ့မကြာမကြာ လာနေပေးဦးနော်" အားလုံးပြီးလို ့ဆေးကြောသန် ့ရှင်းကြပြီး ပြန်တော ့မယ်အလုပ်မှာ ဒေါ်မီးကွေက
ပြောတာပါ၊
"အခြေအနေအရပေါ ့ဒေါ်လေးရယ်၊အခုတောင် အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိကြလို ့ကိုး"
"ရပါတယ်ကွာ၊ဒေါ်လေးအိမ်က စိတ်ချရပါတယ်၊ဒေါ်လေးသားက အိမ်ကပ်တာမဟုတ်ဘူး၊မသာအိမ်တွေလှည့်ပြီးဖဲရိုက်နေတာပါ၊သမီးကလဲ
သူ ့သူငယ်ချင်းအိမ်မှာအိပ်တာများပါတယ်"
"ဒေါ်လေးချွေးမရှိသေးတယ်လေ"
"အင်း-ချွေးမကိုတော ့နားလယ်အောင် ပြောပြရမှာဘဲ၊ရလဲရပေါ ့ကွာ၊မရတော ့လဲ တခြားအိမ် တစ်အိမ်အိမ်မှာ တွေ ့ကြတာပေါ ့"
ဒေါ်မီးကွေကတော ့မောင်မောင့်ကို စွဲသွားပြီ၊နောက်ထပ်တွေ ့ကြဖို ့တောင် စီစဉ်နေတာ၊
မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေ အိမ်ကနေ ဘုရားပွဲခင်းကိုပြန်လာ၊အပ်ထားတဲ ့ဆိုင်ကယ်ကိုပြန်ယူရသေးတယ်၊အဲဒီည မောင်မောင် အိမ်ပြန်ရောက်
တော ့ နာရီပြန်တစ်ချက်ရှိပြီ၊ခြံတံခါးသော ့အပိုယူလာခဲ ့လို ့ ကိုယ့်ဖာသာဖွင့်ပြီးဝင်၊တော်သေးတာပေါ ့၊သူက အိမ်မကြီးမှာမနေဘဲ ခြံထောင့်မှာ
ရှိတဲ ့တဲအိမ်လေးမှာသီးခြားနေလို ့ဘယ်သူ ့ကိုမှ နှိုးနေစရာမလိုတော ့ဘူး။ရောက် ရောက်ချင်း မောမောပန်းပန်းနဲ ့အိပ်လိုက်တာ မနက်စျေးသွား
ဖို ့ သူ ့အမလေးနှိုးမှ နိုးတော့တယ်။
စျေးလိုက်၊အမကိုဆိုင်ဝိုင်းခင်းပေးပြီး စျေးဝယ်များနေလို ့ကူရောင်းပေးနေရတယ်၊ကပ်ရက် ဒေါ်မီးကွေ ဆိုင်ဖွင့်တာမတွေ ့လို ့ ဘွားတော် ညက
ဒဏ်ပိပြီး ဖျားနေပြီလားလို ့တွေးမိသေး။ဒီနေ ့ကစနေနေ ့၊ကေ ျ ာင်းပတ်လို ့ မောင်မောင် စျေးမှာဘဲ တမနက်ခင်းလုံးနေလိုက်တယ်၊စျေးဝယ်နဲနဲ ပါး
သွားတဲ ့အခါ မောင်မောင် ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ ့ရီရီတို ့ဆိုင်ဘက်လေ ျှ ာက်လာခဲ ့တာ၊ဆိုင်မှာနီနီတစ်ယောက်ဘဲထိုင်နေတာတွေ ့လို ့
"မနီတစ်ယောက်ထဲပါလား၊ဟိုနှစ်ယောက်ရော"
"ရီရီ သိပ်နေမကောင်းလို ့အိမ်မှာနားနေတယ်၊ဖီဖီ မုန် ့သွားစားနေတယ်၊ထိုင်ဦးလေမောင်မောင်" သူတို ့ကအသက်ကြီးတာမို ့မောင်မောင်ကို
မောင်ငယ်တစ်ယောက်လို ဆက်ဆံတာပါ၊မောင်မောင် ဆိုင်ပေါ်တက်ထိုင်တာ ဆိုင်ကက ျ ဉ်းရတဲ ့အထဲ ရောင်းကုန်ပစ္စည်းတွေက ဆိုင်အပြေ ့
ဖြစ်နေလို ့လွတ်တဲ ့နေရာဝင်ထိုင်တာ နိနီနဲ ့ပေါင်ချင်းသွားထိမိနေပါတယ်၊အားနာတာနဲ ့မောင်မောင် ကိုယ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံးကြုံ ့ထိုင်နေလို ့
"ရတယ်မောင်မောင်၊မောင်နှမတွေဘဲ၊ဘာဖြစ်လဲ၊ထိချင်ထိပေစေ"
နိနီပြောတာနဲ ့မောင်မောင်လဲ ထိနေတဲ ့ပေါင်ကို ဒီတိုင်းထားလိုက်ပါတယ်၊အထည်ဆိုင်ဆိုတော ့မောင်မောင်တို ့ကုန်စုံဆိုင်လိုတော ့ဝယ်သူ
မများဘူးလေ၊အချိန်ကလဲ မနက်(၁၀)နာရီရှိနေပြီမို ့ စျေးထဲမှာလူပါးနေပြီ၊
