ခေတ်တစ်ခေတ်၏သားကောင်များ (အပိုင်း ၁)
နေရောင်မရလောက်အောင်ညို ့မှိုင်းအုံ ့ဆိုင်းနေသောတောအုပ်အတွင်း၌လူတစ်စုတိတ်ဆိတ်စွာလှုပ်ရှားနေကြသည်။
သူတို ့ဦးတည်ရာဘက်တွင်တော့မိန်းမပျိုတစ်ဦးနှင့်ယောက်ကျားပျိုတစ်ယောက်...
နေ ့တဝက်နီးပါးပြေးလွှားခဲ့ရခြင်းကြောင့်မောပန်းစွာခြေပြစ်လက်ပြစ်ထိုင်နေကြသည်။
သူတို ့အနီးသို ့တိတ်ဆိတ်စွာနီးကပ်လာသောအန္တရာယ်ကိုသတိမပြုမိကြသေးပေ...။
မိန်းမပျိုသည်သူ ့လက်တွင်းမှ ကာဘိုင်သေနတ်ကိုကြည့်ရင်းအတွေးနယ်ချဲ ့နေမိ၏။
တော်လှန်ရေးအတွက်အသက်ပေးကာအတူတကွတိုက်ပွဲဝင်နေကြသူချင်း သစ္စာဖောက်ဟုစွပ်စွဲခံရခြင်းကို လုံးဝမကြေနပ်။
ဖြစ်နိုင်လျှင်မိမိအားစွပ်စွဲသူများကိုအသေသတ်ပြစ်ချင်သည်။
မတတ်နိုင်လွန်း၍သာထွက်ပြေးလာခဲရခြင်းဖြစ်၏။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုရဲ သူနှင့်ပါလာခြင်းကတော်သေးသည်။
သူတစ်ယောက်ထဲဆိုလျှင်ဒီတောဒီတောင်ကိုဖြတ်ကျော်ဖို ့လုံးဝမလွယ်..။
"မလေး....သွားတော့မလား"ကိုရဲမေးသံကြောင့် သူ ့အတွေးများလွင့်စင်ကုန်သည်။
အမောပြေလုပြီမို ့ "အေးလေ..သွားကြတာပေါ ့"လို ့ပြန်ဖြေရင်းထိုင်နေရာမှလေးကန်စွာထလိုက်၏။
" မလေး ကာဘိုင်မှာ ကျည်ရောရှိသေးရဲ ့လား "
" တစ်ကဒ်ပဲရှိတော့တယ် " ကိုရဲ အမေးကိုပြန်ဖြေရင်း မနက်ကတိုက်ပွဲမှာကျည်ဆံတော်တော်များများကုန်သွားရခြင်းကိုမိန်းကလေးပီပီနှမျောမိပြန်သည်။
ကျော်ဒင့်ကိုသတ်လိုက်ရခြင်းကြောင့်ကျည်ကုန်ရကျိုးတော့နပ်သည်။
ဒီပြဿနာကိုစပြီးမီးမွှေးခဲ့သူမှာ...........ကျော်ဒင်..
********
စခန်းတစ်ခုလုံးတိတ်ဆိတ်နေသည်။
တစ်ခါတစ်ခါရုတ်တရက်ထအော်လိုက်သောညည့်ငှက်များ၏အသံကစူးကနဲထွက်လာတတ်သည်။
ညအမှောင်၏အကာအကွယ်ဖြင့်လူနှစ်ယောက်အဆင်ပြေနေကြသည်။
" မလေး ချွတ်လိုက်ကွာ "
" ကိုရဲကသိပ်ဆိုးတာဘဲ...တော်ကြာကင်းသမားတွေတွေ ့သွားလိမ့်မယ် "
ပါးစပ်ကသာပြောနေသော်လဲ မလေး၏လက်များက ဘောင်းဘီကြယ်သီးဖြုတ်နေမိပြီ.......
အရသာသိပြီးသားမို ့စားချင်စိတ်ပိုနေမိသည်လားမသိ၊
မွတ်သိပ်သောအနမ်းများက နှုတ်ခမ်းပေါ်သို ့ကျရောက်လာပြန်သည်။
" အရင်မှုတ်ပေးနော် "
အမှောင်ထဲမှာမမြင်ရမှန်းသိသော်လဲ အကျင့်ပါနေသောမျက်စောင်းကဒိုင်းကနဲထွက်သွားသည်။
အကြောများပြိုင်းပြိူင်းထနေသော ကိုရဲ ၏ လီးကိုဆုပ်ကိုင်ထားရာမှ ကုန်းပြီးငုံလိုက်သောအခါ ကိုရဲ ဆီက" အီ " ကနဲအသံတမျိုးထွက်သည်။
နွေးကနုုဲဖြစ်သွားသောအထိအတွေ ့ကြောင့် အကြောအချင်များ တဖျင်းဖျင်းထနေသည်။
ဒစ်တဝိုက်ကိုလျှာဖျားလေးနှင့်ရစ်ဆွဲလိုက်သောကြောင့်ဖီလင်အရမ်းတက်သွားပြီးမလေး၏နို ့အုံကြီးကိုဖျစ်လိုက်မိသည်။
" အား....နာတယ်ဟ..အရမ်းပဲ "
" ဆောရီးပါမလေးရယ်..ငါအရမ်းကောင်းသွားလို ့ပါ "
" အသံသိပ်မထွက်ပါနဲ ့ဆို "
" ဟုတ် "
" ဟုတ်မနေနဲ ့...ငါ ့ကိုလဲလုပ်ပေးဦး "
မလေးစကားကြောင့်..ကိုရဲ..သူ ့လီးကြီးကိုမလေးပါးစပ်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။
ပေါင်ကားပေးထားသောမလေး၏ပေါင်ခြံထဲမှစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးအားမှိန်ဖျော့ဖျော့အလင်းရောင်အောက်မှာတွေ ့လိုက်ရ၏။
စောက်ရေများစိုရွှဲနေသောစောက်ဖုတ်ကြီးကိုမြင်တော့ ကိုရဲ စိတ်ထဲမှာ နဲနဲ ရွံသလိုလိုဖြစ်မိသည်။
ကိုယ့်ချစ်သူ ကိုယ်မှုတ်တာဆိုပေမယ့် မှုတ်ခါနီးတိုင်းလိုလို တမျိုးကြီးဖြစ်လေ့ရှိသည်။
မထူးပါဘူးလေဆိုပြီး ကုန်းမှုတ်လိုက်တော့...ညှီစို ့စို ့အနံ ့နှင့် ငံကျိကျိအရသာကို တပြိုင်နက်ထဲခံစားလိုက်ရသည်။
အသံထွက်မှာစိုး၍ထိန်းချုပ်ထားသည့်ကြားမှ တအီးအီး ထွက်ပေါ်လာသော မလေး၏ ရမ္မက်သံက ကိုရဲစိတ်ကို မီးထိုးပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွားစေသည်။
စောက်စိလေးကိုရှေ ့သွားနဲ ့ခပ်ဖွဖွကိုက်ပေးလိုက်တော့ မလေး၏လက်များက ကိုရဲဆံပင်များကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လာသည်။
စောက်ခေါင်းဝသို ့မစို ့မပို ့တိုးဝင်နေသောလျှာစွမ်းကို အားမလိုအားမရဖြစ်လာသောကြောင့် မလေး၏တင်ကြီးနှစ်လုံးမှာမြေကြီးပေါ်မှမြောက်တက်လာ၏။
ချစ်သူချင်းမို ့အထာသိနေပြီဖြစ်သောကြောင့် ကိုရဲ၏လျှာစွမ်းက ပိုပြီးသွက်လာသည်။
စောစောကအသံထွက်မှာစိုးရိမ်နေသောမလေး၏နှုတ်ဖျားမှအသံတချို ့ဖိတ်စင်ကျလာ၏၊
" အ....အ....အားး...ငါ...ငါ..ပြီးတော့မယ် "
တဆတ်ဆတ်တုန်ခါသွားသည်မို ့စောက်ဖုတ်နှင့် မျက်နှာကို အမြန်ခွါလိုက်သော်လဲ အနဲငယ်နောက်ကျသွားသောကြောင့်
ကိုရဲမျက်နှာတပြင်လုံး စောက်ရေများစိုရွှဲသွားသည်..။
စောက်ပတ်တွင်းသို ့တရစ်ခြင်းတိုးဝင်လာသော လီးကြီးကပြည့်ကျပ်နေသောကြောင့်မလေးတစ်ယောက်အရသာတွေ ့နေမိသည်။
ခုနလေးကတင်တစ်ချီပြီးသွားပေမယ့် အမှုတ်ခံရတာနဲ ့အလိုးခံရတာ အရသာကွာသောကြောင့် ဖီး(လ်)ကထပ်တက်လာပြန်သည်...။
နှာကြီးတယ်လို ့ပြောခံရမှာစိုးသောကြောင် ့ထိန်းနေရပေမယ့် မလေးရဲ ့ပင်ကိုယ်စိတ်ကိုက အရမ်းထန်သည်။
ဒစ်ပြဲကြီးရဲ ့တိုးဝင်မှုကစောက်ပတ်ဘေးသားများကိုပါ အတွင်းသို ့လိပ်ဝင်ပါသွားစေသည်။
မပြောမဆို ဆတ်ကနဲထိုးထည့်လိုက်သဖြင့် လီးကြီးက သားအိမ်ခေါင်းကိုသွားထောက်သည်။
" အားး....ကျွတ်ကျွတ်...နာတယ်ဟ "
ကိုရဲဆီကဘာသံမှထွက်မလာ..
အဆုံးထိဝင်သွားပြီဖြစ်သောလီးကြီးကို တဝက်လောက်ပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ ့ အဆက်မပြတ်ညှောင့်ပေးနေသည်...
" ကောင်းလား....မလေး "
မလေးဘာမှပြန်မဖြေ။
မလေးထံမှဘာအဖြေမှပြန်မလာသောကြောင့်ဒီလောက်တောင်ဖြစ်လှတာဆိုပြီး လီးကိုအကုန်ထုတ်လိုက်ကာ အားနဲ ့ဆောင့်လိုးပြစ်လိုက်၏။
ထိုကဲ့သို ့လေး ငါးချက်ဆောင် ့လိုးပြစ်လိုက်မှ
" အီးး...နာတယ်ဟ..နင်ငါ့ကိုသတ်နေတာလား "
" မလေးက ငါမေးတာမှမဖြေတာ...ကောင်းလားလို ့ "
" ကောင်းလို ့ခံတာပေါ့ဟဲ့..နင်စကားများလို ့တမင်ပြန်မဖြေတာ "
" ပြန်မဖြေတော့ပိုကောင်းသွားတယ်ဟုတ် "
" ကောင်းပါလိမ့်မယ် အားကြီးကြီး..ဒီမှာအသက်ဘယ်ကထွက်ရမှန်းမသိဖြစ်သွားတာ "
ပြောလဲပြော ညှောင့်လဲညှောင့်ဖြင့် ကိုရဲပြီးချင်လာသည်။
ဒီတိုင်းကြီးမပြီးချင်သောကြောင့်စောက်ဖုတ်တွင်းမှ လီးကြီးကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။
မလေးလဲဲ ပြီးခါနီးမှ စောက်ဖုတ်တွင်းမှ လီးကြီးထွက်သွားသောကြောင့် အားမလိုအားမရဖြစ်သွား၏၊။
" ဘယ်လိုလုပ်တာလဲဟာ...ဒီမှာကောင်းနေတာကို "
စိတ်နဲနဲတိုသွားသောကြောင့် မလေးအသံက ကျယ်သွားသဖြင့် ကိုရဲလက်ညှိုးကို မလေးနှုတ်ခမ်းပေါ်ကန် ့လန် ့ဖြတ်တင်ရင်း" ရှူး " ကနဲသတိပေးလိုက်ရသည်...။
" မလေး....လေးဘက်ထောက်ပေးကွာ "
စောစောကအသံကျယ်သွားသောကြောင့်ဒီတခါ ဘာစကားသံမှထပ်ထွက်မလာသော်လဲ အလုပ်ရှုပ်လိုက်တာဆိုသောအကြည့်နှင့် မလေး တုန် ့ပြန်လာ၏။
မလေးကျွဲမြီးတိုနေပြီကိုသိသောကြောင့် ကိုရဲ လေသံပျော့ပျော့နှင့်ထပ်ပြောသည်...။
" လုပ်ပါကွာ...အချစ်ကလဲ...လေးဘက်ထောက်ပေးပါဆို "
ဒီတကြိမ်မှာတော့အဆင်ပြေစွာဘဲ မလေး က လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်၏။
ကြီးမားလုံးဝန်းသောတင်သားဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ခုကြားမှ နောက်သို ့ပြူထွက်နေသောစောက်ဖုတ်ကြီးက ပန်းရောင်သန်းနေသည်။
စောက်ရေတွေပေနေသောကြောင့်လရောင်အောက်မှာပြူးပြောင်နေသောစောက်ဖုတ်ကြီးကိုကြည့်ပြီး....ဒါ..ငါလိုးနေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးပါလား....ဟုတွေးမိသွားသောကြောင့်
ကိုရဲတယောက်တံတွေးကို ဂလု ကနဲနေအောင်မျိုချဖြစ်သွားသည်။
မချင့်မရဲဖြစ်မိသဖြင့်စောက်ဖုတ်ထဲသို ့လက်ညှိုးနဲ ့လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးထိုးထည့်လိုက်သောအခါ...
" အင့် " ကနဲထွက်လာသော မလေးအသံနှင့် အတူ ရှုံ ့ဝင်သွားသော ညိုမွဲမွဲ စအိုဝလေး ကိုတွေ ့လိုက်ရသည်။
စောက်ရေတွေရွှဲနေသောလက်နှစ်ချောင်းကိုပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး လက်ညှိုးတစ်ချောင်းထဲဖြင့် စအိုဝတဝိုက်ကိုရစ်ပေးလိုက်သောအခါ.....
" မလုပ်နဲ ့ကွာ...မလေးမကြိုက်ဖူး "
" အင်းပါ....မလုပ်ပါဘူး "
ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် စအိုတွင်းပေါက်ကလေးထဲသို ့လက်ညှိုးတစ်ဆုံးထိုးသွင်းပြစ်လိုက်သောကြောင့် လေးဘက်ထောက်ထားသော..မလေးတယောက်" အား "ကနဲဲမြည်ကာ....
ရှေ ့သို ့မှောက်ကျသွားလေသည်....။
******************
" ဖင်ကိုမလုပ်ပါနဲ ့လို ့ပြောနေတာ..နားမလည်ဘူးလား...."
" သနားလို ့စောက်ပတ်ပေးလိုးတာ...ဖင်ကိုပါရန်ရှာတယ်ဆိုတာ..နင့်လိုကောင်စားမျိုးကိုပြောတာ "
မလေးစကားကြောင့် ကိုရဲ အောင့်သက်သက်ဖြစ်သွားသည်။
ဒါပေမယ့် မလေးကို ကြောက်ရသူမို ့ဘာမှပြန်မပြောရဲ...
" လုပ်မှာဖြင့်လဲမြန်မြန်လုပ်ဟာ..ခြင်ကိုက်တယ်ဟ "
ဖင်ချရန်ကြံစည်ထားသော ကိုရဲအခက်တွေ ့နေရသည်...။
မလေး ကတဏှာ ကြီးတယ်ဆိုသော်လဲ ဖင်ကိုလုံးဝ အထိမခံ....။
အတင်းအကြပ်လုပ်လို ့လဲမဖြစ်။
တော်ကြာ..စားနေကျ ဂွင်လေးပိတ်သွားလို ့ငတ်နေရဦးမည်။
ဒီတောထဲမှာ..မလေးလို ရေဆေးငါး အကိတ်ကြီး ကိုဖြိုနေရတာ အချုပ်အလုပ်ကောင်းလွန်း၍သာ ..
နားဝတွင် တစီစီ လာလုပ်နေသောခြင်များကြောင့်...အမြန်လုပ်ဖို ့ကိုရဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်...။
" အေးပါ...ငါမြန်မြန်လေးလုပ်ပမယ်..မလေး..လေးဘက်ပဲပြန်ထောက်ပေးနော်.."
" မြန်မြန်လုပ်ဟာ...ဒူးတွေနာနေပြီ "
" လုပ်ပမယ်ဆို..လောလောဆယ်...ငါ့ကောင်ကြီးကျသွားလို ့ခဏ္ဏလောက်မှုတ်ပေးဦး "
မလေး ဘာမှပြောမနေချင်တော့..
မြန်မြန်ပြီးချင်လှပြီမို ့ စောက်ရေများနှင့်စိုရွှဲတင်းပြောင်နေသော လီးကြီးကို ကုန်းမှုတ်ပေးလိုက်သည်...။
ပျော့ခွေနေသော လီးတံကြီးက အာငွေ ့ရလိုက်သည်နှင့် တောင်လာသည်...။
မလေးတယောက်...စိတ်ပါလက်ပါမှုတ်ပေးနေရင်း..တွဲလောင်းကျနေသည့် ဂွေးဥ နှစ်လုံးကို လက်နဲ ့ခပ်ဖွဖွလေး ဖျစ်ပေးလိုက်၏..။
" အား...ကောင်းလိုက်တာကွာ "
ကိုရဲ နှုတ်ဖျားမှ မပီမသ ငြီးညူသံများလျှံထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။
အသဲခိုက်အောင်ကောင်းလှသည်မို ့ ကိုရဲ ၏လက်များက မလေးရဲ ့ဦးခေါင်းကို စုံဆွဲကိုင်ရင်း ညှောင့်လေတော့သည်။
အားရပါးရ ညှောင့်နေတာကြောင့် အစွမ်းကုန်တင်းမာနေပြီဖြစ်သော လိင်တံကြီးက မလေးရဲ ့အာခေါင်ကိုသွားသွားထောက်မိနေသည်။
အာခေါင်ကိုလာလာထောက်သော လီးကြီးကြောင့် မလေးမှာမျက်ရေတွေ ဝဲတက်လာသည်...။
ကာမဆိပ်က အဆုံးထိတိုင်တက်နေပြီဖြစ်သောကြောင့် ကြိတ်မှိတ်ခံနေမိသော်လဲ ကြာကြာမခံနိုင်...
ရင်ထဲကပါပျို ့တက်လာပြီး မျက်ရေများလဲစီးကျလာလေသည်။
" အော့...ဝေါ့.."
တံတွေးနှင့်အတူ ချွဲများရင်ဘတ်ပေါ်သို ့စီးကျသည်..။
မလေးအခြေအနေကိုကြည့်ရင်း ကိုရဲ အဆောင့်ရပ်လိုက်၏...။
မျက်ရည်များနှင့်အတူ မလေးခံစားနေရပုံကိုတွေ ့လိုက်ရသောအခါ...ကိုရဲစိတ်ထဲ ထူးဆန်းစွာ ရမ္မက်မီးကပိုမိုပြင်းပြ တောက််လောင်မိသည်။
မလေးစိတ်ထဲမှာလဲ...အခုလို ခံစားလိုက်ရမှုကို ဘာရယ်မသိ သာယာနေမိသည်..။
ဒီလောက် ခံရခက်တဲ့အရသာကို သဘောကျသလိုဖြစ်သွားမိတာ...မလေး ကိုယ့်ဖာသာကို နားမလည်။
" မလေး....ရရဲ ့လား.."
ကိုရဲ မေးခွန်းကို ပြန်မဖြေတော့ဘဲ အပြုံးနဲ ့သာတုန် ့ပြန်လိုက်မိသည်ထင်၏။
တံတွေးတွေနဲ ့ရွှဲစိုနေသော နို ့အုံထွားထွားကြီးပေါ်သို ့ကိုရဲ၏လက်များကျရောက်လာသည်။
လက်သန်းဖျားခန် ့ရှိသော နို ့သီးခေါင်းလေးအား ခပ်နာနာလေးဖြစ်ညှစ်လိုက်သောအခါ....
မလေးရင်အစုံသည်ကော့တက်လာ၏။
လက်တစ်ဖက်ကနို ့သီးခေါင်းလေးကို ပွတ်ခြေနေရင်း အခြားလက်တစ်ဖက်က စောက်စိပြူးပြူးလေးကိုပွတ်တိုက်ပေးလိုက်သောအခါ...
" အ...အ...မရတော့ဘူး...လုပ်ပါ..လုပ်ပါတော့ "
မလေး ခံနိုင်ရည်မရှိတော့ဘဲ..လိုးပေးရန်တောင်းဆိုလာသည်။
ကိုရဲလဲ မလေးကို လေးဘက်ထောက်အနေအထားဖြစ်စေရန်ပြုပြင်ပေးလိုက်ပြီး...လေးဘက်ထောက်ဖြစ်နေသော မလေး၏အနောက်ဖက်တွင် အကျအနနေရာယူလိုက်လေသည်..။
တွင်းပေါက်ထဲဝင်ရန်အဆင်သင့်ဖြစ်နေသော လီးကြီးကိုချက်ခြင်းမသွင်းသေးဘဲ..ဒစ်ဂေါင်းကြီးနှင့် ပြူတစ်ပြူတစ်ဖြစ်နေသောစောက်စိလေးကိုပွတ်တိုက်လိုက်သည်။
စောက်ဖုတ်ထဲလီးဝင်လာမှာကို ငံ့လင့်နေသော မလေး စိတ်ထဲမှာမရိုးမရွဖြစ်သွားမိသော်လဲ...
စောက်ခေါင်းဝသို ့တိုးဝင်လာသောပူနွေးနွေးအတွေ ့ကြောင့် စိတ်သက်သာရာရသွားသည်။
နောက်ပေါက်သို ့တိုးဝင်ခွင့် မရလိုက်သော လီးတံကြီးက စောက်ခေါင်းတွင်းသို ့သာမညှာမတာတိုးဝင်နေသည်။
" အား..ရှီး..ဆောင့်...ဆောင့်..."
မလေးရဲ ့တဏှာတွန်သံက ကိုရဲ၏ ဆောင့်ချက်များအား ပိုပြီးသွက်လက်လာစေ၏။
လီးချောင်းကြီးစောက်ပတ်ထဲကိုတိုးဝင်သွားတိုင်းအောင့်ခနဲဖြစ်သွားအောင်ပြင်းထန်လှသောဆောင့်ချက်များက မလေးတကိုယ်လုံးတွင်ရှိသောအကြောအချဉ်များအား
နှိုးဆွတုန်ခါစေသည်...။
"ကောင်းလိုက်တာကိုရဲရယ်....အား..ကျွတ်..ကျွတ်"
"အ...အ..မြန်မြန်..လုပ်..လုပ်..ပြီးတော့မယ်...ရှီး.."
ကိုရဲလဲ မလေးပြီးတော့မယ်ဆိုုတာကြောင့်ခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်ပေးလိုက်ရာမှ ပူနွေးသော သုတ်ရည် များအားစောက်ခေါင်းတွင်းသို ့ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ရာ..
မလေး ပြီးသွားတာနဲ ့ပြိုင်တူဖြစ်သွာသောကြောင့်..စောက်ဖုတ်တွင်းမှ စောက်ရည်နှင့်သုတ်ရည်များလျှံထွက်လာလေသည်။
ညအမှောင်တွင်းမှာတိုးတိတ်စွာကျင်းပသော...မလေးနှင့်ကိုရဲတို ့၏ ကာမပွဲတော်အား ခြင်ကိုက်ဖြုတ်ကိုက်ခံကာ အထူးတန်းတွင်အားပေးနေသူတစ်ယောက်ရှိသည်။
ထိုသူကား...ကျော်ဒင်။
စခန်းတစ်ခုလုံးတွင် ကျော်ဒင် ကဆရာတစ်ဆူ...
ဲဲပြင်ပဆက်ဆံရေးနှင့်ထောက်လှန်းရေးဖြစ်သောကြောင့်တော်ရုံကိစ္စဆိုကျော်ဒင်မပါလျှင်မပြီး..
ပြည်ပနိုင်ငံများမှပံပိုးသော ထောက်ပံ့ကြေးများကိုလိုရာသုံးနိုင်သူမို ့တပ်သားအဆင့်ငယ်သားများက သူ ့ကို ဘောစိလို ့ဘဲခေါ် ကြသည်။
ကျောင်းသားဘဝထဲကဖော်လံဖားကောင်းသူဖြစ်သော ကျော်ဒင်ကိုသူငယ်ချင်းများက...ဖားကြီးလို ့ဘဲခေါ်သည်။
တောထဲရောက်တော့ အကောင်ဖြစ်နေ၏။
ဘာကောင်လဲတော့မသိ..။
မလေး တောထဲကိုစရောက်ထဲက ကျော်ဒင် သဘောကျနေတာ..
မလေးလို အများကခေါ် ကြတဲ့ လေးလေးမေ...
ရည်းစားနဲ ့အတူတောခိုလာခြင်းဖြစ်သည်။
နူးနူးညံ့ညံ့လေးဟုထင်ရပေမယ့် မာရေကြောရေနိုင်သည်။
ကျော်ဒင်သဘောအကျဆုံးကတော့ လေးလေးမေရဲ ့ကြီးမားဖွံ ့ထွားသော အိုးကြီးဘဲဖြစ်သည်...။
မလေးရည်းစား ကိုရဲ ဆိုတဲ့ကောင်က မလေးကို ကြောက်ရမှန်းစခန်းတခုလုံးသိ၏။
လေးလေးမေကို ဘယ်လို ဖန်ပြီးတီးရမလဲဆိုတာ ကျော်ဒင်ချောင်းနေတာကြာလှပေပြီ။
မလေး၏ဖန်တီးရှင်မှာ ကိုရဲ မှန်းသိသော်လဲ ဒီဆော်ကိုတနေ ့နေ ့တော့ရအောင်ဖြုတ်မယ်လို ့တေးထားသည်။
ဒီညလဲ.. မလေးနဲ ့ကိုရဲ.. တောထဲကိုမယောင်မလည်ဝင်သွားကထဲက နောက်ယောင်ခံလိုက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။
မျက်မြင်ကိုယ်တွေ ့မို ့ မလေးမှာ ဖင်အပျိုစင်လေးဖြစ်ကြောင်းသိခဲ့ရသည်...။
"တွေ ့ချင်ပါသေးတယ် မလေး ရယ်"လို ့သာစိတ်ထဲတေးမှတ်ထားလိုက်ရ၏....။
************************************
အစည်းအဝေးရှိသောကြောင့် စခန်းတခုလုံးအလုပ်ရှုပ်နေကြသည်။
တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲ ့အစည်းများ၏ နာမည်ကျော် ခေါင်းဆောင်ကြီးများတက်ရောက်မည်ဖြစ်သောကြောင့် စခန်းလုံခြုံရေးကို အထူးတင်းကျပ်ထားသည်။
စခန်းဥက္ကဋ္ဌဖြစ်သော...စောပေ လဲအလုပ်ရှုပ်နေ၏။
သူအားကိုးရသော ကျော်ဒင်ကို ပတ်ဝန်းကျင်ရွာများဆီသို ့နယ်မြေလုံခြုံရေးဆင်းခိုင်းထားရသည်..။
အစစအရာရာ..ဘာတခုမှလွဲချော်လို ့မဖြစ်..
နိုင်ငံခြားသတင်းထောက်များပါလာရောက်မှာဖြစ်သောကြောင့် အားလုံးအဆင်ချောနေစေရန် စီစဉ်နေရ၏။
ဒီပွဲက ၀ါဒဖြန် ့ရမည့်ပွဲ....
ကျော်ဒင်ကတော့ ပွဲတော်တွေ ့နေသည်။
နီးနားဝင်းကျင်မှာရှိသော ရွာများက လက်နက်ကိုင်အဖွဲ ့ဆိုလျှင် ဘယ်အဖွဲ ့ကိုမဆို ကြောက်နေရသည်ဖြစ်သောကြောင့်..
လာသမျှအဖွဲ ့တိုင်းကို မသထာရေစာ များနှင့် ပူဇော်ပသကြရသည်။
အဲဒါကိုဘဲ ကျော်ဒင် ကသဘောကျနေခြင်းဖြစ်၏။
ရွာလူကြီးများပြုစုကျွေးမွေးသော...ခေါင်ရည်များ၊ချက်အရက်များ နှင့် ကျော်ဒင်တို ့တဖွဲ ့လုံး မူးကြရူးကြသည်...။
"ဟေ့ရောင်..ကိုရဲ..ချစမ်းပါကွ"
မလေး၏ချစ်သူ ကိုရဲကို ကျော်ဒင် တမင်ခေါ်လာခဲ ့ခြင်းဖြစ်သည်။
စေတနာရှိလွန်းလှ လို ့တော့မဟုတ်..
ကျော်ဒင်ဦးစီးသော ထောက်လှန်းရေးအဖွဲ ့သို ့တော်ရုံအဆင့်နဲ ့အနားပင်မသီနိုင်...
ကိုရဲကတော့ အထူးချွင်းချက် ဖြစ်နေသည်။
ဒါကလဲအကြောင်းတခုတော့ရှိနေသည်။
" သောက်ပါတယ်..ကိုကျော်ဒင်ရ "
မသောက်စဖူးသောက်ကာ မူးနေပြီဖြစ်သောကိုရဲကိုကြည့်ရင်းကျော်ဒင် ပြုံးနေသည်။
"ဟေ့....ရွာလူကြီးခေါ်လိုက်စမ်း "
"ဟုတ်ကဲ့ ..ဘောစိ "
ကျော်ဒင်တို ့အသံများကြောင့် အိမ်အောက်ရှိ ရွာလူကြီးစိတ်ညစ်သွားသည်...။
အတွေ ့အကြုံအရ အရစ်ခံရတော့မယ်ဆိုတာ ကြိုသိနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
" ခင်ဗျားက ရွာလူကြီးလား "
" ဟုတ်..ဟုတ်ပါတယ်...ဆရာလေး "
" ကျုပ်တို ့အဖွဲ ့ ဒီည ဒီရွာမှာအိပ်မယ်...လိုအပ်သမျှအားလုံး ခင်ဗျားစီစဉ်ပေးနိုင်မလား "
" ဆရာလေးတို ့ အဖွဲ ့အတွက်ဆို အားလုံးအဆင်ပြေစေရမှာပေါ ့ ဆရာလေး "
ကြောက်ကြောက်နဲ ့ဟန်လုပ်ကာဖြေလိုက်ရသော်လဲ သူကြီးတော်တော်စိတ်ညစ်သွားသည်။
ကျော်ဒင်ရောက်လာထဲက ညမအိပ်ပါစေနဲ ့လို ့ဆုတောင်းနေမိသော သူကြီး၏ဆုတောင်းက မပြည့်ဘဲဖြစ်သွား၏။
ကျော်ဒင်ညအိပ်ညနေ နေမည်ကို နီးနားဝင်းကျင်မှာရှိသောရွာတိုင်း၏ ရွာလူကြီးများကြောက်ကြသည်...။
အိပ်ယုံတင်ဆို အကြောင်းမဟုတ်သော်လဲ ညအိပ်ဖော်ရှာပေးရတာက ပြဿနာဖြစ်သည်။
ူသူကြီးပြဿနာတက်နေသည်။
ခါတိုင်းကျော်ဒင်လာရင်ခေါ်ပေးနေကြ ကောင်မလေးက သူ ့ယောက်ကျားထောင်ကလွတ်လာသောကြောင့် လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး
တရုတ်ပြည်ဘက်ကူးပြီး အလုပ်သွားလုပ်နေကြသည်တဲ့....။
ဆော်မရရင် ကျော်ဒင်က တရွာလုံးပတ်မွှေလိမ့်မည်။
ဒီအရေးတွေကို ကြိုတင်တွေးထားမိသောကြောင့် ခေတ်မကောင်း၍ မြို ့မှပြန်လာသော သမီးဖြစ်သူအားမြို ့သို ့အတင်းပြန်လွှတ်လိုက်မိတာတော်သေးသည်။
တဖက်တွင်စိတ်အေးရတယ်ဆိုပေမယ့် လောလောလတ်လတ်အရေးအားမဖြေရှင်းနိုင်လျှင် မလွယ်ရေးချမလွယ်..။
ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ မကြံတတ်တော့သောကြောင့်ရွာက ကာလသားခေါင်း ဖိုးခွေးကိုခေါ်ခိုင်းလိုက်ရ၏။
" သူကြီး ..ကျုပ်ကိုခေါ်တယ်ဆို "
ဖိုးခွေးရောက်လာသောကြောင့် သူကြီး နဲနဲအားရှိသွားသည်။
ူဖိုးခွေးက ကြံရည်ဖန်ရည်ကောင်းသည်။
ယက္ခုအခက်အခဲ ကို ဖိုးခွေးဖြေရှင်းနိုင် မဖြေရှင်းနိုင်ကတော့သိပ် မသေချာလှ...
" အေးကွာ..ဆရာလေးကျော်ဒင်တို ့အဖွဲ ့ ငဒို ့ရွာမှာညအိပ်မယ်ဆိုလို ့ကွ "
ဒီလောက်ပြောယုံနဲ ့ ဖိုးခွေး သဘောပေါက်သည်။
ကျော်ဒင်ဆိုတဲ့ တဏှာရူး ရွာကိုပြဿနာ ရှာနေပြီ။
" အဲဒါ ..ကျုပ်ကဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ.."
" မင်းသိတဲ့အတိုင်းဘဲ...ဟိုကောင်မလေး မြရှင်က သူ ့ယောက်ကျားထောင်ကလွတ်...."
သူကြီးစကားတောင်မဆုံးလိုက်ရ..ဖိုးခွေးကလက်ပြတားလိုက်သောကြောင့် တဝက်တပျက်နဲ ့ရပ်သွားရသည်။
" ဟာ...သူကြီးကလဲ...ရွာထဲမှာရှိနေကြတာက မိန်းမကောင်းလေးတွေဗျ.."
" ဟကောင်ရ ..အဲဒါကြောင့်...ဘာလုပ်ရမှန်းမသိလို ့မင့်ခေါ်ပီးတိုင်ပင်တာပေါ့ဟ "
စဉ်းစားစမ်း...စဉ်းစားစမ်း....ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ်.အဆင်ပြေမှကိုဖြစ်မည်။
ဖိုးခွေးခေါင်းပူအောင်စဉ်းစားသော်လဲ ဘာအကြံမှထွက်မလာ....
တခြားရွာကသွားခေါ်ပေးရအောင်လဲအချိန်မရ...အချိန်ရတယ်ဆိုဦးတော့ ဒီနားဝန်းကျင်ရွာများက ကောင်မလေးများကို ကျော်ဒင်ကသိနေသည်...။
တခုကံကောင်းတာက ကျော်ဒင် ့အနေနှင့် ရွာလူကြီးတွေစီစဉ်ပေးတာကိုဘဲကျေနပ်နေတာဖြစ်သည်..။
ခုချိန်ထိ ရွာထဲမှ မိန်းမကောင်းလေးများ ကံကောင်းနေသေး၏။
ဒါပေမယ့် စိတ်ချရတာမဟုတ်...
သူတို ့လက်ထဲမှာ သေမင်းကရှိနေသည်။
စိတ်မလို၍တစ်ရွာလုံး မီးလောင်တိုက်သွင်းပြစ်လိုက်မှ အားလုံးဒုက္ခများကုန်လိမ့်မည်....ဘယ်လိုလုပ်ရပ...
" တခုတော့ ရှိတယ် သူကြီးရ..."
ဖိုးခွေးစကားကို သူကြီးစိတ်ဝင်စားစွာနားစွင့်နေသော်လဲ ဖိုးခွေးကစကားဆက်မလာ..။
ဖိုးခွေးလဲ ပြောသင့် မပြောသင့် တွေဝေနေခြင်းဖြစ်သည်...။
သူစဉ်းစားလို ့ရသမျှ ဒီအကြံသည်သာအကောင်းဆုံးလို ့ထင်သည်။
သို ့သော် ပါးစပ်ကပြောမထွက်..။
" ဟကောင်ရ..ပြောမှာဖြင့်လဲပြောကွာ...တော်ကြာမင်းပထွေးက ကြာတယ်ဆိုပီး ထသောင်းကျန်းနေမှဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေမယ် "
သူကြီးစကားကြောင့် ဖိုးခွေး ကျွဲမြီးတိုသွားမိသည်။
ဟုတ်ပ..သူ ့ကိစ္စကိုလဲလာကူပေးရသေးသည်..။
" လုပ်စရာက...တခုဘဲရှိတယ်.."
" အေးလေ..အဲဒါဘာလဲဆိုတာကို မင်းပြောမှ ငါသိမှာပေါ ့ဖိုးခွေးရ "
" ပြောရခက်တယ်..သူကြီးရာ.."
" ပြောမှာသာပြောစမ်းပါကွာ "
" ဟို...ဟို...ကျော်ဒင့်အတွက်..သူကြီးကတော်ကို.."
" ဘာကွ "
ဖိုးခွေးစကားတောင်မဆုံးလိုက်ရ...
ဖိုးခွေးကို သူကြီးဒေါသတကြီးနဲ ့ဆွဲထိုးပြစ်လိုက်မိသည််။
သူကြီးလက်သီးချက်ကြောင့်ဖင်ထိုင်ရက်ကျသွားရာမှ ဖိုးခွေး စကားဆက်သည်..
" ကျုပ်ပြောလိုက်ရင် သူကြီးခုလိုလုပ်မယ်ဆိုတာ...ကျုပ်သိသားဘဲ..ဒါပေမယ့်ဒီစကားကိုကျုပ်ဘာကြောင့်ပြောလဲဆိုတာ..သူကြီးသိမှာပါ "
ဖိုးခွေးစကားကြောင့် သူကြီးတွေသွားသည်။
ဒီကောင်ဘာကိုဆိုလိုချင်တာလဲဟုစဉ်းစားနေတုန်းမှာဘဲ ဖိုးခွေးကစကားဆက်လာသည်။
" သေချာစဉ်းစားသူကြီး..ဒီကောင်သူကြီးကတော်ကိုသဘောကျနေတာ သူကြီးသိပါတယ်....ရွာကမိန်းမကောင်းလေးတွေကို သူကြီးအနေနဲ ့ကာကွယ်ပေးချင်ရင်.."
" ဟိတ်ကောင်...မင်းပါးစပ်ကိုပိတ်ထားစမ်း "
ဖိုးခွေးပြောခဲ့သောစကားများကိုပြန်လည်ကြားယောင်နေမိသော သူကြီး ဦးဋ္ဌေးအောင် တစ်ယောက်ထဲသောကပွားနေမိသည်။
ကြားကြားခြင်းတုန်းကတော့ ဒေါသထွက်လွန်းသဖြင့် ဖိုးခွေးကိုဆွဲထိုးပြစ်လိုက်၏။
" သေချာစဉ်းစားသူကြီး..ဒီကောင်သူကြီးကတော်ကိုသဘောကျနေတာ သူကြီးသိပါတယ်....ရွာကမိန်းမကောင်းလေးတွေကို သူကြီးအနေနဲ ့ကာကွယ်ပေးချင်ရင်.."
ဒီစကားများကိုအထပ်ထပ်ကြားယောင်နေမိရင်း...သူကြီးဘယ်လိုဆုံးဖြတ်ရမလဲ မသိ...
သွေးအေးအေးနှင့် ပြန်လည်စဉ်းစားမိတော့လဲ ဖိုးခွေးပြောသလိုက လောလောဆယ်အခြေအနေအတွက် အကောင်းဆုံးဖြစ်သွားနိုင်သည်။
တခြားမိန်းမတစ်ယောက်ဆိုလျှင် ပြဿနာရှာဂျီးများနိုင်သော်လဲ နော်ဖောမူ ကိုဆိုရင်တော့ ကျော်ဒင့်အတွက် အဆင်ပြေနိုင်၏။
ဟိုးအရင်အခေါက်တွေထဲက နော်ဖောမူကိုတွေ ့ရင် ကျော်ဒင်မျက်စိစားပွဲထိုင်တတ်မှန်း သူကြီးဦးဋ္ဌေးအောင်သိနေပြီးသား.....