"မောင်မောင်၊မနေ ့က တောင်ဘုရားကြီးပွဲရောက်သေးလား" ဘာရယ်မဟုတ်၊ပြောစရာစကားမရှိလို ့ ရှာကြံပြောတာ၊တောင်ဘုရားကြီးပွဲက
မြစ်ကြီးနားမှာတော ့ အထင်ကရဘဲလေ။
"ပွဲတော ့မကြည့်ပါဘူး၊ပွဲခင်းကိုတော ့ပျင်းလို ့ခဏရောက်တယ်"
"ပွဲမကြို က်ဖူးပေါ ့"
"မကြို က်ဖူးရယ်တော ့မဟုတ်ပါဘူး မနီရယ်၊တောမှာနေတုန်းကတော ့ အဖော်တွေနဲ ့မို ့ ကြည့်ဖြစ်ပါတယ်၊ဒီမှာက အဖော်မရှိတာနဲ ့"
"နီနီတို ့ဒီညပွဲကြည့်မလို ့ ဖျာဝယ်ထားတယ်၊မောင်မောင် နီနီတို ့နဲ ့လိုက်ကြည့်ပါလား" သူတို ့မိန်းမတွေချည်းမို ့ အဖော်ရအောင်ခေါ်တာပါ၊
"ဖျာက ဘယ်နှစ်ချပ်ဝယ်ထားလို ့လဲ၊တော်ကြာ က ျ ဉ်းက ျ ပ်နေပါဦးမယ်"
"ဖျာနှစ်ချပ်တောင်ဝယ်ထားတာပါကွာ၊အစကတော ့တို ့သုံးယောက်နဲ ့ဖီဖီသူငယ်ချင်းမပါ၊လေးယောက်အတွက် အတော်ဘဲဝယ်ထားတာ၊အခု
အတိုင်းဆို ရီရီက လိုက်ဖို ့မသေချာဘူး"
"မနီတို ့ကလေးတွေပါ ပါဦးမှာလား၊ကလေးတွေအိပ်ချင်နေရင် နေရာဆန် ့မှာမဟုတ်ဘူး"
"ဘယ်ကလာ၊ကလေးတွေမခေါ်ပါဘူးဟယ်၊အိမ်မှာ သူတို ့အဖွါးနဲ ့ထားခဲ ့မှာပါ"
"ဒါဆိုလဲ လိုက်မယ်လေ၊မိုးအလင်းတော ့မကြည့်နိုင်ဘူး၊ပြဇာတ်ပြီးရင်ပြန်မယ်" နိနီ သူ ့ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်ရင်း
"အမယ်တော ်၊တို ့လဲ မိုးအလင်း မကြည့်နိုင်ပါဘူး၊နှစ်ပါးသွားကြည့်ပြီးရင် ပြန်ကြမှာဘဲဟာ"
ခဏအကြာမှာ ဖီဖီရောက်လာတာနဲ ့မောင်မောင် နီနီနဲ ့ည ပွဲခင်း ဆုံမဲ ့နေရာ၊အချိန် တို ့ကိုပြောဆိုပြီး ပြန်လာခဲ ့ပါတယ်။ဆိုင်ပြန်ရောက်၊အမ
ကို "ပြန်တော ့မယ်" ပြောပြီး စျေးထဲကထွက်လာတာ၊လမ်းပေါ်ရောက်မှ( ဒေါ်မီးကွေကြီး ဘယ်လိုဖြစ်လို ့ ဆိုင်မဖွင့်ပါလိမ့်)တွေးမိပြိး ဒေါ်မီးကွေ
အိမ်ဘက် ဆိုင်ကယ်စီးလာပါတယ်၊အိမ်ရှေ ့ရောက်၊ခြံတံခါးဖွင့်ထားတာနဲ ့မို ့၊ဆိုင်ကယ်ကို တွန်းဝင်သွားပြီး
"ဒေါ်လေး၊ဒေါ်လေး" လို ့အော်ခေါ်လိုက်တာ ခဏကြာမှ အိပ်မှုန်စုံမွှားနဲ ့မာလာ ထွက်လာပါတယ်၊
"မာလာ၊ဒေါ်လေး ရှိသလား၊ဆိုင်မထွက်လို ့လာကြည့်တာ"
"အင်း၊နေမကောင်းသလိုဖြစ်လို ့ပြောတာဘဲ၊အထဲဝင်လေကိုမောင်" မာလာက မေးတာကိုဖြေရင်း မောင်မောင်ကို အိမ်ထဲဝင်ဖို ့ခေါ်ပါတယ်၊
မောင်မောင် အထဲဝင်လိုက်သွားပြီး အပြင်ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်ပါတယ်။ဒေါ်မီးကွေအိပ်ခန်းကို သိနေပေမဲ ့ မာလာရှိနေတာ၊ဝင်လို ့ဘယ်ဖြစ်ပါ ့မလဲ၊
"မာမား အခန်းထဲမှာမှိန်းနေတာ၊ဝင်သွားလိုက် ကိုမောင်" တရုတ်စပ်တွေမို ့မာလာက အမေကို မာမား လို ့ခေါ်တာ၊မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေ
ရှိနေတဲ ့အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်သွားပါတယ်၊ညက နှစ်ယောက်သားပွဲကြမ်းခဲ ့တဲ ့နေရာလေ၊ဒေါ်မီးကွေ အိပ်မပျော်ပါ၊မှိန်းနေတာ၊မောင်မောင်အသံ
ကြားတာနဲ ့ မျက်လုံးဖွင့်တဲ ့ပြီး
"ညက ပွဲခင်းထဲ လေ ျှ ာက်လိုက်တာ ပင်ပန်းလို ့နဲ ့တူပါတယ်၊ပြိး ညှော ်နံ ့တွေကလဲ ထောင်းနေတာ" ဒေါ်မီးကွေက သမီးရှိနေလို ့ ထိန်းပြီး
ပြောနေတာ၊မောင်မောင်သဘောက ျ တာနဲ ့
"ကုန်းရကွရတာလဲ များသွားလို ့နေမှာပါ" မောင်မောင်စကားကို ဒေါ်မီးကွေက "ရှူ း"လို ့ အမူအရာနဲ ့ပြရင်း သူ ့သမီးဆီကို လက်ညိုး ထိုးပြ
တယ်၊(သဘောကတော ့ မပြောနဲ ့၊သမီးရှိတယ်ပေါ ့)။မောင်မောင် ပြုံ းသလို ရယ်သလိုနဲ ့
"ဒေါ်လေး၊မနေ ့က ဆိုင်မှာ တနေကုန် ပစ္စည်းတွေ စစ်နေတာလေ၊ကုန်းလိုက်၊ကွလိုက်နဲ ့၊ဒဏ ်ထိတာပေါ ့"
မဟုတ်ကဟုတ်က ပြောတတ်တဲ ့မောင်မောင်ကြောင့် ဒေါ်မီးကွေ နေမကောင်းတဲ ့ကြားက ပြုံ းရယ်လာပါတယ်။ဒီအချိန်မှာ မာလာက
"မာမား၊သမီး စာအုပ်ဆိုင်သွားဦးမယ်" ပြောပြိး အပြင်ထွက်သွားပါတယ်၊မာလာထွက်သွားတော ့မှ ဒေါ်မီးကွေက
"ယောက်က ျ ားနဲ ့မနေရတာ ကြာလို ့ထင်တယ်၊မနေ ့ညက လုပ်နေတုန်းဘာမှမဖြစ်ဘဲ၊ခုမနက်က ျ မှ လူ တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလို
ညောင်းကိုက်နေတာ၊"
"အဲဒါပြောတာပေါ ့ဒေါ်လေးရ၊သေလုမတတ် ကောင်းတာဘဲ ဆိုတာ" မောင်မောင် အရွှန်းဖောက်လိုက်လို ့ဒေါ်မီးကွေ သဘောတွေက ျပြီး
"သေမှသာ သေရောကွာ၊မင်းနဲ ့ထပ်ပြီးကို တွေ ့ဦးမယ်၊မင်း အားသာမွေးထား"
အိမ်မှာဘယ်သူမှ မရှိလို ့မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေရဲ ့နို ့တွေကို ဆုတ်နယ်ခဲ ့သေးတယ်၊ဒေါ်မီးကွေ အီမ်နေရင်း ဘရာစီယာတောင် ဝတ်မထား
လို ့မောင်မောင် အကြို က်တွေ ့သွားတာပေါ ့။
"ဒေါ်လေး တကယ်ပြောနေတာနော်၊မောင်မောင်နဲ ့ထပ်ပြီးတွေ ့မယ်၊"
"ဘယ်မှာတွေ ့မှာလဲ၊ကျွန်တော်ကတော ့မသိဘူး၊ဒေါ်လေးဘဲ နေရာစီစဉ်"
"ဘယ်မှာမှ စိစဉ်နေစရာမလိုဘူး၊အိမ်မှာဘဲတွေ ့လို ့ရတယ်၊သမီးက အိမ်မှာအိပ်တာမဟုတ်ဘူး၊သူ ့သူငယ်ချင်းအိမ်သွားအိပ်တာ၊ချွေးမက
အိမ်ပေါ်ထပ်မှာ သူ့ဖာသာ သူနေတာ၊အောက်ထပ်ကို တော်ရုံနဲ ့ဆင်းမလာဖူး"
ဒေါ်မီးကွေပြောတာဟုတ်တယ်၊အိမ်က နှစ်ထပ်အိမ်၊မြစ်ကြီးနားထုံးစံ၊လှေကားက အိမ်အပြင်ဘက်မှာထားတာ၊ဟိုတုန်းက မြစ်ကြီးနားမှာက
နှစ်ထပ်အိမ်ဆောက်ပြီး အိမ်ရှင်က အပေါ်ထပ်နေ၊အောက်ထပ်က်ု အိမ်ငှားထားကြတာမို ့၊တသီးတခြားဖြစ်အောင် လှေကား အပြင်ထုတ်ကြတာ။
"အင်းပါ၊ဒါဆိုလဲ ဒေါ်လေးနေကောင်းတဲ ့အခါ တွေ ့တာပေါ ့" မောင်မောင် စကားဖြတ်ပြီး အိမ်ပြန်လာတယ်။
အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ ့တူမ(၃)ကောင်က ဦးလေးကိုကပ်ကြပြီ၊မရီး စတုတ္ထနဲ ့နောက်ဆုံးမွေးတာက ယောက်က ျ ားလေး၊သားယောက ်က ျ ား