" မောင်ထူး...ဟေ့ကောင်မောင်ထူး "
" ဗျာ..သူကြီး "
" ငါ့ကို ကောက်ညှင်းအရက်တစ်လုံးလောက်သွားဆွဲပေးစမ်းကွာ "
မခိုင်းစဖူးအခိုင်းထူးသောသူကြီးစကားကိုကြားတော့ မောင်ထူးကြောင်သွား၏။
သို ့သော်လဲ သူကြီးလက်ဆွဲဖြစ်သူပီပီ ရွာတွင်းမှအရက်ချက်သောအိမ်ရှိရာသို ့မှုန်နေအောင်ပြေးလေသည်။
အရက်ရတော့ သူကြီး သောက်လိုက်စဉ်းစားလိုက်လုပ်နေသည်။
တစ်ပုလင်းလုံးကုန်ခါနီးသောအခါတွင်မတော့ဆုံးဖြတ်ချက်တခုအားပြတ်ပြတ်သားသားချလိုက်ပါတော့သည်။
*******************************
"ဖောမူရေ....ဝေး...ဖောမူ"
သူကြီးခေါ်သံကြောင့် နော်ဖောမူဆန်ပြာနေရာမှထလိုက်သည်။
ရွာကို လက်နက်ကိုင်အဖွဲ ့တွေလာမည်ဆိုထဲက သူ ့ယောက်ကျားသူကြီးက အရီးလေးဖွားရွှေ၏တဲသို ့ရှောင်ခိုင်းထားခြင်းဖြစ်၏။
ခုလိုက်ခေါ်ပုံထောက်လျှင် ဟိုအဖွဲ ့တွေပြန်သွားလို ့ဖြစ်မယ် ဟု ဒေါ်ဖောမူတွေးလိုက်မိသည်။
တဲတွင်းသို ့ဝင်လာသော သူကြီးမှာ မျက်နှာမကောင်းလှ...
အရက်နံ ့ကလဲမွှန်ထူနေသည်...။
နှစ်ပေါင်းသုံးဆယ်နီးပါးပေါင်းသင်းလာသူမို ့ သူ ့ယောက်ကျား စိတ်ညစ်စရာကိစ္စတစ်ခုခုရှိနေပြီဆိုတာသိလိုက်၏။
"ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲ ကိုဋ္ဌေးအောင်ရယ်..ဘာပြဿနာရှိလို ့လဲ "
ဒေါ်ဖောမူမေးလိုက်ပေမယ့် သူကြီးက ဘာမှပြန်မဖြေဘဲသူ ့ကိုတွေတွေကြီးစိုက်ကြည့်ကာ မျက်ရည်တွေဝဲနေတာတွေ ့လိုက်ရလေသည်။
ထူးတော့တော်တော်လေးထူးနေသည်။
တစ်ရွာလုံးကိုအုပ်ချုပ်နေပါသည်ဆိုသောသူကြီးကမျက်ရည်များဝဲနေပါသတဲ့.....
"မထိတ်သာမလန် ့သာရှိလိုက်တာတော်...ဘာဖြစ်လာတာတုန်းဆိုတာ ကျုပ်ကိုပြောစမ်းပါ "
ဒုတိယအကြိမ်ထပ်မေးလိုက်တော့...သူကြီးငိုလေပြီ...
အသက်ငါးဆယ်ကျော်အရွယ်ယောက်ကျားကြီး.....
တစ်ရွာလုံးကတလေးတစားဖြင့် အားကိုးချစ်ခင်ရသော ရွာလူကြီး...
ငိုနေသည်....ငိုတာမှ ကလေးတစ်ယောက်လို..ဝမ်းပမ်းတနဲ..ရှိုက်ကြီးတငင်ဖြင့်....ငိုနေပါတော့သည်။
ဒေါ်ဖောမူ သူ ့ယောက်ကျားကိုကြည့်ပြီးဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေ၏။
အိမ်ထောင်သက်တလျှောက်လုံးမှာ သူ ့ယောက်ကျားငိုတာကို ပထမဆုံးအကြိမ်တွေ ့ဘူးခြင်းဖြစ်သောကြောင့် ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေမိယုံမှလွဲ၍ဘာဆိုဘာမှ မလုပ်တတ်..။
သူပါရောယောင်ပြီး ငိုမဲ ့မဲ ့ဖြစ်နေမိသည်။
အားရအောင်ငိုပြီးသွားတော့ သူကြီး အသိစိတ်ဝင်လာသည်။
အချိန်သိပ်မရတော့...
ကျော်ဒင်မသောင်းကျန်းခင်အုပ်မိဖို ့လို၏။
ဇနီးဖြစ်သူ နော်ဖောမူ အားဘယ်လိုပြောရမည်ဆိုတာကိုလဲ မသိသေးပေ။
သောက်ထားသော အရက်ရှိန်ကလဲ ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိ...
မထူးပါဘူးကွာ..တစ်ရွာလုံးနဲ ့ဖောမူ လဲသင့်လဲရမှာဘဲ ဟုကိုယ့်စိတ်ကိုယ် ဖြေသိမ့်လိုက်သည်။
" ဒီလိုရှိတယ်ဟ "
ဆက်စပ်မဲ ့စွာပြောလိုက်သော သူကြီးစကားက ဒေါ်ဖောမူကိုနားလည်ရခက်စေ၏။
ဘာများဆက်ပြောလာမလဲလို ့စောင့်နေမိသော်လဲ သူ ့ယောက်ကျားက စိတ်နဲ ့ကိုယ်နဲ ့မကပ်သလို ဟိုးအပြင်ဘက်သို ့ငေးမာနေသည်။
" တော့..ကိုဋ္ဌေးအောင်...တော့်မလဲဘာတွေဖြစ်နေတာတုန်းတော် "
ဒေါ်ဖောမူ အသံကြောင့် သူကြီးစိတ်နဲ ့ကိုယ်ပြန်ကပ်သွားရပြန်သည်..။
" ဒီလိုကွာ...ကျော်ဒင်တို ့အဖွဲ ့ ဒီည ရွာမှာအိပ်မယ်တဲ့..အဲဒါ.."
သူကြီးပြောသမျှကို ခုချိန်ထိ ဒေါ်ဖောမူ ဆက်စပ်လို ့မရနိုင်သေးပေ.....
" အဲဒါ...ဧည့်ခံမဲ့သူကမရှိဘူးဖြစ်နေလို ့....နင့်...နင့်ကိုဧည့်ခံခိုင်း..."
ပြောနေရင်းနဲ ့ အသံကတိမ်ဝင်သွားသည်။
ဒေါ်ဖောမူကတော့ ခေါင်းကိုမိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလားလို ့တောင်ထင်လိုက်မိလေသည်။
ုသူ ့ယောက်ကျားကို ရူးများသွားပြီလားလို ့အကဲခတ်ကြည့်တော့လဲ ငိုမဲ့မဲ့မျက်နှာကြီးနဲ ့ ဟိုးအပြင်ဘက်ကိုငေးမောနေပြန်သည်။
ဒီလောက်သဝန်တိုတတ်တဲ့ ယောက်ကျားက ဒီလိုစကားပြောလာခြင်းကြောင့် တော်တော်အခက်တွေ ့၍ သာဖြစ်ကြောင်းကိုတော့ မှန်းဆမိလိုက်၏။
ကျော်ဒင့်ကိုဧည့်ခံ ရမည်ဆိုကထဲက ဘာဆိုတာ ဒေါ်ဖောမူသဘောပေါက်သည်....သဘောမပေါက်တာက...ဘာဖြစ်လို ့သူ ့ကို ဒီလိုလာပြောနေရတာလဲ...နားမလည်နိုင်..။
" ရှင်...ရှင်..ဘာပြောလိုက်တာလဲဆိုတာ...ရှင့်ကိုယ်ရှင်ရောသိရဲ ့လား ကိုဋ္ဌေးအောင် "
ဒေါ်ဖောမူမေးခွန်းကြောင့် သူကြီးသက်ပျင်းချလိုက်မိသည်။
" ဒီလိုရှိတယ်ဖောမူ....ကျော်ဒင်ဆိုတဲ့ကောင်ကို ဧည့်ခံဖို ့ ငဒို ့ရွာမှာ မိန်းကလေးမရှိဘူးဖြစ်နေတယ်..နင်သိတဲ့အတိုင်းဘဲ....ဒီကောင်ကသူလိုတာမရရင် တရွာလုံးကိုပတ်ရမ်းမှာ
အဲဒါကြောင့်.."
" အဲဒါကြောင့်...ကျုပ်ကို တရွာလုံးကိုယ်စား ဖာလုပ်ခိုင်းတာပေါ ့လေ " ဟုသူ ့ယောက်ကျားသူကြီးကိုပြောပြစ်လိုက်ချင်၏။
ဒါပေမယ့် မပြောရက်..သူ ့ယောက်ကျား သူ ့ကိုသိပ်ချစ်တယ်ဆိုတာ၊သူ ့ယောက်ကျား သူ ့ကို ဘယ်လောက်ထိ သဝန်တိုတယ်ဆိုတာ သိနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
" ကျုပ်တို ့လင်မယား ရွာကထွက်ပြေးရအောင်တော် "
ဒေါ်ဖောမူပြောသာပြောလိုက်ရသည်။
သူ ့ယောက်ကျားအကြောင်းကို သူအသိဆုံးဖြစ်၏။
ဒီရွာကို ကိုဋ္ဌေးအောင် သံယောဇဉ်ကြီးလွန်းလှသည်။
ဘယ်လောက် သံယောဇဉ်ကြီး သလဲဆို...မိန်းမကိုထိုးကျွေးနိုင်လောက်သည်အထိ...
ဒေါ်ဖောမူတွေးရင်းဝမ်းနည်းလာမိသည်။
သူကြီးဦးဋ္ဌေးအောင် ဘယ်လောက်ထိအောင်ခံစားနေရတယ်ဆိုတာ ကိုလဲသူသိနေသည်။
ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ကာယကံရှင်က သူကိုယ်တိုင်ဖြစ်နေသည်....။
သူကြီးက သူပြောတာကိုကြားလိုက်ပုံပင်မရ......အသက်တောင်ရှိသေးရဲ ့လားထင်ရသည်။
ကျောက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို ငူငူကြီးထိုင်ငေးနေလေ၏။
ဒေါ်နော်ဖောမူဆုံးဖြတ်ရတော့မည်.....
တစ်ရွာလုံးအတွက်....သူ ့ယောက်ကျားအတွက်...
သြော်....ဘယ်ဘဝကဝဋ်ကြွေးတွေများလဲကွယ်.............။
*******************************
သူကြီးတို ့လင်မယားအိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ ကျော်ဒင်တို ့အရက်ဝိုင်းမသိမ်းသေး..........
"သူကြီး...ခင်ဗျားဘယ်လျှောက်သွားနေတာတုန်း"
"ကျုပ်...ကျုပ်.."
"ဆရာလေး ကိုဧည့်ခံဖို ့ ကျုပ်ကိုလိုက်ခေါ်နေတာပါ"
သူကြီးကဖြေရန်တွန် ့ဆုတ်နေတာကြောင့် ဒေါ်ဖောမူ ဘဲဝင်ဖြေလိုက်ရ၏။
ဝက်ဖြစ်မှတော့ မစင်ကြောက်နေလို ့မဖြစ်နိုင်ဆိုတာကို ဒေါ်ဖောမူနားလည်သည်။
မထင်မှတ်ထားသော စကားကိုကြားလိုက်ရ၍ ကျော်ဒင်အံသြနေမိသည်။
ဒေါ်နော်ဖောမူ...
သူကြီးကတော်....
ဆရာလေး ကိုဧည့်ခံဖို ့တဲ့...
ှုငါအရမ်းမူးနေပြီလားဟု ကျော်ဒင် ထင်လိုက်မိသည်။
သေချာကြည့်တော့လဲ ဒေါ်ဖောမူက သူ ့ရှေ ့မှာရှိနေ၏။
ကျော်ဒင် ပျော်သွားသည်။
ဒီလောက်ထိ သူမျှော်လင့် မထားခဲ ့။
ဒီအဖွားကြီးကို ကျော်ဒင် အားပေးချင်နေတာ ကြာလှနေပြီ..။
စောင့်စည်းအပ်သည်လို ့ထိန်းထားသောကြောင့်သာ ဘေးမဲ ့ပေးထားခဲ ့ခြင်းဖြစ်၏။
စားရကံကြုံ၍ မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲသည် ဆိုသောစကားပုံကို သတိရလိုက်မိသောကြောင့် ကျော်ဒင် ပြုံးလိုက်မိလေသည်။
ဒေါ်ဖောမူက တကယ့်ကိုဆိုက်ကြီးဂိုက်ကြီးဖြစ်သည်။
တင်ပဆုံကြီးတစ်လုံးတစ်လုံးက နည်းတာကြီးမဟုတ်...
တိုင်းရင်းသူဖြစ်သောကြောင့် အသားဖြူသည်...
ဘယ်လိုဘဲကြည့်ကြည့် ကျော်ဒင်သဘောကျမိသည်...။
အသက်ကြီးနေတာ ကလွဲလို ့ ဆွဲဆောင်မှုကတော့ ရှိနေဆဲပင်....။
"အမိုး အသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ.."
"လေးဆယ့်ကိုးပါ ဆရာလေး "
အသက်ကြီးနေပြီဆိုပြီး သက်သာရာရမလားလို ့တမင်ပိုကာပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်၏။
အမှန်က ဒေါ်ဖောမူ မှာလေးဆယ်ကျော်ရုံသာရှိသေးသည်။
" မထင်ရဘူးဗျာ...အမိုးကတော်တော်နုတာဘဲ "
အမိုးအမိုးနဲ ့ လိုးတော့မှာကိုသိနေသော ဒေါ်ဖောမူရဲ ့စိတ်တွေက ထွေပြားနေသည်။
ကြောက်ရွံသလိုလို....ရင်ဖိုနေမိသလိုလို...ရှက်သလိုလို
ဘယ်လိုမှန်းကို မကွဲပြားတော့.....
"သူကြီး....ကျုပ်ကောင်တွေအိပ်ဖို ့စီစဉ်ပေးလိုက်ပါ.....ကိုရဲ....ဟိုကောင်ကိုရဲကိုခေါ်လိုက်စမ်း..ဘယ်သွားနေတာလဲ"
"အပေါ့သွားနေတာပါ ဘောစိ..ဟိုမှာလာနေပါပြီ"
"ဟေ့ကောင်ကိုရဲ....ညနေတုန်းကပေးထားတဲ ့ ဒီရွာရဲ ့ဆက်ကြေးအားလုံး သူကြီးကိုပြန်ပေးလိုက်.."
" သူကြီး..အဲဒါခင်ဗျားရဲ ့ အလိုက်သိမှုအတွက် ကျုပ်ဆုချတာဘဲ...မင်းမင်းနဲ ့ကြွက်နီ..ဒီမှာဘဲနေခဲ့...ဒါဘဲ..အားလုံးသွားလို ့ရပြီ "
ကျော်ဒင် ပေါ်တင် နှင်လေပြီ..။
သူလိုချင်တာရတော့မှာမို ့ကျန်တာတွေဂရုမစိုက်တော့....ဒါပေမယ့် သူ ့လုံခြုံရေးအတွက်တော့ သူဂရုစိုက်သည်။
ဒါကြောင့်လဲ အရက်မသောက်တတ်သည့် မင်းမင်းနဲ ့ကြွက်နီကို ခေါ်ထားလိုက်ခြင်းဖြစ်၏။
" အမိုး...ကျုပ်ရေချိုးချင်တယ်...ချောင်းဘက်လိုက်ပို ့ပါ "
စစခြင်းဆောက်နဲ ့ထွင်းဆိုတာလို ဒေါ်ဖောမူစိတ်ညစ်သွားသည်။
ကျော်ဒင်နဲ ့အတူ ရွာထဲမဆင်းရဲ...
ရွာထဲကလူများတွေ ့သွားလျှင်တနည်းနည်းနဲ ့ရိပ်မိသွားနိုင်သည်။
မဖြစ်..ဘယ်လိုမှကိုမဖြစ်..
"မသွားလို ့မရဘူးလားဆရာလေးရယ်....ကျုပ်ရွာထဲက ဘယ်လိုမျက်နှာနဲ ့ဖြတ်ရမှာလဲ"
ကျော်ဒင်က ဒီယုန်မြင်လို ့ဒီခြုံထွင်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ဒေါ်ဖောမူကို ရေချိုးခိုင်းချင်လို ့အကွက်ဆင်လိုက်ခြင်းပင်..။
"ဒါဆိုလဲ ခင်ဗျားသွားချိုးလိုက်ဗျာ"
"အော်...နေဦး..ခင်ဗျားအောက်ပိုင်းကိုသေချာသန် ့ရှင်းရေးလုပ်လာခဲ ့...ကျုပ်ကအနံထွက်နေရင်မသဒီဘူး "
ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်းပြောလိုက်သောကျော်ဒင့် စကားလုံးများကြောင့် ဒေါ်ဖောမူ နားရှက်သွားရသည်။
တော်တော်မိုက်ရိုင်းတဲ့ကောင်..အသေဆိုးနဲ ့သေပါစေတော် ဟုစိတ်ထဲမှာကြိတ်ကျိန်ဆဲမိသည်..။
ကျော်ဒင်က တမင်ဘဲ ခပ်ရိုင်းရိုင်းပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်၏။
အဖွားကြီးသူ ့အပေါ်ဆက်ဆံရာတွင် ကျိုးနွံနေမှကောင်းမည်..။
ဒါမှသူလိုသလိုအသုံးချနိုင်မည်မဟုတ်ပါလား....။
ဒေါ်ဖောမူရေချိုးပြီးပြန်လာတော့...ကျော်ဒင်အရက်သောက်နေရာမှမော့ကြည့်သည်...။
အဖွားကြီးကိုရေသွားချိုးခိုင်းပြီးမှ ထွက်ပြေးသွားမလားစိတ်ပူနေမိရာမှ..ခုလိုတန်းတန်းမတ်မတ်ပြန်လာတာတွေ ့လိုက်ရမှ စိတ်အေးသွားရသည်။
" အမိုးက တကယ့်ကိုရေဆေးငါးကြီးဘဲ၊အသားအရည်ကလဲ အပြစ်ပြောစရာကိုမရှိတာ..အရမ်းဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်ဗျ "
ကျော်ဒင့် အပြောမှာ အဖွားကြီးရင်ဖိုသွားသည်။
ဘယ်လိုဘဲပြောပြော..မိန်းမကမိန်းမဘဲဖြစ်သည်။ကိုယ့်အကြောင်း အကောင်းပြောခံရလျှင် သာယာမိတာငြင်းလို ့မရ။
အခန်းထဲလှည့်ဝင်သွားသောဒေါ်ဖောမူ၏ နောက်ပိုင်းအလှကိုမြင်လိုက်ရတော့ ကျော်ဒင်ငေးသွားရသည်။
ရေလဲထမီပါးအောက်က ကားတက်နေသောရာဝင်အိုးကြီးက ပြူးနေ၏။
ခြေလှမ်းလိုက်သောအခါ တုန်ခါသွားသည့်တင်သားစိုင်ကြီးများက ဆွဲဆောင်မှုရှိသည်။
ဒီအိုးကြီးကိုဖြိုခွင့်ရလိမ့်မယ်လို ့ထင်မှတ်မထားသော ကျော်ဒင်တယောက် ပီတိတွေဖြစ်နေမိတာလွန်တော့မလွန်...။
ဇာတာတက်နေသည်ထင်ပါရဲ ့..။
လိုက်ကြည့်နေရင်နဲ ့ကျော်ဒင့် ညီလေးကအချက်ပေးလာသည်။
တအိမ်လုံးမှာ သူတို ့နှစ်ယောက်ထဲရှိတာမို ့ ခုချက်ခြင်းထလုပ်လိုက်လို ့ရသော်လဲ ခဏ္ဏတော့အောင့်ထားဦးမှဖြစ်မယ်ဟုတွေးမိ၏။
အကြောင်းရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
ဒီလို ရတောင့်ရခဲ အခွင့်အရေးကို ကောင်းကောင်းအသုံးချဖို ့ ကျော်ဒင်ကြံစည်ထားသည်။
ဘာအနှောက်အယှက်မှ သူမလိုချင်...