လေး မရသေးလို ့လိုချင်နေကြတဲ ့အကိုကြီးနဲ ့မရီး သားလေးလဲရရော မိုးမမြင်လေမမြင်ပျော်လို ့၊မောင်မောင် တူမအငယ်ဆုံးကို ရေမိုးချို းပေး၊
အဝတ်အစားလဲပေးပြီး ထမင်းပါကျွေးလိုက်တယ်၊အကြီးမနှစ်ယောက်က ရေချို း၊အဝတ်လဲ၊သူတို့ဖာသာ လုပ်နိုင်လို ့တော်သေး။ခဏအကြာမှာ
မရီးဖြစ်သူ အီမ်ပေါ်ကထဘီရင်လ ျ ားနဲ ့ဆင်းလာပြီး
"မောင်မောင်ရေ၊မင်းတူလေး အိပ်နေတယ်၊အသံဗလံ နားထောင်လိုက်ဦးနော်"ပြောပြီး ရေချို းဖို ့ရာ နေပူထဲချထားတဲ ့ပလပ်စတစ်ရေဇလုံဆီ
သွားပါတယ်။ခြံဝင်းထဲမှာ ရေတွင်းရှိပြီး ရေကိုမော်တာနဲ ့တင်၊အုတ်နဲ ့ဆောက်ထားတဲ ့ရေချိုးခန်းလဲရှိပါတယ်၊ဒါပေမဲ ့မြစ်ကြီးနားမြို ့ဆောင်းရာသီကာလ အေးလွန်းလို ့ရေချို းခန်းထဲမှာမချိုးနိုင်ဘဲ နေပူမှာ ရေကိုနေလှမ်းပြီးချို းကြရတာပါ။အခု မရီးချို ူဖို ့ရေကို မောင်မောင် ရေတွင်းကခပ်ပြီး
နေလှမ်းပေးထားတာပါ၊မရီးရေချို းတဲ ့နေရာက မောင်မောင် ကလေးတွေကို ထမင်းကျွေးနေတဲ ့နေရာနဲ ့တယ်မဝေးလှပါ၊ဘာရယ်မဟုတ်၊မရီး
ရေချိုးနေတာကို မောင်မောင် အမှတ်မထင် ကြည့်မိနေတာ၊မရီးဝတ်ထားတဲ ့ရေလဲလုံချည်က ဟောင်းနွမ်းပါးချိပြီး ရေစိုနေလို ့၊မရီးရဲ ့ပစ္စည်းတွေ
အရှိကို အရှိအတိုင်း မြင်နေရတာ၊မရီးက ကလေး(၄)ယောက်မွေးပြီးတာတောင် သူ ့နေရာနဲ ့သူ အချို းအဆက် လှနေတုန်းပါ၊ကလေးနို ့တိုက်
နေလို ့ နို ့ကြီးတွေ ဖောင်းတင်းနေပြီး ရေစိုနေတဲ ့ထဘီက ဖင်ကြားမြောင်းထဲ ညှပ်ဝင်နေလို ့ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းက တင်းတင်းကြီးဖြစ်နေတာ၊
မရီးကတော ့ မောင်မောင်ကြည့်နေတာကို ဘယ်သိပါ ့မလဲ၊သူ ့ဖာသာသူ ဆပ်ပြာတိုက်၊ချေ းတွန်း၊ရေခပ်လောင်းနဲ ့လုပ်နေတာ၊ရေချို းပြီးတာနဲ ့
ရေလဲထဘိကို ထဘီအခြောက်နဲ ့လဲလှယ်ဝတ်တဲ ့အထိ မောင်မောင် မြင်နေရတာ။
"အမ၊ဒီနေ ့ညလဲ ကျွန်တော် တောင်ဘုရားကြီးပွဲ ရှေ ့ပိုင်းပြဇာတ် သွားကြည့်မယ်နော်"မရီး ရေချို းပြီး သူ ့ရှေ ့ကအဖြတ် ခွင့်တောင်းတာ။
"သွားလေ၊သော ့ယူသွား၊ မကြီးရှိတာဘဲ၊ငယ်တုန်းပျော်ရတာ၊ငါတို ့ဆို ကလေးတွေ ကလောင်တွေနဲ ့၊ကြည့်ချင်လို ့တောင် မကြည့်နိုင်ဘူး"
မရီးက စိတ်ရင်းပြေ့တယ်၊မောင်မောင်တို ့မောင်နှမကို ယောင်းမ၊မတ်လို ့သဘောမထား၊သူ ့ညီမ၊သူ ့မောင် တွေလို့ သဘောထားတာ၊မကြီး
ဆိုတာက မာင်မောင့် အမကြီးကိုပြောတာ။
ည ပွဲကြည့်ကြတော ့ နေမကောင်းဘူးဆိုတဲ ့ရီရီပါ ပါလာလို့၊ဖီဖီသူငယ်ချင်းမရယ်၊မောင်မောင်ရယ်၊အားလုံးလူ(၅)ယောက်၊ဖျာက(၂)ချပ်၊ဖျာ
က သေးသေးလေးတွေရယ်၊လူနှစ်ယောက်လောက်ဘဲ ထိုင်လို ့ရတာ၊ဖီဖီနဲ ့သူငယ်ချင်းမက အပျို လေးတွေမို ့အထာပေးပြီး သူတို့နှစ်ယေက်က
ဖျာတစ်ဖျာအတူထိုင်ကြလို ့၊က ျန်တစ်ချပ်မှာ မောင်မောင်၊ရီရီ၊နိနီ၊သုံးယောက်သား ပူးကပ်ထိုင်ရတယ်၊ရီရီကလင်မရှိတဲ ့တခုလပ်မို ့ သူ ့တန်ဘိုး