သူတို ့ဆီကထွက်သော အသံဘလံ တွေကိုလဲ ဘယ်သူ ့ကိုမှ မကြားစေလို.....။
စီစဉ်စရာရှိတာတွေကို စီစဉ်ရဦးမှာမို ့ သောက်လက်စအရက်ခွက်ကို အပြတ်ရှင်းပြီး အိမ်အောက်သို ့ဆင်းလာလိုက်သည်။
"ကြွက်နီ.....ကြွက်နီ...ဟေ့ကောင်တွေ"
"လာပါပြီ"
သူ ့ခေါ်သံကြောင့် ကြွက်နီရော မင်းမင်းပါ ရောက်လာသည်။
"ဒီည မင်းတို ့နှစ်ယောက်ခြံပြင်မှာ လုံခြုံရေးယူထား"
"ဟုတ်ကဲ့"
" ခြံထဲကို ဘယ်သူ ့မှပေးမဝင်နဲ ့....သူကြီးရောက်လာရင်တောင်ပေးမဝင်နဲ ့ကွာ....ပြောလို ့မရရင် ပစ်သတ်ပလိုက်...ငါဘာအနှောက်အယှက်မှမလိုချင်ဘူး"
"မရှင်းတာရှိလား"
"မရှိပါဘူး"
"အေး...ရွာထဲကအဖွဲ ့တွေဆီကို တယောက်သွားပြီးလုံခြုံရေးဂရုစိုက်ဖို ့သွားပြောစမ်းကွာ..သူကြီးကိုလဲ အဲဒီမှာဘဲနေလို ့ပြောလိုက်"
"ဟုတ်"
"ကျန်ခဲ့မယ့်ကောင်က မင်းတို ့ဆာရင်စားဖို ့...ငါ့ကျောပိုးအိတ်ထဲက စည်သွတ်ဘူးသွားယူထားလိုက်.."
"ထမင်းချက်စားမယ်ဆိုရင် အိမ်ပေါ်ကယူစရာရှိတာတွေ တစ်ခါထဲယူထား..ရှုပ်ပါတယ်ကွာ...ခြံထဲကကြက်ကိုပါ အခုတခါထဲဖမ်းသွား"
မှာစရာရှိတာမှာပြီးနောက်အိမ်ပေါ်ပြန်တက်လာလိုက်ပြီး အရက်ပြန်သောက်နေလိုက်သည်။
ဒီလောက်ဆိုစိတ်ချရလောက်ပြီလို ့တွေးလိုက်မိသည်။
စိတ်တိုင်းကျစီစဉ်နေရသောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူကို အခုမှသတိရသွားသည်။
အဖွားကြီးခုထက်ထိ အပြင်ထွက်မလာသေး..
"ဒေါ်ဖောမူ.....ဗျို ့ဒေါ်ဖောမူ"
"လာပါပြီ...လာပါပြီဆရာလေး"
"ခင်ဗျား အခန်းထဲမှာဘာလုပ်နေတာလဲ"
"ဘာ...ဘာမှမလုပ်ပါဘူးဆရာလေး"
"နေအုန်း...ခင်ဗျားကိုပြောထားရဦးမယ်...ကျုပ်ကို ဆရာလေးလို ့မခေါ်နဲ ့"
"ဒ..ဒ..ဒါဆို ကျုပ်က ဆရာလေးကိုဘယ်လိုခေါ်ရမှာတုန်း"
"နေစမ်းပါဦး...ဘာလဲ...အမိုးကကျုပ်ကိုကြောက်နေတာလား...လာ..ဒီနားကို..အမိုးဘဲ ကျုပ်ကိုဧည့်ခံမယ်ဆို.."
ကျော်ဒင်ကပြောနေရင်း လှမ်းဆွဲလိုက်သောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူကိုယ်လုံးကြီးက ကျော်ဒင့်ရင်ခွင်ထဲသို ့လဲပြိုကျလာသည်။
ရှက်တာရောကြောက်တာရောပေါင်းပြီးဒေါ်ဖောမူမျက်ဝန်းမှ မျက်ရည်များကျလာသည်။
သူ ့ယောက်ကျားဒုက္ခကို ကြည့်မနေနိုင်သောကြောင့် ဒီကိစ္စကိုသဘောတူခဲ့မိပေမယ့် တကယ်တမ်းနှဖူးတွေ ့ဒူးတွေ ့ကြုံလိုက်ရသောအခါ အရမ်းဝမ်းနည်းပြီး ငိုလိုက်မိ၏။
ဒေါ်ဖောမူ ငိုနေတာကို တွေ ့သော်လဲ စားနေကြကြောင်ပါးကြီးကျော်ဒင်က နဲနဲလေးတောင် သနားရကောင်းမှန်းမသိ။
ပြည့်တင်းဖောင်းကားနေသောနို ့အုံကြီးအားလက်တဖက်နဲ ့ဆုပ်နယ်နေသည်..။
ဒေါ်ဖောမူ ငိုနေရာမှ သတိဝင်လာပြီးရုန်းသော်လဲ အားခြင်းကမမျှ...
ရှန်သာအင်္ကျီအောက်မှာဘော်လီအင်္ကျီတထပ်ကခံနေသေးသောကြောင့်နို ့နှိုက်နေသောကျော်ဒင် ဖီး(လ်)ပျက်သွားရ၏။
သူ ့ရင်ခွင်ထဲရောက်နေပြီဖြစ်သောဒေါ်ဖောမူကိုတွန်းထုတ်ပြစ်လိုက်သည်။
"ဒေါ်ဖောမူ...သွားစမ်းဗျာ..ခင်ဗျားအောက်ကခံထားတာတွေသွားချွတ်ပြစ်လိုက်စမ်း...ရှုပ်တယ်ကွာ..ဘာမှဝတ်မလာခဲ ့နဲ ့"
ကျော်ဒင်တွန်းလိုက်သောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူကြမ်းပြင်ပေါ်သို ့လဲကျသွားရသည်။
ကျော်ဒင်၏ ရိုင်းစိုင်းသောအပြုအမူကြောင့်ထိတ်လန် ့သွားမိသလို....ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ရမည်ဆိုသောကြောင့် ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘဲတွေတွေကြီးဖြစ်နေမိသည်။
အပျိုဘဝထဲက ခုချိန်ထိတိုင်အောင် တစ်ခါဆိုတစ်ခါမှ ကိုယ်လုံးတီးမချွတ်ခဲ့ဖူး။
ယောက်ကျားရလို ့ ကာမဆက်ဆံသောအခါမှာလဲ အကုန်မချွတ်ခဲ့ဖူးပေ။
သူ ့ယောက်ကျားကလဲ ဘယ်တုန်းကမှဒီလိုမျိုး မတောင်းဆိုဘူးခဲ့၊ထမီလှန်ပြီး ကိစ္စပြီးခဲ့တာချည်းပင်။
"အဖွားကြီး..ခင်ဗျားနားလေးနေလား...ချွတ်ဆိုချွတ်လိုက်စမ်း"
ကျော်ဒင်အော်လိုက်သောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူ တုန်ပါတုန်သွားလေသည်။
သေသာသေလိုက်ချင်ပါသည်။
သေသွားတာကမှကောင်းလိမ့်ဦးမယ်လို ့ထင်သည်။
သူသေသွားတာကအကြောင်းမဟုတ်သော်လဲ တစ်ရွာလုံး ဒုက္ခများကုန်မှာစိုးသောကြောင့်သာ ခုလိုစော်ကားမှုမျိုးခံနေမိရခြင်းဖြစ်သည်။
ကုန်ပြီ..အရှက်တော့ ကုန်လေပြီ။
ကြောက်ကြောက်နှင့်အဝတ်များချွတ်နေရှာသောဒေါ်ဖောမူကို ကျော်ဒင် အရသာခံပြီးကြည့်နေမိသည်...။
ဘော်လီအကျႌချွတ်လိုက်သောအခါ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးနို ့ကြီးနှစ်လုံးက ယိမ်းခါနေ၏။
စောက်ဖုတ်ကြီးကိုတော့ မမြင်ရ။
ရိတ်သင်ရှင်းလင်းထားခြင်းမရှိသော စောက်မွှေးများကဖုံးအုပ်ထားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားသော ဒေါ်ဖောမူက အဲဒီ့နေရာမှာဘဲ အသိစိတ်မဲ့စွာရပ်နေမိသည်။
"အဖွားကြီး....မီးအိမ်နောက်တစ်လုံးထပ်ထွန်းလိုက်"
ဆော်ကြီး အရမ်းရှက်နေတာသိသောကြောင့်တမင်ခိုင်းလိုက်တာဖြစ်သည်..။
မျက်နှာကြီးတစ်ခုလုံးနီရဲတွတ်နေ၏။
ဒီညတော့ မကြုံဘူးမလုပ်ဖူးတာတွေကြုံတွေ ့စေရမည်။
ဒေါ်ဖောမူမီးအိမ်ထွန်းနေတုန်း ကျော်ဒင် သူ ့အဝတ်တွေချွတ်ပြစ်လိုက်၏။
မီးအိမ်နှစ်လုံးအလင်းရောင်ကြောင့် အိမ်ရှေ ့ခန်းတွင် လင်းထိန်သွားလေသည်။
"အဖွားကြီး...ပြီးပြီမှလား...ပြီးရင်ဒီနားလာခဲ့စမ်း"
ကျော်ဒင်လှမ်းခေါ်နေပြီမို ့ကျောပေးနေရာမှ ပြန်လှည့်လာသောဒေါ်ဖောမူ အံအားသင့်သွားရသည်..။
သူ ့ယောက်ကျား လီးကလွဲ၍ ဘယ်လီးကိုမှမမြင်ဖူးသော ဒေါ်ဖောမူ အံသြမယ်ဆိုလဲ အံသြရလောက်အောင်ပင်ကျော်ဒင့် လီးကကြီးမားလွန်းနေသည့်အပြင်....
ခွဲစိတ်ပြုပြင်ထားသည်မို ့ဒစ်အောက်ပတ်လည်ရှိအရေပြားက ပတ်ပတ်လည်ဘုသီးများထနေ၏။
လိင်တံတခုလုံးမှာလဲ ကုလားပဲလုံးလောက် အသီးလေးများနဲ ့ပြည့်နေသည်။
အမလေး..ဒါကြီးနဲ ့အလိုးခံရလို ့ကတော့လို ့ စဉ်းစားလိုက်မိယုံနဲ ့ ဖင်ကြောပါရှုံသွားမိလေသည်။
မရဲတရဲနှင့်အနားရောက်လာသောဆော်ကြီးကို အကဲခတ်ကြည့်လိုက်တော့ သူ ့လီးကိုခိုးခိုးကြည့်နေတာတွေ ့လိုက်ရ၏။
ထိုင်ရာကထလိုက်ပြီးအနားသို ့ရောက်လာသော ဒေါ်ဖောမူကိုလှမ်းဖက်လိုက်သည်။
ခုနက ဘော်လီခံနေလို ့သေချာမကိုင်လိုက်ရသောနို ့ကြီးနှစ်လုံးကိုအမိအရဖမ်းဆွဲလိုက်သည်။
ဒေါ်ဖောမူကတော့ ခုထိရှက်နေဆဲပင်..။
နို ့သီးခေါင်းကြီးများကိုအားထည့်ကာချေပေးလိုက်သောအခါမှာတော ့.....
မပွင့်တပွင့် ငြီးငြူသံများဒေါ်ဖောမူနှုတ်ဖျားကထွက်ပေါ်လာလေသည်။
ကျော်ဒင်လဲစိတ်ထလာသောကြောင့် ဆော်ကြီးရဲ ့နှုတ်ခမ်းအစုံကိုအနမ်းချွေပြစ်လိုက်တော့သည်။
အရက်နံများနံဟောင်နေသောပါးစပ်ကြီးနဲ ့ မိမိနှုတ်ခမ်းကိုအနမ်းခံလိုက်ရသောအချိန်တွင်ဒေါ်ဖောမူတော်တော်ရွံနေမိတာဖြစ်သည်။
ကျော်ဒင့်လျှာက သူ ့ပါးစပ်ထဲတိုးဝင်လာပြီး လျှာခြင်းပွတ်တိုက်လိုက်ချိန်မှာတော့ ရွံတဲ့စိတ်တွေပျောက်သွားမိသည်။
ဘယ်လိုဘဲစိတ်မပါသည်ဖြစ်စေ အထိအတွေ ့ကိုတုန် ့ပြန်တတ်သော ခန္တာကိုယ်သဘောကြောင့် စောက်ခေါင်းဝတွင်စောက်ရည်ကြည်များစိုရွှဲလာရ၏။
သူမ၏လက်များကိုဆွဲယူသွားပြီး လီးပေါ်သို ့တင်ပေးလိုက်သောအခါ...
"အခန်းထဲသွားရအောင်"
ဟူသော ဒေါ်ဖောမူ၏အသံက တိုးတိမ်စွာထွက်ပေါ်လာလေသည်။
အခန်းထဲမှာကုတင်လေးဘာလေးများရှိမလားလို ့လိုက်ဝင်သွားမိသော ကျော်ဒင်စိတ်ပျက်သွားရသည်။
ကြမ်းပေါ်မှာခင်းထားသောဖျာဟောင်းလေးနှင့်ညစ်ထပ်ထပ်ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးက ဆီးကြိုနေလေ၏။
ရွာဆိုတော့လဲရွာအလျှောက်ပေါ့လေလို ့တွေးပြီးတော့ ထိုအိပ်ယာလေးပေါ်ကိုဘဲ ပြစ်လှဲပြစ်လိုက်သည်။
ပက်လက်အိပ်နေသောကြောင့် မိုးပေါ်သို ့ထောင်မတ်နေသောကျော်ဒင်၏ လီးပြောင်းဖူးကြီးကိုကြည့်ရင်းဒေါ်ဖောမူကျောချမ်းမိသည်။
ခုနက ကိုင်မိလိုက်စဉ်က ခပ်မာမာ အစိလေးများကို စိတ်ဝင်စားမိသည်။
ကျော်ဒင်က လက်ယပ်လှမ်းခေါ်ပြီးထိုင်ခိုင်းနေသောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူဝင်ထိုင်လိုက်ရ၏။
"မှုတ်ပေး"
ဘာပြောတာလဲနားမလည်သောကြောင့်
"ရှင်" လို ့သာပြန်ပြောလိုက်မိသည်။
စိတ်ထဲမှာတော့ ပူလို ့လေနဲ ့မှုတ်ပေးခိုင်းတာများလားလို ့တွေးနေမိ၏။
"မှုတ်ပေးခိုင်းတာဗျ...ဒါလေးတောင်နားမလည်ဘူးလာ....ကျုပ်လီးကို ခင်ဗျားပါးစပ်ထဲထည့်ပြီးလိုးသလိုလုပ်ခိုင်းနေတာ"
မထည့်နိုင်၊ဘယ်လိုမှမထည့်နိုင်ပါ။
ဒီလိုကိစ္စမျိုးတွေကို တစ်ခါမှ မကြားဖူး၊မလုပ်ဖူးသော ဒေါ်ဖောမူ အနေနဲ ့ ဘယ်လိုမှလက်မခံနိုင်ဖြစ်နေမိသည်။
"ဟာ....ဒီအဖွားကြီးပြောနေတာမရဘူးလား"
တုန် ့ဆိုင်းတွေဝေနေသော ဒေါ်ဖောမူကို ကျော်ဒင်ဒေါသထွက်လာသောကြောင့်အော်ပြစ်လိုက်သည်။
ကျော်ဒင့်အော်သံကြောင့် အဖွားကြီးလန် ့သွားပြီး....
"ပ..ပါးစပ်နဲ ့တော့မလုပ်ပရစေနဲ ့ရှင်.....ကျန်တာကြိုက်သလိုလုပ်..."
"တိတ်စမ်း....အဖွားကြီး...ခင်ဗျားစောက်ပေါက်ကိုပိတ်...ကျုပ်လက်ပါမိတော့မယ်"
ဒေါ်ဖောမူတရှုံရှုံ ငိုနေသည်...
တအီအီငိုသံကကျော်ဒင့်ဒေါသကို မီးလောင်ရာလေပင့်လိုက်သလိုဖြစ်သွားစေ၏။
"ဖျန်း" ကနဲမြည်သံနဲ ့အတူ ဒေါ်ဖောမူ၏ ပါးတစ်ဖက်မှာ ပူကနဲခံစားလိုက်ရသည်။
ကျော်ဒင် လှဲနေရာမှထရပ်လိုက်ပြီး ဒေါ်ဖောမူရဲ ့ဆံပင်များကိုဆောင့်ဆွဲလိုက်သည်။
ငရဲတွေဘာတွေ ကျော်ဒင်နားမလည်။
သူနားလည်တာက သူ ့ဆန္ဒပြည့်ဖို ့သာ...
ဆံပင်ဆောင့်ဆွဲ ခံလိုက်ရသောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူမျက်နှာကမော့ထားသလိုဖြစ်နေပြီး ဒေါသကြောင့်ရော..အရက်ခိုးကြောင့်ပါ နီမြန်းနေသောကျော်ဒင့်မျက်နှာကြီးကို
ရွံရှာဖွယ်တွေ ့မြင်နေရ၏။
"ဒီမှာ..အဖွားကြီး...ကျုပ်ခိုင်းသလိုအေးဆေးလုပ်..မဟုတ်ရင် ခင်ဗျားရော..တစ်ရွာလုံးကိုရောမီးလောင်တိုက်သွင်းပြစ်မယ်"
ကျော်ဒင့်ရုပ်က တကယ်လုပ်မယ့်ပုံပေါ်နေသည်။
ဒေါ်ဖောမူရွေးစရာနှစ်လမ်းဘဲရှိသည်။
သူရော တစ်ရွာလုံးရော သေချင်သေ ဆက်ပြီးငြင်းဆန်နေမလား၊ဒါမှမဟုတ် ကျော်ဒင့်စိတ်တိုင်းကျ လိုက်ရောမလား.......
ဒေါ်ဖောမူစိတ်ထဲတွင် မြို ့ပေါ်ရောက်နေသော သမီးလေးကပေါ်လာသည်။
သမီးလေး....
စိတ်ကိုယတိပြတ် ဆုံးဖြတ်လိုက်မိ၏။
မဖြစ်..သူ.. သေလို ့မဖြစ်....။
တရွာလုံးကိုဂရုမစိုက်ဖူးဆိုရင်တောင် သမီးလေးအတွက် သူအသက်ရှင်နေချင်သည်။
"ကြောက်ပါပြီဆရာလေးရယ်....ကျမ ခိုင်းတဲ ့အတိုင်းလုပ်ပါ့မယ်"
ဒေါ်ဖောမူပြောပြီးပြီးချင်း ပါးစပ်ကိုအဆင်သင့် ဟထားပေးလိုက်မိ၏။
အဆမတန်ကြီးမားပြဲလန်နေသောလီးကြီးက...ဒေါ်ဖောမူနှုတ်ခမ်းများကို လာထိသောအခါ နွေးကနဲခံစားလိုက်ရသည်။
နှာခေါင်းဝကိုတိုးဝင်လာသော အနံ ့တမျိုးကလဲ အော်ဂလီဆန်စေသည်။
အသက်အောင့်ပြီးမျက်လုံးများမှိတ်ထားပြစ်လိုက်၏။
ကျော်ဒင် သူ ့လီးကြီးကိုဒေါ်ဖောမူပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး...
"ခင်ဗျားပါးစပ်ကြီးဘဲဟမထားနဲ ့...စုပ်..ကျုပ်လီးကို သကြားလုံးစုပ်သလိုစုပ်ပေး "
ဒေါ်ဖောမူစိတ်လျှော့ထားလိုက်ပြီဖြစ်၏။
အောင့်ထားသောအသက်ကို ဖြေးညင်းစွာပြန်လည်ရှူရှိုက်ရင်း ပါးစပ်ထဲတွင်မဆန် ့မပြဲဖြစ်နေသောကျော်ဒင်၏လီးကြီးအားစုပ်ပေးလိုက်လေသည်။
ငံကျိကျိ အရသာကြောင့် ရင်ထဲမှလှိုက်ခါ ပျို ့တက်လာ၏။
ကျော်ဒင်ကတော့ အရသာတွေ ့နေသည်...။
လီးကြီးကို ရွံရှာစွာစုပ်နေသောဒေါ်ဖောမူ ကိုမြင်နေရတာကိုက ကျော်ဒင့်အတွက် အရသာ.....