ကို မြှင့်ချင်ပုံရပါတယ်၊မောင်မောင်နဲ ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာထိုင်တာ၊ရီရီ ရှောင်ဖယ်ဖယ်နေတာနဲ ့မောင်မောင် သူ ့ဘက်ကိုမတိုးဘဲ နီနီနဲ ့ရှေ ့နောက်
ထိုင်ပါတယ်၊အစောပိုင်းမှာတော ့နီနီကော၊မောင်မောင်ပါ၊ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနေတာပါ၊ဒါပေမဲ ့ထိုင်ရတဲ ့အချိန်က ကြာလာလို ့ ညောင်းလာတာ
ရယ်၊တဖြေးဖြေး အအေးဓါတ်က ပို ပိုလာတာရယ်မို ့၊မောင်မောင်နဲ ့နိနီ တစ်ယောက်နဲ ့တစ်ယောက် ထိကပ်လို ့နေပါပြီ၊ထိုင်ရတာညောင်းလို ့
မောင်မောင် ဒူးနှစ်လုံးကိုထောင်ပြီးထိုင်တာ၊နိနီ မောင်မောင့်ဒူးတွေကို မှီထိုင်ရင်း ကြာလာတော ့ဒူးနှစ်ဘက် ဘေးကားသွားပြီး နီနီကိုယ်လုံးက
မောင်မောင့်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်လာတာ၊နိနီက ခပ်တောင့်တောင့်မို ့ သူ ့တင်ပါးကြီး ပေါင်ကြားဝင်နေတာ၊နီနီသိပေမဲ ့ ခွါမသွားဘဲ ဒီတိုင်းနေ နေ
တာပါ၊ပွဲခင်းထဲ အလင်းရောင်ကလဲမရှိလို ့၊တယောက်ကိုတယောက် မသဲမကွဲဖြစ်နေတာ၊မောင်မောင် လီးတောင်တက်လာပြိး နီနီတင်ပါးသွား
ထောက်နေတာပါ၊နီနီ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာ၊မောင်မောင် အကဲစမ်းသလိုနဲ ့ နီနီရဲ ့လက်မောင်းကို လက်နဲ ့ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးတာ၊နီနီ
ဘာမှမပြောဘဲ ဒီတိုင်းနေလို ့၊လက်နှစ်ဘက်နဲ ့ နီနီရဲ ့ခါးကိုဖက်ထားလိုက်ပါတယ်၊နီနီကလဲ မောင်မောင့်လက်ကို ပြန်ကိုင်ထားပေးတာ၊မငြင်းဘူး
ဆိုတာသိလို ့၊မောင်မောင် ခါးကိုဖက်ထားတဲ ့လက်ကို တဖြေးဖြေး အောက်ဘက်လေ ျ ာချပြီး ဆီးစပ်တဝိုက် ဟိုကိုင်၊ဒီကိုင် ကိုင်နေတာ၊ထဘီ
အထက်ဆင့်စကို လက်နဲ ့ဆွဲဖြု တ်လိုက်ပြီး စမ်းတာ၊အောက်ခ့ဘောင်းဘိကို စမ်းမိပါတယ်။မောင်မောင် ဘောင်းဘိမျှေ ာ့ကြို းထဲလက်နှိုက်ပြီးစမ်း
တာ အမွေးကြမ်းတွေကို စ်မ်းမိနေပါပြီ၊ဒီတင် နိနီက သူ ့လက်ကို အသာဆွဲဖယ်ရင်း
"ဗိုက်နာလိုက်တာ၊မောင်မောင်၊အမနဲ ့လိုက်ခဲ ့ပါဦးကွာ၊အောင့်ထားလို ့ မရတော ့ဘူး"
"ညီး ဘာတွေ အစားမှားလဲမှမသိတာ၊သွား၊မောင်မောင်၊မင်းအမနဲ ့လိုက်ပေးလိုက်ဦး"
ဘုမသိ ဘမသိ၊မောင်မောင် ထလိုက်လာရတာ၊ပွဲခင်းအပြင်ရောက်မှ နီနီက
"မောင်မောင်၊ဆိုင်ကယ်သွားယူမယ်၊ပြီးရင် အိမ်ပြန်ကြမယ်"
"မနီ အောင့်ထားနိုင်လို ့လား" မောင်မောင် လဒူ၊ဗိုက်နာတယ်ဆိုတာကို အဟုတ်မှတ်နေတာ၊
"ရပါတယ်၊အိမ်ရောက်မှပြောမယ်" စက်ဘီးဆိုင်ကယ်အပ်တဲ ့နေရာမှာ အပ်ထားတဲ ့ဆိုင်ကယ်ကိုယူ၊နီနီကိုတင်ပြီး မောင်မောင်စီးလာတာ၊
နီနီတို့ ငှားနေတဲ ့အိမ်ကိုပြန်လာကြတာ၊နီနီ ခြံတံခါးကိုဖွင့်ပြီး လေသံတိုးတိုးလေးနဲ ့