တစ်ခါမှလီးမစုပ်ဖူးသော ပါးစပ်ကြီးက ငါ့လီးကိုစုပ်နေတာပါလား လို ့တွေးရင် ပိုပြီး ဖီး(လ်)တက်သည်။
ဖီး(လ်)အတက်လွန်ပြီး ပီးချင်လာသောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူဆံပင်များကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ ့ကိုင်ဆွဲပြီး စောက်ဖုတ်ကိုလိုးသလိုအားရပါးရလိုးညှောင့်ပြစ်လိုက်သောအခါ....
ပူနွေးစေးပျစ်သော လရည်များကဒေါ်ဖောမူ၏လည်ချောင်းထဲထိတိုင်တိုးဝင်သွားကြလေသည်။
ကျော်ဒင်တအားလိုးဆောင့်သောကြောင့် ပျို ့အန်နေမိသောဒေါ်ဖောမူမှာလည်ချောင်းထဲသို ့စီးဝင်သွားသောလရည်များကြောင့် ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်ဘဲအန်ချလိုက်မိသည်။
လီးကြီး ပါးစပ်ထဲကမကျွတ်မီ အန်လိုက်မိသောကြောင့် ကျော်ဒင့်လီးမှာလဲ အန်ဖတ်များပေကျံသွားရ၏။
"တောက်...စောက်အဖွားကြီး...ခင်ဗျားဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ"
ဒီလောက်လိုက်လျောလာပြီးမှ ကျော်ဒင်ဒေါသထွက်လာဦးမည်ကို စိုးရိမ်စွာနှင့် ဒေါ်ဖောမူပြာပြာသလဲတောင်းပန်လိုက်မိသည်။
"တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်..ကျမ..မထိန်းနိုင်တော့လို ့အန်လိုက်မိတာပါ"
"ခင်ဗျားကြီးမထိန်းနိုင်တာကအရေးမကြီးဘူး...ဒီမှာ..ပေကုန်ပြီ"
"ကျမပြန်သုတ်ပေးပမယ်"
တောင်းတောင်းပန်ပန်ဖြင့် လီးကြီးကိုပြန်သုတ်ပေးရန်...ဟိုဒီကြည့်မိတော့ သူကြီးရဲ ့ပုဆိုးဟောင်းတစ်ထည်ကိုတွေ ့ရသည်။
ပုဆိုးကိုလှမ်းယူလိုက်သောအချိန်တွင်...
"နေဦး....ဘယ်သူကခင်ဗျားကို ပုဆိုးနဲ ့သုတ်ခိုင်းလို ့လဲ"
ဟူသော ကျော်ဒင်၏အသံကြောင့် ဒေါ်ဖောမူမော့ကြည့်လာသည်။
"လာ..ဒီနားကို..သေချာနားထောင်၊ကျုပ်လီးမှာပေနေတာတွေရော ဖျာပေါ်ကဟာတွေရော ခင်ဗျား ပါးစပ်နဲ ့့ပြန်လျက်ပြီးရှင်း"
"ရှင်"
"ဘာလဲ..နားမလည်တာလား၊မလုပ်ချင်တဲ့သဘောလား"
"ဟုတ်ကဲ့..နားလည်ပါတယ်...ဆရာလေးခိုင်းသလိုလုပ်ပါ့မယ်"
အစတုန်းကတော့ ကျော်ဒင့်အနေဖြင့် ဒေါ်ဖောမူအပေါ်တွင် အခုလိုဆက်ဆံဖို ့စိတ်ကူးမရှိ။
ဆော်ကြီးက နဲနဲဂလန်ကဆန်လုပ်ချင်နေသောကြောင့် ကျောင်းမှန်းကန်မှန်း သိအောင် ဖြဲလိုက်ခြင်းသာဖြစ်သည်။
ဆော်ကြီး ကြောက်သွားမှန်းသိရတော့ ပိုပြီး ဖြဲချင်လာသည်။
ယက္ခုလို အထက်စီးကဆက်ဆံရတာကိုဘဲ အရသာတွေ ့နေမိ၏။
ဒီဂွင်က သူ ့ဖာသာသူ ဝင်လာခြင်းဖြစ်သည်။
ကျန်တာတွေဘာမှစိတ်မဝင်စား၊သူစိတ်ဝင်စားတာက ဖီး(လ်)ရှိရှိနဲ ့ ဒီညကိုကုန်လွန်ပြစ်လိုက်ရန်သာ....
ဒေါ်နော်ဖောမူ အတွက်ကတော့ ငရဲကျနေရသလိုပင်...
ငရဲက ဒီလောက်ဆိုးချင်မှဆိုးလိမ့်မည် ဟုသာထင်နေမိ၏။
ခုလဲအန်ထားမိသည်များကို ပါးစပ်နဲ ့ သုတ်သင်ရှင်းလင်းရမည်တဲ့.........
အရင် ဘဝ၊ဘဝတွေက ဝဋ်ကျွေးများကို ဆပ်နေရတာလို ့ ဘဘောထားယုံအပြင်ဘာများတတ်နိုင်ဦးမည်နည်း။
ကျော်ဒင့်လီးကြီးကိုလျှာနဲ ့ရက်ပြီး သန် ့ရှင်းပေးနေရ၏။
တချီပီးသွားသော်လဲ ပြန်သေးမသွားသောလီးကြီးကိုမြင်ရတော့ ဒေါ်ဖောမူအံသြနေသည်။
ခုနက မျက်စိစုံမှိတ်ကာ မှုတ်ပေးလိုက်မိသောကြောင့် လီးကြီးကို မမြင်ခဲ့ရ။
လီးကြီးကိုသေချာ မကြည့်ချင် လောက်အောင်ခံစားချက်များဆို ့နင့်နေ၍လဲမကြည့်ခဲ့တာဖြစ်သည်။
ခုတော့တွေ ့နေရပြီ။
မိန်းမပီပီ စူးစမ်းချင်စိတ်လေးကလဲဝင်လာသည်။
လီးတံကြီးက ရှည်လျှားထွားကြိုင်းလွန်းလှ၏။
ဒါကြီးက သူ ့လည်ချောင်းထဲရောက်လုအောင်ဝင်ပြီးသွားတာကို စဉ်းစားလိုက်မိတော့ကြက်သီးများဖျန်းကနဲထမိသည်။
လိင်တံပတ်လည်ရှိ ဘုသီးလေးများကိုလျှာနဲ ့ရက်နေမိရင်းမှ ဒစ်ဂေါင်းကြီးကို ငုံကြည့်ချင်စိတ်ပေါက်လာသောကြောင့်ကိုယ့်ကိုကိုယ် အံသြသွားမိရပြန်သည်။
ခုနက ဘာခံစားချက်မှမရှိတော့သလိုဖြစ်နေသောကြောင့် မသိသာသော်လဲ ခုကျတော့စောက်ခေါင်းဝတွင်စိုစွတ်စွတ်ဖြစ်လာတာကို သိနေမိပြန်သည်။
လီးတခုလုံးပြောင်စင်အောင်ရက်ပေးပြီးသောအခါမှ လရည်များ၊အန်ဖတ်များကို သူမ မရွံ မရှာမျိုချပြစ်လိုက်ပြီးနေကြောင်း အသိဝင်လာ၏။
ဒေါ်ဖောမူ မိမိကိုယ်မိမိ တခြားကမ္ဘာထဲရောက်နေသလားထင်မိသည်။
သူ က သူမဟုတ်ဖဲ တခြားလူတစ်ယောက်ဖြစ်နေသလို ခံစားနေရသည်။
ဖျာပေါ်မှ အညစ်အကြေးများကိုကုန်းရက်မလို ့လုပ်မိချိန်မှာ ကျော်ဒင့်ဆီက ဆက်မလုပ်ဖဲ ပုဆိုးနဲ ့သာသုတ်ပြစ်လိုက်ဟူသော အမိန် ့ပေးသံကြားရသည်။
သခင်ကိုအလိုက်သိရိုကျိူးသော တရိစ္ဆာန်တကောင် ပမာပြုမူနေမိရင်း "ငါရူးများ ရုးသွားတာလား"ဟု ဒေါ်ဖောမူတွေးလိုက်မိပြန်သည်။
ပြောင်းလဲသွားသောဒေါ်ဖောမူကိုကြည့်ပြီးကျော်ဒင်သဘောကျနေ၏။
စိတ်လိုလက်ရပါးရိုက်လိုက်မိခြင်းကိုစိတ်မကောင်းမိသလိုဖြစ်သွားသည်။
ဖျာပေါ်ကအညစ်အကြေးများကို ကုန်းသုတ်နေသည့်ဆော်ကြီးကိုငုံကြည့်ရင်းဆော်ကြီးဘေးမှာထိုင်ချလိုက်သည်။
"ရပြီ...ထားလိုက်တော့....လာဒီမှာအိပ်လိုက်"
"ဟုတ်ကဲ့"
ပက်လက်အနေအထားနဲ ့ဖြစ်နေသော ဒေါ်ဖောမူကို ကျော်ဒင်အရသာခံပြီးကြည့်နေမိသည်။
အသားအရည်ကဖြူဖွေးနေ၏။
နို ့ကြီးနှစ်လုံးက ကြီးမားသောကြောင့် ဘေးတဖက်စီသို ့တွဲကျနေသည်။
အဆီနဲနဲရှိသောကြောင့် ဗိုက်ခေါက်ကစူပုံ ့ပုံ ့လေးဖြစ်နေသော်လဲ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်ကြီးတော့မဟုတ်လှ..။
ထူထဲမဲမှောင်နေသောစောက်မွှေးများကဆီးခုံတခုလုံးကိုဖုံးအုပ်ထား၏။
စောက်ပတ်ကြီးကရော....
ဟုတ်သည်...ခုထိ ဒေါ်ဖောမူရဲ ့စောက်ပတ်ကြီးကိုမမြင်ရသေးတာ ကျော်ဒင် သတိရသွားသည်...။
သူမတကိုယ်လုံးကိုစေ့စေ့စပ်စပ်ကြည့်နေသောကျော်ဒင်ကြောင့် ဒေါ်ဖောမူစိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။
စိတ်ကိုဖြစ်ချင်တာဖြစ်တော့ဆိုကာ လွှတ်ပေးထားလိုက်ပြီဖြစ်သောကြောင့်
ကျော်ဒင့် အကြည့်များအောက်မှာ ဒေါ်ဖောမူတစ်ယောက် ရင်ဖိုနေမိခြင်းဖြစ်ပေသည်။
အဖုအထစ်များနဲ ့လီးကြီးက သူမစောက်ဖုတ်ထဲကိုဝင်လာရင် ဘယ်လိုများနေမလဲ၊နာတော့တော်တော်နာလိမ့်မယ်ထင်တယ်လို ့တွေးရင်း ဆန္ဒမီးကသူမတကိုယ်လုံးလောင်မြိုက်နေတော့၏။
"ခေါင်းအုန်းနှစ်လုံးကိုထပ်ပြီးတော့ခါးအောက်မှာခုလိုက်"
ကျော်ဒင့်စကားသံကြားလိုက်ရတော့..... ဒီကောင်သူ ့လီးကြီးနဲ ့လိုးတော့မယ်ထင်ပြီး ဒေါ်ဖောမူရင်ထဲလှိုက်ဖိုတုန်ယင်သွားမိပြန်ပါသည်။
သူ ့ယောက်ကျား သူကြီးနဲ ့ကာမဆက်ဆံစဉ်ကလဲ ခုလိုဘဲခိုင်းဘူးသည်မို ့ခေါင်းအုန်းများယူကာတင်ပါးအောက်တွင်ထားပေးလိုက်၏။
ဆော်ကြီးကိုလိုက်ကြည့်နေမိရင်း ဆော်ကြီးစိတ်လာနေပြီဆိုတာကို ကျော်ဒင်သိလိုက်သည်။
ခေါင်းအုန်းခုထားသောကြောင့်နဂိုကြီးမားသောတင်သားစိုင်ကြီးများကကားထွက်နေ၏။
စောက်ဖုတ်ကြီးကိုသေချာကြည့်လိုက်သည်။
ဲဖြူသောအသားအရည်ကြောင့်လားတော့မသိ...
စောက်ဖုတ်ကြီးကနီညိုရောင်သန်းနေတာတွေ ့လိုက်ရသည်။
ကလေးမွေးဖူးသောစောက်ခေါင်းဝက အနည်းငယ်ကျယ်နေပြီး စောက်ခေါင်းဝမှာစိုနေကြောင်းတွေ ့လိုက်ရ၏။
ဘေးတစ်ဖက်ဆီမှာကပ်နေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများ၏အထက်နားဆီမှာ တင်းပြောင်ထောင်တက်နေသောစောက်စိလေးကိုတွေးလိုက်ရတော့....ကျော်ဒင်တော်တော်သဘောကျသွားသည်။
ဒါလေးကမိန်းမများရဲ ့အရသာဖူးလေးမှန်း ကျော်ဒင်ကောင်းကောင်းသိနေသည်...။
ရမ္မက်ဇောများထလာသောကြောင့် စောက်စိလေးကို လျှာနဲ့ထိုးကလော်ပြစ်လိုက်သည်။
ဒီလိုလုပ်လာလိမ့်မယ်လို ့ ဘယ်လိုမှထင်မှတ်မထားသော ဒေါ်ဖောမူကတော့အံသြပြီးရင်း အံသြနေမိတော့၏။
"မလုပ်ပါနဲ ့ဆရာလေးရယ်...ငရဲ ငအုံတွေကြီးနေပမယ်"
ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်သည်။
ဒေါ်ဖောမူလို လေးဆယ်ကျော်အရွယ် တောသူတစ်ယောက်အဖို ့ စောက်ပတ်တို ့ လီးတို ့ဆိုတာယုတ်ညံသောကြောင့် ပါးစပ်နဲ ့ ဘယ်လိုမှ ဟပ်စပ်လို ့မရ...
ခုတော့.....မကြုံဘူးတာတွေကြုံ၊မလုပ်ဖူးတာတွေ လုပ်နေရ တော့ သူ ့အတွက် အဆန်းကြီးတွေဖြစ်နေလေသည်။
ဒေါ်ဖောမူစကားကို အရေးမလုပ်ဖဲ ကျော်ဒင်က သူ ့ရှေ ့မှာရှိနေသောစောက်ဖုတ်ကြီးကိုဘဲ မဲနေမိသည်။
ဆော်ကြီးက အမှုတ်မခံဖူးမှန်း သိသာလှ၏။
စောက်စိကို လျှာနဲ ့ထိုးကလော်လိုက်တော ့ တွန် ့ကနဲဖြစ်သွားတာတွေ ့လိုက်ရသည်..။
ငရဲကြီးမယ်ဆိုလား..ကြားလိုက်မိသော်လဲ ကျော်ဒင်ဂရုစိုက်မနေတော့ဘဲ ဘာဂျာဆက်ဆွဲနေလိုက်သည်..။
စောက်ခေါင်းဝတွင်းကို လျှာထိုးသွင်းပေးလိုက်တော့ ဒေါ်ဖောမူ ညည်းငြူစပြုလာသည်။
စောက်စိကို ရှေ ့သွားများနဲ ့မနာမကြင်လေးကိုက်ပေးလိုက်သောအခါမှာတော့ အသဲခိုက်သွားသောကြောင့် အသံများထွက်လို ့ပင်ညည်းငြူလာပါတော့သည်။
"အား...ရှီး...ကျွတ်...ကျွတ်...ကျွတ်..."
ညည်းငြူသံကြောင့် ကျော်ဒင်မော့ကြည့်လိုက်တော့ နို ့အုံကြီးနှစ်လုံးကို သူ ့ဖာသာသူဖျစ်ညှစ်ပွတ်သပ်ရင်း ကာမဆိပ်တက်နေသော ဒေါ်ဖောမူကိုတွေ ့လိုက်ရ၏။
သူလိုချင်တာလဲ ဒါကိုဘဲဖြစ်သည်။
ကြောက်ကြောက်နဲ ့စိတ်မပါဘဲ အလိုးခံနေသော မိန်းမမျိုးကို သူမလိုးချင်....
အရသာမရှိဘူးလို ့ထင်သည်။
စိတ်ရောကိုယ်ပါ ပါမှ လိုးရတဲ့သူရော၊ခံရတဲ့သူရော အရသာကောင်းကောင်းခံစားနိုင်သည်။
ဆော်ကြီးကတော့ ဖီး(လ်)တက်နေလေပြီ..။
ဒီ့ထက်လာအောင်လုပ်နေစရာမလိုတော့သော်လဲ စောက်ဖုတ်ကြီးအား ဘာဂျာဆွဲနေရတာကို ကျော်ဒင်အရသာတွေ ့နေမိသောကြောင့်
နောက်ထပ်တခါ ထပ်ဂျာပေးလိုက်သည်။
ဆော်ကြီးထွန် ့ထွန် ့လူးလေ ကျော်ဒင်အရသာတွေ ့လေဖြစ်နေ၏။
စောက်စိကို လျှာနဲ ့ပွတ်ဆွဲခံရတာ ဒီလောက်အရသာရှိမှန်းဒေါ်ဖောမူ အစကမသိခဲ ့...
အသဲတွေအူတွေဗျောင်းဆန်အောင်ခံစားနေရသည်။
ကြာတော့ စောက်စိနဲ ့လျှာ ထိမှာကိုတောင်လန် ့သလိုဖြစ်လာ၏။
စောက်ခေါင်းတွင်းမှာလဲ ပွစိပွစိနဲ ့ ယားသလိုလိုကြီးဖြစ်မိသည်။
လီးကိုတောင်းတမိနေပြီဆိုတာဒေါ်ဖောမူ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်သိနေသည်။
လိုးပါတော့....ကျမစောက်ပတ်ကြီးထဲကို လီးကြီးထည့်ပြီးအားရပါးရ လိုးပေးစမ်းပါ လို ့အရှက်မဲ့စွာတောင်းဆိုလိုက်ချင်သည်။
ဆော်ကြီးကော့ကန်တက်လာထဲက အလိုးခံချင်နေပြီဆိုတာကျော်ဒင်သိပါသည်။
တမင်ကို စောက်ခေါင်းထဲသို ့ လက်နဲ ့ပင်မထိုးခဲ့..။
ဒီလိုဆက်လုပ်ပေးနေရင်ဆော်ကြီး ပီးတော့မယ်မှန်းသိသောကြောင့် စောက်ပတ်နဲ ့မျက်နှာ ခွာလိုက်၏။
ဆော်ကြီး ဆန် ့တငင်ငင်ဖြစ်သွားအောင် လုပ်လိုက်တာဖြစ်သည်။
ဒါမှ သူလိုးတဲ့အခါ တုန် ့ပြန်မှုကောင်းကောင်းခံစားရလိမ့်မည်။
အရမ်းအလိုးခံချင်နေချိန်တွင် အလိုးခံလိုက်ရသောမိန်းမ၏ ခန္တာကိုယ်က အလိုအလျှောက် တုန် ့ပြန်တတ်တယ်ဆိုတာကို အတွေ ့အကြုံအရ ကျော်ဒင်သိသည်။
သူရပ်လိုက်တာတောင်ဆော်ကြီးက သူ ့အဖုတ်ကို သူပွတ်ရင်း ဖီး(လ်) ဆက်တက်နေ၏။
ဒီအချိန်မှာ ရှက်တာတွေ၊ကြောက်တာတွေ အဝေးသို ့ပြေးလေပြီ..။
ကျော်ဒင် သူ ့ငပဲကြီးကိုကိုင်ပြီး ဆော်ကြီးရဲ ့စောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့လိုက်သည်။
စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်နေသောဒေါ်ဖောမူ၏လက်ကို ပူနွေးနွေးကြီးလာထိသောကြောင့် လီးကြီးမှန်းသိလိုက်ရသည်။
နဂိုထဲက အရမ်းခံချင်နေပြီမို ့ အလိုက်သိစွာဘဲ လီးကြီးကိုကိုင်၍ စောက်ခေါင်းဝတွင်တေ့ပေးလိုက်မိသည်။
စောက်ခေါင်းထဲသို ့တရစ်ရစ်တိုးဝင်လာသောလီး၏ အတွေ ့ကိုဘယ်လိုမှအောင့်မခံနိုင်သောကြောင့် "ဟင့်" ကနဲ ညည်းမိသွားရ၏။
လီးမှာပါသည့် အဖုအထစ်များက စောက်ခေါင်းနံရံကိုပွတ်တိုက်တိုးဝင်နေသောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူ အရသာတမျိုးခံစားနေရသည်။
လုံးပတ်ကတော်တော်ကြီးတယ်ဆိုနိုင်သော်လဲ ဒေါ်ဖောမူက ကလေးမွေးထားဖူးသောကြောင့် ခံနိုင်ရည်ရှိနေသည်...။
ွဒါတောင်မှ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ပြည့်ကြပ်နေ၏။
ဒေါ်ဖောမူ သူ ့ဖာသာသူပင်မသိဘဲ ကော့ကော့ပေးနေမိသည်။
ကျော်ဒင်က တဖြေးဖြေးချင်း ချော့သွင်းပေနေတာဖြစ်သည်။
တခါထဲ စွတ်ထည့်လိုက်ရင် အဖွားကြီး လာနေသော ဖီး(လ်)လေးပင်ပျောက်သွားနိုင်သည်။
ခုတော့ သူကတောင်အောက်ကနေပြီးကော့ကော့ပေးနေ၏။
လီးကတဝက်လောက်ပဲဝင်သေးသည်။
ဆက်မသွင်းသေးဘဲ တဝက်လောက်နဲ ့လိုးပေးနေလိုက်၏။
ဒေါ်ဖောမူ၏လက်များက ကျော်ဒင့်ကိုဖက်တွယ်လာသည်..။
အဖွားကြီးရဲ ့ကြီးမားထွားကြိုင်းသောနို ့အုံကြီးအား ကျော်ဒင်တအားညှစ်ခြေပေးလိုက်၏။
အင်းးး ကနဲသက်ပြင်းကိုရှူထုတ်လိုက်သည်မှလွဲ၍ ဒေါ်ဖောမူတုန် ့ပြန်မှုကအေးဆေးသည်..။
နာရကောင်းမှန်းတောင်မသိတော့နိုင်အောင် ကာမစိတ်က အထွဋ်ထိပ်ရောက်နေပြီထင်သည်...။
အခြေအနေကောင်းနေသောကြောင့် ကျော်ဒင်လဲ ဒေါ်ဖောမူ၏ ညိုမွဲမွဲနို ့သီးခေါင်နှစ်ခုကိုအားစိုက်ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက်ထဲ ရှည်လျားလွန်းလှသောလီးကြီးကိုစောက်ခေါင်းတွင်းသို ့လီးတဆုံးထိုးသွင်းပြစ်လိုက်လေသည်။
"အောင်မလေးသေပါပြီတော်"
နာကြင်လွန်းလှသောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူအော်ဟစ်လိုက်မိသည်။
ရင်ဝထိတိုင်အောင်အောင့်တက်သွားသောဝေဒနာကဆိုးဝါးလှ၏။
ဒီလီးကြီးနဲ ့အလိုးခံရရင် နာမှာကို သိသော်လဲ ခုလောက်နာကြင်လိမ့်မယ်တော့လို ့ထင်မထားခဲ့ပေ....
နို ့သီးခေါင်းကလဲနာသည်။
စောက်ခေါင်းထဲမှာလဲနာသည်။
နာကြင်မှုဝေဒနာကိုဘယ်လိုခံရခက်သည်ဘဲပြောစေ လီးတံကြီးက စောက်ပတ်ထဲမှာရှိနေသောကြောင့် ကာမအရသာကတော့ရှိနေဆဲပင်....
ကျော်ဒင်ကလဲနပ်သည်။
လီးတဆုံးဝင်သွားပြီဆိုပြီး ဆက်လိုးမနေဘဲ စောက်ဖုတ်ထဲလီးကြီးစိမ်ထားရက်နှင့် ဒေါ်ဖောမူ၏နို ့ကြီးအား ကုန်းစို ့ပေးလိုက်၏။
နို ့ကြီးတဖက်ကိုတအားစို ့နေရင်း လက်တဖက်က နောက်ထပ်နို ့အုံကြီးတခုကိုဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။
နို ့သီးခေါင်းလေးကို တချက်ချက် သွားနဲ ့ခပ်ဖွဖွဖိကိုက်ပေးလို်က်ချိန်တွင် ဆော်ကြီးဆီကညည်းငြူသံများပြန်လည်ထွက်ပေါ်လာသည်။
ခုတစ်ကြိမ်မှာတော့ နာလို ့ ညည်းငြူနေခြင်းမဟုတ်မှန်း သိနေသည်။
နာလဲနာ ကောင်းလဲကောင်းဆိုတော့ နာကောင်းကြီးလို ့ဘဲပြောရလိမ့်မည်ထင်သည်။
ဒေါ်ဖောမူ နာကောင်းကြီးဖြစ်နေ၏။
စောက်ဖုတ်ထဲမှ မရိုးမရွခံစားနေရသည်..။
နာလဲနာပါစေတော့ အလိုးခံချင်နေပြန်သည်။
"အင်း....အင်း....အီး....ရှီး...လုပ်ပါ..လုပ်ပါတော့...လိုးလိုက်စမ်းပါ...အား..ရှီး"
ဒီညတော့ ဒေါ်ဖောမူအတွက် ထူးဆန်းတာတွေဘဲ ကြုံနေရသည်၏။
သူ ့ပါးစပ်က ဒီလိုစကားမျိုးတွေ ဘယ်ကဘယ်လိုထွက်သွားတာလဲ ဆိုတာကိုနားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်နေရသည်။
အရှက်အကြောက်တွေ ဘယ်ဆီမှာကွယ်ပျောက်ကုန်ပြီလဲ.......။
ရမ္မက်ကကြီးစိုးသွားလေပြီ။
ကျော်ဒင် သူ ့လီးကြီးကို ခပ်ဖြေးဖြေးဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အသာအယာဘဲညှောင့်ပေးနေလိုက်သည်။
အချက်ပေါင်းသုံးလေးဆယ်လောက်ဖြစ်လာတော့ အားမရတော့ဘဲခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးတော့၏။
နာကောင်းအရသာကိုဒေါ်ဖောမူသဘောကျမိသလိုဖြစ်နေလေပြီ။
ဆောင့်ချက်ကပြင်းထန်လွန်းသောကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲမှ လေများပါအန်ထွက်လာသည်။
တဖွတ်ဖွတ်၊တဗွတ်ဗွတ် အသံများ...
တအင်းအင်း၊တအားအား အော်ညည်းသံများက ဆူညံစွာထွက်ပေါ်နေလေသည်။
ဒေါ်ဖောမူမှာ ဘယ်နှချီပီးသွားမှန်းပင်မမှတ်မိတော့.....
ကျော်ဒင်လဲပီးချင်လာသည်။
တောင့်ထားသောကြွက်သားများကို ဖြေလျှော့ပေးလိုက်၏။
သုတ်ရည်ပူများ ပန်းထွက်လာကြသည်။
နှစ်ယောက်လုံး မောဟိုက်စွာဖြင့် နားနေလိုက်ကြသည်။
"အမိုး....ဘယ်လိုလဲ...ကောင်းလား"
ဒေါ်ဖောမူဘာမှပြန်မဖြေ။
မောနေတာရော၊ဖြေရခက်တာရောကြောင့့်ဖြစ်၏။
မကောင်းဘူးလို ့ဖြေလိုက်လျှင် ကျော်ဒင်ဒေါသထွက်မည်...ကောင်းတယ်လို ့ဖြေရအောင်ကလဲ ပါးစပ်ကပြောမထွက်...။
"လေးဘက်ထောက်ပေးဗျာ"
အမောမှမပြေသေးခင် လေးဘက်ထောက်ခိုင်းလာသည်။
တော်တော်ဆိုးတဲ့ကောင်လို ့သာတွေးဖြစ်တော့သည်။
လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်ရ၏။
"ရှေ ့ကလက်တွေကိုထောက်မထားနဲ ့...ရော့ခေါင်းအုန်းယူလိုက်...မျက်နှာကိုခေါင်းအုန်းပေါ်မှောက်ပြီး ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ထား"
ဆော်ကြီးကမလုပ်တတ်သောကြောင့် ကျော်ဒင်ကိုယ်တိုင် လိုသလို ပုံစံချပေးလိုက်သည်။
အနေအထားကတော့ မိုက်သွားပြီဟု ကျော်ဒင်သဘောကျနေသည်။
တစ်ချီပီးထားသောကြောင့် ကျနေသောလီးကြီးကို ကို ့ဖာသာဘဲနှိးဆွလိုက်ရ၏။
စိတ်လောကြီးပြီး ဆော်ကြီးကို ပုံစံချထားမိသောကြောင့် မှုတ်ခိုင်းဖို ့မေ့ သွားသည်။
သိပ်တောင်မဆွလိုက်ရ....၊လီးကြီးကပြန်လည်တင်းမတ်လာသည်။
ဖင်ဘူတောင်းထောင်နေသော ရာဝင်အိုးကြီးကို မြင်နေရသောကြောင့် ရမ္မက်စိတ်ပြန်ကြွလာခြင်းပင်.....
စောက်ဖုတ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ စောက်ရည်များ၊လရည်များနှင့် ပေပွနေသောကြောင့် ပုဆိုးဆွဲယူပြီးသုတ်ပေးလိုက်ရသည်။
ကြီးမားသောတင်သားစိုင်ကြီးများက ဖြူဖွေးပြီး ကားထွက်နေသည်။
ဖင်ဘူးတောင်းအနေအထားကြောင့် တင်သားဖွေးဖွေးကြီးများကြားမှ စောက်ပတ်ညိုညိုကြီးကပြူတစ်ပြူတစ်လုပ်နေ၏။
"ဖျန်း..ဖျန်း.."
"အမေ့....အား....နာတယ်တော့"
ကြည့်နေရင်းက စိတ်ထန်လာသောကြောင့် တင်သားကြီးများကို တစ်ချက်စီ ခပ်စပ်စပ်လေး ရိုက်ပြစ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။
မထင်မှတ်ဖဲ အရိုက်ခံလိုက်ရသောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူလန် ့ပြီးယောင်အော်လိုက်မိသည်။
ဖင်ဘူးတောင်းထောင်နေရာမှလဲ လဲကျသွားရ၏။
ဒေါ်ဖောမူအဖြစ်ကို ကြည့်ရင်း တဟီးဟီးနဲ ့ ကျော်ဒင်သဘောကျနေသည်။
"ခုနကလို ဖင်ဘူးတောင်းပြန်ထောင်လိုက်...ဒီတခါလဲကျသွားရင် ပိုနာမယ်"
ကျော်ဒင့် စကားက နောက်တခါရိုက်ဦးမယ့်သဘော ဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်ဖောမူနားလည်သည်။
နားမလည်တာက ဘာဖြစ်လို ့ဒီလိုရိုက်တာလဲ၊ဒီလိုရိုက် ရလို ့ကျော်ဒင် ဘာအရသာရှိလို ့လဲဆိုတာဘဲဖြစ်သည်..။
သူ ့အနေနဲ ့ကတော့ ရိုက်ခံရလျှင် နာသည် ဆိုတာဘဲသိ၏။
ဒီညတော့ ကျော်ဒင့် စိတ်တိုင်းကျနေလိုက်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားပြီးဖြစ်သောကြောင့် ကျော်ဒင်လိုချင်သည့် ပုံစံအတိုင်းနေပေးလိုက်သည်။
ချက်ချင်း ထပ်ရိုက်လိမ့်မယ်လို ့စိတ်ထဲထင်မိသော်လဲ ကျော်ဒင်ကချက်ချင်းထပ်မရိုက်ဖဲ တင်သားများကိုပွတ်ပေးနေပြန်သည်။
လက်က တခါတခါ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလာထိသောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူ အရသာရှိလာပြီဖြစ်သည်။
"ပုံစံမပျက်စေနဲ ့နော်....ပျက်ရင်ဒီ့ထက်ပိုနာမယ်"
ဟိုပွတ်ဒီပွတ်လုပ်နေရင်းမှ ဒုတိယအကြိမ်မြောက် ထပ်မံသတိပေးသံထွက်ပေါ်လာ၏။
ရိုက်တော့မလားဟု ဒေါ်ဖောမူစိတ်ထဲထင်မိသောကြောင့် ရိုက်ချက်ကျလာမည့် အချိန်ကို အသဲတထိတ်ထိတ်နဲ ့စောင့်နေမိသည်။
အနည်းငယ်ကြာသောအချိန်ထိ ရိုက်မလာသေးဘဲ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပွတ်လိုက်၊တင်ပါးကြီးကိုညှစ်ခြေလိုက်သာလုပ်နေသည်။
ဒေါ်ဖောမူ စိတ်ထဲမှာ ဟှာတာတာကြီးလိုဖြစ်မိ၏။
သူ ့သဘောအရဆိုရင် မြန်မြန်ရိုက်၊မြန်မြန်နာ ပြီးသွားစေချင်သည်။
ကျော်ဒင်ကတော့ တမင်ကိုဘဲ ဒီလိုဖြစ်အောင်လုပ်နေခြင်းဖြစ်ပါသည်။
ခုလိုလုပ်နေရတာကိုက သူ ့ဆန္ဒကို ကြွစေသည်။
တင်သားဖြူဖြူကြီးများပေါ်မှ နီနီရဲရဲလက်ငါးချောင်းရာကြီးများက သူ ့ရမ္မက်မီး၏လောင်စာများသာဖြစ်၏။
ဒီတခေါက် ဒီရွာကို လာထဲကကျော်ဒင့်မှာအစီအစဉ်ရှိပြီးသား.......
ဒေါ်ဖောမူက ကံဆိုးသွားခြင်းဖြစ်သည်။
ကျော်ဒင် ခုလိုလုပ်ရန် စိတ်ကူးထားတာက ဒေါ်ဖောမူကိုမဟုတ်....
ဒီရွာမှာညအိပ်ရင် သူ ့နဲ ့အိပ်နေကြ မြရှင်ကိုလုပ်ကြည့်ရန်ဖြစ်သည်။
ဒီလိုကိစ္စတွေကို တစ်ဖက်ကမ်းကူးစဉ်က သိဘူးကြားဖူးလာခြင်းဖြစ်၏။
အဲဒီထဲက စမ်းကြည့်ဖို ့ကျော်ဒင်တွေးထားခြင်းပင်...
အခုသူ ့ရှေ ့မှာ သူကြီးကတော် နော်ဖောမူ ဆိုသောအမျိုးသမီးကြီးရှိနေသည်။
ရှိတာမှ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်နဲ ့ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ရက် အနေအထား....
တစ်ချီလိုးပြီးသား၊ ဦးချိုးထားပြီးသားမို ့ ကျိုးကျိုးနွံနွံ ဖြစ်နေပြီးသား...။
စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်နေရင်း စောက်ဖုတ်ထဲသို ့ လက်နှစ်ချောင်းထိုးသွင်းပေးလိုက်သည်။
"အင် ့"ကနဲအသံထွက်လာပြီး ဒေါ်ဖောမူ၏ခါးက ကုံးတက်လာသောကြောင့် လက်တစ်ဖက်နဲ ့ပြန်ပီးဖိချပေးလိုက်ရ၏။
စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ ့ လိုးပေးနေသောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူဖီး(လ်)တက်လာပြန်သည်။
လက်ကိုအသာပြန်ထုတ်ပြီး လီးကြီးထိုးသွင်းကာ ညှောင့်ပေးလိုက်တော့ ညည်းသံက စိပ်လာ၏။
လီးတစ်ဆုံးဝင်ထွက်နေသော်လဲ ပထမအကြိမ်ကလို အော်ဟစ်ညည်းငြူခြင်းမရှိတော ့သောကြောင့် ဒီဆော်ကြီးခံနိုင်လာပြီဘဲဟု ကျော်ဒင်တွေးမိသည်။
ဆယ့်လေးငါးချက်လောက် လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး လီးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆွဲထုတ်ပြစ်လိုက်၏။
လီးကြီးတာရော၊ဂေါ်လီများကြောင့် ပါစောက်ပတ်အတွင်းသားများ အပြင်ထိထွက်ပါသွားသလို ဒေါ်ဖောမူခံစားလိုက်ရသည်။
ဒေါ်ဖောမူ အတွက် နတ်ပြည်ရောက်လိုက်၊ငရဲရောက်လိုက် ဆိုသလိုဖြစ်နေရ၏။
"ဖြောင်း"
ဖြောင်းကနဲတောင် မြည်သွားသည်။
မထင်မှတ်ထားချိန်ကျမှ အရိုက်ခံလိုက်ရ၏။
စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို တည့်တည့်မတ်မတ်ရိုက်ပြစ်လိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။
အော်သံတောင်မထွက်နိုင်ဘဲ ဒေါ်ဖောမူ မှောက်ကျသွားရသည်။
နာကြင်မှုကဆိုးရွားလွန်းလှ၏။
ဘာအငြိုးနဲ ့နှိပ်စက်နေသည်မသိ....
မျက်ရည်များတပေါက်ပေါက်ကျဆင်းလာရပြန်ပါသည်။
"ကောင်မကြီး...ခင်ဗျားကို ပုံစံမပျက်စေနဲ ့လို ့ပြောထားတယ်မှလား...ထပ်နာချင်တယ်ပေါ ့လေ.....ရတယ်..စိတ်ချ...နာရမယ်"
"မ...မလုပ်ပါနဲ ့တော့ရှင်.....တောင်းပန်ပါတယ်..ရှစ်ကြီးခိုးပါရဲ ့..နာလွန်းလို ့ပါမောင်ရင်ရယ်"
ဒေါ်ဖောမူ မျက်ရည်လည်ရွှဲနဲ ့ တောင်းပန်မိသည်။
ကျော်ဒင့်ကို ကြောက်သထက်ကြောက်လာမိ၏။
ခုလိုဖြစ်လေ ကျော်ဒင်က သဘောကျလေ ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကိုတော့ တောသူဖြစ်လေသော ဒေါ်ဖောမူ မသိရှာပါ။
"ဖင်ဘူးတောင်းပြန်ထောင်လိုက်စမ်း"
ကြောက်ရွံသောကြောင့်သာ ခိုင်းသလို လိုက်လုပ်နေရသည်....ထပ်နာရဦးမယ်ထင်တယ် ဟူသောစိုးရွံ ့စိတ်ကကြီးစိုးလျှက်ရှိ၏။
အလိုးခံရတုန်းက နာပေမယ့် ကောင်းသေးသည်။
ခုဟာက နာတာချည်းသက်သက်.....
စောက်စိလေးက အေးကနဲဖြစ်သွား၏။
ကျော်ဒင် ကုန်းမှုတ်လိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။
စောက်စိနှင့် လျှာ ဒုတိယ အကြိမ်မြောက် တွေ ့ဆုံခြင်းဖြစ်၏။
အထိအတွေ ့အရသာလှိုင်းပေါ်တွင် ဒေါ်ဖောမူ မျောပါသွားရပြန်ပါသည်။
ကျော်ဒင့် လျှာကနယ်ကျော်ပြီး စအိုဝတဝိုက်သို ့တိုင်အောင်ရောက်လာသောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူရင်ထဲမှာ လှိုက်ဖိုမိရပြန်သည်။
အရိုက်ခံထားရတာကိုမေ့သွားပြီး ဒီကောင်လေး မရွံ မရှာလို ့တွေးရင်း အရသာသစ်မှာ မျောလွင့်နေမိသည်။
ဖင်ဝကို လျှာနဲ ့ထိုးကလိခံလို်က်ရချိန်တွင်တော့ ကလီစာများပါ ပြောင်းပြန်လန်သွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီး တစ်ချီပီး သွားရပြန်၏။
အဖွားကြီး ပီးသွားပြီဆိုတာသိလို်က်သောကြောင့် ကျော်ဒင်ရပ်လိုက်သည်။
"လက်ထောက်လိုက်"
လေးဘက်ထောက်ဖြစ်သွားသော ဒေါ်ဖောမူ၏ မျက်နှာရှိရာဘက်သို ့ရွှေ ့လိုက်သည်။
"ခေါင်းမော့စမ်း"
မိမိကို နှိပ်စက်နေတယ်လို ့ထင်မိသော်လဲ တစ်ချီပီးသွားရလောက်အောင် စအိုဝကို မရွံမရှာ လျှာနဲ ့ထိုးကလိပေးခဲ့သော ကျော်ဒင့်မျက်နှာကိုကြည့်ရန်...ဒေါ်ဖောမူအားနာနေမိ၏။
ခေါင်းမော့ရန်ပြောလာတော့လဲ ကြောက်ရွံသောကြောင့်မော့လိုက်ရလေသည်။
မျက်နှာရှေ ့တွင်တရမ်းရမ်းဖြစ်နေသောလီးကြီးက ဘာလိုချင်လို ့မှန်း ဒေါ်ဖောမူသိနေပြီဖြစ်သောကြောင့် လေးဘက်ထောက်ရက်က လီးကြီးကိုလှမ်းငုံလိုက်လေသည်။
အဖွားကြီးတောင်စာတော်တော်တတ်လာပြီဘဲ လို ့ကျော်ဒင်သတိထားမိလိုက်၏။
လီးကိုစိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးနေသော ဒေါ်ဖောမူရဲ ့ နို ့သီးတွဲလောင်းကြီးများ ယိမ်းခါနေသည်။
နို ့အုံကြီးကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး နို ့သီးခေါင်းများကို ခြေပေးလိုက်တော့ ဆော်ကြီးမှုတ်နေရင်းက ညည်းသံထွက်လာသည်။
"ကောင်းလား"
ဒီတစ်ကြိမ်တွင်တော့ ပါးစပ်ထဲလီးတပ်ရက်နဲ ့ ခေါင်းညှိမ့် ပြလာသည်။
ဆော်ကြီးစိတ်ပါလက်ပါ မှုတ်ပေးသောကြောင့်လားမသိ...