"ယောက်က ျ ားမရှိဘူး၊သူ ့ဆရာမင်းကြီးနဲ ့ဗန်းမော်လိုက်သွားတယ်၊ခဏနေပြီးမှ ပွဲခင်းပြန်တာပေါ ့"
နီနီတို ့ငှားနေတဲ ့အိမ်နေရာက တော်တော်လေး ခေါင်တယ်၊လူနေအိမ်ခြေနည်းတဲ ့ရပ်ကွက်၊အိမ်က ခါးလေက်အမြင့် ၀ါးထရံကာ၊သွပ်မိုး၊နီနီီ
ခြံတံခါးပြန်ပိတ် သော ့ခတ်ပြီး
"ဆိုင်ကယ်ကို အိမ်အောက်ထဲအထိ သွင်းထားလိုက်" လို ့ပြောပြီး အိမ်တံခါးသော ့ဖွင့်ပါတယ်၊မောင်မောင် နီနီပြောသလို ဆိုင်ကယ်ကို အိမ်
အောက်ထဲ အတွင်းပိုင်းအထိ သွားထားလိုက်ပါတယ်၊နီနီက တံခါးဖွင့်ထားပြီး မဝင်သေးဘဲ စောင့်နေတာ၊မောင်မောင်ရောက်လာမှ အိမ်ထဲအတူ
ဝင် တံခါးပြန်ပိတ်တာ၊သူ ့လင်မရှိတုန်း သူများအိမ်ဝင်ရတာ မောင်မောင် ကြောက်ဒူးတုန်နေတယ်၊မနေ ့က ဒေါ်မီးကွေကြီးအိမ် ဝင်တာက ဘာ
ကွို င်မှမဖြစ်နိုင်ဘူး၊မုဆိုးမနဲ ့နေတာ၊အခုဟာက သူများမယား၊ပွဲခင်းထဲမှာ စမိတာ မှားပြီပေါ ့။
"ဘာမှကြောက်မနေနဲ ့၊ဘယ်သူမှ အိမ်ဝင်းနား လာမကပ်ဘူး၊မင်းဘဲ ပွဲခင်းထဲ လူ လာစပြိးတော ့" နီနီ မောင်မောင့်လက်ကိုဆွဲပြီး အိမ်ခန်း
ထဲခေါ်လာတယ်၊အိမ်ခန်းထဲမှာ အလင်းရောင်မရှိဘဲ မှောင်နေတာ၊နီနီ မီးခလုတ်ဖွင့်လိုက်မှ လင်းလာတာ၊အခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်
တစ်လုံးနဲ ့သံသေတ္တာ(၃)လုံးကလွှဲပြီး ဘာပစ္စည်းမှမရှိ၊
"ခဏတဖြု တ်နားပြီး ပွဲခင်းပြန်ကြတာပေါ ့" နီနီပြောရင်း အပေါ်ကဝတ်ထားတဲ ့တရုတ်ဂွမ်းကပ်အနွေးထည်အင်္က ျိ ကိုချွတ်လိုက်တယ်၊
"မအိုက်ဖူးလား၊ဆွယ်တာချွတ်ထားလိုက်လေ၊အိမ်ထဲမှာ ဒီလောက် မအေးပါဘူး" နီနီ ပြောလို ့ မောင်မောင် သူ ့ရဲ ့သိုးမွေးဆွယ်တာကို ချွတ်
ပြိး သေတ္တာပေါ်တင်လိုက်တယ်၊နီနီ ထဘီအပေါ်စကို ပါးစပ်နဲ ့ကိုက်ထားရင်း ခါးကုန်းကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်ပြီး မောင်မောင့်
နည်းတူ သေတ္တာပေါ်တင်ထားလိုက်တယ်၊
"အင်္က ျီ မချွတ်ဘူးကွာ၊အေးတယ်" ပြောပြီး နီနီ အိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်ပါတယ်၊ဘယ်ဇာတ်ထုတ်ကို ဘယ်လို ကပြရမယ်ဆိုတာ မေးနေစရာ မလိုတော ့ဘူး၊မောင်မောင် အိပ်ရာပေါ်တက်၊နီနီဘေးမှာဝင်လှဲလိုက်တာ၊နီနီက သူ ့ကိုဖက်ပြီး
"အချိန်သိပ်မရှိဘူးနော်၊ခပ်သုတ်သုတ်ဘဲ" မောင်မောင် နီနီဝတ်ထားတဲ ့ဘလောက်ဆန်ဆန်အင်္က ျီ ပွပွကို အပေါ်ဆွဲလှန်လိုက်ပါတယ်၊ပြီး
ဘရာစီယာဂျိတ်ကိုဖြုတ်မလို ့ဟာ
"နေ-နေ-ဖြုတ်ပေးမယ်" နီနီ အိပ်နေရာက ထထိုင် နောက်ကေ ျ ာဘက် လက်ပစ်ပြီး ဘရာစီသယဂျိတ်တွေကို ဖြု တ်ပေးလိုက်တယ်၊အချိန်
ကြာနေမှာမို ့၊နီနီ အိပ်ရာပေါ်ပြန်လှဲလိုက်တာနဲ ့ မောင်မောင်က အင်္က ျီရော၊ဘရာစီယာကိုပါ အပေါ်ပင့်တင်လိုက်ပါတယ်၊နီနီရဲ ့နို ့က တင်းရင်း
နေတာပါ၊ကလေးနှစ်ယောက်အမေလို ့ ထင်ရက်စရာမရှိဘူး၊မောင်မောင် နို ့ကို လက်နဲ ့ကိုင်ဆွရင်း တပြွတ်ပြွတ် စို ့တာပါ၊နီနီနို ့က ဒေါ်မီးကွေ
နို ့လောက် မကြီးပေမဲ ့ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် တွဲမနေသေးပါ၊သေချာကြည့်မှ ယောင်ယောင်လေးလောက် တွဲတာ၊နို ့သီးနားပတ်လယ်ကတော ့ ညို မဲ
နေတာပါ၊ကလေးမွေးပြီးနို ့တိုက်ခဲ ့တာကိုး၊
"မောင်မောင်၊တော ်တော ့၊ပြန်သွားရဦးမှာ" နီနီ သူ ့နို ့တွေကို တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး အားပါးတရစို ့နေလို ့ခေါင်းကို တွန်းဖယ်ရင်းပြောတာ၊နီနီီ
ပြောတာ ဟုတ်နေတာနဲ ့ မောင်မောင် နို ့စို ့ရာက ထရပ်၊ပုဆိုးချွတ်လိုက်ပြီး သေတ္တာပေါ်လှမ်းတင်လိုက်တယ်၊နီနီကြည့်လိုက်တာ မောင်မောင်
ပေါင်ကြားကပစ္စည်း ဆင်အံငှက်ပျောသီးပုံစံ မြင်လိုက်ရလို ့စောက်ပပ်ယားသလိုဖြစ်ပြီး အရည်စိမ့်လာတာ၊
မောင်မောင် အိပ်ရာပေါ်တက်၊နီနီရဲ ့ထဘီကို ခါးကနေ ဆွဲချွတ်တာ
"ထဘိချွတ်မနေပါနဲ ့မောင်မောင်ရာ၊ချမ်းကချမ်းနဲ ့" နီနီက သူ ့ထဘီဆွဲချွတ်တာကို တားပေမဲ ့
"ရှုတ်တာ မနီရာ၊ဒိလောက်လဲ မချမ်းလှပါဘူး၊ကျွန်တော ်တောင် ချွတ်ထားတာ" မောင်မောင် ပြောလဲပြော၊ထဘီကို ခြေထောက်ကဆွဲချွတ်၊
ခြေရင်းမှာထားလိုက်ပါတယ်၊နီနီစောက်မွေးက သိပ်မထူဘဲ ခပ်ပါးပါးပေါက်နေတာ၊အမွေးက ဆီးခုံ ဗိုက်သားပြင်မှာ ကွေးကောက်ပိပြားပေါက်နေ
တာပါ၊ပြီးတော ့နီနီစောက်မွေးက ဒေါ်မီးကွေစောက်မွေးလို ကြမ်းထော်မနေပါဘူး၊နူးနူးညံ ့ညံ ့ပါ၊
မောင်မောင် စောက်မွေးသုတေသနလုပ်နေတာ စိတ်မရှေလို ့ နီနီ ဒူးနျှစ်ဘက်ထောင်ပြီး ခြေနှစ်ချောင်းကားပေးလိုက်ပါတယ်၊နီနီ လောဆော်
နေပြီမို ့ မောင်မောင် ပေါင်ကြားထဲဝင်နေရာယူလိုက်ပါတယ်၊စောက်ဖုတ်် အရွယ်သိပ်မကြီးပေမဲ ့ ဖောင်းကားနေတာပါ၊မောင်မောင် စောက်ပပ်
နခမ်းသားနှစ်ဘက်ကို လက်နဲ ့ကိုင်ဖြဲလိုက်တော ့ စောက်ခေါင်းဟပြဲသွားပြီး အခေါင်းထိပ်နားက စောက်စိပြူ းပြူ းလေး တောင်တက်နေတာကို
မြင်လိုက်ရပါတယ်၊မောင်မောင် စေက်ပပ်အကွဲကြောင်း အပေါ်အောက် လက်နဲ ့ပွတ်သပ်ကိုင်၊စောက်စိကို လက်မနဲ ့ဖိနှိပ်ပေးတာ
"အီး-အ-အ-"နီနီ ဖင်ကြွတက်လာတာ၊မောင်မောင်လက်နဲ ့စောက်ပပ်အကွဲကြောင်း အခေါင်းပေါက်ထဲထိုးသွင်းတာ အရည်တွေရွှဲစိုလာပြီး
လက်ကိုတောင် အရည်စိုလာပါတယ်၊မောင်မောင် လီးကို စောက်ခေါင်းပေါက်မှာတေ့ပြီး အားနဲ ့ဖိသွင်းလိုက်တာ ဒစ်မြုတ်ဝင်သွားပြိး
"-အာ-အူး"နီနီ မောင်မောင့်လက်ကိုဆွဲကိုင်ရင်း ဖင်ကို နေသားတက ျ ဖြစ်အောင် ပြင်ပေးပါတယ်၊နီနီစောက်ခေါင်းပေါက်က ကလေးအမေ
သာပြောတာ၊အပေါက်က ျ ယ်မနေဘဲ လီးနဲ ့အံက ျ ဖြစ်နေတာ။မောင်မောင် ဖင်ကြွပြီး လီးကို ထပ်ထိုးသွင်းတာ၊စောက်ခေါင်းထဲ တဝက်ထိဝင်