သိပ်မကြာခင်အချိန်လေးအတွင်းမှာ ပီးချင်လာသောကြောင့် ကျော်ဒင်..ဆော်ကြီးကိုရပ်ခိုင်းလိုက်ရသည်။
လီးကြီး ပါးစပ်ထဲက ကျွတ်သွားတော့ သူပွတ်ခြေပေးနေသော နို ့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို တအားဆွဲလိမ်ပြစ်လိုက်၏။
"အား....ကျွတ်...ကျွတ်"
ဆော်ကြီးမျက်ရည်များဝဲလာတာကို ကြည့်ရင်း အရသာခံနေလိုက်သည်။
ကျော်ဒင်နို ့ကိုဆွဲလိမ်သောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူ အရမ်းနာသည်။
နဲနဲထူးဆန်းမိတာက ဒီလိုနာရတာကိုက ဖီး(လ်)ရှိသလိုလို ရမ္မက်ထန်မိသလိုလို ဖြစ်သွားမိခြင်းပင်...။
ကျော်ဒင်နဲ ့တွေ ့ရတာ ဒေါ်ဖောမူအဖို ့ အရသာအသစ်အဆန်းတွေချည်းဘဲ ခံစားနေရသလိုဖြစ်နေ၏။
"အလိုးခံချင်ပြီလား"
ကျော်ဒင်မေးလိုက်တော ့ဒေါ်ဖောမူခေါင်းညှိမ့်သည်။
"ပါးစပ်ကဖြေလေ"
"ဟုတ်ကဲ ့"
"ဘာဟုတ်ကဲ့လဲ"
ပြန်မေးလိုက်သောကြောင့် ဆော်ကြီးနဲနဲကြောင်သွားသည်။
နောက်မှ သဘောပေါက်သွားပြီး
"ခံချင်ပါတယ်....ဟို............အလိုးခံချင်ပါတယ်လို ့ပြောတာပါ"
ကျော်ဒင် သဘောကျပြီးရင်းကျနေသည်။
သိပ်တောင်သင်မပေးလိုက်ရ...ဆော်ကြီးကအတတ်မြန်သည်။
"အေးလေ...ဒါဆိုလဲ လိုးပေးရတာပေါ့..ဖင်ဘုးတောင်းပြန်ထောင်လိုက်"
ပြောရင်းနဲ ့ဒေါ်ဖောမူ အနောက်ဖက်ကို လျှောက်သွားပြီးနေရာယူလိုက်သည်..။
အိုးကြီးက သူဆော်ထားသောကြောင့် နီရဲနေသည်။
"ဖြန်း"
"အ"
အားသိပ်မပါသောကြောင့် သိပ်မနာသော်လဲ ဒေါ်ဖောမူလန် ့ပြီးအသံထွက်သွားမိခြင်းဖြစ်သည်။
တင်သားကြီးများကို ဆွဲဖြဲလိုက်သောခါ အထဲမှာမြုပ်ဝင်နေသော ခရေပွင့်လေးကပြူထွက်လာသည်။
လက်မကို တံတွေးဆွတ်ပြီး ခရေဝကိုပွတ်ပေးနေသောအခါ ဒေါ်ဖောမူ စိတ်တွေထန်လာရ၏။
ကျော်ဒင် လီးကိုစောက်ပတ်ထဲသို ့ ဒစ်ဝင်ရုံသာထည့်လိုက်ပြီး
"လက်နောက်ပြစ်ပေး"
ဖင်ဘူးတောင်းပုံစံမှ လက်ကို နောက်ပြန်ကြီး ကျော်ဒင်က ဆွဲယူလိုက်သောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူ ကိုယ်ရှေ ့ပိုင်းမှာ ကြမ်းနှင့်လွတ်သွားပြီး ဒူးကိုသာအားပြုနေရသော အနေအထားဖြစ်သွားပေသည်။
ကျော်ဒင်က ဒေါ်ဖောမူ၏လက်ကို လွတ်ထွက်မသွားရအောင် ကိုင်ထားလိုက်ပြီးသောအခါ.....
ဒစ်မြုပ်ရုံသာရှိသေးသော သူရဲ ့လီးရှည်ကြီးကို တစ်ချက်ထဲနှင့် အဆုံးထိဝင်အောင် အားပါပါနှင့် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။
" အု "
ဒေါ်ဖောမူ အသံတောင်မထွက်နိုင်လောက်အောင်ခံစားသွားရ၏။
တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက် အားပါစွာ တိုးဝင်နေသော လီးအရသာက အသက်တောင် မနည်းလုရှူနေရလောက်အောင် ပြင်းထန်လွန်းသည်။
တအီးအီးကြိတ်ခံနေရင်းက မျက်ရည်များတင်မက နှာရည်များပါထွက်လာရသည်။
လိုးရုံတင်မဟုတ်ဖဲ တင်သားကြီးများကို လဲစိတ်ရှိသလို တဖြန်းဖြန်း ရိုက်နေသောကြောင့် နာကြင်မှုရောပြွန်းသော ကာမအရသာကိုခံစားနေရ၏။
ဒီအချိန်မှာတော့ ဒေါ်ဖောမူတယောက် သမီးတွေ၊သူကြီးတွေ မေ့ကုန်သည်။
ကျော်ဒင် သူ ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ကဆွဲထုတ်သွားတော့ ဒေါ်ဖောမူစိတ်ထဲမှာ ဟှာသလိုတောင်ဖြစ်သွားသည်။
လီးကစောက်ဖုတ်မှ ကျွတ်သွားသော်လဲ ဖင်ထဲကို လက်နဲ ့ထိုးနေကြောင်း ဒေါ်ဖောမူခံစားလိုက်ရ၏။
ဖင်ထဲသို ့ ဘာဆိုဘာမှ မဝင်ဖူးသောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူ အခံရခက်သလိုကြီးဖြစ်နေသည်။
ကျော်ဒင်က ဖင်လိုးရန် အစပျိုးနေခြင်းဖြစ်ကြောင်းကိုတော့ ဒေါ်ဖောမူနားမလည်ရှာ.....
ကောင်းသလိုလို မကောင်းသလိုလို ဖြစ်နေမိသောကြောင့် ဘယ်လိုမျိုး ကြီးပါလိမ့် လို ့ထင်နေ၏။
သိပ်မကြာခင်မှာဘဲ ကျော်ဒင့် လီးကြီး သူ ့ဖင်ထဲထိုးထည့်တော့မယ်မှန်းသိပါက ဒေါ်ဖောမူ မေ့များလဲသွားမလားမသိ......
ဖင်ထဲကိုတိုးဝင်နေသော လက်ချောင်း၏အထိအတွေ ့က ဒေါ်ဖောမူကို တမျိုးကြီးဖြစ်နေစေသည်။
လက်ကအဝင်အထွက်သွက်လာလေလေ ဖင်ကအရသာတွေ ့လေလေဖြစ်လာသည်။
ဖင်ထဲတင်မကဘဲ စောက်ခေါင်းထဲမှာပါ ရွစိစိနှင့် ဘယ်လိုကြီးမှန်းကိုမသိ....
ဒေါ်ဖောမူ ခရေတွင်းက ယဉ်ပါးစပြုလာပြီဆိုတာကို သိသောကျော်ဒင်က နောက်ထပ်လက်ချောင်းတစ်ချောင်းကို စစ်ကူပို ့လိုက်၏။
အထိအတွေ ့ကြောင့် နောက်ထပ်လက်တစ်ချောင်းထိုးထည့်နေတယ်ဆိုတာ ဒေါ်ဖောမူ သိနေသည်။
ပထမ တစ်ခါတုန်းကလိုဘဲ နာကြင်မှုနဲ ့စသည်။
ကြာလာရင်အရသာဖြစ်လာတော့မယ်လို ့ သိထားပြီးသားမို ့ နာတာကိုသည်းခံနေလိုက်၏။
လက်နှစ်ချောင်း၏ ဒဏ်ကို စအိုကြွက်သားများက လက်ခံသွားချိန်တွင် စောစောကလို အရသာမျိုးပြန်လည်ခံစားလာရပြန်သည်။
အမှန်တော့ ဒေါ်ဖောမူက တဏှာကြီးသော မိန်းမတစ်ယောက်မဟုတ်...။
ခံစားချက် အသစ်များ၏ခေါ်ဆောင်ရာသို ့မျောလွင့်ပါသွားခြင်းသာဖြစ်သည်။
ကျော်ဒင့် အလိုကိုမလွန်ဆန်နိုင်တာလဲပါသည်။
သာမန်အချိန်မျိုးမှာသာ ဆိုပါလျှင် ယက္ခုလိုအပြုအမူမျိုးအား ဒေါ်ဖောမူဘယ်လိုမှ လက်ခံနိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။
ကျော်ဒင်ကလဲ နပ်သည်..။
စားနေကြဆိုတော့ ဘယ်မီနြူးပြီးရင် ဘာလာတော့မယ်ဆိုတာ အလွတ်ရနေပြီ..။
သူချွေလာခဲ ့တဲ့ ခရေပွင့်ပေါင်းကမနည်းတော့.....
ဟိုးအရင် သူ ့လီးကြီးကို စိတ်တိုင်းကျ မသ ရသေးခင်ကဆို ဒီလောက်တောင်နှူးနှပ်မနေ...
ခုဟာက ဂေါ်လီတွေရော..ခွဲစိတ်ပြီးအထစ်ဖေါ်ထားတာရော ကြောင့်ပါ ဒီလောက်ထိအချိန်ယူ နှိုးဆွပေးနေတာဖြစ်၏။
ဒါကလဲ ဒေါ်ဖောမူကို ငဲ ့ညှာလို ့တော့မဟုတ်....
ဖင်ပါကင်ဆိုတာမျိုးက မဖွင့်တတ်၍ အခန် ့မသင့်လျှင်ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ထိတတ်သည်။
ဖင်ပေါက်က စောက်ပေါက်လိုအရည်ထွက်တာမဟုတ်...
အဝင်အထွက်မရှိဖူးသေးသော စအိုကြွက်သားများက ညှစ်အားကောင်းသည်။
လမ်းမကြောင်းထားဘဲ လိုးချင်စိတ်တခုထဲကြောင့် နင်းကန်ထိုးထည့်မိပါက ခံရသူတင်မဟုတ်၊လိုးတဲ့သူရဲ ့ဒစ်ခေါင်းနှင့် အရေပြားများပါ ပွန်းပဲ ့စုတ်ပြဲသွားနိုင်သည်။
ဒါတွေသိနေသောကြောင့် ဆော်ကြီးကို စိတ်ရှည်စွာ အချိန်ပေး ကျုံးသွင်းနေခြင်းဖြစ်လေသည်။
သူလိုးနေကြ ကောင်မလေးဆို ဒီလောက်လုပ်ပေးနေစရာမလို....ဖင်ဝကြွက်သားများက ညှစ်အားလျော့နေပေပြီ။
"အမိုး....အုန်းဆီရှိလား"
"မရှိဘူးဆရာလေး"
ဘာအတွက်မေးမှန်းမသိသော်လဲ မရှိလို ့မရှိဘူးပဲဖြေလိုက်ခြင်းဖြစ်၏..။
မရှိတော့လဲ တံတွေးဘဲပေါ ့ကွာ ဟု ကျော်ဒင်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
လမ်းပွင့်နေတုန်းတိုးဝင်မှရမယ်ဆိုတာ သိသောကြောင့် ကျော်ဒင်အသင့်ပြင်လိုက်သည်။ နေရာကယူပြီးသား....။
ဒေါ်ဖောမူ၏တင်သားကြီးများကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး ထွီကနဲ စအိုဝပေါ်သို ့တံတွေးနဲ ့ထွေးလိုက်သည်။
ဒေါ်ဖောမူက ကျော်ဒင်လက်နဲ ့ထပ်လုပ်လိမ့်ဦးမယ်လို ့သာ ထင်နေမိ၏။
ဒီကောင်လေး ဘာအရသာရှိလို ့ ဖင်ဘဲနှိုက်ချင်နေရတာလဲမသိဘူးဟု ခပ်ရိုးရိုးဘဲတွေးသည်။
ကျော်ဒင်က ချက်ချင်းမထည့်သေးဘဲ တင်ပါးကြီးများကို တဖြန်းဖြန်းနဲ ့ပိတ်ရိုက်နေပြန်သည်။
ပြီးတော့မှလီးကြီးကိုကိုင်၍ စောက်ပတ်ထဲထိုးထည့်လိုက်သည်။
ဖင်နှိုက်မယ်ထင်နေတုန်း စောက်ပတ်ကို အလိုးခံလိုက်ရသော်လဲ ဒေါ်ဖောမူ နားလည်ရန်မကြိုးစားတော့ဘဲ အလိုက်သင့်သာ အလိုးခံနေလိုက်တော့သည်။
ကျော်ဒင်က စောက်ပတ်ကိုလိုးနေရင်းမှ တင်ပါးကြီးတစ်ဖက်တချက်ကို ဆုပ်နယ်၍ လက်မနှစ်ချောင်းပူးကာ ဖင်ပေါက်ထဲသို ့ထိုးထည့်ပြီး ဖင်ပေါက်ကိုချဲ ့သည်။
ရောပြွမ်းသော အရသာများကြောင့် ဒေါ်ဖောမူ ခံစားချက်တွေက ဗျောင်းဆန်နေလေသည်။
စောက်ပတ်ထဲကလီးရော၊ ဖင်ထဲကလက်ချောင်းများပါ တပြိုင်နက်ဆွဲထုတ်သွားသောကြောင့် ဒေါ်ဖောမူ ဟတ်ကော့ကြီးခံစားလိုက်ရချိန်တွင်ဘဲ "ဗြွတ်" ခနဲအသံနှင့် အတူ..ဖင်ပေါက်ထဲသို ့ ပူနွေးနွေးလီးကြီးကတိုးဝင်လာ၏။
"အောင်မလေးသေပါပြီ.....အပေါက်မှားနေပြီ...အပေါက်မှားနေတယ်တော့ "
ထိတ်လန် ့တကြားထွက်ပေါ်လာသော ဒေါ်ဖောမူရဲ ့အသံကြီးက ကျော်ဒင့်အတွက်အရသာရှိလွန်းလှသည်။
အောက်ကနေ အတင်းရုန်းကန်နေသောကြောင့် လွတ်ထွက်မသွားစေရန် ဒေါ်ဖောမူ၏ခါးကို လက်နှင့်အတင်းချုပ်ထားပြီး လိင်တံကြီးကို တထစ်ခြင်းချော့သွင်းနေ၏။
ကောင်းနေတာလေးတွေကြက်ပျောက်၊ ငှက်ပျောက် ပျောက်ကုန်သည်။
နာလိုက်တာမှ ပြောမပြတတ်အောင်ကိုနာလွန်းသည်။
ဖင်ထဲတွင်ပြည့်သိပ်နေ၏။ ချီးဘဲပါချင်သလိုလို သေးဘဲပေါက်ချင်သလိုလို...။
လွတ်လိုလွတ်ငြား ရုန်းကြည့်သော်လဲ မလွတ်။
ရုန်းလိုက်တိုင်း နှဲ ့သွင်းနေသလိုဖြစ်နေတာကြောင့် ရုန်းလေ ပိုနာလေသာဖြစ်သည်...။
လိင်တံပတ်လည်ရှိ ဂေါ်လီများကစအိုဝကို ပွတ်တိုက်တိုးဝင် နေ၏။
ကျော်ဒင် ကတော့ လိုးသွင်းနေရသည်မှာ စီးပိုင်နေသောကြာင့် သဘောကျနေသည်။
ဒါတောင်လီးက တဆုံးဝင်သေးတာမဟုတ်....
ဆီလေးဘာလေးနဲ ့ဆိုရင်တော ့ ဒီ့ထက် အဆင်ပြေနိုင်သည်။
လီးကို တစ်ဆုံးထိုးသွင်းလိုက်တော့....
"အောင်မလေး သေပါပြီအမေရဲ ့....အီး...ဟီး...ဟီး...ကယ်ကြပါဦး..."
ဟူသော အော်ဟစ်ငိုယိုသံကြီးက ပေါ်ထွက်လာပါတော ့သည်။
အားပါးတရ လိုးဆောင့်တော့မည်ပြုနေသော ကျော်ဒင်တောင် လန် ့သွားရ၏။
တစ်ချိန်လုံးကြိတ်မှိတ်ခံနေရာမှ မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်လွန်းသောကြာင့်သာ ဒေါ်ဖောမူ စိတ်လွတ်ပြီးအော်ငို မိခြင်းဖြစ်သည်။
မတတ်နိုင်....ကျော်ဒင်သတ်မယ်ဆိုလဲ သတ်စေတော့.....သေသွားတာကတော်သေးသည်။
ဖင်ထဲသို ့ သပ်လျှိုထားသလို ဖြစ်နေ၏။
စအိုဝတွင်လဲ စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ ့ ပူထူနေလေသည်။
ကျော်ဒင့် လီးဒဏ်ကြောင့် ဒေါ်ဖောမူ၏ စအိုဝလေး ကွဲထွက်သွားသည်...။
သွေးများပင်ထွက်လို ့နေ၏။
ဖင်ကွဲသွားတာကို ဒေါ်ဖောမူ မသိပါ...။ နာလွန်းလှတာဘဲ သိသည်။ ခံစားနေရသည်။
ဒေါ်ဖောမူငို သံက ကျော်ဒင့် အတွက်အနှောက်အယှက်ဖြစ်နေသည်...။
ငိုနေတာ အသံတော်တော်ကျယ်၏။
အနီးတွင်အဆင်သင့်တွေ ့ရသော ပုဆိုးကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး အဖွားကြီးပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ရသည်။
သနားတာတွေ ညှာတာ တာတွေ ကျော်ဒင့် အဘိဓါန်မှာမရှိ...
ပါးစပ်ထဲ အဝတ်ဆို ့ထားသောကြောင် ့ငိုသံတိုးသွားပြီး ဝူးဝူးဝါးဝါးသာ ခပ်တိုးတိုးအသံထွက်နိုင်တော့ရှာသော ဒေါ်ဖောမူ၏ခါးကို ကိုင်၍ ....
အားပါးတရလိုးဆောင့်ပါတော့သည်။
စအိုဝ ကွဲ၍ထွက်နေသောသွေးစများက လိုးရတာအဆင်ပြေစေရန်် ချောဆီထည့်ပေးသလိုဖြစ်နေလေသောကြောင့်.....
ကျော်ဒင်လိုးဆောင့်ရတာ ပိုကောင်းနေသည်။
လိုးလို ့ကောင်းလေ ဆောင့်ချက်များက ပိုလို ့ပြင်းထန်လေဖြစ်လာသည်။
အလိုးခံနေရသူ ဒေါ်ဖောမူ အတွက်ကတော့ ကာမအရသာ ဘာဆိုဘာမှမသိတော့....
နာကြင်မှုကသာ ခံစားချက်ကို လွှမ်းမိုးထားခြင်း ခံနေရ၏။
အားရပါးရလိုးနေရင်း သုတ်ရည်ပူများပန်းထွက်ကာ ကျော်ဒင်ပီးသွားသည်။
သုတ်ရည်များကုန်စင်သွားသည်အထိ လေး၊ငါး ဆယ်ချက်လောက်ထပ်ညှောင့်နေပြီး...လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါမှ လိင်တံတစ်လျှောက်မှာ သွေးစသွေးနများပေနေတာကို တွေ ့လိုက်ရလေသည်။
ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ရက်မှ လဲကျသွားသည့်ဒေါ်ဖောမူကတော့ ဖျာစုတ်လေးပေါ်တွင်ခွေခွေလေးလဲနေလေသည်။
အသက်တောင် မျှင်းမျှင်းလေးသာ ရှူနိုင်တော့သည်..။
ကံကြမ္မာကိုသာ ယိုးမယ်ဖွဲ ့ရုံမှတပါး ဘာများတတ်နိုင်ပါဦးမည်နည်း။
ကျော်ဒင်လဲ လိုးရတာ အားရသွားပြီထင်သည်...။
နောက်ထပ် ဘာမှထပ်မလုပ်တော့......
ထပ်လုပ်ပါကလဲ သေဖို ့သာရှိတော့သည်။
ဒီလောက်ကြီးမားသော အဖုအထစ်များနဲ ့လီးကြီးက သူမ၏ဖင်ထဲသို ့ လိုးညှောင့် ဝင်ထွက်ခဲ့ပါသည်ဟု ပြောရင်တောင် ယုံနိုင်စရာမရှိ.....
လောကကြီး၏ဆန်းကြယ်မှုတွေကို ဒေါ်ဖောမူ တစ်ညထဲနှင့် တော်တော်သင်ယူလိုက်ရသည်...။
ကျော်ဒင့်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ တရှူးရှူးနဲ ့အိပ်မောတောင်ကျနေပေပြီ။
ကျော်ဒင့်ကို ကြည့်နေရင်းမှ ရင်ထဲတွင်ဆို ့နင့်လာပြီး ဘာရယ်မသိ ဝမ်းနည်းသလိုဖြစ်လာပြီး ဒေါ်ဖောမူ မျက်ဝန်းအိမ်မှ မျက်ရည်များက သူ ့အလိုလို စီးကျလာလေသည်။
****************************
တော်လှန်ရေး စစ်စခန်းတစ်ခုလို ့မထင်ရဘဲ ရွာလေးတစ်ရွာလို ့ထင်မှတ်မှားလောက်အောင် စခန်းတွင်စည်ကားနေသည်။
ဥဒဟို ဝင်ထွက်သွားလာနေကြသော လက်နက်ကိုင်အဖွဲ ့အစည်းများကိုမြင်နေရတာကိုက မလေးအတွက် စိတ်ရှုပ်စရာဖြစ်နေမိသည်..။
ဘယ်သူ ့ကြည့်လိုက် ကြည့်လိုက် နေ ့ခင်းကြောင်တောင်မှာကိုဘဲ မူးနေကြသည်...။
လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးတဲ့....ခုနေများ အစိုးရဘက်က ဝင်တိုက်လျှင် တော်တော်ကြည့်လို ့ကောင်းမည်ထင်သည်။
ဒီလို ပွဲမျိုးလုပ်ရင် လေးလေးမေ သဘောကျတာဆိုလို ့ တစ်ခုသာရှိသည်။
သူ ့ကောင်တွေကို ဟင်းလေးဘာလေးကျွေးခွင့်ရသည်..။
တစ်ခါလာလဲ ငှက်ပျောအူပြုတ်...နောက်တစ်ခါလာလဲ ငှက်ပျောအူပြုတ်...ဆိုတော့ သူ ့ကျောင်းသားတွေကို လေးလေးမေသနားမိတာဆန်းတော့မဆန်းပေ။
ဧည့်ခံကျွေးမွေးရေးအတွက် တညလုံးချက်ပြုတ်နေရသောကြောင့် မလေးငြီးစိစိကြီး ဖြစ်နေ၏။
ရေသွားချိုးလိုက်ရလျှင် လန်းသွားလိမ့်မယ်ဆိုတာကိုသိသောကြောင့် အနီးတွင်ရှိနေသော ထွေးငယ် ကိုအဖော်စပ်လိုက်သည်။
"ထွေးငယ်...ရေသွားချိုးရအောင်ဟယ်....နေရတာငြီးစိစိကြီးဖြစ်နေလို ့"
"ငြီးစိစိဖြစ်တာရော ဟုတ်လို ့လားမလေးရယ်....ကိုရဲပြန်လာမှာမို ့လို ့လှလှလေးကြိုချင်လို ့မဟုတ်လား"
ထွေးငယ်စလိုက်သောကြောင့် မလေးမျက်နှာလေး ရဲတက်သွားလောက်အောင် ရှက်သွားမိသည်။
ဒီနေ ့ ကိုရဲပြန်လာမယ်ဆိုတာ မေ့နေမိသည်။
ဟိုကောင်ကျော်ဒင်က ဘာစိတ်ကူးပေါက်ပြီး ထောက်လှန်းရေးအဖွဲ ့ထဲသို ့ ကိုရဲကို ခေါ်သွားတာလဲမသိ။
"စတာပါအေ....ဒီလောက်လဲရှက်ပြမနေပါနဲ ့....ခဏစောင့်....ဥက္ကဋ္ဌတဲကို ဒါလေးသွားပို ့ပြီးရင်သွားကြမယ်"
ထွေးငယ်စကားကြောင့် မလေးအတွေးပြတ်သွားပြီး လှမ်းကြည့်လိုက်တော့........
ကြက်အသဲအမြစ်ကျော် ပန်းကန်ကိုကိုင်ပြီးထွက်သွားသောထွေးငယ်ကိုတွေ ့လိုက်ရသည်။
သြော်...တောထဲမှာတောင် ခေါင်းဆောင်နဲ ့နောက်လိုက်ဆိုတာ ကွာခြားနေတုန်းပါလားလို ့တွေးလိုက်မိပြန်သည်။
ရေချိုးသွားဖို ့ စခန်းဂိတ်ပေါက်ကထွက်တော့
"ရပ်...ဒါဘယ်သွားမလို ့လဲ"
"ရေချိုးသွားမလို ့ပါ"
"မသွားရဘူး"
တားမြစ်ခံလိုက်ရသောကြောင့် မလေးစိတ်တိုသွားသည်။
ခြေတံရှည်ကင်းတဲပေါ်မှ လှမ်းပြောနေသောကြောင့် အသံရှင်ကိုမမြင်ရ။
စခန်းမှာ ဒီအသံမျိုးမကြားဖူးလို ့ထင်သည်။
ဘယ်သူဘဲဖြစ်ဖြစ် ဒီလိုအကြောင်းမဲ့ပိတ်ပင်တာကို မလေးသည်းမခံနိုင်၊
"ရေချိုးမသွားရဘူးလို ့ဘယ်သူမှ အမိန် ့ထုတ်မထားဘူး..သွားတော့ဘာဖြစ်လဲ..လာ..ထွေးငယ်သွားမယ်"
မလေးဇွတ်ထွက်သွားတော့ ကင်းတဲပေါ်မှ တဟား..ဟား အော်ရယ်သံကြီးထွက်လာသည်။
ဒီရယ်သံကိုတော့ မလေးရောထွေးငယ်ပါ ကောင်းကောင်းသိသည်။
ခြေလှမ်းများတုန် ့ကနဲရပ်သွားပြီး နှစ်ဦးလုံးပြန်လှည့်လာကာ တိုင်ပင်မထားပါဘဲ နှစ်ယောက်စလုံး၏ပါးစပ်များမှနေ၍ .....
"မသာကောင်"
တဟီး..ဟီးနှင့် ကင်းတဲပေါ်မှ လေးလုံးထွန်းဇော် ဆင်းလာသည်။
"သိပ်ကြောက်သွားသလား မမြဝင်း...ကျုပ် မိုးပေါ်ထောင်ပြစ်လိုက်တာပါဗျ"
"ကြောက်ပါလိမ့်မယ်...အားကြီးကြီး"
"အေးလေ....ဒီလောက်ပြောင်ချော်ချော်ဖြစ်နေတဲ့အခွက်"
မလေး ဒေါသများပျောက်ကုန်ပြီး ထွေးငယ်နဲ ့ အတိုင်အဖောက်တည့်နေရသည်.။
ဒီကောင်လေးလုံးက ခုလိုနေရမှ စားဝင်အိပ်ပျော်သလားမသိ....
တစ်ဖွဲ ့လုံးက သူ ့ကိုခင်ကြသည်။ ခုန အသံဖျက်ထားသောကြောင့် ဒီကောင်မှန်း မသိဘဲ မလေးအလကားသက်သက် ဒေါသထွက်လိုက်ရ၏။
"စတာပါဟ...နင်တို ့ကလဲ"
"အေးပါ...စပါ..နင့်အတွက်ဖယ်ထားတဲ့ခွဲတမ်းကို....ခွေးဘဲကျွေးလိုက်တော့မယ်"
"ဒီလိုတော့ မရက်စက်ပါနဲ ့အသဲရယ်..ကိုယ့်အပေါ်ထားတဲ့ မင်းရဲ ့မေတ္တာတွေကို...ခုလိုနောက်ကျမှသိလိုက်ရတဲ့အတွက်........."
ဆက်နားထောင်မနေတော့ဘဲ ထွေးငယ်လက်ကိုဆွဲ၍ မလေးထွက်လာခဲ ့လိုက်သည်။
ဒါတောင်မှ" အချစ်လေး ကိုယ့်အတွက် သုံးထပ်သားနော် "ဆိုပြီးလှမ်းအော်နေသေးသည်..။
ထွေးငယ်ရောမလေးပါ ပြုံးမိလိုက်ရ၏။
မပြုံးဘဲလဲမနေနိုင် ဒီကောင်လေးလုံးပြောနေတာက ဝင်းဦးအသံ၊ဝင်းဦးစတိုင်နဲ ့ပြောနေခြင်းကြောင့့်ဖြစ်သည်။
လေးလုံးထွန်းဇော်ကြောင့် တပြုံးပြုံးနှင့် စမ်းချောင်းဘက်သို ့သွားနေသော မလေးတို ့ကို တောထဲမှ နောက်ယောင်ခံလိုက်နေသူတစ်ယောက်ရှိနေကြောင်းကိုတော့
ဘယ်သူကမှ ဂရုမစိုက်မိကြပေ။
ကြည်လင်အေးမြစွာစီးဆင်းလျှက်ရှိသော စမ်းချောင်းဘေးသို ့ရောက်သောအခါ မလေးနှင့် ထွေးငယ် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ရင်း ပြုံးပြလိုက်ကြသည်။
တောထဲတောင်ထဲမှာမို ့ ရေချိုးသောအခါတွင် ဝတ်လစ်စလစ်ချွတ်ရမှာမို ့ ဘာရယ်မဟုတ် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပြုံးပြမိကြခြင်းဖြစ်၏။
ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး စမ်းရေစီးသံနှင့်ကျေးငှက်သံများကလွဲ၍ ဆိတ်ငြိမ်လျှက်ရှိသည်။
ဘေးဘီကို စိတ်မလုံစွာ ဝေ့ဝိုက်ကြည့်ရှုရင်း အဝတ်များကို တစ်ခုချင်းလျှင်မြန်စွာချွတ်ချပြစ်လိုက်ကြပြီး စမ်းချောင်းထဲသို ့ဆင်းလိုက်ကြသည်။
အေးမြသောစမ်းရေ၏ ပွေ ့ဖက်ဆီးကြိုမှုက မိန်းမပျို နှစ်ယောက်အတွက် နှစ်သက်ကြည်ရွှင်စရာ သဘာဝ၏လက်ဆောင်ပင်ဖြစ်လေသည်။
မလေးနှင့်ထွေးငယ် ရေချိုးနေတာကို တိတ်တဆိတ်ချောင်းကြည့်နေသော သက်ကိုအတွက်လဲ သဘာဝတရားကို ကျေးဇူးတင်နေမိပါသည်။
သဘာဝအလျှောက် ရေကကြည်လင်နေသောကြောင့် ကိုယ်လုံးတီးမိန်းမပျိုနှစ်ယောက်၏ အလှကို ကောင်းစွာမြင်တွေ ့နေရသည်။
တကယ်တမ်း သူသဘောကျနေမိတာက ထွေးငယ်ဖြစ်သည်။
မျက်စိရှေ ့တွင်မြင်နေရတော့လဲ ထွေးငယ်တစ်ယောက်ထဲကိုမဟုတ်ဖဲ မလေးရဲ ့အလှအပကိုပါ ခံစားနေမိသည်။
မလေးက ထွေးငယ်ထက်လှတယ်ဆိုတာတော့ သက်ကိုမငြင်းနိုင်...
ထွေးငယ်က ညိုညိုလုံးလုံးလေးနဲ ့ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်ဖြစ်သလို မလေးက ဖြူဖြူဖွေးဖွေးနဲ ့ဖွံ ့ထွားသည်။
ထွေငယ်၏နို ့လေးများက ခပ်ကြီးကြီးလိမ္မော်သီးအရွယ်လောက်သာရှိပြီး နို ့သီးခေါင်းမဲမဲလေးက လက်သန်းဖျားလောက်သာရှိမယ်ထင်သည်။
မလေး၏နို ့အုံကြီးကတော့ ကျွဲကောသီးအရွယ်လောက် ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးဖြစ်ကာ နို ့သီးခေါင်းများက ပန်းရောင်သန်းနေသည်ဟု ထင်ရသည်။
စောက်ဖုတ်တွေကိုတော ့သေချာမမြင်ရ။
မလှမ်းမကမ်းကမို ့မြင်နေရသလောက်နဲ ့တင် သက်ကို တံတွေးများပင်သီးချင်နေသည်။
ငပဲက ထောင်မတ်လာသောကြောင့် ငါးဦးကော်မတီနဲ ့ပေးတွေ ့ထားလိုက်ရသည်။
ဝတ်လစ်စလစ် မိန်းမပျိုနှစ်ယောက်ရေချိုးနေတာကို ချောင်းကြည့်ရင်း ဂွင်းထုရသည်မှာ ကောင်းလှသည်။
စိတ်ကူးနဲ ့မှန်းထုရခြင်းထက်ကောင်းတယ်ဆိုတာ သက်ကို လက်တွေ ့ကျကျသိလိုက်ရ၏။
မြင်နေရတာနဲ ့တင်အားမရဘဲ ပြေးလိုးပြစ်လိုက်ချင်စိတ်တွေပေါက်နေသည်။
ခုနေသာ မိန်းကလေးက တစ်ယောက်ထဲဆိုပါက သက်ကို ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် မုဒိန်းပြေးကျင့်လိုက်မိလိမ့်မည်ဖြစ်၏။
ကြည့်ရင်းထုရင်းနဲ ့နှစ်ချီတောင်ပီးသွားရသည်။
မလေးတို ့လဲကုန်းပေါ်ပြန်တက်ကာ အဝတ်လဲနေကြလေပြီ။
မလေးကိုဘဲ လိုက်ကြည့်နေမိလိုက်သောကြောင့် သက်ကိုခမျာ သူတိတ်တခိုးကျိတ်ချစ်နေရသည့် ထွေးငယ်ကိုတောင် သေချာမကြည့်ဖြစ်လိုက်။
ယောက်ကျားလေးပီပီ အချစ်နဲ ့တဏှာ နှိုင်းယှဉ်ပါက တဏှာနောက်သို ့သာလိုက်ပါမိတာ ထုံးစံလိုများဖြစ်နေပြီလား မသိတတ်နှိုင်.......။
**************************
ထောက်လှန်းရေးတဲအတွင်းတွင် အရက်သောက်ရင်းတခုခုကို ကျော်းဒင် အလေးအနက်အကြံထုတ်နေမိသည်။
လေးလေးမေကို ကြံစည်ရန် ကိုရဲ ကအနှောက်အယှက်ဖြစ်နေသည်။
ဒီကောင်လွင့်သွားအောင်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတာကြံစည်နေခြင်းဖြစ်၏။
ထုံးစံအတိုင်း စခန်းက ခြောက်သွေ ့တိတ်ဆိတ်နေသည်။
"ဟေ့...အပြင်မှာဘယ်သူရှိလဲ...ကြွက်နီကို သွားခေါ်စမ်း"
ခဏ္ဏနေတော့ ကြွက်နီရောက်လာသည်။
"ဘောစိ.. ကျွန်တော့်ကိုခေါ်တယ်ဆို.....ဘာခိုင်းစရာရှိလို ့လဲ"
"ခိုင်းစရာရှိလို ့မဟုတ်ပါဘူး။မင်းနဲ ့တိုင်ပင်စရာလေး တခုရှိနေလို ့......ရော ့အမြည်းစား"
ဒီကောင်က အရက်မသောက်သောကြောင့် အမြည်းကျွေးရင်း ခေါ်ရသောအကြောင်းရင်းကိုပြောလိုက်၏။
တရပ်ထဲသားခြင်းဖြစ်သောကြောင့် ကြွက်နီက ကျော်ဒင့်လက်စွဲ...
ဆတ်သားခြောက်တစ်ဖတ်ယူဝါးလိုက်ပြီး သူ ့ဆရာသမား ဘာများပြောချင်လို ့ပါလိမ့် ဟု ကြွက်နီစောင့်နေမိသည်။
ကျော်ဒင်က စကားမဆက်သေးဘဲ အရက်ခွက်ကို အရင်မော့နေသည်...။
"ငါ ကိုရဲဆိုတဲ့ကောင်ကို ရှင်းချင်တာကွ၊ဘယ်လို အကွက်ရွှေ ့ရမလဲမသိဘူးဖြစ်နေတယ်"
ကြွက်နီအံသြသွားရသည်။
ဒီတစ်ခေါက်လမ်းကြောင်းဆင်းတုန်းကလဲ ကိုရဲ ကို ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင်ခေါ်လာသေးသည်။
ခုလဲရှင်းပစ်ချင်သည်တဲ့၊စခန်းထဲရောက်မှ ရှင်းပြစ်ဖို ့ကခက်သည်။
"ဘောစိကလဲဗျာ....ရွာမှာထဲကပြောရင် ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် အကြောင်းတခုခုရှာပြီး ပစ်သတ်ပေးမှာပေါ့.....ခုဟာက စခန်းထဲမှာ"
ကြွက်နီနားလည်မှုလွဲနေခြင်းဖြစ်သည်။
ကျော်ဒင် ပြောတာက သတ်ပြစ်ဖို ့မဟုတ်....စခန်းက ရှင်းထုတ်လိုခြင်းဖြစ်သည်။
ကိုရဲ စခန်းမှာ မရှိချိန်မှ ကျော်ဒင် မလေးကို ကြံလို ့ရမှာဖြစ်၏။
"ဟ....မဟုတ်သေးပါဘူး ငါ့ကောင်ရ....ငါပြောတာ သတ်ဖို ့မဟုတ်ဖူးကွ....ကိုရဲဆိုတဲ့ကောင်ကို စခန်းမှာမရှိစေချင်တာ"
"အာ...မသိဘူးလေဗျာ...ဘောစိက ရှင်းချင်တယ်ဆိုတော့..."
"ငါ လေးလေးမေကို လိုချင်တာကွ...ဒီကောင်က ကန် ့လန် ့ကန် ့လန် ့ ဖြစ်နေတယ်"
ကြွက်နီ သဘောပေါက်သွားသည်။
သူ ့ဆရာအကြောင်းကို သူကောင်းကောင်းသိသည်။
မလေးဟုခေါ်သော လေးလေးမေ အကြောင်းကိုလဲသူ ့ဆရာသိတာထက်ပိုသိနေသည်။
ဘယ်လို လုပ်ပေးရပ..။
မလုပ်ပါနဲ ့လို ့တားလို ့မရမယ့်အတူတူ ဘယ်လိုလုပ်ပေးရင်အဆင်ပြေမလဲလို ့ကြွက်နီ စဉ်းစားသည်..။
အပိုင်း ၂ ဆက်ရန်....