သွားပါတယ်၊နီနီ ဖင်ကို ကော ့တင်ပေးရင်း
"ရတယ်၊ဝင်တယ်၊ဒီတိုင်းဆက်လိုး" မောင်မောင် နို ့နှစ်လုံးကို လက်နဲ ့ဆုတ်ဆွဲရင်း လီးကို အဆုံးထိ ထိုးသွင်းတာ နောက်ဆုံး ဆီးခုံချင်း
ပူးကပ်ထိမိတဲ ့အထိပါ၊လီးအဆုံးဝင်ပြီဆိုမှ မောင်မောင် ဖြေးဖြေးမှန်မှန် တချက်ချင်းဆောင့်လိုးပါတော ့တယ်၊
"အီး-ကောင်းတယ်-ကောင်းလိုက်တာကွာ-ဆောင့်ပေး-ဆောင့်လိုးပေး" နီနီ အောက်ကနေ ဖင်ကော ့တင်ပေးရင်း ပြောနေတာ။
"ပလွတ်-ပတ်-ပလွတ်-ပတ်"
နီနီစောက်ခေါင်းထဲမှာ အရည်ရွှဲနေပေမဲ ့ လိုးလို ့ထွက်တဲ ့အသံက သိပ်မက ျ ယ်လှပါ၊နီနီကို လိုးရတာ ဆရာမဒေါ်ထားထားနဲ ့လိုးရသလိုမျို း
အပေါက်နဲ ့လီး အံက ျ ကြပ်တောက်နေတာ၊လိုးလို ့ကောင်းတာနဲ ့ မောင်မောင် ဆက်တိုက်ဘဲ အရှိန်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးလိုက်၊ဖြေးဖြေးမှန်မှန်
ဆောင့်လိုးလိုက် လုပ်နေတာ၊
"အိ-အား-ကောင်းတယ်ကွ-ဆောင့်ပါဟ-ပြီးတော ့မယ်ကွာxတအားဆောင့်စမ်းပါ" နိနိ အားမလို အားမရ အသံထါက်လာလို ့မောင်မောင်
အားယူပြီး အစွမ်းကုန် ဆောင့် ဆောင့်လိုးပေးတာပါဘဲ၊
"ဟင်း-ဟင်း-အီး-အ--မ--လေး လေး" နီနီ အသံရှည်ကြီးထွက်လာပြိး ငြိမ်က ျ သွားပါတယ်၊ဒီတော ့မှ မောင်မောင် စိတ်တင်းထားရာက
စိတ်ကို လေ ျှ ာ့ လိုက်တာ လီးကသုတ်ရည်တွေ စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်၊(လင်ရှိမိန်းမဘဲ၊ဗိုက်မကြီးအောင်တော ့ ကြို တင်ဆေး
ထိုးထားပြီးဖြစ်မှာပါ)
နှစ်ယောက်သား အောပြေကြတော ့မှ အဝတ်အစားပြန်ဝတ်ကြပါတယ်၊အဝတ်အစားဝတ်နေတုန်း
"ဘယ်လိုလဲ၊မနီကိုလိုးရတာ ကောင်းလား" နီနီကမေးလာလို ့
"ကောင်းတယ်မနီ၊ကျွန်တော်ထင်တာ ကလေးအမေမို ့ အပေါက်က ျ ယ်နေမယ်မှတ်တာ၊"
"မင်းကလဲကွာ၊ဒီခေတ်ကြီးမှာ၊ပိုက်ဆံသာတတ်နိုင်လို ့ကတော ့အပျို လေးလို ပြန်လုပ်လို ့ရတယ်၊အခု မနီက အပေါက်ကို ပြန်က ျ ဉ်းအောင်
ချုပ်ထားတာ" နီနီပြောတော ့မှ အပေါက်က ျ ယ်ရင် က ျ ဉ်းအောင်ပြန်ချုပ်လို ့ရတယ်ဆိုတာ မောင်မောင်သိရတာ။
သူတို့ ပွဲခင်းထဲပြန်ရောက်တော ့ပြဇာတ်ပြီးလို ့နှစ်ပါးသွားထွက်တော ့မယ်၊လူရွှင်တော်တွေ လိုက်ကာပိတ်ကားရှေ ့ထွက်ပြီး ပဋိသန္ဓာရစကား
တွေတောင်ပြောနေကြပြီ၊ရီရီက သူ ့ညီမကို နှစ်ကိုယ်ကြား တိုးတိုးလေးပြောတာ
"ငါကဖြင့် တခါထဲ ခိုးပြေးကြပြီမှတ်နေတာ၊အိမ်သာတက်တာ ဒီလောက်တော ့မကြာနိုင်ပါဘူးအေ"
နီနီက ပြုံ းဖြဲဖြဲလုပ်နေပြီး ဘာမှပြန်မပြော၊မောင်မောင်ကသာ မျက်နှာ နီရဲနေတာ။
နှစ်ပါးသွားပြီးလို ့သူတို ့ပြန်ကြတာနဲ ့ မောင်မောင်လဲပြန်ခဲ ့ရော။နှစ်ညဆက်တိုက် အားအင်ကုန်ခမ်းခဲ ့လို ့အိမ်ရောက် ရောက်ခ ျင်း ထိုးအိပ်
လိုက်တာ တချို းထဲဘဲ။
အပိုင်း ၂ ဆက်ရန်.....
No comments:
Post a Comment